നിങ്ങൾക്കു കൂടുതൽ വിവേകം നട്ടുവ​ളർത്താ​നാ​വു​മോ?

“ഒരു സംഗതി​യെ മറ്റൊ​ന്നിൽനി​ന്നു വേർതി​രി​ച്ച​റി​യു​ന്ന​തി​നുള്ള മനസ്സിന്റെ ശക്തിയോ പ്രാപ്‌തി​യോ” ആണു വിവേകം. “തീരു​മാ​നം കൈ​ക്കൊ​ള്ളു​ന്ന​തി​ലെ അതിസൂ​ക്ഷ്‌മത” അഥവാ “സംഗതി​ക​ളു​ടെ​യോ ആശയങ്ങ​ളു​ടെ​യോ വ്യത്യാ​സങ്ങൾ ഗ്രഹി​ക്കു​ന്ന​തി​നുള്ള ശക്തി”യുമാ​കാം അത്‌. അങ്ങനെ​യാണ്‌ വെബ്‌സ്റ്റേ​ഴ്‌സ്‌ യൂണി​വേ​ഴ്‌സൽ ഡിക്‌ഷ​നറി പറയു​ന്നത്‌. വ്യക്തമാ​യും, അഭില​ഷ​ണീ​യ​മായ ഒരു ഗുണമാ​ണു വിവേകം. അതിന്റെ മൂല്യം ശലോ​മോ​ന്റെ ഈ വാക്കു​ക​ളിൽ കാണാ​വു​ന്ന​താണ്‌: “ജ്ഞാനം നിന്റെ ഹൃദയ​ത്തിൽ പ്രവേ​ശി​ക്കും; പരിജ്ഞാ​നം നിന്റെ മനസ്സിന്നു ഇമ്പമാ​യി​രി​ക്കും. . . . വിവേകം നിന്നെ സൂക്ഷി​ക്കും. അതു നിന്നെ ദുഷ്ടന്റെ വഴിയിൽനി​ന്നു [“മോശ​മായ വഴിയിൽനിന്നു, NW] . . . വിടു​വി​ക്കും.”—സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ 2:10-12.

അതേ, ഇന്നു വിപു​ല​മായ തോതിൽ കാണുന്ന “മോശ​മായ വഴി”യെ ചെറു​ത്തു​നിൽക്കാൻ വിവേകം നമ്മെ സഹായി​ക്കും. അതു മറ്റുപല പ്രയോ​ജ​ന​ങ്ങ​ളും കൈവ​രു​ത്തും. ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌, ‘നിങ്ങൾക്കതു മനസ്സി​ലാ​വില്ല!’ എന്നു കുട്ടികൾ മാതാ​പി​താ​ക്ക​ളോ​ടു പലപ്പോ​ഴും പറയാ​റുണ്ട്‌. ചെറു​താ​യൊ​രു സൂക്ഷ്‌മ​പ​രി​ശോ​ധ​ന​യി​ലൂ​ടെ, തങ്ങളുടെ കുട്ടി​കളെ വിഷമി​പ്പി​ക്കുന്ന വികാ​ര​ങ്ങ​ളെ​യും കുഴക്കുന്ന പ്രശ്‌ന​ങ്ങ​ളെ​യും പുറത്തു​കൊ​ണ്ടു​വ​രു​ന്ന​തെ​ങ്ങ​നെ​യെന്നു വിവേ​ക​മുള്ള മാതാ​പി​താ​ക്കൾക്ക്‌ അറിയാം. (സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ 20:5) വിവേ​ക​മുള്ള ഒരു ഭർത്താവ്‌, എടുപി​ടീ​ന്നു തീരു​മാ​നങ്ങൾ എടുക്കു​ന്ന​തി​നു​പ​കരം, ഭാര്യയെ ശ്രദ്ധിച്ച്‌ അവരുടെ ചിന്തയും വികാ​ര​ങ്ങ​ളും സംബന്ധിച്ച്‌ ഉൾക്കാഴ്‌ച നേടും. ഭർത്താ​വി​നോ​ടുള്ള ബന്ധത്തിൽ ഭാര്യ​യും അതു​പോ​ലെ പ്രവർത്തി​ക്കും. അങ്ങനെ, “ജ്ഞാനം​കൊ​ണ്ടു ഭവനം പണിയു​ന്നു; വിവേ​കം​കൊ​ണ്ടു അതു സ്ഥിരമാ​യി​വ​രു​ന്നു.”—സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ 24:3.

സ്ഥിതി​വി​ശേ​ഷ​ങ്ങളെ വിജയ​ക​ര​മാ​യി കൈകാ​ര്യം ചെയ്യാൻ വിവേകം ഒരു വ്യക്തിയെ സഹായി​ക്കു​ന്നു. “വാക്കു അടക്കി​വെ​ക്കു​ന്നവൻ പരിജ്ഞാ​ന​മു​ള്ളവൻ; ശാന്തമാ​നസൻ ബുദ്ധി​മാൻ തന്നേ,” സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ 17:27 പറയുന്നു. വിവേ​ക​മുള്ള ഒരു വ്യക്തിക്കു പൊട്ടി​ത്തെ​റി​ക്കുന്ന സ്വഭാ​വ​മില്ല, ഏതു സാഹച​ര്യ​ത്തി​ലേ​ക്കും ചിന്താ​ശൂ​ന്യ​മാ​യി എടുത്തു​ചാ​ടു​ക​യു​മില്ല. ഒരു സംഗതി​യിൽ സ്വയം ഉൾപ്പെ​ടു​ന്ന​തി​നു​മുമ്പ്‌, സാധ്യ​മായ അനന്തര​ഫ​ല​ങ്ങ​ളെ​ക്കു​റിച്ച്‌ അയാൾ ശ്രദ്ധാ​പൂർവം വിചി​ന്തനം ചെയ്യും. (ലൂക്കൊസ്‌ 14:28, 29) “വിവേ​ക​മുള്ള വായ്‌” നിമിത്തം ശ്രദ്ധാ​പൂർവം വാക്കുകൾ തിര​ഞ്ഞെ​ടു​ക്കു​ന്ന​തു​കൊണ്ട്‌, അയാൾ മറ്റുള്ള​വ​രു​മാ​യി കൂടുതൽ സമാധാ​ന​പ​ര​മായ ബന്ധങ്ങൾ ആസ്വദി​ക്കു​ന്നു. (സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ 10:19; 12:8, NW) എന്നാൽ ഏറ്റവും പ്രധാ​ന​മാ​യി, വിവേ​ക​മ​തി​യായ ഒരു വ്യക്തി സ്വന്തം പരിമി​തി​കൾ താഴ്‌മ​യോ​ടെ തിരി​ച്ച​റി​യു​ക​യും മാർഗ​നിർദേ​ശ​ത്തി​നാ​യി മനുഷ്യ​രി​ലേക്കു നോക്കു​ന്ന​തി​നു​പ​കരം ദൈവ​ത്തി​ലേക്കു നോക്കു​ക​യും ചെയ്യും. ഇതു യഹോ​വ​യ്‌ക്കു പ്രീതി​ക​ര​മാണ്‌. വിവേകം നട്ടുവ​ളർത്തു​ന്ന​തി​നുള്ള മറ്റൊരു കാരണ​വും ഇതുതന്നെ.—സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ 2:1-9; യാക്കോബ്‌ 4:6.

ഇസ്രാ​യേ​ലി​ന്റെ വിവേ​ക​മി​ല്ലായ്‌മ

വിവേകം പ്രകട​മാ​ക്കാൻ പരാജ​യ​പ്പെ​ട്ട​തി​ന്റെ അപകടം ഇസ്രാ​യേ​ലി​ന്റെ ആദ്യകാല ചരി​ത്ര​ത്തി​ലെ ഒരു സംഭവ​ത്തിൽനി​ന്നു കാണാം. ആ കാലഘ​ട്ട​ത്തെ​ക്കു​റിച്ച്‌ അനുസ്‌മ​രി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ സങ്കീർത്ത​ന​ക്കാ​രൻ പറഞ്ഞു: “ഞങ്ങളുടെ പിതാ​ക്ക​ന്മാർ മിസ്ര​യീ​മിൽവെച്ചു നിന്റെ അത്ഭുത​ങ്ങളെ ഗ്രഹി​ക്കാ​തെ​യും [“അവർ യാതൊ​രു ഉൾക്കാ​ഴ്‌ച​യും പ്രകട​മാ​ക്കി​യില്ല,” NW] നിന്റെ മഹാദ​യയെ ഓർക്കാ​തെ​യും കടല്‌ക്ക​ര​യിൽ, ചെങ്കട​ല്‌ക്ക​ര​യിൽവെച്ചു തന്നേ മത്സരിച്ചു.”—സങ്കീർത്തനം 106:7.

മോശ ഇസ്രാ​യേ​ല്യ​രെ ഈജി​പ്‌തിൽനി​ന്നു പുറത്തു​കൊ​ണ്ടു​വ​രു​ന്ന​തി​നു മുമ്പു​തന്നെ, യഹോവ തന്റെ ശക്തിയും ആ വൻലോ​ക​ശ​ക്തി​യു​ടെ​മേൽ പത്തു ബാധകൾ വരുത്തി തന്റെ ജനത്തെ സ്വത​ന്ത്ര​മാ​ക്കാ​നുള്ള തന്റെ ദൃഢനി​ശ്ച​യ​വും പ്രകട​മാ​ക്കി​യി​രു​ന്നു. ഫറവോൻ ഇസ്രാ​യേ​ല്യ​രെ പോകാൻ അനുവ​ദി​ച്ച​ശേഷം, മോശ അവരെ ചെങ്കടൽ തീര​ത്തേക്കു നയിച്ചു. എന്നാൽ ഈജി​പ്‌തി​ന്റെ സൈന്യം അവരെ പിന്തു​ടർന്നു​വന്നു. ഇസ്രാ​യേ​ല്യർ കെണി​യി​ലാ​യി പുതു​താ​യി കിട്ടിയ സ്വാത​ന്ത്ര്യം പെട്ടെന്നു പൊയ്‌പോ​കു​ക​യാ​ണെന്നു തോന്നി. അതു​കൊണ്ട്‌ ബൈബിൾ വിവരണം പറയുന്നു: “യിസ്രാ​യേൽമക്കൾ . . . ഏറ്റവും ഭയപ്പെട്ടു . . . യഹോ​വ​യോ​ടു നിലവി​ളി​ച്ചു.” അവർ മോശ​യു​ടെ നേരെ തിരിഞ്ഞ്‌ ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു: “നീ ഞങ്ങളെ മിസ്ര​യീ​മിൽനി​ന്നു പുറ​പ്പെ​ടു​വി​ച്ച​തി​നാൽ ഞങ്ങളോ​ടു ഈ ചെയ്‌തതു എന്തു? . . . മരുഭൂ​മി​യിൽ മരിക്കു​ന്ന​തി​നെ​ക്കാൾ മിസ്ര​യീ​മ്യർക്കു വേല ചെയ്യു​ന്ന​താ​യി​രു​ന്നു ഞങ്ങൾക്കു നല്ലതു.”—പുറപ്പാ​ടു 14:10-12.

യഹോ​വ​യു​ടെ ശക്തിയു​ടെ പത്തു മികച്ച പ്രകട​നങ്ങൾ അവർ അതി​നോ​ട​കം​തന്നെ കണ്ടിട്ടു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു​വെന്നു നാം ഓർക്കു​മ്പോൾ, അവരുടെ ഭയം അസ്ഥാന​ത്താ​യി​രു​ന്നു​വെന്നു നമുക്കു മനസ്സി​ലാ​കും. ഏതാണ്ടു 40 വർഷത്തി​നു​ശേഷം മോശ അവരെ ഇങ്ങനെ ഓർപ്പിച്ച സംഗതി അവർ നേരിട്ടു കണ്ടറി​ഞ്ഞി​ട്ടു​ള്ള​താ​യി​രു​ന്നു: “യഹോവ ബലമുള്ള കയ്യാലും നീട്ടിയ ഭുജത്താ​ലും മഹാഭ​യ​ങ്ക​ര​പ്ര​വൃ​ത്തി​യോ​ടും അടയാ​ള​ങ്ങ​ളോ​ടും അത്ഭുത​ങ്ങ​ളോ​ടും​കൂ​ടെ ഞങ്ങളെ മിസ്ര​യീ​മിൽനി​ന്നു പുറ​പ്പെ​ടു​വി​ച്ചു.” (ആവർത്ത​ന​പു​സ്‌തകം 26:8) അതു​കൊണ്ട്‌, ഇസ്രാ​യേ​ല്യർ മോശ​യു​ടെ വഴിന​ട​ത്തി​പ്പി​നെ​തി​രെ തിരി​ഞ്ഞ​പ്പോൾ, സങ്കീർത്ത​ന​ക്കാ​രൻ എഴുതി​യ​തു​പോ​ലെ, “അവർ യാതൊ​രു ഉൾക്കാ​ഴ്‌ച​യും പ്രകട​മാ​ക്കി​യില്ല.” എന്നിരു​ന്നാ​ലും, തന്റെ വാഗ്‌ദാ​നം നിറ​വേ​റ്റി​ക്കൊണ്ട്‌, യഹോവ ഈജി​പ്‌തി​ന്റെ സേനകൾക്ക്‌ ഒരു തകർപ്പൻ പരാജ​യം​തന്നെ വരുത്തി.—പുറപ്പാ​ടു 14:19-31.

പരി​ശോ​ധ​ന​ക​ളെ നാം നേരി​ടു​ന്നതു സംശയ​ത്തോ​ടെ​യാ​ണെ​ങ്കിൽ, സമാന​മാ​യി നമ്മുടെ വിശ്വാ​സ​വും പതറി​യേ​ക്കാം. നമ്മെ എതിർക്കു​ന്ന​വ​രെ​ക്കാൾ എത്രയോ വലിയ​വ​നാ​ണു യഹോവ എന്ന്‌ അനുസ്‌മ​രി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ സംഗതി​കളെ എല്ലായ്‌പോ​ഴും ഒരു ദൂരക്കാ​ഴ്‌ച​യിൽ കാണാൻ വിവേകം നമ്മെ സഹായി​ക്കും. യഹോവ നമുക്കു​വേണ്ടി ഇതി​നോ​ട​കം​തന്നെ ചെയ്‌തി​രി​ക്കു​ന്നത്‌ ഓർക്കാ​നും വിവേകം നമ്മെ സഹായി​ക്കും. അവൻ “തന്നെ സ്‌നേ​ഹി​ക്കുന്ന ഏവരേ​യും പരിപാ​ലി​ക്കുന്ന”വനാണ്‌ എന്ന വസ്‌തുത നാം ഒരിക്ക​ലും വിസ്‌മ​രി​ക്കാ​തി​രി​ക്കാൻ അതു നമ്മെ സഹായി​ക്കും.—സങ്കീർത്തനം 145:18-20.

ആത്മീയ വിവേകം നേടൽ

പ്രായ​ത്തോ​ടൊ​പ്പം സ്വതവേ വരുന്നതല്ല വിവേകം. അതിനെ നട്ടുവ​ളർത്തി​യെ​ടു​ക്കണം. വിവേ​കം​നി​മി​ത്തം സാർവ​ദേ​ശീയ പ്രശസ്‌തി നേടിയ ശലോ​മോൻ രാജാവ്‌ ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു: “ജ്ഞാനം പ്രാപി​ക്കുന്ന മനുഷ്യ​നും വിവേകം ലഭിക്കുന്ന നരനും ഭാഗ്യ​വാൻ. അതിന്റെ സമ്പാദനം വെള്ളി​യു​ടെ സമ്പാദ​ന​ത്തി​ലും അതിന്റെ ലാഭം തങ്കത്തി​ലും നല്ലതു.” (സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ 3:13, 14) എവി​ടെ​നി​ന്നാ​യി​രു​ന്നു ശലോ​മോ​നു വിവേകം ലഭിച്ചത്‌? യഹോ​വ​യിൽനിന്ന്‌. എന്ത്‌ അനു​ഗ്ര​ഹ​മാ​ണു വേണ്ടത്‌ എന്നു യഹോവ ശലോ​മോ​നോ​ടു ചോദി​ച്ച​പ്പോൾ, ശലോ​മോൻ ഇങ്ങനെ ഉത്തരം കൊടു​ത്തു: “ഗുണവും ദോഷ​വും തിരി​ച്ച​റി​ഞ്ഞു നിന്റെ ജനത്തിന്നു ന്യായ​പാ​ലനം ചെയ്‌വാൻ വിവേ​ക​മു​ള്ളോ​രു ഹൃദയം എനിക്കു തരേണമേ.” (1 രാജാ​ക്ക​ന്മാർ 3:9) അതേ, ശലോ​മോൻ തന്റെ സഹായകൻ എന്നനി​ല​യിൽ യഹോ​വ​യി​ലേക്കു നോക്കി. അവൻ വിവേകം ആവശ്യ​പ്പെട്ടു. യഹോവ അത്‌ അവന്‌ അസാധാ​ര​ണ​മായ അളവിൽ കൊടു​ത്തു. ഫലമോ? “സകലപൂർവ്വ​ദി​ഗ്വാ​സി​ക​ളു​ടെ​യും ജ്ഞാന​ത്തെ​ക്കാ​ളും മിസ്ര​യീ​മ്യ​രു​ടെ സകലജ്ഞാ​ന​ത്തെ​ക്കാ​ളും ശലോ​മോ​ന്റെ ജ്ഞാനം ശ്രേഷ്‌ഠ​മാ​യി​രു​ന്നു.”—1 രാജാ​ക്ക​ന്മാർ 4:30.

വിവേകം അന്വേ​ഷി​ച്ചു നാം പോ​കേ​ണ്ട​തെ​വി​ടെ എന്നു പ്രകട​മാ​ക്കു​ന്ന​താ​ണു ശലോ​മോ​ന്റെ അനുഭവം. ശലോ​മോ​നെ​പ്പോ​ലെ, നാം യഹോ​വ​യി​ലേക്കു നോക്കണം. എങ്ങനെ? കൊള്ളാം, യഹോ​വ​യു​ടെ ചിന്തയി​ലേക്ക്‌ ഉൾക്കാഴ്‌ച നൽകുന്ന അവന്റെ വചനമായ ബൈബിൾ അവൻ നമുക്കു തന്നിരി​ക്കു​ന്നു. നാം ബൈബിൾ വായി​ക്കു​മ്പോൾ, ആത്മീയ വിവേ​ക​ത്തിന്‌ അടിത്തറ പ്രദാ​നം​ചെ​യ്യുന്ന പരിജ്ഞാ​ന​ത്തി​ന്റെ അമൂല്യ​മായ ഉറവി​ട​ത്തി​ലേ​ക്കാ​ണു നാം കുഴി​ക്കു​ന്നത്‌. ബൈബിൾവാ​യ​ന​യിൽനി​ന്നു നാം ശേഖരി​ക്കുന്ന വിവര​ങ്ങ​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചു ധ്യാനി​ക്കണം. അപ്പോൾ, ശരിയായ തീരു​മാ​നങ്ങൾ എടുക്കാൻ അവയെ ഉപയോ​ഗ​പ്പെ​ടു​ത്താ​നാ​വും. കാല​ക്ര​മേണ, “ശരിയും തെറ്റും വേർതി​രി​ച്ച​റി​യാൻ [അഥവാ, ശരിയും തെറ്റും തമ്മിൽ വിവേ​ചി​ച്ച​റി​യാൻ] കഴി​യേ​ണ്ട​തി​നു നാം “വിവേ​ക​പ്രാ​പ്‌തി​ക​ളിൽ മുഴു​വ​ളർച്ച”യുള്ളവ​രാ​യി​ത്തീ​രുന്ന ഘട്ടത്തോ​ളം നമ്മുടെ ഗ്രഹണ​പ്രാ​പ്‌തി​കൾ വികാസം പ്രാപി​ക്കു​ന്നു.—1 കൊരി​ന്ത്യർ 14:20; എബ്രായർ 5:14; 1 കൊരി​ന്ത്യർ 2:10 താരത​മ്യം ചെയ്യുക.

രസകര​മെ​ന്നു പറയട്ടെ, യഹോവ ശലോ​മോ​നു കൊടുത്ത വിവേ​ക​ത്തിൽനി​ന്നു നമുക്കി​പ്പോ​ഴും പ്രയോ​ജനം നേടാൻ സാധി​ക്കും. എങ്ങനെ? സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങ​ളു​ടെ രൂപത്തിൽ ജ്ഞാനം പ്രകടി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തിൽ ശലോ​മോൻ നിപു​ണ​നാ​യി​ത്തീർന്നു. ഫലത്തിൽ, അവ ദിവ്യ​നി​ശ്വസ്‌ത ജ്ഞാനത്തി​ന്റെ ഏറ്റവും സംക്ഷി​പ്‌ത​രൂ​പ​മാ​യി​രു​ന്നു. ഈ പ്രസ്‌താ​വ​ങ്ങ​ളിൽ അനേക​വും ബൈബിൾ പുസ്‌ത​ക​മായ സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങ​ളി​ലുണ്ട്‌. ആ പുസ്‌തകം പഠിക്കു​ന്ന​തു​വഴി ശലോ​മോ​ന്റെ വിവേ​ക​ത്തിൽനി​ന്നു പ്രയോ​ജനം നേടാ​നും നമുക്കു​തന്നെ വിവേകം വികസി​പ്പി​ച്ചെ​ടു​ക്കാ​നും കഴിയും.

നമ്മുടെ ബൈബിൾപ​ഠ​ന​ത്തി​നു നമ്മെ സഹായി​ക്കു​ന്ന​തി​നു വീക്ഷാ​ഗോ​പു​രം, ഉണരുക! എന്നിങ്ങ​നെ​യുള്ള ബൈബിൾപഠന സഹായി​ക​ളായ മാസി​കകൾ നമുക്ക്‌ ഉപയോ​ഗി​ക്കാ​വു​ന്ന​താണ്‌. കഴിഞ്ഞ 116-ലധികം വർഷമാ​യി വീക്ഷാ​ഗോ​പു​രം പരമാർഥ​ഹൃ​ദ​യരെ യഹോ​വ​യു​ടെ രാജ്യ​ത്തെ​ക്കു​റിച്ച്‌ അറിയി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ക​യാണ്‌. ഉണരുക!യും മുമ്പ്‌ അതിന്റെ സ്ഥാനത്തു മറ്റു​പേ​രു​ക​ളി​ലു​ണ്ടാ​യി​രുന്ന മാസി​ക​ക​ളും 1919 മുതൽ ലോകാ​വ​സ്ഥകൾ വിശക​ലനം ചെയ്‌തു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ന്നു. ബൈബിൾസ​ത്യ​ങ്ങൾ പരിശോധിക്കുന്ന ഈ രണ്ടു മാസി​ക​ക​ളും ക്രമാ​നു​ഗ​ത​മായ ആത്മീയ പ്രബുദ്ധത കൈവ​രു​ത്തു​ന്നു. ക്രൈ​സ്‌ത​വ​ലോ​കം പഠിപ്പി​ക്കു​ന്ന​തോ നമ്മുടെ സ്വന്തം ചിന്താ​രീ​തി​ക​ളിൽ കാണു​ന്ന​തോ എന്തുത​ന്നെ​യാ​യാ​ലും തെറ്റുകൾ വിവേ​ചി​ക്കാൻ അതു നമ്മെ സഹായി​ക്കു​ന്നു.—സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ 4:18.

വിവേകം വികസി​പ്പി​ച്ചെ​ടു​ക്കു​ന്ന​തിൽ മറ്റൊരു സഹായ​മാ​ണു ശരിയായ സഹവാസം. “ജ്ഞാനി​ക​ളോ​ടു​കൂ​ടെ നടക്ക; നീയും ജ്ഞാനി​യാ​കും; ഭോഷ​ന്മാർക്കു കൂട്ടാ​ളി​യാ​യ​വ​നോ വ്യസനി​ക്കേ​ണ്ടി​വ​രും” എന്നു ശലോ​മോ​ന്റെ ഒരു സദൃശ​വാ​ക്യം പറയുന്നു. (സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ 13:20) ശലോ​മോ​ന്റെ പുത്ര​നായ രഹോ​ബ​യാം അവന്റെ ജീവി​ത​ത്തി​ലെ ഒരു നിർണാ​യ​ക​ഘ​ട്ട​ത്തിൽ ഈ സദൃശ​വാ​ക്യം ഓർക്കാ​തെ പോയതു ലജ്ജാക​രം​തന്നെ. പിതാ​വി​ന്റെ മരണത്തി​നു​ശേഷം, ഇസ്രാ​യേ​ലി​ലെ ഗോ​ത്രങ്ങൾ അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ അടുക്ക​ലെത്തി തങ്ങളുടെ ഭാരം ലഘൂക​രി​ച്ചു​ത​രേ​ണമേ എന്ന്‌ അപേക്ഷി​ച്ചു. ആദ്യം, രഹോ​ബ​യാം പ്രായ​മേ​റിയ പുരു​ഷ​ന്മാ​രു​മാ​യി കൂടി​യാ​ലോ​ചന നടത്തി. പ്രജകളെ ശ്രദ്ധി​ക്കാൻ അവനെ പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പിച്ച അവർ വിവേകം കാട്ടി. പിന്നെ, അവൻ യുവ​പ്രാ​യ​ക്കാ​രു​ടെ അടുക്കൽ പോയി. ഇസ്രാ​യേ​ല്യ​രെ ഭീഷണി​കൊ​ണ്ടു നേരി​ടാൻ രഹോ​ബ​യാ​മി​നെ പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പിച്ച ഇക്കൂട്ടർ പ്രകട​മാ​ക്കി​യ​തോ അനുഭ​വ​മി​ല്ലാ​യ്‌മ​യും വിവേ​ക​മി​ല്ലാ​യ്‌മ​യും ആയിരു​ന്നു. രഹോ​ബ​യാം ശ്രദ്ധി​ച്ചതു യുവ​പ്രാ​യ​ക്കാ​രെ ആയിരു​ന്നു. ഫലമോ? ഇസ്രാ​യേ​ല്യർ മത്സരിച്ചു, തന്റെ രാജ്യ​ത്തി​ന്റെ വലി​യൊ​രു ഭാഗം രഹോ​ബ​യാ​മി​നു നഷ്ടമായി.—1 രാജാ​ക്ക​ന്മാർ 12:1-17.

വിവേകം വികസി​പ്പി​ച്ചെ​ടു​ക്കു​ന്ന​തി​ലെ ഒരു മർമ​പ്ര​ധാന ഭാഗമാ​ണു പരിശു​ദ്ധാ​ത്മാ​വി​ന്റെ സഹായം തേടൽ. ഈജി​പ്‌തി​ലെ അടിമ​ത്ത​ത്തിൽനി​ന്നുള്ള ഇസ്രാ​യേ​ലി​ന്റെ വിടു​ത​ലി​നു​ശേഷം, അവരു​മാ​യുള്ള യഹോ​വ​യു​ടെ ഇടപെ​ട​ലു​കളെ പുനര​വ​ലോ​കനം നടത്തവേ, ബൈബി​ളെ​ഴു​ത്തു​കാ​ര​നായ നെഹെ​മ്യാവ്‌ പറഞ്ഞു: “അവരെ വിവേ​ക​മ​തി​ക​ളാ​ക്കാൻ നീ നിന്റെ നല്ല ആത്മാവി​നെ കൊടു​ത്തു.” (നെഹെ​മ്യാവ്‌ 9:20, NW) നമ്മെ വിവേ​ക​മ​തി​ക​ളാ​ക്കാൻ യഹോ​വ​യു​ടെ ആത്മാവി​നും സഹായി​ക്കാൻ സാധി​ക്കും. വിവേകം തരേണമേ എന്നു നിങ്ങൾ യഹോ​വ​യോ​ടു പ്രാർഥി​ക്കു​മ്പോൾ, ആത്മവി​ശ്വാ​സ​ത്തോ​ടെ പ്രാർഥി​ക്കുക. കാരണം യഹോവ “ഭർത്സി​ക്കാ​തെ എല്ലാവർക്കും ഔദാ​ര്യ​മാ​യി കൊടു​ക്കു​ന്ന​വനാ”ണ്‌.—യാക്കോബ്‌ 1:5; മത്തായി 7:7-11; 21:22.

വിവേ​ച​ന​യും ഉൾക്കാ​ഴ്‌ച​യും

ജാതി​ക​ളിൽപ്പെട്ട ആളുക​ളോ​ടു സത്യം പ്രസം​ഗി​ച്ച​പ്പോൾ പൗലോസ്‌ അപ്പോ​സ്‌തലൻ വിവേകം പ്രകട​മാ​ക്കി. ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌, ഒരിക്കൽ അവൻ അഥേന​യി​ലാ​യി​രു​ന്ന​പ്പോൾ, അവരുടെ ആരാധ​നാ​വ​സ്‌തു​ക്കളെ “ശ്രദ്ധാ​പൂർവം നിരീ​ക്ഷി​ച്ചു കടന്നു​പോ​കുക”യായി​രു​ന്നു. അവിടം​മു​ഴു​വൻ വിഗ്ര​ഹ​ങ്ങൾകൊ​ണ്ടു നിറഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്നതു കണ്ട്‌ അവന്റെ മനസ്സിൽ വലിയ ക്ഷോഭ​മു​ണ്ടാ​യി. അപ്പോൾ അവനൊ​രു തീരു​മാ​ന​മെ​ടു​ക്ക​ണ​മാ​യി​രു​ന്നു. സുരക്ഷി​ത​ഗതി പിൻപറ്റി താൻ മിണ്ടാ​തി​രു​ന്നാൽ മതിയോ? അതോ, തന്നെ അങ്ങേയറ്റം പ്രകോ​പി​പ്പി​ക്കുന്ന, വ്യാപ​ക​മായ തോതിൽ നടക്കുന്ന വിഗ്ര​ഹാ​രാ​ധ​ന​യെ​ക്കു​റിച്ച്‌, അപകട​മാ​ണെ​ങ്കിൽക്കൂ​ടി, തുറന്നു സംസാ​രി​ക്ക​ണ​മോ?

പൗലോസ്‌ വിവേ​ക​ത്തോ​ടെ പ്രവർത്തി​ച്ചു. “അജ്ഞാത​ദേ​വന്നു” എന്ന്‌ എഴുതി​യി​രി​ക്കുന്ന ഒരു ബലിപീ​ഠം അവൻ കാണാ​നി​ട​യാ​യി. നയപൂർവം, വിഗ്ര​ഹ​ങ്ങ​ളോ​ടുള്ള അവരുടെ ഭക്തിയെ അംഗീ​ക​രി​ച്ചിട്ട്‌ “ലോക​വും അതിലു​ള്ളതു ഒക്കെയും ഉണ്ടാക്കിയ ദൈവ”ത്തെക്കു​റി​ച്ചുള്ള വിഷയം അവതരി​പ്പി​ക്കാൻ പൗലോസ്‌ ആ ബലിപീ​ഠത്തെ ഒരു ഉപാധി​യാ​ക്കി. അതേ, അവർക്ക്‌ അറിഞ്ഞു​കൂ​ടാത്ത ദൈവ​മാ​യി​രു​ന്നു യഹോവ! അങ്ങനെ വിഷയ​ത്തി​ലുള്ള അവരുടെ അതീവ​താ​ത്‌പ​ര്യ​ത്തെ കണക്കി​ലെ​ടുത്ത പൗലോ​സിന്‌ അത്ഭുത​ക​ര​മായ ഒരു സാക്ഷ്യം കൊടു​ക്കാൻ സാധിച്ചു. ഫലമെ​ന്താ​യി​രു​ന്നു? “അരയോ​പ​ഗ​സ്ഥാ​നി​യായ ദിയൊ​നു​സ്യോ​സും ദമരിസ്‌ എന്നു പേരു​ള്ളോ​രു സ്‌ത്രീ​യും മറ്റുചി​ല​രും” ഉൾപ്പെടെ അനേക​മാ​ളു​കൾ സത്യം സ്വീക​രി​ച്ചു. (പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 17:16-34) വിവേകം കാട്ടു​ന്ന​തിൽ എന്തൊരു മാതൃ​ക​യാ​യി​രു​ന്നു പൗലോസ്‌!

വിവേകം സുഗമ​മാ​യോ സ്വാഭാ​വി​ക​മാ​യോ വരുന്നില്ല, സംശയ​മില്ല. എന്നാൽ ക്ഷമയും പ്രാർഥ​ന​യും ആത്മാർഥ​മായ ശ്രമവും ജ്ഞാനപൂർവ​ക​മായ സഹവാ​സ​വും ബൈബിൾപ​ഠ​ന​വും അതേക്കു​റി​ച്ചുള്ള ധ്യാന​വും യഹോ​വ​യു​ടെ പരിശു​ദ്ധാ​ത്മാ​വി​ലുള്ള ആശ്രയ​വും ഉണ്ടെങ്കിൽ, നിങ്ങൾക്കും അതു നട്ടുവ​ളർത്താ​നാ​വും.