ബൈബിൾ വിശേ​ഷാ​ശ​യങ്ങൾ സങ്കീർത്ത​നങ്ങൾ 107-150

സന്തുഷ്ട​നായ ദൈവം, സന്തുഷ്ട​രായ ജനങ്ങൾ!

അനേകർക്കും ഒരിക്ക​ലും ലഭിക്കാത്ത ഒരു ലക്ഷ്യമാണ്‌ സന്തോഷം. ഒരു ചെറിയ കൂട്ടം ആളുകൾക്ക്‌ സന്തോഷം ഒരു ജീവി​ത​മാർഗ്ഗം ആണെങ്കിൽപോ​ലും. അവരുടെ താക്കോൽ എന്താണ്‌? സത്യാ​രാ​ധന! യഹോവ സന്തുഷ്ട​നായ ഒരു ദൈവ​മാ​ണെന്ന്‌ സങ്കീർത്ത​നങ്ങൾ നമ്മെ ബോദ്ധ്യ​മാ​ക്കു​ന്നു. ആയതി​നാൽ അവനെ ആരാധി​ക്കു​ന്ന​തി​നാൽ നമുക്കും സന്തുഷ്ട​രാ​കാം. ഇതിന്റെ തെളി​വി​ലേ​ക്കാ​യി നമുക്ക്‌ സങ്കീർത്ത​നങ്ങൾ അഞ്ചാം പുസ്‌ത​ക​ത്തിൽ നോക്കാം. അതു സങ്കീർത്ത​നങ്ങൾ 107 മുതൽ 150 വരെയാണ്‌.

യഹോവ വിമോ​ച​കൻ

ദയവായി സങ്കീർത്ത​നങ്ങൾ 107 മുതൽ 119 വരെ വായി​ക്കുക. ബാബി​ലോ​ന്യ അടിമ​ത്വ​ത്തിൽനി​ന്നുള്ള വിടു​ത​ലി​നു​വേണ്ടി യഹൂദൻമാ​രു​ടെ പ്രാർത്ഥ​നക്ക്‌ ഉത്തരം കൊടു​ക്കു​ക​യും “യഹോ​വ​യു​ടെ വിമു​ക്തൻമാർ” തിരിച്ച്‌ വരവ്‌ ഗീതങ്ങ​ളാൽ ആഘോ​ഷി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. (സങ്കീർത്തനം 107) നേരത്തെ വിടുതൽ ലഭിച്ച​പ്പോൾ ദാവീദ്‌ ദൈവ​ത്തി​നു സങ്കീർത്ത​നങ്ങൾ രചിക്കു​ക​യും അവന്റെ സ്‌നേ​ഹ​ത്തെ​യും നൻമ​യെ​യും പ്രഖ്യാ​പി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. (സങ്കീർത്ത​നങ്ങൾ 108, 109) യഹോ​വ​യിൽ നിന്നുള്ള ശക്തിയാൽ ദാവീ​ദി​ന്റെ കർത്താ​വായ യേശു​ക്രി​സ്‌തു ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ശത്രു​ക്കളെ കീഴ്‌പ്പെ​ടു​ത്ത​ണ​മാ​യി​രു​ന്നു. (സങ്കീർത്തനം 110) തന്റെ ജനത്തെ രക്ഷിക്കു​ന്നതു കൂടാതെ, യഹോവ അവനെ ഭയപ്പെ​ടുന്ന നേരു​ള്ള​വനെ അനു​ഗ്ര​ഹി​ക്കു​ന്നു. (സങ്കീർത്ത​നങ്ങൾ 111, 112) ബാബി​ലോ​നിൽനി​ന്നുള്ള വിടു​ത​ലി​നെ തുടർന്ന്‌, വലിയ വാർഷിക സദ്യക​ളിൽ യഹൂദൻമാർ ഹാലേൽ സങ്കീർത്ത​നങ്ങൾ പാടി. അഥവാ സ്‌തു​തി​ഗീ​തങ്ങൾ (സങ്കീർത്ത​നങ്ങൾ 113-118) 119-ാം സങ്കീർത്തനം ഏററവും ദൈർഘ്യ​മു​ള്ള​താണ്‌. അതിന്റെ 176 വാക്യ​ങ്ങ​ളിൽ രണ്ടെണ്ണ​മൊ​ഴി​കെ എല്ലാം വചന​ത്തെ​യോ, ദൈവ നിയമ​ത്തേ​യോ പരാമർശി​ക്കു​ന്ന​താണ്‌.

◆107:27—അവരുടെ ജ്ഞാനം കുഴപ്പ​ത്തി​ലാ​ണെന്ന്‌ തെളി​ഞ്ഞ​തെ​ങ്ങനെ?

നാശക​ര​മായ കൊടും​ങ്കാ​റ​റിൽ അകപ്പെട്ട നാവി​ക​രെ​പ്പോ​ലെ ബാബി​ലോ​ണി​ലെ അവരുടെ അടിമ​ത്വാ​വ​സ്ഥ​യിൽ യഹൂദൻമാ​രു​ടെ ജ്ഞാനം നിഷ്‌ഫ​ല​മാ​ണെന്ന്‌ തെളിഞ്ഞു. അവരെ വിമോ​ചി​പ്പി​ക്കാ​നുള്ള എല്ലാം മാനു​ഷീക വിധങ്ങ​ളും പരാജ​യ​പ്പെട്ടു. എന്നാൽ ഈ പ്രക്ഷു​ബ്ധ​മായ സാഹച​ര്യ​ത്തിൽ യഹോ​വ​യി​ലേക്ക്‌ തിരി​ഞ്ഞ​തി​നാൽ വിമോ​ചനം വന്നു. അവൻ ആലങ്കാ​രി​ക​മായ കൊടു​ങ്കാ​ററ്‌ ശമിപ്പി​ക്കാൻ ഇടയാ​ക്കു​ക​യും അവരെ സുരക്ഷി​ത​മായ ഒരു “അഭയ കേന്ദ്ര​ത്തി​ലേക്ക്‌”—യഹൂദാ​ദേ​ശ​ത്തേക്ക്‌ വിമോ​ചി​പ്പി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു.—സങ്കീർത്ത​നങ്ങൾ 107:30

◆110:3—“മഞ്ഞുതു​ള്ളി​ക​ളെ​പ്പോ​ലെ​യുള്ള യുവാക്കൾ” ഉണ്ടായി​രി​ക്കു​ന്ന​തി​ന്റെ പ്രാധാ​ന്യം എന്താണ്‌?

മഞ്ഞു അനു​ഗ്ര​ഹ​ത്തോ​ടും, സമൃദ്ധി​യോ​ടും ഉല്‌പാ​ദ​ന​ക്ഷ​മ​ത​യോ​ടും ബന്ധപ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നു. (ഉൽപത്തി 27:28) മഞ്ഞുതു​ള്ളി​കൾ എണ്ണമറ​റ​തും, മൃദു​ല​വും ജീവസ​ന്ധാ​യ​ക​വും, നവോൻമേ​ഷ​സ​ന്ദാ​യ​ക​വും ആണ്‌. മശി​ഹൈ​ക​രാ​ജാ​വി​ന്റെ സേനാ ദിവസ​ത്തിൽ അവന്റെ പ്രജകൾ മഞ്ഞുതു​ള്ളി​ക​ളോട്‌ താരത​മ്യ​പ്പെ​ടു​ത്താൻ കഴിയു​ന്ന​തു​പോ​ലെ​യുള്ള സംഖ്യ​യിൽ സ്വമേ​ധയാ ഉൻമേ​ഷ​ത്തോ​ടെ അർപ്പി​ക്കും നവോൻമേ​ഷ​സ​ന്ദാ​യ​ക​മായ മഞ്ഞുതു​ള്ളി​ക​ളെ​പ്പോ​ലെ ഇന്നു എണ്ണമററ സംഖ്യ യുവാ​ക്കൻമാ​രും യുവതി​ക​ളും യഹോ​വ​യു​ടെ സ്ഥാപന​ത്തി​ലു​ട​നീ​ളം ദൈവ​ത്തി​നും സഹാരാ​ധ​കർക്കും സേവനം നടത്തുന്നു.

◆116:3—“മരണപാ​ശങ്ങൾ” എന്താണ്‌?

രക്ഷപെ​ടാൻ സാദ്ധ്യ​മ​ല്ലാ​ത്ത​വണ്ണം പൊട്ടാത്ത കയറു​കൾകൊണ്ട്‌ മരണം സങ്കീർത്ത​ന​ക്കാ​രനെ വരിഞ്ഞു കെട്ടി​യ​തു​പോ​ലെ തോന്നി. കയറു വരിഞ്ഞു കെട്ടു​മ്പോൾ അതിരൂ​ക്ഷ​മായ വേദന ഉളവാ​ക്കു​ന്നു അല്ലെങ്കിൽ കഠോ​ര​മായ വേദന. ഗ്രീക്ക്‌ സെപ്‌റ​റവെ​ജിൻറ്‌ ഭാഷാ​ന്തരം എബ്രായ പദമായ “റോപ്പ്‌സ്‌” കഠോര വേദന എന്നനി​ല​യിൽ പരിഭാ​ഷ​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നു. അതിനാൽ യേശു​ക്രി​സ്‌തു മരിച്ച​പ്പോൾ അവൻ മരണത്തി​ന്റെ തളർത്തുന്ന പിടി​യിൽ അഥവാ കഠിന വേദന​യിൽ ആയിരു​ന്നു. യഹോവ യേശു​വി​നെ ഉയർപ്പി​ച്ച​പ്പോൾ അവൻ “മരണപാ​ശ​ങ്ങളെ അഴിക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു.” പ്രവൃത്തി. 2:24.

◆119:83—സങ്കീർത്ത​ന​ക്കാ​രൻ ഒരു “തുരു​ത്തി​പോ​ലെ ആയിരു​ന്ന​തെ​ങ്ങ​നെ​യാണ്‌?

യഹോവ തന്നെ ആശ്വസി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തി​നു​വേണ്ടി കാത്തി​രു​ന്ന​പ്പോൾ സങ്കീർത്ത​ന​ക്കാ​രൻ, ഉപയോ​ഗ​മി​ല്ലാ​തി​രി​ക്കു​മ്പോൾ ചുരു​ങ്ങി​പ്പോ​കുന്ന തുരു​ത്തി​പോ​ലെ ആയിത്തീർന്നു. ചിമ്മി​നി​യി​ല്ലാത്ത ഒരു വീട്ടിലെ പുക നിമിത്തം ഇങ്ങനെ​യുള്ള തുരുത്തി ക്രമേണ ഇരുണ്ട്‌ പോകു​ക​യും, ഉണങ്ങു​ക​യും ചുരു​ങ്ങി​പ്പോ​കു​ക​യും ചെയ്യും. ഫലത്തിൽ പീഡി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​വ​രു​ടെ കൈക​ളാൽ സങ്കീർത്ത​ന​ക്കാ​രന്‌ സംഭവി​ച്ചതു ഇതാണ്‌. (വാക്യം 84) അവന്റെ ദുഃഖാ​വസ്ഥ ഒരു പക്ഷേ അവന്റെ മ്ലാനമായ മുഖഭാ​വ​ത്തി​നു തെളി​വാ​യി​രു​ന്നേ​ക്കാം. ശരീര​ത്തി​ലെ ജലം നഷ്ടപ്പെ​ടു​വാൻ തക്കവണ്ണം അവന്റെ മുഴു ശരീര​വും ബാധി​ച്ചി​രു​ന്നി​രി​ക്കാം. (സങ്കീർത്തനം 32:4 താരത​മ്യ​പ്പെ​ടു​ത്തുക) അങ്ങനെ ഉണങ്ങിയ തുരു​ത്തി​പോ​ലെ വില​കെ​ട്ട​തും, ദ്രാവ​കങ്ങൾ ഉൾക്കൊ​ള്ളാൻ യോഗ്യ​മ​ല്ലാ​ത്ത​തി​നാൽ മററു​ള്ളവർ വലി​ച്ചെ​റി​യു​ന്ന​തു​മാ​യ​താ​യി അവനു അനുഭ​വ​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നി​രി​ക്കാം. എന്നിട്ടും അവൻ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ നിയമങ്ങൾ മറന്നില്ല.

◆119:119—ദൈവം ദുഷ്ടൻമാ​രെ “കൊള്ള​രു​താത്ത കിട്ടം​പോ​ലെ” ഇല്ലാതാ​ക്കു​ന്ന​തെ​ങ്ങ​നെ​യാണ്‌?

ഉരുകി​ക്കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കുന്ന ലോഹ​ത്തിൽനി​ന്നു​ണ്ടാ​കുന്ന അഴുക്ക്‌ അവഗണി​ക്കേ​ണ്ട​താ​യി​രി​ക്കുന്ന ശുദ്ധി​യി​ല്ലാത്ത ഒരു ഉല്‌പ​ന്ന​മാണ്‌. അങ്ങനെ സ്വർണ്ണ​വും വെള്ളി​യും പോ​ലെ​യുള്ള ലോഹങ്ങൾ കൊള്ള​രു​താത്ത കിട്ടത്തിൽ നിന്നും ശുദ്ധി ചെയ്യുന്ന ഒരുവൻ വേർതി​രി​ക്കു​ന്നു. അതു​പോ​ലെ യഹോവ ദുഷ്ടൻമാ​രെ ലോഹ​കി​ട്ട​ത്തി​ന്റെ കൂമ്പാ​ര​മാ​യി പരിഗ​ണി​ക്കു​ക​യും അവരെ ഇല്ലാതാ​ക്കു​ക​യും ചെയ്യുന്നു. അവന്റെ അംഗീ​കാ​ര​മുള്ള വിലയു​ള്ള​വ​രിൽ നിന്നും വേർതി​രി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യുന്നു.—യെഹസ്‌ക്കേൽ 22:17-22 താരത​മ്യ​പ്പെ​ടു​ത്തുക.

നമുക്കു​വേ​ണ്ടി​യുള്ള പാഠം: പുരാതന യഹൂദൻമാ​രെ​പ്പോ​ലെ യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷികൾ ഇന്ന്‌ വിമോ​ചനം കാത്തി​രി​ക്കു​ന്നു—ഈ പ്രാവ​ശ്യം അർമ്മഗ​ദ്ദോൻ കൊടു​ങ്കാ​റ​റി​ലൂ​ടെ (വെളി​പ്പാട്‌ 16:14, 16) ദൈവ​ത്തി​ന്റെ നിയമിത സമയത്ത്‌ ഈ വ്യവസ്ഥി​തി ഈ മഹായു​ദ്ധം മുഖാ​ന്തരം തുടച്ച്‌ മാററ​പ്പെ​ടും. രക്ഷയ്‌ക്കു​വേണ്ടി യഹോ​വ​യി​ലേക്ക്‌ നോക്കാ​ത്തവർ ഈ വലിയ നാശത്തി​ന്റെ അലകളാൽ ഉലയ്‌ക്ക​പ്പെ​ടു​മ്പോൾ പൂർണ്ണ​മാ​യും നിസ്സഹാ​യ​രാ​യി​രി​ക്കും. എന്നിരു​ന്നാ​ലും അതിജീ​വി​ക്കു​ന്നവർ “യഹോ​വ​യു​ടെ സ്‌നേ​ഹ​ദ​യ​ക്കാ​യി അവന്‌ നന്ദി കൊടു​ക്കും.” ആയതി​നാൽ, ഈ അന്ത്യനാ​ളു​ക​ളിൽ യേശു​വി​ന്റെ അഭിഷി​ക്താ​നു​ഗാ​മി​കൾക്കും “മഹാപു​രു​ഷാ​ര​ത്തി​നും” യഹോ​വ​യിൽ അവരുടെ പൂർണ്ണ​മായ വിശ്വാ​സം വയ്‌ക്കാൻ കഴിയും.—സങ്കീർത്തനം 107:31; വെളി​പ്പാട്‌ 7:9.

‘ആരോഹണ ഗീതം’

സങ്കീർത്ത​നങ്ങൾ 120 മുതൽ 134 വരെ വായി​ക്കുക. ഈ 15 സങ്കീർത്ത​നങ്ങൾ ആരോ​ഹ​ണ​ഗീ​തങ്ങൾ എന്നു വിളി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നു. “ആരോഹണ”ത്തിന്റെ കൃത്യ​മായ അർത്ഥ​ത്തെ​ക്കു​റിച്ച്‌ പണ്ഡിതൻമാർ വിയോ​ജി​ക്കു​ന്നു. എന്നാൽ ഈ സങ്കീർത്ത​നങ്ങൾ യിസ്രാ​യേ​ല്യർ അവരുടെ മൂന്നു വാർഷീക ഉത്സവങ്ങൾക്കാ​യി ഉയർന്ന പട്ടണമായ യെരൂ​ശ​ലേ​മി​ലേക്ക്‌ പോയ​പ്പോൾ അഥവാ കയറി​യ​പ്പോൾ പാടിയ സങ്കീർത്ത​നങ്ങൾ ആയിരു​ന്നി​രി​ക്കാം.—സങ്കീർത്തനം 122:1.

◆120:4—മൂർച്ച​യുള്ള അസ്‌ത്ര​ങ്ങ​ളും കത്തുന്ന കനലും എന്താണ്‌?

ദൂഷണം പറയുന്ന നാവ്‌ ഒരു ആയുധ​ത്തെ​പ്പോ​ലെ നാശക​ര​മാ​യി​രി​ക്കാൻ കഴിയും അഥവാ ഒരു തീപോ​ലെ. (സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ 12:18; യാക്കോബ്‌ 3:6) പ്രതി​കാ​ര​മാ​യി യഹോവ ദൂഷണ​നാ​വി​നെ ഒരു പടയാ​ളി​യു​ടെ അസ്‌ത്ര​ങ്ങ​ളെ​ക്കൊ​ണ്ടെ​ന്ന​പ്പോ​ലെ മൗനമാ​ക്കും. രസാവ​ഹ​മാ​യി ദൃഢകാ​ണ്ഡ​ത്തോ​ടു​കൂ​ടിയ വൃക്ഷങ്ങ​ളിൽ നിന്നു​ണ്ടാ​ക്കുന്ന മരക്കരി വളരെ രൂക്ഷമാ​യി കത്തും. “സൂത്ര​ശാ​ലി​യായ” നാവി​നുള്ള കഠിന​മായ ദിവ്യ​ന്യാ​യ​വി​ധി​യെ ചൂണ്ടി​ക്കാ​ണി​ക്കു​ന്നു.—സങ്കീർത്തനം 120:2, 3

◆131:2—ദേഹി “മുലകു​ടി​മാ​റിയ” കുട്ടി​യെ​പ്പോ​ലെ ആയിത്തീർന്ന​തെ​ങ്ങ​നെ​യാണ്‌?

മുലകു​ടി മാററു​ന്ന​തി​നു മുമ്പ്‌, ഒരു കുട്ടി കുടി​ക്കാ​നുള്ള തന്റെ ആഗ്രഹത്തെ തൃപ്‌തി​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്ന​തി​നു അതിന്റെ തള്ളയ്‌ക്കു​വേണ്ടി നോക്കു​ന്നു. മുലകു​ടി മാറിയ കുട്ടി അതിന്റെ അമ്മയുടെ കരങ്ങളിൽ സംതൃ​പ്‌തി​യും സുരക്ഷി​ത​ത്വ​വും ആശ്വാ​സ​വും കണ്ടെത്തു​ന്നു. ഒരു വിനയ​മാർഗ്ഗം പിന്തു​ട​രു​ന്ന​തിൽ തൃപ്‌തി​യു​ള്ള​വ​നാ​യി സങ്കീർത്ത​ന​ക്കാ​രൻ ഒരു മുലകു​ടി​മാ​റിയ കുട്ടി അവന്റെ തള്ളയുടെ കരങ്ങളി​ലെ​ന്ന​പോ​ലെ “ലാളി​പ്പി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട​തും ശാന്തമാ​ക്ക​പ്പെ​ട്ട​തു​മാ​യി” തോന്നി. വിനയ​പൂർവ്വം യഹോ​വ​യി​ലേക്ക്‌ നോക്കു​ക​യും അവന്റെ ഇഷ്ടം ചെയ്യു​ക​യും ചെയ്യു​ന്നതു സുരക്ഷി​ത​ത്വ​വും ധാരാ​ള​മായ അനു​ഗ്ര​ഹ​ങ്ങ​ളും കൊണ്ടു​വ​രും.

നമുക്കു​വേ​ണ്ടി​യുള്ള പാഠം: യഹോ​വക്ക്‌ തന്റെ ജനങ്ങളെ വിപത്തു​ക​ളിൽ നിന്നും രക്ഷിക്കാൻ സാധി​ക്കു​മെ​ങ്കി​ലും എല്ലാ യാതന​ക​ളിൽ നിന്നും അവൻ അവരെ സംരക്ഷി​ക്കു​ന്നില്ല. വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ യാതന​ക​ളാണ്‌ ഈ സങ്കീർത്ത​നങ്ങൾ രചിക്കാൻ ഇവരെ പ്രേരി​പ്പി​ച്ചതു. എന്നിരു​ന്നാ​ലും നിങ്ങൾക്ക്‌ സഹിക്കാ​വു​ന്ന​തി​ലും അധികം പരീക്ഷി​ക്ക​പ്പെ​ടാൻ ദൈവം അനുവ​ദി​ക്കു​ക​യില്ല. എന്നാൽ ഒരു “പരിഹാ​ര​വും ഉണ്ടാക്കും.” (1 കൊരി​ന്ത്യർ 10:13) ആത്മീയ നാശത്തിൽ നിന്നു യഹോവ നമ്മെ സംരക്ഷി​ക്കു​ന്നു. ആപത്തു​കളെ തന്നെ ഇല്ലാതാ​ക്കു​ന്ന​തി​നോ അല്ലെങ്കിൽ സമ്മർദ്ദ​ങ്ങളെ തരണം ചെയ്യു​ന്ന​തി​നു നമ്മെ ശക്തി​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്ന​തി​നോ അവന്‌ കാര്യ​ങ്ങളെ നയിക്കു​ന്ന​തി​നു കഴിയും. ആ ലക്ഷ്യത്തിൽ, നമ്മുടെ ക്രിസ്‌തീയ യോഗ​ങ്ങ​ളിൽ നാം ആസ്വദി​ക്കുന്ന ഐക്യം പ്രയോ​ജ​ന​പ്ര​ദ​വും വളരെ ആശ്വസി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തു​മാണ്‌.—സങ്കീർത്ത​നങ്ങൾ 133:1-3.

സ്‌തു​തിക്ക്‌ യോഗ്യ​നായ ദൈവം

സങ്കീർത്ത​നങ്ങൾ 135 മുതൽ 145 വരെ വായി​ക്കുക. വിഗ്ര​ഹ​ങ്ങ​ളോട്‌ വിരു​ദ്ധ​ത​യിൽ, അവയെ ഉണ്ടാക്കു​ന്ന​വ​രും അവയെ​പ്പോ​ലെ​യാ​യി​ത്തീ​രും, യഹോവ വിമോ​ച​ക​നും, സ്‌തു​തിക്ക്‌ അർഹനു​മായ ദൈവ​മാണ്‌. (സങ്കീർത്തനം 135, 136) അവന്റെ ജനങ്ങൾ ബാബി​ലോ​നി​ലാ​യി​രു​ന്ന​പ്പോൾപോ​ലും അവർ “സീയോൻ ഗീതങ്ങൾ” മറന്നു​പോ​യില്ല. (സങ്കീർത്ത​നങ്ങൾ 137) ദാവീദ്‌ പറയുന്നു “രാജാ​ക്കൻമാർ യഹോ​വയെ പുകഴ്‌ത്തു​ക​യും” അവൻ എങ്ങനെ ഉണ്ടാക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നു​വെ​ന്ന​തി​നാൽ ആനന്ദി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യും. (സങ്കീർത്ത​നങ്ങൾ 138, 139) യഹോ​വ​യു​മാ​യി ഒരു നല്ല ബന്ധത്തി​നു​മാ​ത്രമേ യഥാർത്ഥ സന്തോഷം കൈവ​രു​ത്താൻ സാദ്ധ്യ​മാ​ക​യു​ള്ളു​വെ​ന്ന​റി​ഞ്ഞു​കൊണ്ട്‌ അവൻ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ സംരക്ഷ​ണ​ത്തി​നു​വേണ്ടി പ്രാർത്ഥി​ക്കു​ക​യും അവന്റെ നൻമയെ ഘോഷി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യുന്നു.—സങ്കീർത്ത​നങ്ങൾ 140-145.

◆138:2—ദൈവം തന്റെ വാഗ്‌ദാ​ന​ങ്ങളെ തന്റെ നാമ​ത്തെ​ക്കാൾ മഹിമ​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്ന​തെ​ങ്ങ​നെ​യാണ്‌?

യഹോവ തന്റെ നാമത്തി​ന്റെ അടിസ്ഥാ​ന​ത്തിൽ ചില കാര്യങ്ങൾ പ്രഖ്യാ​പി​ക്കു​മ്പോൾ, നിറ​വേ​റ​റ​ത്തി​നാ​യി നാം പ്രതീ​ക്ഷി​ക്കും. എന്നിരു​ന്നാ​ലും, അവൻ എല്ലായ്‌പ്പോ​ഴും നമ്മുടെ പ്രതീ​ക്ഷ​കളെ കവിയു​മാ​റാ​ക്കു​ന്നു, സാക്ഷാ​ത്‌ക്ക​രണം നമ്മുടെ പ്രതീ​ക്ഷ​കളെ വളരെ​യ​ധി​കം മറിക​ട​ക്കാൻ ഇടയാ​ക്കി​ക്കൊണ്ട്‌. നാം പ്രതീ​ക്ഷി​ക്കു​ന്ന​തി​നെ​ക്കാൾ മഹത്തായ നിവൃ​ത്തി​യു​ണ്ടാ​ക്കി​ക്കൊണ്ട്‌ ദൈവം തന്റെ വാഗ്‌ദാ​ന​ങ്ങളെ മഹിമ​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നു.

◆139:9—“ഉഷസ്സിന്റെ ചിറകു​കൾ” എന്നതി​നാൽ അർത്ഥമാ​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നതു എന്താണ്‌?

ഈ ഉപയോ​ഗം ഉഷസ്സിലെ പ്രകാ​ശത്തെ ചിത്രീ​ക​രി​ക്കു​ന്നു, ചിറകു​കൾ ഉള്ളതു​പോ​ലെ, കിഴക്ക്‌ നിന്ന്‌ പടിഞ്ഞാ​റേക്ക്‌ മേഘങ്ങൾക്കു മുകളി​ലൂ​ടെ ത്വരി​ത​മാ​യി പടരുന്നു. ദാവീദ്‌ ഉഷസ്സിന്റെ ചിറക്‌ ധരിച്ചു​കൊണ്ട്‌ പടിഞ്ഞാ​റേ വിദൂ​ര​ത​യിൽ എത്തിയാ​ലും, അപ്പോ​ഴും അവൻ യഹോ​വ​യു​ടെ സംരക്ഷ​ണ​ത്തി​ലും നിയ​ന്ത്ര​ണ​ത്തി​ലും ആയിരി​ക്കും—സങ്കീർത്തനം 139:10; ആമോസ്‌ 9:2, 3 താരത​മ്യ​പ്പെ​ടു​ത്തുക.

◆141:3—തന്റെ അധരവാ​തി​ലിന്‌ ഒരു കാവൽ വേണ​മെന്ന്‌ ദാവീദ്‌ ആഗ്രഹി​ച്ച​തെ​ന്തു​കൊ​ണ്ടാണ്‌?

നാവിന്‌ ചെയ്യാൻ കഴിയുന്ന നാശ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചും, പ്രത്യേ​കിച്ച്‌ പ്രകോ​പി​പ്പി​ക്ക​പ്പെ​ടു​മ്പോൾ അപൂർണ്ണ​മ​നു​ഷ്യർ എങ്ങനെ പരുഷ​മാ​യി സംസാ​രി​ക്കാൻ പരീക്ഷി​ക്ക​പ്പെ​ടു​മെ​ന്നും ദാവീദ്‌ അറിഞ്ഞി​രു​ന്നു. മോശെ ഭൂമി​യി​ലെ ഏററവും സൗമ്യ​നായ മനുഷ്യൻ ആയിരു​ന്നു, എന്നിട്ടും മെരി​ബാ​യി​ലെ വെള്ളങ്ങ​ളോ​ടുള്ള ബന്ധത്തിൽ തന്റെ നാവി​നാൽ പാപം ചെയ്‌തു. (സംഖ്യാ 12:3; 20:9-13) അതു​കൊണ്ട്‌ ഹാനി​ക​ര​മായ സംസാരം ഒഴിവാ​ക്കു​ന്ന​തി​നും ഒരു നല്ല ഹൃദയം കാത്തു​സൂ​ക്ഷി​ക്കു​ന്ന​തി​നും, നാവിന്റെ നിയ​ന്ത്രണം ആവശ്യ​മാണ്‌.—യാക്കോബ്‌ 3:5-12.

◆142:7—തന്റെ പ്രാണൻ ഒരു “ഇരുട്ടറ”യിലാ​ണെന്ന്‌ ദാവീദ്‌ ചിന്തി​ച്ച​തെ​ന്തു​കൊ​ണ്ടാണ്‌?

ഇരുട്ടുള്ള അപകട​ക​ര​മായ ഒരു കാരാ​ഗ്ര​ഹ​ത്തി​ലെ​ന്ന​വണ്ണം അവന്‌ ഏകാന്തത അനുഭ​വ​പ്പെട്ടു. തന്റെ പ്രശ്‌ന​ങ്ങ​ളു​മാ​യി തെററി​ദ്ധ​രി​ക്ക​പ്പെട്ട്‌ മറെറല്ലാ മനുഷ്യ​രിൽനി​ന്നും അകന്നു. നമുക്ക്‌ അതു​പോ​ലെ​യുള്ള അനുഭ​വങ്ങൾ ഉണ്ടാകു​ക​യും നമ്മുടെ വലങ്കൈ ആക്രമ​ണ​ത്തി​നു തുറന്നി​രി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യു​മ്പോൾ, സഹായ​ത്തി​നാ​യി നമുക്ക്‌ യഹോ​വയെ വിളി​ക്കാൻ കഴിയും.—സങ്കീർത്തനം 142:3-7.

നമുക്കു​വേ​ണ്ടി​യുള്ള പാഠം: സങ്കീർത്ത​നങ്ങൾ 139-ൽ തന്നെ ശോധന ചെയ്യു​ന്ന​തി​ലുള്ള ദൈവ​ത്തി​ന്റെ കഴിവി​ലും, അവനെ​യും അവന്റെ വഴിക​ളെ​യും അറിയു​ന്ന​തി​ലും സന്തോഷം പ്രകടി​പ്പി​ച്ചു. ഒഴിഞ്ഞു മാറു​ന്ന​തി​നു നോക്കാ​തെ ദാവീദ്‌ യഹോ​വ​യു​ടെ മാർഗ്ഗ​നിർദ്ദേ​ശ​ത്തി​നും നിയ​ന്ത്ര​ണ​ത്തി​നും കൂടുതൽ പൂർണ്ണ​മാ​യി വഴങ്ങു​ന്ന​തി​നു ആഗ്രഹി​ച്ചു. ദൈവം എപ്പോ​ഴും തന്നെ നിരീ​ക്ഷി​ക്കു​ന്നു​വെന്ന്‌ അവൻ അറിഞ്ഞു. അങ്ങനെ​യുള്ള അറിവ്‌ ഒരുവനെ തെററു​ക​ളിൽ നിന്നു തടയുക മാത്രമല്ല അങ്ങേയ​റ​റത്തെ ആശ്വാസം പ്രദാനം ചെയ്യു​ക​യും ചെയ്യുന്നു. യഹോവ നമ്മുടെ പ്രവർത്ത​ന​ങ്ങളെ കാണു​ക​യും, നമ്മുടെ പ്രശ്‌ന​ങ്ങളെ മനസ്സി​ലാ​ക്കു​ക​യും, എല്ലായ്‌പ്പോ​ഴും നമ്മെ സഹായി​ക്കാൻ ഒരുക്ക​മു​ള്ള​വ​നാ​ണെ​ന്നു​മുള്ള വസ്‌തുത സമാധാ​ന​ത്തി​ന്റെ​യും സുരക്ഷി​ത​ത്വ​ത്തി​ന്റെ​യും ഒരു അഗാധ​മായ വികാരം നമ്മിൽ ഉളവാ​ക്കു​ന്നു. അതു നമ്മുടെ സന്തോ​ഷ​ത്തി​നു അത്യാ​വ​ശ്യ​മാണ്‌.

യാഹിനെ സ്‌തു​തി​പ്പിൻ!

സങ്കീർത്ത​നങ്ങൾ 146 മുതൽ 150 വരെ വായി​ക്കുക. മുഴു സങ്കീർത്ത​ന​പു​സ്‌ത​ക​ങ്ങ​ളു​ടെ​യും വിഷയം തുടങ്ങു​ന്നതു ഈ സങ്കീർത്ത​നങ്ങൾ ആണ്‌—“ജനങ്ങളേ നിങ്ങൾ യാഹിനെ സ്‌തു​തി​പ്പിൻ!” ആ മഹത്തായ വാക്കു​ക​ളോ​ടെ​യാണ്‌ ഓരോ​ന്നും ആരംഭി​ക്കു​ക​യും അവസാ​നി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യു​ന്നതു. എല്ലാ സൃഷ്ടി​യെ​യും “യാഹിനെ സ്‌തു​തി​ക്കാൻ ആഹ്വാനം ചെയ്യുന്ന 150-ാമത്തെ സങ്കീർത്ത​ന​ത്തിൽ ഇവയെ​ല്ലാം ഒരു മഹത്തായ ഉയർച്ച​യിൽ എത്തുന്നു.

◆സങ്കീർത്തനം 146:3—മാനു​ഷ്യ​നേ​താ​ക്ക​ളിൽ വിശ്വാ​സം വയ്‌ക്ക​രു​താ​ത്ത​തെ​ന്തു​കൊണ്ട്‌?

മാനുഷ നേതാക്കൾ മർത്ഥ്യ​രാണ്‌. അവർക്ക്‌ അവരെ​ത​ന്നെ​യോ അവരിൽ ആശ്രയി​ക്കു​ന്ന​വ​രെ​യോ രക്ഷിക്കാൻ സാധി​ക്കു​ക​യില്ല. അങ്ങനെ മാനു​ഷ്യ​നേ​താ​ക്ക​ളി​ലുള്ള വിശ്വാ​സം മരണമെന്ന സംഭവ്യ​ത​യാൽ നശിപ്പി​ക്ക​പ്പെ​ടാ​വു​ന്ന​താണ്‌. എന്നാൽ “തന്റെ ദൈവ​മായ യഹോ​വ​യിൽ പ്രത്യാശ ഉള്ളവൻ സന്തുഷ്ട​നാണ്‌.” (സങ്കീർത്തനം 146:5, 6) മനുഷ്യർക്ക്‌ കൊടു​ക്കാൻ കഴിയു​ന്ന​തി​ലും അത്യു​ന്ന​ത​മായ മാർഗ്ഗ​നിർദ്ദേ​ശ​ത്തി​ന്റെ ആവശ്യം സങ്കീർത്ത​ന​ക്കാ​രൻ കണ്ടു.

◆148:4—സ്വർഗ്ഗ​ങ്ങൾക്ക്‌ മീതെ​യുള്ള വെള്ളം ഏതാണ്‌?

ഇവിടെ സങ്കീർത്ത​ന​ക്കാ​രൻ അർത്ഥമാ​ക്കി​യത്‌, ക്രമേണ സമു​ദ്ര​ത്തി​ലേക്ക്‌ തിരികെ ഒഴുകി​ചെ​ല്ലു​ന്ന​തും, കാലാ​കാ​ല​ങ്ങ​ളിൽ മഴയായി പെയ്യു​ന്ന​തും, ഭൂമിക്ക്‌ മുകളി​ലുള്ള ജലത്തെ വഹിക്കു​ന്ന​തു​മായ മേഘങ്ങ​ളെ​യാണ്‌. ഇതു ജീവന്‌ അത്യാ​വ​ശ്യ​മായ ഒരു പ്രകൃ​യ​യും അതിന്റെ അസ്‌തി​ത്വം സൃഷ്ടാ​വി​നു സ്‌തുതി കൊടു​ക്കു​ന്ന​തു​മാണ്‌. ഭൂമി​ക്കും മേഘങ്ങൾക്കും ഇടയി​ലുള്ള അന്തരീക്ഷ വിതാ​ന​ത്തിന്‌ സ്വർഗ്ഗങ്ങൾ എന്ന്‌ പറയ​പ്പെ​ടാൻ കഴിയു​ന്ന​തു​കൊണ്ട്‌, സങ്കീർത്ത​ന​ക്കാ​രൻ മേഘങ്ങ​ളെ​യാണ്‌ സ്വർഗ്ഗ​ങ്ങൾക്ക്‌ മീതെ​യുള്ള വെള്ളങ്ങൾ എന്നു പരാമർശി​ച്ചത്‌.

സങ്കീർത്ത​ന​ങ്ങൾ ഈ സത്യം സ്വതസി​ദ്ധ​മാ​ക്കു​ന്നു: യഥാർത്ഥ സന്തോ​ഷ​മു​ള്ള​വ​രാ​യി​രി​ക്കു​ന്ന​തിന്‌ നമുക്ക്‌ യഹോ​വ​യു​മാ​യി ഒരു നല്ല ബന്ധം ആവശ്യ​മാണ്‌. അങ്ങനെ, ദൈവ ജനങ്ങളു​ടെ മുഴു​ല​ക്ഷ്യ​വും നമ്മുടെ അസ്‌തി​ത്വ​ത്തി​ന്റെ ഉദ്ദേശ്യ​വും സങ്കീർത്ത​ന​ക്കാ​രന്റെ സമാപന ആഹ്വാ​ന​ത്തിൽ സമാഹ​രി​ക്കാം.: “ശ്വസി​ക്കു​ന്ന​തൊ​ക്കെ​യും—യാഹിനെ സ്‌തു​തി​ക്കട്ടെ. ജനങ്ങളേ നിങ്ങൾ യാഹിനെ സ്‌തു​തി​പ്പിൻ!”—സങ്കീർത്തനം 150:6.