സകലരും സ്വതന്ത്രർ ആയിത്തീ​രും

“നമ്മിൽ വെളി​പ്പെ​ടു​വാ​നുള്ള തേജസ്സു വിചാ​രി​ച്ചാൽ ഈ കാലത്തി​ലെ കഷ്ടങ്ങൾ സാരമില്ല എന്നു ഞാൻ എണ്ണുന്നു. സൃഷ്ടി ദൈവ​പു​ത്ര​ന്മാ​രു​ടെ വെളി​പ്പാ​ടി​നെ [“വെളി​പ്പെ​ട​ലി​നെ,” NW] ആകാം​ക്ഷ​യോ​ടെ കാത്തി​രി​ക്കു​ന്നു. സൃഷ്ടി ദ്രവത്വ​ത്തി​ന്റെ ദാസ്യ​ത്തിൽനി​ന്നു വിടു​ത​ലും ദൈവ​മ​ക്ക​ളു​ടെ തേജസ്സാ​കുന്ന [“മഹത്തായ,” NW] സ്വാത​ന്ത്ര്യ​വും പ്രാപി​ക്കും എന്നുള്ള ആശയോ​ടെ മായെക്കു [“വ്യർഥ​ത​യ്‌ക്ക്‌,” NW] കീഴ്‌പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നു; മനഃപൂർവ്വ​മാ​യി​ട്ടല്ല, [“സ്വന്ത ഹിത​പ്ര​കാ​രമല്ല,” NW] അതിനെ കീഴ്‌പെ​ടു​ത്തി​യ​വന്റെ കല്‌പ​ന​നി​മി​ത്ത​മ​ത്രേ. സർവ്വസൃ​ഷ്ടി​യും ഇന്നുവരെ ഒരു​പോ​ലെ ഞരങ്ങി ഈററു​നോ​വോ​ടി​രി​ക്കു​ന്നു എന്നു നാം അറിയു​ന്നു​വ​ല്ലോ.”—റോമർ 8:18-22.

ജീവി​ത​ത്തിൽ യഥാർഥ സ്വാത​ന്ത്ര്യം ഇല്ലാത്ത​തി​ന്റെ​യും ഒട്ടുമി​ക്ക​പ്പോ​ഴും ശൂന്യ​താ​ബോ​ധ​വും വേദന​യും ജീവി​തത്തെ വേട്ടയാ​ടു​ന്ന​തി​ന്റെ​യും കാരണം റോമി​ലെ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾക്ക്‌ എഴുതിയ ലേഖന​ത്തി​ലെ മേലു​ദ്ധ​രിച്ച ഭാഗത്തു ശ്രദ്ധേ​യ​മായ വിധത്തിൽ പൗലൊസ്‌ അപ്പൊ​സ്‌തലൻ സംഗ്ര​ഹി​ച്ചു പറയുന്നു. കൂടാതെ, നമുക്ക്‌ എങ്ങനെ യഥാർഥ സ്വാത​ന്ത്ര്യം പ്രാപി​ക്കാം എന്നും അവൻ അവിടെ വിശദീ​ക​രി​ക്കു​ന്നു.

“ഈ കാലത്തി​ലെ കഷ്ടങ്ങൾ”

“നമ്മിൽ വെളി​പ്പെ​ടു​വാ​നുള്ള തേജസ്സു വിചാ​രി​ച്ചാൽ ഈ കാലത്തി​ലെ കഷ്ടങ്ങൾ സാരമില്ല” എന്നു പറയു​മ്പോൾ പൗലൊസ്‌ അവയെ നിസ്സാ​രീ​ക​രി​ക്കു​കയല്ല ചെയ്യു​ന്നത്‌. പൗലൊ​സി​ന്റെ കാലത്തും പിന്നീ​ടും, മനുഷ്യാ​വ​കാ​ശ​ങ്ങൾക്കു യാതൊ​രു വിലയും കൽപ്പി​ക്കാ​തി​രുന്ന റോമൻ അധികാ​രി​ക​ളു​ടെ സ്വേച്ഛാ​ധി​പത്യ ഭരണത്തിൻ കീഴിൽ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ കൊടിയ യാതനകൾ അനുഭ​വി​ച്ചി​ട്ടുണ്ട്‌. ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ രാഷ്‌ട്ര​ത്തി​ന്റെ ശത്രു​ക്ക​ളാണ്‌ എന്നു വിശ്വ​സി​ച്ച​തോ​ടെ റോമാ​ക്കാർ അവരെ മൃഗീ​യ​മാ​യി അടിച്ച​മർത്താൻ തുടങ്ങി. ചരി​ത്ര​കാ​ര​നായ ജെ. എം. റോബർട്ട്‌സ്‌ പറയുന്നു: “തലസ്ഥാ​നത്ത്‌ [റോമിൽ] നിരവധി ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ ഭീകര​മായ വിധത്തിൽ പോർക്ക​ള​ത്തിൽ കൊല​ചെ​യ്യ​പ്പെട്ടു അല്ലെങ്കിൽ ജീവ​നോ​ടെ ചുട്ടെ​രി​ക്ക​പ്പെട്ടു.” (ലോക​ത്തി​ന്റെ ഹ്രസ്വ ചരിത്രം [ഇംഗ്ലീഷ്‌]) നീറോ​യു​ടെ പീഡന​ത്തിന്‌ ഇരയാ​യ​വരെ കുറിച്ചു മറ്റൊരു റിപ്പോർട്ട്‌ ഇങ്ങനെ പറയുന്നു: “ചിലരെ ക്രൂശി​ച്ചു കൊന്നു. ചിലരു​ടെ ശരീര​ത്തോ​ടു മൃഗങ്ങ​ളു​ടെ ചർമം തുന്നി​ച്ചേർത്ത്‌ നായ്‌ക്കളെ കൊണ്ട്‌ അവരെ വേട്ടയാ​ടി പിടിച്ചു. ചിലരെ ചാക്കിൽ കെട്ടി അതിനു​മേൽ കീൽ പുരട്ടി തീ കൊളു​ത്തി ഇരുട്ടത്ത്‌ ജീവനുള്ള പന്തമായി ഉപയോ​ഗി​ച്ചു.”—പുതിയ നിയമ ചരിത്രം (ഇംഗ്ലീഷ്‌), ഗ്രന്ഥകർത്താവ്‌: എഫ്‌. എഫ്‌. ബ്രൂസ്‌.

അത്തരം അടിച്ച​മർത്ത​ലു​ക​ളിൽ നിന്ന്‌ ആ ആദിമ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ തീർച്ച​യാ​യും സ്വാത​ന്ത്ര്യം കാംക്ഷി​ച്ചി​രി​ക്കണം. എന്നുവ​രി​കി​ലും, യേശു​ക്രി​സ്‌തു​വി​ന്റെ പഠിപ്പി​ക്ക​ലു​കൾ ലംഘി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ അതു നേടി​യെ​ടു​ക്കാൻ അവർ തയ്യാറാ​യി​രു​ന്നില്ല. ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌, റോമൻ ഭരണാ​ധി​കാ​രി​ക​ളും സ്വാത​ന്ത്ര്യ സമര സേനാ​നി​ക​ളായ യഹൂദ മത തീവ്ര​വാ​ദി​ക​ളും തമ്മിലുള്ള പോരാ​ട്ട​ത്തിൽ അവർ തികച്ചും നിഷ്‌പക്ഷത പാലിച്ചു. (യോഹ​ന്നാൻ 17:16; 18:36) ആ മത തീവ്ര​വാ​ദി​കളെ സംബന്ധി​ച്ചി​ട​ത്തോ​ളം, “ദൈവ​ത്തി​ന്റെ തക്ക സമയത്തി​നാ​യി കാത്തി​രി​ക്കു​ന്ന​തി​നെ കുറിച്ചു സംസാ​രി​ക്കു​ന്നത്‌ ആയിരു​ന്നില്ല നിലവി​ലുള്ള പ്രതി​സ​ന്ധി​ക്കു പരിഹാ​രം.” അവരുടെ അഭി​പ്രാ​യ​ത്തിൽ, “ശത്രു​വിന്‌ [റോമിന്‌] എതി​രെ​യുള്ള അക്രമ പ്രവർത്തനം” ആയിരു​ന്നു ഏക പരിഹാ​രം. (പുതിയ നിയമ ചരിത്രം) എന്നാൽ, ആദിമ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ ചിന്തി​ച്ചത്‌ അങ്ങനെ ആയിരു​ന്നില്ല. അവരെ സംബന്ധി​ച്ചി​ട​ത്തോ​ളം ‘ദൈവ​ത്തി​ന്റെ തക്ക സമയത്തി​നാ​യി കാത്തി​രി​ക്കു​ന്നത്‌’ ആയിരു​ന്നു യഥാർഥ​ത്തി​ലുള്ള ഏക പരിഹാ​രം. ദിവ്യ ഇടപെ​ട​ലി​നു മാത്രമേ “ഈ കാലത്തി​ലെ കഷ്ടങ്ങൾ”ക്കു ശാശ്വത പരിഹാ​രം ഉണ്ടാക്കാ​നും യഥാർഥ​വും നിലനിൽക്കു​ന്ന​തു​മായ സ്വാത​ന്ത്ര്യം കൈവ​രു​ത്താ​നും സാധി​ക്കു​ക​യു​ള്ളൂ എന്ന്‌ അവർക്ക്‌ ഉറച്ച ബോധ്യ​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. (മീഖാ 7:7; ഹബക്കൂക്‌ 2:3) എന്നാൽ, അത്‌ എങ്ങനെ സംഭവി​ക്കും എന്നു പരിചി​ന്തി​ക്കു​ന്ന​തി​നു മുമ്പ്‌, ആദ്യം​തന്നെ ‘സൃഷ്ടി വ്യർഥ​ത​യ്‌ക്കു കീഴ്‌പെ​ട്ട​തി​ന്റെ’ കാരണം നമുക്കു പരി​ശോ​ധി​ക്കാം.

‘വ്യർഥ​ത​യ്‌ക്കു കീഴ്‌പെട്ടു’

ചിലർ അഭി​പ്രാ​യ​പ്പെ​ടു​ന്നതു പോലെ, “സൃഷ്ടി” എന്ന പദം ഇവിടെ “മൃഗങ്ങ​ളു​ടെ​യും അചേതന വസ്‌തു​ക്ക​ളു​ടെ​യും സൃഷ്ടിയെ അർഥമാ​ക്കു​ന്നില്ല” മറിച്ച്‌, “മുഴു മനുഷ്യ​വർഗ​ത്തെ​യും” ആണ്‌ അർഥമാ​ക്കു​ന്നത്‌ എന്ന്‌ ദി എംഫാ​റ്റിക്‌ ഡയഗ്ലട്ടിൽ ബെഞ്ചമിൻ വിൽസൻ പറയുന്നു. (കൊ​ലൊ​സ്സ്യർ 1:23 താരത​മ്യം ചെയ്യുക.) മുഴു മനുഷ്യ കുടും​ബ​ത്തെ​യും—സ്വാത​ന്ത്ര്യം കാംക്ഷി​ക്കുന്ന നമ്മെ ഓരോ​രു​ത്ത​രെ​യും—ആണ്‌ അതു പരാമർശി​ക്കു​ന്നത്‌. നമ്മുടെ ആദ്യ മാതാ​പി​താ​ക്ക​ളു​ടെ നടപടി​ക​ളു​ടെ ഫലമാ​യാ​ണു നാം “വ്യർഥ​ത​യ്‌ക്കു കീഴ്‌പെ”ട്ടിരി​ക്കു​ന്നത്‌. അല്ലാതെ, “സ്വന്ത ഹിത​പ്ര​കാര”മോ വ്യക്തി​പ​ര​മായ തിര​ഞ്ഞെ​ടു​പ്പി​നാ​ലോ അല്ല. അതു പാരമ്പ​ര്യ​സി​ദ്ധ​മാണ്‌. ‘മനുഷ്യൻ സ്വത​ന്ത്ര​നാ​യി ജനിച്ചു’ എന്ന റൂസോ​യു​ടെ അഭി​പ്രാ​യം തിരു​വെ​ഴു​ത്തു​പ​ര​മാ​യി തെറ്റാണ്‌. നാം ഓരോ​രു​ത്ത​രും പാപത്തി​നും അപൂർണ​ത​യ്‌ക്കും അടിമ​ക​ളാ​യാ​ണു പിറന്നത്‌, ആലങ്കാ​രിക അർഥത്തിൽ പറഞ്ഞാൽ, നൈരാ​ശ്യ​വും വ്യർഥ​ത​യും കുടി​കൊ​ള്ളുന്ന ഒരു വ്യവസ്ഥി​തി​യു​ടെ അടിമ​ക​ളാ​യി​ത്തന്നെ.—റോമർ 3:23.

അതിനു കാരണം എന്താണ്‌? നമ്മുടെ ആദ്യ മാതാ​പി​താ​ക്ക​ളായ ആദാമും ഹവ്വായും ‘ദൈവ​ത്തെ​പ്പോ​ലെ ആകാൻ,’ തന്നിഷ്ട​പ്ര​കാ​രം ജീവി​ക്കാൻ, നന്മയും തിന്മയും സ്വയം തീരു​മാ​നി​ക്കാൻ ഉള്ള സമ്പൂർണ അധികാ​രം ആഗ്രഹി​ച്ചു. (ഉല്‌പത്തി 3:5) സ്വാത​ന്ത്ര്യം സംബന്ധിച്ച ജീവത്‌പ്ര​ധാ​ന​മായ ഒരു വശം അവർ അവഗണി​ച്ചു. സ്രഷ്ടാ​വി​നു മാത്രമേ പരിപൂർണ സ്വാത​ന്ത്ര്യം ഉണ്ടായി​രി​ക്കാ​നാ​കൂ. അവനാണ്‌ സാർവ​ത്രിക പരമാ​ധി​കാ​രി. (യെശയ്യാ​വു 33:22; വെളി​പ്പാ​ടു 4:11) മനുഷ്യ സ്വാത​ന്ത്ര്യം നിശ്ചയ​മാ​യും പരിമി​തി​കൾക്ക്‌ ഉള്ളിലുള്ള സ്വാത​ന്ത്ര്യം ആണ്‌. അക്കാര​ണ​ത്താ​ലാ​ണു “സ്വാത​ന്ത്ര്യ​ത്തി​ന്റെ തികഞ്ഞ ന്യായ​പ്ര​മാ​ണം” അനുസ​രി​ച്ചു ജീവി​ക്കാൻ തന്റെ നാളിലെ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കളെ ശിഷ്യ​നായ യാക്കോബ്‌ പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ച്ചത്‌.—യാക്കോബ്‌ 1:25.

ആദാമി​നെ​യും ഹവ്വാ​യെ​യും തന്റെ സാർവ​ത്രിക കുടും​ബ​ത്തിൽ നിന്ന്‌ യഹോവ പുറത്താ​ക്കി​യതു സമുചി​തം ആയിരു​ന്നു. തത്‌ഫ​ല​മാ​യി അവർ മരിച്ചു. (ഉല്‌പത്തി 3:19) അവരുടെ പിൻഗാ​മി​കളെ സംബന്ധി​ച്ചോ? അപൂർണ​ത​യും പാപവും മരണവും മാത്രമേ അവർക്കു തങ്ങളുടെ സന്തതി​കൾക്ക്‌ അവകാ​ശ​മാ​യി നൽകാൻ കഴിഞ്ഞു​ള്ളൂ. എങ്കിലും അവർക്കു മക്കളു​ണ്ടാ​കാൻ യഹോവ കരുണാ​പു​ര​സ്സരം അനുവ​ദി​ച്ചു. അങ്ങനെ, “മരണം സകലമ​നു​ഷ്യ​രി​ലും പരന്നി​രി​ക്കു​ന്നു.” (റോമർ 5:12) ആ അർഥത്തിൽ ദൈവം സൃഷ്ടിയെ ‘വ്യർഥ​ത​യ്‌ക്കു കീഴ്‌പെ​ടു​ത്തി.’

‘ദൈവ​പു​ത്ര​ന്മാ​രു​ടെ വെളി​പ്പെടൽ’

ഒരു നാൾ “ദൈവ​പു​ത്ര​ന്മാ​രു​ടെ” പ്രവൃ​ത്തി​ക​ളി​ലൂ​ടെ മനുഷ്യ കുടും​ബ​ത്തിൽ സ്വാത​ന്ത്ര്യം പുനഃ​സ്ഥാ​പി​ക്ക​പ്പെ​ടും എന്ന “ആശയോ​ടെ”യാണ്‌ യഹോവ സൃഷ്ടിയെ വ്യർഥ​ത​യ്‌ക്കു കീഴ്‌പെ​ടു​ത്തി​യത്‌. ഈ ‘ദൈവ​പു​ത്ര​ന്മാർ’ ആരാണ്‌? യേശു​ക്രി​സ്‌തു​വി​ന്റെ ശിഷ്യ​ന്മാ​രായ അവരും മറ്റു മനുഷ്യ “സൃഷ്ടി”യെ പോലെ പാപത്തി​നും അപൂർണ​ത​യ്‌ക്കും അടിമ​ക​ളാ​യാ​ണു ജനിച്ചത്‌. ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ശുദ്ധമായ, പൂർണ​ത​യുള്ള സാർവ​ത്രിക കുടും​ബ​ത്തി​ന്റെ ഭാഗം ആയിരി​ക്കാ​നുള്ള അവകാശം ജന്മനാ അവർക്കില്ല. എന്നാൽ, അവർക്കു വേണ്ടി യഹോവ ശ്രദ്ധേ​യ​മായ ഒരു സംഗതി ചെയ്യുന്നു. യേശു​ക്രി​സ്‌തു​വി​ന്റെ മറുവി​ല​യാ​ഗ​ത്തി​ലൂ​ടെ അവൻ അവരെ പാരമ്പ​ര്യ​സിദ്ധ പാപത്തി​ന്റെ അടിമ​ത്ത​ത്തിൽ നിന്നു മോചി​പ്പിച്ച്‌ ‘നീതി​മാ​ന്മാർ’ അല്ലെങ്കിൽ ആത്മീയ ശുദ്ധി​യു​ള്ളവർ ആയി പ്രഖ്യാ​പി​ക്കു​ന്നു. (1 കൊരി​ന്ത്യർ 6:11) പിന്നീട്‌ അവരെ ‘ദൈവ​പു​ത്ര​ന്മാർ’ ആയി ദത്തെടു​ത്തു തന്റെ സാർവ​ത്രിക കുടും​ബ​ത്തി​ലേക്കു വീണ്ടും കൂട്ടി​വ​രു​ത്തു​ന്നു.—റോമർ 8:14-17.

യഹോ​വ​യു​ടെ ദത്തുപു​ത്ര​ന്മാർ എന്ന നിലയിൽ അവർ മഹത്തായ പദവി ആസ്വദി​ക്കും. ദൈവ​ത്തി​ന്റെ സ്വർഗീയ രാജ്യ​ത്തി​ന്റെ അഥവാ ഗവൺമെ​ന്റി​ന്റെ ഭാഗമാ​യി അവർ യേശു​ക്രി​സ്‌തു​വി​നോ​ടൊ​പ്പം ‘ദൈവ​ത്തി​നു രാജ്യ​വും പുരോ​ഹി​ത​ന്മാ​രും ആയി ഭൂമി​യിൽ [“ഭൂമി​യു​ടെ​മേൽ,” NW] വാഴും.’ (വെളി​പ്പാ​ടു 5:9, 10; 14:1-4) അത്‌ മർദക-സ്വേച്ഛാ​ധി​പത്യ ഭരണമല്ല, മറിച്ച്‌ സ്വാത​ന്ത്ര്യം, നീതി എന്നീ തത്ത്വങ്ങ​ളിൽ സുസ്ഥി​ര​മാ​യി സ്ഥാപി​ക്ക​പ്പെ​ടുന്ന ഒരു ഗവൺമെന്റ്‌ ആണ്‌. (യെശയ്യാ​വു 9:6, 7; 61:1-4) ഈ ദൈവ​പു​ത്ര​ന്മാർ ദീർഘ​കാ​ലം മുമ്പു വാഗ്‌ദത്തം ചെയ്യപ്പെട്ട ‘അബ്രാ​ഹാ​മി​ന്റെ സന്തതി’യായ യേശു​വി​ന്റെ സഹചാ​രി​ക​ളാണ്‌ എന്നു പൗലൊസ്‌ അപ്പൊ​സ്‌തലൻ പറയുന്നു. (ഗലാത്യർ 3:16, 26, 29) ആ സ്ഥിതിക്ക്‌, തന്റെ സുഹൃ​ത്തായ അബ്രാ​ഹാ​മി​നു ദൈവം നൽകിയ ഒരു വാഗ്‌ദാ​നം നിവർത്തി​ക്കു​ന്ന​തിൽ അവർ മുഖ്യ​മായ പങ്കു വഹിക്കു​ന്നു. അബ്രാ​ഹാ​മി​ന്റെ സന്തതി മുഖാ​ന്തരം “ഭൂമി​യി​ലുള്ള സകലജാ​തി​ക​ളും അനു​ഗ്ര​ഹി​ക്ക​പ്പെ​ടും” എന്നത്‌ ആ വാഗ്‌ദാ​ന​ത്തി​ന്റെ ഒരു ഭാഗമാണ്‌.—ഉല്‌പത്തി 22:18.

മനുഷ്യ​വർഗ​ത്തിന്‌ അവർ എന്ത്‌ അനു​ഗ്രഹം കൈവ​രു​ത്തും? ആദാമ്യ പാപത്തി​ന്റെ ദാരു​ണ​മായ അനന്തര​ഫ​ല​ങ്ങ​ളിൽ നിന്നു മുഴു മനുഷ്യ കുടും​ബ​ത്തെ​യും മോചി​പ്പിച്ച്‌ അവരെ പൂർണ​ത​യി​ലേക്കു പുനഃ​സ്ഥി​തീ​ക​രി​ക്കു​ന്ന​തിൽ ദൈവ​പു​ത്ര​ന്മാർ പങ്കുവ​ഹി​ക്കും. യേശു​ക്രി​സ്‌തു​വി​ന്റെ മറുവി​ല​യാ​ഗ​ത്തിൽ വിശ്വാ​സം പ്രകട​മാ​ക്കി​ക്കൊ​ണ്ടും അവന്റെ അനുഗൃ​ഹീ​ത​മായ രാജ്യ ഭരണത്തി​നു കീഴ്‌പെ​ട്ടു​കൊ​ണ്ടും ‘സകല ജാതി​ക​ളി​ലും ഗോ​ത്ര​ങ്ങ​ളി​ലും വംശങ്ങ​ളി​ലും നിന്നുള്ള’ ആളുകൾക്കു തങ്ങളെ​ത്തന്നെ “അനു​ഗ്രഹി”ക്കാനാ​കും. (വെളി​പ്പാ​ടു 7:9, 14-17; 21:1-5; 22:1, 2; മത്തായി 20:28; യോഹ​ന്നാൻ 3:16) അങ്ങനെ, “സർവ്വസൃ​ഷ്ടി​യും” ഒരിക്കൽക്കൂ​ടി ‘ദൈവ​പു​ത്ര​ന്മാ​രു​ടെ മഹത്തായ സ്വാത​ന്ത്ര്യം’ ആസ്വദി​ക്കും. അതു പരിമി​ത​മായ, താത്‌കാ​ലിക രാഷ്‌ട്രീയ സ്വാത​ന്ത്ര്യം പോലുള്ള ഒന്നായി​രി​ക്കില്ല. മറിച്ച്‌, ആദാമും ഹവ്വായും ദൈവ​ത്തി​ന്റെ പരമാ​ധി​കാ​രം തള്ളിക്കളഞ്ഞ നാൾ മുതൽ മനുഷ്യ​വർഗ​ത്തി​നു വേദന​യും യാതന​യും വരുത്തി​വെച്ച സകല സംഗതി​ക​ളിൽ നിന്നു​മുള്ള സ്വാത​ന്ത്ര്യം ആയിരി​ക്കും. ആ വിശ്വ​സ്‌തർ നിർവ​ഹി​ക്കാ​നി​രി​ക്കുന്ന മഹത്തായ സേവന​ത്തോ​ടുള്ള താരത​മ്യ​ത്തിൽ “ഈ കാലത്തി​ലെ കഷ്ടങ്ങൾ സാരമില്ല” എന്നു പൗലൊസ്‌ അപ്പൊ​സ്‌ത​ലനു പറയാൻ സാധി​ച്ച​തിൽ തെല്ലും അതിശ​യി​ക്കാ​നില്ല!

“ദൈവ​പു​ത്ര​ന്മാ​രു​ടെ വെളി​പ്പെടൽ” എന്നാണു തുടങ്ങുക? ഉടൻതന്നെ, ദൈവ​പു​ത്ര​ന്മാർ ആരെന്നു സകലർക്കും യഹോവ വ്യക്തമാ​ക്കി കൊടു​ക്കു​മ്പോൾ. ആത്മ മണ്ഡലത്തി​ലേക്ക്‌ ഉയിർപ്പി​ക്ക​പ്പെ​ടുന്ന ഈ “പുത്ര​ന്മാർ” യേശു​ക്രി​സ്‌തു​വി​നോ​ടു ചേർന്നു​കൊണ്ട്‌ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ യുദ്ധമായ ഹാർ-മഗെ​ദോ​നിൽ തിന്മയും മർദന​വും നീക്കി ഈ ഭൂമിയെ ശുദ്ധീ​ക​രി​ക്കു​മ്പോ​ഴാണ്‌ അതു തുടങ്ങുക. (ദാനീ​യേൽ 2:44; 7:13, 14, 27; വെളി​പ്പാ​ടു 2:26, 27; 16:16; 17:14; 19:11-21) ദൈവം ദീർഘ​കാ​ല​മാ​യി അനുവ​ദി​ച്ചി​രി​ക്കുന്ന മത്സരവും അതിന്റെ തിക്തഫ​ല​ങ്ങ​ളും അവസാ​നി​ക്കാ​നി​രി​ക്കുന്ന ‘അന്ത്യകാ​ലത്തി’ന്റെ പരമാ​ന്ത്യ​ത്തി​ലാ​ണു നാം ജീവി​ക്കു​ന്നത്‌ എന്നതിന്റെ അനി​ഷേധ്യ തെളി​വു​കൾ നമുക്കു ചുറ്റും ദൃശ്യ​മാണ്‌.—2 തിമൊ​ഥെ​യൊസ്‌ 3:1-5; മത്തായി 24:3-31.

“സർവ്വസൃ​ഷ്ടി​യും ഇന്നുവരെ ഒരു​പോ​ലെ ഞരങ്ങി ഈററു​നോ​വോ​ടി​രി​ക്കു​ന്നു” എന്ന്‌ പൗലൊസ്‌ അപ്പൊ​സ്‌തലൻ പറയു​ന്നതു സത്യം​തന്നെ. എന്നാൽ അത്‌ അധിക​നാൾ തുടരില്ല. “ദൈവം ലോകാ​രം​ഭം​മു​തൽ തന്റെ വിശു​ദ്ധ​പ്ര​വാ​ച​ക​ന്മാർ മുഖാ​ന്തരം അരുളി​ച്ചെ​യ്‌തതു ഒക്കെയും യഥാസ്ഥാ​ന​ത്താ​കുന്ന കാല”ത്തിന്‌ ഇപ്പോൾ ജീവി​ക്കുന്ന ദശലക്ഷങ്ങൾ സാക്ഷ്യം വഹിക്കും. അന്നു മുഴു മനുഷ്യ കുടും​ബ​വും സമാധാ​ന​വും സ്വാത​ന്ത്ര്യ​വും നീതി​യും പുനഃ​സ്ഥാ​പി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നതു കാണും.—പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 3:21.

ഒടുവിൽ യഥാർഥ സ്വാത​ന്ത്ര്യം

‘ദൈവ​പു​ത്ര​ന്മാ​രു​ടെ മഹത്തായ സ്വാത​ന്ത്ര്യം’ ആസ്വദി​ക്കു​ന്ന​തി​നു നാം എന്തു ചെയ്യണം? യേശു​ക്രി​സ്‌തു ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു: “എന്റെ വചനത്തിൽ നിലനി​ല്‌ക്കു​ന്നു എങ്കിൽ നിങ്ങൾ വാസ്‌ത​വ​മാ​യി എന്റെ ശിഷ്യ​ന്മാ​രാ​യി, സത്യം അറിക​യും സത്യം നിങ്ങളെ സ്വത​ന്ത്ര​ന്മാ​രാ​ക്കു​ക​യും ചെയ്യും.” (യോഹ​ന്നാൻ 8:31, 32) ക്രിസ്‌തു​വി​ന്റെ കൽപ്പന​ക​ളും പഠിപ്പി​ക്ക​ലു​ക​ളും മനസ്സി​ലാ​ക്കി അവ അനുസ​രി​ക്കുക—അതാണു സ്വാത​ന്ത്ര്യ​ത്തി​ലേ​ക്കുള്ള താക്കോൽ. അത്‌ ഇപ്പോൾ പോലും ഒരു പരിധി വരെ സ്വാത​ന്ത്ര്യം കൈവ​രു​ത്തും. സമീപ ഭാവി​യിൽ അതു ക്രിസ്‌തു​യേ​ശു​വി​ന്റെ ഭരണത്തിൻ കീഴിൽ സമ്പൂർണ സ്വാത​ന്ത്ര്യം കൈവ​രു​ത്തും. ബൈബിൾ പഠനത്തി​ലൂ​ടെ യേശു​വി​ന്റെ “വചന”ത്തെ കുറിച്ച്‌ അറിവു നേടു​ന്ന​താ​ണു ജ്ഞാനപൂർവ​ക​മായ ഗതി. (യോഹ​ന്നാൻ 17:3) ആദിമ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കളെ പോലെ ക്രിസ്‌തു​വി​ന്റെ യഥാർഥ ശിഷ്യ​ന്മാ​രു​ടെ സഭയോ​ടൊ​ത്തു സജീവ​മാ​യി സഹവസി​ക്കുക. അങ്ങനെ ചെയ്യുക വഴി, തന്റെ സംഘട​ന​യി​ലൂ​ടെ യഹോവ ഇന്നു ലഭ്യമാ​ക്കുന്ന, വിമോ​ചി​പ്പി​ക്കുന്ന സത്യങ്ങ​ളിൽ നിന്നു നിങ്ങൾക്കു പ്രയോ​ജനം നേടാ​നാ​കും.—എബ്രായർ 10:24, 25.

“ദൈവ​പു​ത്ര​ന്മാ​രു​ടെ വെളി​പ്പെ​ട​ലി​നെ ആകാം​ക്ഷ​യോ​ടെ കാത്തി​രിക്ക”വേ, യാതന​ക​ളും അനീതി​ക​ളും അസഹനീ​യ​മാ​യി തോന്നു​മ്പോൾ പോലും, ക്രിസ്‌തു​വി​ന്റെ സംരക്ഷ​ണാ​ത്മക കരുത​ലി​ലും പിന്തു​ണ​യി​ലും പൗലൊസ്‌ അപ്പൊ​സ്‌ത​ലന്‌ ഉണ്ടായി​രു​ന്നതു പോലുള്ള വിശ്വാ​സം നിങ്ങൾക്കു നട്ടുവ​ളർത്താ​നാ​കും. ദൈവ​പു​ത്ര​ന്മാ​രു​ടെ വെളി​പ്പെ​ട​ലി​നെ കുറിച്ചു ചർച്ച ചെയ്‌ത ശേഷം പൗലൊസ്‌ ഇങ്ങനെ ചോദി​ച്ചു: “ക്രിസ്‌തു​വി​ന്റെ സ്‌നേ​ഹ​ത്തിൽനി​ന്നു നമ്മെ വേർപി​രി​ക്കു​ന്ന​താർ? കഷ്ടതയോ സങ്കടമോ ഉപദ്ര​വ​മോ പട്ടിണി​യോ നഗ്നതയോ ആപത്തോ വാളോ?” (റോമർ 8:35) തീർച്ച​യാ​യും, റൂസോ​യു​ടെ വാക്കു​ക​ളിൽ പറഞ്ഞാൽ, പൗലൊ​സി​ന്റെ നാളിലെ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ ഒരു തരത്തിൽ അല്ലെങ്കിൽ മറ്റൊരു തരത്തി​ലുള്ള മർദക ശക്തിക​ളു​ടെ “ബന്ധനത്തിൽ” ആയിരു​ന്നു. മർദകർ അവരെ, “അറുപ്പാ​നുള്ള ആടുക​ളെ​പ്പോ​ലെ” “ഇടവി​ടാ​തെ കൊല്ലു”ക ആയിരു​ന്നു. (റോമർ 8:36) എന്നാൽ, തങ്ങളെ ആകുലീ​ക​രി​ക്കാൻ അവർ അത്തരം സംഗതി​കളെ അനുവ​ദി​ച്ചോ?

“നാമോ നമ്മെ സ്‌നേ​ഹി​ച്ചവൻ മുഖാ​ന്തരം ഇതിൽ ഒക്കെയും പൂർണ്ണ​ജയം പ്രാപി​ക്കു​ന്നു” എന്നു പൗലൊസ്‌ എഴുതു​ന്നു. (റോമർ 8:37) കൊടിയ യാതന​കൾക്കു മധ്യേ​യും ആദിമ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ പൂർണ​ജയം പ്രാപി​ച്ചു​വെ​ന്നോ? അതെങ്ങനെ? പൗലൊസ്‌ ഉത്തരം നൽകുന്നു: “മരണത്തി​ന്നോ ജീവന്നോ ദൂതന്മാർക്കോ വാഴ്‌ച​കൾക്കോ അധികാ​ര​ങ്ങൾക്കോ ഇപ്പോ​ഴു​ള്ള​തി​ന്നോ വരുവാ​നു​ള്ള​തി​ന്നോ ഉയരത്തി​ന്നോ ആഴത്തി​ന്നോ മററു യാതൊ​രു സൃഷ്ടി​ക്കോ നമ്മുടെ കർത്താ​വായ യേശു​ക്രി​സ്‌തു​വി​ലുള്ള ദൈവ​സ്‌നേ​ഹ​ത്തിൽനി​ന്നു നമ്മെ വേറു​പി​രി​പ്പാൻ കഴിക​യില്ല എന്നു ഞാൻ ഉറെച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു.” (റോമർ 8:38, 39) ഇപ്പോൾ “കഷ്ടതയോ സങ്കടമോ ഉപദ്ര​വ​മോ” പോലെ എന്തുതന്നെ സഹി​ക്കേണ്ടി വന്നാലും നിങ്ങൾക്കും ‘പൂർണ​ജയം പ്രാപി​ക്കാൻ’ സാധി​ക്കും. ഉടൻതന്നെ—അതേ വളരെ പെട്ടെ​ന്നു​തന്നെ—നാം സകലവിധ “ദ്രവത്വ​ത്തി​ന്റെ ദാസ്യ​ത്തിൽനി​ന്നു വിടു​ത​ലും ദൈവ​മ​ക്ക​ളു​ടെ തേജസ്സാ​കുന്ന [“മഹത്തായ,” NW] സ്വാത​ന്ത്ര്യ​വും പ്രാപി​ക്കും” എന്നതിനു ദൈവ​സ്‌നേഹം ഉറപ്പേ​കു​ന്നു.

[6-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

“സർവ്വസൃ​ഷ്ടി​യും ഇന്നുവരെ ഒരു​പോ​ലെ ഞരങ്ങി ഈററു നോ​വോ​ടി​രി​ക്കു​ന്നു”

[7-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

‘സൃഷ്ടി ദ്രവത്വ​ത്തി​ന്റെ ദാസ്യ​ത്തിൽനി​ന്നു വിടു​ത​ലും ദൈവ​മ​ക്ക​ളു​ടെ മഹത്തായ സ്വാത​ന്ത്ര്യ​വും പ്രാപി​ക്കും’