മിഷ്‌നാ​യും ദൈവം മോശ​യ്‌ക്കു നൽകിയ ന്യായ​പ്ര​മാ​ണ​വും

“നമുക്ക്‌ ഒരിക്ക​ലും ഗ്രഹി​ക്കാൻ കഴിയാത്ത വിഷയ​ങ്ങ​ളെ​ക്കു​റിച്ച്‌ ദീർഘ​നേ​ര​മാ​യി നടക്കുന്ന ഒരു സംഭാ​ഷ​ണ​ത്തിൽ ഇടയ്‌ക്കു​വെച്ചു പങ്കുപ​റ്റു​ന്ന​താ​യുള്ള ഒരു തോന്ന​ലോ​ടെ​യാണ്‌ നാം ആരംഭി​ക്കു​ന്നത്‌ . . . വളരെ ദൂരെ​യുള്ള ഒരു വിമാ​ന​ത്താ​വ​ള​ത്തി​ലെ പ്രതീ​ക്ഷാ​ല​യ​ത്തിൽ ഇരിക്കു​ന്ന​തു​പോ​ലെ . . . നമുക്കു തോന്നു​ന്നു. ആളുകൾ പറയുന്ന വാക്കുകൾ നമുക്ക്‌ മനസ്സി​ലാ​കു​ന്നുണ്ട്‌. എന്നാൽ അവർ പറയാൻ ഉദ്ദേശി​ക്കു​ന്ന​തും അവരുടെ താത്‌പ​ര്യ​വും സർവോ​പരി അവരുടെ സ്വരത്തി​ലെ അടിയ​ന്തി​ര​ത​യും നമ്മെ അന്ധാളി​പ്പി​ക്കു​ന്നു.” മിഷ്‌നാ ആദ്യം വായി​ക്കു​മ്പോൾ വായന​ക്കാർക്ക്‌ ഉണ്ടാ​യേ​ക്കാ​വുന്ന വികാ​ര​ങ്ങളെ യഹൂദ പണ്ഡിത​നായ ജേക്കബ്‌ നോയി​സ്‌നർ വിവരി​ക്കു​ന്നത്‌ ഇപ്രകാ​ര​മാണ്‌. നോയി​സ്‌നർ കൂട്ടി​ച്ചേർക്കു​ന്നു: “മിഷ്‌നാ​യ്‌ക്ക്‌ യുക്തി​സ​ഹ​മായ ഒരു തുടക്ക​മില്ല. അത്‌ ആകസ്‌മി​ക​മാ​യി അവസാ​നി​ക്കു​ന്നു.”

യഹൂദമത ചരിത്രം (ഇംഗ്ലീഷ്‌) എന്ന പുസ്‌ത​ക​ത്തിൽ ഡാനിയൽ ജെറാമി സിൽവർ മിഷ്‌നാ​യെ “റബ്ബിമാ​രു​ടെ യഹൂദ​മ​ത​ത്തി​ന്റെ അടിസ്ഥാന പാഠം” എന്ന്‌ വിളി​ക്കു​ന്നു. വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ, അദ്ദേഹം ഇങ്ങനെ​യും അഭി​പ്രാ​യ​പ്പെ​ടു​ന്നു: “തുടർന്നുള്ള [യഹൂദ] വിദ്യാ​ഭ്യാ​സ​ത്തി​ന്റെ മുഖ്യ പാഠ്യ​പു​സ്‌തകം എന്നനി​ല​യിൽ മിഷ്‌നാ ബൈബി​ളി​നെ പ്രതി​സ്ഥാ​പി​ച്ചു.” വളരെ അവ്യക്ത​മായ ശൈലി​യി​ലുള്ള ഒരു പുസ്‌തകം എന്തു​കൊ​ണ്ടാണ്‌ ഇത്ര പ്രധാ​ന​പ്പെ​ട്ട​താ​യി​ത്തീർന്നത്‌?

മിഷ്‌നാ​യി​ലു​ള്ള പിൻവ​രുന്ന പ്രസ്‌താ​വ​ന​യിൽ ഭാഗി​ക​മായ ഉത്തരം കാണാ​വു​ന്ന​താണ്‌: “സീനാ​യിൽവെച്ച്‌ മോശക്കു തോറ ലഭിച്ചു, അവൻ അത്‌ യോശു​വ​യ്‌ക്കും യോശുവ മൂപ്പന്മാർക്കും മൂപ്പന്മാർ പ്രവാ​ച​ക​ന്മാർക്കും കൈമാ​റി. പ്രവാ​ച​ക​ന്മാർ അത്‌ മഹാസ​മ്മേ​ള​ന​ത്തി​ലെ പുരു​ഷ​ന്മാർക്കു കൈമാ​റു​ക​യും ചെയ്‌തു.” (അവൊട്ട്‌ 1:1) സീനായി പർവത​ത്തിൽവെച്ച്‌ മോശക്കു കൈമാ​റി​ക്കൊ​ടുത്ത വിവരം, അതായത്‌ ഇസ്രാ​യേ​ല്യർക്കുള്ള ദൈവിക ന്യായ​പ്ര​മാ​ണ​ത്തി​ന്റെ ഒരു അലിഖി​ത​ഭാ​ഗം, മിഷ്‌നാ​യിൽ പ്രതി​പാ​ദി​ക്കു​ന്ന​താ​യി അത്‌ അവകാ​ശ​പ്പെ​ടു​ന്നു. ചില പ്രത്യേക പഠിപ്പി​ക്ക​ലു​കൾ, അവ ഒടുവിൽ മിഷ്‌നാ​യിൽ രേഖ​പ്പെ​ടു​ത്തും​വരെ, തലമു​റ​ക​ളിൽനി​ന്നു തലമു​റ​ക​ളി​ലേക്കു വാമൊ​ഴി​യാ​യി കൈമാ​റി​ക്കൊ​ടു​ത്തി​രുന്ന വിവേ​ക​മ​തി​ക​ളായ പണ്ഡിത​ന്മാ​രു​ടെ അഥവാ ജ്ഞാനി​ക​ളു​ടെ നീണ്ട പട്ടിക​യു​ടെ ഒരു ഭാഗമാ​യി മഹാസ​മ്മേ​ള​ന​ത്തി​ലെ പുരു​ഷ​ന്മാ​രെ (പിൽക്കാ​ലത്ത്‌ സൻഹെ​ദ്രിം എന്നു വിളി​ക്ക​പ്പെട്ടു) വീക്ഷി​ച്ചി​രു​ന്നു. എന്നാൽ അത്‌ വസ്‌തു​നി​ഷ്‌ഠ​മാ​ണോ? ആരാണ്‌ വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ മിഷ്‌നാ എഴുതി​യത്‌, എന്തു​കൊണ്ട്‌? അതിന്റെ ഉള്ളടക്കം സീനാ​യിൽവെച്ച്‌ മോശ​യിൽനിന്ന്‌ തുടക്ക​മി​ട്ട​താ​ണോ? നമുക്കിന്ന്‌ അതു പ്രാധാ​ന്യ​മർഹി​ക്കു​ന്ന​താ​ണോ?

ആലയമി​ല്ലാത്ത യഹൂദ​മ​തം

നിശ്വ​സ്‌ത​ത​യിൽ തിരു​വെ​ഴു​ത്തു​കൾ എഴുത​പ്പെ​ട്ട​പ്പോൾ, മോശ​യു​ടെ ലിഖിത ന്യായ​പ്ര​മാ​ണ​ത്തി​നു പുറമേ ഒരു അലിഖിത ദിവ്യ​നി​യ​മ​ത്തി​ലുള്ള വിശ്വാ​സം അജ്ഞാത​മാ​യി​രു​ന്നു.a (പുറപ്പാ​ടു 34:27) അനേകം നൂറ്റാ​ണ്ടു​കൾക്കു​ശേഷം, പ്രസ്‌തുത ആശയം വികസി​പ്പി​ച്ചെ​ടു​ക്കു​ക​യും പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തത്‌ യഹൂദ​മ​ത​ത്തി​ലെ പരീശ​ന്മാ​രാ​യി​രു​ന്നു. പൊ.യു. ഒന്നാം നൂറ്റാ​ണ്ടി​ലെ സദൂക്യ​രും മറ്റ്‌ യഹൂദ​ന്മാ​രും ഈ ബൈബി​ളേതര പഠിപ്പി​ക്ക​ലി​നെ എതിർത്തു. യെരൂ​ശ​ലേ​മി​ലെ ആലയം യഹൂദാ​രാ​ധ​ന​യു​ടെ കേന്ദ്ര​മാ​യി​രു​ന്നി​ട​ത്തോ​ളം​കാ​ലം തർക്കവി​ഷ​യ​മായ അലിഖിത നിയമം രണ്ടാം​സ്ഥാ​ന​ത്താ​യി​രു​ന്നു. ആലയത്തി​ലെ ആരാധന ഓരോ യഹൂദ​ന്റെ​യും ജീവി​ത​ത്തി​നു ക്രമവും ഒരളവു​വരെ ഭദ്രത​യും നൽകി.

എന്നാൽ, പൊ.യു. 70-ൽ യഹൂദ ജനത വിഭാ​വ​ന​ചെ​യ്യാൻ കഴിയാത്ത അളവി​ലുള്ള ഒരു മത പ്രതി​സന്ധി അഭിമു​ഖീ​ക​രി​ച്ചു. റോമാ സൈന്യം യെരൂ​ശ​ലേം നശിപ്പി​ക്കു​ക​യും പത്തുല​ക്ഷ​ത്തി​ല​ധി​കം യഹൂദർ കൊല്ല​പ്പെ​ടു​ക​യും ചെയ്‌തു. അവരുടെ ആത്മീയ ജീവി​ത​ത്തി​ന്റെ കേന്ദ്ര​മാ​യി​രുന്ന ആലയം മേലാൽ ഉണ്ടായി​രു​ന്നില്ല. ആലയത്തി​ലെ യാഗവും പൗരോ​ഹി​ത്യ സേവന​വും നിഷ്‌കർഷി​ച്ചി​രുന്ന മോ​ശൈക ന്യായ​പ്ര​മാ​ണം അനുസ​രി​ച്ചുള്ള ജീവിതം അസാധ്യ​മാ​യി​രു​ന്നു. യഹൂദ​മ​ത​ത്തി​ന്റെ ആധാര​ശില ഇല്ലാതാ​യി. തൽമൂദ്യ പണ്ഡിത​നായ ഏഡിൻ സ്റ്റൈൻസാൾട്ട്‌സ്‌ എഴുതു​ന്നു: “പൊ.യു. 70-ലെ . . . നാശം, മതപര​മായ ജീവി​ത​ത്തി​ന്റെ മുഴു ഘടനയും പുനർനിർമി​ക്കേ​ണ്ടത്‌ ഒരു അടിയ​ന്തിര ആവശ്യ​മാ​ക്കി​ത്തീർത്തു.” അവരത്‌ പുനർനിർമി​ക്കു​ക​തന്നെ ചെയ്‌തു.

ആലയം നശിപ്പി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്ന​തി​നു മുമ്പു​തന്നെ, പരീശ​നേ​താ​വായ ഹില്ലേ​ലി​ന്റെ ആദരണീയ ശിഷ്യ​നായ യോഹാ​ന്നാൻ ബെൻ സാക്കാ​യ്‌ക്ക്‌ (ഉടൻതന്നെ ചക്രവർത്തി​യാ​കാ​നി​രുന്ന) വെസ്‌പാ​സി​യ​നിൽനിന്ന്‌ യഹൂദ​മ​ത​ത്തി​ന്റെ കേന്ദ്ര​വും സൻഹെ​ദ്രി​മും യെരൂ​ശ​ലേ​മിൽനിന്ന്‌ യാവ്‌നെ​യി​ലേക്കു മാറ്റാൻ അനുവാ​ദം ലഭിച്ചു. സ്റ്റൈൻസാൾട്ട്‌സ്‌ വിശദീ​ക​രി​ക്കു​ന്ന​പ്ര​കാ​രം, യെരൂ​ശ​ലേ​മി​ന്റെ നാശത്തി​നു​ശേഷം, “ആലയം മേലാൽ ഇല്ലാതാ​യ​തി​നാൽ ഇപ്പോൾ ജനങ്ങൾക്കു​വേണ്ടി ഒരു പുതിയ കേന്ദ്രം സ്ഥാപി​ക്കു​ക​യും പുതിയ സാഹച​ര്യ​ങ്ങ​ളോ​ടു പൊരു​ത്ത​പ്പെ​ടാൻ അവരെ സഹായി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ മതപര​മായ തീക്ഷ്‌ണ​തയെ മറ്റൊരു കേന്ദ്ര​സം​ഗ​തി​യി​ലേക്കു തിരി​ച്ചു​വി​ടു​ക​യും ചെയ്യു​ക​യെന്ന വെല്ലു​വി​ളി” യോഹാ​ന്നാൻ ബെൻ സാക്കായ്‌ “അഭിമു​ഖീ​ക​രി​ച്ചു.” അലിഖിത നിയമ​മാ​യി​രു​ന്നു ആ പുതിയ കേന്ദ്ര​സം​ഗതി.

ആലയം നശിച്ചു​കി​ടക്കെ, സദൂക്യ​രും മറ്റ്‌ യഹൂദ വിഭാ​ഗ​ങ്ങ​ളും തൃപ്‌തി​ക​ര​മായ ഒരു പകര സംവി​ധാ​നം വാഗ്‌ദാ​നം ചെയ്‌തില്ല. വിരുദ്ധ വിഭാ​ഗ​ങ്ങളെ ഒന്നിപ്പി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ പരീശ​ന്മാർ യഹൂദ​ന്മാ​രു​ടെ ഇടയിലെ പ്രധാന ശക്തിയാ​യി​ത്തീർന്നു. ഐക്യ​ത്തിന്‌ ഊന്നൽനൽകി​ക്കൊണ്ട്‌ പ്രമുഖ റബ്ബിമാർ തങ്ങളെ​ത്തന്നെ പരീശ​ന്മാർ എന്നു വിളി​ക്കു​ന്നത്‌ നിർത്തി, ആ പ്രയോ​ഗം വിഭാ​ഗീ​യ​ത​യെ​യും പക്ഷാവ​ലം​ബ​ന​ത്തെ​യും സൂചി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​താ​യി​രു​ന്നു. അവർ കേവലം റബ്ബിമാ​രാ​യി, ‘ഇസ്രാ​യേ​ലി​ലെ ജ്ഞാനി​ക​ളാ​യി’ അറിയ​പ്പെട്ടു. അലിഖിത നിയമം സംബന്ധിച്ച തങ്ങളുടെ ആശയങ്ങൾ ഉൾപ്പെ​ടു​ത്താ​നാ​യി ഈ ജ്ഞാനികൾ ഒരു വിശ്വാ​സ​സം​ഹിത ഉണ്ടാക്കി. ആലയത്തെ അപേക്ഷിച്ച്‌ വളരെ​ക്കു​റ​ച്ചു​മാ​ത്രം മാനു​ഷാ​ക്ര​മ​ണ​ത്തിന്‌ വിധേ​യ​മാ​കുന്ന ഒരു ആത്മീയ ഘടനയാ​യി​രി​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു അത്‌.

അലിഖിത നിയമ​ത്തി​ന്റെ ഏകീക​ര​ണം

അന്നത്തെ പ്രധാന കേന്ദ്രം (യെരൂ​ശ​ലേ​മി​നു 40 കിലോ​മീ​റ്റർ പടിഞ്ഞാ​റുള്ള) യാവ്‌നെ​യിൽ സ്ഥിതി​ചെ​യ്‌തി​രുന്ന റബ്ബിമാ​രു​ടെ വിദ്യാ​പീ​ഠ​മാ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ലും, ഇസ്രാ​യേ​ലിൽ ഉടനീ​ള​വും അങ്ങകലെ ബാബി​ലോ​നി​ലും റോമി​ലും പോലും, അലിഖിത നിയമം പഠിപ്പി​ക്കുന്ന മറ്റു വിദ്യാ​പീ​ഠങ്ങൾ ഉയർന്നു​വ​രാൻ തുടങ്ങി. എന്നാൽ ഇതൊരു പ്രശ്‌നം സൃഷ്ടിച്ചു. സ്റ്റൈൻസാൾട്ട്‌സ്‌ വിശദീ​ക​രി​ക്കു​ന്നു: “സകല ജ്ഞാനി​ക​ളും ഒരുമി​ച്ചു​കൂ​ടു​ക​യും വിദ്യാ​വൃ​ത്തി​യി​ലെ പ്രധാന വേല [യെരൂ​ശ​ലേ​മി​ലുള്ള] ഒരു കൂട്ടം പുരു​ഷ​ന്മാർമാ​ത്രം നിർവ​ഹി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തി​ട​ത്തോ​ളം കാലം പാരമ്പ​ര്യ​ത്തി​ലെ ഐകരൂ​പ്യം നിലനി​ന്നു​പോ​ന്നു. എന്നാൽ, അധ്യാ​പ​ക​രു​ടെ ത്വരി​ത​ഗ​തി​യി​ലുള്ള വർധന​വും വെവ്വേ​റെ​യുള്ള പഠന​കേ​ന്ദ്ര​ങ്ങ​ളു​ടെ സ്ഥാപന​വും . . . അസംഖ്യം പദപ്ര​യോഗ ശൈലി​ക​ളും രീതി​ക​ളും ഉളവാക്കി.”

അലിഖിത നിയമ അധ്യാ​പകർ റ്റാനാ​യിം എന്നു വിളി​ക്ക​പ്പെട്ടു. “പഠിക്കുക” അല്ലെങ്കിൽ “ആവർത്തി​ക്കുക” എന്ന്‌ അർഥമുള്ള ഒരു അരമായ മൂലപ​ദ​ത്തിൽനിന്ന്‌ വന്നിട്ടു​ള്ള​താണ്‌ ആ പദപ്ര​യോ​ഗം. അലിഖിത നിയമം പഠിക്കു​ക​യും പഠിപ്പി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യു​ന്ന​തിന്‌ അവർ ഉപയോ​ഗി​ച്ചി​രുന്ന രീതി​യായ, തീവ്ര​മായ ആവർത്ത​ന​ത്തെ​യും ഹൃദി​സ്ഥ​മാ​ക്ക​ലി​നെ​യും ഇത്‌ ഊന്നി​പ്പ​റ​യു​ന്നു. അലിഖിത പാരമ്പ​ര്യ​ങ്ങ​ളു​ടെ ഹൃദി​സ്ഥ​മാ​ക്കൽ സുഗമ​മാ​ക്കു​ന്ന​തിന്‌ ഓരോ അനുശാ​സ​ന​ത്തെ​യും അല്ലെങ്കിൽ പാരമ്പ​ര്യ​ത്തെ​യും ഹ്രസ്വ​രൂ​പ​ത്തി​ലാ​ക്കി, അഥവാ സംക്ഷിപ്‌ത പ്രയോ​ഗ​ങ്ങ​ളാ​ക്കി. വാക്കുകൾ എത്ര കുറവാ​ണോ അത്രയും നല്ലത്‌. റബ്ബിമാർ പരമ്പരാ​ഗത ശൈലി​യി​ലുള്ള പദ്യരൂ​പം പരീക്ഷി​ച്ചു​നോ​ക്കി. മിക്ക​പ്പോ​ഴും പദപ്ര​യോ​ഗങ്ങൾ ഉരുവി​ടു​ക​യോ ചൊല്ലു​ക​യോ ചെയ്‌തി​രു​ന്നു. എന്നാൽ, ഈ അനുശാ​സ​നങ്ങൾ ഏകീകൃ​ത​മ​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. ഇത്‌ അധ്യാ​പ​കരെ അനുസ​രിച്ച്‌ വളരെ​യേറെ വ്യത്യാ​സ​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നു.

നിരവധി വ്യത്യസ്‌ത അലിഖിത പാരമ്പ​ര്യ​ങ്ങൾക്ക്‌ നിയത​മായ രൂപവും ഭാവവും നൽകിയ ആദ്യ റബ്ബി അക്കിവാ ബെൻ ജോ​സെഫ്‌ (പൊ.യു. ഏകദേശം 50-135) ആയിരു​ന്നു. അദ്ദേഹ​ത്തെ​ക്കു​റിച്ച്‌ സ്റ്റൈൻസാൾട്ട്‌സ്‌ എഴുതു​ന്നു: “സമകാ​ലീ​നർ അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ പ്രവർത്ത​നത്തെ, കൃഷി​സ്ഥ​ല​ത്തേ​ക്കു​പോ​യി കാണു​ന്ന​തെ​ല്ലാം കൊട്ട​യി​ലാ​ക്കി വീട്ടിൽ തിരി​ച്ചെ​ത്തി​യിട്ട്‌ ഓരോ ഇനവും തരംതി​രി​ക്കുന്ന തൊഴി​ലാ​ളി​യു​ടെ വേല​യോ​ടു താരത​മ്യ​പ്പെ​ടു​ത്തി. അക്കിവാ ഏകീകൃ​ത​മ​ല്ലാത്ത അസംഖ്യം വിഷയങ്ങൾ പഠിക്കു​ക​യും അവയെ വ്യതി​രിക്ത വിഭാ​ഗ​ങ്ങ​ളി​ലാ​യി തരംതി​രി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു.”

യെരൂ​ശ​ലേ​മി​ന്റെ നാശത്തിന്‌ 60 വർഷം കഴിഞ്ഞ്‌, പൊ.യു. രണ്ടാം നൂറ്റാ​ണ്ടിൽ ബാർ കോച്ച്‌ബാ​യു​ടെ നേതൃ​ത്വ​ത്തിൽ റോമി​നെ​തി​രായ രണ്ടാമത്തെ പ്രധാന യഹൂദ വിപ്ലവം നടന്നു. ഒരിക്കൽക്കൂ​ടെ മത്സരം ദുരന്തം കൈവ​രു​ത്തി. പത്തുല​ക്ഷ​ത്തോ​ളം വരുന്ന യഹൂദ ഇരകളിൽ അക്കിവാ​യും അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ നിരവധി ശിഷ്യ​ന്മാ​രും ഉണ്ടായി​രു​ന്നു. ആലയനാ​ശ​ത്തി​ന്റെ വാർഷി​ക​ത്തി​ല​ല്ലാ​തെ യഹൂദ​ന്മാർ യെരൂ​ശ​ലേ​മിൽ പ്രവേ​ശി​ക്കു​ന്നത്‌ റോമൻ ചക്രവർത്തി​യായ ഹാഡ്രി​യൻ നിരോ​ധി​ച്ച​തോ​ടെ ആലയപു​നർനിർമാ​ണം സംബന്ധിച്ച എല്ലാ പ്രത്യാ​ശ​യും അസ്‌ത​മി​ച്ചു.

അക്കിവാ​യു​ടെ കാലത്തി​നു​ശേഷം ജീവി​ച്ചി​രുന്ന റ്റാനാ​യി​മു​ക​ളി​ലാ​രും യെരൂ​ശ​ലേ​മി​ലെ ആലയം ഒരിക്ക​ലും കണ്ടിട്ടില്ല. എന്നാൽ, അലിഖിത നിയമ​ത്തി​ലെ പാരമ്പ​ര്യ​ങ്ങ​ളു​ടെ രൂപ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യെ​ടുത്ത പഠനമാ​തൃക അവരുടെ “ആലയം,” അഥവാ ആരാധ​നാ​കേ​ന്ദ്രം ആയിത്തീർന്നു. അലിഖിത നിയമ​ത്തി​ന്റെ ഈ ഘടന ഉറപ്പാ​ക്കാൻ അക്കിവാ​യും ശിഷ്യ​ന്മാ​രും തുടങ്ങി​വെച്ച വേല അവസാന റ്റാനാ​യിം ആയിരുന്ന ജൂഡാ ഹ-നസി ഏറ്റെടു​ത്തു.

മിഷ്‌നാ​യു​ടെ ഉറവി​ട​ങ്ങൾ

ഹില്ലേ​ലി​ന്റെ​യും ഗമാലി​യേ​ലി​ന്റെ​യും പിൻഗാ​മി​യാ​യി​രു​ന്നു ജൂഡാ ഹ-നസി.b ബാർ കോച്ച്‌ബാ​യു​ടെ വിപ്ലവ​കാ​ലത്ത്‌ ജനിച്ച അദ്ദേഹം പൊ.യു. രണ്ടാം നൂറ്റാ​ണ്ടി​ന്റെ അവസാ​ന​ത്തി​ലും മൂന്നാം നൂറ്റാ​ണ്ടി​ന്റെ തുടക്ക​ത്തി​ലു​മാ​യി ഇസ്രാ​യേ​ലി​ലെ യഹൂദ സമൂഹ​ത്തി​ന്റെ തലവനാ​യി​ത്തീർന്നു. ഹ-നസി എന്ന സ്ഥാന​പ്പേ​രി​ന്റെ അർഥം “രാജകു​മാ​രൻ” എന്നാണ്‌. സഹയഹൂ​ദ​ന്മാ​രു​ടെ ഇടയിൽ അദ്ദേഹ​ത്തി​നു​ണ്ടാ​യി​രുന്ന സ്ഥാനം അതു സൂചി​പ്പി​ക്കു​ന്നു. അദ്ദേഹം മിക്ക​പ്പോ​ഴും കേവലം റബ്ബി എന്നു പരാമർശി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നു. ജൂഡാ ഹ-നസി സ്വന്തം വിദ്യാ​പീ​ഠ​ത്തി​ന്റെ​യും സൻഹെ​ദ്രി​മി​ന്റെ​യും—ആദ്യം ബെറ്റ്‌ സഫോ​റി​സി​ലെ​യും പിന്നീടു ഗലീല​യി​ലെ സപ്പോ​രി​ലെ​യും—തലവനാ​യി​രു​ന്നു.

റോമു​മാ​യു​ള്ള ഭാവി ഏറ്റുമു​ട്ട​ലു​കൾ അലിഖിത നിയമ​ത്തി​ന്റെ കൈമാ​റ്റ​ത്തെ​ത്തന്നെ അപകട​പ്പെ​ടു​ത്തു​മെന്നു മനസ്സി​ലാ​ക്കിയ ജൂഡാ ഹ-നസി അതിന്റെ സംരക്ഷണം ഉറപ്പു​വ​രു​ത്തു​മാ​യി​രുന്ന ഒരു ഘടന അതിനു നൽകാൻ നിശ്ചയി​ച്ചു. തന്റെ നാളിലെ ഏറ്റവും ശ്രദ്ധേ​യ​രായ പണ്ഡിത​ന്മാ​രെ അദ്ദേഹം തന്റെ വിദ്യാ​പീ​ഠ​ത്തിൽ കൂട്ടി​വ​രു​ത്തി. അലിഖിത നിയമ​ത്തി​ലെ ഓരോ ആശയവും പാരമ്പ​ര്യ​വും ചർച്ചാ​വി​ഷ​യ​മാ​ക്കി. ഈ ചർച്ചക​ളി​ലൂ​ടെ എത്തി​ച്ചേർന്ന നിഗമ​ന​ങ്ങളെ, കാവ്യാ​ത്മക എബ്രായ ഗദ്യത്തി​ന്റെ കർശന​മാ​യൊ​രു മാതൃ​ക​യോ​ടുള്ള ചേർച്ച​യിൽ അത്യന്തം അസാധാ​ര​ണ​മാം​വി​ധം സംക്ഷി​പ്‌ത​മാ​യി ഏകീക​രി​ച്ചു.

ഈ അന്തിമ നിഗമ​ന​ങ്ങളെ പ്രധാന വിഷയ​ങ്ങ​ള​നു​സ​രിച്ച്‌ ആറ്‌ മുഖ്യ വിഭാ​ഗങ്ങൾ അഥവാ അനുശാ​സ​ന​ങ്ങ​ളാ​യി ക്രമീ​ക​രി​ച്ചു. അവയെ 63 ഉപവി​ഭാ​ഗങ്ങൾ അഥവാ ലഘു​ലേ​ഖ​ന​ങ്ങ​ളാ​യി ജൂഡാ തരംതി​രി​ച്ചു. ആ ആത്മീയ നിർമി​തി ഇപ്പോൾ പൂർണ​മാ​യി. അന്നോളം അത്തരം പാരമ്പ​ര്യ​ങ്ങൾ എല്ലായ്‌പോ​ഴും വാമൊ​ഴി​യാ​യി​ട്ടാണ്‌ കൈമാ​റ​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നത്‌. എന്നാൽ കൂടു​ത​ലായ ഒരു സംരക്ഷ​ണ​മെന്ന നിലയിൽ വിപ്ലവ​ക​ര​മായ അന്തിമ​പടി സ്വീക​രി​ച്ചു—എല്ലാം എഴുതി​വെ​ക്കുക. അലിഖിത നിയമം ഉൾക്കൊ​ള്ളുന്ന, മതിപ്പു​ള​വാ​ക്കുന്ന ഈ പുതിയ ലിഖിത ഘടന മിഷ്‌നാ എന്ന്‌ വിളി​ക്ക​പ്പെട്ടു. മിഷ്‌നാ എന്ന പേര്‌, “പഠിക്കുക,” “ആവർത്തി​ക്കുക,” അല്ലെങ്കിൽ “പഠിപ്പി​ക്കുക” എന്നർഥ​മുള്ള ഷാനാ എന്ന ഒരു എബ്രായ മൂലപ​ദ​ത്തിൽനിന്ന്‌ വന്നിട്ടു​ള്ള​താണ്‌. ഇത്‌ അരമായ പദമായ റ്റെനാ​യ്‌ക്കു തുല്യ​മാണ്‌. റ്റെനാ​യിൽനി​ന്നാണ്‌ മിഷ്‌നാ​യു​ടെ അധ്യാ​പ​കരെ പരാമർശി​ക്കുന്ന റ്റാനാ​യിം ഉത്ഭവി​ച്ചത്‌.

ഒരു അന്തിമ നിയമ​സം​ഹിത സ്ഥാപി​ക്കു​ക​യെ​ന്ന​താ​യി​രു​ന്നില്ല മിഷ്‌നാ​യു​ടെ ലക്ഷ്യം. വായന​ക്കാ​രന്‌ അടിസ്ഥാന തത്ത്വങ്ങൾ അറിയാ​മെന്നു നിഗമനം ചെയ്‌തു​കൊണ്ട്‌ മിഷ്‌നാ കൂടു​ത​ലാ​യും, ഒഴിവാ​ക്കാൻ പ്രവണ​ത​യുള്ള കാര്യ​ങ്ങ​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചു പ്രതി​പാ​ദി​ക്കു​ന്നു. വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ, ജൂഡാ ഹ-നസിയു​ടെ കാലത്തു റബ്ബിമാ​രു​ടെ വിദ്യാ​പീ​ഠ​ങ്ങ​ളിൽ ചർച്ച​ചെ​യ്യു​ക​യും പഠിപ്പി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തി​രുന്ന കാര്യ​ങ്ങളെ അതു സംക്ഷേ​പി​ച്ചു. അലിഖിത നിയമ​ത്തി​ന്റെ കൂടു​ത​ലായ സംവാ​ദ​ത്തി​നു​വേ​ണ്ടി​യുള്ള, തുടർന്നു പടുത്തു​യർത്തേണ്ട ഒരു ബാഹ്യ​രേ​ഖ​യോ ചട്ടക്കൂ​ടോ അടിസ്ഥാന ഘടനയോ ആയിരി​ക്കാൻ ഉദ്ദേശി​ച്ചു​ള്ള​താ​യി​രു​ന്നു മിഷ്‌നാ.

സീനായ്‌ പർവത​ത്തി​ങ്കൽവെച്ച്‌ മോശ​യ്‌ക്കു ലഭിച്ച എന്തെങ്കി​ലും വെളി​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്ന​തി​നു പകരം പരീശ​ന്മാർ തുടങ്ങി​വെച്ച ഒരാശ​യ​മായ അലിഖിത നിയമ​ത്തി​ന്റെ വികാസം സംബന്ധിച്ച്‌ മിഷ്‌നാ ഉൾക്കാഴ്‌ച നൽകുന്നു. മിഷ്‌നാ​യിൽ രേഖ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യി​രി​ക്കുന്ന വിവരങ്ങൾ ക്രിസ്‌തീയ ഗ്രീക്കു തിരു​വെ​ഴു​ത്തു​ക​ളി​ലെ ചില പ്രസ്‌താ​വ​ന​ക​ളു​ടെ​യും യേശു​ക്രി​സ്‌തു​വും പരീശ​ന്മാ​രും തമ്മിൽ നടന്ന ചില ചർച്ചക​ളു​ടെ​യും​മേൽ കുറ​ച്ചൊ​ക്കെ വെളിച്ചം വീശു​ന്നുണ്ട്‌. എന്നിരു​ന്നാ​ലും, ജാഗ്ര​ത​പു​ലർത്തേ​ണ്ട​തുണ്ട്‌, കാരണം മിഷ്‌നാ​യിൽ കാണുന്ന ആശയങ്ങൾ പൊ.യു. രണ്ടാം നൂറ്റാ​ണ്ടു​മു​ത​ലുള്ള യഹൂദ കാഴ്‌ച​പ്പാ​ടു​കളെ പ്രതി​ഫ​ലി​പ്പി​ക്കു​ന്നു. രണ്ടാം ആലയകാ​ല​ഘ​ട്ട​ത്തെ​യും തൽമൂ​ദി​നെ​യും ബന്ധിപ്പി​ക്കുന്ന പാലമാണ്‌ മിഷ്‌നാ.

[അടിക്കു​റി​പ്പു​കൾ]

[26-ാം പേജിലെ ചതുരം]

മിഷ്‌നായുടെ വിഭാ​ഗ​ങ്ങൾ

മിഷ്‌നാ​യെ ആറ്‌ അനുശാ​സ​ന​ങ്ങ​ളാ​യി തിരി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു. അധ്യാ​യ​ങ്ങ​ളും മിഷ്‌നാ​യോ​ട്ടു​ക​ളു​മാ​യി അഥവാ ഖണ്ഡിക​ക​ളു​മാ​യി (വാക്യ​ങ്ങ​ളാ​യല്ല) തിരി​ച്ചി​രി​ക്കുന്ന 63 ചെറു​പു​സ്‌ത​കങ്ങൾ അഥവാ ലഘു​ലേ​ഖ​നങ്ങൾ ഇവയിൽ ഉൾപ്പെ​ടു​ന്നു.

1. സെറാ​യിം (കാർഷിക നിയമങ്ങൾ)

ഭക്ഷണത്തിന്റെമേലും കൃഷി സംബന്ധ​മാ​യും ചൊല്ലുന്ന പ്രാർഥ​ന​ക​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചുള്ള ചർച്ചക​ളാണ്‌ ഈ ലഘു​ലേ​ഖ​ന​ങ്ങ​ളി​ലു​ള്ളത്‌. ദശാംശം, പൗരോ​ഹി​ത്യ പങ്കുകൾ, കാലാ​പെ​റു​ക്കൽ, ശബത്ത്‌ വർഷങ്ങൾ എന്നിവ സംബന്ധിച്ച ചട്ടങ്ങളും അവയിൽ ഉൾപ്പെ​ടു​ന്നു.

2. മൊ​യെദ്‌ (വിശുദ്ധ അവസരങ്ങൾ, ഉത്സവങ്ങൾ)

ഈ അനുശാ​സ​ന​ത്തി​ലെ ലഘു​ലേ​ഖ​നങ്ങൾ ശബത്ത്‌, പാപപ​രി​ഹാ​ര​ദി​നം, മറ്റ്‌ ഉത്സവങ്ങൾ എന്നിവ​യോ​ടു ബന്ധപ്പെട്ട നിയമങ്ങൾ ചർച്ച​ചെ​യ്യു​ന്നു.

3. നഷിം (സ്‌ത്രീ​കൾ, വിവാഹ നിയമം)

വിവാഹവും വിവാ​ഹ​മോ​ച​ന​വും, നേർച്ചകൾ, നാസീർവ്രതം, സംശയ​ദ്യോ​ത​ക​മായ വ്യഭി​ചാ​ര​ക്കേ​സു​കൾ എന്നിവ​യെ​ക്കു​റിച്ച്‌ ചർച്ച​ചെ​യ്യു​ന്ന​താണ്‌ ഈ ലഘു​ലേ​ഖ​നങ്ങൾ.

4. നെസി​ക്കിൻ (കേടു​പാ​ടു​ക​ളും പൗരനി​യ​മ​ങ്ങ​ളും)

പൗരനിയമങ്ങളും വസ്‌തു​വ​ക​നി​യ​മ​ങ്ങ​ളും, കോട​തി​ക​ളും പിഴക​ളും, സൻഹെ​ദ്രി​മി​ന്റെ പ്രവർത്തനം, വിഗ്ര​ഹാ​രാ​ധന, ശപഥങ്ങൾ, നേതാ​ക്ക​ന്മാ​രു​ടെ സദാചാ​ര​സം​ഹിത (അവൊട്ട്‌) എന്നിവ​യു​മാ​യി ബന്ധപ്പെട്ട വിഷയങ്ങൾ ഈ അനുശാ​സ​ന​ത്തി​ലുള്ള ലഘു​ലേ​ഖ​നങ്ങൾ ചർച്ച​ചെ​യ്യു​ന്നു.

5. കൊഡ​ഷിം (ബലികൾ)

മൃഗ-ധാന്യ വഴിപാ​ടു​ക​ളും ആലയത്തി​ന്റെ അളവു​ക​ളും സംബന്ധിച്ച നിബന്ധ​നകൾ ഈ ലഘു​ലേ​ഖ​നങ്ങൾ ചർച്ച​ചെ​യ്യു​ന്നു.

6. തൊഹ​രൊത്ത്‌ (ശുദ്ധീ​കരണ ആചാരങ്ങൾ)

ആചാര ശുദ്ധീ​ക​രണം, കുളി, കൈക​ഴു​കൽ, ത്വഗ്‌രോ​ഗങ്ങൾ, വ്യത്യസ്‌ത വസ്‌തു​ക്ക​ളു​ടെ അശുദ്ധി തുടങ്ങി​യവ ഈ അനുശാ​സ​ന​ത്തി​ലുള്ള ലഘു​ലേ​ഖ​നങ്ങൾ ചർച്ച​ചെ​യ്യു​ന്നു.

[28-ാം പേജിലെ ചതുരം]

മിഷ്‌നായും ക്രിസ്‌തീയ ഗ്രീക്കു തിരു​വെ​ഴു​ത്തു​ക​ളും

മത്തായി 12:1, 2: ‘ആ കാലത്തു യേശു ശബ്ബത്തിൽ വിളഭൂ​മി​യിൽകൂ​ടി കടന്നു​പോ​യി; അവന്റെ ശിഷ്യൻമാർ വിശന്നി​ട്ടു കതിർ പറിച്ചു തിന്നു​തു​ടങ്ങി. പരീശർ അതു കണ്ടിട്ടു: ഇതാ, ശബ്ബത്തിൽ വിഹി​ത​മ​ല്ലാ​ത്തതു നിന്റെ ശിഷ്യൻമാർ ചെയ്യുന്നു എന്നു അവനോ​ടു പറഞ്ഞു.’ യേശു​വി​ന്റെ ശിഷ്യ​ന്മാർ ചെയ്‌ത​തി​നെ എബ്രായ തിരു​വെ​ഴു​ത്തു​കൾ വിലക്കു​ന്നില്ല. എന്നാൽ ശബത്തി​ലേ​ക്കാ​യി റബ്ബിമാർ വിലക്കി​യി​രി​ക്കുന്ന 39 പ്രവൃ​ത്തി​ക​ളു​ടെ ഒരു പട്ടിക നാം മിഷ്‌നാ​യിൽ കാണുന്നു.—ശബത്ത്‌ 7:2.

മത്തായി 15:3: ‘അവൻ [യേശു] അവരോ​ടു ഉത്തരം പറഞ്ഞതു: നിങ്ങളു​ടെ സമ്പ്രദാ​യം​കൊ​ണ്ടു നിങ്ങൾ ദൈവ​ക​ല്‌പന ലംഘി​ക്കു​ന്നതു എന്തു?’ മിഷ്‌നാ ഈ മനോ​ഭാ​വത്തെ സ്ഥിരീ​ക​രി​ക്കു​ന്നു. (സൻഹെ​ദ്രിൻ 11:3) നാം വായി​ക്കു​ന്നു: “[ലിഖിത] ന്യായ​പ്ര​മാ​ണ​ത്തി​ന്റെ വാക്കു​ക​ളു​ടെ [ആചരണത്തെ]ക്കാൾ ശാസ്‌ത്രി​മാ​രു​ടെ വാക്കു​ക​ളു​ടെ [ആചരണം] കൂടുതൽ അലംഘ​നീ​യ​മാണ്‌. ‘നെറ്റി​പ്പ​ട്ടകൾ ധരിക്കാൻ യാതൊ​രു കടപ്പാ​ടു​മി​ല്ലെന്ന്‌’ പറഞ്ഞു​കൊണ്ട്‌ ഒരുവൻ ന്യായ​പ്ര​മാ​ണ​ത്തി​ലെ വാക്കുകൾ ലംഘി​ച്ചാൽ അയാൾ കുറ്റക്കാ​രനല്ല; [എന്നാൽ] ‘അവയിൽ അഞ്ച്‌ വിഭജ​നങ്ങൾ ഉണ്ടായി​രി​ക്കണം’ എന്നു പറഞ്ഞു​കൊണ്ട്‌ ശാസ്‌ത്രി​മാ​രു​ടെ വാക്കു​ക​ളോട്‌ കൂട്ടി​ച്ചേർപ്പു​ന​ട​ത്തി​യാൽ അയാൾ കുറ്റക്കാ​ര​നാണ്‌.”—ദ മിഷ്‌നാ, ഹെർബർട്ട്‌ ഡാൻബി​യാ​ലു​ള്ളത്‌, പേജ്‌ 400.

എഫെസ്യർ 2:14: ‘അവൻ [യേശു]നമ്മുടെ സമാധാ​നം; അവൻ ഇരുപ​ക്ഷ​ത്തെ​യും ഒന്നാക്കി, . . . വേർപ്പാ​ടി​ന്റെ [“അവരെ തമ്മിൽ വേർതി​രി​ച്ചി​രുന്ന,” NW] നടുച്ചു​വർ ഇടിച്ചു​ക​ളഞ്ഞു.’ മിഷ്‌നാ പറയുന്നു: “ആലയ കോട്ട​യ്‌ക്കു​ള്ളിൽ പത്താൾ ഉയരത്തി​ലുള്ള ഒരു മരച്ചുവർ (സോ​രേഗ്‌)ഉണ്ടായി​രു​ന്നു.” (മിഡോട്ട്‌ 2:3) വിജാ​തീ​യർ ഇതിന​പ്പു​റം കടന്ന്‌ അകത്തെ പ്രാകാ​ര​ത്തിൽ പ്രവേ​ശി​ക്കു​ന്നത്‌ വിലക്കി​യി​രു​ന്നു. എഫെസ്യർക്ക്‌ എഴുതവേ അപ്പോ​സ്‌ത​ല​നായ പൗലൊസ്‌ ഈ ചുവരി​നെ ആലങ്കാ​രി​ക​മാ​യൊ​രു വിധത്തിൽ പരോ​ക്ഷ​മാ​യി പരാമർശി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നി​രി​ക്കാം. അവൻ അത്‌ എഴുതി​യത്‌ പൊ.യു. 60-ലോ 61-ലോ ആയിരു​ന്നു, അപ്പോ​ഴും ആ ചുവർ നിലവി​ലു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. ദീർഘ​കാ​ല​മാ​യി യഹൂദ​ന്മാ​രെ​യും വിജാ​തീ​യ​രെ​യും തമ്മിൽ വേർതി​രി​ച്ചി​രുന്ന ന്യായ​പ്ര​മാണ ഉടമ്പടി​യാ​യി​രു​ന്നു ആ ആലങ്കാ​രിക ചുവർ. എന്നാൽ, പൊ.യു. 33-ലെ ക്രിസ്‌തു​വി​ന്റെ മരണത്തി​ന്റെ അടിസ്ഥാ​ന​ത്തിൽ ആ ചുവർ ഇടിച്ചു​ക​ളഞ്ഞു.