ജീവി​ക്കു​ന്നത്‌ ഇന്നേക്കു​വേ​ണ്ടി​യോ അതോ നിത്യ​ഭാ​വി​ക്കു​വേ​ണ്ടി​യോ?

“[ഈ] പ്രത്യാ​ശ​യിൽ നാം രക്ഷിക്ക​പ്പെട്ടു.”—റോമർ 8:24, NW.

1. എപ്പിക്യൂ​രി​യർ എന്തു പഠിപ്പി​ച്ചു, അത്തരത്തി​ലുള്ള തത്ത്വശാ​സ്‌ത്രം ചില ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കളെ ബാധി​ച്ച​തെ​ങ്ങനെ?

അപ്പോ​സ്‌ത​ല​നായ പൗലൊസ്‌ കൊരി​ന്തി​ലെ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾക്കെ​ഴു​തി: “മരിച്ച​വ​രു​ടെ പുനരു​ത്ഥാ​നം ഇല്ല എന്നു നിങ്ങളിൽ ചിലർ പറയു​ന്നതു എങ്ങനെ?” (1 കൊരി​ന്ത്യർ 15:12) പ്രത്യ​ക്ഷ​ത്തിൽ, ഗ്രീക്ക്‌ തത്ത്വചി​ന്ത​ക​നായ എപ്പിക്യൂ​റ​സി​ന്റെ ഹാനി​ക​ര​മായ തത്ത്വശാ​സ്‌ത്രം ഒന്നാം നൂറ്റാ​ണ്ടി​ലെ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​ക​ളു​ടെ ഇടയിൽ കുറെ​യൊ​ക്കെ സ്വാധീ​നം ചെലു​ത്തി​യി​രു​ന്നു. അതു​കൊണ്ട്‌ പൗലൊസ്‌ “നാം തിന്നുക, കുടിക്ക നാളെ ചാകു​മ​ല്ലോ” എന്ന എപ്പിക്യൂ​രി​യൻ പഠിപ്പി​ക്ക​ലി​ലേക്കു ശ്രദ്ധ ക്ഷണിച്ചു. (1 കൊരി​ന്ത്യർ 15:32) ആ തത്ത്വചി​ന്ത​കന്റെ അനുയാ​യി​കൾ മരണ​ശേ​ഷ​മുള്ള ജീവിതം സംബന്ധിച്ച ഏതു പ്രത്യാ​ശ​യെ​യും പുച്ഛി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌, ജീവി​ത​ത്തി​ലെ ഏക നന്മ അഥവാ മുഖ്യ നന്മ ജഡിക ഉല്ലാസ​മാ​ണെന്നു വിശ്വ​സി​ച്ചി​രു​ന്നു. (പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 17:18, 32) എപ്പിക്യൂ​രി​യൻ തത്ത്വചിന്ത സ്വാർഥത നിറഞ്ഞ​തും ദോ​ഷൈക സ്വഭാ​വ​മു​ള്ള​തും ആത്യന്തി​ക​മാ​യി അധഃപ​തി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തു​മാ​യി​രു​ന്നു.

2. (എ) പുനരു​ത്ഥാന നിരസനം വളരെ അപകട​ക​ര​മാ​യി​രു​ന്നത്‌ എന്തു​കൊണ്ട്‌? (ബി) കൊരി​ന്ത്യ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​ക​ളു​ടെ വിശ്വാ​സത്തെ പൗലൊസ്‌ ദൃഢ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യ​തെ​ങ്ങനെ?

² ഈ പുനരു​ത്ഥാന നിരസ​ന​ത്തിന്‌ വലിയ അപകട​ങ്ങ​ളു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. പൗലൊസ്‌ ഇങ്ങനെ ന്യായ​വാ​ദം ചെയ്‌തു: “മരിച്ച​വ​രു​ടെ പുനരു​ത്ഥാ​നം ഇല്ല എങ്കിൽ ക്രിസ്‌തു​വും ഉയിർത്തെ​ഴു​ന്നേ​റ​റി​ട്ടില്ല. ക്രിസ്‌തു ഉയിർത്തെ​ഴു​ന്നേ​റ​റി​ട്ടി​ല്ലെ​ങ്കിൽ ഞങ്ങളുടെ പ്രസംഗം വ്യർത്ഥം; നിങ്ങളു​ടെ വിശ്വാ​സ​വും വ്യർത്ഥം. . . . നാം ഈ ആയുസ്സിൽ മാത്രം ക്രിസ്‌തു​വിൽ പ്രത്യാശ വെച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു എങ്കിൽ സകലമ​നു​ഷ്യ​രി​ലും അരിഷ്ടൻമാ​ര​ത്രേ.” (1 കൊരി​ന്ത്യർ 15:13-19) അതേ, ഒരു നിത്യ​ഭാ​വി​യു​ടെ പ്രത്യാ​ശ​യി​ല്ലെ​ങ്കിൽ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​ത്വം “വ്യർത്ഥ”മായി​രി​ക്കും. അത്‌ ഉദ്ദേശ്യ​ര​ഹി​ത​മാ​യി​രി​ക്കും. ഈ പുറജാ​തീയ ചിന്തയു​ടെ സ്വാധീ​ന​ത്തിൽ കൊരി​ന്ത്യ​സഭ പ്രശ്‌ന​ങ്ങ​ളു​ടെ വിളനി​ല​മാ​യി​ത്തീർന്ന​തിൽ അതിശ​യി​ക്കാ​നില്ല. (1 കൊരി​ന്ത്യർ 1:11; 5:1; 6:1; 11:20-22) അതു​കൊണ്ട്‌, പുനരു​ത്ഥാ​ന​ത്തി​ലുള്ള അവരുടെ വിശ്വാ​സത്തെ ദൃഢ​പ്പെ​ടു​ത്താൻ പൗലൊസ്‌ ലക്ഷ്യമി​ട്ടു. പുനരു​ത്ഥാന പ്രത്യാശ സാങ്കൽപ്പി​ക​മ​ല്ലെന്ന്‌, മറിച്ച്‌ ഉറപ്പാ​യും നിവൃ​ത്തി​യേ​റുന്ന ഒരു യാഥാർഥ്യ​മാ​ണെന്ന്‌, ശക്തമായ യുക്തി​യും തിരു​വെ​ഴുത്ത്‌ ഉദ്ധരണി​ക​ളും ദൃഷ്ടാ​ന്ത​ങ്ങ​ളും ഉപയോ​ഗിച്ച്‌ അവൻ സംശയാ​തീ​ത​മാ​യി തെളി​യി​ച്ചു. ഇതിന്റെ അടിസ്ഥാ​ന​ത്തിൽ അവനു തന്റെ സഹവി​ശ്വാ​സി​കളെ ഇങ്ങനെ ഉദ്‌ബോ​ധി​പ്പി​ക്കാൻ കഴിഞ്ഞു: “ഉറപ്പു​ള്ള​വ​രും കുലു​ങ്ങാ​ത്ത​വ​രും നിങ്ങളു​ടെ പ്രയത്‌നം കർത്താ​വിൽ വ്യർത്ഥമല്ല എന്നു അറിഞ്ഞി​രി​ക്ക​യാൽ കർത്താ​വി​ന്റെ വേലയിൽ എപ്പോ​ഴും വർദ്ധി​ച്ചു​വ​രു​ന്ന​വ​രും ആകുവിൻ.”—1 കൊരി​ന്ത്യർ 15:20-58.

“ഉണർന്നി​രി​പ്പിൻ”

3, 4. (എ) പത്രൊസ്‌ പറയു​ന്ന​ത​നു​സ​രിച്ച്‌, ഏത്‌ അപകട​ക​ര​മായ മനോ​ഭാ​വം അന്ത്യനാ​ളു​ക​ളിൽ ചിലരെ ഗ്രസി​ക്കും? (ബി) എന്തി​നെ​ക്കു​റിച്ച്‌ നാം നമ്മെത്തന്നെ ഓർമി​പ്പി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കേ​ണ്ട​തുണ്ട്‌?

³ ഇന്ന്‌ അനേക​രും ശുഭാ​പ്‌തി​വി​ശ്വാ​സ​മി​ല്ലാ​ത്ത​വ​രാണ്‌. ഇന്നേക്കു​വേണ്ടി ജിവി​ക്കുക എന്ന മനോ​ഭാ​വ​മാണ്‌ അവർക്കു​ള്ളത്‌. (എഫെസ്യർ 2:2) ഇത്‌ അപ്പോ​സ്‌ത​ല​നായ പത്രൊസ്‌ മുൻകൂ​ട്ടി​പ്പ​റ​ഞ്ഞ​തു​പോ​ലെ​യാണ്‌. “അവന്റെ പ്രത്യ​ക്ഷ​ത​യു​ടെ വാഗ്‌ദത്തം എവിടെ? പിതാ​ക്ക​ന്മാർ നിദ്ര​കൊ​ണ്ട​ശേഷം സകലവും സൃഷ്ടി​യു​ടെ ആരംഭ​ത്തിൽ ഇരുന്ന​തു​പോ​ലെ തന്നേ ഇരിക്കു​ന്നു എന്നു . . . പരിഹാ​സ​ത്തോ​ടെ” പറയുന്ന “പരിഹാ​സിക”ളെക്കു​റിച്ച്‌ അവൻ സംസാ​രി​ച്ചു. (2 പത്രൊസ്‌ 3:3, 4) സത്യാ​രാ​ധകർ അത്തര​മൊ​രു വീക്ഷണ​ത്തി​നു വഴങ്ങി​യാൽ അവർ “ഉത്സാഹ​മി​ല്ലാ​ത്ത​വ​രും നിഷ്‌ഫ​ല​ന്മാ​രും” ആയിത്തീർന്നേ​ക്കാം. (2 പത്രൊസ്‌ 1:8) സന്തോ​ഷ​ക​ര​മെന്നു പറയട്ടെ, ഇന്നത്തെ ദൈവ​ജ​ന​ത്തിൽ ഭൂരി​പ​ക്ഷ​വും അങ്ങനെയല്ല.

⁴ ഇപ്പോ​ഴത്തെ ദുഷ്ടവ്യ​വ​സ്ഥി​തി​യു​ടെ വരാനി​രി​ക്കുന്ന അന്ത്യത്തിൽ തത്‌പ​ര​രാ​യി​രി​ക്കു​ന്നത്‌ തെറ്റല്ല. യേശു​വി​ന്റെ സ്വന്തം അപ്പോ​സ്‌ത​ലൻമാർ കാണിച്ച സമാന​മായ താത്‌പ​ര്യം ഓർമി​ക്കുക: ‘കർത്താവേ, നീ യിസ്രാ​യേ​ലി​ന്നു ഈ കാലത്തി​ലോ രാജ്യം യഥാസ്ഥാ​ന​ത്താ​ക്കി​ക്കൊ​ടു​ക്കു​ന്നത്‌?’ യേശു മറുപടി നൽകി: “പിതാവു തന്റെ സ്വന്ത അധികാ​ര​ത്തിൽ വെച്ചി​ട്ടുള്ള കാലങ്ങ​ളെ​യോ സമയങ്ങ​ളെ​യോ അറിയു​ന്നതു നിങ്ങൾക്കു​ള്ളതല്ല.” (പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 1:6, 7) ഒലിവു​മ​ല​യിൽവെച്ച്‌ അവൻ നൽകിയ അടിസ്ഥാന സന്ദേശ​മാണ്‌ ആ വാക്കു​ക​ളി​ലു​ള്ളത്‌: ‘നിങ്ങളു​ടെ കർത്താവു ഏതു ദിവസ​ത്തിൽ വരുന്നു എന്നു നിങ്ങൾ അറിയു​ന്നില്ല. നിങ്ങൾ നിനെ​ക്കാത്ത നാഴി​ക​യിൽ മനുഷ്യ​പു​ത്രൻ വരുന്നു.’ (മത്തായി 24:42, 44) ആ ബുദ്ധ്യു​പ​ദേ​ശ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു നാം നമ്മെത്തന്നെ ഓർമി​പ്പി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കേ​ണ്ട​തുണ്ട്‌! ‘ഞാൻ വളരെ സജീവ​മാ​യി പ്രവർത്തി​ക്കേ​ണ്ട​തി​ല്ലാ​യി​രി​ക്കാം, കാര്യ​ങ്ങ​ളൊ​ന്നും അത്ര ഗൗരവ​മാ​യി എടു​ക്കേ​ണ്ട​തി​ല്ലാ​യി​രി​ക്കാം’ എന്ന മനോ​ഭാ​വ​ത്താൽ ചിലർ പ്രലോ​ഭി​ത​രാ​യേ​ക്കാം. അത്‌ എത്ര തെറ്റാ​യി​രി​ക്കും! ‘ഇടിമ​ക്ക​ളായ’ യാക്കോ​ബി​ന്റെ​യും യോഹ​ന്നാ​ന്റെ​യും കാര്യം പരിഗ​ണി​ക്കുക.—മർക്കൊസ്‌ 3:17.

5, 6. യാക്കോ​ബി​ന്റെ​യും യോഹ​ന്നാ​ന്റെ​യും ദൃഷ്ടാ​ന്ത​ങ്ങ​ളിൽനി​ന്നു നമുക്ക്‌ എന്തു പാഠങ്ങൾ ഉൾക്കൊ​ള്ളാൻ കഴിയും?

⁵ യാക്കോബ്‌ അങ്ങേയറ്റം തീക്ഷ്‌ണ​ത​യുള്ള ഒരു അപ്പോ​സ്‌ത​ല​നാ​യി​രു​ന്നെന്നു നമുക്ക​റി​യാം. (ലൂക്കൊസ്‌ 9:51-55) ക്രിസ്‌തീയ സഭ സ്ഥാപി​ത​മാ​യ​തി​നെ തുടർന്ന്‌ അവൻ സജീവ​മായ പങ്കു വഹിച്ചി​ട്ടു​ണ്ടാ​കണം. പക്ഷേ യാക്കോബ്‌ താരത​മ്യേന ചെറു​പ്പ​മാ​യി​രു​ന്ന​പ്പോൾ ഹെരോദ്‌ അഗ്രിപ്പാ ഒന്നാമൻ അവനെ വധിച്ചു. (പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 12:1-3) തന്റെ ജീവിതം അപ്രതീ​ക്ഷി​ത​മാ​യി അവസാ​നി​ക്കു​ന്നെന്നു കണ്ടപ്പോൾ, താൻ വളരെ തീഷ്‌ണ​ത​യു​ള്ള​വ​നാ​യി​രു​ന്ന​തിൽ, തന്റെ ശുശ്രൂ​ഷ​യിൽ കഠിന​മാ​യി അധ്വാ​നി​ച്ച​തിൽ, യാക്കോ​ബി​നു ദുഃഖം തോന്നി​യെന്നു നിങ്ങൾ വിചാ​രി​ക്കു​ന്നു​വോ? യാതൊ​രു സാധ്യ​ത​യു​മില്ല! താരത​മ്യേന ഹ്രസ്വ​മാ​യി​രുന്ന തന്റെ ജീവി​ത​ത്തി​ലെ ഏറ്റവും മെച്ചപ്പെട്ട വർഷങ്ങൾ യഹോ​വ​യു​ടെ സേവന​ത്തിൽ ചെലവ​ഴി​ച്ച​തിൽ അവൻ തീർച്ച​യാ​യും സന്തുഷ്ട​നാ​യി​രു​ന്നു. നമ്മുടെ ജീവി​ത​വും അപ്രതീ​ക്ഷി​ത​മാ​യി അവസാ​നി​ച്ചേ​ക്കു​മോ​യെന്നു നമുക്കാർക്കും അറിയി​ല്ല​ല്ലോ. (സഭാ​പ്ര​സം​ഗി 9:11; ലൂക്കൊസ്‌ 12:20, 21 താരത​മ്യം ചെയ്യുക.) അതു​കൊണ്ട്‌ യഹോ​വയെ സേവി​ക്കു​ന്ന​തി​ലെ നമ്മുടെ തീക്ഷ്‌ണ​ത​യെ​യും പ്രവർത്ത​ന​ത്തെ​യും ഒരു ഉയർന്ന തലത്തിൽ നിലനിർത്തു​ന്നതു വ്യക്തമാ​യും ജ്ഞാനപൂർവ​ക​മാണ്‌. ആ വിധത്തിൽ, അവന്റെ മുമ്പാകെ നമുക്കുള്ള സത്‌പേര്‌ നാം നിലനിർത്തു​ക​യും നമ്മുടെ നിത്യ​ഭാ​വി മുൻനിർത്തി തുടർന്നു ജീവി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യാം.—സഭാ​പ്ര​സം​ഗി 7:1.

⁶ “ഉണർന്നി​രി”ക്കാൻ യേശു തീവ്ര​മാ​യി ഉദ്‌ബോ​ധി​പ്പിച്ച സമയത്ത്‌ സന്നിഹി​ത​നാ​യി​രുന്ന യോഹ​ന്നാൻ അപ്പോ​സ്‌തലൻ ഉൾപ്പെ​ടുന്ന ഒരു സാധന​പാ​ഠ​മുണ്ട്‌. (മത്തായി 25:13; മർക്കൊസ്‌ 13:37; ലൂക്കൊസ്‌ 21:34-36) അനേകം ദശകങ്ങൾ ഉത്സാഹ​പൂർവം സേവി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌, യോഹ​ന്നാൻ ആ ഉദ്‌ബോ​ധനം ഗൗരവ​മാ​യെ​ടു​ത്തു. വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ, മറ്റെല്ലാ അപ്പോ​സ്‌ത​ലൻമാ​രു​ടെ​യും മരണ​ശേഷം അവൻ ജീവി​ച്ചി​രു​ന്ന​താ​യി തോന്നു​ന്നു. യോഹ​ന്നാന്‌ വളരെ​യേറെ പ്രായം​ചെ​ന്ന​ശേഷം, ദശാബ്ദ​ങ്ങ​ളാ​യുള്ള തന്റെ വിശ്വസ്‌ത പ്രവർത്ത​ന​ത്തി​ലേക്കു തിരി​ഞ്ഞു​നോ​ക്കാൻ കഴിഞ്ഞ​പ്പോൾ, അതിനെ തെറ്റായ, വഴി​തെ​റ്റിയ, അല്ലെങ്കിൽ അസന്തു​ലി​ത​മായ ഒരു ജീവി​ത​മാ​യി അവൻ വീക്ഷി​ച്ചോ? തീർച്ച​യാ​യു​മില്ല! അവൻ അപ്പോ​ഴും ഭാവി​യി​ലേക്ക്‌ ഉത്സാഹ​പൂർവം നോക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. “അതേ, ഞാൻ വേഗം വരുന്നു” എന്ന്‌ പുനരു​ത്ഥാ​നം പ്രാപിച്ച യേശു പറഞ്ഞ​പ്പോൾ ഉടൻതന്നെ “ആമേൻ, കർത്താ​വായ യേശുവേ, വരേണമേ” എന്ന്‌ യോഹ​ന്നാൻ പ്രതി​വ​ചി​ച്ചു. (വെളി​പ്പാ​ടു 22:20) യോഹ​ന്നാൻ തീർച്ച​യാ​യും അപ്പപ്പോ​ഴത്തെ സുഖത്തി​നു​വേണ്ടി ജീവി​ക്കു​ക​യോ സാവധാ​ന​വും ശാന്തവു​മായ ഒരു ‘സാധാരണ ജീവിത’ത്തിനു​വേണ്ടി വാഞ്‌ഛി​ക്കു​ക​യോ ചെയ്‌തില്ല. കർത്താവ്‌ വരുന്നത്‌ എന്നായി​രു​ന്നാ​ലും തന്റെ മുഴു ജീവനും ശക്തിയും ഉപയോ​ഗിച്ച്‌ അവന്റെ സേവന​ത്തിൽ തുടരാൻ അവൻ ദൃഢനി​ശ്ച​യ​മു​ള്ള​വ​നാ​യി​രു​ന്നു. നമ്മെ സംബന്ധി​ച്ചോ?

നിത്യ​ജീ​വ​നിൽ വിശ്വ​സി​ക്കു​ന്ന​തി​നുള്ള അടിസ്ഥാ​ന​ങ്ങൾ

7. (എ) നിത്യ​ജീ​വന്റെ പ്രത്യാശ “സകലകാ​ല​ത്തി​ന്നും മുമ്പെ വാഗ്‌ദത്തം” ചെയ്യ​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്ന​തെ​ങ്ങനെ? (ബി) നിത്യ​ജീ​വന്റെ പ്രത്യാ​ശ​യു​ടെ​മേൽ യേശു വെളിച്ചം വീശി​യ​തെ​ങ്ങനെ?

⁷ നിത്യ​ജീ​വന്റെ പ്രത്യാശ മനുഷ്യ​നിർമിത സ്വപ്‌ന​മോ മിഥ്യാ​സ​ങ്കൽപ്പ​മോ അല്ലെന്ന്‌ ഉറപ്പു​ള്ള​വ​രാ​യി​രി​ക്കുക. തീത്തൊസ്‌ 1:2 പറയു​ന്ന​പ്ര​കാ​രം “ഭോഷ്‌കി​ല്ലാത്ത ദൈവം സകലകാ​ല​ത്തി​ന്നും മുമ്പെ വാഗ്‌ദത്തം ചെയ്‌ത നിത്യ​ജീ​വന്റെ പ്രത്യാശ”യിൽ അധിഷ്‌ഠി​ത​മാണ്‌ നമ്മുടെ ദൈവിക ഭക്തി. അനുസ​ര​ണ​മുള്ള സകല മനുഷ്യ​രും എന്നേക്കും ജീവി​ക്ക​ണ​മെ​ന്നു​ള്ളതു ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ആദി​മോ​ദ്ദേ​ശ്യ​മാ​യി​രു​ന്നു. (ഉല്‌പത്തി 1:28) യാതൊ​ന്നി​നും, ആദാമി​ന്റെ​യും ഹവ്വായു​ടെ​യും മത്സരത്തി​നു​പോ​ലും, ഈ ഉദ്ദേശ്യ​ത്തെ തകിടം​മ​റി​ക്കാ​നാ​വില്ല. ഉല്‌പത്തി 3:15-ൽ രേഖ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യി​രി​ക്കു​ന്ന​തു​പോ​ലെ, മനുഷ്യ​വർഗത്തെ ബാധിച്ച സമസ്‌ത ദോഷ​വും ഇല്ലായ്‌മ​ചെ​യ്യുന്ന ഒരു “സന്തതി”യെ ദൈവം ഉടൻതന്നെ വാഗ്‌ദാ​നം ചെയ്‌തു. ആ “സന്തതി,” അതായത്‌ മിശി​ഹാ​യായ യേശു, വന്നപ്പോൾ നിത്യ​ജീ​വന്റെ പ്രത്യാ​ശയെ അവൻ തന്റെ അടിസ്ഥാന പഠിപ്പി​ക്ക​ലു​ക​ളിൽ ഒന്നാക്കി. (യോഹ​ന്നാൻ 3:16; 6:47, 51; 10:28; 17:3) പൂർണ​ത​യുള്ള തന്റെ ജീവനെ ഒരു മറുവി​ല​യാ​യി നൽകി​ക്കൊണ്ട്‌ ക്രിസ്‌തു മനുഷ്യ​വർഗ​ത്തി​നു നിത്യ​ജീ​വൻ നൽകാ​നുള്ള നിയമ​പ​ര​മായ അവകാശം നേടി. (മത്തായി 20:28) അവന്റെ ശിഷ്യൻമാ​രിൽ കുറെ​പ്പേർ, മൊത്തം 1,44,000 പേർ, സ്വർഗ​ത്തിൽ എന്നേക്കും ജീവി​ക്കും. (വെളി​പ്പാ​ടു 14:1-4) അങ്ങനെ ഒരിക്കൽ മർത്യ​രാ​യി​രുന്ന മനുഷ്യർ ‘അമർത്യത ധരിക്കും!’—1 കൊരി​ന്ത്യർ 15:53.

8. (എ) എന്താണ്‌ “അമർത്യത,” 1,44,000-ത്തിന്‌ യഹോവ അതു നൽകു​ന്ന​തെ​ന്തു​കൊണ്ട്‌? (ബി) “വേറെ ആടുകൾ”ക്ക്‌ യേശു എന്തു പ്രത്യാശ വാഗ്‌ദാ​നം ചെയ്‌തു?

⁸ “അമർത്യത”യ്‌ക്ക്‌ ഒരിക്ക​ലും മരിക്കാ​തി​രി​ക്കുക എന്നതി​ലും കവിഞ്ഞ അർഥമുണ്ട്‌. “നശിപ്പി​ക്ക​പ്പെ​ടാ​നാ​വാത്ത ഒരു ജീവന്റെ ശക്തി” അതിൽ ഉൾപ്പെ​ടു​ന്നു. (എബ്രായർ 7:16, NW; വെളി​പ്പാ​ടു 20:16 താരത​മ്യം ചെയ്യുക.) എന്നാൽ, അത്തര​മൊ​രു അതിശ​യ​ക​ര​മായ ദാനം നൽകു​ന്ന​തി​നാൽ ദൈവം എന്താണ്‌ നിർവ​ഹി​ക്കു​ന്നത്‌? ദൈവ​ത്തി​ന്റെ സൃഷ്ടി​ക​ളിൽ ആരെയും വിശ്വ​സി​ക്കാ​നാ​വി​ല്ലെ​ന്നുള്ള സാത്താന്റെ വെല്ലു​വി​ളി ഓർക്കുക. (ഇയ്യോബ്‌ 1:9-11; 2:4, 5) സാത്താന്റെ വെല്ലു​വി​ളി​ക്കു തികച്ചും ശ്രദ്ധേ​യ​മായ വിധത്തിൽ ഉത്തരം നൽകിയ ഈ 1,44,000 പേർക്ക്‌ അമർത്യത നൽകി​ക്കൊണ്ട്‌ ദൈവം ആ സംഘത്തി​ലുള്ള തന്റെ പൂർണ​വി​ശ്വാ​സം സൂചി​പ്പി​ക്കു​ന്നു. എന്നാൽ ശേഷിച്ച മനുഷ്യ​വർഗത്തെ സംബന്ധി​ച്ചെന്ത്‌? രാജ്യാ​വ​കാ​ശി​ക​ളായ ഈ “ചെറിയ ആട്ടിൻകൂട്ട”ത്തിലെ ആദിമ അംഗങ്ങ​ളോട്‌, അവർ “സിംഹാ​സ​ന​ങ്ങ​ളിൽ ഇരുന്നു യിസ്രാ​യേൽ ഗോത്രം പന്ത്രണ്ടി​നെ​യും ന്യായം വിധി”ക്കുമെന്ന്‌ യേശു പറഞ്ഞു. (ലൂക്കൊസ്‌ 12:32; 22:30) മറ്റുള്ള​വർക്ക്‌ അവന്റെ രാജ്യ​ത്തി​ലെ പ്രജക​ളെ​ന്ന​നി​ല​യിൽ ഭൂമി​യിൽ നിത്യ​ജീ​വൻ ലഭിക്കു​മെന്ന്‌ ഇതു സൂചി​പ്പി​ക്കു​ന്നു. ഈ “വേറെ ആടുകൾ”ക്ക്‌ അമർത്യത നൽക​പ്പെ​ടു​ന്നി​ല്ലെ​ങ്കി​ലും അവർക്കു ‘നിത്യ​ജീ​വൻ’ ലഭിക്കു​ക​തന്നെ ചെയ്യുന്നു. (യോഹ​ന്നാൻ 10:16; മത്തായി 25:46) അതു​കൊണ്ട്‌ നിത്യ​ജീ​വൻ എല്ലാ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​ക​ളു​ടെ​യും പ്രത്യാ​ശ​യാണ്‌. അതു മിഥ്യാ​സ​ങ്കൽപ്പമല്ല, മറിച്ച്‌ “ഭോഷ്‌കി​ല്ലാത്ത ദൈവം” പ്രതി​ജ്ഞാ​ബ​ദ്ധ​ത​യോ​ടെ വാഗ്‌ദാ​നം ചെയ്‌ത​താണ്‌. യേശു​വി​ന്റെ അമൂല്യ​മായ രക്തം അതിനു വിലയാ​യി നൽകു​ക​യും ചെയ്‌തി​രി​ക്കു​ന്നു.—തീത്തൊസ്‌ 1:2.

വിദൂര ഭാവി​യി​ലോ?

9, 10. നാം അന്ത്യ​ത്തോട്‌ അടുത്താ​ണെ​ന്ന​തിന്‌ വ്യക്തമായ എന്തു സൂചന​ക​ളുണ്ട്‌?

⁹ “ദുർഘ​ട​സ​മ​യങ്ങൾ,” നാം അവിതർക്കി​ത​മാ​യി “അന്ത്യകാ​ലത്തു” എത്തി​ച്ചേർന്ന​താ​യി സൂചി​പ്പി​ക്കു​മെന്ന്‌ അപ്പോ​സ്‌ത​ല​നായ പൗലൊസ്‌ മുൻകൂ​ട്ടി​പ്പ​റഞ്ഞു. നമുക്കു ചുറ്റു​മുള്ള മനുഷ്യ​സ​മൂ​ഹം സ്‌നേ​ഹ​രാ​ഹി​ത്യ​വും അത്യാ​ഗ്ര​ഹ​വും സ്വേച്ഛാ​നി​വൃ​ത്തി​യും ദൈവ​നി​ഷേ​ധ​വും ഉള്ള ഒരവസ്ഥ​യി​ലേക്കു നിപതി​ക്കു​മ്പോൾ, ഈ ദുഷ്ട​ലോക വ്യവസ്ഥി​തി​യു​ടെ​മേൽ ന്യായ​വി​ധി നടത്താ​നുള്ള യഹോ​വ​യു​ടെ ദിവസം അതി​വേഗം സമീപി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ന്നെന്നു നാം തിരി​ച്ച​റി​യു​ന്നി​ല്ലേ? അക്രമ​വും വിദ്വേ​ഷ​വും വ്യാപ​ക​മാ​കവേ, “ദുഷ്ടമ​നു​ഷ്യ​രും മായാ​വി​ക​ളും . . . മേല്‌ക്കു​മേൽ ദോഷ​ത്തിൽ മുതിർന്നു​വ​രും” എന്ന പൗലൊ​സി​ന്റെ തുടർന്നുള്ള വാക്കു​ക​ളു​ടെ നിവൃത്തി നമുക്കു ചുറ്റും എല്ലായി​ട​ത്തും നാം കാണു​ന്നി​ല്ലേ? (2 തിമൊ​ഥെ​യൊസ്‌ 3:1-5, 13, 14) “സമാധാ​ന​മെ​ന്നും നിർഭ​യ​മെ​ന്നും” ചിലർ ശുഭാ​പ്‌തി​വി​ശ്വാ​സ​ത്തോ​ടെ ഉദ്‌ഘോ​ഷി​ച്ചേ​ക്കാം. എന്നാൽ സമാധാ​ന​ത്തി​ന്റെ എല്ലാ പ്രതീ​ക്ഷ​ക​ളും ഇല്ലാതാ​കും. കാരണം “ഗർഭി​ണി​ക്കു പ്രസവ​വേദന വരും​പോ​ലെ അവർക്കു പെട്ടെന്നു നാശം വന്നു ഭവിക്കും; അവർക്കു തെററി​യൊ​ഴി​യാ​വ​തു​മല്ല.” നമ്മുടെ കാലത്തി​ന്റെ അർഥം സംബന്ധിച്ച്‌ നാം അജ്ഞതയി​ലല്ല. അതു​കൊണ്ട്‌ നമുക്ക്‌ ‘ഉണർന്നും സുബോ​ധ​ത്തോ​ടെ​യു​മി​രി​ക്കാം.’—1 തെസ്സ​ലൊ​നീ​ക്യർ 5:1-6.

¹⁰ അതിനു​പു​റമേ, അന്ത്യനാ​ളു​കൾ “അല്‌പ​കാല”മാണെന്നു ബൈബിൾ സൂചി​പ്പി​ക്കു​ന്നു. (വെളി​പ്പാ​ടു 12:12; 17:10 താരത​മ്യം ചെയ്യുക.) പ്രത്യ​ക്ഷ​ത്തിൽ ആ “അല്‌പ​കാല”ത്തിന്റെ ഏറിയ​പ​ങ്കും കഴിഞ്ഞു​പോ​യി​രി​ക്കു​ന്നു. ദൃഷ്ടാ​ന്ത​ത്തിന്‌, ഈ നൂറ്റാ​ണ്ടോ​ളം എത്തിയി​രി​ക്കുന്ന ‘തെക്കെ ദേശത്തി​ലെ രാജാ​വും’ ‘വടക്കെ ദേശത്തി​ലെ രാജാ​വും’ തമ്മിലുള്ള സംഘട്ട​ന​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു ദാനീ​യേ​ലി​ന്റെ പ്രവചനം കൃത്യ​മാ​യി വിവരി​ക്കു​ന്നു. (ദാനീ​യേൽ 11:5, 6) ദാനീ​യേൽ 11:44, 45-ൽ വിവരി​ച്ചി​രി​ക്കുന്ന, “തെക്കെ ദേശത്തി​ലെ രാജാ”വിന്റെ അന്തിമ ആക്രമണം മാത്ര​മാണ്‌ ഇനി നിവൃ​ത്തി​യേ​റാ​നു​ള്ളത്‌.—ഈ പ്രവച​ന​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചുള്ള ചർച്ചയ്‌ക്ക്‌ 1987 ജൂലൈ 1-ലെയും (ഇംഗ്ലീഷ്‌) 1993 നവംബർ 1-ലെയും വീക്ഷാ​ഗോ​പു​രം കാണുക.

11. (എ) മത്തായി 24:14 ഏതളവു​വരെ നിവൃ​ത്തി​യേ​റി​യി​രി​ക്കു​ന്നു? (ബി) മത്തായി 10:23-ൽ രേഖ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യി​രി​ക്കുന്ന യേശു​വി​ന്റെ വാക്കുകൾ എന്തു സൂചി​പ്പി​ക്കു​ന്നു?

¹¹ “രാജ്യ​ത്തി​ന്റെ ഈ സുവി​ശേഷം സകലജാ​തി​കൾക്കും സാക്ഷ്യ​മാ​യി ഭൂലോ​ക​ത്തിൽ ഒക്കെയും പ്രസം​ഗി​ക്ക​പ്പെ​ടും; അപ്പോൾ അവസാനം വരും” എന്ന യേശു​വി​ന്റെ പ്രവച​ന​വു​മുണ്ട്‌. (മത്തായി 24:14) 233 രാജ്യ​ങ്ങ​ളി​ലും ദ്വീപ​സ​മൂ​ഹ​ങ്ങ​ളി​ലും പ്രദേ​ശ​ങ്ങ​ളി​ലും ഇന്ന്‌ യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷികൾ തങ്ങളുടെ വേല നിർവ​ഹി​ക്കു​ന്നു. പ്രവർത്തി​ച്ചി​ട്ടി​ല്ലാത്ത സ്ഥലങ്ങൾ ഇപ്പോ​ഴു​മു​ണ്ടെ​ന്നു​ള്ളതു സത്യം​തന്നെ. ഒരുപക്ഷേ യഹോ​വ​യു​ടെ തക്കസമ​യത്ത്‌ അവസര​ത്തി​ന്റെ ഒരു വാതിൽ തുറ​ന്നേ​ക്കാം. (1 കൊരി​ന്ത്യർ 16:9) അപ്പോ​ഴും, മത്തായി 10:23-ൽ രേഖ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യി​രി​ക്കുന്ന യേശു​വി​ന്റെ വാക്കുകൾ പരിചി​ന്ത​നാർഹ​മാണ്‌: “മനുഷ്യ​പു​ത്രൻ വരു​വോ​ളം നിങ്ങൾ യിസ്രാ​യേൽ പട്ടണങ്ങളെ സഞ്ചരിച്ചു തീരു​ക​യില്ല.” ഭൂമി​യി​ലു​ട​നീ​ളം സുവാർത്ത തീർച്ച​യാ​യും അറിയി​ക്ക​പ്പെ​ടു​മെ​ങ്കി​ലും, യേശു വധനിർവാ​ഹകൻ എന്നനി​ല​യിൽ ‘വരുന്ന​തിന്‌’ മുമ്പ്‌ രാജ്യ​സ​ന്ദേ​ശ​വു​മാ​യി ഭൂമി​യു​ടെ എല്ലാ ഭാഗങ്ങ​ളി​ലും നാം വ്യക്തി​പ​ര​മാ​യി എത്തി​ച്ചേ​രില്ല.

12. (എ) വെളി​പ്പാ​ടു 7:3-ൽ ഏത്‌ ‘മുദ്ര​യി​ടൽ’ പരാമർശി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നു? (ബി) ഭൂമി​യി​ലെ അഭിഷി​ക്ത​രു​ടെ എണ്ണം കുറഞ്ഞു​വ​രു​ന്ന​തി​ന്റെ അർഥ​മെന്ത്‌?

¹² “നമ്മുടെ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ദാസന്മാ​രു​ടെ നെററി​യിൽ ഞങ്ങൾ മുദ്ര​യി​ട്ടു കഴിയു​വോ​ളം” നാശത്തി​ന്റെ ‘നാലു കാറ്റു’കളെ പിടി​ച്ചു​നിർത്തു​ന്ന​താ​യി പറയുന്ന വെളി​പ്പാ​ടു 7:1, 3-ലെ പാഠഭാ​ഗം പരിഗ​ണി​ക്കുക. 1,44,000-ത്തിൽ പെടു​ന്ന​വർക്കു സ്വർഗീ​യ​വി​ളി ലഭിക്കു​മ്പോൾ നടക്കുന്ന പ്രാരംഭ മുദ്ര​യി​ടീ​ലി​നെയല്ല ഇതു പരാമർശി​ക്കു​ന്നത്‌. (എഫെസ്യർ 1:13) “നമ്മുടെ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ” പരി​ശോ​ധി​ക്ക​പ്പെട്ട വിശ്വസ്‌ത ‘ദാസന്മാർ’ എന്നനി​ല​യിൽ അവർ മാറ്റമി​ല്ലാ​ത്ത​വി​ധം തിരി​ച്ച​റി​യി​ക്ക​പ്പെ​ടുന്ന അന്തിമ മുദ്ര​യി​ടീ​ലി​നെ​യാണ്‌ അതു പരാമർശി​ക്കു​ന്നത്‌. ഭൂമി​യിൽ ജീവി​ച്ചി​രി​ക്കുന്ന ദൈവ​ത്തി​ന്റെ യഥാർഥ അഭിഷിക്ത പുത്രൻമാ​രു​ടെ എണ്ണം അത്യധി​കം കുറഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്നു. തന്നെയു​മല്ല, മഹോ​പ​ദ്ര​വ​ത്തി​ന്റെ പ്രാരം​ഭ​ഘട്ടം “വെട്ടി​ച്ചു​രുക്ക”പ്പെടു​ന്നത്‌ “തിര​ഞ്ഞെ​ടു​ക്ക​പ്പെ​ട്ടവർ നിമിത്ത”മാണെന്നു ബൈബിൾ വ്യക്തമാ​യി പ്രസ്‌താ​വി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യുന്നു. (മത്തായി 24:21, 22, NW) അഭിഷി​ക്ത​രെന്ന്‌ അവകാ​ശ​പ്പെ​ടു​ന്ന​വ​രിൽ മിക്കവ​രും വളരെ പ്രായ​മു​ള്ള​വ​രാണ്‌. അന്ത്യം വളരെ അടുത്താ​ണെ​ന്നല്ലേ ഇതും സൂചി​പ്പി​ക്കു​ന്നത്‌?

ഒരു വിശ്വസ്‌ത കാവൽക്കാ​രൻ

13, 14. കാവൽക്കാ​രൻവർഗ​ത്തി​ന്റെ ഉത്തരവാ​ദി​ത്വ​മെന്ത്‌?

¹³ അതു​കൊണ്ട്‌ ഇപ്പോൾ, ‘വിശ്വസ്‌ത അടിമ’ പ്രദാനം ചെയ്യുന്ന മാർഗ​നിർദേ​ശ​ത്തി​നു ശ്രദ്ധ നൽകു​ന്നത്‌ ഉചിത​മാണ്‌. (മത്തായി 24:45, NW) നൂറു വർഷത്തി​ല​ധി​ക​മാ​യി ആധുനി​ക​നാ​ളി​ലെ “അടിമ” ഒരു “കാവൽക്കാ​രൻ” എന്നനി​ല​യിൽ വിശ്വ​സ്‌ത​മാ​യി സേവി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു. (യെഹെ​സ്‌കേൽ 3:17-21) 1984 ജനുവരി 1-ലെ വീക്ഷാ​ഗോ​പു​രം (ഇംഗ്ലീഷ്‌) ഇങ്ങനെ വിശദീ​ക​രി​ച്ചു: “ഈ കാവൽക്കാ​രൻ, ബൈബിൾ പ്രവച​ന​ത്തി​ന്റെ നിവൃ​ത്തി​യെ​ന്ന​നി​ല​യിൽ ഭൂമി​യിൽ സംഭവങ്ങൾ എങ്ങനെ വികാസം പ്രാപി​ക്കു​ന്നു​വെന്നു നിരീ​ക്ഷി​ക്കു​ക​യും ‘ലോകാ​രം​ഭം​മു​തൽ ഇന്നുവ​രെ​യും സംഭവി​ച്ചി​ട്ടി​ല്ലാത്ത’ ആസന്നമാ​യി​രി​ക്കുന്ന ‘മഹോ​പ​ദ്രവ’ത്തെക്കു​റി​ച്ചു മുന്നറി​യി​പ്പു മുഴക്കു​ക​യും ‘നന്മ സുവി​ശേ​ഷി​ക്ക​യും’ ചെയ്യുന്നു.”—മത്തായി 24:21; യെശയ്യാ​വു 52:7, NW.

¹⁴ ഓർമി​ക്കുക: “താൻ കാണു​ന്നതു മാത്രം” വിളി​ച്ചു​പ​റ​യുക എന്നതാണ്‌ കാവൽക്കാ​രന്റെ ജോലി. (യെശയ്യാ​വു 21:6-8, NW) ബൈബിൾ കാലങ്ങ​ളിൽ ഒരു കാവൽക്കാ​രൻ, വ്യക്തമാ​യി തിരി​ച്ച​റി​യാൻ കഴിയാ​ത്ത​വി​ധം അപകട​സാ​ധ്യത അകലത്തി​ലാ​യി​രി​ക്കു​മ്പോൾ പോലും മുന്നറി​യി​പ്പു മുഴക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു. (2 രാജാ​ക്ക​ന്മാർ 9:17, 18) അന്ന്‌ തെറ്റായ മുന്നറി​യി​പ്പു​കൾ ലഭിച്ചി​രു​ന്നു​വെ​ന്ന​തിൽ സംശയ​മില്ല. എന്നാൽ ഒരു നല്ല കാവൽക്കാ​രൻ ജാള്യ​താ​ഭയം നിമിത്തം പിൻമാ​റി​നിൽക്കു​ക​യി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. നിങ്ങളു​ടെ വീടിനു തീ പിടി​ക്കു​മ്പോൾ, അത്‌ ഒരു തെറ്റായ അപകട​സ​ന്ദേ​ശ​മാ​യി​രി​ക്കാം എന്നു വിചാ​രിച്ച്‌ അഗ്നിശ​മ​ന​പ്ര​വർത്തകർ വരാതി​രു​ന്നാൽ നിങ്ങൾക്ക്‌ എന്തു തോന്നും? അത്തരം ആൾക്കാർ ഏത്‌ അപകട​സൂ​ച​ന​യോ​ടും ഉടനടി പ്രതി​ക​രി​ക്കാൻ നാം പ്രതീ​ക്ഷി​ക്കു​ന്നു! സമാന​മാ​യൊ​രു വിധത്തിൽ, നിർഭയം വിളി​ച്ചു​പ​റ​യാൻ മതിയായ കാരണ​മു​ണ്ടെന്ന്‌ സാഹച​ര്യ​ങ്ങൾ സൂചി​പ്പി​ച്ച​പ്പോൾ കാവൽക്കാ​രൻവർഗം അപ്രകാ​രം ചെയ്‌തി​ട്ടുണ്ട്‌.

15, 16. (എ) പ്രവച​ന​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചുള്ള നമ്മുടെ ഗ്രാഹ്യ​ത്തിൽ പൊരു​ത്ത​പ്പെ​ടു​ത്ത​ലു​കൾ വരുത്തു​ന്ന​തെ​ന്തു​കൊണ്ട്‌? (ബി) ചില പ്രവച​നങ്ങൾ സംബന്ധിച്ച്‌ തെറ്റായ ഗ്രാഹ്യ​മു​ണ്ടാ​യി​രുന്ന വിശ്വസ്‌ത ദൈവ​ദാ​സൻമാ​രിൽനി​ന്നു നമുക്ക്‌ എന്തു പഠിക്കാ​നാ​കും?

¹⁵ എന്നാൽ സംഭവങ്ങൾ വികാസം പ്രാപി​ക്കവേ, പ്രവച​ന​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചുള്ള നമ്മുടെ ഗ്രാഹ്യം കൂടുതൽ വ്യക്തമാ​യി​ത്തീർന്നി​രി​ക്കു​ന്നു. വിരള​മാ​യി മാത്രമേ ദിവ്യ​പ്ര​വ​ച​ന​ങ്ങളെ അവയുടെ നിവൃ​ത്തി​ക്കു​മുമ്പ്‌ പൂർണ​മാ​യി മനസ്സി​ലാ​ക്കാൻ കഴിഞ്ഞി​ട്ടു​ള്ളൂ എന്ന്‌ ചരിത്രം പ്രകട​മാ​ക്കു​ന്നു. അബ്രാ​മി​ന്റെ സന്തതി എത്രകാ​ലം, അതായത്‌ 400 വർഷം, “സ്വന്തമ​ല്ലാത്ത ദേശത്തു . . . പ്രവാ​സി​ക​ളാ​യി”രിക്കു​മെന്നു ദൈവം അവനോ​ടു കൃത്യ​മാ​യി പറഞ്ഞു. (ഉല്‌പത്തി 15:13) എന്നാൽ, മോശ വിമോ​ചകൻ എന്നനി​ല​യിൽ പ്രത്യ​ക്ഷ​പ്പെ​ട്ടത്‌ സമയത്തി​നു മുമ്പേ ആയിരു​ന്നെന്ന്‌ ഓർക്കണം.—പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 7:23-30.

¹⁶ മിശി​ഹൈക പ്രവച​ന​ങ്ങ​ളും പരിഗ​ണി​ക്കുക. പിന്തി​രി​ഞ്ഞു നോക്കു​മ്പോൾ മിശി​ഹാ​യു​ടെ മരണവും പുനരു​ത്ഥാ​ന​വും മുൻകൂ​ട്ടി​പ്പ​റ​യ​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നു​വെ​ന്നത്‌ സുവ്യ​ക്ത​മാ​ണെന്നു തോന്നു​ന്നു. (യെശയ്യാ​വു 53:8-10) എന്നിട്ടും, യേശു​വി​ന്റെ സ്വന്തം ശിഷ്യൻമാർ ഈ യാഥാർഥ്യം ഗ്രഹി​ക്കാൻ പരാജ​യ​പ്പെട്ടു. (മത്തായി 16:21-23) ക്രിസ്‌തു​വി​ന്റെ ഭാവി പറൂസി​യ​യു​ടെ അഥവാ “സാന്നിധ്യ”ത്തിന്റെ കാലത്ത്‌ ദാനീ​യേൽ 7:13, 14 നിവൃ​ത്തി​യേ​റു​മെന്ന്‌ അവർ മനസ്സി​ലാ​ക്കി​യില്ല. (മത്തായി 24:3, NW) അതു​കൊണ്ട്‌, “കർത്താവേ, നീ യിസ്രാ​യേ​ലി​ന്നു ഈ കാലത്തി​ലോ രാജ്യം യഥാസ്ഥാ​ന​ത്താ​ക്കി​ക്കൊ​ടു​ക്കു​ന്നതു” എന്നു ചോദി​ച്ച​പ്പോൾ അവരുടെ കണക്കു​കൂ​ട്ട​ലിൽ ഏതാണ്ട്‌ 2,000 വർഷത്തി​ന്റെ പാളിച്ച സംഭവി​ച്ചു. (പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 1:6) ക്രിസ്‌തീയ സഭ സുസ്ഥാ​പി​ത​മാ​യ​ശേഷം പോലും തെറ്റായ ആശയങ്ങ​ളും വ്യാജ പ്രതീ​ക്ഷ​ക​ളും തുടർന്നും പൊന്തി​വന്നു. (2 തെസ്സ​ലൊ​നീ​ക്യർ 2:1, 2) ചിലർ ഇടയ്‌ക്കി​ടെ തെറ്റായ വീക്ഷണങ്ങൾ പുലർത്തി​യി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ലും, ഒന്നാം നൂറ്റാ​ണ്ടി​ലെ ആ വിശ്വാ​സി​ക​ളു​ടെ പ്രവർത്ത​നത്തെ യഹോവ അനു​ഗ്ര​ഹി​ച്ചു​വെ​ന്നതു നിഷേ​ധി​ക്കാ​നാ​വില്ല!

17. തിരു​വെ​ഴു​ത്തു​ഗ്രാ​ഹ്യ​ത്തിൽ വരുത്തുന്ന പൊരു​ത്ത​പ്പെ​ടു​ത്ത​ലു​കൾ സംബന്ധി​ച്ചു നമ്മുടെ മനോ​ഭാ​വം എന്തായി​രി​ക്കണം?

¹⁷ സമാന​മാ​യി, ഇന്നത്തെ കാവൽക്കാ​രൻവർഗ​ത്തിന്‌ അതിന്റെ വീക്ഷണങ്ങൾ കാലാ​കാ​ല​ങ്ങ​ളിൽ കൂടുതൽ സ്‌ഫുടം ചെയ്യേ​ണ്ട​തു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. എന്നാൽ, ‘വിശ്വസ്‌ത അടിമ’യെ യഹോവ അനു​ഗ്ര​ഹി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു​വെ​ന്ന​തി​നെ ആർക്കെ​ങ്കി​ലും സംശയി​ക്കാ​നാ​കു​മോ? കൂടാതെ, സന്ദർഭം പരിഗ​ണി​ക്കു​മ്പോൾ, വരുത്തിയ പൊരു​ത്ത​പ്പെ​ടു​ത്ത​ലു​കൾ മിക്കവ​യും താരത​മ്യേന ചെറു​തല്ലേ? ബൈബി​ളി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചുള്ള നമ്മുടെ അടിസ്ഥാന ഗ്രാഹ്യ​ത്തി​നു മാറ്റം വന്നിട്ടില്ല. നാം അന്ത്യനാ​ളു​ക​ളി​ലാണ്‌ ജീവി​ക്കു​ന്ന​തെന്ന നമ്മുടെ ബോധ്യം എന്നത്തേ​തി​ലും ശക്തമാണ്‌!

ഒരു നിത്യ​ഭാ​വി​ക്കു​വേണ്ടി ജീവിക്കൽ

18. ഇന്നേക്കു​വേണ്ടി മാത്രം ജീവി​ക്കു​ന്നത്‌ നാം ഒഴിവാ​ക്കേ​ണ്ട​തെ​ന്തു​കൊണ്ട്‌?

¹⁸ ‘തിന്നുക, കുടിക്ക നാളെ നാം ചാകു​മ​ല്ലോ’ എന്ന്‌ ലോകം പറഞ്ഞേ​ക്കാം, എന്നാൽ നമ്മുടെ മനോ​ഭാ​വം അതായി​രി​ക്ക​രുത്‌. ഒരു നിത്യ​ഭാ​വി​ക്കു​വേണ്ടി പ്രവർത്തി​ക്കാൻ നിങ്ങൾക്കു സാധി​ക്കു​മ്പോൾ ജീവി​ത​ത്തിൽനിന്ന്‌ ഇപ്പോൾ ലഭിക്കാ​വുന്ന സുഖങ്ങൾക്കാ​യി വ്യർഥ​മാ​യി യത്‌നി​ക്കു​ന്ന​തെ​ന്തിന്‌? ആ പ്രത്യാശ, സ്വർഗ​ത്തി​ലെ അമർത്യ​ജീ​വ​ന്റേ​താ​യാ​ലും ഭൂമി​യി​ലെ നിത്യ​ജീ​വ​ന്റേ​താ​യാ​ലും, ഒരു സ്വപ്‌ന​മോ മിഥ്യാ​സ​ങ്കൽപ്പ​മോ അല്ല. “ഭോഷ്‌കി​ല്ലാത്ത” ദൈവം വാഗ്‌ദാ​നം ചെയ്‌തി​രി​ക്കുന്ന ഒരു യാഥാർഥ്യ​മാ​ണത്‌. (തീത്തൊസ്‌ 1:2) നമ്മുടെ പ്രത്യാ​ശ​യു​ടെ സാക്ഷാ​ത്‌കാ​രം സമീപ​സ്ഥ​മാ​ണെ​ന്ന​തി​ന്റെ തെളിവ്‌ അതിശ​ക്ത​മാണ്‌! “ശേഷി​ച്ചി​രി​ക്കുന്ന കാലം ചുരു​ങ്ങി​യി​രി​ക്കു​ന്നു.”—1 കൊരി​ന്ത്യർ 7:29, NW.

19, 20. (എ) രാജ്യ​ത്തി​നു​വേണ്ടി നാം ചെയ്‌ത ത്യാഗ​ങ്ങളെ യഹോവ എങ്ങനെ വീക്ഷി​ക്കു​ന്നു? (ബി) നിത്യത മുന്നിൽ കണ്ടു​കൊണ്ട്‌ നാം ജീവി​ക്കേ​ണ്ട​തെ​ന്തു​കൊണ്ട്‌?

¹⁹ ഇപ്പോൾത്തന്നെ ഈ വ്യവസ്ഥി​തി അനേക​രും വിചാ​രി​ച്ച​തി​നെ​ക്കാൾ ദീർഘി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു​വെ​ന്നതു സത്യം​തന്നെ. ഇതു നേരത്തേ അറിഞ്ഞി​രു​ന്നെ​ങ്കിൽ തങ്ങൾ ചില ത്യാഗങ്ങൾ ചെയ്യു​മാ​യി​രു​ന്നി​ല്ലെന്ന്‌ ചുരുക്കം ചിലർ ഇപ്പോൾ വിചാ​രി​ച്ചേ​ക്കാം. എന്നാൽ അപ്രകാ​രം ചെയ്‌ത​തിൽ ആരും ഖേദി​ക്ക​രുത്‌. ത്യാഗങ്ങൾ ചെയ്യു​ന്നത്‌ ഒരു ക്രിസ്‌ത്യാ​നി ആയിരി​ക്കു​ന്ന​തി​ലെ അടിസ്ഥാന ഘടകമാണ്‌. ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ ‘തന്നെത്താൻ ത്യജി​ക്കു​ന്നു.’ (മത്തായി 16:24) ദൈവത്തെ പ്രസാ​ദി​പ്പി​ക്കാ​നുള്ള നമ്മുടെ ശ്രമങ്ങൾ വ്യർഥ​മാ​യി​പ്പോ​യെന്ന്‌ നാം ഒരിക്ക​ലും വിചാ​രി​ക്ക​രുത്‌. യേശു ഇങ്ങനെ വാഗ്‌ദാ​നം ചെയ്‌തു: ‘എന്റെ നിമി​ത്ത​വും സുവി​ശേഷം നിമി​ത്ത​വും വീടോ സഹോ​ദ​രൻമാ​രെ​യോ സഹോ​ദ​രി​ക​ളെ​യോ അമ്മയെ​യോ അപ്പനെ​യോ മക്കളെ​യോ നിലങ്ങ​ളെ​യോ വിട്ടാൽ, ഈ ലോക​ത്തിൽ തന്നേ നൂറു മടങ്ങും വരുവാ​നുള്ള ലോക​ത്തിൽ നിത്യ​ജീ​വ​നെ​യും പ്രാപി​ക്കാ​ത്തവൻ ആരുമില്ല.’ (മർക്കൊസ്‌ 10:29, 30) ഇപ്പോൾ മുതൽ ഒരായി​രം വർഷം കഴിഞ്ഞ്‌, നിങ്ങളു​ടെ ജോലി​യോ വീടോ ബാങ്ക്‌ അക്കൗണ്ടോ എത്ര പ്രാധാ​ന്യ​മു​ള്ള​താ​യി കാണ​പ്പെ​ടും? എന്നാൽ, യഹോ​വ​യ്‌ക്കു​വേണ്ടി നിങ്ങൾ ചെയ്‌ത ത്യാഗങ്ങൾ ഇപ്പോൾ മുതൽ പത്തുലക്ഷം വർഷം കഴിഞ്ഞും അർഥവ​ത്താ​യി തുടരും, അതേ, നൂറു​കോ​ടി വർഷം കഴിഞ്ഞു​പോ​ലും! കാരണം, “ദൈവം നിങ്ങളു​ടെ പ്രവൃത്തി . . . മറന്നു​ക​ള​വാൻ തക്കവണ്ണം അനീതി​യു​ള്ള​വനല്ല.”—എബ്രായർ 6:10.

²⁰ അതു​കൊണ്ട്‌, നിത്യത മുന്നിൽ കണ്ടു​കൊണ്ട്‌, നമ്മുടെ കണ്ണുകളെ ‘കാണു​ന്ന​തിൽ അല്ല, കാണാ​ത്തതി’ൽ കേന്ദ്രീ​ക​രി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ നമുക്കു ജീവി​ക്കാം. കാരണം “കാണു​ന്നതു താല്‌ക്കാ​ലി​കം, കാണാ​ത്ത​തോ നിത്യം.” (2 കൊരി​ന്ത്യർ 4:18) പ്രവാ​ച​ക​നായ ഹബക്കൂക്‌ എഴുതി: “ദർശന​ത്തി​ന്നു ഒരു അവധി​വെ​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു; അതു സമാപ്‌തി​യി​ലേക്കു ബദ്ധപ്പെ​ടു​ന്നു; സമയം തെറ്റു​ക​യു​മില്ല; അതു വൈകി​യാ​ലും അതിന്നാ​യി കാത്തി​രിക്ക; അതു വരും നിശ്ചയം; താമസി​ക്ക​യു​മില്ല.” (ഹബക്കൂക്‌ 2:3) അന്ത്യത്തി​നാ​യി ‘കാത്തി​രി​ക്കു​ന്നത്‌’ നമ്മുടെ വ്യക്തി​പ​ര​വും കുടും​ബ​പ​ര​വു​മായ ഉത്തരവാ​ദി​ത്വ​ങ്ങൾ നാം നിർവ​ഹി​ക്കുന്ന വിധത്തെ എങ്ങനെ ബാധി​ക്കു​ന്നു? നമ്മുടെ അടുത്ത ലേഖനം ഈ വിഷയങ്ങൾ കൈകാ​ര്യം ചെയ്യും.

പുനര​വ​ലോ​കന ആശയങ്ങൾ

□ ഈ വ്യവസ്ഥി​തി​യു​ടെ അന്ത്യം പ്രത്യ​ക്ഷ​ത്തിൽ താമസി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു​വെ​ന്നതു ചുരുക്കം ചിലരെ ഇന്നു ബാധി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന​തെ​ങ്ങനെ?

□ നിത്യ​ജീ​വൻ സംബന്ധിച്ച നമ്മുടെ പ്രത്യാ​ശ​യു​ടെ അടിസ്ഥാ​ന​മെന്ത്‌?

□ രാജ്യ​താ​ത്‌പ​ര്യ​ങ്ങൾക്കാ​യി നാം ചെയ്‌തി​രി​ക്കുന്ന ത്യാഗ​ങ്ങളെ എങ്ങനെ വീക്ഷി​ക്കണം?

[15-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

അന്ത്യം വരുന്ന​തി​നു മുമ്പ്‌ ആഗോള പ്രസം​ഗ​പ്ര​വർത്തനം പൂർത്തീ​ക​രി​ക്ക​പ്പെ​ടണം