ജ്ഞാനം സമ്പാദി​ക്കുക, ശിക്ഷണം സ്വീക​രി​ക്കു​ക

യഹോ​വ​യാം ദൈവം തന്റെ ജനത്തിന്റെ മഹോ​പ​ദേ​ഷ്ടാ​വാണ്‌. തന്നെക്കു​റി​ച്ചു മാത്രമല്ല ജീവി​തത്തെ കുറി​ച്ചും അവൻ അവരെ പഠിപ്പി​ക്കു​ന്നു. (യെശയ്യാ​വു 30:20; 54:13; സങ്കീർത്തനം 27:11) ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌, ദൈവം ഇസ്രാ​യേൽ ജനതയ്‌ക്ക്‌ ഉപദേ​ഷ്ടാ​ക്ക​ന്മാ​രാ​യി പ്രവാ​ച​ക​ന്മാ​രെ​യും ലേവ്യ​രെ​യും—പ്രത്യേ​കി​ച്ചും പുരോ​ഹി​ത​ന്മാ​രെ—ജ്ഞാനി​ക​ളായ മറ്റു പുരു​ഷ​ന്മാ​രെ​യും നൽകി. (2 ദിനവൃ​ത്താ​ന്തം 35:3; യിരെ​മ്യാ​വു 18:18) പ്രവാ​ച​ക​ന്മാർ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ഉദ്ദേശ്യ​ങ്ങ​ളെ​യും ഗുണങ്ങ​ളെ​യും കുറിച്ചു ജനങ്ങളെ പഠിപ്പി​ക്കു​ക​യും അവർ സ്വീക​രി​ക്കേണ്ട ശരിയായ മാർഗം പറഞ്ഞു​കൊ​ടു​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. പുരോ​ഹി​ത​ന്മാർക്കും ലേവ്യർക്കും യഹോ​വ​യു​ടെ ന്യായ​പ്ര​മാ​ണം പഠിപ്പി​ക്കു​ന്ന​തി​നുള്ള ഉത്തരവാ​ദി​ത്വം ഉണ്ടായി​രു​ന്നു. ജ്ഞാനി​ക​ളായ പുരു​ഷ​ന്മാർ, അഥവാ മൂപ്പന്മാർ, അനുദിന ജീവി​ത​ത്തിൽ ആവശ്യ​മായ നല്ല ബുദ്ധി​യു​പ​ദേ​ശങ്ങൾ നൽകി.

ദാവീ​ദി​ന്റെ പുത്ര​നായ ശലോ​മോൻ ഇസ്രാ​യേ​ലി​ലെ ജ്ഞാനി​ക​ളിൽ ശ്രദ്ധേ​യ​നാ​യി​രു​ന്നു. (1 രാജാ​ക്ക​ന്മാർ 4:30, 31) അവന്റെ മഹത്ത്വ​വും സമ്പത്തും നേരിട്ടു കണ്ട അതിവി​ശിഷ്ട സന്ദർശ​ക​രിൽ ഒരാളായ ശേബയി​ലെ രാജ്ഞി ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു: “പാതി​പോ​ലും ഞാൻ അറിഞ്ഞി​രു​ന്നില്ല. ഞാൻ കേട്ട കീർത്തി​യെ​ക്കാൾ നിന്റെ ജ്ഞാനവും ധനവും അധിക​മാ​കു​ന്നു.” (1 രാജാ​ക്ക​ന്മാർ 10:7) ശലോ​മോ​ന്റെ ജ്ഞാനത്തി​ന്റെ രഹസ്യം എന്തായി​രു​ന്നു? പൊ.യു.മു. 1037-ൽ ശലോ​മോൻ ഇസ്രാ​യേ​ലി​ന്റെ രാജാവ്‌ ആയപ്പോൾ അവൻ “ജ്ഞാനവും വിവേ​ക​വും” കിട്ടാ​നാ​യി പ്രാർഥി​ച്ചു. ശലോ​മോൻ ആവശ്യ​പ്പെട്ട സംഗതി​യിൽ പ്രസാ​ദിച്ച യഹോവ അവനു ജ്ഞാനവും വിവേ​ക​വും അതു​പോ​ലെ ഗ്രാഹ്യ​മുള്ള ഒരു ഹൃദയ​വും നൽകി. (2 ദിനവൃ​ത്താ​ന്തം 1:10-12; 1 രാജാ​ക്ക​ന്മാർ 3:12) അതു​കൊണ്ട്‌, ശലോ​മോൻ ‘മൂവാ​യി​രം സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ’ പറഞ്ഞതിൽ അതിശ​യി​ക്കാ​നില്ല! (1 രാജാ​ക്ക​ന്മാർ 4:32) അവയിൽ ചിലതും ‘ആഗൂരി​ന്റെ വചനങ്ങ​ളും’ ‘ലെമൂ​വേൽരാ​ജാ​വി​ന്റെ വചനങ്ങ​ളും’ സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ എന്ന ബൈബിൾ പുസ്‌ത​ക​ത്തിൽ രേഖ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യി​രി​ക്കു​ന്നു. (സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ 30:1; 31:1) ആ സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങ​ളിൽ രേഖ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യി​രി​ക്കുന്ന സനാതന സത്യങ്ങൾ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ജ്ഞാനത്തെ പ്രതി​ഫ​ലി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​വ​യാണ്‌. (1 രാജാ​ക്ക​ന്മാർ 10:23, 24) സന്തുഷ്ട​വും വിജയ​പ്ര​ദ​വു​മായ ജീവിതം നയിക്കാൻ ആഗ്രഹി​ക്കുന്ന ഏതൊ​രാൾക്കും അന്നത്തെ​പ്പോ​ലെ​തന്നെ ഇന്നും അവ അനിവാ​ര്യ​മാണ്‌.

വിജയ​വും ധാർമിക ശുദ്ധി​യും—എങ്ങനെ?

സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ എന്ന പുസ്‌ത​ക​ത്തി​ന്റെ ഉദ്ദേശ്യം അതിന്റെ പ്രാരംഭ വാക്കു​ക​ളിൽ വിശദീ​ക​രി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു: “യിസ്രാ​യേൽരാ​ജാ​വാ​യി ദാവീ​ദി​ന്റെ മകനായ ശലോ​മോ​ന്റെ സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ. ജ്ഞാനവും പ്രബോ​ധ​ന​വും [“ശിക്ഷണ​വും,” NW] പ്രാപി​പ്പാ​നും വിവേ​ക​വ​ച​ന​ങ്ങളെ ഗ്രഹി​പ്പാ​നും പരിജ്ഞാ​നം, നീതി, ന്യായം, നേർ എന്നി​വെ​ക്കാ​യി പ്രബോ​ധനം ലഭിപ്പാ​നും അല്‌പ​ബു​ദ്ധി​കൾക്കു [“അനുഭ​വ​ജ്ഞാ​നം ഇല്ലാത്ത​വന്‌,” NW] സൂക്ഷ്‌മ​ബു​ദ്ധി​യും ബാലന്നു [“യുവാ​വിന്‌,” NW] പരിജ്ഞാ​ന​വും വകതി​രി​വും നല്‌കു​വാ​നും . . . അവ ഉതകുന്നു.”—സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ 1:1-6.

‘ശലോ​മോ​ന്റെ സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾക്ക്‌’ എത്ര ശ്രേഷ്‌ഠ​മായ ഉദ്ദേശ്യ​മാണ്‌ ഉള്ളത്‌! ഒരുവൻ ‘ജ്ഞാനവും ശിക്ഷണ​വും പ്രാപി​ക്കു​ന്ന​തി​നു’ വേണ്ടി​യു​ള്ള​താണ്‌ അവ. കാര്യ​ങ്ങളെ അവ ആയിരി​ക്കുന്ന വിധത്തിൽ ഗ്രഹി​ക്കു​ന്ന​തും ആ അറിവ്‌ പ്രശ്‌ന​പ​രി​ഹാ​ര​ത്തി​നും ലക്ഷ്യ​പ്രാ​പ്‌തി​ക്കും അപകടങ്ങൾ ഒഴിവാ​ക്കു​ന്ന​തി​നും അല്ലെങ്കിൽ അങ്ങനെ ചെയ്യാൻ മറ്റുള്ള​വരെ സഹായി​ക്കു​ന്ന​തി​നും ഉപയോ​ഗി​ക്കു​ന്ന​തും ജ്ഞാനത്തിൽ ഉൾപ്പെ​ടു​ന്നു. ഒരു പരാമർശ ഗ്രന്ഥം ഇങ്ങനെ പ്രസ്‌താ​വി​ക്കു​ന്നു: “സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങ​ളു​ടെ പുസ്‌ത​ക​ത്തി​ലെ ‘ജ്ഞാനം’ എന്നത്‌ ജീവിത നൈപു​ണ്യ​ത്തെ—ജ്ഞാനപൂർവം തീരു​മാ​നങ്ങൾ എടുക്കാ​നും വിജയ​പ്ര​ദ​മാ​യി ജീവി​ക്കാ​നു​മുള്ള പ്രാപ്‌തി​യെ—ആണു സൂചി​പ്പി​ക്കു​ന്നത്‌.” അപ്പോൾ, ജ്ഞാനം പ്രാപി​ക്കു​ന്നത്‌ എത്ര പ്രധാ​ന​മാണ്‌!—സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ 4:7.

ശലോ​മോ​ന്റെ സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ ശിക്ഷണ​വും നൽകുന്നു. നമുക്ക്‌ ഈ പരിശീ​ലനം ആവശ്യ​മു​ണ്ടോ? തിരുത്തൽ, ശാസന, അല്ലെങ്കിൽ ശിക്ഷ എന്ന അർഥമാ​ണു തിരു​വെ​ഴു​ത്തു​ക​ളിൽ ശിക്ഷണ​ത്തിന്‌ ഉള്ളത്‌. ഒരു ബൈബിൾ പണ്ഡിതൻ പറയു​ന്ന​ത​നു​സ​രിച്ച്‌, അത്‌ “തെറ്റു ചെയ്യാ​നുള്ള പ്രവണ​ത​യ്‌ക്കു മാറ്റം വരുത്തു​ന്നത്‌ ഉൾപ്പെ​ടെ​യുള്ള ധാർമിക പരിശീ​ല​നത്തെ സൂചി​പ്പി​ക്കു​ന്നു.” നാം സ്വയം നൽകു​ന്നത്‌ ആയാലും മറ്റുള്ളവർ നൽകു​ന്നത്‌ ആയാലും, ശിക്ഷണം ദുഷ്‌പ്ര​വൃ​ത്തി​യിൽ ഏർപ്പെ​ടു​ന്ന​തിൽ നിന്നു നമ്മെ തടയുക മാത്രമല്ല ശരിയായ മാറ്റങ്ങൾ വരുത്താൻ നമ്മെ പ്രചോ​ദി​പ്പി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യുന്നു. അതെ, ധാർമിക ശുദ്ധി​യു​ള്ള​വ​രാ​യി നില​കൊ​ള്ളാൻ ആഗ്രഹി​ക്കു​ന്നെ​ങ്കിൽ നമുക്കു ശിക്ഷണം അനിവാ​ര്യ​മാണ്‌.

അപ്പോൾ സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങ​ളു​ടെ ഉദ്ദേശ്യം രണ്ടാണ്‌—ജ്ഞാനം ഉൾനടുക, ശിക്ഷണം നൽകുക. ധാർമിക ശിക്ഷണ​ത്തി​നും മാനസിക പ്രാപ്‌തി​ക്കും നിരവധി വശങ്ങളുണ്ട്‌. ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌, നീതി​യും ന്യായ​വും ധാർമിക ഗുണങ്ങ​ളാണ്‌. യഹോ​വ​യു​ടെ ഉന്നതമായ നിലവാ​ര​ങ്ങ​ളോ​ടു പറ്റിനിൽക്കാൻ അവ നമ്മെ സഹായി​ക്കു​ന്നു.

ഗ്രാഹ്യം, ഉൾക്കാഴ്‌ച, വിവേകം, ചിന്താ​പ്രാ​പ്‌തി എന്നിങ്ങനെ നിരവധി ഘടകങ്ങൾ ഉൾപ്പെ​ട്ട​താ​ണു ജ്ഞാനം. ഒരു കാര്യത്തെ അതിന്റെ ഉള്ളി​ലേക്ക്‌ ഇറങ്ങി​ച്ചെന്നു കാണാ​നും അതിന്റെ ഭാഗങ്ങൾക്ക്‌ മുഴു സംഗതി​യു​മാ​യുള്ള ബന്ധം മനസ്സി​ലാ​ക്കു​ക​വഴി അതിന്റെ ഘടന വിവേ​ചിച്ച്‌ അറിയാ​നും ഉള്ള പ്രാപ്‌തി​യാണ്‌ ഗ്രാഹ്യം. കാരണങ്ങൾ തിരി​ച്ച​റി​യാ​നും ഒരു പ്രത്യേക ഗതി ശരിയോ തെറ്റോ ആയിരി​ക്കു​ന്നത്‌ എന്തു​കൊ​ണ്ടെന്നു മനസ്സി​ലാ​ക്കാ​നു​മുള്ള പ്രാപ്‌തി​യാണ്‌ ഉൾക്കാഴ്‌ച. ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌, ഒരാൾ തെറ്റായ ഗതിയി​ലേക്കു നീങ്ങി​ക്കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ന്നെ​ങ്കിൽ അതു വിവേ​ചി​ച്ച​റി​യാൻ ഗ്രാഹ്യ​മുള്ള ഒരാൾക്കു കഴിയും. അപകടത്തെ കുറിച്ച്‌ അദ്ദേഹം ആ വ്യക്തിക്ക്‌ ഉടനെ മുന്നറി​യി​പ്പു കൊടു​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തേ​ക്കാം. എന്നാൽ പ്രസ്‌തുത വ്യക്തി ആ ഗതിയി​ലേക്കു നീങ്ങു​ന്ന​തി​ന്റെ കാരണം മനസ്സി​ലാ​ക്കാ​നും അദ്ദേഹത്തെ രക്ഷിക്കാൻ ഏറ്റവും ഫലപ്ര​ദ​മായ മാർഗം കണ്ടെത്താ​നും ഉൾക്കാഴ്‌ച ഉണ്ടെങ്കി​ലേ സാധിക്കൂ.

സൂക്ഷ്‌മ ബുദ്ധി​യു​ള്ളവർ വിവേ​ക​മ​തി​ക​ളാണ്‌, എളുപ്പം വഞ്ചിക്ക​പ്പെ​ടു​ന്ന​വരല്ല. (സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ 14:15) തിന്മ മുൻകൂ​ട്ടി കാണാ​നും അതിനെ നേരി​ടാൻ ഒരുങ്ങി​യി​രി​ക്കാ​നും അവർക്കു കഴിയും. ജീവി​ത​ത്തിൽ ഉദ്ദേശ്യ​പൂർവ​ക​മായ മാർഗ​നിർദേശം നൽകുന്ന ആരോ​ഗ്യാ​വ​ഹ​മായ ചിന്തക​ളും ആശയങ്ങ​ളും രൂപ​പ്പെ​ടു​ത്താൻ അതു നമ്മെ പ്രാപ്‌ത​രാ​ക്കു​ന്നു. ബൈബിൾ സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങ​ളു​ടെ പഠനം തീർച്ച​യാ​യും പ്രതി​ഫ​ല​ദാ​യ​ക​മാണ്‌. കാരണം, നാം ജ്ഞാനം സമ്പാദി​ക്കാ​നും ശിക്ഷണം സ്വീക​രി​ക്കാ​നും വേണ്ടി​യാണ്‌ അവ രേഖ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യി​രി​ക്കു​ന്നത്‌. സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾക്കു ശ്രദ്ധ നൽകുന്ന “അനുഭ​വ​ജ്ഞാ​നം ഇല്ലാത്ത” ആളുകൾ പോലും സൂക്ഷ്‌മ​ബു​ദ്ധി പ്രാപി​ക്കും. ‘യുവാവ്‌’ അറിവും ചിന്താ​പ്രാ​പ്‌തി​യും നേടും.

ജ്ഞാനി​കൾക്കുള്ള സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ

എന്നാൽ, ബൈബി​ളി​ലെ സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ അനുഭ​വ​ജ്ഞാ​നം ഇല്ലാത്ത​വർക്കും യുവാ​ക്കൾക്കും വേണ്ടി മാത്രമല്ല, ശ്രദ്ധി​ക്കാൻതക്ക ജ്ഞാനമുള്ള ഏവർക്കും വേണ്ടി​യു​ള്ള​വ​യാണ്‌. “ജ്ഞാനി കേട്ടിട്ടു വിദ്യാ​ഭി​വൃ​ദ്ധി​പ്രാ​പി​പ്പാ​നും, ബുദ്ധി​മാൻ [“ഗ്രാഹ്യ​മുള്ള മനുഷ്യൻ,” NW] സദുപ​ദേശം സമ്പാദി​പ്പാ​നും സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങ​ളും അലങ്കാ​ര​വ​ച​ന​ങ്ങ​ളും ജ്ഞാനി​ക​ളു​ടെ മൊഴി​ക​ളും കടങ്കഥ​ക​ളും മനസ്സി​ലാ​ക്കു​വാ​നും അവ ഉതകുന്നു” എന്ന്‌ ശലോ​മോൻ രാജാവു പറയുന്നു. (സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ 1:5, 6) ഇപ്പോൾത്തന്നെ ജ്ഞാനം സമ്പാദി​ച്ചി​ട്ടുള്ള ഒരു വ്യക്തി സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾക്കു ശ്രദ്ധ നൽകു​ക​വഴി തന്റെ അറിവു വർധി​പ്പി​ക്കും. ഗ്രാഹ്യ​മുള്ള മനുഷ്യൻ ജീവിതം വിജയ​പ്ര​ദ​മാ​യി നയിക്കാ​നുള്ള തന്റെ കഴിവി​നെ കൂർമ​ത​യു​ള്ള​താ​ക്കും.

മിക്ക​പ്പോ​ഴും ഒരു സദൃശ​വാ​ക്യം ഗഹനമായ ഒരു സത്യത്തെ ഏതാനും വാക്കു​ക​ളിൽ പ്രകടി​പ്പി​ക്കു​ന്നു. ഒരു ബൈബിൾ സദൃശ​വാ​ക്യം കുഴയ്‌ക്കുന്ന ഒരു പഴഞ്ചൊ​ല്ലി​ന്റെ രൂപത്തി​ലാ​കാം. (സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ 1:17-19) ചില സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ കടങ്കഥ​ക​ളാണ്‌—ദുഷ്‌ക​ര​വും കെട്ടു​പി​ണ​ഞ്ഞ​തു​മായ ആ പ്രസ്‌താ​വ​ന​ക​ളു​ടെ നിഗൂഢത നീക്കി​യാ​ലേ അവ മനസ്സി​ലാ​കൂ. സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങ​ളിൽ ഉപമക​ളും രൂപക​ങ്ങ​ളും മറ്റ്‌ അലങ്കാര പ്രയോ​ഗ​ങ്ങ​ളും അടങ്ങി​യി​രി​ക്കാം. അവ മനസ്സി​ലാ​ക്കു​ന്ന​തിന്‌ സമയവും ധ്യാന​വും ആവശ്യ​മാണ്‌. ഒട്ടനവധി സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങ​ളു​ടെ രചയി​താ​വാ​യി​രുന്ന ശലോ​മോൻ തീർച്ച​യാ​യും സദൃശ​വാ​ക്യ​ത്തി​ന്റെ അർഥം ഗ്രഹി​ക്കാൻ പ്രാപ്‌ത​നാ​യി​രു​ന്നു. ആ പ്രാപ്‌തി തന്റെ വായന​ക്കാ​രി​ലും വളർത്തി​യെ​ടു​ക്കാൻ സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ എന്ന പുസ്‌ത​ക​ത്തി​ലൂ​ടെ അവൻ ഉദ്യമി​ക്കു​ന്നു. അതിനു ശ്രദ്ധ നൽകാൻ ജ്ഞാനി​യായ ഒരു വ്യക്തി ആഗ്രഹി​ക്കും.

ലക്ഷ്യത്തി​ലേക്കു നയിക്കുന്ന തുടക്കം

ജ്ഞാനവും ശിക്ഷണ​വും ഒരുവൻ അന്വേ​ഷി​ച്ചു തുടങ്ങു​ന്നത്‌ എവി​ടെ​യാണ്‌? ശലോ​മോൻ അതിന്‌ ഉത്തരം നൽകുന്നു: “യഹോ​വാ​ഭയം അറിവി​ന്റെ ആരംഭം ആകുന്നു. മൂഢന്മാർ മാത്ര​മാണ്‌ ജ്ഞാനവും ശിക്ഷണ​വും തുച്ഛീ​ക​രി​ക്കു​ന്നത്‌.” (സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ 1:7, NW) അറിവി​ന്റെ ആരംഭം യഹോ​വാ​ഭ​യ​മാണ്‌. അറിവി​ല്ലെ​ങ്കിൽ ജ്ഞാനമോ ശിക്ഷണ​മോ ഇല്ല. അപ്പോൾ ജ്ഞാനത്തി​ന്റെ​യും ശിക്ഷണ​ത്തി​ന്റെ​യും ആരംഭം യഹോ​വാ​ഭ​യ​മാണ്‌.—സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ 9:10; 15:33.

ദൈവ​ത്തോ​ടു​ള്ള ഭയം അവനെ കുറി​ച്ചുള്ള അനാ​രോ​ഗ്യ​ക​ര​മായ ഒരു ഭയമല്ല. പകരം, അത്‌ ആഴമായ ഭക്ത്യാ​ദ​ര​വാണ്‌. ഈ ഭയമി​ല്ലാ​തെ യഥാർഥ അറിവ്‌ ഉണ്ടായി​രി​ക്കു​ക​യില്ല. ജീവൻ വരുന്നത്‌ യഹോ​വ​യാം ദൈവ​ത്തിൽ നിന്നാണ്‌, തീർച്ച​യാ​യും ജീവൻ ഉണ്ടായി​രു​ന്നാ​ലേ എന്തെങ്കി​ലും തരത്തി​ലുള്ള അറിവ്‌ ഉണ്ടായി​രി​ക്കാ​നാ​കൂ. (സങ്കീർത്തനം 36:9; പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 17:25, 28) മാത്രമല്ല, ദൈവ​മാണ്‌ സകലതും സൃഷ്ടി​ച്ചത്‌; അതു​കൊണ്ട്‌ മനുഷ്യ​ന്റെ സകല ജ്ഞാനവും അവന്റെ സൃഷ്ടി​കളെ കുറി​ച്ചുള്ള പഠനത്തിൽ അധിഷ്‌ഠി​ത​മാണ്‌. (സങ്കീർത്തനം 19:1, 2; വെളി​പ്പാ​ടു 4:11) “ഉപദേ​ശ​ത്തി​ന്നും ശാസന​ത്തി​ന്നും ഗുണീ​ക​ര​ണ​ത്തി​ന്നും നീതി​യി​ലെ അഭ്യാ​സ​ത്തി​ന്നും പ്രയോ​ജ​ന​മുള്ള” തന്റെ ലിഖിത വചനം ദൈവം നിശ്വ​സ്‌ത​മാ​ക്കുക കൂടി ചെയ്‌തി​രി​ക്കു​ന്നു. (2 തിമൊ​ഥെ​യൊസ്‌ 3:16, 17) ആയതി​നാൽ യഥാർഥ​മായ സകല ജ്ഞാനത്തി​ന്റെ​യും സിരാ​കേ​ന്ദ്രം യഹോ​വ​യാണ്‌. അതു തേടുന്ന ഒരു വ്യക്തിക്ക്‌ അവനെ കുറിച്ചു ഭക്ത്യാ​ദ​രവ്‌ ഉണ്ടായി​രി​ക്കണം.

ദൈവ​ഭ​യം ഇല്ലെങ്കിൽ, മനുഷ്യ​ന്റെ അറിവി​നും ലൗകിക ജ്ഞാനത്തി​നും എന്തു മൂല്യ​മാ​ണു​ള്ളത്‌? പൗലൊസ്‌ അപ്പൊ​സ്‌തലൻ ഇങ്ങനെ എഴുതി: “ജ്ഞാനി എവിടെ? ശാസ്‌ത്രി എവിടെ? ഈ ലോക​ത്തി​ലെ താർക്കി​കൻ എവിടെ? ലോക​ത്തി​ന്റെ ജ്ഞാനം ദൈവം ഭോഷ​ത്വ​മാ​ക്കി​യി​ല്ല​യോ?” (1 കൊരി​ന്ത്യർ 1:20) ദൈവിക ഭയം ഇല്ലാത്ത, ലോക​പ്ര​കാ​രം ജ്ഞാനി​യായ ഒരുവൻ അറിയ​പ്പെ​ടുന്ന വസ്‌തു​ത​ക​ളിൽനിന്ന്‌ തെറ്റായ നിഗമ​ന​ങ്ങ​ളിൽ എത്തി​ക്കൊണ്ട്‌ ‘വെറു​മൊ​രു മൂഢൻ’ ആയിത്തീ​രു​ന്നു.

‘നിന്റെ കഴുത്തിന്‌ ഒരു പതക്കം’

തുടർന്ന്‌ ജ്ഞാനി​യായ ആ രാജാവ്‌ ഒരു യുവാ​വി​നെ അഭിസം​ബോ​ധന ചെയ്‌തു​കൊണ്ട്‌ ഇങ്ങനെ പറയുന്നു: “മകനേ, നിന്റെ പിതാ​വി​ന്റെ പ്രബോ​ധനം ചെവി​ക്കൊ​ള്ളുക; മാതാ​വി​ന്റെ ഉപദേശം [“നിയമം,” NW] നിരസി​ക്ക​രുത്‌. അവ നിന്റെ ശിരസ്സിന്‌ വിശിഷ്‌ട ഹാരവും കഴുത്തി​നു പതക്കങ്ങ​ളു​മ​ത്രേ.”—സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ 1:8, 9, പി.ഒ.സി. ബൈബിൾ.

പുരാതന ഇസ്രാ​യേ​ലിൽ തങ്ങളുടെ മക്കളെ പഠിപ്പി​ക്കാ​നുള്ള ദൈവദത്ത ഉത്തരവാ​ദി​ത്വം മാതാ​പി​താ​ക്കൾക്ക്‌ ഉണ്ടായി​രു​ന്നു. മോശെ പിതാ​ക്ക​ന്മാ​രെ ഇങ്ങനെ ഉദ്‌ബോ​ധി​പ്പി​ച്ചു: “ഇന്നു ഞാൻ നിന്നോ​ടു കല്‌പി​ക്കുന്ന ഈ വചനങ്ങൾ നിന്റെ ഹൃദയ​ത്തിൽ ഇരി​ക്കേണം. നീ അവയെ നിന്റെ മക്കൾക്കു ഉപദേ​ശി​ച്ചു​കൊ​ടു​ക്ക​യും നീ വീട്ടിൽ ഇരിക്കു​മ്പോ​ഴും വഴി നടക്കു​മ്പോ​ഴും കിടക്കു​മ്പോ​ഴും എഴു​ന്നേ​ല്‌ക്കു​മ്പോ​ഴും അവയെ​ക്കു​റി​ച്ചു സംസാ​രി​ക്ക​യും വേണം.” (ആവർത്ത​ന​പു​സ്‌തകം 6:6, 7) അമ്മമാർക്കും ഇക്കാര്യ​ത്തിൽ ഗണ്യമായ സ്വാധീ​ന​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. തന്റെ ഭർത്താ​വി​ന്റെ അധികാ​ര​ത്തിൻ കീഴിൽ നിന്നു​കൊ​ണ്ടു​തന്നെ ഒരു എബ്രായ ഭാര്യക്ക്‌ കുടുംബ നിയമം പ്രാബ​ല്യ​ത്തിൽ വരുത്താൻ കഴിയു​മാ​യി​രു​ന്നു.

വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ, ബൈബി​ളി​ലു​ട​നീ​ളം വിദ്യാ​ഭ്യാ​സം നൽകു​ന്ന​തി​നുള്ള പ്രധാന ഇടമായി പരാമർശി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നതു കുടും​ബ​ത്തെ​യാണ്‌. (എഫെസ്യർ 6:1-3) കുട്ടികൾ വിശ്വാ​സി​ക​ളായ മാതാ​പി​താ​ക്കളെ അനുസ​രി​ക്കു​ന്നത്‌, അവർ ആലങ്കാ​രി​ക​മാ​യി ഒരു വിശിഷ്‌ട ഹാരവും പതക്കങ്ങ​ളും അണിഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്നതു പോ​ലെ​യാണ്‌.

“അതു അവരുടെ ജീവനെ എടുത്തു​ക​ള​യു​ന്നു”

ഉപരി​പ​ഠ​ന​ത്തി​നാ​യി ഐക്യ​നാ​ടു​ക​ളി​ലേക്ക്‌ തന്റെ പുത്രനെ അയച്ച അവസര​ത്തിൽ ഏഷ്യയി​ലെ ഒരു പിതാവ്‌, മോശ​സ്വ​ഭാ​വ​ക്കാ​രു​മാ​യി സഹവസി​ക്ക​രു​തെന്ന്‌ 16 വയസ്സു​കാ​ര​നായ മകനു ബുദ്ധി​യു​പ​ദേശം നൽകി. ആ ബുദ്ധി​യു​പ​ദേശം പ്രതി​ഫ​ലി​പ്പി​ക്കു​ന്നത്‌ ശലോ​മോ​ന്റെ മുന്നറി​യി​പ്പാണ്‌: “മകനേ, പാപികൾ നിന്നെ വശീക​രി​ച്ചാൽ വഴി​പ്പെ​ട്ടു​പോ​ക​രു​തു.” (സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ 1:10) എങ്കിലും, അവർ ഉപയോ​ഗി​ക്കുന്ന വശീക​ര​ണ​മാർഗം ശലോ​മോൻ എടുത്തു​കാ​ട്ടു​ന്നു: “ഞങ്ങളുടെ കൂടെ വരുക, നമുക്കു രക്തം ചൊരി​യാൻ പതിയി​രി​ക്കാം. നിർദോ​ഷി​യെ അകാര​ണ​മാ​യി പതിയി​രുന്ന്‌ ആക്രമി​ക്കാം; പാതാ​ള​ത്തെ​പ്പോ​ലെ നമുക്ക്‌ അവരെ ജീവ​നോ​ടെ വിഴു​ങ്ങാം, പടുകു​ഴി​യി​ലേക്ക്‌ പോകു​ന്ന​വ​രെ​പ്പോ​ലെ അവരെ മുഴു​വ​നാ​യും വിഴു​ങ്ങാം; നമുക്ക്‌ വില​യേ​റിയ വസ്‌തു​ക്ക​ളൊ​ക്കെ കിട്ടും, കൊള്ള​മു​തൽകൊ​ണ്ടു നമ്മുടെ വീടുകൾ നിറയ്‌ക്കാം; നീ ഞങ്ങളുടെ പങ്കാളി​യാ​കുക, നമ്മുടെ പണസ്സഞ്ചി ഒന്നായി​രി​ക്കും.”—സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ 1:11-14, ഓശാന ബൈബിൾ.

ഇവിടെ വശീകരണ ഘടകം വ്യക്തമാ​യും സമ്പത്താണ്‌. ക്ഷിപ്ര ലാഭത്തി​നാ​യി “പാപികൾ” അക്രമ​മോ അനീതി​യോ നിറഞ്ഞ പദ്ധതി​ക​ളിൽ ഉൾപ്പെ​ടാൻ മറ്റുള്ള​വരെ വശീക​രി​ക്കു​ന്നു. ഈ ദുഷ്ടന്മാർ ഭൗതിക നേട്ടത്തി​നാ​യി രക്തം ചൊരി​യാൻ മടിക്കു​ന്നില്ല. ശവക്കുഴി മുഴു ശരീര​ത്തെ​യും സ്വീക​രി​ക്കു​ന്ന​തു​പോ​ലെ, അവർ ‘തങ്ങളുടെ ഇരയെ പാതാ​ള​ത്തെ​പ്പോ​ലെ മുഴു​വ​നാ​യും വിഴുങ്ങി’ക്കൊണ്ട്‌ അവനുള്ള സകലതും കവർന്നെ​ടു​ക്കു​ന്നു. കുറ്റകൃ​ത്യം ഒരു തൊഴി​ലാ​യി സ്വീക​രി​ക്കാ​നാണ്‌ അവരുടെ ക്ഷണം—‘കൊള്ള​മു​തൽകൊണ്ട്‌ തങ്ങളുടെ വീടുകൾ നിറയ്‌ക്കാ​നും’ അനുഭ​വ​ജ്ഞാ​നം ഇല്ലാത്തവൻ ‘തങ്ങളുടെ പങ്കാളി​യാ​കാ​നും’ അവർ ആഗ്രഹി​ക്കു​ന്നു. നമുക്ക്‌ എത്ര കാലോ​ചി​ത​മായ ഒരു മുന്നറി​യി​പ്പാണ്‌ ഇത്‌! യുവജന കുറ്റകൃ​ത്യ സംഘങ്ങ​ളും മയക്കു​മ​രുന്ന്‌ ഇടപാ​ടു​കാ​രും മറ്റുള്ള​വരെ തങ്ങളോ​ടൊ​പ്പം ചേർക്കാൻ സമാന​മായ രീതി​ക​ളല്ലേ ഉപയോ​ഗി​ക്കു​ന്നത്‌? ക്ഷിപ്ര പണസമ്പാ​ദന വാഗ്‌ദാ​ന​മല്ലേ ചോദ്യം ചെയ്യത്തക്ക പല ബിസി​നസ്സ്‌ സംരം​ഭ​ങ്ങ​ളി​ലും ഏർപ്പെ​ടാ​നുള്ള പ്രലോ​ഭന ഘടകം?

“മകനേ, നീ അവരുടെ വഴിക്കു പോക​രു​തു” എന്നു ജ്ഞാനി​യായ രാജാവ്‌ ബുദ്ധി​യു​പ​ദേ​ശി​ക്കു​ന്നു. “നിന്റെ കാൽ അവരുടെ പാതയിൽ വെക്കു​ക​യു​മ​രു​തു. അവരുടെ കാൽ ദോഷം ചെയ്‌വാൻ ഓടുന്നു; രക്തം ചൊരി​യി​പ്പാൻ അവർ ബദ്ധപ്പെ​ടു​ന്നു.” അവരുടെ ദാരു​ണ​മായ അന്ത്യത്തെ കുറിച്ചു മുന്നറി​യി​പ്പു നൽകി​ക്കൊണ്ട്‌ അവൻ ഇങ്ങനെ കൂട്ടി​ച്ചേർക്കു​ന്നു: “പക്ഷി കാൺകെ വലവി​രി​ക്കു​ന്നതു വ്യർത്ഥ​മ​ല്ലോ. അവർ സ്വന്ത രക്തത്തി​ന്നാ​യി പതിയി​രി​ക്കു​ന്നു; സ്വന്ത​പ്രാ​ണ​ഹാ​നി​ക്കാ​യി ഒളിച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു. ദുരാ​ഗ്ര​ഹി​ക​ളായ ഏവരു​ടെ​യും വഴികൾ അങ്ങനെ തന്നേ; അതു അവരുടെ ജീവനെ എടുത്തു​ക​ള​യു​ന്നു.”—സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ 1:15-19.

‘ദുരാ​ഗ്ര​ഹി​യായ ഏവനും’ സ്വന്ത മാർഗ​ത്തിൽത്തന്നെ നശിക്കും. ദുഷ്ടന്മാർ മറ്റുള്ള​വർക്കാ​യി വെക്കുന്ന കെണി​യിൽ അവർതന്നെ വീഴും. മനഃപൂർവം ദുഷ്‌പ്ര​വൃ​ത്തി ചെയ്യു​ന്നവർ തങ്ങളുടെ ഗതിക്കു മാറ്റം വരുത്തു​മോ? ഇല്ല. ഒരു വല വ്യക്തമാ​യി കാണാ​മാ​യി​രി​ക്കാം. എന്നാൽ ‘പക്ഷികൾ’ അതി​ലേക്കു പറന്നു​ചെ​ല്ലു​ന്നു. സമാന​മാ​യി അത്യാ​ഗ്ര​ഹ​ത്താൽ അന്ധരായ ദുഷ്ടന്മാർ കുറ്റകൃ​ത്യ​ങ്ങ​ളിൽ ഏർപ്പെ​ടു​ന്നു, ഒരിക്കൽ പിടി​ക്ക​പ്പെ​ടു​മെ​ങ്കി​ലും.

ജ്ഞാന​മൊ​ഴി ആർ ശ്രവി​ക്കും?

തങ്ങളുടെ പ്രവർത്ത​ന​ഗതി വിപത്‌ക​ര​മാ​ണെന്നു പാപികൾ വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ തിരി​ച്ച​റി​യു​ന്നു​ണ്ടോ? തങ്ങളുടെ പ്രവൃ​ത്തി​ക​ളു​ടെ പരിണ​ത​ഫലം സംബന്ധിച്ച്‌ അവർക്കു മുന്നറി​യി​പ്പു ലഭിച്ചി​ട്ടു​ണ്ടോ? അജ്ഞത ഒരു ഒഴിക​ഴി​വല്ല. കാരണം, പരസ്യ​മാ​യി പ്രഖ്യാ​പി​ക്ക​പ്പെ​ടുന്ന വ്യക്തമായ ഒരു സന്ദേശ​മുണ്ട്‌.

ശലോ​മോൻ ഇങ്ങനെ പ്രഖ്യാ​പി​ക്കു​ന്നു: ‘ജ്ഞാനമാ​യവൾ വീഥി​യിൽ ഘോഷി​ക്കു​ന്നു; വിശാ​ല​സ്ഥ​ലത്തു സ്വരം കേൾപ്പി​ക്കു​ന്നു. അവൾ ആരവമുള്ള തെരു​ക്ക​ളു​ടെ തലെക്കൽ നിന്നു വിളി​ക്കു​ന്നു; നഗരദ്വാ​ര​ങ്ങ​ളി​ലും നഗരത്തി​ന്ന​ക​ത്തും പ്രസ്‌താ​വി​ക്കു​ന്നു.’ (സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ 1:20, 21) സകലർക്കും കേൾക്കാൻ കഴി​യേ​ണ്ട​തിന്‌ സ്‌പഷ്ട​മായ സ്വരത്തിൽ ഉച്ചത്തിൽ ജ്ഞാനം പരസ്യ​മാ​യി ഘോഷി​ക്കു​ന്നു. പുരാതന ഇസ്രാ​യേ​ലിൽ പ്രായ​മേ​റിയ പുരു​ഷ​ന്മാർ നഗരവാ​തിൽക്കൽ വെച്ച്‌ ജ്ഞാനപൂർവ​ക​മായ ബുദ്ധി​യു​പ​ദേശം നൽകു​ക​യും ന്യായ​ത്തീർപ്പു​കൾ നടത്തു​ക​യും ചെയ്‌തി​രു​ന്നു. നമ്മെ സംബന്ധി​ച്ചാ​ണെ​ങ്കിൽ, ഇന്നു പരക്കെ ലഭ്യമാ​യി​രി​ക്കുന്ന അവന്റെ വചനമായ ബൈബി​ളിൽ യഥാർഥ ജ്ഞാനം രേഖ​പ്പെ​ടു​ത്താൻ യഹോവ ഇടയാ​ക്കി​യി​രി​ക്കു​ന്നു. അതിലെ സന്ദേശം എല്ലായി​ട​ത്തും പരസ്യ​മാ​യി ഘോഷി​ക്കു​ന്ന​തിൽ അവന്റെ ദാസന്മാർ ഇന്നു തിര​ക്കോ​ടെ ഏർപ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ക​യാണ്‌. ദൈവം തീർച്ച​യാ​യും എല്ലാവ​രു​ടെ​യും അടുക്കൽ ജ്ഞാനം ഘോഷി​ക്ക​പ്പെ​ടാൻ ഇടയാ​ക്കു​ന്നു.

യഥാർഥ ജ്ഞാനം എന്താണു പറയു​ന്നത്‌? അതു പറയു​ന്നത്‌ ഇതാണ്‌: ‘ബുദ്ധി​ഹീ​നരേ, നിങ്ങൾ ബുദ്ധി​ഹീ​ന​ത​യിൽ രസിക്ക​യും പരിഹാ​സി​കളേ, നിങ്ങൾ പരിഹാ​സ​ത്തിൽ സന്തോ​ഷി​ക്ക​യും ചെയ്യു​ന്നതു എത്ര​ത്തോ​ളം? ഞാൻ വിളി​ച്ചി​ട്ടു നിങ്ങൾ ശ്രദ്ധി​ക്കാ​തെ​യും ഞാൻ കൈ നീട്ടീട്ടു ആരും കൂട്ടാ​ക്കാ​തെ​യു​മി​രു​ന്നു.’ മൂഢന്മാർ ജ്ഞാന​മൊ​ഴി​കൾക്കു ചെവി കൊടു​ക്കു​ന്നില്ല. തത്‌ഫ​ല​മാ​യി, ‘അവർ സ്വന്തവ​ഴി​യു​ടെ ഫലം അനുഭ​വി​ക്കും.’ അവരു​ടെ​തന്നെ ‘പിന്മാ​റ്റ​വും നിശ്ചി​ന്ത​യും അവരെ നശിപ്പി​ക്കും.’—സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ 1:22-32.

എന്നാൽ ജ്ഞാന​മൊ​ഴി​കൾ കേൾക്കാൻ സമയ​മെ​ടു​ത്തി​ട്ടു​ള്ള​വ​രു​ടെ കാര്യ​മോ? അവർ “നിർഭയം വസിക്ക​യും ദോഷ​ഭയം കൂടാതെ സ്വൈ​ര​മാ​യി​രി​ക്ക​യും ചെയ്യും.” (സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ 1:33) ബൈബിൾ സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾക്കു ശ്രദ്ധ നൽകു​ക​വഴി ജ്ഞാനം സമ്പാദി​ക്കു​ക​യും ശിക്ഷണം സ്വീക​രി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യു​ന്ന​വ​രു​ടെ കൂട്ടത്തിൽ ആയിരി​ക്കട്ടെ നിങ്ങളും.

[15-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

യഥാർഥ ജ്ഞാനം എങ്ങും ലഭ്യമാണ്‌