യേശു പഠിപ്പി​ച്ച​തു​പോ​ലെ നിങ്ങൾ പഠിപ്പി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടോ?

“പുരു​ഷാ​രം അവന്റെ ഉപദേ​ശ​ത്തിൽ വിസ്‌മ​യി​ച്ചു; അവരുടെ ശാസ്‌ത്രി​മാ​രെ​പ്പോ​ലെ അല്ല, അധികാ​ര​മു​ള്ള​വ​നാ​യി​ട്ട​ത്രേ അവൻ അവരോ​ടു ഉപദേ​ശി​ച്ചതു.”—മത്തായി 7:28, 29.

1. യേശു ഗലീല​യിൽ പഠിപ്പി​ച്ച​പ്പോൾ അവനെ ആർ അനുഗ​മി​ച്ചു, യേശു​വി​ന്റെ പ്രതി​ക​ര​ണ​മെ​ന്താ​യി​രു​ന്നു?

യേശു എവി​ടെ​യെ​ല്ലാം പോയോ അവി​ടെ​യെ​ല്ലാം പുരു​ഷാ​രം അവന്റെ​യ​ടു​ക്കൽ തടിച്ചു​കൂ​ടി. “യേശു ഗലീല​യിൽ ഒക്കെയും ചുററി സഞ്ചരി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു അവരുടെ പള്ളിക​ളിൽ ഉപദേ​ശി​ക്ക​യും രാജ്യ​ത്തി​ന്റെ സുവി​ശേഷം പ്രസം​ഗി​ക്ക​യും ജനത്തി​ലുള്ള സകലദീ​ന​ത്തെ​യും വ്യാധി​യെ​യും സൌഖ്യ​മാ​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു.” അവന്റെ പ്രവർത്ത​ന​ങ്ങ​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചുള്ള റിപ്പോർട്ട്‌ വ്യാപി​ച്ച​തോ​ടെ “ഗലീല, ദെക്ക​പ്പൊ​ലി, യെരൂ​ശ​ലേം, യെഹൂദ്യ, യോർദ്ദ​ന്ന​ക്കരെ എന്നീ ഇടങ്ങളിൽനി​ന്നു വളരെ പുരു​ഷാ​രം അവനെ പിന്തു​ടർന്നു.” (മത്തായി 4:23, 25) “ഇടയനി​ല്ലാത്ത ആടുക​ളെ​പ്പോ​ലെ കുഴഞ്ഞ​വ​രും ചിന്നി​യ​വ​രു​മാ​യി” അവൻ അവരെ “കണ്ടിട്ടു അവരെ​ക്കു​റി​ച്ചു മനസ്സലി​ഞ്ഞു.” അവൻ പഠിപ്പി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രുന്ന സമയത്ത്‌, അവരോ​ടുള്ള അവന്റെ ദയാവാ​യ്‌പ്‌ അഥവാ ആർദ്ര​പ്രി​യം അവർക്ക്‌ അനുഭ​വി​ച്ച​റി​യാൻ കഴിഞ്ഞു. അത്‌ അവരുടെ മുറി​വു​കൾക്ക്‌ ആശ്വാ​സ​മേ​കുന്ന ഒരു ലേപനം​പോ​ലെ​യാ​യി. ഫലമോ, അവർ അവനിൽ ആകൃഷ്ട​രാ​യി.—മത്തായി 9:35, 36.

2. യേശു​വി​ന്റെ അത്ഭുത​ങ്ങൾക്കു​പു​റമേ വൻ പുരു​ഷാ​രത്തെ അവനി​ലേക്ക്‌ ആകർഷി​ച്ച​തെ​ന്താ​യി​രു​ന്നു?

² എന്തൊ​ര​ത്ഭു​ത​ക​ര​മായ ശാരീ​രിക സുഖ​പ്പെ​ടു​ത്ത​ലു​ക​ളാണ്‌ യേശു നിർവ​ഹി​ച്ചത്‌—കുഷ്‌ഠ​രോ​ഗി​കളെ സുഖ​പ്പെ​ടു​ത്തി, ബധിരർക്കു കേൾവി​യും അന്ധർക്കു കാഴ്‌ച​യും കൊടു​ത്തു, മുടന്തരെ നടക്കു​മാ​റാ​ക്കി, മരിച്ചു​പോ​യ​വരെ ജീവനി​ലേക്കു തിരികെ കൊണ്ടു​വന്നു! യേശു​വി​ലൂ​ടെ പ്രവർത്തി​ക്കുന്ന യഹോ​വ​യു​ടെ ശക്തിയു​ടെ കണ്ണഞ്ചി​പ്പി​ക്കുന്ന പ്രകട​നങ്ങൾ തീർച്ചയായും വലിയ പുരു​ഷാ​രത്തെ അവനി​ലേക്ക്‌ ആകർഷി​ക്കും! എന്നാൽ അവരെ ആകർഷി​ച്ചത്‌ അത്ഭുതങ്ങൾ മാത്ര​മാ​യി​രു​ന്നില്ല. പഠിപ്പി​ക്കുന്ന സമയത്ത്‌ അവൻ പ്രദാനം ചെയ്‌ത ആത്മീയ സൗഖ്യ​ത്തി​നു​വേ​ണ്ടി​യും അവർ വന്നു. ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌, അവന്റെ പ്രശസ്‌ത​മായ ഗിരി​പ്ര​ഭാ​ഷ​ണ​ത്തി​നു​ശേ​ഷ​മുള്ള അവരുടെ പ്രതി​ക​രണം ശ്രദ്ധി​ക്കുക: “ഈ വചനങ്ങളെ യേശു പറഞ്ഞു​തീർന്ന​പ്പോൾ പുരു​ഷാ​രം അവന്റെ ഉപദേ​ശ​ത്തിൽ വിസ്‌മ​യി​ച്ചു; അവരുടെ ശാസ്‌ത്രി​മാ​രെ​പ്പോ​ലെ അല്ല, അധികാ​ര​മു​ള്ള​വ​നാ​യി​ട്ട​ത്രേ അവൻ അവരോ​ടു ഉപദേ​ശി​ച്ചതു.” (മത്തായി 7:28, 29) അവരുടെ റബ്ബിമാർ പ്രാമാ​ണി​ക​ത​ക്കു​വേണ്ടി തങ്ങളുടെ മുൻകാല റബ്ബിമാ​രു​ടെ അലിഖിത പാരമ്പ​ര്യ​ങ്ങ​ളിൽനി​ന്നാണ്‌ ഉദ്ധരി​ച്ചത്‌. എന്നാൽ യേശു ദൈവ​ത്തിൽനി​ന്നുള്ള അധികാ​ര​ത്താ​ലാ​ണു പഠിപ്പി​ച്ചത്‌: “ഞാൻ സംസാ​രി​ക്കു​ന്നതു പിതാവു എന്നോടു അരുളി​ച്ചെ​യ്‌ത​തു​പോ​ലെ തന്നേ സംസാ​രി​ക്കു​ന്നു.”—യോഹ​ന്നാൻ 12:50.

അവന്റെ പഠിപ്പി​ക്കൽ ഹൃദയ​ത്തി​ലേക്ക്‌ ഇറങ്ങി​ച്ചെ​ന്നു

3. യേശു സന്ദേശം അവതരി​പ്പിച്ച വിധം ശാസ്‌ത്രി​മാർ, പരീശൻമാർ എന്നിവ​രു​ടേ​തിൽനി​ന്നു വ്യത്യ​സ്‌ത​മാ​യി​രു​ന്ന​തെ​ങ്ങനെ?

³ ശാസ്‌ത്രി​മാർ, പരീശൻമാർ എന്നിവ​രു​ടേ​തിൽനി​ന്നു വ്യത്യ​സ്‌ത​മാ​യി​രു​ന്നു യേശു​വി​ന്റെ പഠിപ്പി​ക്കൽ. മനുഷ്യ​രു​ടെ ഭാര​മേ​റിയ അലിഖിത പാരമ്പ​ര്യ​ങ്ങൾക്കു നേർവി​പ​രീ​ത​മായ, ദൈവ​ത്തിൽനി​ന്നുള്ള സത്യം എന്ന ഉള്ളടക്ക​ത്തിൽ മാത്ര​മാ​യി​രു​ന്നില്ല, അത്‌ അവരെ പഠിപ്പിച്ച വിധത്തി​ലും വ്യത്യ​സ്‌ത​ത​യു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. ശാസ്‌ത്രി​മാ​രെ​യും പരീശൻമാ​രെ​യും സംബന്ധി​ച്ചു പറയു​ക​യാ​ണെ​ങ്കിൽ, അവർ ദുരഭി​മാ​നി​ക​ളും നിഷ്‌ഠൂ​ര​രും ഗർവോ​ടെ ഉന്നതസ്ഥാ​ന​പ്പേ​രു​കൾ ആവശ്യ​പ്പെ​ടു​ന്ന​വ​രും “ശപിക്ക​പ്പെട്ടവ”രെന്ന നിലയിൽ ആളുക​ളോ​ടു പുച്ഛ​ത്തോ​ടെ ഇടപെ​ടു​ന്ന​വ​രു​മാ​യി​രു​ന്നു. എന്നാൽ യേശു​വാ​കട്ടെ, ശാന്തനും സൗമ്യ​നും ദയാലു​വും സഹതാ​പ​മു​ള്ള​വ​നും പലപ്പോ​ഴും അനുരൂ​പ​പ്പെ​ടു​ന്ന​വ​നു​മാ​യി​രു​ന്നു. അവർക്കു​വേണ്ടി അവന്റെ മനസ്സലി​ഞ്ഞു. യേശു ശരിയായ വാക്കു​കൾകൊ​ണ്ടു മാത്രമല്ല, ഹൃദയ​ത്തിൽനി​ന്നുള്ള ലാവണ്യ വാക്കു​കൾകൊ​ണ്ടു​കൂ​ടി​യാ​ണു പഠിപ്പി​ച്ചത്‌. അതു ശ്രോ​താ​ക്ക​ളു​ടെ ഹൃദയ​ങ്ങ​ളിൽ നേരിട്ടു പതിഞ്ഞു. അവന്റെ സന്തുഷ്ട​മായ സന്ദേശം ആളുകളെ അവനി​ലേക്ക്‌ ആകർഷി​ച്ചു. അതിരാ​വി​ലെ അവനെ ശ്രവി​ക്കു​ന്ന​തി​നു​വേണ്ടി ആലയത്തി​ലെ​ത്തി​ച്ചേ​രാൻ അത്‌ അവരെ പ്രചോ​ദി​പ്പി​ച്ചു. അവർ അവനെ വിടാതെ പിന്തു​ട​രു​ക​യും ആഹ്ലാദ​ത്തോ​ടെ ശ്രദ്ധി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. അവനെ ശ്രദ്ധി​ക്കാൻ വലിയ കൂട്ടങ്ങ​ളാ​യി എത്തിയ അവർ ഇങ്ങനെ പ്രഖ്യാ​പി​ച്ചു: “ഈ മനുഷ്യൻ സംസാ​രി​ക്കു​ന്ന​തു​പോ​ലെ ആരും ഒരുനാ​ളും സംസാ​രി​ച്ചി​ട്ടില്ല.”—യോഹ​ന്നാൻ 7:46-49; മർക്കൊസ്‌ 12:37; ലൂക്കൊസ്‌ 4:22; 19:48; 21:38.

4. യേശു​വി​ന്റെ പ്രസം​ഗ​ത്തിൽ വിശേ​ഷി​ച്ചും എന്താണ്‌ അനേകരെ ആകർഷി​ച്ചത്‌?

⁴ ആളുകൾ അവന്റെ പഠിപ്പി​ക്ക​ലിൽ ആകൃഷ്ട​രാ​യ​തി​ന്റെ ഒരു കാരണം അവൻ ദൃഷ്ടാ​ന്തങ്ങൾ ഉപയോ​ഗി​ച്ച​താ​യി​രു​ന്നു. മററു​ള്ളവർ കണ്ടിരുന്ന സംഗതി​കൾത​ന്നെ​യാ​യി​രു​ന്നു യേശു​വും കണ്ടത്‌. എന്നാൽ അവർ ചിന്തി​ക്കാ​തി​രുന്ന വിധത്തി​ലാ​യി​രു​ന്നു അവൻ അവയെ​ക്കു​റി​ച്ചു ചിന്തി​ച്ചത്‌. വയലിൽ വളരുന്ന താമരകൾ, കൂടു​കൂ​ട്ടുന്ന പക്ഷികൾ, വിത്തു വിതയ്‌ക്കുന്ന മനുഷ്യർ, കാണാ​തെ​പോയ ആടുകളെ കൊണ്ടു​വ​രുന്ന ആട്ടിട​യൻമാർ, പഴയ തുണി​ക്ക​ഷ​ണങ്ങൾ തുന്നി​പ്പി​ടി​പ്പി​ക്കുന്ന സ്‌ത്രീ​കൾ, ചന്തസ്ഥല​ങ്ങ​ളിൽ കളിക്കുന്ന കുട്ടികൾ, വലയെ​റി​യുന്ന മീൻപി​ടു​ത്ത​ക്കാർ. സകലരും കണ്ടിരുന്ന സർവസാ​ധാ​രണ സംഗതി​ക​ളാ​യി​രു​ന്നു ഇവയൊ​ക്കെ. എന്നാൽ യേശു​വി​ന്റെ ദൃഷ്ടി​യിൽ അവ ഒരിക്ക​ലും സാധാ​ര​ണ​മാ​യി​രു​ന്നില്ല. ദൈവ​ത്തെ​യും അവന്റെ രാജ്യ​ത്തെ​യും ചിത്രീ​ക​രി​ക്കാൻ അല്ലെങ്കിൽ തനിക്കു ചുററു​മുള്ള മനുഷ്യ​സ​മു​ദാ​യ​ത്തെ​ക്കു​റിച്ച്‌ ഒരു ആശയം ധ്വനി​പ്പി​ക്കാൻ അവന്‌ ഉപയോ​ഗി​ക്കാ​വുന്ന സംഗതി​ക​ളാ​ണു നോക്കി​യി​ട​ത്തെ​ല്ലാം അവൻ കണ്ടത്‌.

5. യേശു തന്റെ ദൃഷ്ടാ​ന്തങ്ങൾ അടിസ്ഥാ​ന​പ്പെ​ടു​ത്തി​യത്‌ എന്തിലാ​യി​രു​ന്നു, അവന്റെ ഉപമകളെ ഫലപ്ര​ദ​മാ​ക്കി​യ​തെ​ന്താ​യി​രു​ന്നു?

⁵ ആളുകൾ അനുദിന ജീവി​ത​ത്തിൽ പല പ്രാവ​ശ്യം കണ്ടിട്ടുള്ള സംഗതി​ക​ളിൽ അടിസ്ഥാ​ന​പ്പെ​ട്ടു​ള്ള​താ​യി​രു​ന്നു യേശു​വി​ന്റെ ദൃഷ്ടാ​ന്തങ്ങൾ. ഈ പരിചിത സംഗതി​ക​ളു​മാ​യി സത്യത്തെ കോർത്തി​ണ​ക്കി​യ​പ്പോൾ അവ ശീഘ്രം, ആഴത്തിൽ ശ്രോ​താ​ക്ക​ളു​ടെ മനസ്സിൽ പതിഞ്ഞു. അത്തരം സത്യം കേവലം കേൾക്കുക മാത്രമല്ല, മനക്കണ്ണാൽ കാണു​ക​യും പിന്നീട്‌ എളുപ്പം ഓർക്കു​ക​യും ചെയ്യുന്നു. യേശു​വി​ന്റെ ഉപമക​ളു​ടെ സവി​ശേ​ഷ​ത​യാ​യി​രു​ന്നു ലാളി​ത്യം. സത്യം ഗ്രഹി​ക്കു​ന്നത്‌ ആയാസ​ക​ര​മാ​ക്കി​യേ​ക്കാ​വുന്ന അനാവശ്യ വസ്‌തു​തകൾ കുത്തി​നി​റ​ച്ച​താ​യി​രു​ന്നില്ല അവ. ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌, സൗഹാർദ​മാ​യി പെരു​മാ​റിയ ശമര്യ​ക്കാ​രന്റെ ഉപമ പരിചി​ന്തി​ക്കുക. നല്ല അയൽക്കാ​രൻ ആരാ​ണെ​ന്ന​തി​ന്റെ ഒരു ജീവസ്സു​ററ ചിത്രം നിങ്ങൾ കാണുന്നു. (ലൂക്കൊസ്‌ 10:29-37) ഇനി മറെറാ​രു ഉപമ. അതിൽ ഒരു മകൻ താൻ മുന്തി​രി​ത്തോ​ട്ട​ത്തിൽ പോയി വേല ചെയ്യാ​മെന്നു പറഞ്ഞെ​ങ്കി​ലും പോയില്ല, എന്നാൽ പോകി​ല്ലെന്നു പറഞ്ഞ മറെറാ​രു മകൻ പോയി. യഥാർഥ അനുസ​ര​ണ​ത്തി​ന്റെ അന്തസ്സത്ത എന്തെന്നു നിങ്ങൾക്ക്‌ ഉടനടി പിടി​കി​ട്ടു​ന്നു—നിയമി​ച്ചു​തന്ന ജോലി ചെയ്യുക. (മത്തായി 21:28-31) യേശു​വി​ന്റെ ചൈത​ന്യം തുടി​ക്കുന്ന പഠിപ്പി​ക്ക​ലി​നി​ട​യിൽ ആരും ഉറക്കം തൂങ്ങി​യില്ല, അല്ലെങ്കിൽ ആരു​ടെ​യും മനസ്സ്‌ അലഞ്ഞു​തി​രി​ഞ്ഞില്ല. അവർ അങ്ങേയ​ററം ആകാം​ക്ഷാ​പൂർവം ശ്രദ്ധി​ക്കു​ക​യും മനസ്സി​ലാ​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു​പോ​ന്നു.

സ്‌നേഹം നിർബ​ന്ധി​ച്ച​പ്പോൾ യേശു വഴങ്ങി

6. ന്യായ​യു​ക്ത​രാ​യി​രി​ക്കു​ന്നത്‌ അഥവാ വഴക്കമു​ള്ള​വ​രാ​യി​രി​ക്കു​ന്നത്‌ വിശേ​ഷാൽ സഹായ​ക​മാ​യി​രി​ക്കു​ന്നത്‌ എപ്പോൾ?

⁶ ന്യായ​യു​ക്ത​രാ​യി​രി​ക്കു​ന്ന​തി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചു ബൈബിൾ സംസാ​രി​ക്കുന്ന പല സന്ദർഭ​ങ്ങ​ളി​ലും അതിന്റെ അർഥം വഴക്കമു​ള്ള​വ​രാ​യി​രി​ക്കുക എന്നതാ​ണെന്ന്‌ അടിക്കു​റി​പ്പു കാണി​ക്കാ​റുണ്ട്‌. പ്രവൃ​ത്തി​യു​ടെ ഗൗരവം കുറയ്‌ക്കുന്ന പ്രത്യേക സാഹച​ര്യ​ങ്ങ​ളു​ണ്ടാ​കാം. അത്തരം സന്ദർഭ​ങ്ങ​ളിൽ ദൈവ​ത്തിൽനി​ന്നുള്ള ജ്ഞാനം വഴക്കം കാട്ടും. നാം എല്ലായ്‌പോ​ഴും ന്യായ​യു​ക്ത​രാ​യി​രി​ക്കേ​ണ്ട​വ​രാണ്‌, അഥവാ വഴക്കമു​ള്ള​വ​രാ​യി​രി​ക്കേ​ണ്ട​വ​രാണ്‌. സ്‌നേഹം നിർബ​ന്ധി​ക്കു​മ്പോൾ, വാസ്‌ത​വ​ത്തി​ലുള്ള അനുതാ​പ​മു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കു​മ്പോൾ, മൂപ്പൻമാർ വഴക്കമു​ള്ള​വ​രാ​യി​രി​ക്കാൻ മനസ്സൊ​രു​ക്കം കാണി​ക്കണം. (1 തിമൊ​ഥെ​യൊസ്‌ 3:3; യാക്കോബ്‌ 3:17) വഴക്കം കാട്ടു​ന്ന​തി​ന്റെ അതി​ശ്രേ​ഷ്‌ഠ​മായ മാതൃ​ക​യാണ്‌ യേശു വെച്ചി​രി​ക്കു​ന്നത്‌. അതായത്‌, കരുണ​യോ അനുക​മ്പ​യോ ആവശ്യ​മാ​യി​വ​ന്ന​പ്പോൾ അവൻ പൊതു​വായ നിയമ​ങ്ങ​ളിൽ അയവു വരുത്തി.

7. യേശു വഴക്കമു​ള്ള​വ​നാ​യി​രു​ന്നു എന്നതിന്റെ ചില ദൃഷ്ടാ​ന്തങ്ങൾ ഏതെല്ലാം?

⁷ യേശു ഒരിക്കൽ പറഞ്ഞു: “മനുഷ്യ​രു​ടെ മുമ്പിൽ എന്നെ തള്ളിപ്പ​റ​യു​ന്ന​വ​നെ​യോ എന്റെ പിതാ​വിൻമു​മ്പിൽ ഞാനും തള്ളിപ്പ​റ​യും.” എന്നിട്ടോ, പത്രോസ്‌ അവനെ മൂന്നു പ്രാവ​ശ്യം തള്ളിപ്പ​റഞ്ഞു. പക്ഷേ അവൻ പത്രോ​സി​നെ തള്ളിക്ക​ള​ഞ്ഞില്ല. കാരണം സംഗതി​യു​ടെ ഗൗരവം കുറച്ച സാഹച​ര്യ​ങ്ങ​ളു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. വ്യക്തമാ​യും, യേശു അതു കണക്കി​ലെ​ടു​ത്തു. (മത്തായി 10:33; ലൂക്കൊസ്‌ 22:54-62) രക്തസ്രാ​വ​ത്താൽ അശുദ്ധ​യായ സ്‌ത്രീ മോ​ശൈക ന്യായ​പ്ര​മാ​ണം ലംഘിച്ച്‌ പുരു​ഷാ​ര​ത്തി​നി​ട​യി​ലേക്കു കടന്നു​വ​ന്ന​പ്പോ​ഴും ആ പ്രവൃ​ത്തി​യു​ടെ ഗൗരവത്തെ കുറയ്‌ക്കുന്ന സാഹച​ര്യ​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. യേശു അവളെ​യും കുററം വിധി​ച്ചില്ല. ഗതിമു​ട്ടിയ അവളുടെ അവസ്ഥ അവൻ മനസ്സി​ലാ​ക്കി. (മർക്കൊസ്‌ 1:40-42; 5:25-34; ഇതുകൂ​ടെ കാണുക: ലൂക്കൊസ്‌ 5:12, 13.) താൻ മിശി​ഹാ​യാ​ണെന്നു മററു​ള്ള​വ​രോ​ടു വെളി​പ്പെ​ടു​ത്ത​രു​തെന്നു യേശു തന്റെ അപ്പോ​സ്‌ത​ലൻമാ​രോ​ടു പറഞ്ഞി​ട്ടു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. എന്നിട്ടും, കിണറ​റു​ക​ര​യിൽവെച്ച്‌ ഒരു ശമര്യ​ക്കാ​രി സ്‌ത്രീ​യോ​ടു താൻ മിശി​ഹാ​യാ​ണെന്നു സ്വയം വെളി​പ്പെ​ടു​ത്തി​യ​പ്പോൾ അവൻ ആ നിയമ​ത്തിൽ കടിച്ചു​തൂ​ങ്ങി​യില്ല. (മത്തായി 16:20; യോഹ​ന്നാൻ 4:25, 26) ഈ സംഭവ​ങ്ങ​ളി​ലെ​ല്ലാം സ്‌നേഹം, കരുണ, അനുകമ്പ എന്നിവ വഴക്കം പ്രകട​മാ​ക്കു​ന്നത്‌ ഉചിത​മാ​ക്കി.—യാക്കോബ്‌ 2:13.

8. ശാസ്‌ത്രി​മാ​രും പരീശൻമാ​രും നിയമ​ങ്ങൾക്ക്‌ അയവു വരുത്തി​യത്‌ എപ്പോൾ, അങ്ങനെ ചെയ്യാ​തി​രു​ന്നത്‌ എപ്പോൾ?

⁸ എന്നാൽ വഴക്കമി​ല്ലാത്ത ശാസ്‌ത്രി​മാ​രു​ടെ​യും പരീശൻമാ​രു​ടെ​യും കാര്യം വ്യത്യ​സ്‌ത​മാ​യി​രു​ന്നു. സ്വന്തം കാര്യം വരു​മ്പോൾ ശബത്ത്‌ പാരമ്പ​ര്യ​മൊ​ക്കെ ലംഘിച്ച അവർ സ്വന്തം കാളയെ വെള്ളം കുടി​പ്പി​ക്കാൻ കൊണ്ടു​പോ​കു​മാ​യി​രു​ന്നു. അല്ലെങ്കിൽ, അവരുടെ കാളയോ പുത്ര​നോ കിണറ​റിൽ വീണാൽ അവനെ പുറ​ത്തെ​ടു​ക്കാൻ അവർ ശബത്ത്‌ ലംഘി​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു. എന്നാൽ സാധാരണ ജനത്തി​നാ​ണെ​ങ്കിൽ അവർ തരിമ്പു​പോ​ലും വിട്ടു​വീഴ്‌ച ചെയ്യു​മാ​യി​രു​ന്നില്ല! “ഒരു വിരൽകൊ​ണ്ടു​പോ​ലും അവയെ [നിബന്ധ​ന​കളെ] തൊടു​വാൻ” അവർക്കു മനസ്സു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നില്ല. (മത്തായി 23:4; ലൂക്കൊസ്‌ 14:5) യേശു​വി​നു മിക്ക നിയമ​ത്തെ​ക്കാ​ളും വലിയതു ജനങ്ങളാ​യി​രു​ന്നു. എന്നാൽ പരീശൻമാർക്കാ​കട്ടെ, ആളുക​ളെ​ക്കാൾ വലിയതു നിയമ​ങ്ങ​ളും.

“നിയമ​ത്തി​ന്റെ പുത്ര”നായി​ത്തീ​രൽ

9, 10. യെരു​ശ​ലേ​മി​ലേക്കു മടങ്ങി​യ​ശേഷം യേശു​വി​ന്റെ മാതാ​പി​താ​ക്കൾ അവനെ എവി​ടെ​യാ​ണു കണ്ടെത്തി​യത്‌, യേശു​വി​ന്റെ ചോദ്യം ചെയ്യലി​ന്റെ അർഥ​മെ​ന്താ​യി​രു​ന്നു?

⁹ യേശു​വി​ന്റെ ബാല്യ​കാല സംഭവ​ങ്ങ​ളിൽ ഒരെണ്ണം മാത്രമേ രേഖ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യി​ട്ടു​ള്ളൂ​വെ​ന്നാ​ണു ചിലരു​ടെ വിലാപം. എങ്കിലും ആ സംഭവ​ത്തി​ന്റെ വൻ പ്രാധാ​ന്യം മനസ്സി​ലാ​ക്കാൻ അനേക​രും പരാജ​യ​പ്പെ​ടു​ക​യാണ്‌. ലൂക്കൊസ്‌ 2:46, 47-ൽ അതു നമുക്കാ​യി ഇങ്ങനെ രേഖ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യി​രി​ക്കു​ന്നു: “മൂന്നു നാൾ കഴിഞ്ഞ​ശേഷം അവൻ ദൈവാ​ല​യ​ത്തിൽ ഉപദേ​ഷ്ടാ​ക്കൻമാ​രു​ടെ നടുവിൽ ഇരിക്കു​ന്ന​തും അവരുടെ ഉപദേശം കേൾക്ക​യും അവരോ​ടു ചോദി​ക്ക​യും ചെയ്യു​ന്ന​തും കണ്ടു. അവന്റെ വാക്കു കേട്ടവർക്കെ​ല്ലാ​വർക്കും അവന്റെ വിവേ​ക​ത്തി​ലും ഉത്തരങ്ങ​ളി​ലും വിസ്‌മയം തോന്നി.” ഒരു കുട്ടി​യു​ടെ ജിജ്ഞാ​സ​യിൽനി​ന്നുള്ള “ചോദിക്ക”ലല്ല ഇവിടു​ത്തെ ഗ്രീക്കു പദം അർഥമാ​ക്കു​ന്നത്‌ എന്ന ആശയം കിററ​ലി​ന്റെ തിയോ​ള​ജി​ക്കൽ ഡിക്‌ഷ​ണറി ഓഫ്‌ ദ ന്യൂ ടെസ്‌റ​റ​മെൻറ്‌ അവതരി​പ്പി​ക്കു​ന്നു. നീതി​ന്യാ​യ​പ​ര​മായ അപഗ്ര​ഥനം, അന്വേ​ഷണം, ക്രോ​സ്സ്‌വി​സ്‌താ​രം എന്നിവ​യെ​യാണ്‌ പ്രസ്‌തുത പദം പരാമർശി​ക്കു​ന്നത്‌. അതിൽ ചില​പ്പോൾ മർക്കൊസ്‌ 10:2; 12:18-23 എന്നിവി​ട​ങ്ങ​ളിൽ പരാമർശി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന​തു​പോ​ലെ​യുള്ള “പരീശൻമാ​രു​ടെ​യും സദൂക്യ​രു​ടെ​യും ചുഴി​ഞ്ഞി​റ​ങ്ങുന്ന, കൗശല​പൂർണ​മായ ചോദ്യ​ങ്ങൾ” പോലും ഉൾപ്പെ​ടു​ന്നു.

¹⁰ അതേ നിഘണ്ടു തുടർന്നു പറയുന്നു: “ഈ ഉപയോ​ഗ​ത്തി​ന്റെ വെളി​ച്ച​ത്തിൽ [ലൂക്കോസ്‌] 2:46 സൂചി​പ്പി​ക്കു​ന്നത്‌, . . . ഒരു ബാലന്റെ ജിജ്ഞാ​സ​യിൽനിന്ന്‌ ഉതിർന്ന ചോദ്യ​മെ​ന്ന​തി​ലു​പരി അവന്റെ തകർപ്പൻ പ്രതി​വാ​ദ​ത്തെ​യല്ലേ എന്നു ചോദി​ക്കാ​വു​ന്ന​താണ്‌. രണ്ടാമത്തെ വീക്ഷണ​ത്തോ​ടാണ്‌ 47-ാം [വാക്യം] യോജി​ക്കു​ന്നത്‌.a ഒരു നാടകീ​യ​മായ ഏററു​മു​ട്ടൽ എന്നനി​ല​യി​ലാണ്‌ റോത്തർഹാം 47-ാം വാക്യം പരിഭാ​ഷ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യി​രി​ക്കു​ന്നത്‌: “ഇപ്പോൾ അവനെ ശ്രവി​ച്ച​വ​രെ​ല്ലാം അവന്റെ ഗ്രാഹ്യ​ത്തി​ലും ഉത്തരങ്ങ​ളി​ലും അന്തംവി​ട്ടു​പോ​യി.” ഉടനീ​ള​മുള്ള അവരുടെ വിസ്‌മയം അർഥമാ​ക്കു​ന്നത്‌ “അവരുടെ കണ്ണു തള്ളി​പ്പോ​യ​പോ​ലെ അവർ അന്തംവി​ട്ടു​പോ​യി” എന്നാ​ണെന്നു റോ​ബേ​ഴ്‌സ​ണി​ന്റെ വേർഡ്‌ പിക്‌ച്ചേ​ഴ്‌സ്‌ ഇൻ ദ ന്യൂ ടെസ്‌റ​റ​മെൻറ്‌ പറയുന്നു.

11. തങ്ങൾ കണ്ടതും കേട്ടതു​മായ സംഗതി​ക​ളോ​ടുള്ള മറിയ​യു​ടെ​യും ജോസ​ഫി​ന്റെ​യും പ്രതി​ക​ര​ണ​മെ​ന്താ​യി​രു​ന്നു, ഒരു തിയോ​ള​ജി​ക്കൽ നിഘണ്ടു നിർദേ​ശി​ക്കു​ന്ന​തെന്ത്‌?

¹¹ അവസാനം യേശു​വി​ന്റെ മാതാ​പി​താ​ക്കൾ രംഗത്തു​വ​ന്ന​പ്പോൾ “അവർ അതിശ​യി​ച്ചു.” (ലൂക്കൊസ്‌ 2:48) ഈ പ്രയോ​ഗ​ത്തി​ലെ ഗ്രീക്കു പദത്തിന്റെ അർഥം “അടിക്കുക, പ്രഹര​മേൽപ്പി​ക്കുക” എന്നാ​ണെന്നു റോ​ബേ​ഴ്‌സൺ പറയുന്നു. തങ്ങൾ കാണു​ക​യും കേൾക്കു​ക​യും ചെയ്‌ത സംഗതി​യിൽ ജോസ​ഫും മറിയ​യും “അടി​യേ​റ​റ​തു​പോ​ലെ”യായി​പ്പോ​യി എന്നുകൂ​ടി അദ്ദേഹം പറയുന്നു. ഒരർഥ​ത്തിൽ, യേശു അപ്പോൾതന്നെ ഒരു അസാധാ​രണ ഉപദേ​ഷ്ടാ​വാ​യി​രു​ന്നു. ആലയത്തി​ലെ ഈ സംഭവ​ത്തി​ന്റെ വെളി​ച്ച​ത്തിൽ, “അന്തിമ​മാ​യി തന്റെ എതിരാ​ളി​ക​ളു​ടെ പരാജ​യ​ത്തിൽ കലാശി​ക്കാ​നി​രുന്ന, അവരു​മാ​യുള്ള പോരാ​ട്ടം യേശു തന്റെ ബാല്യ​കാ​ല​ത്തിൽത്തന്നെ ആരംഭി​ക്കു​ന്നു” എന്നു കിററ​ലി​ന്റെ കൃതി അവകാ​ശ​പ്പെ​ടു​ന്നു.

12. മതനേ​താ​ക്കൻമാ​രു​മാ​യുള്ള യേശു​വി​ന്റെ പിൽക്കാല വാഗ്വാ​ദ​ങ്ങ​ളു​ടെ സവി​ശേഷത എന്തായി​രു​ന്നു?

¹² അവർ പരാജ​യ​പ്പെ​ടു​ക​തന്നെ ചെയ്‌തു! വർഷങ്ങൾ കഴിഞ്ഞ്‌, അത്തരം ചോദ്യം​കൊ​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു യേശു പരീശൻമാ​രെ തോൽപ്പി​ച്ചത്‌. അതുനി​മി​ത്തം ‘ആരും അവനോ​ടു ഒന്നും ചോദി​പ്പാൻ തുനി​ഞ്ഞില്ല.’ (മത്തായി 22:41-46) പുനരു​ത്ഥാന പ്രശ്‌ന​ത്തിൽ സദൂക്യ​രും സമാന​മാ​യി ഉത്തരം​മു​ട്ടി​പ്പോ​യി. ‘പിന്നീട്‌, ഒരൊററ ചോദ്യം​പോ​ലും അവനോ​ടു ചോദി​ക്കാ​നുള്ള ധൈര്യം അവർക്കും ഉണ്ടായി​രു​ന്നില്ല.’ (ലൂക്കൊസ്‌ 20:27-40, NW) ശാസ്‌ത്രി​മാ​രു​ടെ​യും ഗതി അതുത​ന്നെ​യാ​യി. യേശു​വു​മാ​യി വാഗ്വാ​ദ​ത്തി​ലേർപ്പെട്ട അവരിൽ ഒരു കൂട്ട​രെ​സം​ബ​ന്ധിച്ച്‌: “അവനോ​ടു കൂടുതൽ ചോദ്യം ചോദി​ക്കാ​നുള്ള ധൈര്യം ആർക്കു​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നില്ല” എന്നു പറഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്നു.—മർക്കോസ്‌ 12:28-34, NW.

13. ആലയത്തിൽ നടന്ന സംഭവത്തെ യേശു​വി​ന്റെ ജീവി​ത​ത്തി​ലെ സുപ്ര​ധാന സംഭവ​മാ​ക്കി​യ​തെ​ന്താ​യി​രു​ന്നു, അവൻ എന്തി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചു​കൂ​ടി ബോധ​വാ​നാ​യി​രു​ന്നു എന്നാണ്‌ ഇതു സൂചി​പ്പി​ക്കു​ന്നത്‌?

¹³ യേശു​വും ഉപദേ​ഷ്ടാ​ക്കൻമാ​രും ഉൾപ്പെ​ടുന്ന ഈ ബാല്യ​കാല സംഭവം മാത്രം വിവര​ണ​ത്തി​നാ​യി തിര​ഞ്ഞെ​ടു​ത്തി​രി​ക്കു​ന്നത്‌ എന്തു​കൊ​ണ്ടാണ്‌? അതു യേശു​വി​ന്റെ ജീവി​ത​ത്തി​ലെ ഒരു വഴിത്തി​രി​വാ​യി​രു​ന്നു. 12 വയസ്സാ​യ​പ്പോ​ഴേ​ക്കും അവൻ യഹൂദൻമാർ വിളി​ക്കു​ന്ന​പ്ര​കാ​രം “നിയമ​ത്തി​ന്റെ പുത്രൻ,” കൽപ്പന​ക​ളെ​ല്ലാം അനുസ​രി​ക്കാ​നുള്ള ഉത്തരവാ​ദി​ത്വ​മു​ള്ളവൻ, ആയിത്തീർന്നു. തനിക്കും ജോസ​ഫി​നും അവനു​ണ്ടാ​ക്കിയ മനോ​വി​ഷ​മ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു മറിയ യേശു​വി​നോ​ടു പരാതി പറഞ്ഞ​പ്പോൾ, അവളുടെ പുത്രൻ കൊടുത്ത മറുപ​ടി​യിൽനി​ന്നു മനസ്സി​ലാ​ക്കാം അവൻ തന്റെ ജനനത്തി​ന്റെ അത്ഭുത​ക​ര​മായ സ്വഭാ​വ​ത്തെ​യും തന്റെ മിശി​ഹൈക ഭാവി​യെ​യും കുറിച്ചു മിക്കവാ​റും തിരി​ച്ച​റി​ഞ്ഞി​രു​ന്നു​വെന്ന്‌. ദൈവ​മാ​ണു തന്റെ പിതാവ്‌ എന്ന്‌ അവൻ വെട്ടി​ത്തു​റന്നു പറഞ്ഞതിൽനിന്ന്‌ ഇതു വ്യക്തമാണ്‌: “എന്നെ തിരഞ്ഞതു എന്തിന്നു? എന്റെ പിതാ​വി​ന്നു​ള്ള​തിൽ ഞാൻ ഇരി​ക്കേ​ണ്ടതു എന്നു നിങ്ങൾ അറിയു​ന്നി​ല്ല​യോ?” സന്ദർഭ​വ​ശാൽ, യേശു​വി​ന്റെ ആദ്യ വാക്കു​ക​ളാ​യി ബൈബി​ളിൽ രേഖ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യി​രി​ക്കു​ന്നത്‌ ഇവയാണ്‌. എന്നാൽ അതേസ​മയം, തന്നെ ഭൂമി​യി​ലേക്ക്‌ അയച്ചി​രി​ക്കു​ന്നതു സംബന്ധിച്ച യഹോ​വ​യു​ടെ ഉദ്ദേശ്യ​ത്തെ​ക്കു​റിച്ച്‌ അവനു ബോധ​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നെന്ന്‌ അവ സൂചി​പ്പി​ക്കു​ന്നു. അങ്ങനെ ഈ സംഭവ​ശ​കലം മുഴു​വ​നും കാര്യ​മായ പ്രാധാ​ന്യ​മർഹി​ക്കു​ന്ന​താണ്‌.—ലൂക്കൊസ്‌ 2:48, 49.

യേശു കുട്ടി​കളെ സ്‌നേ​ഹി​ക്കു​ക​യും അവരോ​ടു പരിഗണന കാട്ടു​ക​യും ചെയ്യുന്നു

14. ആലയത്തിൽവെച്ചു ബാലനായ യേശു ചെയ്‌ത പ്രവൃത്തി യുവജ​ന​ങ്ങളെ ഏതു രസകര​മായ ആശയം സംബന്ധി​ച്ചു ബോധ​വാൻമാ​രാ​ക്കി​യേ​ക്കാം?

¹⁴ ഈ വിവരണം യുവജ​ന​ങ്ങൾക്കു വിശേ​ഷാൽ പുളക​പ്ര​ദ​മാ​യി​രി​ക്കണം. പ്രായ​പൂർത്തി​യാ​യി​വ​രവേ, യേശു എത്ര ശുഷ്‌കാ​ന്തി​യോ​ടെ പഠനത്തിൽ ഏർപ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നു​വെന്ന്‌ അതു കാണി​ക്കു​ന്നു. ആലയത്തി​ലു​ണ്ടാ​യി​രുന്ന റബ്ബിമാർ ഈ 12 വയസ്സുള്ള, “നിയമ​ത്തി​ന്റെ പുത്ര”ന്റെ ജ്ഞാനത്തിൽ അമ്പരന്നു​പോ​യി. എന്നിട്ടും മരപ്പണി​ശാ​ല​യിൽ ജോസ​ഫി​നോ​ടൊ​പ്പം അവൻ ജോലി ചെയ്‌തു, അവനും മറിയ​ക്കും “കീഴ്‌പെ​ടു​ന്ന​തിൽ തുടർന്നു” പോന്നു, “ദൈവ​ത്തി​ന്റെ​യും മനുഷ്യ​രു​ടെ​യും പ്രീതി​യിൽ” വർധി​ച്ചു​വന്നു.—ലൂക്കോസ്‌ 2:51, 52, NW.

15. തന്റെ ഭൗമിക ശുശ്രൂ​ഷ​യു​ടെ കാലയ​ള​വിൽ യേശു എങ്ങനെ​യാ​ണു യുവജ​ന​ങ്ങളെ പിന്തു​ണ​ച്ചത്‌, ഇത്‌ ഇന്നത്തെ യുവജ​ന​ങ്ങൾക്ക്‌ എന്ത്‌ അർഥമാ​ക്കു​ന്നു?

¹⁵ തന്റെ ഭൗമിക ശുശ്രൂ​ഷ​യു​ടെ കാലയ​ള​വിൽ യേശു യുവജ​ന​ങ്ങളെ വളരെ​യ​ധി​കം പിന്താങ്ങി: “മഹാപു​രോ​ഹി​തൻമാ​രും ശാസ്‌ത്രി​മാ​രും അവൻ ചെയ്‌ത അത്ഭുത​ങ്ങ​ളെ​യും ദാവീദ്‌ പുത്രന്നു ഹോശാ​ന്നാ എന്നു ദൈവാ​ല​യ​ത്തിൽ ആർക്കുന്ന ബാലൻമാ​രെ​യും കണ്ടിട്ടു നീരസ​പ്പെട്ടു: ഇവർ പറയു​ന്നതു കേൾക്കു​ന്നു​വോ എന്നു അവനോ​ടു ചോദി​ച്ചു. യേശു അവരോ​ടു: ഉവ്വു; ശിശു​ക്ക​ളു​ടെ​യും മുലകു​ടി​ക്കു​ന്ന​വ​രു​ടെ​യും വായിൽനി​ന്നു നീ പുകഴ്‌ച ഒരുക്കി​യി​രി​ക്കു​ന്നു എന്നുള്ളതു നിങ്ങൾ ഒരിക്ക​ലും വായി​ച്ചി​ട്ടി​ല്ല​യോ എന്നു ചോദി​ച്ചു.” (മത്തായി 21:15, 16; സങ്കീർത്തനം 8:2) അതു​പോ​ലെ​ത​ന്നെ​യുള്ള പിന്തുണ ഇന്നു ജീവൻ പണയ​പ്പെ​ടു​ത്തി​ക്കൊ​ണ്ടു​പോ​ലും നിർമലത പാലി​ക്കു​ക​യും സ്‌തുതി കരേറ​റു​ക​യും ചെയ്‌തു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കുന്ന ലക്ഷക്കണ​ക്കി​നു യുവജ​ന​ങ്ങൾക്കും അവൻ കൊടു​ക്കു​ന്നുണ്ട്‌!

16. (എ) അവരുടെ മധ്യേ ഒരു ശിശു​വി​നെ നിർത്തി​ക്കൊണ്ട്‌ യേശു അപ്പോ​സ്‌ത​ലൻമാ​രെ ഏതു പാഠം പഠിപ്പി​ച്ചു? (ബി) ഏതു നിർണാ​യക സമയത്തു​പോ​ലും ശിശു​ക്കൾക്കു​വേണ്ടി യേശു സമയം നീക്കി​വെച്ചു?

¹⁶ ഏററവും വലിയവൻ ആരെന്ന​തി​നെ​ക്കു​റിച്ച്‌ അപ്പോ​സ്‌ത​ലൻമാർ തർക്കി​ച്ച​പ്പോൾ യേശു ആ 12 പേരോ​ടു: “ഒരുവൻ മുമ്പൻ ആകുവാൻ ഇച്ഛിച്ചാൽ അവൻ എല്ലാവ​രി​ലും ഒടുക്ക​ത്ത​വ​നും എല്ലാവർക്കും ശുശ്രൂ​ഷ​ക​നും ആകേണം എന്നു പറഞ്ഞു. ഒരു ശിശു​വി​നെ എടുത്തു അവരുടെ നടുവിൽ നിറുത്തി അണെച്ചു​കൊ​ണ്ടു അവരോ​ടു: ഇങ്ങനെ​യുള്ള ശിശു​ക്ക​ളിൽ ഒന്നിനെ എന്റെ നാമത്തിൽ കൈ​ക്കൊ​ള്ളു​ന്നവൻ എന്നെ കൈ​ക്കൊ​ള്ളു​ന്നു; എന്നെ കൈ​ക്കൊ​ള്ളു​ന്ന​വ​നോ എന്നെയല്ല എന്നെ അയച്ചവനെ കൈ​ക്കൊ​ള്ളു​ന്നു എന്നു പറഞ്ഞു.” (മർക്കൊസ്‌ 9:35-37) കൂടാതെ, ഭയാന​ക​മായ പീഡ​യെ​യും മരണ​ത്തെ​യും അഭിമു​ഖീ​ക​രി​ക്കാൻ അവൻ അവസാ​ന​മാ​യി യെരു​ശ​ലേ​മി​ലേക്കു യാത്ര ചെയ്യു​മ്പോ​ഴും അവൻ ശിശു​ക്കൾക്കാ​യി സമയം കണ്ടെത്തി: “ശിശു​ക്കളെ എന്റെ അടുക്കൽ വരുവാൻ വിടു​വിൻ, അവരെ തടുക്ക​രു​തു; ദൈവ​രാ​ജ്യം ഇങ്ങനെ​യു​ള്ള​വ​രു​ടേ​ത​ല്ലോ.” എന്നിട്ട്‌ അവൻ “അവരെ അണെച്ചു അവരുടെ മേൽ കൈ വെച്ചു, അവരെ അനു​ഗ്ര​ഹി​ച്ചു.”—മർക്കൊസ്‌ 10:13-16.

17. ശിശു​ക്ക​ളു​മാ​യി ബന്ധപ്പെ​ടു​ത്തി​പ്പ​റ​യുക യേശു​വിന്‌ എളുപ്പ​മാ​യി​രു​ന്ന​തെ​ന്തു​കൊണ്ട്‌, അവനെ​ക്കു​റി​ച്ചു ശിശുക്കൾ എന്ത്‌ അനുസ്‌മ​രി​ക്കണം?

¹⁷ മുതിർന്ന​വ​രു​ടെ ലോക​ത്തിൽ ഒരു ശിശു​വി​നെ​പ്പോ​ലെ​യാ​യി​രി​ക്കു​ന്നത്‌ എങ്ങനെ​യാ​ണെന്നു യേശു​വിന്‌ അറിയാം. അവൻ മുതിർന്ന​വ​രോ​ടൊ​ത്തു ജീവിച്ചു, അവരോ​ടൊ​പ്പം ജോലി ചെയ്‌തു, അവർക്കു കീഴ്‌പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്ന​തി​ന്റെ അനുഭവം നേടി, അവരാൽ സ്‌നേ​ഹി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്ന​തി​ന്റെ ഊഷ്‌മ​ള​ത​യും സുരക്ഷി​ത​ത്വ​വും അനുഭ​വി​ക്കു​ക​യു​ണ്ടാ​യി. കുട്ടി​കളേ, ഇതേ യേശു നിങ്ങളു​ടെ സുഹൃ​ത്താണ്‌. അവൻ നിങ്ങൾക്കു​വേണ്ടി മരിച്ചു. അവന്റെ കൽപ്പനകൾ നിങ്ങൾ അനുസ​രി​ക്കു​ന്നെ​ങ്കിൽ നിങ്ങൾ സദാ ജീവി​ക്കും.—യോഹ​ന്നാൻ 15:13, 14.

18. ഏതു പുളക​പ്ര​ദ​മായ ചിന്തയാണ്‌, വിശേ​ഷി​ച്ചു സമ്മർദ​ങ്ങ​ളു​ടെ​യോ അപകട​ങ്ങ​ളു​ടെ​യോ സമയത്ത്‌, നാം മനസ്സിൽപ്പി​ടി​ക്കേ​ണ്ടത്‌?

¹⁸ നാം വിചാ​രി​ക്കു​ന്നത്ര ബുദ്ധി​മു​ട്ടൊ​ന്നു​മില്ല യേശു കൽപ്പി​ച്ച​തു​പോ​ലെ ചെയ്യാൻ. യുവജ​ന​ങ്ങളേ, നിങ്ങ​ളെ​യെന്നല്ല, സകല​രെ​യും പിന്തു​ണ​യ്‌ക്കാൻ അവൻ സന്നദ്ധനാണ്‌. മത്തായി 11:28-30-ൽ നാം വായി​ക്കു​ന്ന​തു​പോ​ലെ, “അദ്ധ്വാ​നി​ക്കു​ന്ന​വ​രും ഭാരം ചുമക്കു​ന്ന​വ​രും ആയു​ള്ളോ​രേ, എല്ലാവ​രും എന്റെ അടുക്കൽ വരുവിൻ; ഞാൻ നിങ്ങളെ ആശ്വസി​പ്പി​ക്കും. ഞാൻ സൌമ്യ​ത​യും താഴ്‌മ​യും ഉള്ളവൻ ആകയാൽ എന്റെ നുകം ഏററു​കൊ​ണ്ടു [“എന്നോ​ടൊ​പ്പം എന്റെ നുകത്തിൻ കീഴിൽ വരിക,” NW അടിക്കു​റിപ്പ്‌] എന്നോടു പഠിപ്പിൻ; എന്നാൽ നിങ്ങളു​ടെ ആത്മാക്കൾക്കു ആശ്വാസം കണ്ടെത്തും. എന്റെ നുകം മൃദു​വും എന്റെ ചുമടു ലഘുവും ആകുന്നു.” ഒന്നു വിഭാവന ചെയ്യുക, നിങ്ങൾ യഹോ​വയെ സേവി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ അടി​വെ​ച്ച​ടി​വെച്ചു നീങ്ങു​മ്പോൾ, നിങ്ങളു​ടെ നുകത്തെ മൃദു​വും ചുമടി​നെ ലഘുവു​മാ​ക്കി​ക്കൊണ്ട്‌ യേശു നിങ്ങ​ളോ​ടൊ​ത്തു നടക്കു​ക​യാണ്‌. നമു​ക്കെ​ല്ലാ​വർക്കും എത്ര പുളക​പ്ര​ദ​മായ ആശയം!

19. യേശു​വി​ന്റെ പഠിപ്പി​ക്കൽ വിധങ്ങളെ സംബന്ധി​ച്ചുള്ള ഏതു ചോദ്യ​ങ്ങൾ നാം കാലാ​കാ​ല​ങ്ങ​ളിൽ പുനര​വ​ലോ​കനം ചെയ്യു​ന്ന​താ​യി​രി​ക്കും?

¹⁹ യേശു​വി​ന്റെ പഠിപ്പി​ക്കൽ രീതി​യു​ടെ ഏതാനും വിധങ്ങളേ നാം പരിചി​ന്തി​ച്ചു​ള്ളൂ. ഇപ്പോൾ നമുക്കു തോന്നു​ന്നു​ണ്ടോ നാം പഠിപ്പി​ക്കു​ന്നത്‌ അവൻ പഠിപ്പി​ച്ച​തു​പോ​ലെ​യാ​ണെന്ന്‌? ശാരീ​രി​ക​മാ​യി അസുഖം പിടി​പെ​ട്ട​വ​രെ​യോ ആത്മീയ​മാ​യി പട്ടിണി കിടക്കു​ന്ന​വ​രെ​യോ കാണു​മ്പോൾ നമ്മാലാ​വു​ന്നതു ചെയ്‌ത്‌ അവരെ സഹായി​ക്കാൻ അനുക​മ്പാ​പൂർവം നമ്മുടെ മനസ്സലി​യു​ന്നു​ണ്ടോ? നാം മററു​ള്ള​വരെ പ്രബോ​ധി​പ്പി​ക്കു​മ്പോൾ, നാം ദൈവ​വ​ച​ന​മാ​ണോ പഠിപ്പി​ക്കു​ന്നത്‌, അതോ പരീശൻമാ​രെ​പ്പോ​ലെ നമ്മുടെ സ്വന്തം ആശയമാ​ണോ പഠിപ്പി​ക്കു​ന്നത്‌? ആത്മീയ സത്യങ്ങ​ളു​ടെ ഗ്രാഹ്യം വ്യക്തമാ​ക്കാ​നും വിഭാവന ചെയ്യാ​നും മനസ്സിൽ ഉറഞ്ഞു​കി​ട്ടാ​നും വർധി​പ്പി​ക്കാ​നും ഉപയോ​ഗി​ക്കാ​വുന്ന, നമുക്കു ചുററു​മുള്ള സർവസാ​ധാ​രണ സംഗതി​കളെ കാണാൻ നാം ഉത്സുക​രാ​ണോ? സാഹച​ര്യം, സ്‌നേഹം, കരുണ എന്നിവ കണക്കി​ലെ​ടുത്ത്‌ ചില നിയമ​ങ്ങ​ളു​ടെ ബാധക​മാ​ക്ക​ലിൽ വഴക്കമു​ള്ള​വ​രാ​യി​രു​ന്നു​കൊണ്ട്‌ നാം ചില നിയമ​ങ്ങ​ളിൽ കടിച്ചു​തൂ​ങ്ങു​ന്നത്‌ ഒഴിവാ​ക്കു​ന്നു​ണ്ടോ? കുട്ടി​ക​ളു​ടെ കാര്യ​ത്തി​ലാ​ണെ​ങ്കി​ലോ? യേശു കാണിച്ച അതേ മൃദുല ശ്രദ്ധയും സ്‌നേ​ഹ​ദ​യ​യും നാം അവരോ​ടു കാട്ടു​ന്നു​ണ്ടോ? ബാലനാ​യി​രു​ന്ന​പ്പോൾ യേശു പഠനത്തി​ലേർപ്പെ​ട്ട​തു​പോ​ലെ ചെയ്യാൻ നിങ്ങളു​ടെ കുട്ടി​കളെ നിങ്ങൾ പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടോ? യേശു ചെയ്‌ത​തു​പോ​ലെ ദൃഢത​യോ​ടെ, എന്നാൽ അതേസ​മയം അനുതാ​പ​മു​ള്ള​വരെ ഊഷ്‌മ​ള​ത​യോ​ടെ സ്വീക​രി​ക്കാൻ മനസ്സു​ള്ള​വ​രാ​യി, കോഴി കുഞ്ഞു​ങ്ങളെ തന്റെ ചിറകിൻകീ​ഴിൽ ഒരുമി​ച്ചു​കൂ​ട്ടു​ന്ന​തു​പോ​ലെ നിങ്ങൾ പ്രവർത്തി​ക്കു​മോ?—മത്തായി 23:37.

20. നാം നമ്മുടെ ദൈവത്തെ സേവി​ക്കു​മ്പോൾ സന്തോ​ഷ​ഭ​രി​ത​മായ ഏതു ചിന്തയാൽ നമുക്കു സ്വയം ആശ്വസി​ക്കാ​നാ​വും?

²⁰ യേശു പഠിപ്പി​ച്ച​തു​പോ​ലെ പഠിപ്പി​ക്കാൻ നാം നമ്മുടെ പരമാ​വധി ചെയ്യു​ന്നെ​ങ്കിൽ, ‘അവനോ​ടൊ​പ്പം അവന്റെ നുകത്തിൻ കീഴിൽ വരാൻ’ തീർച്ച​യാ​യും അവൻ നമ്മെ അനുവ​ദി​ക്കും.—മത്തായി 11:28-30.

[അടിക്കു​റിപ്പ്‌]

നിങ്ങൾ ഓർമി​ക്കു​ന്നു​വോ?

◻ പുരു​ഷാ​രം യേശു​വി​നു ചുററും തടിച്ചു​കൂ​ടി​യ​തെ​ന്തു​കൊണ്ട്‌?

◻ ചില നിയമങ്ങൾ സംബന്ധി​ച്ചു യേശു ചില​പ്പോ​ഴൊ​ക്കെ വഴക്കമു​ള്ള​വ​നാ​യി​രു​ന്ന​തെ​ന്തു​കൊണ്ട്‌?

◻ യേശു ആലയത്തി​ലെ ഉപദേ​ഷ്ടാ​ക്കളെ ചോദ്യം ചെയ്‌ത​തിൽനി​ന്നു നമുക്ക്‌ എന്തു പഠിക്കാ​നാ​വും?

◻ ശിശു​ക്ക​ളു​മാ​യുള്ള യേശു​വി​ന്റെ ബന്ധത്തിൽനി​ന്നു നമുക്ക്‌ എന്തു പാഠങ്ങൾ പഠിക്കാ​നാ​വും?