നിങ്ങളു​ടെ സേവന​ത്തിന്‌ എണ്ണ—പക്ഷേ!

ശരി, ഒരു തുള്ളി എണ്ണയായ ഞാൻ എന്റെ സ്വന്തം​കാ​ര്യം നോക്കി അവിടെ സ്വസ്ഥമാ​യി ജീവി​ച്ചി​രു​ന്നു. ഞാൻ എണ്ണമററ വർഷങ്ങ​ളിൽ ദശലക്ഷങ്ങൾ വരുന്ന എന്റെ അയൽതു​ള്ളി​ക​ളു​മാ​യി സമാധാ​ന​പ​ര​മായ സഹവർത്തി​ത്വ​ത്തോ​ടെ നിദ്ര​യിൽ കഴിഞ്ഞി​രു​ന്നു. അങ്ങനെ​യി​രി​ക്കെ, ഞങ്ങളുടെ വീടിന്റെ ഭിത്തി​ക്കെ​തി​രെ ഉരസുന്ന മൺമയ​മ​ല്ലാത്ത ഉരുക്കി​ന്റെ ശബ്ദം കേട്ടു ഞങ്ങൾ ഉണർന്നു. മറെറാ​രു ലോക​ത്തിൽനിന്ന്‌ സ്വകാ​ര്യ​തയെ അക്രമി​ച്ചത്‌ തുളയ്‌ക്കൽയ​ന്ത്ര​ത്തി​ന്റെ മുനയാ​യി​രു​ന്നു. അത്‌ ഞങ്ങളുടെ ജീവി​ത​രീ​തി​യെ ഒററ രാത്രി​കൊ​ണ്ടു മാററി​മ​റി​ച്ചു.

ഒരു അഗണ്യ എണ്ണത്തു​ള്ളി​യായ ഞാൻ ഇത്ര പ്രശസ്‌ത​നാ​യ​തെ​ങ്ങ​നെ​യാ​യി​രു​ന്നു? എന്റെ കഥക്ക്‌ 1960കളുടെ പ്രാരം​ഭ​ത്തോ​ളം പഴക്കമുണ്ട്‌. ആ കാലത്ത്‌ അലാസ്‌ക്കാ​യു​ടെ വടക്കേ ചെരു​വിൽ എണ്ണപര്യ​വേ​ഷണം നടത്ത​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നു. പല വർഷങ്ങ​ളിൽ എണ്ണക്കമ്പ​നി​കൾ അവരുടെ ഒഴിഞ്ഞു​മാ​റി​ക്കൊ​ണ്ടി​രുന്ന ലക്ഷ്യത്തി​ന്റെ—വാണി​ജ്യ​പ​ര​മായ എണ്ണപ്പാ​ട​ത്തി​ന്റെ—തേട്ടത്തിൽ ദശലക്ഷ​ക്ക​ണ​ക്കി​നു ഡോളർ ചെലവി​ട്ടു. ഒടുവിൽ, അവരുടെ ശ്രമത്തി​നു പ്രതി​ഫലം കിട്ടി. 1968ൽ ബ്രഹത്തായ പ്രൂഡോ ഉൾക്കടൽഎ​ണ്ണ​പ്പാ​ടം കണ്ടുപി​ടി​ക്ക​പ്പെട്ടു.

എന്റെ പൂർവി​ക​ഭ​വ​ന​മാണ്‌ ആക്രമി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടത്‌. ഞാൻ എന്റെ സുഖ​പ്ര​ദ​മായ ഭവനം വിട്ട്‌ എനിക്ക്‌ യാതൊ​രു അറിവു​മി​ല്ലാ​തി​രുന്ന ഒരു ലോക​ത്തി​ലേക്ക്‌ ഒരു അന്യ ഉരുക്കു​കു​ഴ​ലി​ലൂ​ടെ മേൽപ്പോ​ട്ടു തള്ളപ്പെ​ട്ട​പ്പോൾ എനക്കനു​ഭ​വ​പ്പെട്ട ഭയം നിങ്ങൾക്ക്‌ ഊഹി​ക്കാൻ കഴിയു​മോ?

എന്റെ ഭവനം ഒരു കുളമല്ല

ഒരുപക്ഷേ ഇപ്പോൾ ഞാൻ വിട്ടു​പോ​കുന്ന ഭവനത്തി​ന്റെ ഒരു വർണ്ണന നൽകി​ക്കൊ​ണ്ടു ഞാൻ ഒരു നിമിഷം ചെലവ​ഴി​ക്ക​ണ​മാ​യി​രി​ക്കും. ഒന്നാമ​തു​തന്നെ, അത്‌ സമു​ദ്ര​നി​ര​പ്പിൽനിന്ന്‌ 8,500 അടി താഴ്‌ച​യിൽ ആയിരു​ന്നു. എന്തോരു സ്വകാ​ര്യത! കൂടാതെ, ഊഷ്‌മാവ്‌ 200 ഡിഗ്രി ഫാരൻഹീ​ററ്‌ ആയിരു​ന്നു—ഞങ്ങളുടെ തൻമാ​ത്രാ​ഘ​ട​നക്ക്‌ സുഖ​പ്ര​ദം​തന്നെ. അനേകർ ഞങ്ങളുടെ ഭവനത്തെ ഒരു കുളമാ​യി വർണ്ണി​ക്കു​ന്നു. ഇത്‌ ഞാൻ എണ്ണനിറഞ്ഞ ഒരു വലിയ നിലവ​റ​യിൽ ജീവി​ക്കു​ന്നു​വെന്ന തെററി​ദ്ധാ​രണ ജനിപ്പി​ച്ചേ​ക്കാം. അങ്ങനെയല്ല. എന്റെ വസതി ഒരു എണ്ണക്കു​ള​മെ​ന്നാണ്‌ വിളി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നത്‌. എന്നാൽ അത്‌ യഥാർത്ഥ​ത്തിൽ എണ്ണയും വാതക​വും നിറഞ്ഞ ഒരു മണൽത്ത​ട​മോ ചരൽത്ത​ട​മോ ആണ്‌. ഇതു മനസ്സി​ലാ​ക്കാൻ പ്രയാ​സ​മു​ണ്ടെ​ങ്കിൽ, മണൽ നിറഞ്ഞി​രി​ക്കുന്ന ഒരു പാത്ര​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു സങ്കൽപ്പി​ക്കുക. നിങ്ങൾക്ക്‌ അതിൽ പിന്നെ​യും പാത്ര​ത്തി​ന്റെ വ്യാപ്‌ത​ത്തി​ന്റെ 25 ശതമാ​ന​ത്തോ​ളം വെള്ളം ചേർക്കാൻ കഴിയും—അപ്പോ​ഴും അതു കവി​ഞ്ഞൊ​ഴു​കു​ക​യില്ല.

എന്നാൽ എന്നെ ഒരു പുതിയ ജീവി​ത​ത്തി​ലേക്കു പൊക്കി​ക്കൊ​ണ്ടു​പോയ സമയത്തി​ലേക്കു ഞാൻ തിരികെ പോകട്ടെ. എണ്ണസം​ഭ​ര​ണി​യി​ലെ ഭയങ്കര സമ്മർദ്ദം നിമിത്തം ഞാൻ പൈപ്പി​ലൂ​ടെ വളരെ വേഗം മേൽപ്പോ​ട്ടു സഞ്ചരിച്ചു. ഇത്‌ തുടക്ക​ത്തിൽ ചതുര​ശ്ര​ഇ​ഞ്ചി​നു 4,000 പൗണ്ട്‌ എന്ന്‌ അളന്നു​തി​ട്ട​പ്പെ​ടു​ത്തി​യി​രു​ന്നു. അതിനാൽ അത്‌ എന്നെ വലിയ വേഗത്തിൽ മേല്‌പ്പോ​ട്ടു തള്ളിനീ​ക്കി.

അത്‌ എന്നെ സംബന്ധി​ച്ചി​ട​ത്തോ​ളം ഒരു പുതിയ ലോക​ത്തി​ന്റെ തുടക്ക​മാ​യി​രു​ന്നു. ഞാൻ ഇന്ധനമെന്ന നിലയിൽ വളരെ ജനപ്രീ​തി​യു​ള്ള​താ​യി​രി​ക്കു​മെന്നു ചിലർ പറഞ്ഞു. ഞാൻ വേറെ ഒരു ആയിരം വിധങ്ങ​ളിൽ പ്രയോ​ജ​ന​ക​ര​മാ​യി​രി​ക്കു​മെന്ന്‌ മററു​ള്ള​വർക്കു തോന്നി—കുടും​ബ​ങ്ങൾക്കും വ്യവസാ​യ​ത്തി​നും. ഞാൻ എവിടെ ചെന്നെ​ത്തും? എനിക്ക്‌ ഭയമു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. കുറഞ്ഞ​പക്ഷം ഞാൻ ഒററക്കാ​യി​രു​ന്നില്ല. പ്രൂഡോ ഉൾക്കട​ലി​ലെ എണ്ണപ്പാ​ട​ങ്ങ​ളിൽനിന്ന്‌ എന്റെ കൂട്ടു​തു​ള്ളി​ക​ളിൽ കൂടു​തൽപേരെ കിട്ടാൻ കൂടുതൽ കിണറു​കൾ കുഴി​ക്ക​പ്പെട്ടു.

ഇപ്പോൾ, ഇത്‌ ചെല​വേ​റി​യ​തും അപകട​സാ​ദ്ധ്യ​ത​യു​ള്ള​തു​മായ ഒരു പണിയാണ്‌. പലപ്പോ​ഴും വളരെ​യ​ധി​കം മർദ്ദമുള്ള സ്ഥലങ്ങളിൽ ഡ്രില്ലിം​ഗ്‌റി​ഗ്ഗു​കൾ തുളച്ചു​ചെ​ല്ലും. നിങ്ങൾ ഞങ്ങളെ നിയ​ന്ത്രി​ക്കു​ന്നി​ല്ലെ​ങ്കിൽ ഞങ്ങൾക്ക്‌ പൊട്ടി​ത്തെ​റിച്ച്‌ വലിയ സ്‌ഫോ​ട​ന​ത്തി​നി​ട​യാ​ക്കി തുന്ദ്രാ​പ്ര​ദേ​ശ​ത്തും വന്യജീ​വി​കൾക്കും വളരെ​യ​ധി​കം കൊടു​തി വരുത്താൻക​ഴി​യും. എന്നാൽ ഈ കുററം എനിക്കി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. ഞാൻ നിങ്ങളെ സേവി​ക്കു​ക​യെന്ന എന്റെ ലക്ഷ്യത്തി​ന്റെ മാർഗ്ഗ​ത്തിൽ പൈപ്‌ലൈൻ വഴി സഞ്ചരിച്ചു.

സന്ദർഭ​വ​ശാൽ, എന്നെ അങ്ങോട്ടു കൊണ്ടു​പോ​കുന്ന പൈപ്പ്‌ലൈൻ സ്ഥിരതു​ഷാ​ര​ഭൂ​മി ഉരുകു​ന്നതു തടയാൻ തുന്ദ്രക്ക്‌ മീതെ​കൂ​ടെ​യാ​ണു പോകു​ന്നത്‌. വടക്കേ ചെരു​വിൽ ഈ സ്ഥിരതു​ഷാ​ര​ഭൂ​മിക്ക്‌ ശരാശരി 2,000 അടി ഘനമുണ്ട്‌. അത്‌ 30 ശതമാനം ഉറഞ്ഞ വെള്ളമാണ്‌. അതു​കൊണ്ട്‌, ചൂടുള്ള എണ്ണ ഭൂമി​ക്ക​ടി​യി​ലൂ​ടെ ഒഴുകി​യാൽ മഞ്ഞുരു​കു​ക​യും ഞങ്ങളുടെ പൈപ്പ്‌ലൈൻ എളുപ്പ​ത്തിൽ വളഞ്ഞ്‌ പൊട്ടു​ക​യും ചെയ്യും. അതിന്റെ കെടുതി നിങ്ങൾക്ക്‌ ഊഹി​ക്കാൻ കഴിയു​മോ? ഒഴുകി​വീ​ഴുന്ന ആയിര​ക്ക​ണ​ക്കി​നു ഗ്യാലൻ ക്രൂ​ഡോ​യിൽ ദുർബ​ല​മായ തുന്ദ്രാ​യിൽ എന്തോരു വിനാ​ശ​മാ​യി​രി​ക്കും വരുത്തി​ക്കൂ​ട്ടു​ന്നത്‌!

വാൽഡ​സിൽനി​ന്നുള്ള എന്റെ യാത്രാ​പ​രി​പാ​ടി ദൂരെ​യുള്ള ഒരു എണ്ണശു​ദ്ധീ​ക​ര​ണ​ശാ​ല​യി​ലേക്ക്‌ ഒരു എണ്ണക്കപ്പ​ലിൽ ഞാൻ സഞ്ചരി​ക്കേ​ണ്ട​താ​വ​ശ്യ​മാ​ക്കി​ത്തീർത്തു. അവിടെ ഞാൻ ഒരു പുതിയ ജീവിതം ആരംഭി​ക്കേ​ണ്ട​താണ്‌. വാതക​വും വെള്ളവും മറെറാ​രു ലക്ഷ്യസ്ഥാ​ന​ത്തേക്കു പോകു​ന്ന​തിന്‌ വേർതി​രി​ക്ക​പ്പെ​ടണം. ‘വാതകം’ എന്നോ നിങ്ങൾ പറയു​ന്നത്‌? ‘നമ്മൾ എണ്ണയെ​ക്കു​റി​ച്ചു സംസാ​രി​ക്കു​ന്നു​വെ​ന്നാണ്‌ ഞാൻ വിചാ​രി​ച്ചത്‌.’ ശരി, ഞാൻ ജീവി​ക്കു​ന്നി​ടത്ത്‌ എല്ലായ്‌പ്പോ​ഴും പരിസ​ര​ത്തിൽ വാതക​മു​ണ്ടെന്ന്‌ മിക്കവ​രും തിരി​ച്ച​റി​യു​ന്നില്ല. യഥാർത്ഥ​ത്തിൽ എന്റെ ഘടനയിൽ അധിക​പ​ങ്കും വാതക​മാണ്‌. വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ, ഞാൻ ഭൂമി​യു​ടെ ഉപരി​ത​ല​ത്തി​ലെ​ത്തി​യാ​ലു​ടനെ ഞാൻ സ്വത​ന്ത്ര​നാ​കാൻ അവർ അനുവ​ദി​ക്കു​ക​യാ​ണെ​ങ്കിൽ ഞാൻ ഒരു നൂറു​മ​ട​ങ്ങി​ല​ധി​കം വികസി​ക്കും—അപ്പോൾ ഞാൻ എന്തോരു ശബ്ദമാ​യി​രി​ക്കും ഉണ്ടാക്കുക!

ഏതായാ​ലും, ശുദ്ധീ​ക​ര​ണ​ശാ​ല​യിൽ ഞാൻ ഒരു രൂപാ​ന്ത​ര​ത്തി​നു വിധേ​യ​മാ​കാൻ ക്രമീ​ക​രി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ക​യാണ്‌. ഞാൻ അംശങ്ങ​ളാ​യി, അല്ലെങ്കിൽ ഭാഗങ്ങ​ളാ​യി പിരി​ക്ക​പ്പെ​ടണം. അത്‌ ആംശിക സ്വേദനം എന്നു വിളി​ക്ക​പ്പെ​ടുന്ന ഒരു പ്രക്രി​യ​യാണ്‌. ക്രൂ​ഡോ​യിൽ ആവിയാ​കു​ന്ന​തു​വരെ ചൂടാ​ക്കു​ന്നു, പിന്നെ ഒരു വലിയ ഗോപു​ര​ത്തി​ലൂ​ടെ ഉയരാൻ അനുവ​ദി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നു. ഇത്‌ പ്രത്യേ​ക​ത​ല​ങ്ങ​ളിൽ വ്യത്യസ്‌ത അംശങ്ങൾ സാന്ദ്രീ​ക​രി​ക്കാ​നും വാൽവു​ക​ളി​ലൂ​ടെ വലി​ച്ചെ​ടു​ക്ക​പ്പെ​ടാ​നും ഇടയാ​ക്കു​ന്നു. എന്റെ ഏതാണ്ടു പകുതി​യോ​ളം പെ​ട്രോൾ ആയിത്തീ​രേ​ണ്ട​താ​ണെന്ന്‌ നിങ്ങൾക്ക​റി​യാ​മാ​യി​രി​ക്കും. അതു സംഭവി​ക്കു​മ്പോൾ നിങ്ങൾ ഒരു പെ​ട്രോൾ പമ്പി​ലേ​ക്കു​ചെന്ന്‌ “നിറക്കാൻ” പറയു​മ്പോൾ ഞാൻ നിങ്ങളെ സേവി​ക്കു​ന്ന​താ​യി​രി​ക്കും.

എന്നാൽ എനിക്ക്‌ മററു പലതു​മാ​യി​ത്തീ​രാൻ കഴിയും. തുള്ളി​ക​ളായ ഞങ്ങൾ ആദ്യ​ത്തേ​തു​പോ​ലെ​യാ​യി​രി​ക്കു​ക​യില്ല ഏറെയും കാണ​പ്പെ​ടു​ന്നത്‌. എന്നാൽ നിങ്ങളു​ടെ മുറി​യിൽ ചുററു​പാ​ടും നോക്കുക. ആ കസേര പ്ലാസ്‌റ​റി​ക്കോ വി​നൈ​ലോ കൃത്രിമ റബ്ബറോ കൊണ്ടു നിർമ്മി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട​താ​യി​രി​ക്കാം. ആ മനോ​ഹ​ര​മായ അടുക്ക​ള​മേ​ശക്ക്‌ എണ്ണ അടിസ്ഥാ​ന​മാ​ക്കി​യുള്ള ഒരു പ്രതലാ​വ​രണം ഉണ്ടായി​രി​ക്കാം. നിങ്ങളു​ടെ തറവിരി ധാരാളം എണ്ണയുൽപ്പ​ന്നങ്ങൾ നൽകുന്ന ഒരു രാസവ​സ്‌തു​ശാ​ല​യിൽനി​ന്നുള്ള ഫീഡ്‌സ്‌റേ​റാ​ക്കി​ന്റെ ഫലമാ​യി​രി​ക്കാം—നിങ്ങളെ സേവി​ക്കാൻ ഒരായി​രം മാർഗ്ഗങ്ങൾ!

മേലാൽ ‘നിങ്ങളെ സേവി​ക്കു​ന്നില്ല’

എന്നാൽ എന്നെ സംബന്ധി​ച്ച​ട​ത്തോ​ളം ഞാൻ അതൊ​ന്നു​മാ​യി​ത്തീ​രു​ക​യില്ല. ഞാൻ വാൾഡ​സിൽനിന്ന്‌ എകസോൺ വാൾഡസ എന്നു വിളി​ക്ക​പ്പെ​ടുന്ന ഒരു എണ്ണക്കപ്പ​ലിൽ ഒരു എണ്ണശു​ദ്ധീ​ക​ര​ണ​ശാ​ല​യി​ലേ​ക്കുള്ള എന്റെ യാത്ര തുടങ്ങു​ന്നു. അർദ്ധരാ​ത്രി കഴിഞ്ഞ​പ്പോൾ പെട്ടെന്ന്‌ പാറയു​മാ​യി ലോഹം ഉരസുന്നു—നോർത്ത്‌ സ്ലോപ്പി​ലെ എന്റെ ഭവനത്തിൽ തുളപ്പൻയ​ന്ത്രം ആക്രമി​ച്ച​പ്പോ​ഴ​ത്തേ​തി​ലും വളരെ​യ​ധി​കം ഭയാവ​ഹ​മാ​യി​ത്തന്നെ! പെട്ടെ​ന്നു​തന്നെ എന്നെ വഹിച്ചി​രുന്ന ടാങ്ക്‌ പ്രിൻസ്‌ വില്യം സൗണ്ടിലെ ബ്‌ളൈ റീഫിൽവെച്ച്‌ പിളരു​ന്നു. ഞാൻ 1,10,00,000യോളം ഗ്യാലൻ വരുന്ന എന്റെ സഹയാ​ത്രി​ക​രു​മാ​യി ആ വെള്ളത്തി​ലേക്ക്‌ കുതി​ക്കു​ന്നു. ഞാൻ ഭയങ്കര​മായ ഒരു മലിനീ​ക​ര​ണ​ത്തി​ന്റെ ഭാഗം, വടക്കേ അമേരി​ക്ക​യിൽ ഉണ്ടായി​ട്ടു​ള്ള​തി​ലേ​ക്കും വലിയ എണ്ണതൂ​ക​ലി​ന്റെ ഭാഗം, ആയിത്തീർന്നി​രി​ക്കു​ന്നു!

ഞാൻ ഒരിക്ക​ലും ഒരു സേർവീസ്‌ സ്‌റേ​റ​ഷ​നിൽ നിങ്ങളു​ടെ ടാങ്കു​നി​റ​ക്കാൻ സഹായി​ക്കു​ക​യില്ല. ഞാൻ നിങ്ങളു​ടെ തീൻമേ​ശ​യി​ലെ ആ പ്ലാസ്‌റ​റി​ക്ക്‌പ്ലേ​റ​റു​ക​ളോ നിങ്ങളു​ടെ ടെലി​വി​ഷൻ സെററി​ന്റെ ഭാഗമോ നിങ്ങൾക്കി​ഷ്ട​പ്പെട്ട സൗന്ദര്യ​വർദ്ധക ക്രീമോ നിങ്ങൾ ധരിക്കുന്ന വസ്‌ത്ര​മോ നിങ്ങൾ ആ വശ്യമായ സൗരഭ്യ​ത്തി​നു​വേണ്ടി ഉപയോ​ഗി​ക്കുന്ന സുഗന്ധ​ദ്ര​വ്യ​മോ ആയിത്തീ​രു​ക​യില്ല. ഞാൻ ഇറങ്ങി​ത്തി​രി​ച്ച​തു​പോ​ലെ നിങ്ങളെ സേവി​ക്കു​ന്ന​തിന്‌ ഒരിക്ക​ലും ഹാജരാ​കു​ക​യില്ല. ഇനി അതൊ​ന്നു​മില്ല!

പകരം ഞാൻ പ്രിൻസ്‌വി​ല്യം സൗണ്ടി​നെ​യും ഗൾഫ്‌ ഓഫ്‌ അലാസ്‌ക്കാ​യെ​യും മലിനീ​ക​രി​ക്കു​ന്ന​തിൽ കലാശി​ക്കു​ക​യാണ്‌. ഞാൻ നൂറു​ക​ണ​ക്കി​നു മൈൽ കടലോ​രത്തെ ദുഷി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തിൽ പങ്കെടു​ത്തു. ഞാൻ ആയിര​ക്ക​ണ​ക്കി​നു പക്ഷിക​ളു​ടെ​യും മൃഗങ്ങ​ളു​ടെ​യും മരണത്തിൽ പങ്കുവ​ഹി​ക്കു​ന്നു. ഞാൻ ഒട്ടേറെ മീൻപി​ടു​ത്ത​ക്കാ​രു​ടെ ഉപജീ​വ​ന​വും മുട്ടി​ക്കു​ന്നു. ഞാൻ പ്രൂഡോ ഉൾക്കട​ലി​ലെ നോർത്ത്‌ സ്ലോപ്പിൽ സമു​ദ്ര​നി​ര​പ്പിൽനിന്ന്‌ 8,500 അടി താഴ്‌ച​യി​ലുള്ള എന്റെ ഭവനത്തി​ലെ സുഖാ​വ​ഹ​മായ ചൂടിൽ വിശ്ര​മി​ച്ചും സ്വന്തം കാര്യം നോക്കി​യും ഒരു എണ്ണത്തു​ള്ളി​യാ​യി കഴിയു​ന്ന​താ​യി​രു​ന്നു എനിക്ക്‌ ഏറെ മെച്ചം. (g89 11⁄22)