“സത്യവും സമാധാ​ന​വും ഇഷ്ടപ്പെ​ടു​വിൻ”!

“സൈന്യ​ങ്ങ​ളു​ടെ യഹോ​വ​യു​ടെ അരുള​പ്പാ​ടു എനിക്കു​ണ്ടാ​യ​തെ​ന്തെ​ന്നാൽ: . . . സത്യവും സ്‌നേ​ഹ​വും ഇഷ്ടപ്പെ​ടു​വിൻ.”—സെഖര്യാ​വു 8:18, 19.

1, 2. (എ) സമാധാ​ന​ത്തി​ന്റെ കാര്യ​ത്തിൽ മനുഷ്യ​വർഗ​ത്തി​ന്റെ അവസ്ഥ​യെ​ന്താണ്‌? (ബി) ഇപ്പോ​ഴത്തെ ലോകം ഒരിക്ക​ലും യഥാർഥ സമാധാ​നം കാണു​ക​യി​ല്ലാ​ത്ത​തെ​ന്തു​കൊണ്ട്‌?

“ലോകത്ത്‌ ഒരിക്ക​ലും സമാധാ​നം ഉണ്ടായി​രു​ന്നി​ട്ടില്ല. എവി​ടെ​യെ​ങ്കി​ലും—മിക്ക​പ്പോ​ഴും ഒരേസ​മയം പല സ്ഥലങ്ങളിൽ—എല്ലായ്‌പോ​ഴും യുദ്ധമു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നി​ട്ടുണ്ട്‌.” യു.എസ്‌.എ.-യിലെ മസാച്ചു​സെ​റ്റ്‌സ്‌ സർവക​ലാ​ശാ​ല​യി​ലെ പ്രൊ​ഫസർ മിൽട്ടൺ മേയറി​ന്റെ വാക്കു​ക​ളാ​ണവ. മാനവ​രാ​ശി​യെ​ക്കു​റി​ച്ചുള്ള എത്ര ശോച​നീ​യ​മായ ഒരു വർണന! മനുഷ്യർ സമാധാ​നം കാംക്ഷി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടെ​ന്നതു ശരിതന്നെ. അതു നിലനിർത്തു​ന്ന​തി​നു രാഷ്ട്രീ​യ​ക്കാർ എല്ലാ രീതി​ക​ളും പരി​ശോ​ധി​ച്ചു നോക്കി​യി​ട്ടുണ്ട്‌, റോമാ​ക്കാ​രു​ടെ നാളിലെ പാക്‌സ്‌ റോമാന തുടങ്ങി ശീതയു​ദ്ധ​കാ​ലത്തെ “സുനി​ശ്ചിത പരസ്‌പര വിനാശം” എന്ന നയം വരെ. എങ്കിലും, അവരുടെ സകല ശ്രമങ്ങ​ളും ഒടുവിൽ പരാജ​യ​മ​ട​ഞ്ഞി​രി​ക്കു​ക​യാണ്‌. അനേകം നൂറ്റാ​ണ്ടു​കൾക്കു മുമ്പ്‌ യെശയ്യാവ്‌ പ്രകട​മാ​ക്കി​യ​തു​പോ​ലെ, ‘സമാധാ​ന​ത്തി​ന്റെ ദൂതന്മാർ അതിദുഃ​ഖ​ത്തോ​ടെ കരഞ്ഞു.’ (യെശയ്യാ​വു 33:7) അതെന്തു​കൊ​ണ്ടാണ്‌?

² എന്തു​കൊ​ണ്ടെ​ന്നാൽ, നിലനിൽക്കുന്ന സമാധാ​നം ഉരുത്തി​രി​യ​ണ​മെ​ങ്കിൽ വിദ്വേ​ഷ​വും അത്യാ​ഗ്ര​ഹ​വും ഇല്ലാതി​രി​ക്കണം; അതു സത്യത്തിൽ അധിഷ്‌ഠി​ത​മാ​യി​രി​ക്കണം. സമാധാ​ന​ത്തി​നു നുണയിൽ അധിഷ്‌ഠി​ത​മാ​യി​രി​ക്കാ​നാ​വില്ല. അതു​കൊ​ണ്ടാ​ണു പുരാതന ഇസ്രാ​യേ​ലി​നു പുനഃ​സ്ഥാ​പ​ന​വും സമാധാ​ന​വും വാഗ്‌ദാ​നം ചെയ്‌ത​പ്പോൾ യഹോവ ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞത്‌: “ഞാൻ അവൾക്കു നദി​പോ​ലെ സമാധാ​ന​വും കവി​ഞ്ഞൊ​ഴു​കുന്ന തോടു​പോ​ലെ ജാതി​ക​ളു​ടെ മഹത്വ​വും നീട്ടി​ക്കൊ​ടു​ക്കും.” (യെശയ്യാ​വു 66:12) ഈ വ്യവസ്ഥി​തി​യു​ടെ ദൈവ​മായ പിശാ​ചായ സാത്താൻ ‘കൊല​പാ​തക’നാണ്‌, ഒരു ഘാതക​നു​മാണ്‌. കൂടാതെ അവൻ “ഭോഷ്‌കു പറയു​ന്ന​വ​നും അതിന്റെ അപ്പനും ആകുന്നു.” (യോഹ​ന്നാൻ 8:44; 2 കൊരി​ന്ത്യർ 4:4) അത്തര​മൊ​രു​വൻ ദൈവ​മാ​യുള്ള ഒരു ലോക​ത്തിൽ എന്നെങ്കി​ലും സമാധാ​ന​മു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കാൻ എങ്ങനെ കഴിയും?

3. യഹോ​വ​യു​ടെ ജനം പ്രയാ​സ​ക​ര​മായ ലോകത്തു ജീവി​ക്കു​ന്നു​വെ​ങ്കി​ലും അവൻ അവർക്കു ശ്രദ്ധേ​യ​മായ എന്തു ദാനമാ​ണു നൽകി​യി​രി​ക്കു​ന്നത്‌?

³ എങ്കിലും, സാത്താന്റെ യുദ്ധക​ലു​ഷി​ത​മായ ലോക​ത്തിൽ ജീവി​ക്കു​മ്പോൾപോ​ലും യഹോവ തന്റെ ജനത്തിനു സമാധാ​നം നൽകു​ന്നു​വെ​ന്നതു ശ്രദ്ധേ​യ​മാണ്‌. (യോഹ​ന്നാൻ 17:16) അവൻ യിരെ​മ്യാവ്‌ മുഖാ​ന്തരം നൽകിയ തന്റെ വാഗ്‌ദത്തം പൊ.യു.മു. (പൊതു​യു​ഗ​ത്തി​നു മുമ്പ്‌) ആറാം നൂറ്റാ​ണ്ടിൽ നിവർത്തി​ക്കു​ക​യും തന്റെ പ്രത്യേക ജനതയെ തങ്ങളുടെ ജന്മനാ​ട്ടി​ലേക്കു തിരി​കെ​വ​രു​ത്തി അവർക്കു “സമാധാ​ന​വും സത്യവും” നൽകു​ക​യും ചെയ്‌തു. (യിരെ​മ്യാ​വു 33:6) കൂടാതെ, തന്റെ ജനം ഈ അന്ത്യനാ​ളു​ക​ളിൽ, ഇന്നോളം ലോകം കണ്ടിട്ടു​ള്ള​തി​ലേ​ക്കും ഏറ്റവും പ്രയാ​സ​മേ​റിയ ഘട്ടത്തി​ലൂ​ടെ ജീവിതം പിന്നി​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നു​വെ​ങ്കി​ലും അവൻ അവർക്ക്‌ തങ്ങളുടെ “ദേശ”ത്ത്‌ അഥവാ ഭൗമിക ആത്മീയ സ്ഥിതി​യിൽ “സമാധാ​ന​വും സത്യവും” നൽകി​യി​രി​ക്കു​ന്നു. (യെശയ്യാ​വു 66:8; മത്തായി 24:7-13; വെളി​പ്പാ​ടു 6:1-8) സെഖര്യാ​വു 8-ാം അധ്യാ​യ​ത്തി​ന്റെ ചർച്ച തുടരു​മ്പോൾ നാം ദൈവ​ദ​ത്ത​മായ ഈ സമാധാ​ന​ത്തെ​യും സത്യ​ത്തെ​യും കുറിച്ച്‌ ആഴമായ വിലമ​തി​പ്പു നേടും, ഒപ്പംതന്നെ അതിൽ നമുക്കുള്ള പങ്കു കാത്തു​സൂ​ക്ഷി​ക്കു​ന്ന​തി​നു നാം എന്തു ചെയ്യണ​മെന്നു കാണു​ക​യും ചെയ്യും.

“നിങ്ങളു​ടെ കരങ്ങൾ ബലവത്താ​യി​രി​ക്കട്ടെ”

4. സമാധാ​നം അനുഭ​വി​ക്ക​ണ​മെ​ങ്കിൽ എങ്ങനെ പ്രവർത്തി​ക്ക​ണ​മെ​ന്നാ​ണു സെഖര്യാവ്‌ ഇസ്രാ​യേ​ലി​നെ പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ച്ചത്‌?

⁴ സെഖര്യാ​വു 8-ാം അധ്യാ​യ​ത്തിൽ ആറാം തവണ യഹോ​വ​യു​ടെ കോരി​ത്ത​രി​പ്പി​ക്കുന്ന അരുള​പ്പാ​ടു നാം കേൾക്കു​ന്നു: “സൈന്യ​ങ്ങ​ളു​ടെ യഹോവ ഇപ്രകാ​രം അരുളി​ച്ചെ​യ്യു​ന്നു: സൈന്യ​ങ്ങ​ളു​ടെ യഹോ​വ​യു​ടെ ആലയമായ മന്ദിരം പണി​യേ​ണ്ട​തി​ന്നു അടിസ്ഥാ​നം ഇട്ട നാളിൽ ഉണ്ടായി​രുന്ന പ്രവാ​ച​ക​ന്മാ​രു​ടെ വായിൽനി​ന്നു ഈ വചനങ്ങളെ ഈ കാലത്തു കേൾക്കു​ന്ന​വരേ, ധൈര്യ​പ്പെ​ടു​വിൻ. ഈ കാലത്തി​ന്നു​മു​മ്പെ മനുഷ്യ​ന്നു കൂലി​യില്ല, മൃഗത്തി​ന്നു കൂലി​യില്ല; പോക്കു​വ​രത്തു ചെയ്യു​ന്ന​വന്നു വൈരി​നി​മി​ത്തം സമാധാ​ന​വു​മില്ല; ഞാൻ സകല മനുഷ്യ​രെ​യും തമ്മിൽ തമ്മിൽ വിരോ​ധ​മാ​ക്കി​യി​രു​ന്നു.”—സെഖര്യാ​വു 8:9, 10.

5, 6. (എ) ഇസ്രാ​യേ​ല്യ​രു​ടെ നിരു​ത്സാ​ഹം നിമിത്തം ഇസ്രാ​യേ​ലി​ലെ അവസ്ഥ എന്തായി​രു​ന്നു? (ബി) ഇസ്രാ​യേൽ യഹോ​വ​യു​ടെ ആരാധന ഒന്നാമതു വയ്‌ക്കു​ന്ന​പക്ഷം അവൻ എന്തു മാറ്റമാ​ണു വാഗ്‌ദാ​നം ചെയ്‌തത്‌?

⁵ യെരു​ശ​ലേ​മിൽ ആലയം പുനർനിർമി​ക്കു​മ്പോ​ഴാ​ണു സെഖര്യാവ്‌ ഈ വാക്കുകൾ പറഞ്ഞത്‌. മുമ്പ്‌, ബാബി​ലോ​നിൽനി​ന്നു തിരി​ച്ചെ​ത്തിയ ഇസ്രാ​യേ​ല്യർ നിരു​ത്സാ​ഹി​ത​രാ​യി ആലയനിർമാ​ണം നിർത്തി​വെച്ചു. സ്വന്ത സുഖസൗ​ക​ര്യ​ത്തിൽ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീ​ക​രി​ച്ച​തു​കൊണ്ട്‌ അവർക്കു യഹോ​വ​യിൽനി​ന്നുള്ള അനു​ഗ്ര​ഹ​വും സമാധാ​ന​വും ലഭിച്ചില്ല. അവർ തങ്ങളുടെ നിലങ്ങ​ളിൽ കൃഷി​ചെ​യ്യു​ക​യും മുന്തി​രി​ത്തോ​പ്പു​കൾ സംരക്ഷി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തെ​ങ്കി​ലും അവർ അഭിവൃ​ദ്ധി​പ്പെ​ട്ടില്ല. (ഹഗ്ഗായി 1:3-6) അവർ ‘കൂലി​യി​ല്ലാ​തെ’ വേല ചെയ്യു​ന്ന​തു​പോ​ലി​രു​ന്നു അത്‌.

⁶ ഇപ്പോൾ ആലയം പുനർനിർമി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ക​യാ​യി​രു​ന്ന​തി​നാൽ യഹോ​വ​യു​ടെ ആരാധന ധൈര്യ​പൂർവം ഒന്നാമതു നിർത്തി​ക്കൊ​ണ്ടു ‘ബലവത്താ​യി​രി’ക്കുന്നതി​നു സെഖര്യാവ്‌ യഹൂദരെ പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ച്ചു. അവർ അങ്ങനെ ചെയ്‌തി​രു​ന്നെ​ങ്കിൽ എന്തു സംഭവി​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു? “ഇപ്പോ​ഴോ ഞാൻ ഈ ജനത്തിന്റെ ശേഷി​പ്പു​ള്ള​വ​രോ​ടു മുമ്പി​ലത്തെ കാലത്തു എന്നപോ​ലെയല്ല എന്നു സൈന്യ​ങ്ങ​ളു​ടെ യഹോ​വ​യു​ടെ അരുള​പ്പാ​ടു. വിത സമാധാ​ന​ത്തോ​ടെ ആയിരി​ക്കും [“സമാധാ​ന​ത്തി​ന്റെ വിത്തു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കും,” NW]; മുന്തി​രി​വള്ളി ഫലം കായ്‌ക്കും; ഭൂമി അനുഭവം നൽകും; ആകാശം മഞ്ഞു പെയ്യി​ക്കും; ഈ ജനത്തിന്റെ ശേഷി​പ്പു​ള്ള​വർക്കു ഞാൻ ഇവയൊ​ക്കെ​യും അവകാ​ശ​മാ​യി കൊടു​ക്കും. യെഹൂ​ദാ​ഗൃ​ഹ​വും യിസ്രാ​യേൽഗൃ​ഹ​വു​മാ​യു​ള്ളോ​രേ, നിങ്ങൾ ജാതി​ക​ളു​ടെ ഇടയിൽ ശാപമാ​യി​രു​ന്ന​തു​പോ​ലെ ഞാൻ നിങ്ങളെ രക്ഷിച്ചി​ട്ടു നിങ്ങൾ അനു​ഗ്ര​ഹ​മാ​യ്‌തീ​രും; നിങ്ങൾ ഭയപ്പെ​ടാ​തെ ധൈര്യ​മാ​യി​രി​പ്പിൻ [“നിങ്ങളു​ടെ കരങ്ങൾ ബലവത്താ​യി​രി​ക്കട്ടെ,” NW].” (സെഖര്യാ​വു 8:11-13) ഇസ്രാ​യേൽ നിശ്ചയ​ദാർഢ്യ​ത്തോ​ടെ പ്രവർത്തി​ച്ചി​രു​ന്നു​വെ​ങ്കിൽ അവൾ അഭിവൃ​ദ്ധി​പ്പെ​ടു​മാ​യി​രു​ന്നു. മുമ്പൊ​ക്കെ ജനതകൾ ശാപത്തിന്‌ ഉദാഹ​രണം നൽകാൻ ഇച്ഛിക്കു​മ്പോൾ അവർക്ക്‌ ഇസ്രാ​യേ​ലി​നെ ചൂണ്ടി​ക്കാ​ണി​ക്കാൻ കഴിയു​മാ​യി​രു​ന്നു. എന്നാൽ ഇപ്പോൾ ഇസ്രാ​യേൽ അനു​ഗ്ര​ഹ​ത്തിന്‌ ഉദാഹ​ര​ണ​മാ​യി​രി​ക്കും. അവരുടെ ‘കരങ്ങൾ ബലപ്പെ​ടു​ത്തു​ന്ന​തിന്‌’ എത്ര മികച്ച കാരണം!

7. (എ) യഹോ​വ​യു​ടെ ജനം, പ്രത്യേ​കി​ച്ചും 1995 എന്ന സേവന​വർഷ​ത്തിൽ പരിസ​മാ​പ്‌തി​യി​ലെ​ത്തിയ കോരി​ത്ത​രി​പ്പി​ക്കുന്ന എന്തു മാറ്റങ്ങ​ളാണ്‌ ആസ്വദി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നത്‌? (ബി) വാർഷിക റിപ്പോർട്ടിൽ നോക്കു​മ്പോൾ, ഏതു രാജ്യ​ങ്ങൾക്കാ​ണു പ്രസാ​ധകർ, പയനി​യർമാർ, ശരാശരി മണിക്കൂർ എന്നീ രംഗങ്ങ​ളിൽ ശ്രദ്ധേ​യ​മായ രേഖയു​ള്ള​താ​യി നിങ്ങൾ കാണു​ന്നത്‌?

⁷ എന്നാൽ ഇന്നോ? 1919-നു മുമ്പുള്ള വർഷങ്ങ​ളിൽ യഹോ​വ​യു​ടെ ജനത്തിനു തീക്ഷ്‌ണ​ത​യു​ടെ ഏതാ​ണ്ടൊ​രു അഭാവ​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. ഒന്നാം ലോക​മ​ഹാ​യു​ദ്ധ​ത്തിൽ അവർ മുഴു​വ​നാ​യും നിഷ്‌പക്ഷത പാലി​ച്ചില്ല. കൂടാതെ, തങ്ങളുടെ രാജാ​വായ യേശു​ക്രി​സ്‌തു​വി​നെ പിന്തു​ട​രു​ന്ന​തി​നു പകരം മനുഷ്യ​നെ പിന്തു​ട​രു​ന്ന​തിന്‌ അവർ പ്രവണത കാട്ടി. തത്‌ഫ​ല​മാ​യി, സ്ഥാപന​ത്തി​ന്റെ അകത്തും പുറത്തും നിന്നുള്ള സമ്മർദം നിമിത്തം ചിലർ നിരു​ത്സാ​ഹി​ത​രാ​യി. പിന്നീട്‌, 1919-ൽ യഹോ​വ​യു​ടെ സഹായ​ത്താൽ അവർ തങ്ങളുടെ കരങ്ങൾ ബലവത്താ​ക്കി. (സെഖര്യാ​വു 4:6) യഹോവ അവർക്കു സമാധാ​നം നൽകി, അവർ അത്യന്തം സമൃദ്ധി​പ്രാ​പി​ച്ചു. 1995 എന്ന സേവന​വർഷ​ത്തിൽ പരിസ​മാ​പ്‌തി കുറി​ക്കുന്ന കഴിഞ്ഞ 75 വർഷമാ​യുള്ള അവരുടെ ചരിത്രം അതു വ്യക്തമാ​ക്കു​ന്നു. ഒരു ജനമെന്ന നിലയിൽ ദേശീ​യ​ത്വ​വും വർഗീ​യ​വാ​ദ​വും മുൻവി​ധി​യും വിദ്വേ​ഷ​ത്തി​ന്റെ മറ്റു സകല കാരണ​ങ്ങ​ളും യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷികൾ ത്യജി​ക്കു​ന്നു. (1 യോഹ​ന്നാൻ 3:14-18) അവർ യഹോ​വയെ അവന്റെ ആത്മീയ ആലയത്തിൽ ആത്മാർഥ തീക്ഷ്‌ണ​ത​യോ​ടെ സേവി​ക്കു​ന്നു. (എബ്രായർ 13:15; വെളി​പ്പാ​ടു 7:15) കഴിഞ്ഞ​വർഷം മാത്ര​മാ​യി അവർ തങ്ങളുടെ സ്വർഗീയ പിതാ​വി​നെ​പ്പറ്റി മറ്റുള്ള​വ​രോ​ടു പറഞ്ഞു​കൊണ്ട്‌ നൂറു​കോ​ടി​യി​ല​ധി​കം മണിക്കൂർ ചെലവ​ഴി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു! മാസം​തോ​റും അവർ 48,65,060 ബൈബി​ള​ധ്യ​യ​നങ്ങൾ നടത്തു​ക​യു​ണ്ടാ​യി. മാസം​തോ​റും ശരാശരി 6,63,521 പേർ പയനിയർ സേവന​ത്തിൽ പങ്കുപറ്റി. ക്രൈ​സ്‌ത​വ​ലോ​ക​ത്തി​ലെ ശുശ്രൂ​ഷകർ ആരാധ​ന​യു​ടെ കാര്യ​ത്തിൽ യഥാർഥ ഉത്സാഹ​മു​ള്ള​വ​രു​ടെ ദൃഷ്ടാന്തം നൽകാൻ ആഗ്രഹി​ക്കുന്ന ചിലയ​വ​സ​ര​ങ്ങ​ളിൽ യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​കളെ ചൂണ്ടി​ക്കാ​ട്ടു​ന്നു.

8. ‘സമാധാ​ന​ത്തി​ന്റെ വിത്തിൽ’നിന്ന്‌ ഓരോ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​ക്കും പ്രയോ​ജ​ന​മ​നു​ഭ​വി​ക്കാ​വു​ന്ന​തെ​ങ്ങനെ?

⁸ യഹോവ തന്റെ ജനത്തിന്‌ അവരുടെ തീക്ഷ്‌ണത നിമിത്തം ‘സമാധാ​ന​ത്തി​ന്റെ വിത്ത്‌’ നൽകുന്നു. ആ വിത്തു നട്ടുവ​ളർത്തുന്ന ഓരോ വ്യക്തി​യും തന്റെ ഹൃദയ​ത്തി​ലും ജീവി​ത​ത്തി​ലും സമാധാ​നം വളരു​ന്നതു കാണും. യഹോ​വ​യും സഹക്രി​സ്‌ത്യാ​നി​ക​ളു​മാ​യി സമാധാ​ന​ത്തിൽ വർത്തി​ക്കുന്ന വിശ്വാ​സി​യായ ഓരോ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​യും യഹോ​വ​യു​ടെ നാമം വഹിക്കുന്ന ജനത്തിന്റെ സത്യത്തി​ലും സമാധാ​ന​ത്തി​ലും പങ്കുപ​റ്റു​ന്നു. (1 പത്രൊസ്‌ 3:11; യാക്കോബ്‌ 3:18 താരത​മ്യം ചെയ്യുക.) അത്‌ അത്ഭുത​ക​ര​മല്ലേ?

“നിങ്ങൾ ഭയപ്പെ​ടേണ്ട”

9. തന്റെ ജനവു​മാ​യുള്ള ഇടപെടൽ സംബന്ധിച്ച്‌ എന്തു മാറ്റമാ​ണു യഹോവ വാഗ്‌ദാ​നം ചെയ്‌തത്‌?

⁹ ഇപ്പോൾ നാം യഹോ​വ​യിൽനി​ന്നുള്ള ഏഴാമത്തെ അരുള​പ്പാ​ടു വായി​ക്കു​ന്നു. എന്താണത്‌? “സൈന്യ​ങ്ങ​ളു​ടെ യഹോവ ഇപ്രകാ​രം അരുളി​ച്ചെ​യ്യു​ന്നു; നിങ്ങളു​ടെ പിതാ​ക്ക​ന്മാർ എന്നെ കോപി​പ്പി​ച്ച​പ്പോൾ ഞാൻ നിങ്ങൾക്കു തിന്മ വരുത്തു​വാൻ വിചാ​രി​ക്ക​യും അനുത​പി​ക്കാ​തി​രി​ക്ക​യും ചെയ്‌ത​തു​പോ​ലെ ഞാൻ ഈ കാലത്തു യെരൂ​ശ​ലേ​മി​ന്നും യെഹൂ​ദാ​ഗൃ​ഹ​ത്തി​ന്നും വീണ്ടും നന്മ വരുത്തു​വാൻ വിചാ​രി​ക്കു​ന്നു; നിങ്ങൾ ഭയപ്പെ​ടേണ്ടാ എന്നു സൈന്യ​ങ്ങ​ളു​ടെ യഹോവ അരുളി​ച്ചെ​യ്യു​ന്നു.”—സെഖര്യാ​വു 8:14, 15.

10. തങ്ങൾ ഭയമു​ള്ള​വ​രാ​യി​രു​ന്നി​ട്ടി​ല്ലെന്നു യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​ക​ളു​ടെ എന്തു ചരി​ത്ര​മാ​ണു കാണി​ക്കു​ന്നത്‌?

¹⁰ ഒന്നാം ലോക​മ​ഹാ​യു​ദ്ധ​ത്തിൽ യഹോ​വ​യു​ടെ ജനം, ഒരു ആത്മീയ അർഥത്തിൽ ചിന്നി​ച്ചി​ത​റി​പ്പോ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ലും ശരിയാ​യതു ചെയ്യാൻ അവർ ഹൃദയാ ആഗ്രഹി​ച്ചി​രു​ന്നു. തന്മൂലം, കുറച്ചു ശിക്ഷണം നൽകി​യ​ശേഷം യഹോവ അവരു​മാ​യുള്ള തന്റെ ഇടപെ​ട​ലിൽ മാറ്റം വരുത്തി. (മലാഖി 3:2-4) ഇന്നു നാം പിന്തി​രി​ഞ്ഞു​നോ​ക്കി അവൻ ചെയ്‌ത കാര്യ​ത്തെ​പ്രതി അവന്‌ അകമഴിഞ്ഞ നന്ദി പറയുന്നു. ‘നാം സകല ജനതക​ളു​ടെ​യും വിദ്വേ​ഷ​ത്തി​നു പാത്ര​മാ​യി​രി​ക്കു’ന്നുവെ​ന്നതു ശരിതന്നെ. (മത്തായി 24:9, NW) അനേക​രും ജയിലി​ല​ട​യ്‌ക്ക​പ്പെട്ടു, ചിലർ തങ്ങളുടെ വിശ്വാ​സ​ത്തി​നു​വേണ്ടി മരിക്കു​ക​പോ​ലു​മു​ണ്ടാ​യി. നാം മിക്ക​പ്പോ​ഴും ഉദാസീ​ന​തയെ അല്ലെങ്കിൽ വിദ്വേ​ഷത്തെ അഭിമു​ഖീ​ക​രി​ക്കു​ന്നു. എന്നാൽ നാം ഭയപ്പെ​ടു​ന്നില്ല. ദൃശ്യ​മോ അദൃശ്യ​മോ ആയ ഏത്‌ എതിർപ്പി​നെ​ക്കാ​ളും യഹോവ ശക്‌ത​നാ​ണെന്നു നമുക്ക​റി​യാം. (യെശയ്യാ​വു 40:15; എഫെസ്യർ 6:10-13) “യഹോ​വ​യി​ങ്കൽ പ്രത്യാ​ശ​വെ​ക്കുക; ധൈര്യ​പ്പെ​ട്ടി​രിക്ക; നിന്റെ ഹൃദയം ഉറെച്ചി​രി​ക്കട്ടെ” എന്ന വാക്കുകൾ അനുസ​രി​ക്കു​ന്ന​തിൽനി​ന്നു നാം പിന്മാ​റു​ന്നില്ല.—സങ്കീർത്തനം 27:14.

“അന്യോ​ന്യം സത്യം സംസാ​രി​ക്കു​വിൻ”

11, 12. യഹോവ തന്റെ ജനത്തിനു നൽകുന്ന അനു​ഗ്ര​ഹ​ങ്ങ​ളിൽ മുഴു​വ​നാ​യി പങ്കുപ​റ്റാൻ ആഗ്രഹി​ക്കു​ന്നു​വെ​ങ്കിൽ നാം വ്യക്തി​പ​ര​മാ​യി എന്തു കാര്യം മനസ്സിൽ പിടി​ക്കണം?

¹¹ യഹോ​വ​യിൽനി​ന്നുള്ള അനു​ഗ്ര​ഹങ്ങൾ പൂർണ​മാ​യി പങ്കിടു​ന്ന​തി​നു നാം ഓർത്തി​രി​ക്കേണ്ട ചില കാര്യ​ങ്ങ​ളുണ്ട്‌. സെഖര്യാവ്‌ ഇങ്ങനെ പറയുന്നു: “നിങ്ങൾ ചെയ്യേ​ണ്ടുന്ന കാര്യങ്ങൾ ഇവയാ​കു​ന്നു: ഓരോ​രു​ത്തൻ താന്താന്റെ കൂട്ടു​കാ​ര​നോ​ടു സത്യം പറവിൻ [“അന്യോ​ന്യം സത്യം സംസാ​രി​ക്കു​വിൻ,” NW]; നിങ്ങളു​ടെ ഗോപു​ര​ങ്ങ​ളിൽ നേരോ​ടും സമാധാ​ന​ത്തോ​ടും​കൂ​ടെ ന്യായ​പാ​ലനം ചെയ്‌വിൻ. നിങ്ങളിൽ ആരും തന്റെ കൂട്ടു​കാ​രന്റെ നേരെ ഹൃദയ​ത്തിൽ ദോഷം നിരൂ​പി​ക്ക​രു​തു; കള്ളസ്സത്യ​ത്തിൽ ഇഷ്ടം തോന്നു​ക​യും അരുതു; ഇതെല്ലാം ഞാൻ വെറു​ക്കു​ന്ന​ത​ല്ലോ എന്നു യഹോ​വ​യു​ടെ അരുള​പ്പാ​ടു.”—സെഖര്യാ​വു 8:16, 17.

¹² സത്യം സംസാ​രി​ക്കാൻ യഹോവ നമ്മെ പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ക്കു​ന്നു. (എഫെസ്യർ 4:15, 25) ദ്രോ​ഹ​ക​ര​മായ കാര്യങ്ങൾ ആസൂ​ത്രണം ചെയ്യു​ക​യോ വ്യക്തി​പ​ര​മായ നേട്ടത്തി​നു​വേണ്ടി സത്യം മറച്ചു​പി​ടി​ക്കു​ക​യോ കള്ളസത്യം പറയു​ക​യോ ചെയ്യു​ന്ന​വ​രു​ടെ പ്രാർഥ​ന​യ്‌ക്ക്‌ അവൻ ചെവി​ചാ​യ്‌ക്കു​ന്നില്ല. (സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ 28:9) അവൻ വിശ്വാ​സ​ത്യാ​ഗം വെറു​ക്കു​ന്ന​തു​കൊ​ണ്ടു നാം ബൈബിൾ സത്യ​ത്തോ​ടു പറ്റിനിൽക്കാൻ അവൻ ആഗ്രഹി​ക്കു​ന്നു. (സങ്കീർത്തനം 25:5; 2 യോഹ​ന്നാൻ 9-11) കൂടാതെ, നീതി​ന്യാ​യ കേസു​കൾക്കു വിധി​കൽപ്പി​ക്കുന്ന മൂപ്പന്മാർ തങ്ങളുടെ ബുദ്ധ്യു​പ​ദേ​ശ​ങ്ങ​ളും തീരു​മാ​ന​ങ്ങ​ളും വ്യക്തി​പ​ര​മായ തീരു​മാ​ന​ങ്ങ​ളി​ലല്ല ബൈബിൾ സത്യത്തിൽ അധിഷ്‌ഠി​ത​മാ​ക്കണം, ഇസ്രാ​യേ​ലിൽ നഗരവാ​തിൽക്കലെ മൂപ്പന്മാർ ചെയ്‌ത​തു​പോ​ലെ​തന്നെ. (യോഹ​ന്നാൻ 17:17) ക്രിസ്‌തീയ ഇടയന്മാ​രെ​ന്ന​നി​ല​യിൽ അവർ ‘സമാധാ​ന​ത്തോ​ടെ ന്യായ​പാ​ലനം’ ചെയ്യാൻ ശ്രമി​ക്കു​ന്ന​തി​നും പരസ്‌പരം എതിർക്കു​ന്ന​വ​രു​ടെ ഇടയിൽ സമാധാ​നം പുനഃ​സ്ഥാ​പി​ക്കു​ന്ന​തി​നും ദൈവ​വു​മാ​യി സമാധാ​ന​ത്തി​ലാ​യി​രി​ക്കാൻ അനുതാ​പി​ക​ളായ പാപി​കളെ സഹായി​ക്കു​ന്ന​തി​നും യഹോവ ആഗ്രഹി​ക്കു​ന്നു. (യാക്കോബ്‌ 5:14, 15; യൂദാ 23) അതേസ​മയം, ദുഷ്‌പ്ര​വൃ​ത്തി​യിൽ മനപ്പൂർവം ഉറച്ചു​നി​ന്നു​കൊ​ണ്ടു സഭയുടെ സമാധാ​നം കെടു​ത്തി​ക്ക​ള​യു​ന്ന​വരെ സധൈ​ര്യം പുറന്ത​ള്ളി​ക്കൊണ്ട്‌ അവർ ആ സമാധാ​നം കാത്തു​സൂ​ക്ഷി​ക്കു​ന്നു.—1 കൊരി​ന്ത്യർ 6:9, 10.

“ആനന്ദവും സന്തോ​ഷ​വും”

13. (എ) ഉപവാസം സംബന്ധിച്ച എന്തു മാറ്റമാ​ണു സെഖര്യാവ്‌ മുൻകൂ​ട്ടി​പ്പ​റ​ഞ്ഞത്‌? (ബി) ഇസ്രാ​യേ​ലിൽ ആചരി​ച്ചി​രുന്ന ഉപവാസം ഏതാണ്‌?

¹³ ഇപ്പോൾ നാം, ഗാംഭീ​ര്യ​മേ​റിയ എട്ടാമത്തെ അരുള​പ്പാ​ടു കേൾക്കു​ന്നു: “സൈന്യ​ങ്ങ​ളു​ടെ യഹോവ ഇപ്രകാ​രം അരുളി​ച്ചെ​യ്യു​ന്നു: നാലാം മാസത്തെ ഉപവാ​സ​വും അഞ്ചാം മാസത്തെ ഉപവാ​സ​വും ഏഴാം മാസത്തെ ഉപവാ​സ​വും പത്താം മാസത്തെ ഉപവാ​സ​വും യെഹൂ​ദാ​ഗൃ​ഹ​ത്തി​ന്നു ആനന്ദവും സന്തോ​ഷ​വും പ്രമോ​ദ​മാ​യുള്ള ഉത്സവങ്ങ​ളും ആയിരി​ക്കേണം; അതു​കൊ​ണ്ടു സത്യവും സമാധാ​ന​വും ഇഷ്ടപ്പെ​ടു​വിൻ.” (സെഖര്യാ​വു 8:19) മോ​ശൈക ന്യായ​പ്ര​മാ​ണ​ത്തിൻ കീഴിൽ ഇസ്രാ​യേൽ തങ്ങളുടെ പാപങ്ങ​ളെ​പ്രതി ദുഃഖം പ്രകടി​പ്പി​ക്കാൻ പാപപ​രി​ഹാര ദിവസം ഉപവാ​സ​മ​നു​ഷ്‌ഠി​ച്ചി​രു​ന്നു. (ലേവ്യ​പു​സ്‌തകം 16:29-31) സെഖര്യാവ്‌ പരാമർശിച്ച നാല്‌ ഉപവാ​സങ്ങൾ പ്രത്യ​ക്ഷ​ത്തിൽ യെരു​ശ​ലേ​മി​നെ കീഴടക്കി അതിനെ നശിപ്പി​ച്ച​തു​മാ​യി ബന്ധപ്പെട്ട സംഭവ​ങ്ങ​ളിൽ വിലപി​ക്കു​ന്ന​തി​നു​വേണ്ടി ആചരി​ച്ചി​രു​ന്ന​താ​യി​രു​ന്നു. (2 രാജാ​ക്ക​ന്മാർ 25:1-4, 8, 9, 22-26) എന്നാൽ, ഇപ്പോൾ ആലയം പുനർനിർമി​ക്കു​ക​യും യെരു​ശ​ലേം പുനഃ​നി​വ​സി​ത​മാ​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തി​രി​ക്കു​ന്നു. വിലാപം ആനന്ദവും ഉപവാ​സങ്ങൾ ഉത്സവകാ​ല​ങ്ങ​ളും ആയി മാറി.

14, 15. (എ) സ്‌മാ​ര​കാ​ഘോ​ഷം വലിയ ആനന്ദത്തി​നുള്ള കാരണ​മാ​യി​രു​ന്നത്‌ എന്തു​കൊണ്ട്‌, അതു നമ്മെ എന്ത്‌ അനുസ്‌മ​രി​പ്പി​ക്കണം? (ബി) വാർഷിക റിപ്പോർട്ടിൽ കാണു​ന്ന​പ്ര​കാ​രം, ഏതു ദേശങ്ങ​ളി​ലാ​ണു സ്‌മാ​ര​ക​ത്തി​നു മുന്തിയ ഹാജരു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നത്‌?

¹⁴ സെഖര്യാവ്‌ സൂചി​പ്പിച്ച ഉപവാ​സ​ങ്ങ​ളോ ന്യായ​പ്ര​മാ​ണ​ത്തിൻ കീഴിൽ നിർദേ​ശി​ച്ചി​രുന്ന ഉപവാ​സ​ങ്ങ​ളോ ഇന്നു നാം ആചരി​ക്കു​ന്നില്ല. യേശു നമ്മുടെ പാപങ്ങൾക്കാ​യി തന്റെ ജീവൻ അർപ്പി​ച്ചതു നിമിത്തം നാം വലിയ പാപപ​രി​ഹാര ദിവസ​ത്തി​ന്റെ അനു​ഗ്ര​ഹങ്ങൾ ആസ്വദി​ക്കു​ക​യാണ്‌. നമ്മുടെ പാപങ്ങൾ പൊറു​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നത്‌ അൽപ്പസ്വൽപ്പ​മാ​യി​ട്ടല്ല പരിപൂർണ​മാ​യി​ട്ടാണ്‌. (എബ്രായർ 9:6-14) യേശു​ക്രി​സ്‌തു​വെന്ന സ്വർഗീയ മഹാപു​രോ​ഹി​തന്റെ കൽപ്പന അനുസ​രി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌, ക്രിസ്‌തീയ കലണ്ടറി​ലെ ഏക വിശുദ്ധ ആഘോ​ഷ​മെന്ന നിലയിൽ നാം അവന്റെ മരണത്തി​ന്റെ സ്‌മാ​രകം ആചരി​ക്കു​ന്നു. (ലൂക്കൊസ്‌ 22:19, 20) ആ ആഘോ​ഷ​ത്തി​നു​വേണ്ടി വർഷാ​വർഷം കൂടി​വ​രു​മ്പോൾ നാം “ആനന്ദവും സന്തോ​ഷ​വും” അനുഭ​വി​ക്കു​ന്നി​ല്ലേ?

¹⁵ കഴിഞ്ഞ​വർഷം 1,31,47,201 പേർ സ്‌മാ​ര​കാ​ഘോ​ഷ​ത്തി​നു കൂടി​വന്നു. 1994-ലേതി​നെ​ക്കാൾ 8,58,284 അധിക​മാ​യി​രു​ന്നു അത്‌. എത്ര വലിയ മഹാസം​ഘം! ആ ആഘോ​ഷ​ത്തി​നു​വേണ്ടി തങ്ങളുടെ രാജ്യ​ഹാ​ളു​ക​ളി​ലേക്ക്‌ അസാധാ​ര​ണ​മാം​വി​ധം വലിയ ഒരു ജനക്കൂ​ട്ടം​തന്നെ വന്നു​ചേ​രു​ന്നതു കണ്ടപ്പോൾ യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​ക​ളു​ടെ 78,620 സഭകളി​ലു​ള്ള​വർക്കു​ണ്ടായ സന്തോഷം വിഭാ​വനം ചെയ്യൂ. “വഴിയും സത്യവും ജീവനു”മായവന്റെ, യഹോ​വ​യു​ടെ വലിയ “സമാധാന പ്രഭു”വായി ഇപ്പോൾ വാഴ്‌ച നടത്തു​ന്ന​വന്റെ, മരണത്തെ അനുസ്‌മ​രി​ച്ച​പ്പോൾ സന്നിഹി​ത​രാ​യി​രു​ന്ന​വ​രെ​ല്ലാം “സത്യവും സ്‌നേ​ഹ​വും ഇഷ്ടപ്പെടു”ന്നതിനു പ്രേരി​ത​രാ​യി! (യോഹ​ന്നാൻ 14:6; യെശയ്യാ​വു 9:6) കുഴപ്പ​ങ്ങ​ളാ​ലും യുദ്ധത്താ​ലും നട്ടംതി​രി​യുന്ന ദേശങ്ങ​ളിൽ ആ ആഘോഷം ആചരി​ച്ച​വരെ സംബന്ധി​ച്ചി​ട​ത്തോ​ളം അതിനു പ്രത്യേക അർഥമു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. 1995-കളിൽ നമ്മുടെ സഹോ​ദ​ര​ങ്ങ​ളിൽ ചിലർ കൊടും ക്രൂര​ത​കൾക്കു ദൃക്‌സാ​ക്ഷി​ക​ളാ​യി​ട്ടുണ്ട്‌. എന്നിട്ടും, ‘സകലബു​ദ്ധി​യേ​യും കവിയുന്ന ദൈവ​സ​മാ​ധാ​നം അവരുടെ ഹൃദയ​ങ്ങ​ളെ​യും നിനവു​ക​ളെ​യും ക്രിസ്‌തു​യേ​ശു​വി​ങ്കൽ കാത്തി​രി​ക്കു​ന്നു.’—ഫിലി​പ്പി​യർ 4:7.

‘നമുക്കു യഹോ​വയെ പ്രസാ​ദി​പ്പി​ക്കാം’

16, 17. ജനതക​ളി​ലെ ആളുകൾക്കു ‘യഹോ​വയെ പ്രസാ​ദി​പ്പി​ക്കാൻ കഴിയു​ന്ന​തെ​ങ്ങനെ?’

¹⁶ സ്‌മാ​ര​ക​ത്തി​നു ഹാജരായ ആ ലക്ഷങ്ങൾ എവി​ടെ​നി​ന്നാ​ണു വന്നത്‌? യഹോ​വ​യു​ടെ ഒമ്പതാ​മത്തെ അരുള​പ്പാ​ടു വിശദീ​ക​രി​ക്കു​ന്നു: “സൈന്യ​ങ്ങ​ളു​ടെ യഹോവ ഇപ്രകാ​രം അരുളി​ച്ചെ​യ്യു​ന്നു: ഇനി ജാതി​ക​ളും അനേക പട്ടണങ്ങ​ളി​ലെ നിവാ​സി​ക​ളും വരുവാൻ ഇടയാ​കും. ഒരു പട്ടണത്തി​ലെ നിവാ​സി​കൾ മറ്റൊ​ന്നി​ലേക്കു ചെന്നു: വരുവിൻ, നമുക്കു യഹോ​വയെ പ്രസാ​ദി​പ്പി​ക്കേ​ണ്ട​തി​ന്നും സൈന്യ​ങ്ങ​ളു​ടെ യഹോ​വയെ അന്വേ​ഷി​ക്കേ​ണ്ട​തി​ന്നും പോകാം. ഞാനും പോരു​ന്നു എന്നു പറയും. അങ്ങനെ അനേക ജാതി​ക​ളും ബഹുവം​ശ​ങ്ങ​ളും യെരൂ​ശ​ലേ​മിൽ സൈന്യ​ങ്ങ​ളു​ടെ യഹോ​വയെ അന്വേ​ഷി​പ്പാ​നും യഹോ​വയെ പ്രസാ​ദി​പ്പി​പ്പാ​നും വരും.”—സെഖര്യാ​വു 8:20-22.

¹⁷ സ്‌മാ​ര​ക​ത്തി​നു ഹാജരാ​യവർ ‘സൈന്യ​ങ്ങ​ളു​ടെ യഹോ​വയെ അന്വേഷി’ക്കാൻ ആഗ്രഹി​ച്ചു. ഇവരി​ല​നേകർ അവന്റെ സമർപ്പിത, സ്‌നാ​പ​ന​മേറ്റ സേവക​രാ​യി​രു​ന്നു. ഹാജരാ​യി​രുന്ന ലക്ഷങ്ങൾ ആ ഘട്ടംവരെ എത്തിയി​രു​ന്നില്ല. ചില ദേശങ്ങ​ളിൽ സ്‌മാരക ഹാജർ രാജ്യ​പ്ര​സാ​ധ​ക​രു​ടെ എണ്ണത്തിന്റെ നാലോ അഞ്ചോ മടങ്ങ്‌ അധിക​മാ​യി​രു​ന്നു. തുടർന്നു പുരോ​ഗ​മി​ക്കു​ന്ന​തി​നു താത്‌പ​ര്യ​ക്കാ​രായ ഇവർക്കു സഹായം ആവശ്യ​മാണ്‌. യേശു നമ്മുടെ പാപങ്ങൾക്കാ​യി മരിച്ചു​വെ​ന്നും ഇപ്പോൾ ദൈവ​രാ​ജ്യ​ത്തിൽ ഭരണം നടത്തു​ന്നു​വെ​ന്നു​മുള്ള അറിവിൽ ആനന്ദി​ക്കാൻ നമുക്ക്‌ അവരെ പഠിപ്പി​ക്കാം. (1 കൊരി​ന്ത്യർ 5:7, 8; വെളി​പ്പാ​ടു 11:15) തങ്ങളെ​ത്തന്നെ യഹോ​വ​യാം ദൈവ​ത്തി​നു സമർപ്പി​ക്കാ​നും അവന്റെ നിയുക്ത രാജാ​വി​നു കീഴ്‌പെ​ട്ടി​രി​ക്കാ​നും നമുക്ക്‌ അവരെ പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ക്കാം. ഇവ്വണ്ണം അവർ ‘യഹോ​വയെ പ്രസാ​ദി​പ്പി​ക്കും.’—സങ്കീർത്തനം 116:18, 19; ഫിലി​പ്പി​യർ 2:12, 13.

“സകലഭാ​ഷ​ക​ളി​ലും​നി​ന്നു പത്തുപേർ”

18, 19. (എ) സെഖര്യാ​വു 8:23-ന്റെ നിവൃ​ത്തി​യിൽ ഇന്ന്‌ ‘യഹൂദൻ’ ആയിരി​ക്കു​ന്നത്‌ ആരാണ്‌? (ബി) ഇന്ന്‌ “ഒരു യഹൂദന്റെ വസ്‌ത്രാ​ഗ്രം പിടി”ക്കുന്ന “പത്തുപേർ” ആരാണ്‌?

¹⁸ സെഖര്യാ​വു എട്ടാം അധ്യാ​യ​ത്തി​ന്റെ ഒടുവിൽ നാം ഇങ്ങനെ വായി​ക്കു​ന്നു: “സൈന്യ​ങ്ങ​ളു​ടെ യഹോവ ഇപ്രകാ​രം അരുളി​ച്ചെ​യ്യു​ന്നു.” യഹോ​വ​യു​ടെ ഒടുവി​ലത്തെ പ്രഖ്യാ​പ​ന​മെ​ന്താണ്‌? “ആ കാലത്തു ജാതി​ക​ളു​ടെ സകലഭാ​ഷ​ക​ളി​ലും​നി​ന്നു പത്തുപേർ ഒരു യഹൂദന്റെ വസ്‌ത്രാ​ഗ്രം പിടിച്ചു: ദൈവം നിങ്ങ​ളോ​ടു​കൂ​ടെ ഉണ്ടെന്നു ഞങ്ങൾ കേട്ടി​രി​ക്ക​യാൽ ഞങ്ങൾ നിങ്ങ​ളോ​ടു​കൂ​ടെ പോരു​ന്നു എന്നു പറയും.” (സെഖര്യാ​വു 8:23) സെഖര്യാ​വി​ന്റെ നാളിൽ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ തിര​ഞ്ഞെ​ടു​ക്ക​പ്പെട്ട ജനത സ്വാഭാ​വിക ഇസ്രാ​യേ​ലാ​യി​രു​ന്നു. എന്നാൽ, ഒന്നാം നൂറ്റാ​ണ്ടിൽ ഇസ്രാ​യേൽ യഹോ​വ​യു​ടെ മിശി​ഹാ​യെ ത്യജിച്ചു. തന്മൂലം നമ്മുടെ ദൈവം തന്റെ പ്രത്യേക ജനമായി ആത്മീയ യഹൂദ​ര​ട​ങ്ങിയ ‘യഹൂദനെ’—ഒരു പുതിയ ഇസ്രാ​യേ​ലി​നെ—‘ദൈവ​ത്തി​ന്റെ യിസ്രാ​യേലി’നെ തിര​ഞ്ഞെ​ടു​ത്തു. (ഗലാത്യർ 6:16; യോഹ​ന്നാൻ 1:11; റോമർ 2:28, 29) യേശു​വി​നോ​ടൊ​പ്പം സ്വർഗീയ രാജ്യ​ത്തിൽ വാഴ്‌ച നടത്തു​ന്ന​തി​നു സകല മനുഷ്യ​വർഗ​ത്തിൽനി​ന്നും തിര​ഞ്ഞെ​ടു​ക്ക​പ്പെട്ട 1,44,000 ആയിരി​ക്ക​ണ​മാ​യി​രു​ന്നു അവരുടെ അന്തിമ സംഖ്യ.—വെളി​പ്പാ​ടു 14:1, 4.

¹⁹ ഈ 1,44,000-ത്തിൽ മിക്കവ​രും വിശ്വ​സ്‌ത​രാ​യി മരിച്ച്‌ തങ്ങളുടെ സ്വർഗീയ പ്രതി​ഫലം കൈപ്പ​റ്റി​യി​രി​ക്കു​ന്നു. (1 കൊരി​ന്ത്യർ 15:51, 52; വെളി​പ്പാ​ടു 6:9-11) അവരിൽ ഏതാനും ചിലർ ഭൂമി​യിൽ അവശേ​ഷി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു. “യഹൂദ”നോ​ടൊ​പ്പം പോകുന്ന “പത്തുപേർ,” “സകല ജാതി​ക​ളി​ലും ഗോ​ത്ര​ങ്ങ​ളി​ലും വംശങ്ങ​ളി​ലും ഭാഷക​ളി​ലും​നി​ന്നു ഉള്ള . . . മഹാപു​രു​ഷാര”മാണെന്നു തെളി​ഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്ന​തിൽ അവർ ആനന്ദി​ക്കു​ന്നു.—വെളി​പ്പാ​ടു 7:9; യെശയ്യാ​വു 2:2, 3; 60:4-10, 22.

20, 21. ഈ ലോക​ത്തി​ന്റെ അന്ത്യം ആസന്നമാ​യി​രി​ക്കെ, നമുക്കു യഹോ​വ​യു​മാ​യി എങ്ങനെ സമാധാ​ന​ത്തി​ലാ​യി​രി​ക്കാൻ കഴിയും?

²⁰ ഒഴിച്ചു​കൂ​ടാ​നാ​വാ​ത്ത​വി​ധം ഈ ലോക​ത്തി​ന്റെ അന്ത്യം സമീപി​ക്കും​തോ​റും ക്രൈ​സ്‌ത​വ​ലോ​കം യിരെ​മ്യാ​വി​ന്റെ നാളിലെ യെരു​ശ​ലേ​മി​നെ​പ്പോ​ലെ​യാണ്‌. “സമാധാ​ന​ത്തി​നാ​യി കാത്തി​രു​ന്നു; ഒരു ഗുണവും വന്നില്ല! രോഗ​ശ​മ​ന​ത്തി​ന്നാ​യി കാത്തി​രു​ന്നു; എന്നാൽ ഇതാ, ഭീതി!” (യിരെ​മ്യാ​വു 14:19) രാഷ്ട്രങ്ങൾ വ്യാജ​മ​ത​ത്തി​നെ​തി​രെ തിരി​യു​ക​യും അതിനെ ക്രൂര​മായ അന്ത്യത്തി​ലേക്കു വരുത്തു​ക​യും ചെയ്യു​മ്പോൾ ആ ഭീതി അതിന്റെ പരമകാ​ഷ്‌ഠ​യിൽ എത്തും. അതിനു​ശേഷം പെട്ടെ​ന്നു​തന്നെ, രാഷ്ട്ര​ങ്ങൾത​ന്നെ​യും ദൈവ​ത്തി​ന്റെ അന്തിമ യുദ്ധമായ അർമ​ഗെ​ദോ​നിൽ നാശം അനുഭ​വി​ക്കും. (മത്തായി 24:29, 30; വെളി​പ്പാ​ടു 16:14, 16; 17:16-18; 19:11-21) അത്‌ എത്രമാ​ത്രം പ്രക്ഷു​ബ്ധ​മായ സമയമാ​യി​രി​ക്കും!

²¹ ഇതെല്ലാം സംഭവി​ക്കവേ, സത്യം ഇഷ്ടപ്പെ​ടു​ക​യും ‘സമാധാ​ന​ത്തി​ന്റെ വിത്തു’ നട്ടുവ​ളർത്തു​ക​യും ചെയ്യു​ന്ന​വരെ യഹോവ സംരക്ഷി​ക്കും. (സെഖര്യാ​വു 8:12, NW; സെഫന്യാ​വു 2:3) അതു​കൊണ്ട്‌, നമുക്കു തീക്ഷ്‌ണ​താ​പൂർവം അവനെ പരസ്യ​മാ​യി സ്‌തു​തി​ക്കു​ക​യും ‘യഹോ​വയെ പ്രസാ​ദി​പ്പി​ക്കു’ന്നതിനു കഴിയു​ന്നി​ട​ത്തോ​ളം പേരെ സഹായി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു​കൊ​ണ്ടു നമുക്ക്‌ അവന്റെ ജനത്തിന്റെ ദേശത്തു സുരക്ഷി​ത​രാ​യി​രി​ക്കാം. അങ്ങനെ ചെയ്യു​ന്ന​പക്ഷം നാം എല്ലായ്‌പോ​ഴും യഹോ​വ​യു​ടെ സമാധാ​നം ആസ്വദി​ക്കും. ഉവ്വ്‌, “യഹോവ തന്റെ ജനത്തിന്നു ശക്തി നല്‌കും; യഹോവ തന്റെ ജനത്തെ സമാധാ​നം​ന​ല്‌കി അനു​ഗ്ര​ഹി​ക്കും.”—സങ്കീർത്തനം 29:11.

നിങ്ങൾക്കു വിശദീ​ക​രി​ക്കാ​മോ?

◻ സെഖര്യാ​വി​ന്റെ നാളിൽ ദൈവ​ജനം ‘തങ്ങളുടെ കരങ്ങളെ ബലപ്പെ​ടു​ത്തി​യത്‌’ എങ്ങനെ? ഇന്നോ?

◻ പീഡന​ത്തോ​ടും വിദ്വേ​ഷ​ത്തോ​ടും ഉദാസീ​ന​ത​യോ​ടും നാം എങ്ങനെ​യാ​ണു പ്രതി​ക​രി​ക്കു​ന്നത്‌?

◻ ‘അന്യോ​ന്യം സത്യം സംസാരി’ക്കുന്നതിൽ എന്ത്‌ ഉൾപ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നു?

◻ ഒരു വ്യക്തിക്ക്‌ ‘യഹോ​വയെ പ്രസാ​ദി​പ്പി​ക്കാൻ’ എങ്ങനെ കഴിയും?

◻ സെഖര്യാ​വു 8:23-ന്റെ നിവൃ​ത്തി​യിൽ ആനന്ദത്തി​നുള്ള എന്തു വലിയ കാരണ​മാ​ണു കാണു​ന്നത്‌?

[18-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

കഴിഞ്ഞവർഷം, യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷികൾ ദൈവ​രാ​ജ്യ​ത്തെ​പ്പറ്റി ആളുക​ളോ​ടു സംസാ​രി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ 115,03,53,444 മണിക്കൂർ ചെലവ​ഴി​ച്ചു