ദൈവ​ത്തി​ന്റെ നൻമയു​ടെ അത്ഭുത​ക​ര​മായ വ്യാപ്‌തി

ദൈവം നല്ലവൻ! നിങ്ങൾ എത്ര പ്രാവ​ശ്യം ആ പദപ്ര​യോ​ഗം കേട്ടി​ട്ടുണ്ട്‌ അല്ലെങ്കിൽ നിങ്ങൾ അത്‌ ഉപയോ​ഗി​ക്ക​തന്നെ ചെയ്‌തി​ട്ടുണ്ട്‌? എന്നാൽ നിങ്ങൾക്കു​വേ​ണ്ടി​യുള്ള ദൈവ​ത്തി​ന്റെ നൻമയു​ടെ പൂർണ്ണ​വ്യാ​പ്‌തി​യെ​ക്കു​റിച്ച്‌ നിങ്ങൾ എന്നെങ്കി​ലും വിചി​ന്ത​നം​ചെ​യ്‌തി​ട്ടു​ണ്ടോ? അങ്ങനെ​യുള്ള ധ്യാനം നാം ആരാധി​ക്കുന്ന ദൈവ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചുള്ള നമ്മുടെ വിലമ​തി​പ്പി​നെ ആഴമേ​റി​യ​താ​ക്കു​ന്നു.

ഏതായാ​ലും, നാം ആദ്യമാ​യി നൻമ​യെ​ന്നാ​ലെ​ന്താ​ണെന്ന്‌ മനസ്സി​ലാ​ക്കേ​ണ്ടി​യി​രി​ക്കു​ന്നു. തീർച്ച​യാ​യും, നൻമ ദുഷ്‌ട​നാ​യി​രി​ക്കു​ന്ന​തി​നു വിപരീ​ത​മാ​യി നല്ലവനാ​യി​രി​ക്കുന്ന ഗുണമാണ്‌. എന്നാൽ നൻമ അതിലും കവിഞ്ഞ​താണ്‌. അത്‌ കർമ്മനി​ര​ത​മായ ഒരു ഗുണമാണ്‌. ഒരു നല്ല ആൾ നൻമ ചെയ്യുന്നു. ദൈവം തന്റെ നൻമയിൽ വളരെ​യ​ധി​കം കാര്യങ്ങൾ നമുക്കു​വേണ്ടി ചെയ്യു​ന്ന​തു​കൊണ്ട്‌ നമ്മുടെ ഹൃദയ​ങ്ങ​ളിൽ അവൻ പ്രിയ​ങ്ക​ര​നാ​യി​ത്തീ​രു​ന്നു.

ദൈവ​ത്തി​ന്റെ നൻമയു​ടെ വിപു​ല​മായ വ്യാപ്‌തി സീനായി മരുഭൂ​മി​യിൽവെച്ച്‌ അവൻ മോശ​യോ​ടു പറഞ്ഞ വാക്കു​ക​ളിൽ കാണ​പ്പെ​ടു​ന്നു. അവിടെ, അവൻ തന്റെ വിശസ്‌ത​ദാ​സ​നോട്‌ ഇങ്ങനെ വാഗ്‌ദാ​നം​ചെ​യ്‌തു: “എന്റെ സകല നൻമയും നിന്റെ മുഖത്തിൻമു​മ്പാ​കെ കടന്നു​പോ​കാൻ ഞാൻതന്നെ ഇടയാ​ക്കും.” ആ വാഗ്‌ദാ​നം നിവർത്തി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടും തന്റെ സ്വന്തം നാമം ഉപയോ​ഗി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടും ദൈവം കൂടു​ത​ലാ​യി പറയുന്നു: “യഹോവ, യഹോവ, കരുണ​യും കൃപയു​മുള്ള ഒരു ദൈവം, കോപ​ത്തി​നു താമസ​മു​ള്ള​വ​നും സ്‌നേ​ഹ​ദ​യ​യി​ലും സത്യത്തി​ലും സമൃദ്ധ​നും ആയിര​ങ്ങൾക്കു സ്‌നേ​ഹദയ കാത്തു​സൂ​ക്ഷി​ക്കു​ന്ന​വ​നും തെററും ലംഘന​വും പാപവും ക്ഷമിക്കു​ന്ന​വ​നു​മാ​യവൻ, എന്നാൽ യാതൊ​രു പ്രകാ​ര​ത്തി​ലും അവൻ ശിക്ഷയിൽനിന്ന്‌ ഒഴിവു​കൊ​ടു​ക്കു​ക​യില്ല.”—പുറപ്പാട്‌ 33:19; 34:6, 7.

അതു​കൊണ്ട്‌, ദൈവ​ത്തി​ന്റെ നൻമയിൽ അവന്റെ കരുണ​യും അവന്റെ കൃപയും അവന്റെ സ്‌നേ​ഹ​ദ​യ​യും അവന്റെ സത്യവും ഉൾപ്പെ​ടു​ന്നു. അതിനു പുറമേ, അവൻ “കോപ​ത്തി​നു താമസ​മു​ള്ളവൻ,” ദീർഘ​ക്ഷ​മ​യു​ള്ളവൻ, ആയിരി​ക്കു​ന്ന​തിൽ അവന്റെ നൻമ കാണ​പ്പെ​ടു​ന്നു. എന്നാൽ അതിന്‌ അവൻ അമിത​സ്വാ​ത​ന്ത്ര്യ​മ​നു​വ​ദി​ക്കുന്ന ഒരു പിതാ​വി​നെ​പ്പോ​ലെ​യാ​ണെന്ന്‌, പാപത്തെ അനിയ​ന്ത്രി​ത​മാ​യി എന്നേക്കും തുടരാൻ അനുവ​ദി​ക്കു​ന്ന​വ​നാ​ണെന്ന്‌ അർത്ഥമില്ല. അനുതാ​പ​മി​ല്ലാത്ത പാപി​കൾക്ക്‌ “അവൻ യാതൊ​രു പ്രകാ​ര​ത്തി​ലും ശിക്ഷയിൽനിന്ന്‌ ഒഴിവു കൊടു​ക്കു​ക​യില്ല.” ഒരു നല്ലവനായ ദൈവ​ത്തിന്‌ ദുഷ്ടത നിർവി​ഘ്‌നം തുടരാൻ അനുവ​ദി​ക്കാൻ കഴിക​യില്ല.

ദൈവ​ത്തി​ന്റെ നൻമയു​ടെ സമൃദ്ധി

ഇപ്പോൾ, ദൈവം നൻമ പ്രകട​മാ​ക്കി​യി​രി​ക്കുന്ന വിധങ്ങ​ളിൽ ചിലത്‌ പരിചി​ന്തി​ക്കുക. തുടക്ക​ത്തിൽത്തന്നെ, ദൈവം ആദ്യമാ​യി ഭൂമിയെ സൃഷ്ടി​ച്ച​പ്പോൾ, അവൻ മനുഷ്യ​രോ​ടു നല്ലവനാ​യി​രു​ന്നു. അവൻ കേവലം മനുഷ്യ​ജീ​വി​ത​ത്തിന്‌ അത്യന്താ​പേ​ക്ഷി​ത​മാ​യതു മാത്രം പ്രദാനം ചെയ്യു​ക​യാ​യി​രു​ന്നില്ല. എന്നാൽ അവൻ നമ്മുടെ ഭൂഗോ​ള​ത്തി​ലെ ജീവി​തത്തെ ഒരു യഥാർത്ഥ ഉല്ലാസ​മാ​ക്കി​ത്തീർക്കാൻ വേണ്ട​തെ​ല്ലാം സമൃദ്ധ​മാ​യി നൽകി. അവൻ വൈവി​ദ്ധ്യ​മാർന്ന ഒട്ടേറെ ഭക്ഷ്യപാ​നീ​യങ്ങൾ നൽകി. അവൻ ആകർഷ​ക​ത്വ​മുള്ള വിവിധ പക്ഷിമൃ​ഗാ​ദി​കളെ നിർമ്മി​ച്ചു. അവൻ നമ്മുടെ ചുററു​പാ​ടു​കൾക്ക്‌ വർണ്ണവും ഭംഗി​യും പകരുന്ന പുഷ്‌പങ്ങൾ സൃഷ്ടിച്ചു. കൂടാതെ, അവൻ നയനാ​ന​ന്ദ​ക​ര​ങ്ങ​ളായ വ്യത്യസ്‌ത ദൃശ്യങ്ങൾ ഒട്ടനവധി നിർമ്മി​ച്ചു. എന്തിന്‌, നാം ഒരു പ്രശോ​ഭ​ന​മായ സൂര്യാ​സ്‌ത​മയം അല്ലെങ്കിൽ ഗംഭീ​ര​മായ മേഘങ്ങൾ കാണുന്ന ഓരോ പ്രാവ​ശ്യ​വും നാം ദൈവ​ത്തി​ന്റെ നൻമയു​ടെ തെളി​വാണ്‌ കാണു​ന്നത്‌!

ദൈവം മനുഷ്യ​നെ​യും സ്‌ത്രീ​യെ​യും സൃഷ്ടി​ച്ച​പ്പോൾ വീണ്ടും അവന്റെ നൻമ കാണ​പ്പെട്ടു. അവൻ ആദാമി​നും ഹവ്വായി​ക്കും പൂർണ്ണ​ത​യും ആരോ​ഗ്യ​വു​മുള്ള ശരീരങ്ങൾ കൊടു​ക്കു​ക​യും അവരെ ഏദൻതോ​ട്ട​ത്തിൽ ആക്കി​വെ​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. അനന്തരം അവൻ അവർക്ക്‌ ആവേശ​ക​ര​വും വെല്ലു​വി​ളി​യു​യർത്തു​ന്ന​തു​മായ ഒരു നിയോ​ഗം കൊടു​ത്തു: “ഭൂമി​യിൽ നിറഞ്ഞ്‌ അതിനെ കീഴട​ക്കുക.” അങ്ങനെ, തങ്ങളുടെ അനേകം സന്തതി​ക​ളോ​ടു​കൂ​ടെ ഒരു പറുദീ​സാ​ഭൂ​മി​യിൽ എന്നേക്കും ജീവിതം ആസ്വദി​ക്കു​ന്ന​തി​നുള്ള പ്രത്യാശ അവരുടെ മുമ്പാകെ വെച്ചു. (ഉല്‌പത്തി 1:26-28; 2:7-9) ഒന്നാമത്തെ മാനു​ഷ​ജോ​ടിക്ക്‌ എന്തു വിശി​ഷ്ട​മായ വിവാ​ഹ​സ​മ്മാ​നം!

ആദാമും ഹവ്വായും മത്സരി​ച്ച​പ്പോൾ പോലും ദൈവം അവരെ മുഴു​വ​നാ​യി ഉപേക്ഷി​ച്ചില്ല. ആ ഘട്ടത്തിൽ അവൻ അവരെ തൽക്ഷണ​മ​ര​ണ​ത്താൽ ശിക്ഷി​ച്ചി​രു​ന്നെ​ങ്കിൽ, അവൻ ചെയ്യു​ന്നതു നീതി​മാ​ത്ര​മാ​യി​രി​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു. എന്നിരു​ന്നാ​ലും, അവൻ ഇപ്പോൾ പാപി​ക​ളാ​യി​ത്തീർന്ന മാനു​ഷ​ജോ​ടി​യോട്‌ നല്ലവനാ​യി​രു​ന്നു. കുറേ കാല​ത്തേക്കു തുടർന്നു​ജീ​വി​ക്കാ​നും മക്കളെ ജനിപ്പി​ക്കാ​നും അവൻ അവരെ അനുവ​ദി​ച്ചു.—ഉല്‌പത്തി 5:1-5.

തന്നെയു​മല്ല, ദൈവ​ത്തി​ന്റെ നൻമ വീഴ്‌ച​ഭ​വിച്ച മനുഷ്യ​വർഗ്ഗ​ത്തി​നു​വേണ്ടി അതിനു ശേഷം തുടർന്നി​രി​ക്കു​ന്നു. ദാവി​ദു​രാ​ജാ​വു പറഞ്ഞതു​പോ​ലെ, “യഹോവ എല്ലാവർക്കും നല്ലവൻ, അവന്റെ കരുണകൾ അവന്റെ സകല പ്രവൃ​ത്തി​ക​ളിൻമേ​ലു​മുണ്ട്‌.” (സങ്കീർത്തനം 145:9) തന്റെ സ്വത്തായ ഭൂമി​യിൽ മനുഷ്യ​ജീ​വൻ തുട​രേ​ണ്ട​തിന്‌ അവൻ സമൃദ്ധ​മാ​യി കരുതു​ന്നു. യേശു തന്റെ നാളിലെ യഹൂദൻമാ​രോട്‌ ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു: “സ്വർഗ്ഗ​സ്ഥ​നായ നിങ്ങളു​ടെ പിതാവ്‌ . . . ദുഷ്ടരു​ടെ​മേ​ലും നല്ലവരു​ടെ​മേ​ലും തന്റെ സൂര്യനെ ഉദിപ്പി​ക്കു​ക​യും നീതി​മാൻമാ​രു​ടെ​മേ​ലും നീതി​കെ​ട്ട​വ​രു​ടെ​മേ​ലും മഴപെ​യ്യി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യുന്നു.” (മത്തായി 5:45) സ്ഥിതി​ചെ​യ്യുന്ന ഏതു പട്ടിണി​യും ദാരി​ദ്ര്യ​വും ദൈവം മനുഷ്യ​വർഗ്ഗ​ത്തി​നു​വേണ്ടി കരുതാ​ത്ത​തു​കൊ​ണ്ടല്ല. അതു മനുഷ്യ​രു​ടെ അഴിമ​തി​യും ക്രൂര​ത​യും കാര്യ​ക്ഷ​മ​ത​യി​ല്ലാ​യ്‌മ​യും നിമി​ത്ത​മാണ്‌.

ഭൂമി​യി​ലെ ധാതു​സ​മ്പ​ത്തി​നെ പ്രയോ​ജ​ന​പ്പെ​ടു​ത്താ​നും ദൈവം മനുഷ്യ​വർഗ്ഗത്തെ അനുവ​ദി​ക്കു​ന്നു. നക്ഷത്ര​നി​ബി​ഡ​മായ ആകാശ​ങ്ങ​ളെ​യും വസ്‌തു​ക്ക​ളു​ടെ ഭൗതി​ക​നിർമ്മാ​ണ​ത്തെ​യും സംബന്ധിച്ച ഒരളവി​ലുള്ള ഗ്രാഹ്യം അവൻ അവരിൽനിന്ന്‌ മറച്ചു​വെ​ച്ചി​ട്ടു​മില്ല. സത്യമാ​യി, അനേകർ അഹങ്കാ​ര​പൂർവം ദൈവ​മി​ല്ലെന്നു പറയു​ക​യും സമസൃ​ഷ്‌ടി​കളെ ഞെരു​ക്കത്തക്ക അളവോ​ളം മററു ചിലർ തന്റെ നൻമയെ സ്വാർത്ഥ​ല​ക്ഷ്യ​ത്തിൽ ദുരു​പ​യോ​ഗ​പ്പെ​ടു​ത്തു​ക​യും ചെയ്യു​ന്നു​വെ​ങ്കി​ലും യഹോവ മനുഷ്യ​വർഗ്ഗ​ത്തി​നു നല്ലവനാണ്‌.—സങ്കീർത്തനം 14:1.

വിശ്വാ​സി​കൾ ക്കായുള്ള ദൈവ​ത്തി​ന്റെ നൻമ

ദൈവം പൊതു​വെ മനുഷ്യ​വർഗ്ഗ​ത്തോ​ടു നല്ലവനാ​യി​രി​ക്കു​ന്നെ​ങ്കി​ലും വിശ്വാ​സി​ക​ളോ​ടുള്ള അവന്റെ ഇടപെ​ട​ലു​കൾ സത്യമാ​യി ഹൃദയത്തെ ഊഷ്‌മ​ള​മാ​ക്കു​ന്നു. തുടക്ക​ത്തിൽത്തന്നെ, ആദാമും ഹവ്വായും ആദ്യം മത്‌സ​രി​ച്ച​പ്പോൾ അവരുടെ പാപത്തി​ന്റെ ദുഷ്‌ഫ​ല​ങ്ങളെ ഒടുവിൽ കീഴട​ക്കുന്ന ഒരു “സന്തതി” പ്രത്യ​ക്ഷ​പ്പെ​ടു​മെന്ന്‌ ദൈവം പ്രവചി​ച്ചു. (ഉല്‌പത്തി 3:15) സമയം കടന്നു​പോ​യ​തോ​ടെ, ആദാമി​ന്റെ സന്തതി​ക​ളി​ല​നേകർ തങ്ങളുടെ അപൂർണ്ണത ഗണ്യമാ​ക്കാ​തെ ദൈവത്തെ വിശ്വ​സ്‌ത​മാ​യി ആരാധി​ച്ചു. ഈ നേര​ത്തെ​യുള്ള പ്രവചനം ഒരു മെച്ചപ്പെട്ട ഭാവി​യു​ടെ പ്രത്യാശ കൊടു​ത്തു. ഈ വിശ്വസ്‌ത ആരാധ​ക​രി​ലൊ​രാ​ളാ​യി​രുന്ന അബ്രാ​ഹാം “യഹോ​വ​യു​ടെ സ്‌നേ​ഹി​തൻ” എന്നു​പോ​ലും വിളി​ക്ക​പ്പെട്ടു.—യാക്കോബ്‌ 2:23.

അബ്രാ​ഹാ​മി​ന്റെ സന്തതികൾ അനേകം ജനതക​ളാ​യി​ത്തീ​രു​മെ​ന്നും അവന്റെ സന്തതി​ക​ളു​ടെ മുഖ്യ​വം​ശം കനാൻ ദേശം അവകാ​ശ​പ്പെ​ടു​ത്തു​മെ​ന്നും ദൈവം അവനോ​ടു വാഗ്‌ദാ​നം​ചെ​യ്‌തു. ഇതിന്റെ നിവൃ​ത്തി​യാ​യി, അബ്രാ​ഹാ​മി​ന്റെ സന്തതി​ക​ളായ ഇസ്രാ​യേ​ല്യർ പിന്നീട്‌ ഒരു ജനതയാ​യി സംഘടി​പ്പി​ക്ക​പ്പെട്ടു. (ഉല്‌പത്തി 17:3-8; പുറപ്പാട്‌ 19:6) വീണ്ടും, ദൈവം ഈ പുതിയ ജനത​യോ​ടു നല്ലവനാ​യി പെരു​മാ​റു​ക​യും അവരെ ഈജി​പ്‌റ​റി​ലെ അടിമ​ത്ത​ത്തിൽനിന്ന്‌ വിടു​വി​ക്കു​ക​യും അവരെ മരുഭൂ​മി​യിൽ സംരക്ഷി​ക്കു​ക​യും അവർക്ക്‌ ഒരു നിയമ​സം​ഹി​ത​യും പൗരോ​ഹി​ത്യ​വും കൊടു​ക്കു​ക​യും ഒടുവിൽ അവർക്ക്‌ ഫലപു​ഷ്ടി​യുള്ള കനാൻദേശം അവകാ​ശ​മാ​യി കൊടു​ക്കു​ക​യും​ചെ​യ്‌തു.

ഒടുവിൽ, ഇസ്രാ​യേൽ ഒരു രാജ്യ​മാ​യി​ത്തീർന്നു. തന്റെ ആരാധ​ന​ക്കു​വേ​ണ്ടി​യുള്ള ഒരു ലോക​കേ​ന്ദ്ര​മെ​ന്ന​നി​ല​യിൽ യരുശ​ലേ​മിൽ ഒരു ആലയം പണിയാൻ അതിന്റെ മൂന്നാ​മത്തെ മാനു​ഷ​രാ​ജാ​വായ ശലോ​മോ​നെ യഹോവ നിയോ​ഗി​ച്ചു. ആലയം​പണി പൂർത്തി​യാ​യ​പ്പോൾ ഒരു മഹനീ​യ​മായ സമർപ്പ​ണ​പ​രി​പാ​ടി​യും ഒരു സന്തോ​ഷ​ക​ര​മായ ഉത്സവവും നടന്നു. പിന്നീട്‌, ഇസ്രാ​യേ​ല്യർ “യഹോവ ചെയ്‌തി​രുന്ന സകല നൻമക​ളും നിമിത്തം സന്തോ​ഷി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടും ഹൃദയാ​നന്ദം അനുഭ​വി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടും രാജാ​വി​നെ വാഴ്‌ത്താ​നും വീട്ടി​ലേക്കു മടങ്ങാ​നും തുടങ്ങി”യെന്നു രേഖ പറയുന്നു. (1 രാജാ​ക്കൻമാർ 8:66) തങ്ങളോ​ടുള്ള ദൈവ​ത്തി​ന്റെ നൻമ നിമിത്തം ഇസ്രാ​യേ​ല്യ​രു​ടെ ഹൃദയം നിറഞ്ഞു​ക​വിഞ്ഞ മററു സന്ദർഭ​ങ്ങ​ളു​മു​ണ്ടാ​യി​ട്ടുണ്ട്‌.

എന്നിരു​ന്നാ​ലും, ഏകസത്യ​ദൈ​വ​ത്തി​ന്റെ ആരാധ​ക​രാ​യി​രി​ക്കുന്ന തങ്ങളുടെ പദവിയെ അവർ എല്ലായ്‌പ്പോ​ഴും വിലമ​തി​ച്ചി​ല്ലെ​ന്നു​ള്ളത്‌ സന്തോഷം കെടു​ത്തി​ക്ക​ള​യു​ന്നു. ഒടുവിൽ, ഇസ്രാ​യേ​ല്യർ മൊത്ത​ത്തിൽ അവിശ്വ​സ്‌ത​രാ​യി​ത്തീ​രു​ക​യും ക്രി.മു. 607-ൽ അവർ ബാബി​ലോ​നി​ലേക്ക്‌ അടിമ​ക​ളാ​യി പിടി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു​പോ​ക​പ്പെ​ടാൻ യഹോവ അനുവ​ദി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. ദൈവം മോശ​യോ​ടു പറഞ്ഞി​രു​ന്ന​തു​പോ​ലെ, അവന്റെ നൻമ നിമി​ത്തം​തന്നെ “അവൻ യാതൊ​രു പ്രകാ​ര​ത്തി​ലും ശിക്ഷയിൽനിന്ന്‌ ഒഴിവു​കൊ​ടു​ക്കു​ക​യില്ല.”—പുറപ്പാട്‌ 34:7.

എന്നിരു​ന്നാ​ലും, 70 വർഷം കഴിഞ്ഞ്‌, ദൈവം ദയാപൂർവം ഇസ്രാ​യേ​ല്യ​രു​ടെ ഒരു വിശ്വ​സ്‌ത​ശേ​ഷി​പ്പി​നെ അവരുടെ സ്വദേ​ശ​ത്തേക്കു മടക്കി​വ​രു​ത്തി. അങ്ങനെ ചെയ്യാൻ അവനെ പ്രേരി​പ്പി​ച്ച​തെ​ന്താ​യി​രു​ന്നു? അവന്റെ നൻമ. ബാബി​ലോ​നിൽനി​ന്നുള്ള ഇസ്രാ​യേ​ല്യ​രു​ടെ മടങ്ങി​വ​ര​വി​നെ​ക്കു​റിച്ച്‌ യിരെ​മ്യാവ്‌ പ്രാവ​ച​നി​ക​മാ​യി ഇങ്ങനെ എഴുതി: “അവർ തീർച്ച​യാ​യും സീയോ​ന്റെ ഉന്നതി​യിൽ വന്ന്‌ സന്തോ​ഷ​പൂർവം ഉദ്‌ഘോ​ഷി​ക്കു​ക​യും യഹോ​വ​യു​ടെ നൻമ നിമിത്തം ഉജ്ജ്വല​രാ​കു​ക​യും ചെയ്യും.” പ്രവാ​ചകൻ ഇങ്ങനെ തുടർന്നു: “‘എന്റെ നൻമയാൽ എന്റെ സ്വന്ത ജനം തൃപ്‌ത​രാ​കും’ എന്നാകു​ന്നു യഹോ​വ​യു​ടെ അരുള​പ്പാട്‌.”—യിരെ​മ്യാവ്‌ 31:12, 14.

ഒടുവിൽ യേശു ഭൂമി​യിൽ വന്നു. അവൻ പണ്ട്‌ ഏദനിൽ ഉച്ചരി​ക്ക​പ്പെട്ട പ്രവച​ന​ത്തിൽ മുൻകൂ​ട്ടി​പ്പ​റ​ഞ്ഞി​രുന്ന “സന്തതി”യാണെന്നു തെളിഞ്ഞു. (ഉല്‌പത്തി 3:15) ബൈബിൾ പറയുന്നു: “തന്റെ ഏകജാ​ത​നായ പുത്ര​നിൽ വിശ്വ​സി​ക്കുന്ന ഏവനും നശിപ്പി​ക്ക​പ്പെ​ടാ​തെ നിത്യ​ജീ​വൻ പ്രാപി​ക്കേ​ണ്ട​തിന്‌ അവനെ നൽകു​വാ​ന്ത​ക്ക​വണ്ണം ദൈവം ലോകത്തെ സ്‌നേ​ഹി​ച്ചു.” (യോഹ​ന്നാൻ 3:16) യേശു​വി​ന്റെ മരണം മനുഷ്യ​രെ പാപത്തിൽനി​ന്നു വിലക്കു​വാ​ങ്ങാ​നും അവരെ പൂർണ്ണ​ത​യിൽ പുനഃ​സ്ഥി​തീ​ക​രി​ക്കാ​നു​മുള്ള ഒരു മോച​ന​ദ്ര​വ്യം പ്രദാ​നം​ചെ​യ്‌തു. അങ്ങനെ, ആദാമി​ന്റെ പാപത്തി​ന്റെ ദുഷ്‌ഫ​ലങ്ങൾ ഒടുവിൽ തരണം​ചെ​യ്യ​പ്പെ​ടും. പൗലോസ്‌ റോമർക്ക്‌ എഴുതി​യ​തു​പോ​ലെ, “ഒരു മമനു​ഷ്യ​ന്റെ അനുസ​ര​ണ​ക്കേ​ടി​ലൂ​ടെ അനേകർ പാപി​ക​ളാ​യി​ത്തീർന്നു, അതു​പോ​ലെ, ഒരാളു​ടെ അനുസ​ര​ണ​ത്തി​ലൂ​ടെ അനേകർ നീതി​മാൻമാ​രാ​യി​ത്തീ​രും.” (റോമർ 5:19) ദൈവ​ത്തി​ന്റെ നൻമയാൽ നീതി​ഹൃ​ദ​യ​മുള്ള മനുഷ്യർക്ക്‌ ഇപ്പോൾ നിത്യ​ജീ​വൻ ലഭിക്കാ​നുള്ള പ്രത്യാശ ലഭിച്ചു. അബ്രാ​ഹാ​മി​നെ​പ്പോ​ലെ അവർക്ക്‌ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ സ്‌നേ​ഹി​തർപോ​ലു​മാ​യി​ത്തീ​രാൻ കഴിയും.

തന്നെ ആരാധി​ക്കു​ന്ന​വ​രോട്‌ ഇന്നു​പോ​ലും ദൈവം നൻമ കാട്ടു​ന്ന​തിൽ തുടരു​ന്നു. തങ്ങളുടെ പ്രശ്‌നങ്ങൾ കൈകാ​ര്യം​ചെ​യ്യാൻ അവരെ സഹായി​ക്കു​ന്ന​തിന്‌ അവൻ അവർക്ക്‌ ബൈബി​ളി​ലൂ​ടെ ബുദ്ധി​യു​പ​ദേശം കൊടു​ക്കു​ന്നു. (സങ്കീർത്തനം 119:105) തന്റെ നീതി​യുള്ള നിലവാ​ര​ങ്ങൾക്കൊ​പ്പ​മെ​ത്താൻ അവരെ സഹായി​ക്കു​ന്ന​തിന്‌ അവൻ തന്റെ ആത്മാവി​ന്റെ സൗജന്യ​ദാ​നം അവർക്കു വാഗ്‌ദാ​നം​ചെ​യ്യു​ന്നു. അവൻ തന്റെ ഉദ്ദേശ്യ​ങ്ങൾ വെളി​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നു, തന്നിമി​ത്തം ഈ പഴയ​ലോ​കം നീങ്ങി​പ്പോയ ശേഷം ആനയി​ക്ക​പ്പെ​ടുന്ന നീതി​യുള്ള ഒരു പുതിയ ലോക​ത്തി​നു​വേണ്ടി സത്യ​ക്രി​സ്‌ത്യാ​നി​കൾ നോക്കി​പ്പാർത്തി​രി​ക്കു​ന്നു. (സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ 4:18; 2 പത്രോസ്‌ 3:13) ദൈവം തന്റെ നൻമയാൽ അങ്ങനെ​യുള്ള കാര്യങ്ങൾ തന്റെ തെററാത്ത വചനത്തിൽ വെളി​പ്പെ​ടു​ത്തി​യി​ട്ടു​ള്ള​തു​കൊണ്ട്‌ അവയെ​ക്കു​റിച്ച്‌ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾക്ക്‌ ഉറപ്പുണ്ട്‌.—2 തിമൊ​ഥെ​യോസ്‌ 3:16.

അതെ, ദൈവ​ത്തി​ന്റെ നൻമ​യെ​ക്കു​റി​ച്ചുള്ള ഒരു പരിചി​ന്തനം അവനോ​ടു നമ്മുടെ ഹൃദയത്തെ ഊഷ്‌മ​ള​മാ​ക്കു​ന്നു. എന്നാൽ അത്‌ ഒരു ചോദ്യ​വും ഉദിപ്പി​ക്കു​ന്നു:

ദൈവ​ത്തി​ന്റെ നൻമയിൽനിന്ന നിങ്ങൾ എത്ര​ത്തോ​ളം പ്രയോ​ജ​ന​മ​നു​ഭ​വി​ക്കും?

യഥാർത്ഥ​ത്തിൽ, നിങ്ങൾ ആരായി​രു​ന്നാ​ലും, നിങ്ങൾക്ക്‌ ഇപ്പോൾത്തന്നെ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ നൻമയിൽനിന്ന്‌ പ്രയോ​ജ​നം​കി​ട്ടു​ന്നുണ്ട്‌. നിങ്ങൾ ശ്വാ​സോ​ച്ഛ്വാ​സം ചെയ്യുന്നു, നിങ്ങൾ ഭക്ഷിക്കു​ന്നു, നിങ്ങൾ കുടി​ക്കു​ന്നു, നിങ്ങൾ ജീവിതം ആസ്വദി​ക്കു​ന്നു—എല്ലാം ദൈവ​ത്തിൽനി​ന്നുള്ള ദാനങ്ങൾതന്നെ. എന്നാൽ നിങ്ങൾ സാദ്ധ്യ​മാ​കു​ന്നി​ട​ത്തോ​ളം പൂർണ്ണ​മാ​യി പ്രയോ​ജ​ന​മ​നു​ഭ​വി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടോ? ആദാമും ഹവ്വായും പാപം​ചെയ്‌ത ശേഷം ദൈവ​ത്തി​ന്റെ നൻമ പരിമി​ത​മാ​യി​രു​ന്നു​വെ​ന്നോർക്കുക. അതു​പോ​ലെ​തന്നെ, നാം അവന്റെ ദയക​ളോട്‌ ശരിയാ​യി പ്രതി​ക​രി​ക്കു​ന്നി​ല്ലെ​ങ്കിൽ അവൻ നമുക്കുള്ള അനു​ഗ്ര​ഹങ്ങൾ പരിമി​ത​പ്പെ​ടു​ത്തും. നമുക്ക്‌ എങ്ങനെ ശരിയാ​യി പ്രതി​ക​രി​ക്കാൻ കഴിയും?

സങ്കീർത്ത​ന​ക്കാ​രൻ ഇങ്ങനെ പ്രാർത്ഥി​ച്ചു: “എന്നെ നൻമയും വിവേ​ക​വും പരിജ്ഞാ​ന​വും​തന്നെ പഠിപ്പി​ക്കേ​ണമേ, എന്തെന്നാൽ ഞാൻ നിന്റെ കല്‌പ​ന​ക​ളിൽ വിശ്വാ​സം പ്രകട​മാ​ക്കി​യി​രി​ക്കു​ന്നു.” (സങ്കീർത്തനം 119:66) അതായി​രി​ക്കണം നമ്മു​ടെ​യും പ്രാർത്ഥന. ദൈവം നല്ലവനാ​യ​തു​കൊണ്ട്‌ നാം അവനെ​പ്പോ​ലെ നല്ലവരാ​കാൻ പഠിക്കണം. പൗലോസ്‌ ഇങ്ങനെ പ്രോൽസാ​ഹി​പ്പി​ച്ചു: “പ്രിയ​മക്കൾ എന്നപോ​ലെ, ദൈവ​ത്തി​ന്റെ അനുകാ​രി​ക​ളാ​യി​ത്തീ​രുക.”—എഫേസ്യർ 5:1.

ആദ്യമാ​യി നൻമ എന്തെന്നു മനസ്സി​ലാ​ക്കാൻ ബൈബിൾ പഠിക്കു​ന്ന​തി​നാ​ലാണ്‌ നാം ഇതു ചെയ്യു​ന്നത്‌. പിന്നീട്‌ ഈ ഗുണം വികസി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തിൽ നാം ദൈവ​സ​ഹാ​യം തേടുന്നു. നൻമ​യെ​ന്നത്‌ “സ്‌നേഹം, സന്തോഷം, സമാധാ​നം, ദീർഘക്ഷമ, ദയ, . . . വിശ്വാ​സം, സൗമ്യത, ആത്മനി​യ​ന്ത്രണം” എന്നിവ​യോ​ടൊ​പ്പം ആത്‌മാ​വി​ന്റെ ഒരു ഫലമാണ്‌. (ഗലാത്യർ 5:22,23) ദൈവാ​ത്‌മാ​വിൽ ആശ്രയി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടും ദൈവ​നി​ശ്വ​സ്‌ത​മായ ബൈബിൾ പഠിച്ചു​കൊ​ണ്ടും സഹായ​ത്തി​നാ​യി ദൈവ​ത്തോ​ടു പ്രാർത്ഥി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടും സമാന​മ​ന​സ്‌ക്ക​രായ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​ക​ളോ​ടു സഹവസി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടും നമുക്ക്‌ ഈ ഗുണങ്ങ​ളെ​ല്ലാം നട്ടുവ​ളർത്താൻ കഴിയും.—സങ്കീർത്തനം 1:1-3; 1 തെസ്സ​ലോ​നീ​ക്യർ 5:17; എബ്രായർ 10:24, 25.

ബൈബിൾ ഇങ്ങനെ​യും പറയുന്നു: “നിന്റെ നൻമയു​ടെ സമൃദ്ധി​യെ​ക്കു​റി​ച്ചു പറഞ്ഞു​കൊണ്ട്‌ അവർ തിളച്ചു​മ​റി​യും, നിന്റെ നീതി​നി​മി​ത്തം അവർ സന്തോ​ഷി​ച്ചാർക്കും.” (സങ്കീർത്തനം 145:7) അതെ, നാം ദൈവ​ത്തി​ന്റെ നൻമ​യെ​ക്കു​റി​ച്ചു മററു​ള്ള​വ​രോ​ടു പറയാൻ അവൻ പ്രതീ​ക്ഷി​ക്കു​ന്നു. നാം നമ്മുടെ സ്വർഗ്ഗീ​യ​പി​താ​വി​നെ​ക്കു​റിച്ച്‌ യഥേഷ്ടം സംസാ​രി​ക്കണം.

ഒടുവിൽ, നാം ദൈവ​ത്തി​ന്റെ നൻമ വെറുതെ കിട്ടു​മെന്ന്‌ സങ്കൽപ്പി​ക്ക​രുത്‌. യഹോവ പാപി​ക​ളോ​ടു ക്ഷമിക്കു​ന്നു​വെ​ന്നത്‌ സത്യം​തന്നെ. “എന്റെ യൗവന​ത്തി​ലെ പാപങ്ങ​ളും എന്റെ എതിർപ്പു​ക​ളും ഓർക്ക​രു​തേ. നിന്റെ സ്‌നേ​ഹ​ദ​യ​ക്കൊ​ത്ത​വണ്ണം നീതന്നെ എന്നെ ഓർക്കേ​ണമേ, യഹോവേ നിന്റെ നൻമയ്‌ക്കു​വേ​ണ്ടി​ത്തന്നെ” എന്നു പ്രാർത്ഥി​ച്ച​പ്പോൾ ദാവീ​ദു​രാ​ജാ​വി​നു അനുകൂ​ല​മായ ഉത്തരം ലഭിക്കു​മെന്ന്‌ ഉറപ്പു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. (സങ്കീർത്തനം 25:7) ആത്മവി​ശ്വാ​സ​ത്തോ​ടെ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ക്ഷമ പ്രതീ​ക്ഷി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ പാപം ചെയ്യാൻ നമുക്കു നമ്മേത്തന്നെ അനുവ​ദി​ക്കാ​മെന്ന്‌ അതിനർത്ഥ​മു​ണ്ടോ? യാതൊ​രു പ്രകാ​ര​ത്തി​ലു​മില്ല. ദൈവ​ത്തി​ന്റെ നൻമയു​ടെ അർത്ഥം അനുതാ​പ​മി​ല്ലാത്ത പാപി​കൾക്ക്‌ “യാതൊ​രു പ്രകാ​ര​ത്തി​ലും അവൻ ശിക്ഷയിൽനിന്ന്‌ ഒഴിവു​കൊ​ടു​ക്കു​ക​യില്ല” എന്നാ​ണെ​ന്നോർക്കുക.

ദൈവ​ത്തി​ന്റെ നൻമ അനുഭ​വി​ക്കൽ

നാം ദൈവ​ത്തി​ന്റെ നൻമ പൂർണ്ണ​മാ​യി അനുഭ​വി​ക്കു​മ്പോൾ, നമ്മുടെ ഹൃദയങ്ങൾ അവനോട്‌ എത്ര ഊഷ്‌മ​ള​മാ​യി​ത്തീ​രു​ന്നു! നാം അപ്പോ​സ്‌ത​ല​നായ പൗലോ​സി​ന്റെ നല്ല ബുദ്ധി​യു​പ​ദേശം അനുസ​രി​ക്കാൻ പ്രോൽസാ​ഹി​ത​രാ​കു​ന്നു: “വെളി​ച്ച​ത്തി​ന്റെ മക്കളായി തുടർന്നു നടക്കുക, എന്തെന്നാൽ വെളി​ച്ച​ത്തി​ന്റെ ഫലം സകലതരം നൻമയും നീതി​യും സത്യവു​മാ​കു​ന്നു.”—എഫേസ്യർ 5:8, 9.

നാം എല്ലാ ദിവസ​വും നമ്മോ​ടുള്ള ദൈവ​ത്തി​ന്റെ സ്‌നേ​ഹ​പു​ര​സ്സ​ര​മായ താത്‌പ​ര്യ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു ബോധ​മു​ള്ള​വ​രാണ്‌. ഏററവും പ്രയാ​സ​മുള്ള സാഹച​ര്യ​ങ്ങ​ളിൽപോ​ലും തന്നെ സ്‌നേ​ഹി​ക്കു​ന്ന​വരെ അവൻ ഉപേക്ഷി​ക്കു​ന്നി​ല്ലെന്ന്‌ നമുക്ക​റി​യാം. അതെ, നാം സങ്കീർത്ത​ന​ക്കാ​രന്റെ ഉദാത്ത​മായ മനഃസ​മാ​ധാ​നം അനുഭ​വി​ക്കു​ന്നു: “എന്റെ ജീവി​ത​നാ​ളു​ക​ളി​ലെ​ല്ലാം തീർച്ച​യാ​യും നൻമയും സ്‌നേ​ഹ​ദ​യ​യും​തന്നെ എന്നെ പിന്തു​ട​രും; എന്റെ ആയുഷ്‌ക്കാ​ല​മെ​ല്ലാം ഞാൻ യഹോ​വ​യു​ടെ ഭവനത്തിൽ വസിക്കും.”—സങ്കീർത്തനം 23:6. (w89 12⁄1)