യേശു​വി​ന്റെ ജീവി​ത​വും ശുശ്രൂ​ഷ​യും

ആരാണ്‌ യഥാർത്ഥ​ത്തിൽ സന്തുഷ്ടർ?

എല്ലാവ​രും സന്തുഷ്ട​രാ​യി​രി​ക്കാ​നാ​ഗ്ര​ഹി​ക്കു​ന്നു. ഇത്‌ മനസ്സി​ലാ​ക്കി​ക്കൊണ്ട്‌ യേശു തന്റെ മലമ്പ്ര​സം​ഗം യഥാർത്ഥ​ത്തിൽ സന്തുഷ്ട​രാ​യ​വരെ വർണ്ണി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ തുടങ്ങു​ന്നു. നമുക്കു സങ്കൽപ്പി​ക്കാൻ കഴിയു​ന്ന​തു​പോ​ലെ ഇത്‌ പെട്ടെ​ന്നു​തന്നെ തന്റെ ബൃഹത്തായ സദസ്സിന്റെ ശ്രദ്ധ പിടി​ച്ചെ​ടു​ക്കു​ന്നു. എന്നിരു​ന്നാ​ലും അവന്റെ പ്രാരം​ഭ​വാ​ക്കു​കൾ അനേകർക്ക്‌ പരസ്‌പ​ര​വി​രു​ദ്ധ​മെന്നു തോന്നി​യി​രി​ക്കണം.

തന്റെ പ്രസ്‌താ​വ​നകൾ തന്റെ ശിഷ്യൻമാ​രി​ലേക്കു തിരി​ച്ചു​വി​ട്ടു​കൊണ്ട്‌ യേശു തുടങ്ങു​ന്നു: “ദരി​ദ്ര​രായ നിങ്ങൾ സന്തുഷ്ട​രാ​കു​ന്നു, എന്തു​കൊ​ണ്ടെ​ന്നാൽ ദൈവ​രാ​ജ്യം നിങ്ങളു​ടേ​താ​കു​ന്നു. ഇപ്പോൾ വിശക്കുന്ന നിങ്ങൾ സന്തുഷ്ട​രാ​കു​ന്നു, എന്തു​കൊ​ണ്ടെ​ന്നാൽ നിങ്ങൾക്കു നിറയും. ഇപ്പോൾ കരയുന്ന നിങ്ങൾ സന്തുഷ്ട​രാ​കു​ന്നു, എന്തു​കൊ​ണ്ടെ​ന്നാൽ നിങ്ങൾ ചിരി​ക്കും. മനുഷ്യർ നിങ്ങളെ വെറു​ക്കു​മ്പോ​ഴൊ​ക്കെ​യും നിങ്ങൾ സന്തുഷ്ട​രാ​കു​ന്നു . . . അന്ന്‌ സന്തോ​ഷി​ച്ചു തുള്ളി​ച്ചാ​ടുക, എന്തു​കൊ​ണ്ടെ​ന്നാൽ നോക്കൂ! നിങ്ങളു​ടെ പ്രതി​ഫലം സ്വർഗ്ഗ​ത്തിൽ വലുതാ​കു​ന്നു.”

ഇത്‌ യേശു​വി​ന്റെ പ്രഭാ​ഷ​ണ​ത്തി​ന്റെ മുഖവു​ര​യെ​ക്കു​റി​ച്ചുള്ള ലൂക്കോ​സി​ന്റെ വിവര​ണ​മാണ്‌. എന്നാൽ മത്തായി​യു​ടെ രേഖയ​നു​സ​രിച്ച്‌ സൗമ്യ പ്രകൃ​ത​രും കരുണ​യു​ള്ള​വ​രും ഹൃദയ​ശു​ദ്ധി​യു​ള്ളു​വ​രും, സമാധാ​ന​മു​ള്ള​വ​രും​കൂ​ടെ സന്തുഷ്ട​രാ​ണെന്ന്‌ യേശു പറയുന്നു. അവർ ഭൂമിയെ അവകാ​ശ​മാ​ക്കു​ന്ന​തു​കൊ​ണ്ടും അവരോ​ടു കരുണ കാണി​ക്ക​പ്പെ​ടു​മെ​ന്നു​ള്ള​തു​കൊ​ണ്ടും അവർ ദൈവത്തെ കാണു​മെ​ന്നു​ള്ള​തു​കൊ​ണ്ടും അവർ ദൈവ​പു​ത്രൻമാ​രെന്നു വിളി​ക്ക​പ്പെ​ടു​മെ​ന്നു​ള്ള​തു​കൊ​ണ്ടു​മാണ്‌ അവർ സന്തുഷ്ട​രാ​യി​രി​ക്കു​ന്നത്‌ എന്ന്‌ യേശു പ്രസ്‌താ​വി​ക്കു​ന്നു.

ഏതായാ​ലും സന്തുഷ്ട​രാ​യി​രി​ക്കു​ക​യെ​ന്ന​തു​കൊണ്ട്‌ യേശു അർത്ഥമാ​ക്കു​ന്നത്‌ കേവലം ഒരുവന്‌ വിനോ​ദ​മ​നു​ഭ​വ​പ്പെ​ടു​മ്പോ​ഴ​ത്തെ​പ്പോ​ലെ ആഹ്ലാദ​മോ ഉല്ലാസ​മോ ഉണ്ടായി​രി​ക്കു​ക​യെന്നല്ല. യഥാർത്ഥ​സ​ന്തു​ഷ്ടി ഏറെ അഗാധ​മാണ്‌, ജീവി​ത​ത്തിൽ സംതൃ​പ്‌തി​യും ചാരി​താർത്ഥ്യ​വും ഉണ്ടായി​രി​ക്കുക എന്ന ആശയം അതുൾക്കൊ​ള്ളു​ന്നു.

അതു​കൊണ്ട്‌ യഥാർത്ഥ​സ​ന്തു​ഷ്ടർ തങ്ങളുടെ ആത്മീയാ​വ​ശ്യ​ത്തെ തിരി​ച്ച​റി​യു​ന്ന​വ​രും തങ്ങളുടെ പാപാ​വ​സ്ഥ​യിൽ ദുഃഖി​ക്കു​ന്ന​വ​രും ദൈവത്തെ അറിയാ​നും സേവി​ക്കാ​നും ഇടയാ​കു​ന്ന​വ​രും ആണെന്ന്‌ യേശു പ്രകട​മാ​ക്കു​ന്നു. അപ്പോൾ ദൈ​വേഷ്ടം ചെയ്യു​ന്ന​തു​നി​മി​ത്തം അവർ വെറു​ക്ക​പ്പെ​ടു​ക​യോ പീഡി​പ്പി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ക​യോ ചെയ്‌താ​ലും തങ്ങൾ ദൈവത്തെ പ്രസാ​ദി​പ്പി​ക്കു​ന്നു​വെ​ന്നും നിത്യ​ജീ​വന്റെ പ്രതി​ഫലം അവനിൽനി​ന്നു ലഭിക്കു​മെ​ന്നും അവർക്ക​റി​യാ​വു​ന്ന​തു​കൊണ്ട്‌ അവർ സന്തുഷ്ട​രാണ്‌.

എന്നിരു​ന്നാ​ലും, ഇന്നത്തെ ചില​രേ​പ്പോ​ലെ യേശു​വി​ന്റെ ശ്രോ​താ​ക്ക​ളി​ല​നേകർ സമ്പൽസ​മൃ​ദ്ധി​യോ​ടെ ഉല്ലാസ​മ​നു​ഭ​വി​ക്കു​ന്ന​താണ്‌ ഒരുവനെ സന്തുഷ്ട​നാ​ക്കു​ന്ന​തെന്ന്‌ വിശ്വ​സി​ക്കു​ന്നു. അങ്ങനെ​യ​ല്ലെന്ന്‌ യേശു​വി​ന​റി​യാം. തന്റെ ശ്രോ​താ​ക്ക​ളി​ല​നേ​ക​രെ​യും അതിശ​യി​പ്പി​ക്കു​മാറ്‌ ഒരു വൈപ​രീ​ത്യം വരച്ചു​കാ​ട്ടി​ക്കൊണ്ട്‌ അവൻ പറയുന്നു:

“ധനികരേ, നിങ്ങൾക്കു മഹാകഷ്ടം, എന്തു​കൊ​ണ്ടെ​ന്നാൽ നിങ്ങൾക്ക്‌ പൂർണ്ണ​മാ​യി നിങ്ങളു​ടെ ആശ്വാസം ലഭിക്കു​ക​യാണ്‌. ഇപ്പോൾ നിറഞ്ഞി​രി​ക്കുന്ന നിങ്ങൾക്ക്‌ മഹാകഷ്ടം, എന്തു​കൊ​ണ്ടെ​ന്നാൽ നിങ്ങൾക്കു വിശക്കും. ഇപ്പോൾ ചിരി​ക്കു​ന്ന​വരേ മഹാകഷ്ടം, എന്തു​കൊ​ണ്ടെ​ന്നാൽ നിങ്ങൾ വിലപി​ക്കു​ക​യും കരയു​ക​യും ചെയ്യും. സകല മനുഷ്യ​രും നിങ്ങ​ളെ​ക്കു​റിച്ച്‌ പ്രശം​സി​ച്ചു​പ​റ​യു​മ്പോ​ഴെ​ല്ലാം മഹാകഷ്ടം, എന്തെന്നാൽ അവരുടെ പൂർവ​പി​താ​ക്കൻമാർ കള്ളപ്ര​വാ​ച​കൻമാ​രോട്‌ ഇങ്ങനെ​യുള്ള കാര്യ​ങ്ങ​ളാണ്‌ ചെയ്‌തത്‌.”

യേശു എന്താണർത്ഥ​മാ​ക്കു​ന്നത്‌? സമ്പത്തു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കു​ന്ന​തും ചിരി സഹിതം ഉല്ലാസ​ങ്ങ​ളി​ലേർപ്പെ​ടു​ന്ന​തും മനുഷ്യ​രു​ടെ പ്രശംസ നേടു​ന്ന​തും കഷ്ടം വരുത്തി​ക്കൂ​ട്ടു​ന്ന​തെ​ന്തു​കൊണ്ട്‌? എന്തു​കൊ​ണ്ടെ​ന്നാൽ ഒരു വ്യക്തിക്ക്‌ ആ കാര്യങ്ങൾ ഉണ്ടായി​രി​ക്കു​ക​യും അവയെ വിലമ​തി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യു​മ്പോൾ യഥാർത്ഥ​സ​ന്തു​ഷ്ടി കൈവ​രു​ത്തുന്ന ഏകസം​ഗ​തി​യായ ദൈവ​സേ​വനം അയാളു​ടെ ജീവി​ത​ത്തിൽ നിന്ന്‌ പുറന്ത​ള്ള​പ്പെ​ടു​ന്നു. അതേസ​മയം, കേവലം ദരി​ദ്ര​നോ പട്ടിണി​ക്കാ​ര​നോ വിലപി​ക്കു​ന്ന​വ​നോ ആയിരി​ക്കു​ന്ന​തു​കൊണ്ട്‌ ഒരാൾ സന്തുഷ്ട​നാ​കു​മെന്ന്‌ യേശു അർത്ഥമാ​ക്കി​യില്ല. എന്നിരു​ന്നാ​ലും, അങ്ങനെ​യുള്ള പ്രാതി​കൂ​ല്യ​ങ്ങ​ള​നു​ഭ​വി​ക്കുന്ന ആളുകൾ യേശു​വി​ന്റെ ഉപദേ​ശ​ങ്ങൾക്കു ചെവി​കൊ​ടു​ത്തേ​ക്കാം, അവർ അങ്ങനെ യഥാർത്ഥ​സ​ന്തു​ഷ്ടി​യാൽ അനു​ഗ്ര​ഹി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നു.

അടുത്ത​താ​യി തന്റെ ശിഷ്യൻമാ​രെ സംബോ​ധന ചെയ്‌തു​കൊണ്ട്‌ യേശു പറയുന്നു: “നിങ്ങൾ ഭൂമി​യു​ടെ ഉപ്പാകു​ന്നു.” തീർച്ച​യാ​യും അവർ അക്ഷരീ​യ​മാ​യി ഉപ്പാ​ണെന്ന്‌ അവൻ അർത്ഥമാ​ക്കു​ന്നില്ല. എന്നാൽ ഉപ്പ്‌ ഒരു സംരക്ഷ​ക​വ​സ്‌തു​വാണ്‌. യഹോ​വ​യു​ടെ ആലയത്തി​ലെ യാഗപീ​ഠ​ത്തി​ന​രി​കെ ധാരാളം ഉപ്പു കൂട്ടി​യി​ട്ടി​രു​ന്നു. ഔദ്യോ​ഗി​ക​കൃ​ത്യ​ങ്ങൾ നിർവ​ഹി​ച്ചി​രുന്ന പുരോ​ഹി​തൻമാർ യാഗങ്ങൾക്ക്‌ ഉപ്പു​ചേർക്കാൻ അതുപ​യോ​ഗി​ച്ചി​രു​ന്നു.

യേശു​വി​ന്റെ ശിഷ്യൻമാർക്ക്‌ ആളുക​ളു​ടെ​മേൽ ഒരു സംരക്ഷ​ക​സ്വാ​ധീ​ന​മു​ണ്ടെ​ന്നുള്ള അർത്ഥത്തിൽ അവർ “ഭൂമി​യു​ടെ ഉപ്പാണ്‌.” തീർച്ച​യാ​യും അവർ വഹിക്കുന്ന ദൂതിന്‌ ചെവി​കൊ​ടു​ക്കുന്ന സകലരു​ടെ​യും ജീവനെ അതു സംരക്ഷി​ക്കും! അത്‌ അങ്ങനെ​യുള്ള ആളുക​ളു​ടെ ജീവി​ത​ത്തിൽ സ്ഥിരത, ഭക്തി, വിശ്വ​സ്‌തത, എന്നിങ്ങ​നെ​യു​ളുള ഗുണങ്ങൾ കൈവ​രു​ത്തു​ക​യും അവരിലെ ആത്മീയ​വും ധാർമ്മി​ക​വു​മായ ഏത്‌ അധഃപ​ത​ന​ത്തെ​യും തടയു​ക​യും ചെയ്യും.

“നിങ്ങൾ ലോക​ത്തി​ന്റെ വെളി​ച്ച​മാ​കു​ന്നു”വെന്ന്‌ യേശു തന്റെ ശിഷ്യൻമാ​രോ​ടു പറയുന്നു. ഒരു വിളക്ക്‌ ഒരു കുട്ടക്കീ​ഴിൽ വെക്കാതെ ഒരു വിളക്കു​ത​ണ്ടിൻമേൽ വെക്കു​ന്ന​തു​കൊണ്ട്‌ “അതു​പോ​ലെ നിങ്ങളു​ടെ വെളിച്ചം മനുഷ്യ​രു​ടെ മുമ്പാകെ പ്രകാ​ശി​പ്പി​ക്കുക” എന്ന്‌ യേശു പറയുന്നു. തങ്ങളുടെ പരസ്യ​സാ​ക്ഷീ​ക​ര​ണ​ത്താ​ലും ബൈബിൾത​ത്വ​ങ്ങൾക്ക​നു​യോ​ജ്യ​മായ നടത്തയു​ടെ തിളക്ക​മുള്ള മാതൃ​ക​ക​ളാ​യി സേവി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടും യേശു​വി​ന്റെ ശിഷ്യൻമാർ അതു ചെയ്യുന്നു. ലൂക്കോസ്‌ 6:20-26; മത്തായി 5:3-16.

◆ യഥാർത്ഥ​ത്തിൽ സന്തുഷ്ടർ ആരാണ്‌, എന്തു​കൊണ്ട്‌?

◆ ആർക്ക്‌ മഹാക​ഷ്ട​മു​ണ്ടാ​കു​ന്നു, എന്തു​കൊണ്ട്‌?

◆ യേശു​വി​ന്റെ ശിഷ്യൻമാർ “ഭൂമി​യു​ടെ ഉപ്പും” “ലോക​ത്തി​ന്റെ വെളി​ച്ച​വും” ആയിരി​ക്കു​ന്ന​തെ​ങ്ങനെ? (w86 10/1)