യഹോ​വ​യു​ടെ വില​യേ​റിയ ആടുകളെ ആർദ്ര​ത​യോ​ടെ മേയി​ക്കു​ന്നു

മൂപ്പൻമാർ സൂക്ഷ്‌മ​ശ്ര​ദ്ധ​യോ​ടെ ചെവി​കൊ​ടു​ത്തു. അപ്പോ​സ്‌ത​ല​നായ പൗലോ​സിൽനി​ന്നു നിർദേ​ശങ്ങൾ സ്വീക​രി​ക്കു​ന്ന​തി​നാ​യി അവർ എഫേസൂ​സിൽനിന്ന്‌ ഏകദേശം 50 കിലോ​മീ​ററർ യാത്ര​ചെ​യ്‌ത്‌ മിലേ​ത്തോ​സിൽ വന്നിരു​ന്നു. ഇത്‌ അദ്ദേഹത്തെ കാണു​ന്ന​തിൽ അവസാ​നത്തെ അവസര​മാ​യി​രി​ക്കു​മെന്നു കേട്ടതിൽ അവർ ദുഃഖി​ത​രാ​യി. അതു​കൊണ്ട്‌, തങ്ങൾ കേൾക്കാൻ പോകുന്ന വാക്കുകൾ അങ്ങേയ​ററം പ്രധാ​ന​മാ​യി​രി​ക്കു​മെന്ന്‌ അവർക്ക്‌ അറിയാ​മാ​യി​രു​ന്നു: “നിങ്ങൾക്കു​ത​ന്നെ​യും മുഴു ആട്ടിൻകൂ​ട്ട​ത്തി​നും ശ്രദ്ധ​കൊ​ടു​ക്കുക, ദൈവം സ്വന്തപു​ത്രന്റെ രക്തത്താൽ വിലയ്‌ക്കു​വാ​ങ്ങിയ തന്റെ സഭയെ മേയി​ക്കാൻ അതിന്റെ ഇടയിൽ പരിശു​ദ്ധാ​ത്മാവ്‌ നിങ്ങളെ മേൽവി​ചാ​ര​കൻമാ​രാ​യി നിയമി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു.”—പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 20:25, 28, 38, NW.

ഇടയൻമാ​രെ​ക്കു​റി​ച്ചുള്ള പൗലോ​സി​ന്റെ ഹ്രസ്വ​മായ പരാമർശം തീർച്ച​യാ​യും ആ എഫേസ്യ മൂപ്പൻമാർക്കു ധാരാളം വിവരങ്ങൾ പ്രദാനം ചെയ്‌തു. ചുററു​പാ​ടു​മുള്ള നാട്ടിൻപു​റ​ങ്ങ​ളിൽ ആടുകളെ മേയി​ക്കുന്ന വേല അവർക്കു പരിചി​ത​മാ​യി​രു​ന്നു. എബ്രായ തിരു​വെ​ഴു​ത്തു​ക​ളിൽ ഇടയൻമാ​രെ​ക്കു​റി​ച്ചുള്ള അനേകം പരാമർശ​ന​ങ്ങ​ളും അവർക്കു പരിചി​ത​മാ​യി​രു​ന്നു. യഹോവ തന്റെ ജനത്തിന്റെ ഒരു ഇടയ​നോ​ടു തന്നെത്തന്നെ ഉപമി​ച്ച​താ​യി അവർക്ക​റി​യാ​മാ​യി​രു​ന്നു.—യെശയ്യാ​വു 40:10, 11.

പൗലോസ്‌ അവരെ​പ്പ​ററി “ആട്ടിൻകൂട്ട”ത്തിന്റെ ഇടയിലെ “മേൽവി​ചാ​ര​കൻമാർ” എന്ന നിലയി​ലും “സഭയുടെ” “ഇടയൻമാർ” എന്ന നിലയി​ലും സംസാ​രി​ച്ചു. “മേൽവി​ചാ​രകൻ” എന്ന പദം അവരുടെ നിയമനം എന്ത്‌ എന്നു സൂചി​പ്പി​ക്കു​മ്പോൾ “ഇടയൻമാർ” എന്ന പദം അവർ ആ മേൽവി​ചാ​രണ നിർവ​ഹി​ക്കേണ്ട വിധത്തെ വർണി​ക്കു​ന്നു. ഒരു ഇടയൻ തന്റെ ആടുകളെ സംരക്ഷി​ക്കുന്ന സ്‌നേ​ഹ​നിർഭ​ര​മായ അതേ രീതി​യിൽത്തന്നെ സഭയിലെ ഓരോ അംഗ​ത്തെ​യും മേൽവി​ചാ​ര​കൻമാർ പരിപാ​ലി​ക്ക​ണ​മാ​യി​രു​ന്നു.

ഇന്ന്‌, അധികം മൂപ്പൻമാർക്ക്‌ അക്ഷരീയ ആടുകളെ മേയി​ക്കു​ന്ന​തിൽ നേരി​ട്ടുള്ള അനുഭ​വ​പ​രി​ച​യ​മില്ല. എന്നാൽ ബൈബിൾ, വിശേ​ഷാൽ ആലങ്കാ​രിക അർഥത്തിൽ ആടുക​ളെ​യും ആട്ടിട​യൻമാ​രെ​യും വളരെ​യ​ധി​കം പ്രാവ​ശ്യം പരാമർശി​ക്കു​ന്ന​തു​കൊ​ണ്ടു പൗലോ​സി​ന്റെ വാക്കു​കൾക്കു കാലാ​തീ​ത​മായ സ്വാധീ​ന​ശ​ക്തി​യുണ്ട്‌. തന്നെയു​മല്ല, പുരാ​ത​ന​കാ​ല​ങ്ങ​ളിൽ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ആനുകൂ​ല്യം ഉണ്ടായി​രുന്ന ഇടയൻമാ​രെ​പ്പ​റ​റി​യുള്ള വിവര​ണ​ങ്ങ​ളിൽനി​ന്നു ധാരാളം കാര്യങ്ങൾ പഠിക്കാൻ കഴിയും. അവരുടെ ശ്രദ്ധേ​യ​മായ മാതൃ​ക​കൾക്കു ദൈവ​ത്തി​ന്റെ സഭയെ മേയി​ക്കു​ന്ന​തി​നു തങ്ങൾ ഏതു ഗുണങ്ങൾ വളർത്തി​യെ​ടു​ക്കേ​ണ്ട​തു​ണ്ടെന്നു കാണാൻ ഇക്കാലത്തെ മൂപ്പൻമാ​രെ സഹായി​ക്കാൻ കഴിയും.

നിർഭ​യ​നായ ഇടയനാ​യി​രുന്ന ദാവീദ്‌

ബൈബിൾ കാലങ്ങ​ളി​ലെ ഇടയൻമാ​രെ​പ്പ​ററി ചിന്തി​ക്കു​മ്പോൾ നാം മിക്കവാ​റും ദാവീ​ദി​നെ ഓർക്കും, കാരണം അദ്ദേഹം ഒരു ആട്ടിട​യ​നാ​യി​ട്ടാ​ണു തുടക്കം കുറി​ച്ചത്‌. നാം ദാവീ​ദി​ന്റെ ജീവി​ത​ത്തിൽനി​ന്നു പഠിക്കുന്ന ആദ്യ പാഠങ്ങ​ളിൽ ഒന്ന്‌ ഒരു ഇടയനാ​യി​രി​ക്കുക എന്നതു പ്രാമു​ഖ്യ​ത​യുള്ള ഒരു പദവി അല്ല എന്നതാണ്‌. വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ, യിശ്ശാ​യി​യു​ടെ ഒരു മകനെ ഇസ്ര​യേ​ലി​ന്റെ ഭാവി രാജാ​വാ​യി അഭി​ഷേകം ചെയ്യു​ന്ന​തി​നു ശമൂവേൽ എത്തി​ച്ചേർന്ന​പ്പോൾ ബാലനായ ദാവീ​ദി​നെ ആദ്യം തീർത്തും അവഗണി​ച്ചു. അവന്റെ മൂത്ത ഏഴു സഹോ​ദ​രൻമാ​രെ​യും യഹോവ നിരസ്സി​ച്ച​ശേഷം മാത്ര​മാണ്‌ വയലിൽ “ആടുകളെ മേയ്‌ക്ക”യായി​രുന്ന ദാവീ​ദി​നെ​പ്പ​ററി സൂചന​യു​ണ്ടാ​യത്‌. (1 ശമൂവേൽ 16:10, 11) എന്നുവ​രി​കി​ലും ദാവീദ്‌ ഇടയനാ​യി ചെലവ​ഴിച്ച വർഷങ്ങൾ ഇസ്രയേൽ ജനതയെ മേയി​ക്കുന്ന ശ്രമക​ര​മായ വേലക്ക്‌ അദ്ദേഹത്തെ സജ്ജനാക്കി. “[യഹോവ] തന്റെ ദാസനായ ദാവീ​ദി​നെ തിര​ഞ്ഞെ​ടു​ത്തു; ആട്ടിൻ തൊഴു​ത്തു​ക​ളിൽനി​ന്നു അവനെ വരുത്തി. തന്റെ ജനമായ യാക്കോ​ബി​നെ​യും . . . മേയി​ക്കേ​ണ്ട​തി​ന്നു” എന്നു സങ്കീർത്തനം 78:70, 71 പറയുന്നു. യഥോ​ചി​തം, ദാവീദ്‌ മനോ​ഹ​ര​വും പ്രസി​ദ്ധ​വു​മായ 23-ാം സങ്കീർത്തനം “യഹോവ എന്റെ ഇടയനാ​കു​ന്നു” എന്ന വാക്കു​ക​ളാൽ തുടക്ക​മി​ട്ടു​കൊണ്ട്‌ എഴുതി.

ദാവീ​ദി​നെ​പ്പോ​ലെ ക്രിസ്‌തീയ സഭയി​ലുള്ള മൂപ്പൻമാർ താഴ്‌മ​യുള്ള ഉപ ഇടയൻമാ​രാ​യി സേവി​ക്കു​ക​യും അനുചി​ത​മായ പ്രാമു​ഖ്യം തേടാ​തി​രി​ക്കു​ക​യും വേണം. അപ്പോ​സ്‌ത​ല​നായ പൗലോസ്‌ തിമൊ​ഥെ​യോ​സിന്‌ എഴുതി​യ​തു​പോ​ലെ, ഈ മേയിക്കൽ ഉത്തരവാ​ദി​ത്വ​ങ്ങൾ എത്തിപ്പി​ടി​ക്കു​ന്നവർ “നല്ലവേല ആഗ്രഹി​ക്കു​ന്നു,” പ്രാമു​ഖ്യം അല്ല.—1 തിമൊ​ഥെ​യൊസ്‌ 3:1.

ഒരു അക്ഷരീയ ഇടയ​നെ​ന്ന​നി​ല​യി​ലുള്ള ദാവീ​ദി​ന്റെ തൊഴിൽ താണതാ​യി​രു​ന്നു​വെ​ങ്കി​ലും ചില​പ്പോ​ഴെ​ല്ലാം അതു വലിയ ധൈര്യം ആവശ്യ​മാ​ക്കി​ത്തീർത്തു. ദൃഷ്ടാ​ന്ത​ത്തിന്‌, ഒരിക്കൽ ഒരു സിംഹ​വും മറെറാ​രി​ക്കൽ ഒരു കരടി​യും തന്റെ പിതാ​വി​ന്റെ ആട്ടിൻകൂ​ട്ട​ത്തിൽനിന്ന്‌ ആടുകളെ പിടി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു​പോ​യ​പ്പോൾ ദാവീദ്‌ നിർഭ​യ​നാ​യി എതിരി​ടു​ക​യും ആ ഹിം​സ്ര​മൃ​ഗ​ങ്ങളെ കൊല്ലു​ക​യും ചെയ്‌തു. (1 ശമൂവേൽ 17:34-36) ഒരു സിംഹ​ത്തി​നു അതി​നെ​ക്കാൾ വളരെ വലിയ മൃഗങ്ങളെ കൊല്ലാ​മെ​ന്നത്‌ ഒരുവൻ പരിചി​ന്തി​ക്കു​മ്പോൾ ഇതു ധൈര്യ​ത്തി​ന്റെ പ്രശം​സാർഹ​മായ ഒരു പ്രകട​ന​മാ​യി​രു​ന്നു. കൂടാതെ പാലസ്‌തീ​നിൽ ഉണ്ടായി​രുന്ന 140 കിലോ​ഗ്രാ​മോ​ളം തൂക്കം വരുന്ന സിറിയൻ ചെങ്കര​ടിക്ക്‌ അതിന്റെ നഖമുള്ള ശക്തമായ പാദം​കൊണ്ട്‌ ഒരു മാനിനെ ഒററ അടിക്കു കൊല്ലാൻ കഴിയും.

ദാവീ​ദി​നു തന്റെ പിതാ​വി​ന്റെ ആടുക​ളി​ലു​ണ്ടാ​യി​രുന്ന ധീരമായ താത്‌പ​ര്യം ക്രിസ്‌തീയ സഭയിലെ ഇടയൻമാർക്ക്‌ ഒരു ഉത്തമ ദൃഷ്ടാ​ന്ത​മാണ്‌. പൗലോസ്‌ എഫേസൂ​സി​ലെ മൂപ്പൻമാർക്ക്‌ “ആട്ടിൻകൂ​ട്ടത്തെ ആദരി​ക്കാത്ത കൊടിയ ചെന്നായ്‌ക്ക”ളെപ്പററി മുന്നറി​യി​പ്പു നൽകി. (പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 20:29) ആധുനിക നാളു​ക​ളി​ലും ക്രിസ്‌തീയ ഇടയൻമാർക്കു യഹോ​വ​യു​ടെ ആടുക​ളു​ടെ ആത്മീയ ക്ഷേമം കാത്തു സൂക്ഷി​ക്കു​ന്ന​തി​നു ധൈര്യം കാട്ടേ​ണ്ട​തായ സന്ദർഭങ്ങൾ ഉയർന്നു വരും.

ആടുകളെ ധൈര്യ​പൂർവം സംരക്ഷി​ക്കേ​ണ്ട​തു​ണ്ടെ​ങ്കി​ലും സ്‌നേ​ഹ​മുള്ള ഇടയനായ ദാവീ​ദി​ന്റെ​യും നല്ല ഇടയനായ യേശു​ക്രി​സ്‌തു​വി​ന്റെ​യും മാതൃക അനുക​രി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ അവയെ ഏററവും ആർദ്ര​ത​യോ​ടു​കൂ​ടെ പരിപാ​ലി​ക്കേ​ണ്ട​തു​മുണ്ട്‌. (യോഹ​ന്നാൻ 10:11) ആട്ടിൻകൂ​ട്ടം യഹോ​വ​യു​ടേ​താ​ണെന്ന്‌ അറിഞ്ഞു​കൊ​ണ്ടു മൂപ്പൻമാർ “ദൈവ​ത്തി​ന്റെ അവകാ​ശ​മാ​യി​രി​ക്കു​ന്ന​വ​രു​ടെ​മേൽ കർതൃ​ത്വം” നടത്തി​ക്കൊണ്ട്‌ ഒരിക്ക​ലും ആടുക​ളോ​ടു പരുഷ​രാ​യി​രി​ക്ക​രുത്‌.—1 പത്രോസ്‌ 5:2, 3, NW; മത്തായി 11:28-30; 20:25-27.

കണക്കു ബോധി​പ്പി​ക്കൽ

ഗോ​ത്ര​പി​താ​വായ യാക്കോബ്‌ മറെറാ​രു പ്രസി​ദ്ധ​നായ ഇടയനാ​യി​രു​ന്നു. തന്റെ സംരക്ഷ​ണ​ത്തിൽ ഏൽപ്പി​ച്ചി​രുന്ന ഓരോ ആടിനും താൻ വ്യക്തി​പ​ര​മാ​യി ഉത്തരവാ​ദി​യാ​ണെന്നു യാക്കോബ്‌ കരുതി. തന്റെ അമ്മായ​പ്പ​നായ ലാബാന്റെ ആട്ടിൻകൂ​ട്ട​ങ്ങളെ വളരെ വിശ്വ​സ്‌ത​മാ​യി പരിപാ​ലി​ച്ച​തു​കൊണ്ട്‌ 20 വർഷത്തെ തന്റെ സേവന​ത്തി​നു​ശേഷം, “നിന്റെ ചെമ്മരി​യാ​ടു​കൾക്കും കോലാ​ടു​കൾക്കും ചനനാശം വന്നിട്ടില്ല; നിന്റെ കൂട്ടത്തി​ലെ ആട്ടു​കൊ​റ​റൻമാ​രെ ഞാൻ തിന്നു​ക​ള​ഞ്ഞി​ട്ടു​മില്ല. ദുഷ്ടമൃ​ഗം കടിച്ചു​കീ​റി​യ​തി​നെ നിന്റെ അടുക്കൽ കൊണ്ടു​വ​രാ​തെ ഞാൻ അതിന്നു ഉത്തരവാ​ദി​യാ​യി​രു​ന്നു; പകൽ കളവു പോയ​തി​നെ​യും രാത്രി കളവു​പോ​യ​തി​നെ​യും നീ എന്നോടു ചോദി​ച്ചു” എന്നു യാക്കോ​ബി​നു പറയാൻ കഴിഞ്ഞു.—ഉല്‌പത്തി 31:38, 39.

നമ്മുടെ ദേഹി​ക​ളു​ടെ ഇടയനായ യഹോ​വ​യാം ദൈവം “സ്വന്ത പുത്രന്റെ രക്തത്താൽ വിലയ്‌ക്കു​വാ​ങ്ങിയ” ആടുക​ളോ​ടു ക്രിസ്‌തീയ മേൽവി​ചാ​ര​കൻമാർ അതിലും കൂടിയ താത്‌പ​ര്യം പ്രകട​മാ​ക്കു​ന്നു. (പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 20:28; 1 പത്രൊസ്‌ 2:25; 5:4) നേതൃ​ത്വം വഹിക്കുന്ന പുരു​ഷൻമാർ “കണക്കു​ബോ​ധി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​വ​രെന്ന നിലയിൽ നിങ്ങളു​ടെ ദേഹി​കളെ കാവൽചെ​യ്‌തു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ന്നു” എന്ന്‌ എബ്രായ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കളെ ഓർമി​പ്പി​ച്ച​പ്പോൾ പൗലോസ്‌ ഭാരിച്ച ഈ ഉത്തരവാ​ദി​ത്വ​ത്തെ ഊന്നി​പ്പ​റഞ്ഞു.—എബ്രായർ 13:17, NW.

ഒരു ഇടയന്റെ തൊഴി​ലി​നു സമയപ​രി​ധി ഇല്ല എന്നും യാക്കോ​ബി​ന്റെ ദൃഷ്ടാന്തം കാണി​ക്കു​ന്നു. ഇതു രാപക​ലി​ല്ലാ​തെ ചെയ്യേ​ണ്ട​തും മിക്ക​പ്പോ​ഴും ആത്മത്യാ​ഗം ആവശ്യ​മാ​ക്കി​ത്തീർക്കു​ന്ന​തു​മായ ഒരു തൊഴി​ലാണ്‌. അദ്ദേഹം ലാബാ​നോ​ടു പറഞ്ഞു: “ഇങ്ങനെ​യാ​യി​രു​ന്നു എന്റെ വസ്‌തുത; പകൽ വെയിൽകൊ​ണ്ടും രാത്രി ശീതം​കൊ​ണ്ടും ഞാൻ ക്ഷയിച്ചു; എന്റെ കണ്ണിന്നു ഉറക്കമി​ല്ലാ​തെ​യാ​യി.”—ഉല്‌പത്തി 31:40.

പിൻവ​രു​ന്ന ദൃഷ്ടാ​ന്തങ്ങൾ വിശദ​മാ​ക്കുന്ന പ്രകാരം ഇന്നു സ്‌നേ​ഹ​മുള്ള അനേകം ക്രിസ്‌തീയ മൂപ്പൻമാ​രു​ടെ കാര്യ​ത്തി​ലും ഇതു ശരിയാണ്‌. തലച്ചോ​റി​ലെ ക്യാൻസർ നീക്കം​ചെ​യ്‌ത​തി​നെ തുടർന്നു കുഴപ്പ​ങ്ങ​ളു​ണ്ടാ​യ​ശേഷം ഒരു സഹോ​ദ​രനെ ആശുപ​ത്രി​യി​ലെ ഇൻറൻസീവ്‌ കെയർ യൂണി​റ​റിൽ കിടത്തി. രാവും പകലും അദ്ദേഹ​ത്തോ​ടൊ​പ്പം നിൽക്കാൻ അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ കുടും​ബം ക്രമീ​ക​രണം ചെയ്‌തു. സ്ഥലത്തെ മൂപ്പൻമാ​രി​ലൊ​രാൾ രോഗി​യെ​യും അയാളു​ടെ കുടും​ബ​ത്തെ​യും എല്ലാദി​വ​സ​വും സന്ദർശിച്ച്‌ ആവശ്യ​മായ ധാർമിക പിന്തു​ണ​യും പ്രോ​ത്സാ​ഹ​ന​വും നൽകു​ന്ന​തി​നു​വേണ്ടി തന്റെ തിരക്കുള്ള സമയപ്പ​ട്ടി​ക​യിൽ ക്രമീ​ക​രണം വരുത്തി. ആശുപ​ത്രി​യി​ലെ കർശന​മായ ചികിത്സാ മുറ നിമിത്തം എല്ലായ്‌പോ​ഴും പകൽ സമയത്തു സന്ദർശി​ക്കു​ന്ന​തിന്‌ അദ്ദേഹ​ത്തി​നു കഴിയു​മാ​യി​രു​ന്നില്ല. അതിന്റെ അർഥം രാത്രി വളരെ വൈകി​യും അദ്ദേഹ​ത്തിന്‌ ആശുപ​ത്രി​യിൽ നിൽക്കേ​ണ്ടി​വ​രു​മാ​യി​രു​ന്നു എന്നാണ്‌. എന്നാൽ അദ്ദേഹം സന്തോ​ഷ​പു​ര​സ്സരം ഓരോ രാത്രി​യി​ലും അവിടെ പോകു​മാ​യി​രു​ന്നു. “എനിക്കു സൗകര്യ​പ്ര​ദ​മായ സമയത്തല്ല, രോഗി​ക്കു സൗകര്യ​പ്ര​ദ​മായ സമയത്താ​ണു ഞാൻ സന്ദർശി​ക്കേ​ണ്ടത്‌ എന്ന്‌ ഞാൻ തിരി​ച്ച​റി​ഞ്ഞു” എന്ന്‌ ആ മൂപ്പൻ പറഞ്ഞു. ആശുപ​ത്രി​യിൽ മറെറാ​രി​ട​ത്തേക്കു മാററാൻ തക്കവണ്ണം സഹോ​ദ​രന്റെ അവസ്ഥ മെച്ച​പ്പെ​ട്ട​പ്പോൾ ഈ മൂപ്പൻ തന്റെ പ്രോ​ത്സാ​ഹ​ജ​ന​ക​മായ ദൈനം​ദിന സന്ദർശനം തുടർന്നു.

ഒരു ഇടയനെന്ന നിലയിൽ മോശ പഠിച്ചത്‌

മോശ “ഭൂതല​ത്തിൽ ഉള്ള സകല മനുഷ്യ​രി​ലും അതി​സൌ​മ്യ​നാ​യി​രു​ന്നു” എന്നു ബൈബിൾ വർണി​ക്കു​ന്നു. (സംഖ്യാ​പു​സ്‌തകം 12:3) എന്നാൽ എല്ലായ്‌പോ​ഴും വാസ്‌ത​വ​മി​താ​യി​രു​ന്നില്ല എന്നു രേഖ കാണി​ക്കു​ന്നു. അദ്ദേഹം ഒരു യുവാ​വാ​യി​രു​ന്ന​പ്പോൾ, സഹ ഇസ്ര​യേ​ല്യ​നെ അടിച്ചു​വെന്ന കാരണ​ത്താൽ ഒരു ഈജി​പ്‌റ​റു​കാ​രനെ കൊന്നി​രു​ന്നു. (പുറപ്പാ​ടു 2:11, 12) ഇതു തീർച്ച​യാ​യും സൗമ്യ​നായ ഒരു വ്യക്തി​യു​ടെ പ്രവൃ​ത്തി​യല്ല! എന്നാൽപ്പോ​ലും ലക്ഷങ്ങൾ വരുന്ന ഒരു ജനതയെ മരുഭൂ​മി​യി​ലൂ​ടെ വാഗ്‌ദ​ത്ത​ദേ​ശ​ത്തേക്കു നയിക്കാൻ ദൈവം പിന്നീടു മോശയെ ഉപയോ​ഗി​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു. അപ്പോൾ, സ്‌പഷ്ട​മാ​യും മോശക്കു കൂടുതൽ പരിശീ​ല​ന​ത്തി​ന്റെ ആവശ്യ​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു.

മോശക്ക്‌ അപ്പോൾത്തന്നെ “മിസ്ര​യീ​മ്യ​രു​ടെ സകല ജ്ഞാന”ത്തിലും മതേതര പരിശീ​ലനം ലഭിച്ചി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ലും യഹോ​വ​യു​ടെ ആടുകളെ മേയി​ക്കു​ന്ന​തിന്‌ അദ്ദേഹ​ത്തിന്‌ കൂടുതൽ ആവശ്യ​മാ​യി​രു​ന്നു. (പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 7:22) കൂടു​ത​ലായ ഈ പരിശീ​ലനം ഏതു രൂപത്തി​ലാ​യി​രി​ക്കാൻ സാധ്യ​ത​യു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു? കൊള്ളാം, മിദ്യാൻദേ​ശത്ത്‌ ഒരു എളിയ ഇടയനാ​യി 40 വർഷക്കാ​ലം സേവി​ക്കാൻ ദൈവം മോശയെ അനുവ​ദി​ച്ചു. തന്റെ അമ്മായ​പ്പ​നായ യി​ത്രോ​യു​ടെ ആടുകളെ മേയി​ക്കവേ മോശ ക്ഷമ, സൗമ്യത, താഴ്‌മ, ദീർഘക്ഷമ, സൗമ്യ​പ്ര​കൃ​തം, ആത്മനി​യ​ന്ത്രണം എന്നീ ഗുണങ്ങൾ വളർത്തി​യെ​ടു​ത്തു. യഹോ​വ​ക്കാ​യി കാത്തി​രി​ക്കാ​നും അദ്ദേഹം പഠിച്ചു. അതേ, അക്ഷരീയ ആടുകളെ മേയിച്ച ഇസ്രയേൽ ജനതയു​ടെ ഒരു പ്രാപ്‌തി​യുള്ള ഇടയനാ​യി​രി​ക്കാൻ മോശയെ യോഗ്യ​ത​യു​ള്ള​വ​നാ​ക്കി.—പുറപ്പാ​ടു 2:15-3:1; പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 7:29, 30.

ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ജനത്തെ ഇന്നു പരിപാ​ലി​ക്കു​ന്ന​തിന്‌ ഒരു മൂപ്പന്‌ ആവശ്യ​മാ​യി​രി​ക്കു​ന്നത്‌ ഇതേ ഗുണങ്ങൾ തന്നെയല്ലേ? അതേ, കാരണം “കർത്താ​വി​ന്റെ ദാസൻ എല്ലാവ​രോ​ടും ശാന്തനും ഉപദേ​ശി​പ്പാൻ സമർത്ഥ​നും ദോഷം സഹിക്കു​ന്ന​വ​നും” വിരോ​ധി​കളെ “സൌമ്യ​ത​യോ​ടെ പഠിപ്പി”ക്കുന്നവ​നു​മാ​യി​രി​ക്കേണം എന്നു പൗലോസ്‌ തിമൊ​ഥെ​യോ​സി​നെ ഓർമി​പ്പി​ച്ചു.—2 തിമൊ​ഥെ​യൊസ്‌ 2:24-26.

ഈ ഗുണങ്ങൾ പൂർണ​മാ​യി വളർത്തി​യെ​ടു​ക്കാൻ ബുദ്ധി​മു​ട്ടു​ള്ള​തു​കൊണ്ട്‌ ഒരു മൂപ്പന്‌ ചിലസ​മ​യ​ങ്ങ​ളിൽ നിരാ​ശ​തോ​ന്നി​യേ​ക്കാം. എന്നുവ​രി​കി​ലും അദ്ദേഹം ശ്രമം ഉപേക്ഷി​ക്ക​രുത്‌. മോശ​യു​ടെ കാര്യ​ത്തി​ലെ​ന്ന​പോ​ലെ ഒരുവന്‌ ഒരു നല്ല ഇടയനാ​യി​രി​ക്കാൻ ആവശ്യ​മായ ഗുണങ്ങൾ പൂർണ​മാ​യി വളർത്തി​യെ​ടു​ക്കാൻ ഒരുപക്ഷേ ദീർഘ​കാ​ലം ആവശ്യ​മാ​യി​വ​ന്നേ​ക്കാം. എന്നാൽ കാല​ക്ര​മേണ അങ്ങനെ​യുള്ള കഠിന പരി​ശ്ര​മ​ങ്ങൾക്കു ഫലം കിട്ടും.—1 പത്രൊസ്‌ 5:10 താരത​മ്യം ചെയ്യുക.

ഒരുപക്ഷേ ഒരു മൂപ്പനെന്ന നിലയിൽ നിങ്ങളെ മററു​ള്ള​വ​രെ​പ്പോ​ലെ പൂർണ​മാ​യി ഉപയോ​ഗി​ക്കു​ന്നി​ല്ലാ​യി​രി​ക്കാം. മോശ​യു​ടെ കാര്യ​ത്തി​ലെ​ന്ന​പോ​ലെ ചില പ്രധാന ഗുണങ്ങൾ കൂടുതൽ പൂർണ​മാ​യി വളർത്തി​യെ​ടു​ക്കാൻ യഹോവ നിങ്ങളെ അനുവ​ദി​ക്കു​ക​യാ​യി​രി​ക്കു​മോ? യഹോവ “നിങ്ങൾക്കാ​യി കരുതു​ന്നു”വെന്നത്‌ ഒരിക്ക​ലും മറക്കരുത്‌. എന്നിരു​ന്നാ​ലും, ‘ദൈവം നിഗളി​ക​ളോ​ടു എതിർത്തു​നിൽക്കു​ക​യും താഴ്‌മ​യു​ള്ള​വർക്കു കൃപ നല്‌കു​ക​യും ചെയ്യു​ന്ന​തു​കൊ​ണ്ടു തമ്മിൽ തമ്മിൽ കീഴടങ്ങി താഴ്‌മ ധരി​ക്കേ​ണ്ട​തി​ന്റെ’ ആവശ്യ​വും നാം മനസ്സിൽ പിടി​ച്ചു​കൊ​ള്ളേ​ണ്ട​തുണ്ട്‌. (1 പത്രൊസ്‌ 5:5-7) നിങ്ങൾ ദത്തശ്ര​ദ്ധ​നാ​യി​രി​ക്കു​ക​യും യഹോവ അനുവ​ദി​ക്കുന്ന പരിശീ​ലനം കൈ​ക്കൊ​ള്ളു​ക​യും ചെയ്യു​ന്നെ​ങ്കിൽ മോശ​യെ​പ്പോ​ലെ നിങ്ങൾക്കും യഹോ​വക്കു കൂടുതൽ പ്രയോ​ജ​ന​മു​ള്ള​വ​രാ​യി​രി​ക്കു​ന്ന​തി​നു കഴിയും.

യഹോ​വ​യു​ടെ എല്ലാ ആടുക​ളും വില​യേ​റി​യ​വ​രാണ്‌

ബൈബിൾ കാലങ്ങ​ളി​ലെ ആശ്രയി​ക്കാ​വുന്ന, സ്‌നേ​ഹ​മുള്ള ഇടയൻമാർക്ക്‌ ഓരോ ആടിന്റെ കാര്യ​ത്തി​ലും ഒരു ഉത്തരവാ​ദി​ത്വ​ബോ​ധം ഉണ്ടായി​രു​ന്നു. ആത്മീയ ഇടയൻമാ​രു​ടെ കാര്യ​ത്തി​ലും ഇതു വാസ്‌ത​വ​മാ​യി​രി​ക്കണം. “മുഴു ആട്ടിൻകൂ​ട്ട​ത്തി​നും ശ്രദ്ധ​കൊ​ടു​ക്കുക” എന്ന പൗലോ​സി​ന്റെ വാക്കു​ക​ളിൽനിന്ന്‌ ഇതു വ്യക്തമാ​കു​ന്നുണ്ട്‌. (പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 20:28, NW) “മുഴു ആട്ടിൻകൂട്ട”ത്തിലും ആരെല്ലാം ഉൾപ്പെ​ടും?

നൂറ്‌ ആടുക​ളു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നിട്ട്‌ തെററി ഉഴന്നു​പോയ ഒന്നിനെ കൂട്ടത്തി​ലേക്കു തിരികെ കൊണ്ടു​വ​രു​ന്ന​തി​നു സത്വരം അന്വേ​ഷി​ച്ചി​റ​ങ്ങിയ ഒരു മനുഷ്യ​നെ​പ്പ​റ​റി​യുള്ള ഉപമ യേശു പറഞ്ഞു. (മത്തായി 18:12-14; ലൂക്കൊസ്‌ 15:3-7) സമാന​മായ രീതി​യിൽ ഒരു മേൽവി​ചാ​ര​കനു സഭയിലെ ഓരോ അംഗ​ത്തോ​ടും താത്‌പ​ര്യം ഉണ്ടായി​രി​ക്കണം. ശുശ്രൂ​ഷ​യി​ലോ ക്രിസ്‌തീയ യോഗ​ങ്ങ​ളിൽ ഹാജരാ​കു​ന്ന​തി​ലോ ഉള്ള നിഷ്‌ക്രി​യ​ത്വം ആ ആട്‌ മേലാൽ ആട്ടിൻകൂ​ട്ട​ത്തി​ന്റെ ഭാഗമ​ല്ലെന്ന്‌ അർഥമാ​ക്കു​ന്നില്ല. യഹോ​വ​യോട്‌ മൂപ്പൻമാർ “കണക്കു ബോധി​പ്പി​ക്കേണ്ട” “മുഴു ആട്ടിൻകൂട്ട”ത്തിന്റെ​യും ഭാഗമാ​യി​ത്തന്നെ അയാൾ നില​കൊ​ള്ളു​ന്നു.

സഭയോ​ടു സഹവസി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രുന്ന ചിലർ നിഷ്‌ക്രി​യ​ത്വ​ത്തി​ലേക്കു മാറി​പ്പോ​യ​തിൽ മൂപ്പൻമാ​രു​ടെ ഒരു സംഘം തീർത്തും ഉത്‌ക്ക​ണ്‌ഠ​യു​ള്ള​വ​രാ​യി. ഈ വ്യക്തി​ക​ളു​ടെ ഒരു ലിസ്‌ററ്‌ തയ്യാറാ​ക്കു​ക​യും അവരെ സന്ദർശി​ക്കു​ന്ന​തി​നും യഹോ​വ​യു​ടെ തൊഴു​ത്തി​ലേക്കു തിരി​ച്ചു​വ​രു​ന്ന​തിന്‌ അവരെ സഹായി​ക്കു​ന്ന​തി​നും ഒരു പ്രത്യേക ശ്രമം നടത്തു​ക​യും ചെയ്‌തു. രണ്ടരവർഷം​കൊണ്ട്‌ 30 പേരെ യഹോ​വ​യു​ടെ സേവന​ത്തിൽ വീണ്ടും സജീവ​രാ​യി​ത്തീ​രു​ന്ന​തി​നു സഹായി​ക്കാൻ കഴിഞ്ഞ​തിൽ ഈ മൂപ്പൻമാർ ദൈവ​ത്തോട്‌ എത്ര നന്ദിയു​ള്ള​വ​രാ​യി​രു​ന്നു. അങ്ങനെ സഹായി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട​വ​രി​ലൊ​രാൾ ഏതാണ്ട്‌ 17 വർഷ​ത്തോ​ളം നിഷ്‌ക്രി​യ​നാ​യി​രു​ന്നു!

ആടുകളെ “ദൈവം സ്വന്തപു​ത്രന്റെ രക്തത്താൽ വിലയ്‌ക്കു​വാ​ങ്ങിയ”താണ്‌ എന്ന വസ്‌തുത മേൽവി​ചാ​ര​കൻമാ​രെ ഈ ഉത്തരവാ​ദി​ത്വ​ത്തി​ന്റെ ഗൗരവം കൂടു​ത​ലാ​യി ബോധ്യ​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നു. (പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 20:28, NW) ഈ വില​യേ​റിയ ആടുകൾക്കു​വേണ്ടി ഇതിലും വലിയ വില കൊടു​ക്കാൻ കഴിയു​മാ​യി​രു​ന്നില്ല. തന്നെയു​മല്ല, ഓരോ ചെമ്മരി​യാ​ടു​തു​ല്യ വ്യക്തി​യെ​യും കണ്ടുപി​ടി​ക്കു​ന്ന​തി​നും സഹായി​ക്കു​ന്ന​തി​നും ശുശ്രൂ​ഷ​യിൽ ചെലവ​ഴിച്ച സമയ​ത്തെ​യും ശ്രമ​ത്തെ​യും പററി ചിന്തി​ക്കുക! അവരെ​യെ​ല്ലാം ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ആട്ടിൻതൊ​ഴു​ത്തിൽ സൂക്ഷി​ക്കാൻ സമാന​മായ ഒരു പരി​ശ്രമം നടത്തേ​ണ്ട​തല്ലേ? തീർച്ച​യാ​യും സഭയിലെ ഓരോ ആടും വില​യേ​റി​യ​താണ്‌.

ആട്ടിൻകൂ​ട്ട​ത്തി​ലെ ഒരംഗം ഗൗരവ​മായ ദുഷ്‌പ്ര​വൃ​ത്തി​യിൽ ഉൾപ്പെ​ടു​മ്പോൾപ്പോ​ലും മൂപ്പൻമാ​രു​ടെ ഉത്തരവാ​ദി​ത്വ​ത്തി​നു മാററം വരുന്നില്ല. അവർ തുടർന്നും കരുത​ലുള്ള ഇടയൻമാ​രാ​യി​രി​ക്കു​ക​യും എങ്ങനെ​യും സാധ്യ​മെ​ങ്കിൽ ദുഷ്‌പ്ര​വൃ​ത്തി​ക്കാ​രനെ രക്ഷിക്കാൻ ആർദ്ര​ത​യോ​ടും സൗമ്യ​ത​യോ​ടും കൂടെ പരി​ശ്ര​മി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യുന്നു. (ഗലാത്യർ 6:1, 2) പരിതാ​പ​ക​ര​മെ​ന്നു​പ​റ​യട്ടെ, ചില സംഭവ​ങ്ങ​ളിൽ സഭയിലെ ഒരംഗ​ത്തി​നു താൻ ചെയ്‌ത ഗൗരവ​മായ തെററിൽ ദൈവിക ദുഃഖ​ത്തി​ന്റെ അഭാവ​മു​ള്ള​താ​യി തെളി​യു​ന്നു. അങ്ങനെ​യുള്ള അവസര​ങ്ങ​ളിൽ ഈ ദുഷി​പ്പി​ക്കുന്ന സ്വാധീ​ന​ത്തിൽനി​ന്നു സഭയിലെ മററ്‌ ആടുകളെ സംരക്ഷി​ക്കു​ന്ന​തി​നുള്ള തിരു​വെ​ഴു​ത്തു​പ​ര​മായ ഉത്തരവാ​ദി​ത്വം സ്‌നേ​ഹ​നി​ധി​ക​ളായ ഇടയൻമാർക്കുണ്ട്‌.—1 കൊരി​ന്ത്യർ 5:3-7, 11-13.

എന്നിരു​ന്നാ​ലും, തെററി ഉഴന്നു​പോയ ആടുക​ളോ​ടു കരുണ​കാ​ണി​ക്കു​ന്ന​തിൽ യഹോ​വ​യാം ദൈവം പൂർണ​ത​യുള്ള ദൃഷ്ടാന്തം വെക്കുന്നു. നമ്മുടെ വലിയ ഇടയൻ അനുക​മ്പ​യോ​ടെ പറയുന്നു: “കാണാ​തെ​പോ​യ​തി​നെ ഞാൻ അന്വേ​ഷി​ക്ക​യും ഓടി​ച്ചു​ക​ള​ഞ്ഞ​തി​നെ തിരി​ച്ചു​വ​രു​ത്തു​ക​യും ഒടിഞ്ഞ​തി​നെ മുറി​വു​കെ​ട്ടു​ക​യും ദീനം പിടി​ച്ച​തി​നെ ശക്തീക​രി​ക്ക​യും ചെയ്യും.” (യെഹെ​സ്‌കേൽ 34:15, 16; യിരെ​മ്യാ​വു 31:10) ഈ മഹത്തായ ദൃഷ്ടാന്തം അനുക​രി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ ഇപ്പോൾ തങ്ങളുടെ സഹായ​ത്തോ​ടു പ്രതി​ക​രി​ച്ചേ​ക്കാ​വുന്ന പുറത്താ​ക്ക​പ്പെ​ട്ട​വരെ സന്ദർശി​ക്കു​ന്ന​തിന്‌ ആധുനി​ക​നാ​ളി​ലെ ആത്മീയ ഇടയൻമാർ സ്‌നേ​ഹ​നിർഭ​ര​മായ ഒരു ക്രമീ​ക​രണം ചെയ്‌തി​രി​ക്കു​ന്നു. അപ്രകാ​രം നഷ്ടപ്പെട്ട ആടുകളെ തിരികെ വരുത്തു​ന്ന​തി​നുള്ള ദയാപു​ര​സ്സ​ര​മായ പരി​ശ്ര​മങ്ങൾ നല്ല ഫലം ഉളവാ​ക്കി​യി​ട്ടുണ്ട്‌. പുനഃ​സ്ഥി​തീ​ക​രി​ക്ക​പ്പെട്ട ഒരു സഹോ​ദരി പറഞ്ഞു: “മൂപ്പൻമാ​രു​ടെ സന്ദർശനം എനിക്കു തിരികെ വരുന്ന​തി​നുള്ള പ്രോ​ത്സാ​ഹ​ന​മാ​യി​രു​ന്നു.”

സംശയ​ലേ​ശ​മെ​ന്യേ, എഫേസൂ​സി​ലെ മൂപ്പൻമാ​രോ​ടു മിലേ​ത്തോ​സിൽവച്ചു പൗലോസ്‌ പറഞ്ഞ വാക്കുകൾ അർഥസ​മ്പൂർണ​മാ​യി​രു​ന്നു.—അവർക്കും ഇന്നത്തെ മേൽവി​ചാ​ര​കൻമാർക്കും. ഇടയൻമാ​രെ സംബന്ധിച്ച അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ പരാമർശം മേൽവി​ചാ​ര​കൻമാ​രിൽ സ്‌പഷ്ട​മാ​യി പ്രകട​മാ​യി​രി​ക്കേണ്ട ആകർഷ​ക​മായ ഗുണങ്ങ​ളു​ടെ ഒരു ഓർമ​പു​തു​ക്കൽ ആയിരു​ന്നു—ഇടയരാ​ജാ​വായ ദാവീദ്‌ ദൃഷ്ടാ​ന്തീ​ക​രി​ച്ച​പ്ര​കാ​രം താഴ്‌മ​യും, ധൈര്യ​വും പോലുള്ള ഗുണങ്ങൾ; യാക്കോ​ബി​ന്റെ രാപകൽ സേവന​ത്തിൽ തെളി​ഞ്ഞി​രുന്ന ഉത്തരവാ​ദി​ത്വ​ത്തി​ന്റെ​യും സംരക്ഷ​ണാ​ത്മക പരിപാ​ല​ന​ത്തി​ന്റെ​യും വ്യക്തി​പ​ര​മായ ബോധം; മോശ പ്രകട​മാ​ക്കി​യ​പ്ര​കാ​രം ക്ഷമാപൂർവം കൂടുതൽ പരിശീ​ലനം സ്വീക​രി​ക്കു​ന്ന​തി​നുള്ള മനസ്സൊ​രു​ക്കം. തീർച്ച​യാ​യും, ബൈബി​ളി​ലുള്ള ഈ ദൃഷ്ടാ​ന്തങ്ങൾ “ദൈവം സ്വന്തപു​ത്രന്റെ രക്തത്താൽ വിലയ്‌ക്കു​വാ​ങ്ങിയ തന്റെ സഭയെ” ആർദ്ര​ത​യോ​ടെ “മേയി​ക്കാൻ” ആവശ്യ​മായ ഗുണങ്ങൾ വളർത്തി​യെ​ടു​ക്കാ​നും പ്രകടി​പ്പി​ക്കാ​നും സഭാമൂ​പ്പൻമാ​രെ സഹായി​ക്കും.