തത്ത്വങ്ങൾ വിവേ​ചി​ക്കൽ പക്വത വെളി​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നു

മോശ​മായ സഹവാ​സങ്ങൾ പ്രയോ​ജ​ന​പ്ര​ദ​മായ ശീലങ്ങളെ പാഴാ​ക്കു​ന്നു. നിങ്ങൾ വിതയ്‌ക്കു​ന്ന​തു​തന്നെ കൊയ്യും. (1 കൊരി​ന്ത്യർ 15:33; ഗലാത്യർ 6:7) ഭൗതി​ക​മോ ആത്മീയ​മോ ആയാലും, ഈ ഓരോ പ്രസ്‌താ​വ​ന​യും ഒരു അടിസ്ഥാന സത്യത്തി​ന്റെ—ഒരു തത്ത്വത്തി​ന്റെ—ഉദാഹ​ര​ണ​മാണ്‌. ഓരോ​ന്നും നിയമ​ങ്ങൾക്ക്‌ ഒരടി​സ്ഥാ​നം പ്രദാനം ചെയ്യുന്നു. എന്നാൽ നിയമങ്ങൾ താത്‌കാ​ലി​ക​മാ​കാം, അവയ്‌ക്കു നിശ്ചിത സ്വഭാവം കാണും. അതേസ​മയം തത്ത്വങ്ങൾക്കു വ്യാപ​ക​മായ പ്രയു​ക്ത​ത​യാ​ണു​ള്ളത്‌, അവയ്‌ക്കു ശാശ്വ​ത​മാ​യി​രി​ക്കാ​നും കഴിയും. അതു​കൊണ്ട്‌, സാധ്യ​മാ​യി​രി​ക്കു​ന്നി​ട​ത്തെ​ല്ലാം ഉൾപ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കുന്ന തത്ത്വങ്ങ​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചു പരിചി​ന്തി​ക്കാൻ ദൈവ​വ​ചനം നമ്മെ പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ക്കു​ന്നു.

വെബ്‌സ്റ്റേ​ഴ്‌സ്‌ തേർഡ്‌ ന്യൂ ഇൻറർനാ​ഷണൽ ഡിക്ഷ്‌ണറി തത്ത്വത്തെ നിർവ​ചി​ക്കു​ന്നത്‌ “പൊതു​വി​ലു​ള്ള​തോ അടിസ്ഥാ​ന​പ​ര​മോ ആയ സത്യം: മറ്റുള്ള നിയമങ്ങൾ അടിസ്ഥാ​ന​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്ന​തോ ഉത്ഭവി​ക്കു​ന്ന​തോ ആയ സമഗ്ര​വും അടിസ്ഥാ​ന​പ​ര​വു​മായ നിയമം, പ്രമാണം, അല്ലെങ്കിൽ അനുമാ​നം” എന്നാണ്‌. ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌, “സ്റ്റൗവിൽ തൊട്ടു​പോ​ക​രുത്‌” എന്നൊരു നിയമം ഒരാൾ കുട്ടിക്കു കൊടു​ത്തേ​ക്കാം. എന്നാൽ പ്രായ​പൂർത്തി​യായ ഒരാ​ളോ​ടാ​ണെ​ങ്കിൽ, “സ്റ്റൗവിനു ചൂടുണ്ട്‌” എന്നു പറഞ്ഞാൽ മതി. രണ്ടാമ​ത്തേത്‌ കൂടുതൽ അടിസ്ഥാ​ന​പ​ര​മായ ഒരു പ്രസ്‌താ​വ​ന​യാ​ണെ​ന്നതു ശ്രദ്ധി​ക്കുക. കാരണം ഒരുപക്ഷേ പാചകം ചെയ്യുക, ബെയ്‌ക്കു ചെയ്യുക, അല്ലെങ്കിൽ സ്റ്റൗ കെടു​ത്തുക എന്നിവ​പോ​ലുള്ള ഒരുവന്റെ പ്രവർത്ത​നത്തെ അതു നയിക്കു​ന്നു, ഒരുത​ര​ത്തിൽ പറഞ്ഞാൽ അതൊരു തത്ത്വമാ​യി​ത്തീ​രു​ന്നു.

തീർച്ച​യാ​യും, ജീവി​ത​ത്തി​ലെ മുഖ്യ തത്ത്വങ്ങൾ ആത്മീയ​മാണ്‌; അവയാണു നമ്മുടെ ദൈവാ​രാ​ധ​ന​യെ​യും സന്തുഷ്ടി​യെ​യും നയിക്കു​ന്നത്‌. എന്നിരു​ന്നാ​ലും ഉൾപ്പെ​ടുന്ന തത്ത്വങ്ങൾ സംബന്ധി​ച്ചു ന്യായ​ബോ​ധ​ത്തോ​ടെ പരിചി​ന്തി​ക്കാൻ ചിലർ ശ്രമം നടത്തു​ന്നില്ല. ഒരു തീരു​മാ​നം എടു​ക്കേ​ണ്ടി​വ​രു​മ്പോൾ അവർ ഒരു നിയമ​ത്തി​ന്റെ സൗകര്യം തേടുന്നു. ഇതു ജ്ഞാനപൂർവ​ക​മ​ല്ലെന്നു മാത്രമല്ല, ബൈബിൾ കാലങ്ങ​ളി​ലെ പുരാതന വിശ്വ​സ്‌തർ വെച്ച മാതൃ​ക​യ്‌ക്കു നേർവി​പ​രീ​ത​വു​മാണ്‌.—റോമർ 15:4.

ദൈവിക തത്ത്വനി​ഷ്‌ഠ​യുള്ള പുരു​ഷ​ന്മാർ

അപൂർണ മനുഷ്യർക്കി​ട​യിൽ, ദൈവിക തത്ത്വനി​ഷ്‌ഠ​യു​ണ്ടാ​യി​രുന്ന ആദ്യ പുരുഷൻ ഹാബെൽ ആണെന്നു പറയാം. “സന്തതി”യെക്കു​റി​ച്ചുള്ള വാഗ്‌ദാ​നം സംബന്ധിച്ച്‌ അവൻ ഏറെ ചിന്തി​ക്കു​ക​യും പാപത്തിൽനി​ന്നുള്ള വിടു​ത​ലിൽ ഒരു രക്തബലി ഉൾപ്പെ​ടു​ന്നു​വെന്നു ഗ്രഹി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തി​രി​ക്കാ​നി​ട​യുണ്ട്‌. (ഉല്‌പത്തി 3:15) അതു​കൊണ്ട്‌ അവൻ ദൈവ​ത്തിന്‌ “ആട്ടിൻകൂ​ട്ട​ത്തി​ലെ കടിഞ്ഞൂ​ലു​ക​ളിൽനി​ന്നു” വഴിപാട്‌ അർപ്പിച്ചു. “അവയുടെ മേദസ്സിൽനി​ന്നു തന്നേ” എന്ന പ്രയോ​ഗം കാണി​ക്കു​ന്നത്‌ ഹാബെൽ യഹോ​വ​യ്‌ക്ക്‌ അർപ്പി​ച്ചത്‌ അവന്റെ ഉത്തമ വഴിപാ​ടാ​യി​രു​ന്നു​വെ​ന്നാണ്‌. അതേസ​മയം, ബലിയർപ്പ​ണ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചുള്ള വിശദ​മായ നിബന്ധ​നകൾ ദൈവം ആദ്യമാ​യി കൊടു​ത്ത​താ​കട്ടെ ഹാബെൽ മരിച്ച്‌ രണ്ടായി​രം വർഷങ്ങൾക്കു​ശേ​ഷ​മാ​യി​രു​ന്നു​താ​നും. ദൈവ​ഭ​യ​വും തത്ത്വദീ​ക്ഷ​യു​മുള്ള ഹാബെ​ലി​ന്റേ​തി​നു നേർവി​പ​രീ​ത​മാ​യി​രു​ന്നു അവന്റെ സഹോ​ദ​ര​നായ കയീന്റെ പ്രവൃത്തി. ദൈവ​ത്തി​നു കടമ നിർവ​ഹി​ക്കും​മ​ട്ടി​ലൊ​രു യാഗം. തൃപ്‌തി​ക​ര​മ​ല്ലാത്ത മനോ​ഭാ​വ​വും തത്ത്വദീ​ക്ഷ​യി​ല്ലാത്ത ഒരു ഹൃദയ​വു​മാ​യി​രു​ന്നു അവന്റെ യാഗത്തി​നു പിന്നി​ലു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നത്‌.—ഉല്‌പത്തി 4:3-5.

നോഹ​യും ദൈവിക തത്ത്വനി​ഷ്‌ഠ​യുള്ള ഒരു പുരു​ഷ​നാ​യി​രു​ന്നു. ദൈവം അവനോട്‌ ഒരു പെട്ടകം പണിയാൻ പ്രത്യേ​കം കൽപ്പി​ച്ചു​വെന്നു ബൈബിൾരേഖ പ്രകട​മാ​ക്കു​ന്നെ​ങ്കി​ലും അവൻ മറ്റുള്ള​വ​രോ​ടു പ്രസം​ഗി​ക്ക​ണ​മെന്നു കൽപ്പി​ച്ചി​രു​ന്ന​താ​യി നാം വായി​ക്കു​ന്നില്ല. എന്നിട്ടും നോഹയെ വിളി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നത്‌ “നീതി​പ്ര​സം​ഗി” എന്നാണ്‌. (2 പത്രൊസ്‌ 2:5) നോഹ പ്രസം​ഗി​ക്ക​ണ​മെന്ന്‌ ദൈവം നിർദേ​ശി​ച്ചി​രു​ന്നി​രി​ക്കാം, എന്നാൽ അതിനു​പു​റമേ അവന്റെ തത്ത്വ​ബോ​ധ​വും അയൽക്കാ​രോ​ടുള്ള സ്‌നേ​ഹ​വും അതു ചെയ്യാൻ അവനെ പ്രേരി​പ്പി​ച്ചു. നാം നോഹ​യു​ടേ​തു​പോ​ലു​ള്ളൊ​രു സമയത്ത്‌ ജീവി​ക്കു​ന്ന​തു​കൊണ്ട്‌ നമുക്ക്‌ അവന്റെ നല്ല മനോ​ഭാ​വ​വും മാതൃ​ക​യും അനുക​രി​ക്കാം.

യേശു​വും തന്റെ നാളിലെ പുരോ​ഹി​ത​വർഗ​ത്തിൽനി​ന്നു വ്യത്യ​സ്‌ത​നാ​യി, ഉൾപ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കുന്ന തത്ത്വങ്ങ​ളെ​ന്തൊ​ക്കെ​യാ​ണെന്നു ചിന്തി​ക്കാ​നാണ്‌ ആളുകളെ പഠിപ്പി​ച്ചത്‌. അതി​നൊ​രു ഉദാഹ​ര​ണ​മാണ്‌ അവന്റെ ഗിരി​പ്ര​ഭാ​ഷണം. തത്ത്വം വളരെ പ്രധാ​ന​പ്പെ​ട്ട​താ​ണെന്നു കാണി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു അതിന്റെ ഉദ്ദേശ്യം. (മത്തായി, 5-7 അധ്യാ​യങ്ങൾ) തനിക്കു മുമ്പു ജീവി​ച്ചി​രുന്ന ഹാബെ​ലി​നെ​യും നോഹ​യെ​യും​പോ​ലെ യേശു​വി​നു ശരിക്കും ദൈവത്തെ അറിയാ​മാ​യി​രു​ന്ന​തു​കൊ​ണ്ടാണ്‌ അവൻ ഈവിധം പഠിപ്പി​ച്ചത്‌. ബാല്യ​ത്തി​ലേ അവൻ ഈ അടിസ്ഥാന സത്യത്തെ ആദരിച്ചു: “മനുഷ്യൻ അപ്പം​കൊ​ണ്ടു മാത്രമല്ല യഹോ​വ​യു​ടെ വായിൽനി​ന്നു പുറ​പ്പെ​ടുന്ന സകലവ​ച​നം​കൊ​ണ്ടും ജീവി​ക്കു​ന്നു.” (ആവർത്ത​ന​പു​സ്‌തകം 8:3; ലൂക്കൊസ്‌ 2:41-47) ദൈവിക തത്ത്വനി​ഷ്‌ഠ​യുള്ള ഒരു വ്യക്തി​യാ​യി​രി​ക്കു​ന്ന​തി​ലെ മുഖ്യ​സം​ഗതി യഹോ​വ​യെ​യും അവന്റെ ഇഷ്ടാനി​ഷ്ട​ങ്ങ​ളെ​യും ഉദ്ദേശ്യ​ങ്ങ​ളെ​യും യഥാർഥ​ത്തിൽ അറിയുക എന്നതാണ്‌. ദൈവ​വു​മാ​യി ബന്ധപ്പെ​ട്ടുള്ള ഈ അടിസ്ഥാ​ന​ത​ത്ത്വ​ങ്ങൾ നമ്മുടെ ജീവി​തത്തെ നയിക്കു​മ്പോൾ, ഫലത്തിൽ അവ ജീവി​ക്കുന്ന തത്ത്വങ്ങ​ളാ​യി​ത്തീ​രു​ന്നു.—യിരെ​മ്യാ​വു 22:16; എബ്രായർ 4:12.

തത്ത്വങ്ങ​ളും ഹൃദയ​വും

അനുസ​ര​ണ​ക്കേ​ടി​നുള്ള ശിക്ഷയെ ഭയന്ന്‌ മനസ്സി​ല്ലാ​മ​ന​സ്സോ​ടെ ഒരു നിയമം അനുസ​രി​ക്കുക സാധ്യ​മാണ്‌. എന്നാൽ തത്ത്വമ​നു​സ​രിച്ച്‌ പ്രവർത്തി​ക്കു​ന്ന​തിൽ അത്തര​മൊ​രു മനോ​ഭാ​വ​ത്തി​ന്റെ പ്രശ്‌നമേ ഉദിക്കു​ന്നില്ല, കാരണം തത്ത്വങ്ങ​ളാൽ നയിക്ക​പ്പെ​ട​ണ​മെ​ങ്കിൽ ഹൃദയ​ത്തിൽനി​ന്നു പ്രതി​ക​രി​ക്കണം. അത്‌ അവയുടെ ആത്യന്തിക സ്വഭാ​വ​വി​ശേ​ഷ​മാണ്‌. യോ​സേ​ഫി​ന്റെ കാര്യം പരിചി​ന്തി​ക്കുക. ഹാബെ​ലി​നെ​യും നോഹ​യെ​യും​പോ​ലെ അവനും ജീവി​ച്ചി​രു​ന്നത്‌ മോ​ശൈക ന്യായ​പ്ര​മാണ ഉടമ്പടി പ്രാബ​ല്യ​ത്തിൽ വരുന്ന​തി​നു മുമ്പാ​യി​രു​ന്നു. പോത്തീ​ഫ​റി​ന്റെ ഭാര്യ യോ​സേ​ഫി​നെ വശീക​രി​ക്കാൻ ശ്രമി​ച്ച​പ്പോൾ അവന്റെ പ്രതി​ക​രണം ഇങ്ങനെ​യാ​യി​രു​ന്നു: “ഞാൻ ഈ മഹാ​ദോ​ഷം പ്രവർത്തി​ച്ചു ദൈവ​ത്തോ​ടു പാപം ചെയ്യു​ന്നതു എങ്ങനെ”? അതേ, ഭാര്യ​യും ഭർത്താ​വും “ഏകദേഹ”മാണെന്ന തത്ത്വം യോ​സേ​ഫിന്‌ അറിയാ​മാ​യി​രു​ന്നു.—ഉല്‌പത്തി 2:24; 39:9.

ഇന്ന്‌ ലോക​ത്തിൽ നീതി​നി​ഷ്‌ഠ​മായ തത്ത്വങ്ങൾ തീരെ​ക്കു​റ​വാണ്‌. അത്‌ ഒരു പെരു​വ​യ​റ​നെ​പ്പോ​ലെ അക്രമ​വും അധാർമി​ക​ത​യും ആർത്തി​യോ​ടെ വെട്ടി​വി​ഴു​ങ്ങു​ക​യാണ്‌. ഒരു ക്രിസ്‌ത്യാ​നി ചലച്ചി​ത്ര​മോ വീഡി​യോ​യോ പുസ്‌ത​ക​ങ്ങ​ളോ പോലുള്ള ഒരേ ചവറു​ഭ​ക്ഷണം അകത്താ​ക്കു​ന്ന​തി​ന്റെ, ഒരുപക്ഷേ രഹസ്യ​മാ​യെ​ങ്കി​ലും കഴിക്കു​ന്ന​തി​ന്റെ അപകട​മുണ്ട്‌. വരാനി​രി​ക്കുന്ന “മഹോ​പ​ദ്രവ”ത്തിൽ വിശ്വ​സ്‌തരെ മാത്രമേ ദൈവം സംരക്ഷി​ക്കു​ക​യു​ള്ളു​വെന്ന്‌ ഓർത്തു​കൊണ്ട്‌, യോ​സേ​ഫി​നെ​പ്പോ​ലെ തത്ത്വാ​ധി​ഷ്‌ഠി​ത​മാ​യി മോശ​മായ സംഗതി​കൾ തിരസ്‌ക​രി​ക്കു​ന്നത്‌ എത്ര പ്രശം​സ​നീ​യ​മാണ്‌. (മത്തായി 24:21, NW) നാം പരസ്യ​മാ​യി എന്തു ചെയ്യു​ന്നു​വെ​ന്നതല്ല, രഹസ്യ​ത്തിൽ എന്തു ചെയ്യു​ന്നു​വെ​ന്ന​താണ്‌ പ്രധാനം. കാരണം അത്‌ നാം യഥാർഥ​ത്തിൽ ഉള്ളി​ന്റെ​യു​ള്ളിൽ ആരാ​ണെന്നു വെളി​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നു.—സങ്കീർത്തനം 11:4; സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ 15:3.

അതു​കൊണ്ട്‌, നാം ബൈബിൾ തത്ത്വങ്ങ​ളാൽ നയിക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നെ​ങ്കിൽ, നാം ദൈവ​നി​യ​മ​ങ്ങ​ളി​ലെ പഴുതു​ക​ളെന്നു തെറ്റായി വിശ്വ​സി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നത്‌ തേടു​ക​യില്ല; ഒരു പ്രത്യേക നിയമം യഥാർഥ​ത്തിൽ ലംഘി​ക്കു​ന്നി​ല്ലെ​ങ്കി​ലും ലംഘി​ക്കു​ന്ന​തി​ന്റെ വക്കോളം നമുക്കു പോകാ​നാ​കു​മോ എന്നു ശ്രമി​ച്ചു​നോ​ക്കു​ക​യില്ല. അത്തരം ചിന്ത ആത്മവഞ്ച​ന​യാണ്‌; അവസാനം അതു നമുക്കു ദ്രോഹം ചെയ്യും.

നിയമ​ത്തി​ന്റെ അന്തഃസത്ത നോക്കുക

തീർച്ച​യാ​യും, ക്രിസ്‌തീയ ജീവി​ത​ത്തിൽ നിയമ​ങ്ങൾക്ക്‌ ഒരു നിർണാ​യക സ്ഥാനമുണ്ട്‌. അവ പാറാ​വു​കാ​രെ​പ്പോ​ലെ നമ്മെ സംരക്ഷി​ക്കു​ന്ന​തിൽ സഹായി​ക്കു​ന്നു, എന്നാൽ അവയ്‌ക്കാ​ധാ​ര​മാ​യി അനേകം തത്ത്വങ്ങ​ളുണ്ട്‌. ഈ തത്ത്വങ്ങൾ ഗ്രഹി​ക്കു​ന്ന​തി​ലെ പരാജയം ബന്ധപ്പെട്ട നിയമ​ങ്ങ​ളോ​ടുള്ള നമ്മുടെ സ്‌നേ​ഹത്തെ തണുപ്പി​ച്ചേ​ക്കാം. പുരാതന ഇസ്രാ​യേൽ ജനത ഇതു പ്രകട​മാ​ക്കു​ക​യു​ണ്ടാ​യി.

ദൈവം ഇസ്രാ​യേ​ലി​നു 10 കൽപ്പനകൾ കൊടു​ത്തു. അതിൽ ആദ്യത്തെ കൽപ്പന യഹോ​വയെ അല്ലാതെ മറ്റൊരു ദൈവ​ത്തെ​യും ആരാധി​ക്ക​രു​തെ​ന്ന​താ​യി​രു​ന്നു. എല്ലാ സംഗതി​ക​ളും സൃഷ്ടി​ച്ചത്‌ യഹോ​വ​യാ​ണെ​ന്ന​താണ്‌ ഈ കൽപ്പന​യ്‌ക്കു പിന്നിലെ അടിസ്ഥാന സത്യം. (പുറപ്പാട്‌ 20:3-5) എന്നാൽ ആ ജനത ഈ തത്ത്വത്തി​ന​നു​സൃ​ത​മാ​യി ജീവി​ച്ചോ? യഹോ​വ​തന്നെ അതിന്‌ ഉത്തരം നൽകുന്നു: “[ഇസ്രാ​യേ​ല്യർ] മരത്തോ​ടു: നീ എന്റെ അപ്പൻ എന്നും കല്ലി​നോ​ടു: നീ എന്നെ പ്രസവി​ച്ചവൾ എന്നും പറയുന്നു; അവർ മുഖമല്ല മുതു​ക​ത്രേ എങ്കലേക്കു [യഹോ​വ​യി​ങ്ക​ലേക്കു] തിരി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നതു.” (യിരെ​മ്യാ​വു 2:27) എത്ര ഹൃദയ​ശൂ​ന്യ​വും തത്ത്വര​ഹി​ത​വു​മായ ഭോഷത്തം! യഹോ​വ​യു​ടെ ഹൃദയത്തെ അത്‌ എത്രകണ്ട്‌ വ്രണ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യി​രി​ക്കണം!—സങ്കീർത്തനം 78:40, 41; യെശയ്യാ​വു 63:9, 10.

ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾക്കും ദൈവദത്ത നിയമ​ങ്ങ​ളുണ്ട്‌. ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌, അവർ വിഗ്ര​ഹാ​രാ​ധ​ന​യും ലൈം​ഗിക അധാർമി​ക​ത​യും രക്തത്തിന്റെ ദുരു​പ​യോ​ഗ​വും ഒഴിവാ​ക്കണം. (പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 15:28, 29) അതി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചു ചിന്തി​ക്കു​മ്പോൾ, ദൈവം നമ്മുടെ സമ്പൂർണ ഭക്തി അർഹി​ക്കു​ന്നു, നാം നമ്മുടെ ഇണയോ​ടു വിശ്വ​സ്‌തത പ്രകട​മാ​ക്കണം, യഹോവ നമ്മുടെ ജീവദാ​താ​വാണ്‌ എന്നിങ്ങ​നെ​യുള്ള അടിസ്ഥാന തത്ത്വങ്ങൾ നമുക്കു കാണാൻ സാധി​ക്കും. (ഉല്‌പത്തി 2:24; പുറപ്പാ​ടു 20:5; സങ്കീർത്തനം 36:9) ഈ കൽപ്പന​കൾക്കു പിന്നിലെ തത്ത്വങ്ങൾ നാം ഗ്രഹി​ക്കു​ക​യും ആഴത്തിൽ വിലമ​തി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യു​ന്നെ​ങ്കിൽ, അവ നമ്മുടെ പ്രയോ​ജ​ന​ത്തി​നു​വേ​ണ്ടി​യാ​ണെന്നു നാം മനസ്സി​ലാ​ക്കും. (യെശയ്യാ​വു 48:17) നമുക്കു ദൈവ​ത്തി​ന്റെ “കലപ്‌നകൾ ഭാരമു​ള്ള​വയല്ല.”—1 യോഹ​ന്നാൻ 5:3.

ഇസ്രാ​യേ​ല്യർ കഴിഞ്ഞ​കാ​ലത്ത്‌ ദൈവ​കൽപ്പ​നകൾ അവഗണി​ച്ചെ​ങ്കിൽ, യേശു​വി​ന്റെ കാലമാ​യ​പ്പോ​ഴേ​ക്കും അവരുടെ “നിയമ പണ്ഡിതന്മാ”രായ ശാസ്‌ത്രി​മാർ സർവപ​രി​ധി​യും ലംഘി​ച്ചു​ക​ഴി​ഞ്ഞി​രു​ന്നു. സത്യാ​രാ​ധ​ന​യ്‌ക്കു പ്രതി​ബ​ന്ധ​മാ​കു​ക​യും ദൈവി​ക​ത​ത്ത്വ​ങ്ങളെ മറയ്‌ക്കു​ക​യും ചെയ്‌ത നിയമ​ങ്ങ​ളു​ടെ​യും മാമൂ​ലു​ക​ളു​ടെ​യും ഒരു പർവതം​തന്നെ അവർ തീർത്തി​രു​ന്നു. (മത്തായി 23:2, NEB) പരാജ​യ​ത്തി​നോ നിരാ​ശ​യ്‌ക്കോ കാപട്യ​ത്തി​നോ ഒക്കെ വഴി​പ്പെ​ടാ​തെ നിർവാ​ഹ​മി​ല്ലെന്ന തോന്ന​ലാ​യി​രു​ന്നു ആളുകൾക്ക്‌. (മത്തായി 15:3-9) മനുഷ്യ​നിർമിത നിയമ​ങ്ങ​ളിൽ അനേക​വും നിഷ്‌ഠു​ര​മാ​യി​രു​ന്നു. ശോഷിച്ച കയ്യുള്ള ഒരു മനുഷ്യ​നെ സുഖ​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്ന​തി​നു തൊട്ടു​മുമ്പ്‌, യേശു അവിടെ സന്നിഹി​ത​രാ​യി​രുന്ന പരീശ​ന്മാ​രോ​ടു ചോദി​ച്ചു: ‘ശബ്ബത്തിൽ നൻമ ചെയ്യു​ന്നതു വിഹി​ത​മോ?’ അല്ലെന്ന്‌ അവർ തങ്ങളുടെ നിശബ്ദ​ത​കൊ​ണ്ടു സൂചി​പ്പി​ച്ചു. “അവരുടെ ഹൃദയ​കാ​ഠി​ന്യം” യേശു​വി​നെ അതിയാ​യി “ദുഃഖി”പ്പിച്ചു. (മർക്കൊസ്‌ 3:1-6) കുടു​ങ്ങി​പ്പോ​യ​തോ പരി​ക്കേ​റ്റ​തോ ആയ വളർത്തു​മൃ​ഗ​ങ്ങ​ളു​ടെ (ഒരു സാമ്പത്തിക നിക്ഷേപം) കാര്യ​ത്തിൽ ശബത്തു​ദി​വ​സ​മാ​യി​രു​ന്നാ​ലും പരീശ​ന്മാർ സഹായ​ത്തി​നെ​ത്തു​മാ​യി​രു​ന്നു—എന്നാൽ ജീവന്മരണ പ്രാധാ​ന്യ​മി​ല്ലെ​ങ്കിൽ ഒരു പുരു​ഷ​ന്റെ​യോ സ്‌ത്രീ​യു​ടെ​യോ സഹായ​ത്തി​നെ​ത്തു​മാ​യി​രു​ന്നില്ല. തീർച്ച​യാ​യും, മാനു​ഷിക നിയമ​ങ്ങ​ളി​ലും അതിന്റെ വിശദാം​ശ​ങ്ങ​ളി​ലും അന്ധമായ തീക്ഷ്‌ണത കാട്ടിയ അവർ വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ കാണാൻ പരാജ​യ​പ്പെ​ട്ടത്‌ അതിന്റെ അന്തഃസത്ത—ദൈവി​ക​ത​ത്ത്വ​ങ്ങൾ—ആയിരു​ന്നു, ഒരു ഛായാ​ചി​ത്ര​ത്തി​ലൂ​ടെ വെകി​ളി​പി​ടിച്ച്‌ ഓടുന്ന ഉറുമ്പു​ക​ളെ​പ്പോ​ലെ.—മത്തായി 23:23, 24.

എന്നിരു​ന്നാ​ലും, ആത്മാർഥ​ഹൃ​ദ​യ​രായ യുവജ​ന​ങ്ങൾക്കും ബൈബിൾ തത്ത്വങ്ങ​ളോ​ടുള്ള വിലമ​തി​പ്പി​നാൽ യഹോ​വ​യ്‌ക്കു മഹത്ത്വം കരേറ്റാ​നാ​കും. പതിമൂ​ന്നു വയസ്സു​കാ​രി റിബെ​ക്ക​യു​ടെ അധ്യാ​പകൻ, ആരൊക്കെ ചൂതു കളിക്കാ​റുണ്ട്‌ എന്നു ചോദി​ച്ച​പ്പോൾ മിക്കവ​രു​ടെ​യും ഉത്തരം തങ്ങൾ കളിക്കാ​റി​ല്ലെ​ന്നാ​യി​രു​ന്നു. എന്നാൽ വ്യത്യസ്‌ത സ്ഥിതി​വി​ശേ​ഷ​ങ്ങ​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചു പരാമർശി​ച്ച​പ്പോൾ റിബെക്ക ഒഴികെ മറ്റെല്ലാ​വ​രും ഒരുത​ര​ത്തിൽ അല്ലെങ്കിൽ മറ്റൊ​രു​ത​ര​ത്തിൽ ചൂതു കളിക്കാ​റു​ണ്ടെന്നു സമ്മതിച്ചു. പ്രയോ​ജ​ന​പ്ര​ദ​മായ ഏതോ ഒരു കാര്യ​ത്തി​ന്റെ ധനശേ​ഖ​ര​ണാർഥം ഇറക്കിയ 20-സെൻറി​ന്റെ ഒരു റാഫിൾ ടിക്കറ്റ്‌ റിബെക്ക വാങ്ങു​മോ എന്ന്‌ അധ്യാ​പകൻ ചോദി​ച്ച​പ്പോൾ അവൾ ഇല്ലെന്നു പറഞ്ഞു, എന്നിട്ട്‌ അപ്രകാ​രം ചെയ്യു​ന്നത്‌ ഒരുതരം ചൂതു​ക​ളി​യാ​ണെന്ന്‌ റിബെക്ക തിരു​വെ​ഴു​ത്തു കാരണങ്ങൾ നിരത്തി വിശദീ​ക​രി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. അപ്പോൾ അവളുടെ അധ്യാ​പകൻ മുഴു​ക്ലാ​സ്സി​നോ​ടു​മാ​യി ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു: ‘എന്റെ അഭി​പ്രാ​യ​ത്തിൽ, “തത്ത്വങ്ങൾ” എന്നു പറയു​ന്നത്‌ അതിന്റെ യഥാർഥ അർഥത്തിൽ ഇവിടെ പ്രകട​മാ​ക്കു​ന്നത്‌ റിബെക്ക മാത്ര​മാണ്‌.’ അതേ, റിബെ​ക്ക​യ്‌ക്ക്‌ കേവലം, “അത്‌ എന്റെ മതത്തിന്‌ എതിരാണ്‌” എന്നു മറുപടി പറയാ​മാ​യി​രു​ന്നു. എന്നാൽ അവൾ അതി​നെ​ക്കാൾ ആഴത്തിൽ ചിന്തിച്ചു; എന്തു​കൊ​ണ്ടു ചൂതു​കളി തെറ്റാ​യി​രി​ക്കു​ന്നെ​ന്നും എന്തു​കൊണ്ട്‌ താൻ അതിൽ പങ്കെടു​ക്കാൻ വിസമ്മ​തി​ക്കു​ന്നെ​ന്നും ഉത്തരം കൊടു​ക്കാൻ അവൾക്കു സാധിച്ചു.

ദൈവാ​രാ​ധ​ന​യിൽ നമ്മുടെ “ചിന്താ​പ്രാ​പ്‌തി”യും “ന്യായ​ബോധ”വും ഉപയോ​ഗി​ക്കു​ന്ന​തി​ലൂ​ടെ നമു​ക്കെ​ങ്ങനെ പ്രയോ​ജനം നേടാ​മെന്ന്‌ ഹാബെൽ, നോഹ, യോ​സേഫ്‌, യേശു എന്നിവ​രു​ടെ മാതൃ​കകൾ നമുക്കു കാണി​ച്ചു​ത​രു​ന്നു. (സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ 2:11; റോമർ 12:1, NW) “[തങ്ങളുടെ] വിചാ​ര​ണ​യി​ലുള്ള ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ആട്ടിൻകൂ​ട്ടത്തെ മേയി”ക്കവേ ക്രിസ്‌തീയ മൂപ്പന്മാർ യേശു​വി​നെ അനുക​രി​ക്കു​ന്നതു പ്രയോ​ജ​ന​പ്ര​ദ​മാണ്‌. (1 പത്രൊസ്‌ 5:2) യേശു നന്നായി ദൃഷ്ടാ​ന്തീ​ക​രി​ച്ച​തു​പോ​ലെ, ദൈവിക തത്ത്വനി​ഷ്‌ഠാ​ത​ത്‌പരർ മാത്രമേ യഹോ​വ​യു​ടെ പരമാ​ധി​കാ​ര​ത്തിൻകീ​ഴിൽ തഴച്ചു​വ​ള​രു​ക​യു​ള്ളൂ.—യെശയ്യാ​വു 65:14.