പ്രശ്‌നങ്ങൾ പരിഹ​രി​ക്കുന്ന വിധത്തിൽ ഒരു പാഠം

ഇയ്യോ​ബി​നു​ണ്ടായ പ്രശ്‌നങ്ങൾ അത്രയും നേരി​ടേ​ണ്ടി​വ​ന്നി​ട്ടു​ള്ള​വ​രാ​യി അധിക​മാ​ളു​ക​ളു​ണ്ടാ​വില്ല. വളരെ കുറച്ചു സമയമേ വേണ്ടി​വ​ന്നു​ള്ളു അവനു നഷ്ടങ്ങളിൽ നീന്തി​ത്തു​ടി​ക്കാൻ. സമ്പത്ത്‌, വരുമാ​നം, ഒക്കെ പോയി. ഒരു ദുരന്ത​ത്തിൽ മക്കളും. അവസാനം വളരെ വേദനാ​ജ​ന​ക​മായ രോഗ​വും​കൂ​ടി പിടി​പെട്ട അവനെ സുഹൃ​ത്തു​ക്ക​ളും ബന്ധുക്ക​ളും തിരി​ഞ്ഞു​നോ​ക്കി​യില്ല. “ദൈവത്തെ ത്യജി​ച്ചു​പ​റഞ്ഞു മരിച്ചു​കളക” എന്നു പറയുന്ന ഭാര്യ.—ഇയ്യോബ്‌ 2:9; 19:13, 14.

എന്നാൽ, അതു​പോ​ലുള്ള പരി​ശോ​ധ​നകൾ നേരി​ടുന്ന ഏതൊ​രാൾക്കും അനുപ​മ​മായ ഒരു പ്രോ​ത്സാ​ഹന ഉറവി​ട​മാണ്‌ ഇയ്യോബ്‌. പരി​ശോ​ധ​ന​യു​ടെ പരിസ​മാ​പ്‌തി ശുഭക​ര​മാ​യി​രു​ന്നു. വ്യക്തി​പ​ര​മായ നേട്ടങ്ങൾ നോക്കാ​തെ യഥാർഥ ദൈവിക ഭക്തിയാൽ പ്രേരി​ത​മാ​യി പ്രതി​കൂല സാഹച​ര്യ​ങ്ങ​ളിൽ സഹിച്ചു​നിൽക്കു​ന്നതു യഹോ​വ​യു​ടെ ഹൃദയത്തെ സന്തോ​ഷി​പ്പി​ക്കു​ന്നു​വെന്ന്‌ അതു പ്രകട​മാ​ക്കു​ന്നു.—ഇയ്യോബ്‌, അധ്യാ​യങ്ങൾ 1, 2; 42:10-17; സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ 27:11.

പ്രശ്‌ന​ങ്ങൾ പരിഹ​രി​ക്കു​ന്നതു സംബന്ധി​ച്ചുള്ള മൂല്യ​വ​ത്തായ പാഠങ്ങ​ളും ഈ ബൈബിൾ വിവര​ണ​ത്തി​ലുണ്ട്‌. പരി​ശോ​ധ​നകൾ നേരി​ടുന്ന ഒരുവനെ എപ്രകാ​രം ബുദ്ധ്യു​പ​ദേ​ശി​ക്കണം, എപ്രകാ​രം ബുദ്ധ്യു​പ​ദേ​ശി​ക്ക​രുത്‌ എന്നതി​നൊ​ക്കെ​യുള്ള മികച്ച ദൃഷ്ടാ​ന്തങ്ങൾ ഇതു പ്രദാനം ചെയ്യുന്നു. മാത്ര​വു​മല്ല, പ്രതി​കൂല സാഹച​ര്യ​ങ്ങ​ളിൽപ്പെട്ട്‌ ഉഴലു​മ്പോൾ അതി​നോ​ടു സമനി​ല​യോ​ടെ പ്രതി​ക​രി​ക്കാൻ ഇയ്യോ​ബി​ന്റെ അനുഭവം നമ്മെ സഹായി​ക്കും.

നിഷേ​ധാ​ത്മക ബുദ്ധ്യു​പ​ദേ​ശ​ത്തിൽ ഒരു പാഠം

ദൗർഭാ​ഗ്യ​ക​ര​മായ സമയത്തു സഹതപി​ക്കു​ന്ന​തി​നു​പ​കരം, എരിതീ​യിൽ എണ്ണ ഒഴിക്കുന്ന ആളുകൾക്ക്‌ ഒരു പര്യാ​യ​മാ​യി​രി​ക്കു​ക​യാണ്‌ “ഇയ്യോ​ബി​ന്റെ ആശ്വാ​സകൻ” എന്ന പ്രയോ​ഗം. ഇയ്യോ​ബി​ന്റെ കൂട്ടു​കാർക്കു കിട്ടിയ പേർ അവർ അർഹി​ക്കു​ന്ന​തു​ത​ന്നെ​യാ​ണെ​ങ്കി​ലും അവരുടെ ആന്തരം അത്രയങ്ങു മോശ​മാ​യി​രു​ന്നു​വെന്നു നാം ചിന്തി​ക്ക​രുത്‌. തെററി​ദ്ധാ​ര​ണ​ക​ളി​ല​ധി​ഷ്‌ഠി​ത​മെ​ങ്കി​ലും, ഇയ്യോ​ബി​നെ സഹായി​ക്ക​ണ​മെന്ന ഉദ്ദേശ്യ​മാ​യി​രു​ന്നി​രി​ക്കണം ഒരു പരിധി​വരെ അവർക്കു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നത്‌. എന്തു​കൊ​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു അവർ പരാജ​യ​പ്പെ​ട്ടത്‌? അവർ ഇയ്യോ​ബി​ന്റെ നിർമ​ല​തയെ തകർക്കാൻ ദൃഢനി​ശ്ചയം ചെയ്‌തി​രുന്ന സാത്താന്റെ ചട്ടുക​ങ്ങ​ളാ​യി​ത്തീർന്ന​തെ​ങ്ങനെ?

പാപം ചെയ്യു​ന്ന​വർക്കേ ദുരി​ത​ങ്ങ​ളു​ണ്ടാ​വൂ എന്ന തെററായ ധാരണ​യി​ല​ധി​ഷ്‌ഠി​ത​മാ​യി​രു​ന്നു വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ അവരുടെ ബുദ്ധ്യു​പ​ദേ​ശ​ങ്ങ​ളെ​ല്ലാം​തന്നെ. ആദ്യ സംസാ​ര​ത്തിൽ എലീഫസ്‌ പറഞ്ഞു: “നിർദ്ദോ​ഷി​യാ​യി നശിച്ചവൻ ആർ? നേരു​ള്ളവർ എവിടെ മുടി​ഞ്ഞു​പോ​യി​ട്ടു​ള്ളു? ഞാൻ കണ്ടേട​ത്തോ​ളം അന്യായം ഉഴുതു കഷ്ടത വിതെ​ക്കു​ന്നവർ അതു തന്നേ കൊയ്യു​ന്നു.” (ഇയ്യോബ്‌ 4:7, 8) നിർദോ​ഷി​കൾ ദുരന്ത​ത്തി​നി​ര​യാ​കി​ല്ലെന്ന്‌ എലീഫസ്‌ തെററാ​യി വിശ്വ​സി​ച്ചു. ഗുരു​ത​ര​മായ പ്രശ്‌ന​ങ്ങ​ളാൽ നട്ടംതി​രി​യു​ക​യാ​യി​രുന്ന ഇയ്യോബ്‌ ദൈവ​ത്തി​നെ​തി​രാ​യി പാപം ചെയ്‌തി​ട്ടു​ണ്ടാ​ക​ണ​മെ​ന്നാ​യി​രു​ന്നു എലീഫ​സി​ന്റെ ന്യായ​വാ​ദം.a സമാന​മാ​യി, ബിൽദാ​ദും സോഫ​റും ഇയ്യോബ്‌ തന്റെ പാപങ്ങ​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചു മനസ്‌ത​പി​ക്ക​ണ​മെന്നു നിർബ​ന്ധി​ച്ചു.—ഇയ്യോബ്‌ 8:5, 6; 11:13-15.

ദൈവിക ജ്ഞാനത്തി​നു പകരം വ്യക്തി​പ​ര​മായ ആശയങ്ങൾ വിളമ്പി​ക്കൊണ്ട്‌ അവന്റെ മൂന്നു കൂട്ടു​കാർ പിന്നെ​യും ഇയ്യോ​ബി​ന്റെ മനോ​വീ​ര്യം കെടുത്തി. ‘സ്വദാ​സ​രിൽ ദൈവ​ത്തി​നു വിശ്വാ​സ​മി​ല്ലെ’ന്നും ഇയ്യോബ്‌ നീതി​മാ​നാ​യി​രു​ന്നാ​ലും അല്ലെങ്കി​ലും യഹോ​വക്ക്‌ അതൊ​ന്നും പ്രധാ​ന്യ​മുള്ള കാര്യ​ങ്ങ​ള​ല്ലെ​ന്നും എലീഫസ്‌ പറഞ്ഞു​ക​ളഞ്ഞു. (ഇയ്യോബ്‌ 4:18; 22:2, 3) ഇതിൽക്കൂ​ടു​തൽ നിരു​ത്സാ​ഹ​ജ​ന​ക​മായ—അല്ലെങ്കിൽ കൂടുതൽ അസത്യ​മായ—അഭി​പ്രാ​യം ആലോ​ചി​ക്കാൻത്തന്നെ പ്രയാസം! ഈ ദൈവ​ദൂ​ഷ​ണ​ത്തിന്‌ എലീഫ​സി​നെ​യും അവന്റെ കൂട്ടു​കാ​രെ​യും യഹോവ പിന്നീട്‌ ശാസി​ച്ച​തിൽ അത്ഭുത​പ്പെ​ടാ​നില്ല. “നിങ്ങൾ എന്നെക്കു​റി​ച്ചു വിഹി​ത​മാ​യതു സംസാ​രി​ച്ചി​ട്ടില്ല,” അവൻ പറഞ്ഞു. (ഇയ്യോബ്‌ 42:7) എന്നാൽ ഏററവും ഹാനി​ക​ര​മായ പ്രസ്‌താ​വന നടത്താ​നി​രി​ക്കു​ന്നതേ ഉണ്ടായി​രു​ന്നു​ള്ളു.

അവസാനം, എന്തും​കൽപ്പി​ച്ചുള്ള ആരോ​പ​ണങ്ങൾ നടത്തുന്ന അങ്ങേയ​റ​റത്തെ ഘട്ടംവ​രെ​യെത്തി എലീഫസ്‌. ഇയ്യോ​ബി​നെ​ക്കൊണ്ട്‌ ഒരു കുററ​സ​മ്മതം നടത്തി​ക്കാൻ സാധി​ക്കാ​താ​യ​പ്പോൾ അവൻ ചെയ്‌തി​രി​ക്കാ​മെന്ന്‌ എലീഫസ്‌ ഊഹിച്ച പാപങ്ങൾ കെട്ടി​ച്ച​മ​ക്ക​ലാ​യി അടുത്ത പടി. എലീഫസ്‌ ചോദി​ച്ചു: “നിന്റെ ദുഷ്ടത വലിയ​ത​ല്ല​യോ? നിന്റെ അകൃത്യ​ങ്ങൾക്കു അന്തവു​മില്ല. നിന്റെ സഹോ​ദ​ര​നോ​ടു നീ വെറുതെ പണയം വാങ്ങി, നഗ്നൻമാ​രു​ടെ വസ്‌ത്രം ഉരി​ഞ്ഞെ​ടു​ത്തി​രി​ക്കു​ന്നു. ക്ഷീണി​ച്ച​വന്നു നീ വെള്ളം കൊടു​ത്തില്ല; വിശന്ന​വന്നു നീ ആഹാരം മുടക്കി​ക്ക​ളഞ്ഞു.” (ഇയ്യോബ്‌ 22:5-7) ഈ ആരോ​പ​ണ​ങ്ങ​ളെ​ല്ലാം​തന്നെ പച്ചക്കള്ള​മാ​യി​രു​ന്നു. യഹോ​വ​തന്നെ ഇയ്യോ​ബി​നെ “നിഷ്‌ക​ള​ങ്ക​നും നേരു​ള്ള​വനു”മായ മനുഷ്യ​നെന്നു വിശേ​ഷി​പ്പി​ച്ചി​രു​ന്നു.—ഇയ്യോബ്‌ 1:8.

തന്റെ വ്യക്തി​പ​ര​മായ നിർമ​ല​ത​യിൻമേ​ലുള്ള ഈ ആക്രമ​ണ​ങ്ങ​ളോട്‌ ഇയ്യോബ്‌ എങ്ങനെ​യാ​ണു പ്രതി​ക​രി​ച്ചത്‌? അവർ അവനെ ഏതാണ്ടു മനസ്സു തളർത്തി നിരാ​ശ​യി​ലാ​ഴ്‌ത്തി എന്നുതന്നെ പറയാം. എന്നാൽ ഈ ആരോ​പ​ണ​ങ്ങ​ളിൽ കഴമ്പി​ല്ലെന്നു തെളി​യി​ക്കാൻ അവൻ സർവോ​പരി ദൃഢനി​ശ്ചയം ചെയ്‌തു. വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ, അവന്റെ സർവ ശ്രദ്ധയും സ്വന്തം മുഖം​ര​ക്ഷി​ക്കുന്ന കാര്യ​ത്തി​ലാ​യി, ഒരുവി​ധ​ത്തിൽ പറഞ്ഞാൽ അവൻ തന്റെ ദുർഗ​തി​ക്കു യഹോ​വയെ പഴിചാ​രാൻ തുടങ്ങി. (ഇയ്യോബ്‌ 6:4; 9:16-18; 16:11, 12) ഉൾപ്പെ​ട്ടി​രുന്ന യഥാർഥ പ്രശ്‌ന​മൊ​ക്കെ വിസ്‌മൃ​ത​മാ​യി. ഇയ്യോബ്‌ നീതി​മാ​നാ​യി​രു​ന്നു​വോ അല്ലായി​രു​ന്നു​വോ എന്ന വ്യർഥ​മായ സംവാ​ദ​മാ​യി​ത്തീർന്നു ആ സംഭാ​ഷണം. ഇതു​പോ​ലെ ബുദ്ധ്യു​പ​ദേ​ശ​ത്തി​നാ​യുള്ള, നാശക​ര​മായ കൂടി​വ​ര​വു​ക​ളിൽനി​ന്നു ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾക്ക്‌ എന്തു പാഠം പഠിക്കാ​നാ​വും?

1. ഒരു സഹോ​ദ​രന്റെ പ്രശ്‌നങ്ങൾ അയാൾ സ്വയം വരുത്തി​ക്കൂ​ട്ടി​യ​താ​ണെന്ന്‌ സ്‌നേ​ഹ​വാ​നായ ഒരു ക്രിസ്‌ത്യാ​നി ആദ്യം​തന്നെ ഊഹി​ക്കു​ക​യില്ല. വാസ്‌ത​വ​ത്തി​ലു​ള്ള​താ​യാ​ലും തോന്നു​ന്ന​താ​യാ​ലും കഴിഞ്ഞ​കാല തെററു​കളെ രൂക്ഷമാ​യി വിമർശി​ക്കു​ന്നതു നേരെ​യാ​കാൻ പാടു​പെ​ടുന്ന ഒരു വ്യക്തിയെ തീർത്തും ഉലച്ചു​ക​ള​യും. തളർന്ന വ്യക്തിയെ ശാസി​ക്കു​കയല്ല, ‘ആശ്വസി​പ്പി​ക്കുക’യാണു ചെയ്യേ​ണ്ടത്‌. (1 തെസ​ലോ​നി​ക്യർ 5:14, NW) മേൽവി​ചാ​ര​കൻമാർ “കാററി​ന്നു ഒരു മറ”വായി​രി​ക്കാ​നാ​ണു യഹോവ ആഗ്രഹി​ക്കു​ന്നത്‌, അല്ലാതെ എലീഫസ്‌, ബിൽദാദ്‌, സോഫർ എന്നിവ​രെ​പ്പോ​ലെ “വ്യസനി​പ്പി​ക്കുന്ന ആശ്വാ​സ​കൻമാർ” ആയിരി​ക്കാ​നല്ല.—യെശയ്യാ​വു 32:2; ഇയ്യോബ്‌ 16:2.

2. വ്യക്തമായ തെളി​വി​ല്ലാ​തെ നാം ഒരിക്ക​ലും ആരോ​പ​ണങ്ങൾ ഉന്നയി​ക്ക​രുത്‌. എലീഫ​സി​ന്റെ കാര്യ​ത്തിൽ സംഭവി​ച്ച​തു​പോ​ലെ, കേട്ടു​കേൾവി​യോ ഊഹാ​പോ​ഹ​മോ ശാസന കൊടു​ക്കാ​നുള്ള കുററ​മററ ഒരു അടിസ്ഥാ​നമല്ല. ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌, ഒരു മൂപ്പൻ ഒരു തെററായ ആരോ​പണം ഉന്നയി​ക്കു​ന്നു​വെ​ന്നി​രി​ക്കട്ടെ. എങ്കിൽ അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ വിശ്വാ​സ്യത നഷ്ടപ്പെ​ടാ​നാ​ണു സാധ്യത. തന്നെയു​മല്ല, അതു വൈകാ​രിക സമ്മർദ​മു​ള​വാ​ക്കു​ക​യും ചെയ്യും. തെററി​ദ്ധാ​ര​ണ​യിൽ അധിഷ്‌ഠി​ത​മായ അത്തരം ബുദ്ധ്യു​പ​ദേശം ശ്രദ്ധി​ക്കേ​ണ്ടി​വന്ന ഇയ്യോ​ബിന്‌ എന്തു തോന്നി? അവന്റെ മനോ​വ്യഥ ഇങ്ങനെ​യൊ​രു പരിഹാ​സ​ദ്യോ​തക വാചക​ത്തി​ലൂ​ടെ പുറത്തു​വന്നു: “നീ ശക്തിയി​ല്ലാ​ത്ത​വന്‌ എന്തൊരു സഹായ​മാ​യി​രു​ന്നു!” (ഇയ്യോബ്‌ 26:2, NW) ശ്രദ്ധവ​യ്‌ക്കുന്ന ഒരു മേൽവി​ചാ​രകൻ ‘തളർന്ന കയ്യുകളെ നിവർത്തും,’ അല്ലാതെ പ്രശ്‌നം വഷളാ​ക്കു​ക​യില്ല.—എബ്രായർ 12:12.

3. ബുദ്ധ്യു​പ​ദേശം വ്യക്തി​പ​ര​മായ ആശയങ്ങ​ളി​ലല്ല, ദൈവ​വ​ച​ന​ത്തിൽ അധിഷ്‌ഠി​ത​മാ​യി​രി​ക്കണം. ഇയ്യോ​ബി​ന്റെ കൂട്ടു​കാ​രു​ടെ വാദഗ​തി​കൾ തെററും നശീക​ര​ണാ​ത്മ​ക​വു​മാ​യി​രു​ന്നു. ഇയ്യോബിനെ യഹോ​വ​യി​ലേക്കു കൂടുതൽ അടുപ്പി​ക്കു​ന്ന​തി​നു​പ​കരം, സ്വർഗീയ പിതാ​വിൽനിന്ന്‌ അവനെ അകററി​നിർത്തുന്ന ഒരു പ്രതി​ബ​ന്ധ​മു​ണ്ടെന്ന്‌ അവനെ​ക്കൊ​ണ്ടു ചിന്തി​പ്പി​ച്ചു. (ഇയ്യോബ്‌ 19:2, 6, 8) നേരേ​മ​റിച്ച്‌, ബൈബിൾ വിദഗ്‌ധ​മാ​യി ഉപയോ​ഗി​ക്കു​ന്നു​വെ​ങ്കിൽ കാര്യ​ങ്ങളെ നേരെ​യാ​ക്കാ​നും മററു​ള്ള​വരെ ഊർജ​സ്വ​ല​രാ​ക്കാ​നും യഥാർഥ ആശ്വാസം പ്രദാനം ചെയ്യാ​നും സാധി​ക്കും.—ലൂക്കൊസ്‌ 24:32; റോമർ 15:4; 2 തിമൊ​ഥെ​യൊസ്‌ 3:16; 4:2.

ഇയ്യോ​ബി​ന്റെ പുസ്‌തകം ചില കുടു​ക്കു​കൾ മനസ്സി​ലാ​ക്കാൻ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കളെ സഹായി​ക്കു​മ്പോൾത്തന്നെ, ഫലപ്ര​ദ​മായ ബുദ്ധ്യു​പ​ദേശം കൊടു​ക്കേണ്ട വിധം സംബന്ധി​ച്ചു പ്രയോ​ജ​ന​ക​ര​മായ പാഠവും തരുന്നുണ്ട്‌.

ബുദ്ധ്യു​പ​ദേശം നൽകേ​ണ്ട​വി​ധം

ഇയ്യോ​ബി​നോട്‌ എലീഹൂ ഇടപെ​ട്ട​വി​ധ​ത്തി​ന്റെ മട്ടും ഭാവവും നോക്കു​മ്പോൾ ഇയ്യോ​ബി​ന്റെ മൂന്നു കൂട്ടു​കാ​രിൽനി​ന്നു തികച്ചും വ്യത്യ​സ്‌ത​മാ​യി​രു​ന്നു എലീഹൂ​വി​ന്റെ ബുദ്ധ്യു​പ​ദേശം. ന്യായാ​ധി​പ​നെ​പ്പോ​ലെയല്ല, ഒരു സുഹൃ​ത്തി​നെ​പ്പോ​ലെ അവൻ ഇയ്യോ​ബി​ന്റെ പേരെ​ടു​ത്തു സംസാ​രി​ച്ചു. “എങ്കിലോ, ഇയ്യോബേ, എന്റെ ഭാഷണം കേട്ടു​കൊൾക; എന്റെ സകല വാക്കു​ക​ളും ശ്രദ്ധി​ച്ചു​കൊൾക. ഇതാ, നിന്നെ​പ്പോ​ലെ ഞാനും ദൈവ​ത്തി​ന്നു​ള്ളവൻ.” (ഇയ്യോബ്‌ 33:1, 6) ഇയ്യോബ്‌ പിൻപ​റ​റിയ നേരുള്ള ഗതിയെ അഭിന​ന്ദി​ക്കാൻ എലീഹൂ ഒട്ടും താമസി​ച്ചില്ല. “നിന്റെ നീതി​യിൽ എനിക്ക്‌ ആനന്ദം തോന്നി​യി​രി​ക്കു​ന്നു,” അവൻ ഇയ്യോ​ബി​നെ ആശ്വസി​പ്പി​ച്ചു. (ഇയ്യോബ്‌ 33:32, NW) ബുദ്ധ്യു​പ​ദേശം ഇങ്ങനെ ദയാപു​ര​സ്സ​ര​മായ വിധത്തിൽ കൊടു​ത്ത​തിൽ മാത്രമല്ല, മററു പല കാരണ​ങ്ങ​ളാ​ലും എലീഹൂ വിജയ​പ്ര​ദ​നാ​യി​രു​ന്നു.

മററു​ള്ള​വർ പറഞ്ഞു​തീ​രു​ന്ന​തു​വരെ ക്ഷമയോ​ടെ കാത്തു​നിന്ന എലീഹൂ​വി​നു ബുദ്ധ്യു​പ​ദേശം കൊടു​ക്കു​ന്ന​തി​നു​മു​മ്പു തർക്ക​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു മെച്ചമായ രീതി​യിൽ ഗ്രഹി​ക്കാൻ സാധിച്ചു. ഇയ്യോബ്‌ നീതി​മാ​നാ​ണെ​ന്നതു സത്യമാ​ണെ​ങ്കിൽ, യഹോവ അവനെ ശിക്ഷി​ക്കു​മോ? “ദൈവം ദുഷ്ടത​യോ സർവ്വശക്തൻ നീതി​കേ​ടോ ഒരിക്ക​ലും ചെയ്‌ക​യില്ല. എലീഹൂ ഇങ്ങനെ ഉദ്‌ഘോ​ഷി​ച്ചു: “അവൻ നീതി​മാൻമാ​രിൽനി​ന്നു തന്റെ കടാക്ഷം മാററു​ന്നില്ല.”—ഇയ്യോബ്‌ 34:10; 36:7.

വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ ഇയ്യോ​ബി​ന്റെ നീതി​യാ​യി​രു​ന്നോ പ്രധാന വാദവി​ഷയം? എലീഹൂ ഇയ്യോ​ബി​ന്റെ ശ്രദ്ധയെ സമനി​ല​യി​ല്ലാത്ത ഒരു വീക്ഷണ​ത്തി​ലേക്കു തിരിച്ചു. അവൻ വിശദീ​ക​രി​ച്ചു: “എന്റെ നീതി ദൈവ​ത്തി​ന്റേ​തി​ലും കവിയും എന്നു നീ പറയുന്നു. നീ ആകാശ​ത്തേക്കു നോക്കി കാണുക; നിനക്കു മീതെ​യുള്ള മേഘങ്ങളെ ദർശിക്ക.” (ഇയ്യോബ്‌ 35:2, 5) മേഘങ്ങൾ നമ്മെക്കാൾ വളരെ ഉയരത്തിൽ ആയിരി​ക്കു​ന്ന​തു​പോ​ലെ, യഹോ​വ​യു​ടെ വഴികൾ നമ്മുടെ വഴിക​ളെ​ക്കാൾ വളരെ ഉന്നതമാണ്‌. അവൻ സംഗതി​കൾ ചെയ്യുന്ന വിധത്തെ ന്യായം​വി​ധി​ക്കാ​നുള്ള സ്ഥാനത്തല്ല നാം. “അതു​കൊ​ണ്ടു മനുഷ്യർ അവനെ ഭയപ്പെ​ടു​ന്നു; ജ്ഞാനി​ക​ളെന്നു ഭാവി​ക്കു​ന്ന​വരെ അവൻ കടാക്ഷി​ക്കു​ന്നില്ല,” എലീഹൂ നിഗമനം ചെയ്‌തു.—ഇയ്യോബ്‌ 37:24; യെശയ്യാ​വു 55:9.

എലീഹൂ​വി​ന്റെ ശരിയായ ബുദ്ധ്യു​പ​ദേശം ഹേതു​വാ​യി യഹോ​വ​യിൽനി​ന്നു​തന്നെ കൂടു​ത​ലായ പ്രബോ​ധനം സ്വീക​രി​ക്കാൻ പററിയ മാനസി​കാ​വ​സ്ഥ​യി​ലാ​യി ഇയ്യോബ്‌. വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ, 37-ാം അധ്യാ​യ​ത്തി​ലെ “ദൈവ​ത്തി​ന്റെ അത്ഭുത” പ്രവൃ​ത്തി​ക​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചുള്ള എലീഹൂ​വി​ന്റെ അവലോ​ക​ന​വും 38 മുതൽ 41 വരെയുള്ള അധ്യാ​യ​ങ്ങ​ളിൽ രേഖ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യി​രി​ക്കുന്ന ഇയ്യോ​ബി​നോ​ടാ​യുള്ള യഹോ​വ​യു​ടെ വാക്കു​കൾക്കും തമ്മിൽ ഒരു മികച്ച സമാന്ത​ര​മുണ്ട്‌. അപ്പോൾ യഹോ​വ​യു​ടെ കാഴ്‌ച​പ്പാ​ടി​ലാണ്‌ എലീഹൂ സംഗതി​കളെ കണ്ടതെന്നു വ്യക്തമാണ്‌. (ഇയ്യോബ്‌ 37:14) എലീഹൂ​വി​ന്റെ ഉത്തമ മാതൃക ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾക്ക്‌ എങ്ങനെ അനുക​രി​ക്കാ​നാ​വും?

എലീഹൂ​വി​നെ​പ്പോ​ലെ, പ്രത്യേ​കി​ച്ചു മേൽവി​ചാ​ര​കൻമാർ, തങ്ങളും അപൂർണ​രാ​ണെന്ന്‌ ഓർത്തു​കൊണ്ട്‌ സമാനു​ഭാ​വ​വും ദയയും പ്രകട​മാ​ക്കു​ന്ന​വ​രാ​കാൻ ആഗ്രഹി​ക്കു​ന്നു. ബുദ്ധ്യു​പ​ദേശം കൊടു​ക്കു​ന്ന​തി​നു മുമ്പു വസ്‌തു​തകൾ ലഭിച്ച്‌ വിഷയം മനസ്സി​ലാ​ക്കാൻ അവധാ​ന​പൂർവം ശ്രദ്ധി​ക്കു​ന്ന​താണ്‌ അഭികാ​മ്യം. (സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ 18:13) മാത്ര​വു​മല്ല, ബൈബി​ളും തിരു​വെ​ഴു​ത്തു പ്രസി​ദ്ധീ​ക​ര​ണ​ങ്ങ​ളും ഉപയോ​ഗി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌, യഹോ​വ​യു​ടെ കാഴ്‌ച​പ്പാ​ടു നടപ്പി​ലാ​വു​ന്നു​വെന്ന്‌ ഉറപ്പു​വ​രു​ത്താൻ അവർക്കു സാധി​ക്കും.—റോമർ 3:4.

മൂപ്പൻമാർക്ക്‌ ഈ പ്രാ​യോ​ഗിക പാഠങ്ങൾ പ്രദാനം ചെയ്യു​ന്ന​തി​നു പുറമേ, ഇയ്യോ​ബി​ന്റെ പുസ്‌തകം സമനി​ല​യുള്ള ഒരു വിധത്തിൽ പ്രശ്‌നങ്ങൾ അഭിമു​ഖീ​ക​രി​ക്കേണ്ട വിധം നമ്മെ പഠിപ്പി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യുന്നു.

പ്രതി​കൂല സാഹച​ര്യ​ങ്ങൾ അനഭി​കാ​മ്യ​മായ പ്രതി​ക​ര​ണ​വി​ധങ്ങൾ

ദുരി​ത​ങ്ങ​ളാൽ നട്ടംതി​രി​യുന്ന ഇയ്യോബ്‌. നിരാ​ശ​യി​ലാ​ഴ്‌ത്തുന്ന വ്യാജ ആശ്വാ​സകർ. ആകപ്പാടെ ദുഃഖ​മയം, വിഷാ​ദ​പൂ​രി​തം. ഞരങ്ങി​ക്കൊണ്ട്‌ അവൻ പറഞ്ഞു: ‘ഞാൻ ജനിച്ച ദിവസം . . . നശിച്ചു​പോ​കട്ടെ. എന്റെ ജീവൻ എനിക്കു വെറു​പ്പാ​യി തോന്നു​ന്നു.’ (ഇയ്യോബ്‌ 3:3; 10:1) കുററ​വാ​ളി സാത്താ​നാ​ണെന്ന്‌ അറിയാ​തെ, തന്റെ ദുരി​ത​ങ്ങൾക്കെ​ല്ലാം കാരണ​ക്കാ​രൻ ദൈവ​മാ​ണെന്ന്‌ അവൻ ഊഹിച്ചു. അവൻ—നീതി​മാ​നായ ഒരു മനുഷ്യൻ—കഷ്ടപ്പെ​ട​ണ​മെ​ന്നത്‌ അന്യാ​യ​മാ​യി തോന്നി. (ഇയ്യോബ്‌ 23:10, 11; 27:2; 30:20, 21) ഈ മനോ​ഭാ​വം അവനെ അന്ധനാക്കി, മററു സാധ്യ​ത​ക​ളൊ​ന്നും അവനു കാണാ​നാ​യില്ല. അതവനെ മനുഷ്യ​വർഗ​വു​മാ​യുള്ള ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ഇടപെ​ട​ലു​കളെ വിമർശി​ക്കു​ന്ന​തിൽ കൊ​ണ്ടെ​ത്തി​ച്ചു. യഹോവ ചോദി​ച്ചു: “നീ എന്റെ ന്യായത്തെ ദുർബ്ബ​ല​പ്പെ​ടു​ത്തു​മോ? നീ നീതി​മാ​നാ​കേ​ണ്ട​തി​ന്നു എന്നെ കുററം പറയു​മോ?”—ഇയ്യോബ്‌ 40:8.

പ്രതി​കൂ​ല സാഹച​ര്യ​ത്തി​ലാ​യി​ക്ക​ഴി​യു​മ്പോൾ ഒരുപക്ഷേ പെട്ടെ​ന്നുള്ള നമ്മുടെ പ്രതി​ക​രണം, ഇയ്യോബ്‌ ചെയ്‌ത​തു​പോ​ലെ, താൻ ബലിയാ​ടാ​കു​ക​യാ​ണ​ല്ലോ എന്നു തോന്നു​ക​യാണ്‌. സാധാ​ര​ണ​മായ പ്രതി​ക​രണം ഇങ്ങനെ ചോദി​ക്കാ​നാണ്‌, ‘എന്തു​കൊണ്ട്‌ ഞാൻ? എന്നെക്കാൾ മോശ​മായ എത്ര​പേ​രുണ്ട്‌, കാര്യ​മായ പ്രശ്‌ന​ങ്ങ​ളൊ​ന്നു​മി​ല്ലാ​തെ അവർ, ഒരുത​ര​ത്തിൽ പറഞ്ഞാൽ, ജീവിതം ആസ്വദി​ക്കു​ന്നു. ഇതൊക്കെ അവർക്കു സംഭവി​ച്ചാ​ലെന്താ?’ ഇതെല്ലാം നിഷേ​ധാ​ത്മ​ക​മായ ചിന്തക​ളാണ്‌. ദൈവ​വ​ച​ന​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു ധ്യാനി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ തരണം ചെയ്യാ​വു​ന്ന​തേ​യു​ള്ളൂ അവയെ​ല്ലാം.

ഇയ്യോ​ബി​നെ​പ്പോ​ലെയല്ല നമ്മൾ. ഉൾപ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കുന്ന ഇതിലും വലിയ വാദവി​ഷ​യങ്ങൾ ഗ്രഹി​ക്കാ​നുള്ള ഒരു സ്ഥാനത്താ​ണു നാം. പിശാച്‌ “അലറുന്ന സിംഹം എന്നപോ​ലെ ആരെ വിഴു​ങ്ങേണ്ടു എന്നു തിരിഞ്ഞു ചുററി​ന​ട​ക്കു​ന്നു”വെന്നു നമുക്ക​റി​യാം. (1 പത്രൊസ്‌ 5:8) ഇയ്യോ​ബി​ന്റെ പുസ്‌തകം വെളി​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്ന​തു​പോ​ലെ, പ്രശ്‌നങ്ങൾ സൃഷ്ടി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ നമ്മുടെ നിർമലത തകർക്കു​ന്ന​തിൽ പിശാച്‌ ആനന്ദം കൊള്ളും. യഹോ​വ​യു​ടെ അനുകൂ​ല​കാ​ലാ​വസ്ഥാ സാക്ഷികൾ മാത്ര​മാ​ണു നാം എന്ന വാദം തെളി​യി​ക്കാൻ കച്ചകെ​ട്ടി​യി​റ​ങ്ങി​യി​രി​ക്കു​ക​യാണ്‌ അവൻ. (ഇയ്യോബ്‌ 1:9-11; 2:3-5) യഹോ​വ​യു​ടെ പരമാ​ധി​കാ​രം ഉയർത്തി​പ്പി​ടി​ക്കാ​നും അങ്ങനെ പിശാച്‌ ഒരു നുണയ​നാ​ണെന്നു തെളി​യി​ക്കാ​നു​മുള്ള ധൈര്യ​മു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കു​മോ നമുക്ക്‌?

ഈ വ്യവസ്ഥി​തി​യിൽ ഏതെങ്കി​ലും തരത്തി​ലുള്ള ദുരി​തങ്ങൾ മിക്കവാ​റും ഒഴിച്ചു​കൂ​ടാൻ പററാ​ത്ത​താണ്‌ എന്നാണ്‌ യേശു​വി​ന്റെ​യും പിന്നെ യഹോ​വ​യു​ടെ മററ്‌ എണ്ണമററ വിശ്വസ്‌ത ദാസൻമാ​രു​ടെ​യും ദൃഷ്ടാന്തം പ്രകട​മാ​ക്കു​ന്നത്‌. തന്നെ അനുഗ​മി​ക്കാൻ ആഗ്രഹി​ക്കു​ന്നെ​ങ്കിൽ, തന്റെ ശിഷ്യൻമാർ ‘തങ്ങളുടെ ദണ്ഡനസ്‌തം​ഭം എടുക്കാൻ’ മനസ്സു​ള്ള​വ​രാ​യി​രി​ക്ക​ണ​മെന്നു യേശു പറഞ്ഞു. (ലൂക്കോസ്‌ 9:23, NW) ഇയ്യോബ്‌ സഹിച്ച വിപത്തു​ക​ളിൽ ഒന്നോ അതില​ധി​ക​മോ ആയിരി​ക്കാം നമ്മുടെ വ്യക്തി​പ​ര​മായ “ദണ്ഡനസ്‌തം​ഭം.” മോശ​മായ ആരോ​ഗ്യം, പ്രിയ​പ്പെ​ട്ട​വ​രു​ടെ മരണം, വിഷാദം, സാമ്പത്തിക പ്രയാസം, അവിശ്വാ​സി​ക​ളിൽനി​ന്നുള്ള എതിർപ്പ്‌ എന്നിവ​യൊ​ക്കെ ആകാം അത്‌. നമുക്ക്‌ ഏതുത​ര​ത്തി​ലുള്ള പ്രശ്‌നം നേരി​ട്ടാ​ലും അതിന്‌ ഒരു നല്ല വശമുണ്ട്‌. നമ്മുടെ സഹിഷ്‌ണു​ത​യും യഹോ​വ​യോ​ടുള്ള അചഞ്ചല​മായ കൂറും പ്രകട​മാ​ക്കാ​നുള്ള ഒരവസരം എന്നനി​ല​യിൽ നമുക്കു സാഹച​ര്യ​ങ്ങളെ കാണാ​നാ​വും.—യാക്കോബ്‌ 1:2, 3.

അങ്ങനെ​യാ​യി​രു​ന്നു യേശു​വി​ന്റെ അപ്പോ​സ്‌ത​ലൻമാർ പ്രതി​ക​രി​ച്ചത്‌. യേശു​വി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചു പ്രസം​ഗി​ച്ച​തി​നു പെന്ത​ക്കോ​സ്‌തു കഴിഞ്ഞ​യു​ടൻ അവർക്കു ചമ്മട്ടി​യ​ടി​യേ​ററു. അതിന്റെ പേരിൽ നിരു​ത്സാ​ഹി​ത​രാ​കു​ന്ന​തി​നു​പ​കരം അവർ “ആഹ്ലാദി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു” സ്ഥലംവി​ട്ടു. അവർ ആഹ്ലാദ​ചി​ത്ത​രാ​യത്‌ കഷ്ടം അനുഭ​വി​ച്ച​തി​ന്റെ പേരിലല്ല, “അവന്റെ [ക്രിസ്‌തു​വി​ന്റെ] നാമ​ത്തെ​പ്രതി അപമാ​ന​മേൽക്കാൻ യോഗ്യ​രാ​യി അവർ എണ്ണപ്പെട്ടു” എന്നതി​ന്റെ​പേ​രി​ലാണ്‌.—പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 5:40, 41, NW.

തീർച്ച​യാ​യും നമുക്കു നേരി​ടുന്ന എല്ലാ പ്രയാ​സ​ങ്ങ​ളും യഹോ​വയെ സേവി​ക്കു​ന്ന​തി​ന്റെ ഫലമാ​യു​ണ്ടാ​കു​ന്നതല്ല. കുറഞ്ഞ​പക്ഷം ഒരു പരിധി​വരെ നമ്മുടെ പ്രശ്‌നങ്ങൾ നാം സ്വയം വരുത്തി​ക്കൂ​ട്ടു​ന്ന​താണ്‌. അല്ലെങ്കിൽ ഒരുപക്ഷേ, നമ്മുടെ കുഴപ്പം​കൊ​ണ്ട​ല്ലെ​ങ്കിൽക്കൂ​ടി, പ്രശ്‌നം നമ്മുടെ ആത്മീയ സന്തുലി​താ​വ​സ്ഥയെ ബാധി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടാ​വാം. സംഗതി എന്തുത​ന്നെ​യാ​യാ​ലും, ഇയ്യോ​ബി​ന്റേ​തു​പോ​ലെ താഴ്‌മ​യുള്ള ഒരു മനോ​ഭാ​വം പാളിച്ച പററി​യത്‌ എവി​ടെ​യെന്നു വിവേ​ചി​ക്കാൻ നമ്മെ പ്രാപ്‌ത​രാ​ക്കും. “ഞാൻ തിരി​ച്ച​റി​യാ​തെ പറഞ്ഞു​പോ​യി,” ഇയ്യോബ്‌ യഹോ​വ​യോ​ടു സമ്മതി​ച്ചു​പ​റഞ്ഞു. (ഇയ്യോബ്‌ 42:3) ഈവിധം തന്റെ തെററു​കൾ തിരി​ച്ച​റി​യു​ന്നവൻ ഭാവി​യിൽ സമാന​മായ കുഴപ്പങ്ങൾ ഒഴിവാ​ക്കാ​നുള്ള സാധ്യ​ത​യുണ്ട്‌. സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ പറയു​ന്ന​തു​പോ​ലെ, “അനർഥം കണ്ട്‌ സ്വയം ഒളിക്കാൻ ശ്രമി​ക്കു​ന്നവൻ വിവേ​ക​മു​ള്ള​വ​നാണ്‌.”—സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ 22:3, NW.

ഏററവും പ്രധാ​ന​മാ​യി, നമ്മുടെ പ്രശ്‌നങ്ങൾ എല്ലാക്കാ​ല​ത്തും ഉണ്ടായി​രി​ക്കു​ക​യി​ല്ലെന്ന്‌ ഇയ്യോ​ബി​ന്റെ പുസ്‌തകം നമ്മെ അനുസ്‌മ​രി​പ്പി​ക്കു​ന്നു. “സഹിഷ്‌ണുത കാണി​ച്ച​വരെ നാം ഭാഗ്യ​വാൻമാർ എന്നു പുകഴ്‌ത്തു​ന്നു. യോബി​ന്റെ സഹിഷ്‌ണുത നിങ്ങൾ കേട്ടും കർത്താവു വരുത്തിയ അവസാനം കണ്ടുമി​രി​ക്കു​ന്നു; കർത്താവു മഹാ കരുണ​യും മനസ്സലി​വു​മു​ള്ള​വ​ന​ല്ലോ.” (യാക്കോബ്‌ 5:11) ഇന്നത്തെ തന്റെ ദാസൻമാ​രു​ടെ വിശ്വ​സ്‌ത​ത​യ്‌ക്കു യഹോവ സമാന​മാ​യി പ്രതി​ഫലം നൽകു​മെന്നു നമുക്ക്‌ ഉറപ്പു​ള്ള​വ​രാ​യി​രി​ക്കാൻ കഴിയും.

എല്ലാത്തരം പ്രശ്‌ന​ങ്ങ​ളും—“മുൻസം​ഗ​തി​കൾ”—കഴിഞ്ഞു​പോ​കുന്ന സമയത്തി​നാ​യി നാമും നോക്കി​പ്പാർത്തി​രി​ക്കു​ക​യാണ്‌. (വെളി​പാട്‌ 21:4, NW) ആ ദിനം വന്നെത്തും​വരെ, ജ്ഞാന​ത്തോ​ടെ​യും മനക്കരു​ത്തോ​ടെ​യും പ്രശ്‌നങ്ങൾ കൈകാ​ര്യം ചെയ്യാൻ നമ്മെ സഹായി​ക്കുന്ന ഒരമൂല്യ ഗൈഡാ​യി​രി​ക്കും ഇയ്യോ​ബി​ന്റെ പുസ്‌തകം.

[അടിക്കു​റി​പ്പു​കൾ]

[28-ാം പേജി​ലുള്ള ചിത്രം]

“നീ ആകാശ​ത്തേക്കു നോക്കി കാണുക; നിനക്കു മീതെ​യുള്ള മേഘങ്ങളെ ദർശിക്ക.” അങ്ങനെ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ വഴികൾ മമനു​ഷ്യ​ന്റെ വഴിക​ളെ​ക്കാൾ ഉന്നതമാ​ണെന്നു ഗ്രഹി​ക്കാൻ എലീഹൂ ഇയ്യോ​ബി​നെ സഹായി​ച്ചു