പൗരസ്‌ത്യ​രും പാശ്ചാ​ത്യ​രും സംഗമി​ക്കു​മ്പോൾ

“പൗരസ്‌ത്യം പൗരസ്‌ത്യം തന്നെ, പാശ്ചാ​ത്യം പാശ്ചാ​ത്യ​വും, ഇവ രണ്ടും ഒരിക്ക​ലും സംഗമി​ക്കാൻ പോകു​ന്നില്ല.” ബ്രിട്ടീഷ്‌ കവിയായ റുഡ്യാർഡ്‌ കിപ്‌ളി​ങ്ങി​ന്റെ ഈ വാക്കുകൾ നമ്മെ അനുസ്‌മ​രി​പ്പി​ക്കു​ന്നത്‌ ജനപദ​ങ്ങളെ വിഭജി​ക്കുന്ന ആഴത്തി​ലുള്ള സാംസ്‌കാ​രിക ഭിന്നത​ക​ളെ​യാണ്‌. ഇവ ഇന്നു നമുക്കു ചുററും അലയടി​ച്ചു​യ​രുന്ന ഗോ​ത്ര​പ​ര​വും വർഗീ​യ​വും ദേശീ​യ​വാ​ദ​പ​ര​വു​മായ സ്‌പർധയെ ഊട്ടി​വ​ളർത്തു​ന്നു. ഈ സ്ഥിതി​വി​ശേഷം സംബന്ധി​ച്ചു ദൈവ​ത്തിന്‌ എന്തെങ്കി​ലും ചെയ്‌തു​കൂ​ടേ? എന്നു പലരും ചോദി​ക്കാ​റുണ്ട്‌. ഉവ്വ്‌, ദൈവ​ത്തി​നു ചെയ്യാ​നാ​കും! അവിടുന്ന്‌ ഇപ്പോൾപോ​ലും ചില സംഗതി​കൾ ചെയ്യു​ന്നു​മുണ്ട്‌! കിപ്‌ളി​ങ്ങി​ന്റെ കവിത​യി​ലെ അടുത്ത വരി ഇതു പരാമർശി​ച്ചു. പൗരസ്‌ത്യ​രും പാശ്ചാ​ത്യ​രും എത്ര നാൾ ഭിന്നി​ച്ചി​രി​ക്കും? “ഭൂമി​യും ആകാശ​വും ദൈവ​ത്തി​ന്റെ മഹാന്യാ​യാ​സ​ന​ത്തിൻ മുമ്പാകെ അധികം താമസി​യാ​തെ നിൽക്കും, അപ്പോൾവരെ” എന്നു കവി പറഞ്ഞു.

ന്യായം​വി​ധി​ക്കാ​നുള്ള ഉത്തരവാ​ദി​ത്വം ദൈവം തന്റെ പുത്ര​നായ യേശു​ക്രി​സ്‌തു​വി​നെ ഏൽപ്പി​ച്ചു​കൊ​ടു​ത്തി​രി​ക്കു​ക​യാണ്‌. (യോഹ​ന്നാൻ 5:22-24, 30) എന്നാൽ ആ ന്യായ​വി​ധി​സ​മയം എപ്പോ​ഴാണ്‌ ആരംഭി​ക്കു​ന്നത്‌? ആരെയാ​ണു ന്യായം​വി​ധി​ക്കു​ന്നത്‌, എന്തു ഫലത്തോ​ടെ? 1914 എന്ന വർഷം​മു​തൽ മനുഷ്യ​വർഗത്തെ ദുരി​ത​ത്തി​ലാ​ഴ്‌ത്താൻ തുടങ്ങിയ ലോക​മ​ഹാ​യു​ദ്ധ​ങ്ങ​ളും അതേത്തു​ടർന്നുള്ള അരിഷ്ട​ത​ക​ളും പ്രവച​ന​രൂ​പ​ത്തിൽ വർണി​ച്ചതു യേശു ആയിരു​ന്നു. തന്റെ അദൃശ്യ “സാന്നി​ധ്യ​ത്തി​ന്റെ​യും വ്യവസ്ഥി​തി​യു​ടെ സമാപ​ന​ത്തി​ന്റെ​യും അടയാളം” തിരി​ച്ച​റി​യി​ക്കു​ന്നത്‌ ഇവയാ​യി​രി​ക്കു​മെന്ന്‌ അവിടു​ന്നു പ്രസ്‌താ​വി​ച്ചു.—മത്തായി 24:3-8, NW.

ഈ മഹത്തായ പ്രവച​ന​ത്തി​ന്റെ പാരമ്യ​ത്തിൽ യേശു നമ്മുടെ കാലഘട്ടം ന്യായ​വി​ധി​യു​ടെ ഒരു കാലഘ​ട്ട​മാ​ണെന്നു തിരി​ച്ച​റി​യി​ക്കു​ന്നു, കാരണം അവിടുന്ന്‌ ഇപ്രകാ​രം പറഞ്ഞു: “മനുഷ്യ​പു​ത്രൻ തന്റെ തേജ​സ്സോ​ടെ സകലവി​ശു​ദ്ധ​ദൂ​തൻമാ​രു​മാ​യി വരു​മ്പോൾ അവൻ തന്റെ തേജസ്സി​ന്റെ സിംഹാ​സ​ന​ത്തിൽ ഇരിക്കും. സകല ജാതി​ക​ളെ​യും അവന്റെ മുമ്പിൽ കൂട്ടും; അവൻ അവരെ ഇടയൻ ചെമ്മരി​യാ​ടു​ക​ളെ​യും കോലാ​ടു​ക​ളെ​യും തമ്മിൽ വേർതി​രി​ക്കു​ന്നതു പോലെ വേർതി​രി​ച്ചു, ചെമ്മരി​യാ​ടു​കളെ തന്റെ വലത്തും കോലാ​ടു​കളെ ഇടത്തും നിറു​ത്തും.” പ്രതീ​കാ​ത്മ​ക​മാ​യി, ഭൂമി​യി​ലെ സകല ജനങ്ങളും ഇപ്പോൾ ന്യായാ​ധി​പ​തി​ക്കു മുമ്പാകെ കൂട്ടി​ച്ചേർക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ക​യാണ്‌, അവിടു​ത്തെ രക്ഷാക​ര​സ​ന്ദേ​ശ​ത്തോ​ടു പ്രതി​ക​രി​ക്കുന്ന വിധമ​നു​സ​രി​ച്ചാണ്‌ അവർ കണക്കു​ബോ​ധി​പ്പി​ക്കേ​ണ്ടി​വ​രിക. താമസി​യാ​തെ​തന്നെ മഹോ​പ​ദ്ര​വ​കാ​ലത്തു ന്യായ​വി​ധി നടപ്പാ​ക്ക​പ്പെ​ടു​മ്പോൾ അനുസ​ര​ണ​യി​ല്ലാത്ത കോലാ​ടു​തു​ല്യ​രായ ആളുകൾ “നിത്യ​ഛേ​ദ​ന​ത്തി​ലേ​ക്കും എന്നാൽ നീതി​മാൻമാർ [അനുസ​ര​ണ​മുള്ള ചെമ്മരി​യാ​ടു​തു​ല്യ​രായ ആളുകൾ] നിത്യ​ജീ​വ​നി​ലേ​ക്കും പോകും.”—മത്തായി 25:31-33, 46, NW; വെളി​പ്പാ​ടു 16:14-16.

‘കിഴക്കു​നി​ന്നും പടിഞ്ഞാ​റു​നി​ന്നും’

വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ, ഈ ലോക​ത്തി​ന്റെ ന്യായ​വി​ധി ഒന്നാം ലോക​മ​ഹാ​യു​ദ്ധ​ത്തി​ന്റെ പ്രക്ഷു​ബ്ധ​മായ വർഷങ്ങ​ളിൽ തുടങ്ങി. ആ സമയത്ത്‌, ക്രൈ​സ്‌ത​വ​ലോ​ക​ത്തി​ന്റെ പുരോ​ഹി​ത​വർഗം യുദ്ധം ചെയ്യു​ന്ന​വരെ മുഴു​ഹൃ​ദ​യ​ത്തോ​ടെ പിന്തു​ണച്ചു. ഇത്‌ അവരെ “ദൈവ​ക്രോ​ധം” അർഹി​ക്കുന്ന ദുഷിച്ച ലോക​ത്തി​ന്റെ ഭാഗമാ​യി തിരി​ച്ച​റി​യി​ച്ചു. (യോഹ​ന്നാൻ 3:36) എന്നാൽ ദൈവ​ത്തിൽ വിശ്വാ​സ​മർപ്പി​ച്ചി​രുന്ന സമാധാ​ന​പ്രേ​മി​ക​ളായ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​ക​ളോ? 1919 എന്ന വർഷം​മു​തൽ ഇവർ രാജാ​വായ ക്രിസ്‌തു​യേ​ശു​വി​ന്റെ പക്ഷത്തേക്കു കൂട്ടി​ച്ചേർക്ക​പ്പെ​ടാൻ തുടങ്ങി.

ഗോള​ത്തി​ന്റെ എല്ലാ ഭാഗത്തു​നി​ന്നു​മാ​യി അവർ വന്നിരി​ക്കു​ന്നു, ആദ്യം 1,44,000 അഭിഷി​ക്ത​രിൽ ശേഷി​ക്കു​ന്നവർ. ഇവർ തിര​ഞ്ഞെ​ടു​ക്ക​പ്പെ​ട്ടതു ക്രിസ്‌തീയ വർഷം ആരംഭി​ച്ച​തി​നു ശേഷമുള്ള നൂററാ​ണ്ടു​ക​ളി​ലൂ​ടെ​യാ​യി​രു​ന്നു. സ്വർഗീയ രാജ്യ​ത്തിൽ “ക്രിസ്‌തു​വി​ന്നു കൂട്ടവ​കാ​ശി​കൾ” ആയിരി​ക്കേ​ണ്ട​വ​രാണ്‌ ഇവർ. (റോമർ 8:17) ഇവരോ​ടു ദൈവ​ത്തി​ന്റെ പ്രവാ​ചകൻ പറയുന്നു: “ഭയപ്പെ​ടേണ്ടാ; ഞാൻ നിന്നോ​ടു​കൂ​ടെ ഉണ്ടു; നിന്റെ സന്തതിയെ ഞാൻ കിഴക്കു​നി​ന്നു വരുത്തു​ക​യും പടിഞ്ഞാ​റു​നി​ന്നു നിന്നെ ശേഖരി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യും. ഞാൻ വടക്കി​നോ​ടു: തരിക എന്നും തെക്കി​നോ​ടു: തടുത്തു​വെ​ക്ക​രു​തെ​ന്നും കല്‌പി​ക്കും; ദൂരത്തു​നി​ന്നു എന്റെ പുത്രൻമാ​രെ​യും ഭൂമി​യു​ടെ അററത്തു​നി​ന്നു എന്റെ പുത്രി​മാ​രെ​യും എന്റെ നാമത്തിൽ വിളി​ച്ചും എന്റെ മഹത്വ​ത്തി​ന്നാ​യി സൃഷ്ടിച്ചു നിർമ്മി​ച്ചു ഉണ്ടാക്കി​യും ഇരിക്കുന്ന ഏവരെ​യും കൊണ്ടു​വ​രിക എന്നു ഞാൻ കല്‌പി​ക്കും.”—യെശയ്യാ​വു 43:5-7.

പക്ഷേ അതു മാത്രമല്ല! പ്രത്യേ​കിച്ച്‌ 1930-കൾ മുതൽ ലക്ഷങ്ങളാ​യി ഇപ്പോൾ കുതി​ച്ചു​യ​രുന്ന ഒരു മഹാപു​രു​ഷാ​രം ശേഖരി​ക്ക​പ്പെ​ടാൻ തുടങ്ങി. മത്തായി 25:31-46-ൽ യേശു പരാമർശിച്ച “ചെമ്മരി​യാ​ടു​കൾ” ഇവരാണ്‌. അവരെ​ക്കാൾ മുമ്പ്‌ എത്തിയ അഭിഷിക്ത ശേഷി​പ്പി​നെ​പ്പോ​ലെ, “നിങ്ങൾ എന്റെ സാക്ഷികൾ . . . ഞാൻ ദൈവം​തന്നേ” എന്നു പ്രഖ്യാ​പി​ക്കു​ന്ന​വ​നിൽ ഇവർ “വിശ്വ​സി​ക്ക​യും” ചെയ്‌തി​രി​ക്കു​ന്നു. (യെശയ്യാ​വു 43:10-12) ഈ മഹാപു​രു​ഷാ​രം ‘കിഴക്കു​നി​ന്നും പടിഞ്ഞാ​റു​നി​ന്നും, വടക്കു​നി​ന്നും തെക്കു​നി​ന്നും ഭൂമി​യു​ടെ അററങ്ങ​ളിൽനി​ന്നും’ കൂടെ ശേഖരി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നു.

സമാധാ​ന​പ്രേ​മി​ക​ളായ ഈ ചെമ്മരി​യാ​ടു​കൾ ഒരു സാർവ​ദേ​ശീയ സഹോ​ദ​ര​വർഗ​മാ​യി വിളക്കി​ച്ചേർക്ക​പ്പെ​ടു​ക​യാണ്‌. അവർ ജീവി​ക്കുന്ന 231 രാജ്യ​ങ്ങ​ളി​ലെ വ്യത്യ​സ്‌ത​മായ അനേകം ഭാഷക​ളാണ്‌ അവർ സംസാ​രി​ക്കു​ന്നത്‌. എന്നിട്ടും “യഹോ​വ​യു​ടെ നാമത്തെ വിളി​ച്ച​പേ​ക്ഷി​ച്ചു ഏകമന​സ്സോ​ടെ അവനെ സേവി​ക്കേ​ണ്ട​തി​ന്നു” അവർ ബൈബി​ളി​ലെ രാജ്യ​സ​ന്ദേ​ശ​ത്തി​ന്റെ “നിർമ്മല” ഭാഷ പഠിക്കു​ന്ന​തിൽ ആത്മീയ​മാ​യി ഏകീകൃ​ത​രാണ്‌. (സെഫന്യാ​വു 3:9) വിശ്വാ​സം, ഉദ്ദേശ്യം, പ്രവൃത്തി എന്നിവ​യി​ലുള്ള അവരുടെ ഐക്യം പൗരസ്‌ത്യ​രും പാശ്ചാ​ത്യ​രും വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ സംഗമി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു എന്നതി​നുള്ള വിസ്‌മ​യ​ജ​ന​ക​മായ തെളിവു പ്രദാനം ചെയ്യുന്നു, അവർ പരമാ​ധി​കാ​രി​യാം കർത്താ​വായ യഹോ​വ​യു​ടെ സേവന​ത്തി​നും സ്‌തു​തി​ക്കും​വേണ്ടി എല്ലാദി​ക്കിൽനി​ന്നുള്ള ജനങ്ങളു​മാ​യി സംഗമി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു.

ചില രാജ്യ​ങ്ങ​ളിൽ ഏററവും ശ്രദ്ധേ​യ​മായ സാഹച​ര്യ​ങ്ങ​ളി​ലാണ്‌ ഈ സംഗമം സംഭവി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ന്നത്‌, പിൻവ​രുന്ന റിപ്പോർട്ട്‌ അതു പ്രകട​മാ​ക്കും.