നിങ്ങൾ ഈയിടെ ആരെ​യെ​ങ്കി​ലും പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ച്ചു​വോ?

എലനയ്‌ക്ക്‌ അണ്ഡാശ​യാർബു​ദം. ഡോക്ടർമാർ അതു കണ്ടുപി​ടി​ച്ച​പ്പോൾ അവൾക്കു വയസ്സ്‌ കേവലം പതി​നേഴ്‌. അതിക​ഠിന വേദന​യാൽ പുളയുന്ന എലന. അവളുടെ യാതന നേരിൽക്കണ്ടു വീർപ്പു​മു​ട്ടു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു അവളുടെ അമ്മ മാരി.

അവസാനം, എലനയെ കാനറി ദ്വീപി​ലെ തന്റെ ഭവനത്തിൽനിന്ന്‌ 1,900 കിലോ​മീ​ററർ അകലെ സ്‌പെ​യി​നി​ലെ മഡ്രി​ഡി​ലുള്ള ആശുപ​ത്രി​യി​ലേക്കു മാററി. മഡ്രി​ഡിൽ ഡോക്ടർമാ​രു​ടെ ഒരു സംഘം രക്തംകൂ​ടാ​തെ ഓപ്പ​റേഷൻ നടത്താൻ തയ്യാറാ​യി​രു​ന്നു. (പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 15:28, 29) എന്നാൽ ഓപ്പ​റേഷൻ തുടങ്ങി അൽപ്പം കഴിഞ്ഞ​പ്പോ​ഴേ​ക്കും ഒരു സംഗതി വ്യക്തമാ​യി, എലന മരണ​ത്തോട്‌ അടുത്തു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ക​യാ​ണെന്ന്‌. അർബുദം ശരീര​മാ​കെ വ്യാപി​ച്ചു കഴിഞ്ഞി​രു​ന്നു. ഡോക്ടർമാർക്കു പിന്നെ ഒന്നും ചെയ്യാ​നി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. മഡ്രി​ഡിൽ എത്തി എട്ടു ദിവസം കഴിഞ്ഞ​പ്പോൾ എലന മരിച്ചു.

മാരി ആ ഭയങ്കര അഗ്നിപ​രീ​ക്ഷയെ ഒററയ്‌ക്കു നേരി​ടേ​ണ്ടി​വ​ന്നില്ല. അവരോ​ടും അവരുടെ മൂത്ത മകനോ​ടും ഒപ്പം രണ്ടു ക്രിസ്‌തീയ മൂപ്പൻമാർ സ്വന്തം ചെലവിൽ മഡ്രി​ഡി​ലേക്കു വരിക​യും എലനയു​ടെ മരണം​വരെ അവരോ​ടൊ​പ്പം തങ്ങുക​യും ചെയ്‌തു. “എന്റെ ഉള്ളിൽ എനിക്ക്‌ അനുഭ​വ​പ്പെട്ട ഭയങ്കര ശൂന്യത അകററാൻ അവർ എന്നെ സഹായി​ച്ചു. അവർ എനിക്കു തന്ന പ്രോ​ത്സാ​ഹനം ഞാൻ ഒരിക്ക​ലും മറക്കില്ല. അവരുടെ ആത്മീയ പിന്തു​ണ​യും പ്രാ​യോ​ഗിക സഹായ​വും മൂല്യാ​തീ​ത​മാ​യി​രു​ന്നു. അവർ വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ ‘കാററി​ന്നു ഒരു മറവാ’യിരുന്നു,” മാരി വിശദ​മാ​ക്കു​ന്നു.—യെശയ്യാ​വു 32:1, 2.

ഇവരെ​പ്പോ​ലെ സ്‌നേ​ഹ​മുള്ള ഇടയൻമാർ തങ്ങളുടെ ആടുകളെ അങ്ങേയ​ററം ആർദ്ര​ത​യോ​ടെ പരിപാ​ലി​ക്കു​ന്ന​തിൽ യഹോവ സംപ്രീ​ത​നാണ്‌. (സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ 19:17; 1 പത്രൊസ്‌ 5:2-4) എന്നിരു​ന്നാ​ലും, പ്രോ​ത്സാ​ഹനം കൊടു​ക്കുക എന്നതു മൂപ്പൻമാ​രു​ടെ മാത്രം പദവിയല്ല. സകല ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​ക​ളും ഒരുമി​ച്ചു​കൂ​ടു​ന്നത്‌ ആത്മീയ പ്രബോ​ധനം സ്വീക​രി​ക്കാ​നും ‘പരസ്‌പരം പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ക്കാ​നു’മാണ്‌. (എബ്രായർ 10:24, 25, NW) ക്രിസ്‌തീയ സഹവാ​സ​ത്തിൽ അന്തർലീ​ന​മാ​യി​രി​ക്കുന്ന ഒരു ഘടകമാ​ണു പ്രോ​ത്സാ​ഹനം.

പ്രോ​ത്സാ​ഹ​ന​ത്തിൽ എന്തുൾപ്പെ​ടു​ന്നു?

വെള്ളമി​ല്ലാ​താ​യാൽ ഒരു മനോഹര പുഷ്‌പം വാടു​ന്ന​തു​പോ​ലെ, വ്യക്തികൾ പ്രോ​ത്സാ​ഹ​ന​മി​ല്ലാ​താ​യാൽ തളർന്നു​പോ​കാം—കുടും​ബ​ത്തി​ലാ​യാ​ലും സഭയി​ലാ​യാ​ലും. എന്നാൽ അതേസ​മയം, പ്രലോ​ഭനം അനുഭ​വി​ക്കു​ന്ന​വരെ ശക്തി​പ്പെ​ടു​ത്താ​നും വിഷാ​ദ​ചി​ത്ത​രാ​യ​വർക്കു മനോ​വീ​ര്യം വീണ്ടെ​ടു​ക്കാ​നും ദൈവത്തെ വിശ്വ​സ്‌ത​ത​യോ​ടെ സേവി​ക്കു​ന്ന​വരെ ഊർജ​സ്വ​ല​മാ​ക്കാ​നും സമയോ​ചി​ത​മായ പ്രോ​ത്സാ​ഹ​ന​ത്തി​നു കഴിയും.

“പ്രോ​ത്സാ​ഹനം” എന്നു പരിഭാ​ഷ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യി​രി​ക്കുന്ന ഗ്രീക്കു പദത്തിൽ സാന്ത്വനം, ഉദ്‌ബോ​ധനം, ആശ്വാസം എന്നീ ആശയങ്ങൾ അടങ്ങി​യി​രി​ക്കു​ന്നു. അതു​കൊണ്ട്‌, ഒരാളു​ടെ പ്രവൃ​ത്തി​കൾ കൊള്ളാം എന്നു പറയു​ന്ന​തു​മാ​ത്രമല്ല പ്രോ​ത്സാ​ഹ​ന​ത്തിൽ അടങ്ങി​യി​രി​ക്കു​ന്നത്‌. പ്രാ​യോ​ഗിക സഹായ​വും ആത്മീയ സഹായ​വും പ്രദാനം ചെയ്യു​ന്ന​തും അതിലുൾപ്പെ​ട്ടേ​ക്കാം.

വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ, “പ്രോ​ത്സാ​ഹനം” എന്നു പരിഭാ​ഷ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യി​രി​ക്കുന്ന ഗ്രീക്കു പദത്തിന്റെ അക്ഷരീയ അർഥം “ഒരുവന്റെ സാന്നി​ധ്യ​ത്തി​ലാ​യി​രി​ക്കു​ന്ന​തി​നുള്ള ക്ഷണം” എന്നാണ്‌. നമ്മുടെ ആത്മീയ സഹോ​ദ​രീ​സ​ഹോ​ദ​രൻമാ​രോട്‌ ഒത്തുന​ട​ക്കു​ന്നെ​ങ്കിൽ ആരെങ്കി​ലും തളർന്നു​പോ​കു​ക​യോ ഇടറി​വീ​ഴു​ക​യോ ചെയ്യു​മ്പോൾ ഉടനടി പിന്തുണ പ്രദാനം ചെയ്യാൻ നമുക്കാ​വും. (സഭാ​പ്ര​സം​ഗി 4:9, 10) രസകര​മെന്നു പറയട്ടെ, യഹോ​വ​യു​ടെ ജനം “തോ​ളോ​ടു തോൾചേർന്നു സേവി​ക്കു​ന്നു.” (സെഫന്യാവ്‌ 3:9, NW) കൂടാതെ, അപ്പോ​സ്‌ത​ല​നായ പൗലോസ്‌ ഒരു ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​യെ “സാക്ഷാൽ ഇണയാ​ളി​യാ​യു​ള്ളോ​വേ” എന്നു വിളി​ക്കു​ക​യു​ണ്ടാ​യി. (ഫിലി​പ്പി​യർ 4:3) ഒരേ നുകത്തി​നു കീഴിൽ തോ​ളോ​ടു തോൾചേർന്നു വേല ചെയ്യു​ന്നതു വിശേ​ഷി​ച്ചും ആത്മീയ​മാ​യി ശക്തരല്ലാ​ത്ത​വ​രു​ടെ ഭാരത്തെ കൂടുതൽ ലഘൂക​രി​ക്കു​ന്നു.—താരത​മ്യം ചെയ്യുക: മത്തായി 11:29.

അവർ പ്രോ​ത്സാ​ഹനം നൽകി

പ്രോ​ത്സാ​ഹനം വളരെ പ്രധാ​ന​പ്പെ​ട്ട​താ​യ​തു​കൊണ്ട്‌, നമുക്ക്‌ അതിന്റെ ഏതാനും തിരു​വെ​ഴു​ത്തു ദൃഷ്ടാ​ന്തങ്ങൾ പരിചി​ന്തി​ക്കാം. ദൈവ​ത്തി​ന്റെ പ്രവാ​ച​ക​നായ മോശ തന്റെ ജീവി​താ​ന്ത്യ​ത്തോട്‌ അടുക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്ന​പ്പോൾ യഹോവ യോശു​വയെ ഇസ്രാ​യേ​ല്യ​രു​ടെ നേതാ​വാ​യി നിയമി​ച്ചു. മോശ​ക്കു​തന്നെ അറിയാ​മാ​യി​രു​ന്ന​തു​പോ​ലെ, ഇത്‌ സുഖക​ര​മായ ഒരു നിയമ​ന​മാ​യി​രു​ന്നില്ല. (സംഖ്യാ​പു​സ്‌തകം 11:14, 15) അതു​കൊണ്ട്‌, “യോശു​വാ​യോ​ടു കല്‌പി​ച്ചു അവനെ ധൈര്യ​പ്പെ​ടു​ത്തി ഉറപ്പി”ക്കാൻ യഹോവ മോശ​യോ​ടു പറഞ്ഞു.—ആവർത്ത​ന​പു​സ്‌തകം 3:28.

ഇസ്രാ​യേ​ലിൽ ന്യായാ​ധി​പൻമാ​രു​ടെ കാലത്ത്‌, യിഫ്‌താ​ഹി​ന്റെ മകൾ യഹോ​വ​യു​ടെ വിശു​ദ്ധ​മ​ന്ദി​ര​ത്തിൽ സേവി​ക്കാൻ തന്റെ ഭാവി​കു​ടും​ബ​ജീ​വിത പരിപാ​ടി​യെ​ല്ലാം ഉപേക്ഷി​ച്ചു. അങ്ങനെ പിതാ​വി​ന്റെ ശപഥ​ത്തോട്‌ അവൾ സ്വമന​സ്സാ​ലെ സഹകരി​ച്ചു. അവളുടെ ആ ത്യാഗം ശ്രദ്ധി​ക്ക​പ്പെ​ടാ​തെ​പോ​യോ? ഇല്ല. കാരണം ന്യായാ​ധി​പൻമാർ 11:40 പറയുന്നു: “ആണ്ടു​തോ​റും യിസ്രാ​യേ​ലി​ലെ കന്യക​മാർ നാലു ദിവസം ഗിലെ​യാ​ദ്യ​നായ യിഫ്‌താ​ഹി​ന്റെ മകളെ കീർത്തി​പ്പാൻ പോകു​ന്നതു യിസ്രാ​യേ​ലിൽ ഒരു ആചാര​മാ​യ്‌തീർന്നു.” യിഫ്‌താ​ഹി​ന്റെ ആത്മത്യാഗ മനോ​ഭാ​വ​മുള്ള മകൾക്ക്‌ അത്തരം സന്ദർശ​നങ്ങൾ വളരെ പ്രോ​ത്സാ​ഹ​ജ​ന​ക​മാ​യി​രു​ന്നി​രി​ക്കണം.

പ്രോ​ത്സാ​ഹ​നം കൊടു​ക്കു​ന്ന​തി​നു ചില​പ്പോ​ഴൊ​ക്കെ ധൈര്യം ആവശ്യ​മാണ്‌. അപ്പോ​സ്‌ത​ല​നായ പൗലോ​സി​ന്റെ ആദ്യത്തെ മിഷനറി യാത്ര​യിൽ അവന്‌ ഏഷ്യാ​മൈ​ന​റി​ലെ പല നഗരങ്ങ​ളിൽനി​ന്നും കടുത്ത എതിർപ്പു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. അന്ത്യോ​ക്യ​യിൽനിന്ന്‌ അവനെ പുറത്താ​ക്കി, ഇക്കോ​ന്യ​യിൽവെച്ച്‌ ഒരു വധശ്ര​മ​ത്തിൽനി​ന്നു കഷ്ടിച്ചു രക്ഷപ്പെട്ടു, കല്ലേറു​കൊ​ണ്ടു, മരിച്ചു​വെന്നു കരുതി ലിസ്‌ത്ര​യിൽ ഉപേക്ഷി​ക്ക​പ്പെട്ടു. എങ്കിലും, അതിനു​ശേഷം താമസി​യാ​തെ പൗലോ​സും കൂട്ടു​കാ​രും ഈ നഗരങ്ങ​ളി​ലേക്കു തിരി​ച്ചു​ചെന്ന്‌ “വിശ്വാ​സ​ത്തിൽ നിലനി​ല്‌ക്കേണം എന്നും നാം അനേകം കഷ്ടങ്ങളിൽകൂ​ടി ദൈവ​രാ​ജ്യ​ത്തിൽ കടക്കേ​ണ്ട​താ​കു​ന്നു എന്നും പ്രബോ​ധി​പ്പി​ച്ചു ശിഷ്യൻമാ​രു​ടെ മനസ്സു ഉറപ്പി​ച്ചു​പോ​ന്നു.” (പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 14:21, 22) ഈ പുതിയ ശിഷ്യൻമാ​രെ പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ക്കാൻ തന്റെ ജീവൻ പണയ​പ്പെ​ടു​ത്താൻ പൗലോസ്‌ സന്നദ്ധനാ​യി​രു​ന്നു.

എങ്കിലും, പ്രോ​ത്സാ​ഹനം ആവശ്യ​മുള്ള ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ പുതിയ ശിഷ്യൻമാർ മാത്രമല്ല. വർഷങ്ങൾ കഴിഞ്ഞ്‌ പൗലോസ്‌ റോമി​ലേക്കു ഒരു ദുഷ്‌ക​ര​മായ യാത്ര നടത്തി. അവി​ടെ​യാ​യി​രു​ന്നു അവൻ വിചാരണ ചെയ്യ​പ്പെ​ടേ​ണ്ടി​യി​രു​ന്നത്‌. ലക്ഷ്യസ്ഥാ​നം അടുത്ത​പ്പോൾ അവൻ ഏതാണ്ട്‌ മനസ്സു​ല​ഞ്ഞ​പോ​ലെ ആയിട്ടു​ണ്ടാ​കണം. പക്ഷേ, റോമി​നു തെക്കു​കി​ഴക്ക്‌ 74 കിലോ​മീ​ററർ അകലെ എത്തിയ​പ്പോ​ഴേ​ക്കും അവനു മനോ​വീ​ര്യം വീണ്ടു​കി​ട്ടി. എന്തു​കൊണ്ട്‌? എന്തെന്നാൽ റോമിൽനി​ന്നു സഹോ​ദ​രൻമാർ അവനെ കാണാൻ ആപ്പിയൂ​സി​ലെ ചന്തസ്ഥല​വും ത്രിമ​ണ്ഡ​പ​വും​വരെ വന്നിട്ടു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. “അവരെ കണ്ടിട്ടു പൌ​ലൊസ്‌ ദൈവത്തെ വാഴ്‌ത്തി ധൈര്യം പ്രാപി​ച്ചു.” (പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 28:15) സമാന സാഹച​ര്യ​ങ്ങ​ളിൽ നമ്മുടെ സാന്നി​ധ്യം​തന്നെ സഹവി​ശ്വാ​സി​കൾക്കു വളരെ പ്രോ​ത്സാ​ഹ​ജ​ന​ക​മാ​യി​രു​ന്നേ​ക്കാം.

പ്രോ​ത്സാ​ഹനം നൽകാ​നുള്ള അവസരങ്ങൾ ഉപയോ​ഗ​പ്പെ​ടു​ത്തുക

പ്രോ​ത്സാ​ഹനം നൽകാൻ തീർച്ച​യാ​യും അനേകം അവസര​ങ്ങ​ളുണ്ട്‌. ദിവ്യാ​ധി​പത്യ ശുശ്രൂ​ഷാ​സ്‌കൂ​ളിൽ ഒരു സഹോ​ദ​ര​നോ സഹോ​ദ​രി​യോ നടത്തിയ ഒരു വിദ്യാർഥി പ്രസംഗം നിങ്ങൾ നന്നായി രസിച്ചു​വോ? ആത്മീയ​മാ​യി ശക്തരായ കൗമാ​ര​പ്രാ​യ​ക്കാർ സഭയി​ലു​ള്ള​തിൽ നിങ്ങൾക്കു സന്തോ​ഷ​മു​ണ്ടോ? പ്രായ​മേ​റി​യ​വ​രു​ടെ സഹിഷ്‌ണുത നിങ്ങളിൽ മതിപ്പു​ള​വാ​ക്കി​യി​ട്ടു​ണ്ടോ? വീടു​തോ​റു​മുള്ള ശുശ്രൂ​ഷ​യിൽ ഒരു പയനിയർ ബൈബിൾ ഉപയോ​ഗിച്ച വിധത്തിൽ നിങ്ങൾക്കു വിസ്‌മയം തോന്നി​യോ? അന്നേരം പ്രശം​സി​ക്കുക, പ്രോ​ത്സാ​ഹ​ജ​ന​ക​മായ എന്തെങ്കി​ലും ഒന്നു പറയുക.

സഭയിൽ മാത്രമല്ല, കുടും​ബ​ത്തി​ലും പ്രോ​ത്സാ​ഹ​ന​ത്തി​നു മർമ​പ്ര​ധാ​ന​മായ ഒരു പങ്കുണ്ട്‌. അതിനു കുട്ടി​കളെ “യഹോ​വ​യു​ടെ ശിക്ഷണ​ത്തി​ലും മാനസി​ക​ക്ര​മ​വ​ത്‌ക​ര​ണ​ത്തി​ലും” വളർത്തി​ക്കൊ​ണ്ടു​വ​രു​വാൻ മാതാ​പി​താ​ക്കളെ സഹായി​ക്കാ​നാ​വും. (എഫേസ്യർ 6:4, NW) കുട്ടി​യോട്‌ അവൻ നന്നായി ചെയ്‌തി​രി​ക്കു​ന്നെന്നു പറയു​ന്ന​തും അതിന്റെ കാരണം വിശദ​മാ​ക്കു​ന്ന​തും വളരെ പ്രോ​ത്സാ​ഹ​ജ​ന​ക​മാ​യി​രി​ക്കാൻ കഴിയും! യുവജ​നങ്ങൾ അനേകം പ്രലോ​ഭ​ന​ങ്ങ​ളും സമ്മർദ​ങ്ങ​ളും നേരി​ടുന്ന കൗമാ​ര​വർഷ​ങ്ങ​ളിൽ നിരന്തര പ്രോ​ത്സാ​ഹനം മർമ​പ്ര​ധാ​ന​മാണ്‌.

ശൈശവ കാലത്ത്‌ പ്രോ​ത്സാ​ഹനം ലഭിക്കാ​തി​രി​ക്കു​ന്നതു വളരെ അപകട​ക​ര​മാ​യി​രു​ന്നേ​ക്കാം. ഒരു ക്രിസ്‌തീയ മൂപ്പനായ മൈക്കൾ ഇന്നു തുറന്നി​ട​പെ​ടുന്ന പ്രകൃ​ത​ക്കാ​ര​നാണ്‌. എന്നാൽ അദ്ദേഹം പറയുന്നു: “ഞാൻ എന്തെങ്കി​ലും നന്നായി ചെയ്‌ത​താ​യി എന്റെ പിതാവ്‌ ഒരിക്ക​ലും പറഞ്ഞി​ട്ടില്ല. അതു​കൊണ്ട്‌, ആത്മാഭി​മാ​ന​മി​ല്ലാ​തെ ഞാൻ വളർന്നു​വന്നു. . . . എനിക്കി​പ്പോൾ 50 വയസ്സായി. എങ്കിലും ഒരു മൂപ്പൻ എന്നനി​ല​യിൽ ഞാൻ നന്നായി പ്രവർത്തി​ക്കു​ന്നു എന്നു പറഞ്ഞ്‌ എന്റെ സുഹൃ​ത്തു​ക്കൾ എന്നെ ആശ്വസി​പ്പി​ക്കു​ന്നതു ഞാൻ ഇപ്പോ​ഴും വിലമ​തി​ക്കു​ന്നു. . . . മററു​ള്ള​വർക്കു പ്രോ​ത്സാ​ഹനം കൊടു​ക്കു​ന്നത്‌ എത്ര പ്രധാ​ന​മാ​ണെന്ന്‌ എന്റെ സ്വന്തം അനുഭവം എന്നെ പഠിപ്പി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു. അതു നൽകാൻ ഞാൻ തീവ്ര​ശ്രമം ചെയ്യു​ക​യാണ്‌.”

ആർക്കാണു പ്രോ​ത്സാ​ഹനം ആവശ്യ​മു​ള്ളത്‌?

കഠിനാ​ധ്വാ​നി​ക​ളായ ക്രിസ്‌തീയ മൂപ്പൻമാർ പ്രോ​ത്സാ​ഹനം അർഹി​ക്കു​ന്ന​വ​രാണ്‌. പൗലോസ്‌ ഇങ്ങനെ എഴുതി: “സഹോ​ദ​രൻമാ​രേ, നിങ്ങളു​ടെ ഇടയിൽ കഠിന​വേല ചെയ്യു​ക​യും കർത്താ​വിൽ നിങ്ങൾക്ക്‌ അധ്യക്ഷ്യം വഹിക്കു​ക​യും ഉപദേശിക്കുകയും ചെയ്യു​ന്ന​വ​രോട്‌ ആദരവു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കാ​നും അവരുടെ വേലനി​മി​ത്തം സ്‌നേ​ഹ​ത്തിൽ അസാധാ​ര​ണ​യി​ലും കവിഞ്ഞ പരിഗണന കൊടു​ക്കാ​നും ഞങ്ങൾ നിങ്ങ​ളോട്‌ അപേക്ഷി​ക്കു​ക​യാണ്‌.” (1 തെസ​ലോ​നി​ക്യർ 5:12, 13, NW) മൂപ്പൻമാ​രു​ടെ കഠിന​വേ​ലയെ ലാഘവ​ത്തോ​ടെ കണക്കാ​ക്കുക എളുപ്പ​മാണ്‌. എന്നാൽ ആത്മാർഥ​മായ വിലമ​തി​പ്പി​ന്റെ​യും പ്രോ​ത്സാ​ഹ​ന​ത്തി​ന്റെ​യും വാക്കുകൾ ഭാരത്തെ ലഘൂക​രി​ക്കു​ന്ന​താ​യി അവർക്കു തോന്നും.

നമ്മുടെ ഇടയിൽ പ്രയാ​സ​ക​ര​മായ സാഹച​ര്യ​ങ്ങ​ളിൽ സഹിച്ചു​നിൽക്കു​ന്ന​വർക്കും പ്രോ​ത്സാ​ഹനം ആവശ്യ​മുണ്ട്‌. “ഉൾക്കരു​ത്തി​ല്ലാ​ത്ത​വരെ ധൈര്യ​പ്പെ​ടു​ത്തു​വിൻ; ബലഹീ​നരെ താങ്ങു​വിൻ,” ബൈബിൾ ബുദ്ധ്യു​പ​ദേ​ശി​ക്കു​ന്നു. (1 തെസ്സ​ലൊ​നീ​ക്യർ 5:14) നമുക്കി​ട​യിൽ വിഷാദം തോന്നി​യേ​ക്കാ​വു​ന്ന​വ​രിൽ, അഥവാ ആത്മീയ​മാ​യി കൂടെ​ക്കൂ​ടെ ദുർബ​ല​രാ​യേ​ക്കാ​വു​ന്ന​വ​രിൽ ഒററയ്‌ക്കുള്ള അമ്മമാ​രും പിതാ​ക്കൻമാ​രും, വിധവ​മാർ, കൗമാ​ര​പ്രാ​യ​ക്കാർ, പ്രായം​ചെ​ന്നവർ, രോഗി​കൾ തുടങ്ങി​യ​വ​രുണ്ട്‌.

അപ്രതീ​ക്ഷി​ത​മാ​യി ഭർത്താവ്‌ ഉപേക്ഷിച്ച അവസ്ഥയി​ലെ​ത്തിയ മാരിയ എന്ന ക്രിസ്‌തീയ സ്‌ത്രീ പറഞ്ഞു: “ഇയ്യോ​ബി​നെ​പ്പോ​ലെ, ചില​പ്പോ​ഴൊ​ക്കെ എനിക്കും തോന്നി, മരിച്ചു​ക​ള​ഞ്ഞാ​ലോ എന്ന്‌. [ഇയ്യോബ്‌ 14:13] എന്നിട്ടും, എനിക്കു ലഭിച്ച പ്രോ​ത്സാ​ഹനം നിമിത്തം ഞാൻ മുന്നോ​ട്ടു​പൊ​യ്‌ക്കൊ​ണ്ടേ​യി​രു​ന്നു. മുഴു​സമയ ശുശ്രൂ​ഷ​യിൽ തുടരു​ന്ന​തി​ന്റെ മൂല്യം മനസ്സി​ലാ​ക്കാൻ എന്നെ സഹായി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ എനിക്കു നന്നായി അറിയാ​വുന്ന രണ്ടു മൂപ്പൻമാർ അനേകം മണിക്കൂ​റു​കൾ ചെലവ​ഴി​ക്കു​ക​യു​ണ്ടാ​യി. ഉള്ളുതു​റന്ന്‌ എന്റെ പ്രശ്‌നങ്ങൾ പറഞ്ഞതു ക്ഷമാപൂർവം ശ്രദ്ധി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ സഹാനു​ഭൂ​തി​യുള്ള രണ്ടു സഹോ​ദ​രി​മാ​രും എന്നെ ആശ്വസി​പ്പി​ച്ചു. ബൈബിൾ ഉപയോ​ഗി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌, യഹോ​വ​യു​ടെ കാഴ്‌ച​പ്പാ​ടി​ലൂ​ടെ സംഗതി​കളെ കാണാൻ അവർ എന്നെ സഹായി​ച്ചു. ഞങ്ങൾ സങ്കീർത്തനം 55:22 എത്ര​പ്രാ​വ​ശ്യം വായി​ച്ചു​വെന്ന്‌ എനിക്ക്‌ അറിയില്ല. എന്നാൽ ഈ തിരു​വെ​ഴു​ത്തു ബാധക​മാ​ക്കി​ക്കൊണ്ട്‌ ഞാൻ എന്റെ ആത്മീയ​വും വൈകാ​രി​ക​വു​മായ സമനില മെല്ലെ വീണ്ടെ​ടു​ത്തു​വെന്ന്‌ എനിക്ക​റി​യാം. ഇതൊക്കെ നടന്നിട്ട്‌ 12 വർഷങ്ങ​ളാ​യി. ഇതുവരെ ഞാൻ മുഴു​സമയ ശുശ്രൂ​ഷ​യിൽ തുടർന്നു​പോ​ന്നി​രി​ക്ക​യാണ്‌ എന്നു പറയാൻ എനിക്കു സന്തോ​ഷ​മുണ്ട്‌. ഇടയ്‌ക്കി​ടെ വൈകാ​രിക വേദന​യു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ലും എന്റെ ജീവിതം പ്രതി​ഫ​ല​ദാ​യ​ക​വും സന്തുഷ്ട​വു​മാണ്‌. അതു​പോ​ലുള്ള ഒരു സമയത്തു ലഭിക്കുന്ന പ്രോ​ത്സാ​ഹ​ന​ത്തിന്‌ ഒരു വ്യക്തി​യു​ടെ ജീവി​ത​ത്തിൽ കാര്യ​മായ മാററം വരുത്താ​നാ​വു​മെന്ന്‌ എനിക്കു ബോധ്യ​മുണ്ട്‌.”

തെററു​കൾ ചെയ്‌ത​തി​ന്റെ​പേ​രിൽ ഇപ്പോൾ അതു ശരിയാ​ക്കാൻ പാടു​പെ​ടുന്ന ചിലരുണ്ട്‌. അവർക്കും പ്രോ​ത്സാ​ഹനം ആവശ്യ​മാണ്‌. ഒരുപക്ഷേ, അവർക്കു സ്‌നേ​ഹ​പു​ര​സ്സ​ര​മായ ഒരു ശാസന ലഭിച്ചി​ട്ടു​ണ്ടാ​വാം. (സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ 27:6) തിരു​വെ​ഴു​ത്തു ബുദ്ധ്യു​പ​ദേശം ബാധക​മാ​ക്കു​ന്നതു കാണു​മ്പോൾ പ്രശം​സി​ക്കാൻ ശാസന​കൊ​ടുത്ത മൂപ്പൻമാർക്കു ജാഗരൂ​ക​രാ​യി​രി​ക്കാ​നാ​വും. പ്രോ​ത്സാ​ഹ​ന​ത്തി​ന്റേ​തായ അവരുടെ വാക്കു​കൾക്ക്‌ ഇരട്ട​പ്ര​യോ​ജനം ഉണ്ടായി​രി​ക്കും—തെററു​ചെ​യ്‌തു​പോയ വ്യക്തി “അതിദുഃ​ഖത്തി”ലായി​പ്പോ​കാ​തി​രി​ക്കാൻ അയാ​ളോ​ടുള്ള തങ്ങളുടെ സ്‌നേഹം ദൃഢമാ​യി വെളി​വാ​ക്കൽ, ബുദ്ധ്യു​പ​ദേശം ബാധക​മാ​ക്കു​ന്ന​തു​കൊ​ണ്ടുള്ള പ്രയോ​ജ​ന​ങ്ങ​ളെ​ക്കു​റിച്ച്‌ അയാളെ അനുസ്‌മ​രി​പ്പി​ക്കൽ.—2 കൊരി​ന്ത്യർ 2:7, 8.

ഗുരു​ത​ര​മാ​യ ഒരു തെററു​ചെ​യ്‌ത​തി​ന്റെ​പേ​രിൽ സഭയിലെ മേൽവി​ചാ​ര​ക​പ​ദവി നഷ്ടമായ ഒരു മൂപ്പൻ ഇങ്ങനെ പറയുന്നു: “മൂപ്പൻസ്ഥാ​ന​ത്തു​നിന്ന്‌ എന്നെ നീക്കി​ക്കൊ​ണ്ടുള്ള അറിയി​പ്പു നടത്തി​യ​പ്പോൾ ഞാൻ വിചാ​രി​ച്ചത്‌ സഹോ​ദ​രൻമാർക്കി​നി എന്റെ അടുക്കൽവ​രാൻ വലിയ താത്‌പ​ര്യ​മൊ​ന്നും കാണി​ല്ലെ​ന്നാണ്‌. എങ്കിലും, കാരണം കർശന​മാ​യും രഹസ്യ​മാ​യി സൂക്ഷിച്ച മൂപ്പൻമാർ എനിക്കു പ്രോ​ത്സാ​ഹനം തരാൻ കഠിനാ​ധ്വാ​നം ചെയ്‌തു. അതു​പോ​ലെ സഭയിലെ ശേഷി​ക്കു​ന്ന​വ​രും സ്‌നേ​ഹ​വും സൗഹൃ​ദ​വും വെച്ചു​നീ​ട്ടി. അതെല്ലാം നിശ്ചയ​മാ​യും എന്റെ ആത്മീയ പൂർവ​സ്ഥി​തി പ്രാപി​ക്കു​ന്ന​തി​നു സംഭാവന ചെയ്‌തു.”

പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​വ​രാ​യി​രി​ക്കുക

നമ്മുടെ തിരക്കു​പി​ടിച്ച ജീവി​ത​ത്തിൽ പ്രോ​ത്സാ​ഹനം കൊടു​ക്കുന്ന കാര്യം വിട്ടു​ക​ള​യുക എളുപ്പ​മാണ്‌. എന്നാൽ എന്തുമാ​ത്രം പ്രയോ​ജ​ന​മാണ്‌ അതിനു ചെയ്യാ​നാ​വുക! ഫലപ്ര​ദ​മായ പ്രോ​ത്സാ​ഹനം കൊടു​ക്കാൻ നിങ്ങൾ രണ്ടു കാര്യങ്ങൾ മനസ്സിൽപ്പി​ടി​ക്കണം. ഒന്ന്‌, നിങ്ങളു​ടെ പ്രോ​ത്സാ​ഹ​ന​ത്തി​നു കൃത്യ​ത​യു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കേ​ണ്ട​തിന്‌ എന്തു പറയണ​മെ​ന്ന​തി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചു ചിന്തി​ക്കുക. രണ്ട്‌, പ്രശംസ അർഹി​ക്കുന്ന ഒരു വ്യക്തിയെ അഥവാ കെട്ടു​പണി ചെയ്യ​പ്പെ​ടേ​ണ്ട​യാ​വ​ശ്യ​മുള്ള ഒരു വ്യക്തിയെ സമീപി​ക്കാ​നുള്ള അവസരം പാർത്തി​രി​ക്കുക.

നിങ്ങൾ എത്ര കൂടുതൽ പ്രാവ​ശ്യം ഇതു ചെയ്യു​ന്നു​വോ നിങ്ങൾ അത്രയ്‌ക്കു സന്തുഷ്ട​രാ​യി​രി​ക്കും. എന്തൊ​ക്കെ​യാ​യാ​ലും, യേശു നമുക്ക്‌ ഇങ്ങനെ​യൊ​രു ഉറപ്പു നൽകു​ന്നു​ണ്ട​ല്ലോ: “സ്വീക​രി​ക്കു​ന്ന​തി​ലു​ള്ള​തി​നെ​ക്കാൾ അധികം സന്തുഷ്ടി കൊടു​ക്കു​ന്ന​തി​ലുണ്ട്‌.” (പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 20:35, NW) മററു​ള്ള​വരെ പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തി​നാൽ നിങ്ങൾ നിങ്ങ​ളെ​ത്തന്നെ പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ക്കും. ദിവസ​വും ആർക്കെ​ങ്കി​ലും പ്രോ​ത്സാ​ഹനം കൊടു​ക്കു​ക​യെ​ന്നത്‌ എന്തു​കൊ​ണ്ടു നിങ്ങളു​ടെ ലക്ഷ്യമാ​ക്കി​ക്കൂ​ടാ?