തിരു​വെ​ഴു​ത്തു​ക​ളിൽ നിന്നുള്ള പാഠങ്ങൾ:വിലാ​പങ്ങൾ 1:1-5:22

യഹോവ ദു:ഖത്തിൻ മദ്ധ്യേ പ്രത്യാശ നൽകുന്നു

യഹോവ “പ്രത്യാശ നൽകുന്ന ദൈവ​മാണ്‌”, ദു:ഖത്തിൻ മദ്ധ്യെ പോലും. (റോമർ 15:13) യഹോ​വ​യു​ടെ പ്രവാ​ച​ക​നും സാക്ഷി​യു​മാ​യി​രുന്ന യിരെ​മ്യാവ്‌ ക്രി. മു. 607-ൽ പൂർത്തീ​ക​രിച്ച വിലാ​പങ്ങൾ എന്ന പുസ്‌ത​ക​ത്തിൽ വ്യക്തമാ​ക്കി​യി​രി​ക്കുന്ന ഒരു ആശയം ഇതാണ്‌. എന്നാൽ ഇതിൽ അടങ്ങി​യി​രി​ക്കുന്ന പാഠങ്ങ​ളിൽ ചിലവ നമുക്ക്‌ പ്രദീ​പ്‌ത​മാ​ക്കാം.

യെരൂ​ശ​ലേ​മി​ന്റെ വ്യസനാ​വസ്ഥ

പാപം സന്തോഷം കൈവ​രു​ത്തു​ന്നില്ല. നോക്കൂ! ഒരിക്കൽ യഹൂദ്യ​യു​ടെ നിറഞ്ഞു നിന്ന തലസ്ഥാ​ന​മായ പാപപൂർണ്ണ​മായ യെരൂ​ശ​ലേം വിജന​മാ​യി സ്ഥിതി​ചെ​യ്യു​ന്നു. യഹൂദ്യ തന്നെയും ഒരു കരയുന്ന വിധവ​യായ രാജകു​മാ​രി​യെ​പ്പോ​ലെ​യാണ്‌, കാരണം അവൾ ശൂന്യ​യാ​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നു. ക്രി. മു. 607-ലെ ബാബി​ലോ​ണി​ന്റെ ആക്രമ​ണ​ത്തിൽ നിന്ന്‌ ഈജി​പ്‌റ​റി​നെ​പ്പോ​ലുള്ള “കാമു​കൻമാർ” അവളെ രക്ഷിച്ചില്ല. ആളുകൾ മേലാൽ ഉൽസവ​ങ്ങൾക്കു​വേണ്ടി സീയോ​നി​ലേക്ക്‌ ഒഴുകു​ന്നില്ല. അവളുടെ കുട്ടികൾ ബന്ദിക​ളാണ്‌, ശത്രുക്കൾ അവളുടെ വീഴ്‌ച​യിൽ സന്തോ​ഷി​ക്ക​യും ചെയ്യുന്നു. അശുദ്ധ​രായ വിദേ​ശി​കൾ ആലയത്തെ അശുദ്ധ​മാ​ക്കി​യി​രു​ന്നു, അവളുടെ ജനത്തിന്‌ ആഹാര​ത്തി​നു​വേണ്ടി വില​യേ​റിയ വസ്‌തു​ക്കൾ കൊടു​ക്കേ​ണ്ട​താ​യും വന്നു. ഇവക്കെ​ല്ലാം കാരണം പാപമാണ്‌!—1:1-11.

യഹോവ കുററ​ക്കാ​രെ ശിക്ഷി​ക്കു​ന്ന​തിൽ നീതി​യു​ള്ള​വ​നാണ്‌. യെരൂ​ശ​ലേം തന്നെ സംസാ​രി​ക്കു​മ്പോൾ ഇത്‌ അംഗീ​ക​രി​ക്കു​ന്നു. ദൈവം അവൾക്കു വരുത്തി​യ​തു​പോ​ലുള്ള ഏതെങ്കി​ലും വ്യസനം ഉണ്ടോ എന്ന്‌ അവൾ ചോദി​ക്കു​ന്നു. അവൻ ആലയത്തെ ശൂന്യ​മാ​ക്കി​ത്തീർത്ത തീ അയച്ചു. നഗരത്തി​ന്റെ പാപം ഒരു നുകമാ​യി​ത്തീ​രു​ക​യും ദൈവം അവളെ “മുന്തി​രി​ച്ച​ക്കിൽ” മെതി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. സീയോൻ ദു:ഖത്താൽ കൈകൾ നീട്ടു​ക​യും യാചി​ക്ക​യും ചെയ്‌തു, എന്നാൽ യാതൊ​രു ആശ്വാ​സ​ക​നെ​യും കണ്ടില്ല, യഹോവ മൽസരി​യായ യെരൂ​ശ​ലേ​മി​നെ ശിക്ഷി​ക്കു​ന്ന​തിൽ നീതി​യു​ള്ള​വ​നു​മാ​യി​രു​ന്നു. അവളെ ശിക്ഷിച്ച ശത്രു​ക്ക​ളോട്‌ അവൻ അവളോ​ടെ​ന്ന​പോ​ലെ കഠോ​ര​മാ​യി പെരു​മാ​റട്ടെ.—1:12-22.

“യഹോ​വ​യു​ടെ ഉഗ്ര​കോ​പം”

ഉത്തരവാ​ദി​ത്ത​പ്പെ​ട്ടവർ പാപത്തി​നു ശിക്ഷ​കൊ​ടു​ത്തി​ല്ലെ​ങ്കിൽ കുററ വഹിക്കു​ന്നു. ദൈവം യെരൂ​ശ​ലേ​മി​ന്റെ​യും അവന്റെ “പാദപീഠ”മായ ആലയത്തി​ന്റെ​യും നാശത്തി​നി​ട​യാ​ക്കി​ക്കൊണ്ട്‌ അവളെ “സ്വർഗ്ഗ​ത്തിൽ നിന്ന്‌ ഭൂമി​യി​ലേക്ക്‌” എറിഞ്ഞു. (സങ്കീർത്തനം 132:7) അവൻ അങ്ങനെ യഹൂദാ “രാജ്യത്തെ നിന്ദ്യ​മാ​ക്കി.” ഒരു വെറും കൂടാരം പോലെ ശത്രുക്കൾ ആലയത്തെ നശിപ്പി​ച്ചു. അവരുടെ വിജയ​ഭേരി സന്തോ​ഷാ​രവം പോ​ലെ​യാ​യി​രു​ന്നു. മരണ​ത്തോ​ടു മല്ലിടുന്ന കുട്ടികൾ തങ്ങളുടെ മാതാ​ക്ക​ളോട്‌ ആഹാര​ത്തി​നു​വേണ്ടി യാചി​ക്കു​ന്നു. എന്നാൽ മുഖ്യ​മാ​യി കുററം വഹിച്ച​താ​രാ​യി​രു​ന്നു? യെരൂ​ശ​ലേ​മി​ന്റെ പാപങ്ങളെ കുററം വിധി​ക്കു​ന്ന​തി​നു പകരം വഴി​തെ​റ​റി​ക്കുന്ന പ്രഖ്യാ​പ​നങ്ങൾ ചെയ്‌ത വ്യാജ​പ്ര​വാ​ച​കൻമാർ ആയിരു​ന്നു. (യിരെ​മ്യാവ്‌ 14:13) പ്രാർത്ഥന ഉചിത​മാണ്‌, എന്തു​കൊ​ണ്ടെ​ന്നാൽ ‘യഹോ​വ​യു​ടെ ഈ കോപ ദിവസ​ത്തിൽ’ അനേക​രും മരിച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു! 2:1-22.

യഹോ​വ​യു​ടെ കാരു​ണ്യം നിലനിൽക്കു​ന്നു.

നാം ക്ഷമാപൂർവ്വം യഹോ​വ​യിൽ പ്രത്യാശ വെക്കണം. യിരെ​മ്യാവ്‌ നിരാ​ശ്ര​യ​രായ ആളുകളെ പ്രതി​നി​ധീ​ക​രി​ച്ചു സംസാ​രി​ക്കു​മ്പോൾ ഈ ആശയം ഉന്നയി​ക്കു​ന്നു. ദൈവം അവന്റെ പ്രാർത്ഥ​നയെ തടസ്സ​പ്പെ​ടു​ത്തു​ക​യും അവൻ ശത്രു​ക്ക​ളു​ടെ പരിഹാ​സ​ഗീ​ത​ത്തി​നു പാത്ര​മാ​യി​ത്തീ​രു​ക​യും ചെയ്‌തു. അവന്റെ പ്രത്യാശ അഥവാ “യഹോ​വ​യിൽ നിന്നുള്ള പ്രതീക്ഷ”, നശിച്ച​താ​യി തോന്നു​ന്നു. എന്നാൽ അവന്‌ “ഒരു കാത്തി​രി​പ്പിൻ മനോ​ഭാ​വം ഉണ്ടായി​രി​ക്കണം, എന്തു​കൊ​ണ്ടെ​ന്നാൽ “യഹോ​വ​യിൽ പ്രത്യാ​ശി​ക്കു​ന്ന​വന്‌ അവൻ നല്ലവനാണ്‌.”—3:1-27.

യഥാർത്ഥ അനുതാ​പം ദിവ്യ​കാ​രു​ണ്യം കൈവ​രു​ത്തു​ന്നു. ഈ ബോധ്യ​ത്തിൽ യിരെ​മ്യാവ്‌ ഇപ്രകാ​രം പ്രേരി​പ്പി​ക്കു​ന്നു: “നമുക്ക്‌ പൂർണ്ണ​മാ​യും യഹോ​വ​യി​ങ്ക​ലേക്കു തിരി​യു​ക​തന്നെ ചെയ്യാം.” ജനങ്ങളു​ടെ പാപങ്ങൾ നിമിത്തം കോപ​ത്തി​ന്റെ ഒരു മേഘക്കൂ​ട്ടം​കൊ​ണ്ടെ​ന്ന​പോ​ലെ ദൈവം പ്രാർത്ഥ​ന​യിൽ സമീപി​ക്കു​ന്ന​തി​നെ തടഞ്ഞു. എന്നാൽ യിരമ്യാവ്‌ ഇപ്രകാ​രം പ്രാർത്ഥി​ക്കു​ന്നു: “യഹോവേ ഞാൻ നിന്റെ നാമം വിളി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു. . . . എന്റെ ആശ്വാ​സ​ത്തിന്‌ നിന്റെ ചെവിയെ മറയ്‌ക്ക​രു​തെ.” തീർച്ച​യാ​യും അനുതാ​പ​മി​ല്ലാത്ത ശത്രുക്കൾ നശിപ്പി​ക്ക​പ്പെ​ടും.—3:28-66.

“ഞങ്ങളെ മടക്കി​കൊ​ണ്ടു​വ​രേ​ണമേ”

മന:പൂർവ്വ പാപത്താൽ നമുക്കു​തന്നെ നമ്മുടെ നാശം കൈവ​രു​ത്താൻ കഴിയും. യഹൂദ​യു​ടെ പാപം നിമിത്തം “സീയോ​ന്റെ വില​യേ​റിയ പുത്രൻമാ​രെ” വിലയി​ല്ലാത്ത ഉടഞ്ഞ മൺപാ​ത്രം പോലെ വീക്ഷിച്ചു. നിരോ​ധ​ന​ത്തിൻ കീഴിൽ വാളാൽ മരിച്ചവർ സാവകാ​ശം പട്ടിണി​യാൽ മരിക്കു​ന്ന​വ​രെ​ക്കാൾ മെച്ചമാണ്‌. ദൈവം “തന്റെ ജ്വലി​ക്കുന്ന കോപം ഒഴുക്കു​ക​തന്നെ ചെയ്‌തു.” മലിന​രാ​യി​ത്തീർന്ന പ്രവാ​ച​കൻമാ​രും പുരോ​ഹി​തൻമാ​രും അന്ധതയിൽ ചുററി​ക്ക​റങ്ങി നടന്നു, സിദെ​ക്കി​യാവ്‌—“യഹോ​വ​യു​ടെ അഭിഷി​ക്തൻ”—പിടി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ക​യും ചെയ്‌തു. ഇപ്പോൾ ദൈവം തന്റെ ശ്രദ്ധ പാപപൂർണ്ണ​യായ ഏദോ​മി​ലേക്കു തിരി​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു.—4:1-22.

യഹോവ മാത്രം ദു:ഖത്തിൻ മദ്ധ്യെ യഥാർത്ഥ പ്രത്യാശ നൽകുന്നു. യിരെ​മ്യാവ്‌ ഇതു തിരി​ച്ച​റി​ഞ്ഞ​തി​നാൽ ഇപ്രകാ​രം അപേക്ഷി​ച്ചു: “യഹോവേ ഞങ്ങൾക്കു സംഭവി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന​തി​നെ ഓർക്കേ​ണമേ.” അന്യ​ദേ​ശ​ക്കാർ ഞങ്ങളുടെ ഭവനങ്ങളെ കൈവ​ശ​മാ​ക്കു​ന്നു. ഞങ്ങൾ ഞങ്ങളുടെ പൂർവ്വ പിതാ​ക്കൻമാ​രു​ടെ അകൃത്യ​ത്തി​ന്റെ അനന്തര​ഫ​ലങ്ങൾ വഹിക്കു​ന്നു, കേവലം കുട്ടികൾ ജോലി​ചെ​യ്യാൻ നിർബ്ബ​ന്ധി​ത​രാ​യി വിറകു ചുമക്കു​ന്നു. എന്നിട്ടും യിരെ​മ്യാവ്‌ കരുണ​ക്കാ​യി പ്രത്യാ​ശി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ ഇപ്രകാ​രം പ്രാർത്ഥി​ക്കു​ന്നു: “യഹോവേ ഞങ്ങളെ നിന്നി​ലേക്കു തന്നേ മടക്കി​ക്കൊ​ണ്ടു വരേണമേ, ഞങ്ങൾ സന്നദ്ധത​യോ​ടെ മടങ്ങി വരും.”—5:1-22.

വിലാ​പ​ങ്ങ​ളിൽ പഠിപ്പി​ക്ക​പ്പെ​ടുന്ന ഈ പാഠങ്ങൾ പ്രകാ​ശി​പ്പി​ക്കുക: പാപം സന്തോഷം കൈവ​രു​ത്തു​ക​യില്ല, ദൈവം പാപി​കളെ ശിക്ഷി​ക്കു​ന്ന​തിൽ നീതി​യു​ള്ള​വ​നാണ്‌, ഉത്തരവാ​ദി​ത്ത​പ്പെ​ട്ടവർ കുററ​കൃ​ത്യ​ത്തെ കുററം വിധി​ക്കു​ന്നി​ല്ലെ​ങ്കിൽ കുററ​ക്കാ​രാ​യി​രി​ക്ക​യും ചെയ്യുന്നു. യഥാർത്ഥ അനുതാ​പം ദിവ്യ​ക​രുണ ലഭിക്കാ​നി​ട​യാ​കു​മെ​ന്നും മന:പൂർവ്വ​പാ​പ​ത്താൽ നമുക്കു​തന്നെ നമ്മുടെ നാശം കൈവ​രു​ത്താൻ കഴിയു​മെ​ന്നും ഉള്ള ഉറപ്പോ​ടെ നാം യഹോ​വ​യിൽ ക്ഷമയോ​ടെ പ്രത്യാശ വെക്കണം. ഈ നിശ്വസ്‌ത പുസ്‌തകം, യഹോവ മാത്രം ദു:ഖത്തിൻ മദ്ധ്യെ നമുക്ക്‌ യഥാർത്ഥ പ്രത്യാശ നൽകുന്നു എന്നും ബോദ്ധ്യ​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നു. (w88 9/1)

[31-ാം പേജിലെ ചതുരം]

ബൈബിൾ വാക്യങ്ങൾ പരി​ശോ​ധി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നു

□ 1:15—‘യഹോവ യഹൂദാ​പു​ത്രി​യായ കന്യക​യു​ടെ സ്വന്തം ചക്ക്‌ ചവിട്ടി​ക്ക​ള​ഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്നു’ എന്തു​കൊ​ണ്ടെ​ന്നാൽ അവിടെ സംഭവി​ച്ചത്‌ അവൻ കൽപ്പി​ച്ച​തും അവൻ അനുവ​ദി​ച്ച​തു​മായ സംഗതി​യാ​യി​രു​ന്നു. “യഹൂദാ​പു​ത്രി​യായ കന്യക” യരൂശ​ലേ​മാ​യി​രു​ന്നു. അതിനെ പവിത്രത ലംഘി​ക്കാത്ത ഒരു സ്‌ത്രീ​യെ​പ്പോ​ലെ കരുതി​യി​രു​ന്നു. പൊ. യു. മു. 607-ൽ ബാബി​ലോ​ന്യർ യഹൂദ​യു​ടെ ആ തലസ്ഥാന നഗരത്തെ നശിപ്പി​ച്ച​പ്പോൾ അവിടെ വലിയ രക്തച്ചൊ​രി​ച്ചി​ലു​ണ്ടാ​യി. അത്‌ മുന്തി​രി​ങ്ങാ ചക്കിലിട്ട്‌ പിഴി​യു​ന്ന​തി​നോട്‌ സമാന​മാ​യി​രു​ന്നു. ഇതേ വിധത്തിൽ പ്രതീ​കാ​ത്മക യരൂശ​ലേ​മാ​യി​രി​ക്കുന്ന ക്രൈ​സ്‌ത​വ​മ​ണ്ഡലം നശിപ്പി​ക്ക​പ്പെ​ടാൻ യഹോവ ഇടയാ​ക്കും.

□ 2:6—ദൈവ​ത്തി​ന്റെ “തിരു​നി​വാ​സം” യരൂശ​ലേ​മി​ലെ ആലയമാ​യി​രു​ന്നു. ബാബി​ലോ​ന്യർ ആ വിശുദ്ധ സ്ഥലത്തെ ശൂന്യ​മാ​ക്കി​യ​പ്പോൾ അവൻ തോട്ട​ത്തി​ലെ ഒരു ചെററ​ക്കു​ടിൽപോ​ലെ അതിനെ ‘നശിപ്പി​ച്ചു കളയാൻ’ അനുവ​ദി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. ചൂടിൽ നിന്നുള്ള അത്തര​മൊ​രു താൽക്കാ​ലിക സംരക്ഷണം തകർത്തു​ക​ളഞ്ഞു.

□ 3:16—“ചരൽകൊണ്ട്‌ അവൻ എന്റെ പല്ല്‌ തകർത്തു​ക​ള​യാൻ ഇടയാ​ക്കു​ന്നു”. ബാബി​ലോ​ന്യ​രാ​ലുള്ള അവിശ്വസ്‌ത യരൂശ​ലേ​മി​ന്റെ വീഴ്‌ച നിമിത്തം അവരു​ടെ​മേൽ വരാൻ യഹോവ ഇടയാ​ക്കിയ ഒരു വിപത്തി​നെ​യാണ്‌ ഇവിടെ വർണ്ണി​ക്കു​ന്നത്‌. പ്രസ്‌പ​ഷ്‌ട​മാ​യി യിസ്രാ​യേ​ല്യർ പ്രവാ​സ​ത്തി​ലേക്ക്‌ പോകു​മ​ള​വിൽ അവർ നിലത്ത്‌ കുഴിച്ച കുഴി​യിൽ അപ്പം ചുടേ​ണ്ടി​യി​രു​ന്നു. അങ്ങനെ അപ്പത്തിൽ ചരലു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കാ​നി​ട​യാ​യി. അത്തരം അപ്പം തിന്നുന്ന ഒരുവന്റെ പല്ല്‌ തകർന്നു പോകാ​നി​ട​യുണ്ട്‌.

□ 4:3—ഇവിടെ കുട്ടി​ക​ളോ​ടുള്ള മാതാ​ക്ക​ളു​ടെ ക്രൂര​തയെ കുറു​ന​രി​കൾ നൽകുന്ന മാതൃ​സം​ര​ക്ഷ​ണ​ത്തോട്‌ വിപരീത താരത​മ്യം ചെയ്‌തി​രി​ക്കു​ന്നു. കുറു​ന​രി​കളെ വന്യമൃ​ഗ​മാ​യി കണക്കാ​ക്കി​യാ​ലും അവ പോലും ‘അകിടു​കാ​ണിച്ച്‌ തങ്ങളുടെ കുട്ടി​കളെ മുലയൂ​ട്ടു​ന്നു.’ ഉപരോ​ധി​ക്ക​പ്പെട്ട യരൂശ​ലേ​മി​ലെ വലിയ ക്ഷാമം നിമിത്തം പട്ടിണി​യി​ലായ യഹൂദ സ്‌ത്രീ​കൾക്ക്‌ തങ്ങളുടെ കുഞ്ഞു​ങ്ങൾക്കു​വേണ്ടി പാൽ നൽകാ​നി​ല്ലാ​തി​രു​ന്ന​തി​നാൽ അവർ ക്രൂര​രാ​യി​ത്തീർന്നു. അവർ വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ സ്വന്തജീ​വൻ നിലനിർത്തു​ന്ന​തി​നു​വേണ്ടി സ്വന്തം മക്കളെ തിന്നു. (വിലാ​പങ്ങൾ 2:20) അങ്ങനെ ആ സ്‌ത്രീ​കൾ, മുട്ടയി​ട്ടിട്ട്‌ അവയെ ഉപേക്ഷി​ച്ചു​ക​ള​യുന്ന ഒട്ടകപ​ക്ഷി​യെ​പ്പോ​ലെ​യാ​യി​ത്തീർന്നു.

□ 5:7—യിരെ​മ്യാ​വി​ന്റെ കാലത്തെ യഹൂദൻമാർ തങ്ങളുടെ പൂർവ്വ​പി​താ​ക്കൻമാ​രു​ടെ പാപങ്ങൾ വഹി​ക്കേ​ണ്ടി​യി​രു​ന്നു. എന്നാൽ മാതാ​പി​താ​ക്ക​ളു​ടെ പാപം നിമിത്തം യഹോവ കുട്ടി​കളെ നേരിട്ട്‌ ശിക്ഷി​ക്കു​ന്നു​വെന്ന്‌ ഇതിനർത്ഥ​മില്ല. വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ തെററി​ന്റെ ദുഷിച്ച ഫലങ്ങൾ പിൻത​ല​മു​റകൾ അനുഭ​വി​ക്കു​ന്നു. (യിരെ​മ്യാവ്‌ 31:29,30) അതു​കൊണ്ട്‌ നാം ദൈവ​ത്തോട്‌ വ്യക്തി​പ​ര​മാ​യി കണക്കു​ബോ​ധി​പ്പി​ക്കേ​ണ്ടി​യി​രി​ക്കു​ന്നു​വെന്ന്‌ നന്നായി ഓർമ്മി​ക്കുക.—റോമർ 14:12.