‘ഇതൊക്കെ താത്‌കാ​ലി​കം മാത്രം!’—വൃക്ക​രോ​ഗ​വും പേറി​യുള്ള എന്റെ ജീവിതം

ആയിരത്തിത്തൊള്ളായിരത്തെൺപത്‌ ജനുവരി ആരംഭ​ത്തി​ലെ ആ ദിവസം ഇന്നലെ കഴിഞ്ഞ​തു​പോ​ലെ ഞാൻ ഓർക്കു​ന്നു. കടയിൽപോ​യി റൊട്ടി വാങ്ങി​ക്കൊ​ണ്ടു​വ​രാൻ അമ്മ എന്നോ​ടു​പ​റഞ്ഞു. എന്നാൽ ഞാൻ വീട്ടിൽനിന്ന്‌ ഇറങ്ങാൻ തുടങ്ങവേ ഫോൺ ശബ്ദിച്ചു. എന്റെ ലാബ്‌ പരി​ശോ​ധ​ന​യു​ടെ ഫലങ്ങൾ അറിയി​ക്കാൻ എന്റെ ഡോക്ട​റാ​യി​രു​ന്നു വിളി​ച്ചത്‌. പൊടു​ന്നനേ മമ്മി പൊട്ടി​ക്ക​രഞ്ഞു. തേങ്ങലു​കൾക്കി​ട​യിൽ ആ ദുർവാർത്ത അവർ എനിക്കു കൈമാ​റി. എന്റെ വൃക്കക​ളു​ടെ പ്രവർത്ത​ന​ശേഷി ക്ഷയിച്ചു​വ​രു​ന്നു. ഒരു വർഷം, കൂടി​വ​ന്നാൽ രണ്ടു വർഷം​കൂ​ടെ മാത്രമേ എന്റെ വൃക്കകൾ പ്രവർത്തി​ക്കൂ. ഡോക്ടർ പറഞ്ഞതു ശരിയാ​യി​രു​ന്നു ഒരു വർഷം കഴിഞ്ഞ​പ്പോൾമു​തൽ എനിക്കു ഡയാലി​സിസ്‌ നടത്തേ​ണ്ടി​വന്നു.

ആയിര​ത്തി​ത്തൊ​ള്ളാ​യി​ര​ത്ത​റു​പ​ത്തി​യൊന്ന്‌ മേയ്‌ 20-ന്‌ ആറു മക്കളിൽ മൂത്തവ​നാ​യി ഞാൻ ജനിച്ചു. എനിക്ക്‌ ഏതാണ്ട്‌ ആറു മാസം പ്രായ​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന​പ്പോൾ, എന്റെ ഡയപ്പറു​ക​ളിൽ പറ്റിയി​രുന്ന മൂത്ര​ത്തിൽ രക്തം കലർന്നി​രി​ക്കു​ന്ന​താ​യി അമ്മയുടെ ശ്രദ്ധയിൽപെട്ടു. വിപു​ല​മായ പരി​ശോ​ധ​ന​കൾക്കു​ശേഷം, എന്റെ അസുഖം ജന്മനാ​ലുള്ള ഒരപൂർവ വൈക​ല്യ​മായ ആൽപൊർട്‌സ്‌ സിൻ​ഡ്രോ​മാ​ണെന്നു കണ്ടെത്തി. അജ്ഞാത​മായ കാരണ​ങ്ങ​ളാൽ, ഈ അസുഖ​മുള്ള ആണുങ്ങ​ളു​ടെ വൃക്കകൾക്ക്‌ ഒരു കാലയ​ള​വി​നു​ശേഷം തകരാറു സംഭവി​ക്കാ​റുണ്ട്‌. എന്നോ​ടും മാതാ​പി​താ​ക്ക​ളോ​ടും ഇതി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചു പറഞ്ഞി​രു​ന്നില്ല. അതു​കൊണ്ട്‌ വൃക്ക​രോ​ഗ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു ഞാൻ വേവലാ​തി​പ്പെ​ട്ട​തു​മില്ല.

പിന്നീട്‌, 1979-ലെ വേനൽക്കാ​ലത്ത്‌, രാവിലെ എന്റെ ശ്വാസ​ത്തിന്‌ അമോ​ണി​യ​യു​ടേ​തു​പോ​ലുള്ള ഗന്ധം ഉള്ളതായി എനിക്ക്‌ അനുഭ​വ​പ്പെട്ടു. ഞാൻ അതിന്‌ അത്ര ശ്രദ്ധ നൽകി​യില്ല. എന്നാൽ, എനിക്കു തളർച്ച അനുഭ​വ​പ്പെ​ടാൻ തുടങ്ങി. അതു നല്ല ആരോ​ഗ്യ​മി​ല്ലാ​ത്ത​തി​നാൽ ആയിരി​ക്കു​മെന്നു ഞാൻ കരുതി. അതു​കൊണ്ട്‌ ഞാൻ അതു കാര്യ​മാ​ക്കി​യില്ല. ഡിസം​ബ​റിൽ, ഞാൻ വർഷം​തോ​റും നടത്താ​റുള്ള പരി​ശോ​ധ​ന​യ്‌ക്കു വിധേ​യ​നാ​യി. ജനുവ​രി​യിൽ മേൽപ്പറഞ്ഞ ആ ടെല​ഫോൺ സന്ദേശം ലഭിക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു.

മമ്മിക്കു റൊട്ടി വാങ്ങാൻ കടയി​ലേക്കു വണ്ടി​യോ​ടി​ച്ചു പോകു​മ്പോ​ഴും ഞാൻ ഞെട്ടലിൽനി​ന്നു വിമു​ക്ത​നാ​യി​രു​ന്നില്ല. അത്‌ എനിക്കു സംഭവി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ന്നു എന്നതു വിശ്വ​സി​ക്കാ​നാ​യില്ല. “എനിക്കു വെറും 18 വയസ്സേ ഉള്ളൂ!” ഞാൻ കരഞ്ഞു. കാർ ഞാൻ വഴിയ​രി​കിൽ നിറു​ത്തി​യി​ട്ടു. സംഭവി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്ന​തി​ന്റെ ഭീകരത എനിക്കു മനസ്സി​ലാ​യി​ത്തു​ടങ്ങി.

“എന്തു​കൊണ്ട്‌ എനിക്കി​തു വരുത്തി?”

വഴിവ​ക്കി​ലി​രി​ക്കവേ, ഞാൻ കരയാൻ തുടങ്ങി. കണ്ണീ​രോ​ടെ ഞാൻ പറഞ്ഞു​പോ​യി: “ദൈവമേ, എന്തു​കൊണ്ട്‌ എനിക്കി​തു വരുത്തി? എന്തു​കൊണ്ട്‌ എനിക്കി​തു വരുത്തി? എന്റെ വൃക്കക​ളു​ടെ പ്രവർത്തനം നിലയ്‌ക്കാൻ അനുവ​ദി​ക്ക​രു​തേ!”

1980-ലെ മാസങ്ങൾ കടന്നു​പോ​കവേ, എന്റെ അസുഖം കൂടി​ക്കൂ​ടി​വന്നു; എന്റെ പ്രാർഥന കൂടുതൽ നിരാ​ശാ​ജ​ന​ക​വും കണ്ണീ​രോ​ടു​കൂ​ടി​യ​തു​മാ​യി. ആ വർഷാ​വ​സാ​ന​ത്തോ​ടെ, പ്രവർത്ത​ന​ശേഷി കുറഞ്ഞു​വ​രുന്ന വൃക്കകൾ, രക്തത്തിൽ അടിഞ്ഞു​കൂ​ടി​യി​രുന്ന വിഷവി​സർജ്യ​ങ്ങൾ അരി​ച്ചെ​ടു​ക്കാ​തി​രു​ന്നതു നിമിത്തം എനിക്കു ബോധ​ക്ഷ​യ​വും കൂടെ​ക്കൂ​ടെ​യുള്ള ഛർദി​യും ഉണ്ടായി. നവംബ​റിൽ ഞാൻ അവസാ​ന​മാ​യി ചില സുഹൃ​ത്തു​ക്ക​ളു​മൊത്ത്‌ ഒരു ക്യാം​പിങ്‌ ട്രിപ്പ്‌ നടത്തി. എന്നാൽ, ആ വാരാ​ന്ത്യം മുഴുവൻ വിറച്ചു​കൊണ്ട്‌ ഞാൻ കാറി​നു​ള്ളിൽതന്നെ കഴിച്ചു​കൂ​ട്ടി. കാരണം എനിക്ക്‌ അത്രയ്‌ക്കു വയ്യായി​രു​ന്നു. എന്തു​ചെ​യ്‌തി​ട്ടും എനിക്കു ചൂടു കിട്ടി​യില്ല. ഒടുവിൽ, 1981 ജനുവ​രി​യിൽ സംഭവി​ക്കാ​നു​ള്ളതു സംഭവി​ച്ചു—എന്റെ വൃക്കക​ളു​ടെ പ്രവർത്തനം പൂർണ​മാ​യും നിലച്ചു. ഡയാലി​സിസ്‌ നടത്തി​യി​ല്ലെ​ങ്കിൽ മരിച്ചു​പോ​കു​മെന്ന നിലയി​ലാ​യി.

ഡയാലി​സിസ്‌ നടത്തി​യുള്ള ജീവിതം

ഇതിന്‌ ഏതാനും മാസങ്ങൾക്കു​മുമ്പ്‌ സിറിഞ്ച്‌ ഉപയോ​ഗി​ക്കേ​ണ്ട​തി​ല്ലാ​ത്ത​തും ശരീര​ത്തിന്‌ അകത്ത്‌ രക്തം ശുദ്ധീ​ക​രി​ക്കു​ന്ന​തു​മായ പുതിയ ഒരു തരം ഡയാലി​സി​സി​നെ​ക്കു​റിച്ച്‌ ഞങ്ങളുടെ കുടും​ബ​ഡോ​ക്ടർ എന്നോടു പറഞ്ഞി​രു​ന്നു. ഈ പ്രക്രിയ, പെരി​ട്ടോ​ണി​യൽ ഡയാലി​സിസ്‌ (പിഡി) എന്ന പേരി​ല​റി​യ​പ്പെ​ടു​ന്നു. സിറി​ഞ്ചു​ക​ളോ​ടു കഠിന​മായ വെറു​പ്പു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന​തു​കൊണ്ട്‌ ഇതി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചു കേട്ട​പ്പോൾതന്നെ എനിക്കി​ഷ്ട​മാ​യി. ഡയാലി​സിസ്‌ നടത്തുന്ന ചില രോഗി​കൾക്ക്‌ ഈ പ്രക്രിയ വളരെ വിജയ​ക​ര​മാ​യി​ത്തീർന്നി​രി​ക്കു​ന്നു.

വിസ്‌മ​യാ​വ​ഹ​മാ​യി, ഒരു കൃത്രിമ വൃക്കയാ​യി പ്രവർത്തി​ക്കാൻ കഴിയുന്ന ഒരു സ്‌തരം നമ്മുടെ ശരീര​ങ്ങ​ളി​ലുണ്ട്‌. ഈ പെരി​ട്ടോ​ണി​യം—ദഹനാ​വ​യ​വ​ങ്ങളെ ആവരണം​ചെ​യ്യുന്ന സഞ്ചി​പോ​ലെ​യുള്ള, മിനു​സ​മാർന്ന ഒരു നേർത്ത സ്‌തരം—രക്തം ശുദ്ധീ​ക​രി​ക്കാൻ ഒരു അരിപ്പ​പോ​ലെ ഉപയോ​ഗി​ക്കാ​വു​ന്ന​താണ്‌. ഈ സ്‌തര​ത്തി​ന്റെ ഉൾഭാഗം പെരി​ട്ടോ​ണി​യൽ അറ എന്നു വിളി​ക്കുന്ന പൊള്ള​യായ ഒരു ഭാഗത്തെ ആവരണം ചെയ്യുന്നു. പെരി​ട്ടോ​ണി​യം, വായു​നി​റച്ച ഒരു സഞ്ചി പോ​ലെ​യാണ്‌. അത്‌, ഉദരാ​ശ​യ​ത്തി​ലെ അവയവ​ങ്ങ​ളു​ടെ ഇടയിൽ ഒട്ടി​ച്ചേർന്നി​രി​ക്കു​ന്നു.

പിഡി-യുടെ പ്രവർത്തനം ഇപ്രകാ​ര​മാണ്‌: അടിവ​യ​റ്റിൽ ശസ്‌ത്ര​ക്രി​യ​വഴി സ്ഥാപി​ക്കുന്ന കത്തീറ്റ​റി​ലൂ​ടെ (കുഴൽ) ഒരു പ്രത്യേ​ക​തരം ഡയാലി​സിസ്‌ ദ്രാവകം പെരി​ട്ടോ​ണി​യൽ അറയിൽ വെച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു. ഈ ദ്രാവ​ക​ത്തിൽ ഡെക്‌സ്‌​ട്രോസ്‌ അടങ്ങി​യി​രി​ക്കു​ന്നു. വിസർജ്യ​വ​സ്‌തു​ക്ക​ളും രക്തത്തിലെ കൂടു​ത​ലുള്ള ദ്രാവ​ക​വും അന്തർവ്യാ​പ​ന​പ്ര​ക്രി​യ​വഴി പെരി​ട്ടോ​ണി​യ​ത്തി​ലൂ​ടെ പെരി​ട്ടോ​ണി​യൽ അറയി​ലുള്ള ഡയാലി​സിസ്‌ ദ്രാവ​ക​ത്തി​ലേക്കു വലി​ച്ചെ​ടു​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നു. സാധാ​ര​ണ​ഗ​തി​യിൽ മൂത്ര​മാ​യി പുറന്ത​ള്ള​പ്പെ​ടു​മാ​യി​രുന്ന വിസർജ്യ​വ​സ്‌തു​ക്കൾ, ഇപ്പോൾ ഡയാലി​സിസ്‌ ദ്രാവ​ക​ത്തി​ലാണ്‌. ദിവസം നാലു പ്രാവ​ശ്യം നിങ്ങൾ ഇതു മാറ്റണം—ഉപയോ​ഗിച്ച ദ്രാവകം മാറ്റുക, എന്നിട്ട്‌ അറയിൽ പുതിയ ദ്രാവകം നിറയ്‌ക്കുക. ദ്രാവകം മാറ്റാൻ 45 മിനി​റ്റോ​ളം വേണ്ടി​വ​രും. ഇത്‌ എണ്ണ മാറ്റു​ന്ന​തി​നു സമമാണ്‌—മൈ​ലേജ്‌ വർധി​പ്പി​ക്കാൻ പഴയ എണ്ണ നീക്കി പുതി​യതു നിറയ്‌ക്കുക, അങ്ങനെ നിങ്ങളു​ടെ ആയുസ്സ്‌ നീട്ടുക!

1981 ജനുവരി ആരംഭ​ത്തിൽ ആവശ്യ​മായ കത്തീറ്റർ എന്റെ അടിവ​യ​റി​നു വലതു​വ​ശ​ത്താ​യി സ്ഥാപിച്ചു. പിന്നീട്‌, ചെയ്യേണ്ട കാര്യ​ങ്ങ​ളെ​ക്കു​റിച്ച്‌ എനിക്കു രണ്ടാഴ്‌ചത്തെ പരിശീ​ലനം ലഭിച്ചു. അണുബാധ നിവാരണ വിദ്യ കർശന​മാ​യി പാലി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ ഈ പ്രക്രിയ ശരിയാം​വണ്ണം ചെയ്‌തി​ല്ലെ​ങ്കിൽ വ്യക്തിക്കു പെരി​ട്ടോ​ണി​യൽവീ​ക്കം സംഭവി​ച്ചേ​ക്കാം—പെരി​ട്ടോ​ണി​യ​ത്തി​നു​ണ്ടാ​കുന്ന ഗുരു​ത​ര​മായ, മരണക​ര​മാ​യേ​ക്കാ​വുന്ന അണുബാധ.

1981-ലെ വേനൽക്കാ​ലത്ത്‌, ഞാൻ പിഡി ആരംഭിച്ച്‌ ഏതാണ്ട്‌ 6 മാസം പിന്നി​ട്ട​പ്പോൾ, എന്റെ മാതാ​പി​താ​ക്കൾക്കു മറ്റൊരു ഫോൺകോൾ ലഭിച്ചു, എന്റെ ജീവി​ത​ത്തിൽ ശക്തമായ പ്രഭാവം ചെലു​ത്താൻപോന്ന ഒന്നായി​രു​ന്നു അത്‌.

പുതിയ വൃക്കയ്‌ക്കു​വേ​ണ്ടി​യുള്ള അന്വേ​ഷ​ണം

1981 ജനുവ​രി​മു​തൽ, വൃക്ക മാറ്റി​വെ​ക്ക​ലി​നാ​യുള്ള ദേശീയ പട്ടിക​യിൽ എന്റെ പേരു​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു.a വൃക്ക മാറ്റി​വെ​ക്കു​ക​വഴി പഴയ ജീവിതം എനിക്കു തിരി​ച്ചു​കി​ട്ടു​മെന്നു ഞാൻ പ്രതീ​ക്ഷി​ച്ചു. മുന്നി​ലു​ള്ള​തി​നെ​ക്കു​റിച്ച്‌ എനിക്ക്‌ ഒന്നും അറിയി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു!

ആഗസ്റ്റ്‌ മധ്യത്തിൽ, വൃക്ക ദാനം ചെയ്യാ​നുള്ള ആളെ കണ്ടെത്തി​യി​രി​ക്കു​ന്ന​താ​യി ഞങ്ങൾക്കു ഫോണി​ലൂ​ടെ വിവരം ലഭിച്ചു. രാത്രി 10 മണി​യോ​ടെ ഞാൻ ആശുപ​ത്രി​യിൽ എത്തിയ​പ്പോൾ മാറ്റി​വെ​ക്കാൻ ഉദ്ദേശി​ക്കുന്ന വൃക്ക എനിക്കു ചേരു​മോ എന്നറി​യാൻ രക്തത്തിന്റെ സാമ്പി​ളു​കൾ എടുത്തു. ആ ദിവസം, കുറേ സമയം​മുമ്പ്‌ അപകട​ത്തിൽപെട്ടു മരണമടഞ്ഞ ഒരു ചെറു​പ്പ​ക്കാ​രന്റെ വൃക്ക അയാളു​ടെ കുടും​ബം ലഭ്യമാ​ക്കി​യി​രു​ന്നു.

പിറ്റേന്നു രാവിലെ ശസ്‌ത്ര​ക്രിയ നടത്താ​മെന്നു നിശ്ചയി​ച്ചു. ഒരു യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​യാ​യ​തു​കൊ​ണ്ടും എന്റെ ബൈബിൾ പരിശീ​ലിത മനസ്സാക്ഷി രക്തപ്പകർച്ച സ്വീക​രി​ക്കാൻ എന്നെ അനുവ​ദി​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നി​ല്ലാ​ത്ത​തു​കൊ​ണ്ടും ശസ്‌ത്ര​ക്രിയ നടത്തു​ന്ന​തി​നു​മുമ്പ്‌ പ്രധാ​ന​പ്പെട്ട ഒരു പ്രശ്‌നം കൈകാ​ര്യം ചെയ്യേ​ണ്ട​തു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. (പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 15:28, 29) ആദ്യത്തെ രാത്രി​തന്നെ അനസ്‌തേ​ഷ്യാ​വി​ദ​ഗ്‌ധൻ എന്നെ കാണാൻ വന്നു. ശസ്‌ത്ര​ക്രിയ നടത്തുന്ന മുറി​യിൽ, മുൻക​രു​തൽ എന്നനി​ല​യിൽ മാത്രം രക്തം ലഭ്യമാ​ക്കു​ന്ന​തി​നു സമ്മതി​ക്കാൻ അദ്ദേഹം എന്നെ പ്രേരി​പ്പി​ച്ചു. ഞാൻ വേണ്ടെന്നു പറഞ്ഞു.

“എന്തെങ്കി​ലും കുഴപ്പം പറ്റിയാൽ ഞാൻ എന്താണു ചെയ്യേ​ണ്ടത്‌? താങ്കളെ മരിക്കാൻ അനുവ​ദി​ക്ക​ണ​മോ?” അദ്ദേഹം ചോദി​ച്ചു.

“നിങ്ങൾ ചെയ്യേണ്ട മറ്റെല്ലാ കാര്യ​ങ്ങ​ളും ചെയ്യുക. എന്നാൽ, എന്തുവ​ന്നാ​ലും എനിക്കു രക്തം നൽകാൻ പാടില്ല.”

അദ്ദേഹം പോയ​ശേഷം ശസ്‌ത്ര​ക്രി​യാ​വി​ദ​ഗ്‌ധർ കടന്നു​വന്നു. ഇതേ പ്രശ്‌നം ഞാൻ അവരു​മാ​യി ചർച്ച​ചെ​യ്‌തു. രക്തം കൂടാതെ ശസ്‌ത്ര​ക്രിയ നടത്താ​മെന്ന്‌ അവർ സമ്മതി​ച്ചത്‌ എനിക്ക്‌ ഏറെ ആശ്വാ​സ​മേകി.

മൂന്നര മണിക്കൂർ നീണ്ടു​നിന്ന ശസ്‌ത്ര​ക്രിയ കുഴപ്പ​മൊ​ന്നു​മി​ല്ലാ​തെ നടന്നു. വളരെ​ക്കു​റച്ചു രക്തമേ നഷ്ടപ്പെ​ട്ടു​ള്ളൂ എന്നു ശസ്‌ത്ര​ക്രി​യാ​വി​ദ​ഗ്‌ധൻ പറഞ്ഞു. റിക്കവറി റൂമിൽവെച്ചു ഞാൻ ഉണർന്ന​പ്പോൾ മൂന്നു കാര്യങ്ങൾ എന്നെ വേട്ടയാ​ടി—ആദ്യം വിശപ്പും ദാഹവും പിന്നെ വേദന​യും! പിങ്ക്‌ കലർന്ന മഞ്ഞ നിറത്തി​ലുള്ള ഒരു ദ്രാവകം നിറഞ്ഞു​കൊ​ണ്ടി​രുന്ന ഒരു സഞ്ചി നിലത്തു കിടക്കു​ന്നതു കണ്ടപ്പോൾ അതെല്ലാം എങ്ങോ പോയ്‌മ​റഞ്ഞു. എന്റെ പുതിയ വൃക്കയിൽനി​ന്നുള്ള മൂത്ര​മാ​യി​രു​ന്നു അത്‌. അവസാനം ഞാൻ മൂത്ര​മൊ​ഴി​ക്കാൻ തുടങ്ങി​യി​രി​ക്കു​ന്നു! എന്റെ മൂത്ര​സ​ഞ്ചി​യിൽനി​ന്നു കത്തീറ്റർ എടുത്തു​മാ​റ്റി മറ്റേവ​രേ​യും​പോ​ലെ എനിക്കു മൂത്ര​മൊ​ഴി​ക്കാൻ സാധി​ച്ച​പ്പോൾ വളരെ സന്തോഷം തോന്നി.

എന്നാൽ, എന്റെ സന്തോഷം അധിക​നാൾ നീണ്ടു​നി​ന്നില്ല. രണ്ടു ദിവസം കഴിഞ്ഞ​പ്പോൾ നിരാ​ശാ​ജ​ന​ക​മായ വാർത്ത എനിക്കു ലഭിച്ചു—എന്റെ പുതിയ വൃക്ക പ്രവർത്തി​ക്കു​ന്നില്ല. എനിക്കു ഡയാലി​സിസ്‌ വീണ്ടും നടത്തേ​ണ്ടി​വ​രും. പുതിയ വൃക്കയ്‌ക്കു പ്രവർത്തി​ക്കാൻ സമയം ലഭിക്കും എന്ന പ്രതീ​ക്ഷ​യോ​ടെ​യാ​യി​രു​ന്നു അത്‌. നിരവധി ആഴ്‌ചകൾ ഞാൻ ഡയാലി​സി​സി​നു വിധേ​യ​നാ​യി.

അപ്പോൾ സെപ്‌റ്റം​ബർ മധ്യമാ​യി​രു​ന്നു. ഞാൻ ആശുപ​ത്രി​യി​ലാ​യിട്ട്‌ ഏകദേശം ഒരു മാസമാ​യി​രു​ന്നു. വീട്ടിൽനിന്ന്‌ 80 കിലോ​മീ​റ്റർ അകലെ​യാ​യി​രു​ന്നു ആശുപ​ത്രി. അതു​കൊണ്ട്‌, എന്റെ ക്രിസ്‌തീയ സഹോ​ദ​രീ​സ​ഹോ​ദ​ര​ന്മാർക്ക്‌ എന്നെ സന്ദർശി​ക്കാൻ ബുദ്ധി​മു​ട്ടു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. സഭയിൽ പോകാൻ സാധി​ക്കാ​ത്ത​തു​കൊണ്ട്‌ എനിക്കു വളരെ ദുഃഖ​മ​നു​ഭ​വ​പ്പെട്ടു. സഭാ​യോ​ഗങ്ങൾ റെക്കോർഡു ചെയ്‌ത ടേപ്പുകൾ എനിക്കു ലഭിച്ചു. എന്നാൽ അവ ശ്രവി​ച്ച​പ്പോൾ ഞാൻ വികാ​രാ​ധീ​ന​നാ​യി. ഏകാന്ത​ത​യിൽ യഹോ​വ​യോ​ടു സംസാ​രി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌, സഹിച്ചു​നിൽക്കാൻവേണ്ട സഹായം ചോദി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌, ഞാൻ ഏറെ സമയം ചെലവി​ട്ടു. എന്നാൽ ഇതി​ലേറെ ഘോര​മായ പരീക്ഷ​ണങ്ങൾ വരാനി​ക്കു​ന്ന​തേ​യു​ള്ളു​വെന്ന്‌ അപ്പോൾ ഞാൻ അറിഞ്ഞി​രു​ന്നില്ല.

മരിക്കാൻ ഭയമില്ല

അവയവം മാറ്റി​വെക്കൽ ശസ്‌ത്ര​ക്രിയ കഴിഞ്ഞിട്ട്‌ നീണ്ട ആറാഴ്‌ചകൾ പിന്നി​ട്ടി​രു​ന്നു. എന്റെ ശരീരം വൃക്കയെ പുറന്ത​ള്ളി​യി​രി​ക്കു​ന്നു​വെന്ന്‌ ഇതി​നോ​ടകം വേദനാ​ജ​ന​ക​മാം​വി​ധം വെളി​വാ​യി​രു​ന്നു. എന്റെ ഉദരം വികൃ​ത​മാം​വി​ധം വീർത്തി​രു​ന്നു; ശരീരം പുറന്ത​ള്ളിയ വൃക്ക നീക്കം​ചെ​യ്യേ​ണ്ടി​വ​രു​മെന്നു ഡോക്ടർമാർ എന്നോടു പറഞ്ഞു. രക്തം സംബന്ധിച്ച പ്രശ്‌നം വീണ്ടും പൊന്തി​വന്നു. എന്റെ രക്തത്തിന്റെ അളവു തീരെ കുറവാ​യ​തു​കൊണ്ട്‌ ഇത്തവണ ശസ്‌ത്ര​ക്രിയ കൂറേ​ക്കൂ​ടെ അപകട​ക​ര​മാ​ണെന്നു ഡോക്ടർമാർ വിശദ​മാ​ക്കി. ക്ഷമയോ​ടെ, എന്നാൽ ദൃഢത​യോ​ടെ, എന്റെ ബൈബി​ള​ധി​ഷ്‌ഠിത നിലപാ​ടു ഞാൻ വിശദ​മാ​ക്കി. രക്തമി​ല്ലാ​തെ ശസ്‌ത്ര​ക്രിയ നടത്താ​മെന്ന്‌ ഒടുവിൽ അവർ സമ്മതിച്ചു.b

ശസ്‌ത്ര​ക്രി​യ​യ്‌ക്കു​ശേഷം കാര്യ​ങ്ങ​ളെ​ല്ലാം തകിടം മറിഞ്ഞതു പെട്ടെ​ന്നാ​യി​രു​ന്നു. ഞാൻ റിക്കവറി റൂമി​ലാ​യി​രുന്ന സമയത്ത്‌ എന്റെ ശ്വാസ​കോ​ശ​ങ്ങ​ളിൽ നീർക്കെ​ട്ടു​ണ്ടാ​കാൻ തുടങ്ങി. ഒരു രാത്രി മുഴുവൻ കഠിന​മായ ഡയാലി​സി​സി​നു വിധേ​യ​നാ​യ​ശേഷം എനിക്ക്‌ അൽപ്പം സുഖമാ​യി. എന്നാൽ, രണ്ടു ദിവസ​ത്തി​നു​ശേഷം എന്റെ ശ്വാസ​കോ​ശങ്ങൾ വീണ്ടും നിറഞ്ഞു. തുടർന്നുള്ള രാത്രി​യി​ലും ഡയാലി​സിസ്‌ നടത്തു​ക​യു​ണ്ടാ​യി. ആ രാത്രി​യെ​ക്കു​റിച്ച്‌ എനിക്ക്‌ അധിക​മൊ​ന്നും ഓർമ​യില്ല. എന്നാൽ, എന്റെ പിതാവ്‌ അരികി​ലി​രു​ന്നു​കൊണ്ട്‌, “ഒരിക്കൽകൂ​ടി ശ്വാസ​മെ​ടു​ക്കൂ, ലീ! ശ്രമിക്കൂ. നിനക്ക​തി​നു കഴിയും! ഒന്നുകൂ​ടി, അങ്ങനെ​തന്നെ, ശ്വസി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടേ​യി​രി​ക്കൂ!” എന്നൊക്കെ പറയു​ന്നതു ഞാൻ ഓർക്കു​ന്നുണ്ട്‌. ഞാൻ തീർത്തും അവശനാ​യി​രു​ന്നു. മുമ്പൊ​രി​ക്ക​ലും അത്ര ക്ഷീണം തോന്നി​യി​ട്ടില്ല. ഇതെല്ലാം ഒന്നു കഴിഞ്ഞു​കി​ട്ടി ദൈവ​ത്തി​ന്റെ പുതിയ ലോക​ത്തിൽ എഴു​ന്നേ​റ്റു​വ​ന്നാൽ മതി​യെ​ന്നാ​യി​രു​ന്നു എനിക്ക്‌. മരിക്കാൻ എനിക്കു ഭയമി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു.—വെളി​പ്പാ​ടു 21:3, 4.

പിറ്റേന്നു രാവിലെ എന്റെ നില ഗുരു​ത​ര​മാ​യി. എന്റെ ഹിമേ​റ്റോ​ക്രിറ്റ്‌, അതായത്‌, പര്യയനം ചെയ്‌തു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കുന്ന രക്തത്തിലെ അരുണ​ര​ക്താ​ണു​ക്ക​ളു​ടെ എണ്ണം, 7.3 ആയി കുറഞ്ഞി​രു​ന്നു—സാധാരണ ഇത്‌ 40-ലധികം വേണം! എന്റെ കാര്യ​ത്തിൽ ഡോക്ടർമാർക്കു ശുഭ​പ്ര​തീ​ക്ഷ​യി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. രക്തം സ്വീക​രി​ക്കാൻ അവർ എന്നെ നിരന്തരം പ്രേരി​പ്പി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നു. സുഖ​പ്പെ​ട​ണ​മെ​ങ്കിൽ അത്‌ അത്യന്താ​പേ​ക്ഷി​ത​മാ​ണ​ത്രേ.

എന്നെ ഇൻറൻസീവ്‌ കെയർ യൂണി​റ്റി​ലേക്കു മാറ്റി. എന്റെ ഹെമേ​റ്റോ​ക്രിറ്റ്‌ 6.9 ആയി കുറഞ്ഞു. എന്നാൽ അമ്മയുടെ സഹായ​ത്തോ​ടെ എന്റെ ഹെമേ​റ്റോ​ക്രിറ്റ്‌ സാവധാ​നം ഉയരാൻ തുടങ്ങി. വീട്ടിലെ ബ്ലന്റർ ഉപയോ​ഗിച്ച്‌, ഉയർന്ന തോതിൽ ഇരുമ്പ​ട​ങ്ങിയ ഭക്ഷണപ​ദാർഥ​ങ്ങ​ളിൽനി​ന്നു പാനീ​യ​ങ്ങ​ളു​ണ്ടാ​ക്കി അവർ കൊണ്ടു​വ​രു​മാ​യി​രു​ന്നു. എന്നെ പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ക്കാ​നാ​യി അവർ അത്‌ എന്നോ​ടൊ​പ്പം കുടി​ക്കു​ക​പോ​ലും ചെയ്‌തു. ഒരമ്മയ്‌ക്ക്‌ മക്കളോ​ടുള്ള സ്‌നേഹം വിശിഷ്ടം തന്നെ!

നവംബർ മധ്യത്തിൽ എന്നെ ആശുപ​ത്രി​യിൽനി​ന്നു വിട്ട​പ്പോൾ എന്റെ ഹെമേ​റ്റോ​ക്രിറ്റ്‌ 11 ആയിരു​ന്നു. 1987-ന്റെ ആരംഭ​ത്തിൽ, രക്തത്തി​ലേക്ക്‌ പുതിയ അരുണ​ര​ക്താ​ണു​ക്കളെ അയയ്‌ക്കാൻ തക്കവണ്ണം മജ്ജയെ ഉത്തേജി​പ്പി​ക്കുന്ന ഒരു കൃത്രിമ ഹോർമോ​ണായ ഇപിഒ (എരി​ത്രോ​പൊ​യെ​റ്റിൻ) ഞാൻ കഴിക്കാൻ തുടങ്ങി. ഇപ്പോൾ എന്റെ ഹെമേ​റ്റോ​ക്രിറ്റ്‌ 33 ആണ്‌.c

‘ലീ, ഇതെല്ലാം താത്‌കാ​ലി​കം മാത്രം!’

1984, 1988, 1990, 1993, 1995, 1996 എന്നീ വർഷങ്ങ​ളി​ലെ​ല്ലാം എനിക്കു പ്രധാന ശസ്‌ത്ര​ക്രി​യ​കൾക്കു വിധേ​യ​നാ​കേ​ണ്ടി​വന്നു—എല്ലാം വൃക്കക​ളു​ടെ തകരാ​റു​മൂ​ലം​തന്നെ. വൃക്ക​രോ​ഗ​വും പേറി​യുള്ള ഇത്ര​യേറെ വർഷത്തെ എന്റെ ജീവി​ത​ത്തിൽ, പിടി​ച്ചു​നിൽക്കാൻ എന്നെ സഹായി​ച്ചത്‌, ‘ഇതെല്ലാം താത്‌കാ​ലി​കം മാത്രം’ എന്ന ഒരേ​യൊ​രു ചിന്തയാണ്‌. നമ്മുടെ പ്രശ്‌നങ്ങൾ ശാരീ​രി​ക​മോ അല്ലാത്ത​തോ ആയി​ക്കൊ​ള്ളട്ടെ, വരാൻപോ​കുന്ന പുതിയ ലോക​ത്തി​ലെ ദൈവ​രാ​ജ്യ​ത്തിൻകീ​ഴിൽ അവയെ​ല്ലാം പരിഹ​രി​ക്ക​പ്പെ​ടും. (മത്തായി 6:9, 10) എപ്പോ​ഴെ​ങ്കി​ലും പുതിയ ഒരു വെല്ലു​വി​ളി​യെ നേരി​ടു​ക​യും വിഷാദം അനുഭ​വ​പ്പെ​ടു​ക​യും ചെയ്യു​മ്പോൾ ഞാൻ എന്നോ​ടു​തന്നെ പറയും, ‘ലീ, ഇതെല്ലാം താത്‌കാ​ലി​കം മാത്രം!’ കാര്യ​ങ്ങളെ ശരിയായ കാഴ്‌ച​പ്പാ​ടിൽ നിർത്താൻ അതെന്നെ സഹായി​ക്കു​ന്നു.—2 കൊരി​ന്ത്യർ 4:17, 18 താരത​മ്യം ചെയ്യുക.

1986 എന്ന വർഷത്തി​ലാണ്‌ എന്നെ ഏറ്റവും അത്ഭുത​പ്പെ​ടു​ത്തിയ സംഗതി നടന്നത്‌—ഞാൻ വിവാ​ഹി​ത​നാ​യി. ഒരിക്ക​ലും വിവാ​ഹി​ത​നാ​കു​ക​യി​ല്ലെ​ന്നാ​ണു ഞാൻ കരുതി​യത്‌. ‘എന്നെ വിവാഹം ചെയ്യാൻ ആരാണ്‌ ആഗ്രഹി​ക്കുക?’ എന്നു ഞാൻ ചിന്തി​ച്ചി​ട്ടുണ്ട്‌. എന്നാൽ, കിമ്പർലീ കടന്നു​വന്നു. എന്നിലെ ആന്തരിക വ്യക്തി​യെ​യാണ്‌ അവൾ കണ്ടത്‌. അല്ലാതെ, ക്ഷയിച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രുന്ന പുറ​മേ​യുള്ള എന്നെയല്ല. എന്റെ നില താത്‌കാ​ലി​ക​മാ​ണെന്ന്‌ അവളും കണ്ടു.

1986-ൽ, ജൂൺ 21-ന്‌ കാലി​ഫോർണി​യ​യി​ലെ പ്ലെസൻറ​ണി​ലുള്ള ഞങ്ങളുടെ പ്രാ​ദേ​ശിക രാജ്യ​ഹാ​ളിൽവെച്ച്‌ ഞാനും കിമ്പർലീ​യും വിവാ​ഹി​ത​രാ​യി. എന്റെ അസുഖം പാരമ്പ​ര്യ​മാ​യി ലഭിക്കു​ന്ന​താ​യ​തു​കൊണ്ട്‌ കുട്ടി​ക​ളൊ​ന്നും വേണ്ടെ​ന്നാ​ണു ഞങ്ങളുടെ തീരു​മാ​നം. എന്നാൽ, ഒരുപക്ഷേ ഇതും താത്‌കാ​ലി​ക​മാ​യി​രി​ക്കാം. യഹോ​വ​യ്‌ക്ക്‌ ഇഷ്ടമാ​ണെ​ങ്കിൽ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ പുതിയ ലോക​ത്തിൽ കുട്ടി​ക​ളു​ണ്ടാ​കാൻ ഞങ്ങൾ ആഗ്രഹി​ക്കു​ന്നു.

ഇന്ന്‌, കാലി​ഫോർണി​യ​യി​ലെ ഹൈലാൻറ്‌ ഓക്‌സ്‌ സഭയിൽ ഒരു മൂപ്പനാ​യി സേവി​ക്കു​ക​യെന്ന പദവി എനിക്കു ലഭിച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു. കൂടാതെ, കിമ്പർലീ ഒരു മുഴു​സമയ സുവി​ശേ​ഷ​ക​യാ​യും സേവന​മ​നു​ഷ്‌ഠി​ക്കു​ന്നു. ഇപ്പോൾ എന്റെ ആരോ​ഗ്യം ഒരുവി​ധം മെച്ച​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നു. 1981-ൽ നേരി​ടേ​ണ്ടി​വന്ന അഗ്നിപ​രീക്ഷ എന്റെ ശരീരത്തെ ആകെ നശിപ്പി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന​തു​കൊണ്ട്‌ എനിക്ക്‌ ആരോ​ഗ്യം നന്നേ കുറവാണ്‌. അതിനു​ശേഷം എന്റെ സഹോ​ദ​രി​ക്കും ആൽപൊർട്‌സ്‌ സിൻ​ഡ്രോം നേരിയ തോതിൽ ഉടലെ​ടു​ത്തി​ട്ടുണ്ട്‌. ഈ അസുഖ​മുള്ള എന്റെ രണ്ടു സഹോ​ദ​ര​ന്മാ​രു​ടെ​യും വൃക്കകൾ തകരാ​റി​ലാ​യ​തു​കൊണ്ട്‌ അവർ ഇപ്പോൾ ഡയാലി​സി​സി​നു വിധേ​യ​മാ​യി​ക്കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ന്നു. എന്റെ മറ്റു രണ്ടു സഹോ​ദ​ര​ന്മാർ നല്ല ആരോ​ഗ്യ​വാ​ന്മാ​രാണ്‌.

ഞാൻ ഇപ്പോ​ഴും പെരി​ട്ടോ​ണി​യൽ ഡയാലി​സി​സിന്‌ വിധേ​യ​നാ​യി​ക്കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ന്നു. അതു നിമിത്തം എനിക്കുള്ള യാത്രാ​സ്വാ​ത​ന്ത്ര്യ​ത്തിൽ ഞാൻ സന്തോ​ഷി​ക്കു​ന്നു. ഭാവി​യി​ലേക്കു ഞാൻ പ്രത്യാ​ശ​യോ​ടും ദൃഢവി​ശ്വാ​സ​ത്തോ​ടും കൂടെ​യാ​ണു നോക്കു​ന്നത്‌. കാരണം, വൃക്കസം​ബ​ന്ധ​മായ പ്രശ്‌ന​മുൾപ്പെടെ ഇന്നുള്ള പ്രശ്‌ന​ങ്ങ​ളെ​ല്ലാം താത്‌കാ​ലി​കം മാത്ര​മാ​ണ​ല്ലോ.—ലീ കൊർഡവേ പറഞ്ഞ​പ്ര​കാ​രം

ഏതെങ്കിലും പ്രത്യേ​ക​തരം വൈദ്യ​ചി​കിത്സ ഉണരുക! ശുപാർശ ചെയ്യു​ന്നില്ല. ഹീമോ​ഡ​യാ​ലി​സിസ്‌ ചെയ്യു​ന്ന​തുൾപ്പെടെ മറ്റുതരം ചികി​ത്സ​കളെ നിരു​ത്സാ​ഹ​പ്പെ​ടു​ത്താൻ വേണ്ടിയല്ല ഈ ലേഖനം. ഓരോ രീതി​ക്കും അതി​ന്റേ​തായ നേട്ടങ്ങ​ളും കോട്ട​ങ്ങ​ളും ഉണ്ട്‌. ഏതു രീതി സ്വീക​രി​ക്ക​ണ​മെ​ന്നതു സംബന്ധിച്ച്‌ ഓരോ വ്യക്തി​യും തന്റേതായ, മനസ്സാ​ക്ഷി​പൂർവ​ക​മായ തീരു​മാ​ന​മെ​ടു​ക്കണം.

[അടിക്കു​റി​പ്പു​കൾ]

[12-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

എന്റെ ഭാര്യ കിമ്പർലീ​യോ​ടൊ​പ്പം

[13-ാം പേജിലെ രേഖാ​ചി​ത്രം]

പെരിട്ടോണിയൽ ഡയാലി​സിസ്‌ പ്രവർത്തി​ക്കുന്ന വിധം

കരൾ

ചെറുകുടലിന്റെ ചുരു​ളു​കൾ

കത്തീറ്റർ(ശുദ്ധമായ ലായനി സ്വീക​രി​ക്കു​ന്നു; പഴയ ലായനി പുറന്ത​ള്ളു​ന്നു)

പെരിട്ടോണിയം

പെരിട്ടോണിയൽ അറ

മൂത്രസഞ്ചി