ഒനേസി​ഫൊ​രൊസ്‌—ധീരനായ ഒരു ആശ്വാ​സ​കൻ

“നിങ്ങളും തടവു​കാർ എന്നപോ​ലെ തടവു​കാ​രെ​യും . . . കഷ്ടമനു​ഭ​വി​ക്കു​ന്ന​വ​രെ​യും ഓർത്തു​കൊൾവിൻ.” (എബ്രായർ 13:3) ഏകദേശം പൊ.യു. 61-ലാണ്‌ അപ്പോ​സ്‌ത​ല​നായ പൗലൊസ്‌ ആ വാക്കുകൾ എഴുതി​യത്‌. അവൻ അപ്പോൾത്തന്നെ ഒന്നില​ധി​കം തവണ തടവി​ലാ​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നു. രക്തസാ​ക്ഷി​യാ​യുള്ള തന്റെ മരണത്തി​നു മുമ്പ്‌ അവനത്‌ വീണ്ടും അനുഭ​വി​ക്കാൻ പോകു​ക​യു​മാ​യി​രു​ന്നു. (പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 16:23, 24; 22:24; 23:35; 24:27; 2 കൊരി​ന്ത്യർ 6:5; 2 തിമൊ​ഥെ​യൊസ്‌ 2:9; ഫിലേ​മോൻ 1) വിശ്വാ​സ​ത്തി​ന്റെ പരി​ശോ​ധ​ന​യ്‌ക്കു വിധേ​യ​രാ​യി​ക്കൊ​ണ്ടി​രുന്ന സഹവി​ശ്വാ​സി​കൾക്കു​വേണ്ടി കരു​തേ​ണ്ട​തി​ന്റെ അടിയ​ന്തി​രാ​വ​ശ്യം സഭകൾക്ക്‌ ഇന്നത്തെ​പ്പോ​ലെ​തന്നെ അന്നുമു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു.

ആ ആവശ്യ​ത്തി​നു പ്രത്യേ​കം ശ്രദ്ധ​ചെ​ലു​ത്തിയ ഒന്നാം നൂറ്റാ​ണ്ടി​ലെ ഒരു ശിഷ്യ​നാ​യി​രു​ന്നു ഒനേസി​ഫൊ​രൊസ്‌. പൗലൊസ്‌ റോമിൽ രണ്ടാം​തവണ തടവി​ലാ​യി​രു​ന്ന​പ്പോൾ ഒനേസി​ഫൊ​രൊസ്‌ അവനെ സന്ദർശി​ച്ചു. അവനെ​ക്കു​റിച്ച്‌ പൗലൊസ്‌ എഴുതി: “പലപ്പോ​ഴും എന്നെ തണുപ്പി​ച്ച​വ​നായ ഒനേസി​ഫൊ​രൊ​സി​ന്റെ കുടും​ബ​ത്തി​ന്നു കർത്താവു കരുണ നല്‌കു​മാ​റാ​കട്ടെ. അവൻ എന്റെ ചങ്ങല​യെ​ക്കു​റി​ച്ചു ലജ്ജിക്കാ​തെ ഞാൻ റോമ​യിൽ എത്തിയ ഉടനെ താല്‌പ​ര്യ​ത്തോ​ടെ എന്നെ തിരഞ്ഞു കണ്ടെത്തു​ക​യും ചെയ്‌തു.” (2 തിമൊ​ഥെ​യൊസ്‌ 1:16, 17) ആ ചുരു​ങ്ങിയ വാക്കുകൾ വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ എന്തർഥ​മാ​ക്കു​ന്നെന്ന്‌ ചിന്തി​ക്കാൻ നിങ്ങൾ എന്നെങ്കി​ലും സമയ​മെ​ടു​ത്തി​ട്ടു​ണ്ടോ? അപ്രകാ​രം ചെയ്യു​ന്നത്‌ ഒനേസി​ഫൊ​രൊ​സി​നോ​ടുള്ള നിങ്ങളു​ടെ വിലമ​തിപ്പ്‌ വർധി​പ്പി​ക്കാ​നി​ട​യുണ്ട്‌. അവൻ ധീരനായ ഒരു ആശ്വാ​സ​ക​നാ​യി​രു​ന്നു​വെന്നു നിങ്ങൾ മനസ്സി​ലാ​ക്കും.

പൗലൊ​സി​ന്റെ രണ്ടാമത്തെ ജയിൽവാ​സം

ആദ്യത്തെ ജയിൽവാ​സ​ത്തിൽനിന്ന്‌ മോചി​ത​നാ​യ​ശേഷം പൗലൊസ്‌ വീണ്ടും ഒരു റോമൻ ജയിലി​ലാ​യി, എന്നാൽ ഇത്തവണ സാഹച​ര്യ​ങ്ങൾ വ്യത്യ​സ്‌ത​മാ​യി​രു​ന്നു. മുമ്പ​ത്തെ​ത്തവണ, അവന്റെ സ്വന്തം വാടക​വീ​ട്ടിൽവെച്ച്‌ സുഹൃ​ത്തു​ക്കൾക്ക്‌ അവനു​മാ​യി സമ്പർക്കം പുലർത്താ​മാ​യി​രു​ന്നു. തന്റെ മോചനം ആസന്നമാ​ണെന്ന ഉറപ്പും അവനു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന​താ​യി തോന്നു​ന്നു. എന്നാൽ, ഇപ്പോൾ മിക്കവ​രാ​ലും കൈവി​ട​പ്പെട്ട അവൻ രക്തസാ​ക്ഷി​ത്വ​ത്തി​ന്റെ നിഴലി​ലാ​യി​രു​ന്നു.—പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 28:30; 2 തിമൊ​ഥെ​യൊസ്‌ 4:6-8, 16; ഫിലേ​മോൻ 22.

ഇത്തവണ പൗലൊസ്‌ തടവി​ലാ​യത്‌ ഏകദേശം പൊ.യു. 65-ലായി​രു​ന്നു. ഏതാണ്ട്‌ ഒരു വർഷം മുമ്പ്‌, പൊ.യു. 64 ജൂ​ലൈ​യിൽ, റോമിൽ തീ ആളിപ്പ​ടർന്ന്‌ നഗരത്തി​ലെ 14 മേഖല​ക​ളിൽ പത്തിലും വ്യാപ​ക​മായ നാശനഷ്ടം വരുത്തി​ക്കൂ​ട്ടി. റോമൻ ചരി​ത്ര​കാ​ര​നായ ററാസി​റ​റസ്‌ പറയു​ന്ന​ത​നു​സ​രിച്ച്‌, നീറോ ചക്രവർത്തിക്ക്‌ “അഗ്നി​പ്ര​ളയം [തന്റെതന്നെ] ഉത്തരവി​ന്റെ ഫലമാ​ണെ​ന്നുള്ള ആപത്‌ക​ര​മായ വിശ്വാ​സത്തെ നിഷ്‌കാ​സ​നം​ചെ​യ്യാൻ” കഴിഞ്ഞില്ല. “തത്‌ഫ​ല​മാ​യി, ആ ദുഷ്‌പേര്‌ ഒഴിവാ​ക്കു​ന്ന​തിന്‌, ജനസമൂ​ഹം ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ എന്നു വിളിച്ച, വെറു​പ്പു​ള​വാ​ക്കുന്ന കാര്യങ്ങൾ നിമിത്തം ദ്വേഷി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രുന്ന ഒരു വർഗത്തിൻമേൽ നീറോ കുററം കെട്ടി​വെ​ക്കു​ക​യും അവരെ അത്യന്തം തീവ്ര​മാ​യി ദണ്ഡിപ്പി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. . . . തികച്ചും പരിഹാ​സ്യ​മായ വിധത്തിൽ അവർ കൊല​ചെ​യ്യ​പ്പെട്ടു. മൃഗചർമം​കൊണ്ട്‌ ആവരണം​ചെയ്‌ത അവരെ പട്ടികൾ കടിച്ചു​കീ​റു​ക​യും അവർ നശിക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു, അല്ലെങ്കിൽ കുരി​ശു​ക​ളിൽ തറയ്‌ക്ക​പ്പെട്ടു, അല്ലെങ്കിൽ പകൽവെ​ളി​ച്ചം തീർന്ന​പ്പോൾ രാത്രി​യി​ലെ ദീപാ​ല​ങ്കാ​ര​ത്തി​നു​ത​കു​ന്ന​തി​നു തീക്കി​ര​യാ​ക്കാൻ വിധി​ക്കു​ക​യും ദഹിപ്പി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു.”

ഇതു​പോ​ലൊ​രു സാഹച​ര്യ​ത്തിൽ സമാന​മായ ഭാവി​സാ​ധ്യ​ത​ക​ളോ​ടെ​യാണ്‌ പൗലൊസ്‌ വീണ്ടും ജയിലി​ലാ​യി​രി​ക്കു​ന്നത്‌. സുഹൃ​ത്തായ ഒനേസി​ഫൊ​രൊ​സി​ന്റെ സന്ദർശ​ന​ങ്ങ​ളെ​പ്രതി അവൻ തികച്ചും കൃതജ്‌ഞ​ത​യു​ള്ള​വ​നാ​യി​രു​ന്ന​തിൽ അതിശ​യി​ക്കാ​നില്ല! എന്നാൽ നമുക്ക്‌ ആ സാഹച​ര്യ​ത്തെ ഒനേസി​ഫൊ​രൊ​സി​ന്റെ സ്ഥാനത്തു​നിന്ന്‌ വീക്ഷി​ക്കാം.

തടവു​പു​ള്ളി​യായ പൗലൊ​സി​നെ സന്ദർശി​ക്കു​ന്നു

പ്രത്യ​ക്ഷ​ത്തിൽ, ഒനേസി​ഫൊ​രൊ​സി​ന്റെ കുടും​ബം എഫെ​സൊ​സി​ലാണ്‌ താമസി​ച്ചി​രു​ന്നത്‌. (2 തിമൊ​ഥെ​യൊസ്‌ 1:18, 4:19) ഒനേസി​ഫൊ​രൊസ്‌ സാമ്രാ​ജ്യ തലസ്ഥാ​നത്തു വന്നത്‌ സ്വന്തം​കാ​ര്യ​ത്തി​നു​വേണ്ടി ആയിരു​ന്നോ അതോ വിശേ​ഷി​ച്ചും പൗലൊ​സി​നെ സന്ദർശി​ക്കാൻ വേണ്ടി​യാ​യി​രു​ന്നോ​യെന്ന്‌ പ്രസ്‌താ​വി​ച്ചി​ട്ടില്ല. എന്തുത​ന്നെ​യാ​യി​രു​ന്നാ​ലും, അപ്പോ​സ്‌തലൻ പറഞ്ഞു: ‘ഒനേസി​ഫൊ​രൊസ്‌ റോമി​ലാ​യി​രു​ന്ന​പ്പോൾ, അവൻ കൂടെ​ക്കൂ​ടെ എനിക്കു നവോ​ന്മേഷം പ്രദാനം ചെയ്‌തു.’ (2 തിമൊ​ഥെ​യൊസ്‌ 1:16, 17, NW) ഏതുതരം നവോ​ന്മേഷം? ഒനേസി​ഫൊ​രൊ​സി​ന്റെ സഹായ​ത്തിൽ ഉചിത​മാ​യും ഭൗതി​ക​സ​ഹാ​യം ഉൾപ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കാ​മെ​ങ്കി​ലും അവന്റെ സാന്നി​ധ്യം സ്‌പഷ്ട​മാ​യും പൗലൊ​സി​നെ ശക്തീക​രി​ക്കാ​നും പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ക്കാ​നു​മുള്ള ഒരു ഔഷധ​മാ​യി ഉപകരി​ച്ചു. ചില പരിഭാ​ഷ​ക​ളിൽ ഇങ്ങനെ വായി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നു: “അവൻ കൂടെ​ക്കൂ​ടെ എന്റെ ആത്മാവി​നെ ആഹ്ലാദി​പ്പി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു,” അഥവാ “അവൻ കൂടെ​ക്കൂ​ടെ എന്നെ ആശ്വസി​പ്പി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു.”

ആ കാലത്ത്‌ റോമി​ലെ ഒരു ക്രിസ്‌ത്യൻ തടവു​പു​ള്ളി​യെ സന്ദർശി​ക്കാ​നുള്ള ആഗ്രഹം നിറ​വേ​റ്റു​ന്നത്‌ വെല്ലു​വി​ളി​പ​ര​മാ​യി​രു​ന്നു. പൗലൊ​സി​ന്റെ ആദ്യത്തെ ജയിൽവാസ നാളു​ക​ളിൽനി​ന്നു വ്യത്യ​സ്‌ത​മാ​യി ഇത്തവണ, റോമി​ലെ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾക്ക്‌ അവനു​മാ​യി ബന്ധപ്പെ​ടാൻ കഴിഞ്ഞി​രു​ന്നി​ല്ലെന്നു വ്യക്തമാണ്‌. റോം പോലുള്ള ഒരു വലിയ നഗരത്തിൽ, വ്യത്യസ്‌ത കുറ്റങ്ങൾ നിമിത്തം ബന്ധനത്തി​ലാ​യി​രു​ന്നി​രി​ക്കാ​വുന്ന അനേക​രിൽ താരത​മ്യേന അറിയ​പ്പെ​ടാത്ത ഒരു തടവു​പു​ള്ളി​യെ കണ്ടെത്തു​ന്നത്‌ ഒരു അനായാസ കൃത്യ​മാ​യി​രു​ന്നില്ല. അതു​കൊണ്ട്‌ ശ്രമക​ര​മാ​യൊ​രു അന്വേ​ഷണം ആവശ്യ​മാ​യി​രു​ന്നു. പണ്ഡിത​നായ ജൊവാ​നി റോസ്റ്റ​നി​യോ കാര്യങ്ങൾ ഈ വിധത്തിൽ വിവരി​ക്കു​ന്നു: “വൈത​ര​ണി​കൾ വ്യത്യസ്‌ത സ്വഭാ​വ​ത്തി​ലു​ള്ളവ ആയിരു​ന്നി​രി​ക്കാം. സർവോ​പരി, അന്വേ​ഷ​ണ​ത്തിൽ അങ്ങേയ​റ്റത്തെ ജാഗ്രത ആവശ്യ​മാ​യി​രു​ന്നു. അവിടി​വി​ട​ങ്ങ​ളിൽനിന്ന്‌ വിവരങ്ങൾ ശേഖരി​ക്കു​ന്ന​തും അനേകം കുറ്റകൃ​ത്യ​ങ്ങ​ളിൽ പങ്കാളി​യാ​ണെന്ന്‌ വരുത്തി​ത്തീർത്തി​രി​ക്കുന്ന മതഭ്രാ​ന്ത​നായ ഒരു പഴയ തടവു​പു​ള്ളി​യെ ഇട്ടിരി​ക്കുന്ന തടവറ കണ്ടെത്താൻ വ്യഗ്ര​ത​യു​ള്ള​താ​യി കാണ​പ്പെ​ടു​ന്ന​തും അനാവ​ശ്യ​മായ സംശയം ഉണർത്താ​മാ​യി​രു​ന്നു.”

അതേ സാഹച​ര്യ​ത്തി​ന്റെ​തന്നെ ഒരു സ്‌പഷ്ട​മായ വിവരണം എഴുത്തു​കാ​ര​നായ പി. എൻ. ഹാരിസൺ നൽകുന്നു: “കാൽന​ട​യാ​ത്ര​ക്കാർക്കി​ട​യിൽ ഒരു സുനി​ശ്ചിത മുഖത്തി​ന്റെ ക്ഷണിക​ദർശനം നമുക്കു ലഭിച്ച​തു​പോ​ലെ തോന്നു​ന്നു, അങ്ങ്‌ ഏജിൻ തീരം മുതൽ വർധിച്ച താത്‌പ​ര്യ​ത്തോ​ടെ നാം ഈ അപരി​ചി​തനെ പിന്തു​ട​രു​ന്നു, വളഞ്ഞു​തി​രി​ഞ്ഞു പോകുന്ന പരിച​യ​മി​ല്ലാത്ത വഴിക​ളി​ലൂ​ടെ അയാൾ പോകു​ന്നു, നിരവധി വാതി​ലു​ക​ളിൽ മുട്ടുന്നു, എല്ലാ മാർഗ​ങ്ങ​ളും പിന്തു​ട​രു​ന്നു, തന്റെ പ്രവർത്ത​ന​ത്തിൽ ഉൾപ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കുന്ന അപകടങ്ങൾ സംബന്ധിച്ച്‌ മുന്നറി​യി​പ്പു ലഭിക്കു​ന്നെ​ങ്കി​ലും അയാൾ തന്റെ അന്വേ​ഷ​ണ​ത്തിൽനിന്ന്‌ വ്യതി​ച​ലി​ക്കു​ന്നില്ല; താരത​മ്യേന അപരി​ചി​ത​മായ ഏതോ തടവു​മു​റി​യിൽ പരിചി​ത​മാ​യൊ​രു ശബ്ദം അയാളെ അഭിവാ​ദ്യം ചെയ്യു​ന്ന​തു​വരെ, പൗലൊ​സി​നെ ഒരു റോമൻ പട്ടാള​ക്കാ​ര​നു​മാ​യി വിലങ്ങു​വെ​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നത്‌ കണ്ടെത്തു​ന്ന​തു​വരെ, അയാൾ യാത്ര തുടരു​ന്നു.” അത്‌ മറ്റു റോമൻ തടവറ​കൾപോ​ലുള്ള ഏതെങ്കി​ലു​മൊ​രു സ്ഥലമാ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കിൽ, സാധ്യ​ത​യ​നു​സ​രിച്ച്‌, ചങ്ങലക​ളും എല്ലാത്തരം ദുരി​ത​ങ്ങ​ളും ഏറ്റവു​മ​ധി​ക​മു​ണ്ടാ​യി​രുന്ന തണുപ്പുള്ള, ഇരുണ്ട ഒരു വൃത്തി​കെട്ട സ്ഥലമാ​യി​രു​ന്നു.

പൗലൊ​സി​നെ​പ്പോ​ലുള്ള ഒരു തടവു​പു​ള്ളി​യു​ടെ സുഹൃ​ത്താ​യി തിരി​ച്ച​റി​യി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നത്‌ വളരെ അപകട​ക​ര​മാ​യി​രു​ന്നു. അവനെ തുടർച്ച​യാ​യി സന്ദർശി​ക്കു​ന്നത്‌ അതിലും കൂടുതൽ അപകട​ക​ര​മാ​യി​രു​ന്നു. തീർച്ച​യാ​യും, ആരെങ്കി​ലും പരസ്യ​മാ​യി ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​യെന്നു സ്വയം തിരി​ച്ച​റി​യി​ക്കു​ന്നത്‌ അറസ്റ്റി​ന്റെ​യും ദണ്ഡനത്താ​ലുള്ള മരണത്തി​ന്റെ​യും അപകടം ക്ഷണിച്ചു​വ​രു​ത്തു​മാ​യി​രു​ന്നു. എന്നാൽ പൗലൊ​സി​നെ ഒന്നോ രണ്ടോ തവണ മാത്രം സന്ദർശി​ച്ച​തു​കൊണ്ട്‌ ഒനേസി​ഫൊ​രൊസ്‌ തൃപ്‌ത​നാ​യില്ല. “കൂടെ​ക്കൂ​ടെ” അപ്രകാ​രം ചെയ്യാൻ അവനു ലജ്ജയോ ഭയമോ ഉണ്ടായി​രു​ന്നില്ല. അപകടങ്ങൾ ഗണ്യമാ​ക്കാ​തെ ധീരോ​ദാ​ത്ത​വും സ്‌നേ​ഹ​പൂർവ​ക​വു​മായ സഹായം നൽകി​ക്കൊണ്ട്‌ ഒനേസി​ഫൊ​രൊസ്‌ തന്റെ പേരിന്റെ അർഥ​ത്തോ​ടുള്ള യോജി​പ്പിൽ ജീവിച്ചു. അതിന്റെ അർഥം “നന്മ പേറു​ന്നവൻ” എന്നാണ്‌.

ഒനേസി​ഫൊ​രൊസ്‌ ഇതെല്ലാം ചെയ്‌തത്‌ എന്തു​കൊ​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു? ബ്രിയൻ റാപ്‌സ്‌കെ അഭി​പ്രാ​യ​പ്പെട്ടു: “ശാരീ​രിക യാതന​യു​ടെ ഒരു സ്ഥലം മാത്ര​മാ​യി​രു​ന്നില്ല തടവറ, മറിച്ച്‌, അതു തടവു​കാ​രനു കൈവ​രു​ത്തുന്ന സമ്മർദം നിമി​ത്ത​മുള്ള വലിയ ആകുല​ത​യു​ടെ സ്ഥലവു​മാ​യി​രു​ന്നു. അത്തര​മൊ​രു സന്ദർഭ​ത്തിൽ, സഹായി​ക​ളു​ടെ ശാരീ​രിക സാന്നി​ധ്യ​വും വാചിക പ്രോ​ത്സാ​ഹ​ന​വും തടവു​കാ​രന്‌ വൈകാ​രി​ക​മാ​യി വലി​യൊ​രു സഹായ​മാ​യി​രി​ക്കാ​മാ​യി​രു​ന്നു.” ഒനേസി​ഫൊ​രൊസ്‌ വ്യക്തമാ​യും അതു തിരി​ച്ച​റിഞ്ഞ്‌ തന്റെ സുഹൃ​ത്തി​നെ ധീരമാ​യി പിന്താങ്ങി. അത്തരം സഹായത്തെ പൗലൊസ്‌ എത്രമാ​ത്രം വിലമ​തി​ച്ചി​രു​ന്നി​രി​ക്കണം!

ഒനേസി​ഫൊ​രൊ​സിന്‌ എന്തു സംഭവി​ച്ചു?

തിമൊ​ഥെ​യൊ​സി​നുള്ള രണ്ടാമത്തെ ലേഖന​ത്തിൽ പൗലൊസ്‌ ഒനേസി​ഫൊ​രൊ​സി​ന്റെ കുടും​ബ​ത്തിന്‌ അഭിവാ​ദ​നങ്ങൾ അയയ്‌ക്കു​ക​യും അവനെ​ക്കു​റിച്ച്‌ ഇങ്ങനെ പറയു​ക​യും ചെയ്‌തു: “ആ ദിവസ​ത്തിൽ കർത്താ​വി​ന്റെ പക്കൽ കരുണ കണ്ടെത്തു​വാൻ കർത്താവു അവന്നു സംഗതി​വ​രു​ത്തട്ടെ.” (2 തിമൊ​ഥെ​യൊസ്‌ 1:18; 4:19) “ആ ദിവസ​ത്തിൽ” എന്ന പ്രയോ​ഗം ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ന്യായ​വി​ധി ദിവസത്തെ പരാമർശി​ക്കു​ന്നു​വെന്ന്‌ അനേകർ വിചാ​രി​ക്കു​ന്നു. അതു​കൊണ്ട്‌ ഒനേസി​ഫൊ​രൊസ്‌ മരിച്ചി​രു​ന്നു​വെന്ന്‌ അവർ നിഗമനം ചെയ്യുന്നു. സംഗതി അതായി​രു​ന്നെ​ങ്കിൽ, “ഒനേസി​ഫൊ​രൊസ്‌ ഈ അപകട​ക​ര​മായ സന്ദർശനം നടത്തവേ ഒടുവിൽ പിടി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ക​യും . . . തന്റെ ജീവൻകൊണ്ട്‌ പിഴ​യൊ​ടു​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തി”രിക്കാ​മെന്ന്‌ പി. എൻ. ഹാരിസൺ അഭി​പ്രാ​യ​പ്പെ​ടു​ന്നു. പ്രതീ​ക്ഷി​ക്കാ​വു​ന്ന​തു​പോ​ലെ, ഒനേസി​ഫൊ​രൊസ്‌ കേവലം വീട്ടിൽനിന്ന്‌ അകലെ​യാ​യി​രു​ന്നി​രി​ക്കാം, അല്ലെങ്കിൽ അവന്റെ മുഴു കുടും​ബ​ത്തി​നും അയച്ച അഭിവാ​ദ​ന​ങ്ങ​ളിൽ പൗലൊസ്‌ അവനെ​യും ഉൾപ്പെ​ടു​ത്തി​യി​രി​ക്കാം.

“ആ ദിവസ​ത്തിൽ കർത്താ​വി​ന്റെ പക്കൽ കരുണ കണ്ടെത്തു​വാൻ കർത്താവു അവന്നു സംഗതി​വ​രു​ത്തട്ടെ” എന്ന പ്രസ്‌താ​വ​ന​യ്‌ക്ക്‌ ഒരു സവിശേഷ അർഥമു​ണ്ടെന്നു ചിലർ വിചാ​രി​ക്കു​ന്നു. ഏതെങ്കി​ലും ആത്മീയ മണ്ഡലത്തിൽ ജീവി​ക്കു​ന്ന​തും ഒരുപക്ഷേ ദുരി​ത​മ​നു​ഭ​വി​ക്കു​ന്ന​തു​മായ ദേഹി​കൾക്കു​വേ​ണ്ടി​യുള്ള മധ്യസ്ഥ പ്രാർഥ​ന​കളെ ഈ വാക്കുകൾ ന്യായീ​ക​രി​ക്കു​ന്നു​വെന്ന്‌ അവർ വിചാ​രി​ക്കു​ന്നു. എന്നാൽ അത്തര​മൊ​രു ആശയം, മരിച്ച​വർക്ക്‌ യാതൊ​ന്നി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചും ബോധ​മി​ല്ലെ​ന്നുള്ള തിരു​വെ​ഴു​ത്തു പഠിപ്പി​ക്ക​ലി​നു വിരു​ദ്ധ​മാണ്‌. (സഭാ​പ്ര​സം​ഗി 9:5, 10) ഒനേസി​ഫൊ​രൊസ്‌ മരിച്ചി​രു​ന്നെ​ങ്കിൽപോ​ലും, തന്റെ സുഹൃത്ത്‌ ദൈവ​ത്തിൽനി​ന്നുള്ള കരുണ കണ്ടെത്ത​ണ​മെ​ന്നുള്ള ആഗ്രഹം പ്രകടി​പ്പി​ക്കുക മാത്ര​മാ​ണു പൗലൊസ്‌ ചെയ്‌തത്‌. “എല്ലാവ​രോ​ടു​മുള്ള ബന്ധത്തിൽ നമുക്ക്‌ ആ ആഗ്രഹം ഉണ്ടായി​രി​ക്കേ​ണ്ടതാ”ണെന്ന്‌ ആർ. എഫ്‌. ഹോർട്ടൺ പറയുന്നു. “എന്നാൽ മരിച്ച​വർക്കു​വേണ്ടി പ്രാർഥി​ക്കാ​നോ അവർക്കു​വേണ്ടി കുർബാ​ന​യർപ്പി​ക്കാ​നോ [അപ്പോ​സ്‌ത​ലന്റെ] മനസ്സിൽപ്പോ​ലും തോന്നി​യി​രി​ക്കാൻ യാതൊ​രു​വിധ സാധ്യ​ത​യു​മില്ല.”

നമുക്ക്‌ വിശ്വസ്‌ത ആശ്വാ​സ​ക​രാ​യി​രി​ക്കാം

പൗലൊ​സി​നെ സഹായി​ക്കവേ ഒനേസി​ഫൊ​രൊ​സിന്‌ വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ ജീവൻ നഷ്ടമാ​യെ​ങ്കി​ലും ഇല്ലെങ്കി​ലും, അപ്പോ​സ്‌ത​ലനെ കണ്ടെത്തി തടവറ​യിൽ അവനെ സന്ദർശി​ക്കു​ന്ന​തിന്‌ അവൻ നിശ്ചയ​മാ​യും തന്റെ ജീവൻ പണയ​പ്പെ​ടു​ത്തി. ഒനേസി​ഫൊ​രൊ​സിൽനിന്ന്‌ തനിക്കു ലഭിച്ച വളരെ​യേറെ ആവശ്യ​മാ​യി​രുന്ന പിന്തു​ണ​യെ​യും പ്രോ​ത്സാ​ഹ​ന​ത്തെ​യും പൗലൊസ്‌ വിലമ​തി​ച്ചു​വെ​ന്ന​തിൽ യാതൊ​രു സംശയ​വു​മില്ല.

സഹക്രി​സ്‌ത്യാ​നി​കൾ പരി​ശോ​ധ​ന​യോ പീഡന​മോ ജയിൽശി​ക്ഷ​യോ അനുഭ​വി​ക്കു​മ്പോൾ അവരെ ആശ്വസി​പ്പി​ക്കാ​നും പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ക്കാ​നും കഴിയുന്ന സ്ഥാനത്താ​യി​രി​ക്കാം നാം. അതു​കൊണ്ട്‌ നമുക്ക്‌ അവർക്കാ​യി പ്രാർഥി​ക്കു​ക​യും അവരെ സഹായി​ക്കു​ന്ന​തി​നാ​യി നമുക്കാ​വു​ന്ന​തെ​ല്ലാം സ്‌നേ​ഹ​പൂർവം ചെയ്യു​ക​യും ചെയ്യാം. (യോഹ​ന്നാൻ 13:35; 1 തെസ്സ​ലൊ​നീ​ക്യർ 5:25) ഒനേസി​ഫൊ​രൊ​സി​നെ​പ്പോ​ലെ നമുക്കും ധീരത​യുള്ള ആശ്വാ​സ​ക​രാ​കാം.

[31-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

തടവിലാക്കപ്പെട്ട പൗലൊസ്‌ അപ്പോ​സ്‌ത​ലനെ ഒനേസി​ഫൊ​രൊസ്‌ ധീരത​യോ​ടെ ആശ്വസി​പ്പി​ച്ചു