ഫിലേ​മോ​നും ഒനേസി​മൊ​സും—ക്രിസ്‌തീയ സാഹോ​ദ​ര്യ​ത്തിൽ ഏകീകൃ​തർ

പൗലൊസ്‌ അപ്പോ​സ്‌ത​ലന്റെ നിശ്വസ്‌ത ലേഖന​ങ്ങ​ളി​ലൊ​ന്നിൽ നമ്മുടെ സൂക്ഷ്‌മ ശ്രദ്ധയർഹി​ക്കുന്ന, രണ്ടു പുരു​ഷ​ന്മാ​രു​മാ​യി ബന്ധപ്പെട്ട ഒരു പ്രശ്‌ന​ത്തെ​ക്കു​റിച്ച്‌ പറയു​ന്നുണ്ട്‌. ഫിലേ​മോ​നും ഒനേസി​മൊ​സും. അവർ ആരായി​രു​ന്നു? പൗലൊസ്‌ അവരുടെ കാര്യ​ത്തിൽ താത്‌പ​ര്യ​മെ​ടു​ക്കാ​നുള്ള കാരണ​മെന്ത്‌?

ലേഖന​ത്തി​ന്റെ സ്വീകർത്താ​വായ ഫിലേ​മോൻ ഏഷ്യാ മൈന​റി​ലെ കൊ​ലൊ​സ്യ​യി​ലാ​യി​രു​ന്നു പാർത്തി​രു​ന്നത്‌. അതേ സ്ഥലത്തു​ണ്ടാ​യി​രുന്ന മറ്റനേകം ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​ക​ളിൽനി​ന്നു വ്യത്യ​സ്‌ത​നാ​യി, ഫിലേ​മോ​നു പൗലൊ​സി​നെ വ്യക്തി​പ​ര​മാ​യി അറിയാ​മാ​യി​രു​ന്നു. കാരണം പൗലൊ​സി​ന്റെ പ്രസം​ഗ​വേ​ല​യി​ലൂ​ടെ​യാണ്‌ അവനു സുവാർത്ത ലഭിച്ചത്‌. (കൊ​ലൊ​സ്സ്യർ 1:1; 2:1) പൗലൊ​സിന്‌ അവൻ ‘പ്രിയ കൂട്ടു​വേ​ല​ക്കാ​രൻ’ ആയിരു​ന്നു. വിശ്വാ​സ​ത്തി​ന്റെ​യും സ്‌നേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ​യും ഒരു മാതൃ​ക​യാ​യി​രു​ന്നു ഫിലേ​മോൻ. അവൻ സത്‌കാ​ര​പ്രി​യ​നും സഹക്രി​സ്‌ത്യാ​നി​കൾക്കു നവോ​ന്മേ​ഷ​ത്തി​ന്റെ ഉറവും ആയിരു​ന്നു. ഫിലേ​മോൻ സമ്പന്നനാ​യി​രു​ന്നു​വെന്നു വ്യക്തമാണ്‌, കാരണം പ്രാ​ദേ​ശിക സഭാ​യോ​ഗങ്ങൾ നടത്താൻത​ക്ക​വണ്ണം വലിയ​താ​യി​രു​ന്നു അവന്റെ വീട്‌. പൗലൊ​സി​ന്റെ ലേഖന​ത്തിൽ അഭിസം​ബോ​ധന ചെയ്‌തി​രി​ക്കുന്ന മറ്റു രണ്ടു വ്യക്തി​ക​ളായ അപ്പിയ​യും അർക്കി​പ്പൊ​സും അവന്റെ ഭാര്യ​യും പുത്ര​നു​മാ​യി​രു​ന്നി​രി​ക്കാ​മെന്ന്‌ അഭി​പ്രാ​യ​മുണ്ട്‌. ഫിലേ​മോ​നു ചുരു​ങ്ങി​യ​പക്ഷം ഒരു ദാസനു​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു, ഒനേസി​മൊസ്‌.—ഫിലേ​മോൻ 1, 2, 5, 7, 19ബി, 22.

റോമിൽ ഒരഭയാർഥി

പൊ.യു. ഏകദേശം 61-ൽ ഫിലേ​മോ​നുള്ള ലേഖനം എഴുതിയ സ്ഥലമായ റോമിൽ, അതായത്‌ വീട്ടിൽനിന്ന്‌ 1,400 കിലോ​മീ​റ്റ​റി​ല​ധി​കം അകലെ പൗലൊ​സി​നോ​ടൊ​പ്പം ഒനേസി​മൊ​സു​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നത്‌ എന്തു​കൊ​ണ്ടെന്നു തിരു​വെ​ഴു​ത്തു​കൾ നമ്മോടു പറയു​ന്നില്ല. പൗലൊസ്‌ ഫിലേ​മോ​നോ​ടു പറഞ്ഞു: “[ഒനേസി​മൊസ്‌] നിന്നോ​ടു വല്ലതും അന്യായം ചെയ്‌തി​ട്ടോ കടം​പെ​ട്ടി​ട്ടോ ഉണ്ടെങ്കിൽ അതു എന്റെ പേരിൽ കണക്കി​ട്ടു​കൊൾക.” (ഫിലേ​മോൻ 18) ഒനേസി​മൊ​സിന്‌ അവന്റെ യജമാ​ന​നായ ഫിലേ​മോ​നു​മാ​യി എന്തോ പ്രശ്‌ന​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു​വെന്ന്‌ ഈ വാക്കുകൾ വ്യക്തമാ​ക്കു​ന്നു. ഇരുവ​രെ​യും അനുര​ഞ്‌ജി​പ്പി​ക്ക​ണ​മെന്ന ലക്ഷ്യത്തി​ലാ​യി​രു​ന്നു പൗലൊസ്‌ ലേഖനം എഴുതി​യത്‌.

റോമി​ലേ​ക്കു പലായനം ചെയ്യു​ന്ന​തിന്‌ ഒനേസി​മൊസ്‌ ഫിലേ​മോ​ന്റെ പക്കൽനി​ന്നു പണം മോഷ്ടി​ച്ചു​വെ​ന്നും പിന്നീട്‌ അഭയാർഥി​യാ​യി​ത്തീർന്നു​വെ​ന്നും അഭി​പ്രാ​യ​മുണ്ട്‌. ആളുകൾ തിങ്ങി​പ്പാർക്കുന്ന അവിടെ ആരോ​രു​മ​റി​യാ​തെ ജീവി​ക്കുക എന്നതാ​യി​രു​ന്നു അവന്റെ ഉദ്ദേശ്യം. ഗ്രീക്ക്‌-റോമൻ ലോകത്ത്‌, ഒളി​ച്ചോ​ട്ട​ക്കാർ അടിമ​ക​ളു​ടെ ഉടമസ്ഥർക്കു​മാ​ത്രമല്ല പൊതു​ഭ​ര​ണ​ത്തി​നും ഒരു വലിയ പ്രശ്‌ന​മാ​യി​രു​ന്നു. ഒളി​ച്ചോ​ട്ട​ക്കാ​രായ അടിമ​കൾക്കുള്ള “കുപ്ര​സിദ്ധ പതിവു സങ്കേത”മെന്നാണ്‌ റോമി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചു പറഞ്ഞി​രു​ന്നത്‌.

പൗലൊസ്‌ എങ്ങനെ​യാണ്‌ ഒനേസി​മൊ​സി​നെ കണ്ടുമു​ട്ടി​യത്‌? ബൈബിൾ നമ്മോടു പറയു​ന്നില്ല. എന്നിരു​ന്നാ​ലും, സ്വാത​ന്ത്ര്യ​ത്തി​ന്റെ പുതുമ കെട്ടട​ങ്ങി​യ​പ്പോൾ താൻ അങ്ങേയറ്റം അപകട​ക​ര​മായ സ്ഥിതി​വി​ശേ​ഷ​ത്തി​ലേ​ക്കാണ്‌ എടുത്തു​ചാ​ടി​യി​രി​ക്കു​ന്ന​തെന്ന്‌ ഒനേസി​മൊസ്‌ തിരി​ച്ച​റി​ഞ്ഞി​രി​ക്കാം. റോമാ നഗരത്തിൽ, അഭയാർഥി​ക​ളായ അടിമ​കളെ പിടി​കൂ​ടാൻ പ്രത്യേക പൊലീസ്‌ സേനയു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. പുരാതന നിയമ​ങ്ങ​ളിൽ അറിയ​പ്പെ​ടു​ന്ന​തി​ലേ​ക്കും ഗുരു​ത​ര​മായ ഒരു കുറ്റമാ​യി​രു​ന്നു യജമാ​നന്റെ പക്കൽനി​ന്നുള്ള അടിമ​ക​ളു​ടെ പലായനം. ഗെർഹാർട്ട്‌ ഫ്രെഡ​റിക്‌ പറയു​ന്ന​ത​നു​സ​രിച്ച്‌, “ഒളി​ച്ചോ​ട്ട​ക്കാ​രായ അടിമകൾ പിടി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടാൽ, ഇരുമ്പ്‌ പഴുപ്പിച്ച്‌ അവരുടെ നെറ്റി​യിൽ അടയാ​ള​മി​ടു​മാ​യി​രു​ന്നു. മറ്റ്‌ അടിമകൾ അവരുടെ മാതൃക പകർത്താ​തി​രി​ക്കാൻ മിക്ക​പ്പോ​ഴും അവരെ പീഡി​പ്പി​ക്കു​ക​യോ . . . സർക്കസ്‌ കൂടാ​ര​ങ്ങ​ളി​ലെ മൃഗങ്ങൾക്ക്‌ എറിഞ്ഞു​കൊ​ടു​ക്കു​ക​യോ ക്രൂശി​ക്കു​ക​യോ ചെയ്യു​മാ​യി​രു​ന്നു.” മോഷ്ടി​ച്ചെ​ടുത്ത പണം തീരു​ക​യും ഒളിത്താ​വ​ള​മോ തൊഴി​ലോ കിട്ടാതെ വരുക​യും ചെയ്‌ത​പ്പോൾ, ഫിലേ​മോ​ന്റെ ഭവനത്തിൽവെച്ചു താൻ കേട്ടി​ട്ടുള്ള പൗലൊ​സി​ന്റെ സംരക്ഷ​ണ​വും മധ്യസ്ഥ​ത​യും ഒനേസി​മൊസ്‌ തേടി​യി​രി​ക്കാ​മെന്നു ഫ്രെഡ​റിക്‌ സൂചി​പ്പി​ക്കു​ന്നു.

തക്കതായ ഏതോ കാരണ​ത്താൽ യജമാ​നന്റെ കോപ​ത്തി​നു പാത്ര​മാ​യി ഒനേസി​മൊസ്‌ അറ്റു​പോയ ബന്ധം കൂട്ടി​യി​ണ​ക്കാൻ തന്റെ യജമാ​നന്റെ സുഹൃ​ത്തു​ക്ക​ളിൽ ഒരാളു​ടെ സ്വാധീ​നം ഉപയോ​ഗി​ക്കാ​മെന്ന പ്രതീ​ക്ഷ​യിൽ അത്തര​മൊ​രാ​ളു​ടെ അടുക്ക​ലേക്ക്‌ മനഃപൂർവം ഒളി​ച്ചോ​ടി​യ​താ​കാ​മെന്നു വിശ്വ​സി​ക്കു​ന്ന​വ​രു​മുണ്ട്‌. “കുഴപ്പ​ത്തി​ലായ അടിമകൾ പരക്കെ അത്തര​മൊ​രു ഗതി സ്വീക​രി​ച്ചി​രു​ന്ന​താ​യി ചരി​ത്ര​വി​വ​ര​ണങ്ങൾ സൂചി​പ്പി​ക്കു​ന്നു. അങ്ങനെ​യെ​ങ്കിൽ, “സ്ഥലംവി​ടു​ക​യെന്ന ഉദ്ദേശ്യ​മാ​കില്ല, തനിക്കു​വേണ്ടി വാദി​ക്കാ​നാ​യി പൗലൊ​സി​നെ കണ്ട്‌ അഭ്യർഥി​ക്കാൻ അവന്റെ അടുക്ക​ലേ​ക്കുള്ള യാത്രാ​ച്ചെ​ല​വി​നു​വേ​ണ്ടി​യാ​യിരി​ക്കാം” ഒനേസി​മൊസ്‌ മോഷ്ടി​ച്ച​തെന്ന്‌ പണ്ഡിത​നായ ബ്രയൺ രപ്‌സ്‌കെ പറയുന്നു.

പൗലൊസ്‌ സഹായ​ഹ​സ്‌തം നീട്ടുന്നു

പലായ​ന​ത്തി​നുള്ള കാരണ​മെ​ന്താ​യാ​ലും, കോപാ​കു​ല​നായ തന്റെ യജമാ​ന​നു​മാ​യി രമ്യത​യി​ലാ​കാൻ ഒനേസി​മൊസ്‌ പൗലൊ​സി​ന്റെ സഹായം തേടി​യെ​ന്നതു വ്യക്തമാണ്‌. ഇത്‌ പൗലൊ​സി​നെ സംബന്ധി​ച്ചി​ട​ത്തോ​ളം ഒരു പ്രശ്‌ന​മാ​യി​രു​ന്നു. കാരണം കുറ്റവാ​ളി​യായ അഭയാർഥി​യും മുൻ അവിശ്വാ​സി​യു​മായ ഒരു അടിമ​യാ​യി​രു​ന്നു അവൻ. ക്രിസ്‌തീയ സുഹൃ​ത്തി​നെ സ്വാധീ​നിച്ച്‌ കടുത്ത ശിക്ഷ കൊടു​ക്കാ​നുള്ള അയാളു​ടെ നിയമ​പ​ര​മായ അവകാ​ശ​ത്തി​നു തടയി​ട്ടു​കൊണ്ട്‌ ഒനേസി​മൊ​സി​നെ സഹായി​ക്കാൻ അപ്പോ​സ്‌തലൻ ശ്രമി​ക്ക​ണ​മോ? പൗലൊസ്‌ എന്തു ചെയ്യണ​മാ​യി​രു​ന്നു?

പൗലൊസ്‌ ഫിലേ​മോന്‌ എഴുതിയ സമയമാ​യ​പ്പോ​ഴേ​ക്കും, ഒളി​ച്ചോ​ട്ട​ക്കാ​രൻ അവനോ​ടൊ​പ്പ​മാ​യി​രു​ന്നിട്ട്‌ ഏറെക്കാ​ല​മാ​യി​രു​ന്നെന്നു വ്യക്തമാണ്‌. ഒനേസി​മൊസ്‌ ‘പ്രിയ​സ​ഹോ​ദര’നായി​രി​ക്കു​ന്നു​വെന്നു പൗലൊ​സി​നു പറയാൻ സാധി​ക്കു​മാറ്‌ വേണ്ടത്ര സമയം പിന്നി​ട്ടി​രു​ന്നു. (കൊ​ലൊ​സ്സ്യർ 4:9) അവനു​മാ​യുള്ള തന്റെ ആത്മീയ ബന്ധത്തെ​ക്കു​റിച്ച്‌ പൗലൊസ്‌ പറഞ്ഞു: “തടവിൽ ഇരിക്കു​മ്പോൾ ഞാൻ ജനിപ്പിച്ച എന്റെ മകനായ ഒനേസി​മൊ​സി​ന്നു വേണ്ടി ആകുന്നു നിന്നോ​ടു അപേക്ഷി​ക്കു​ന്നതു.” പൗലൊ​സി​ന്റെ ഇടപെ​ട​ലു​ക​ളിൽ ഇങ്ങനെ​യൊന്ന്‌ ഫിലേ​മോൻ ഒട്ടും പ്രതീ​ക്ഷി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടാ​വില്ല. മുമ്പ്‌ “പ്രയോ​ജ​ന​മി​ല്ലാ​ത്തവൻ” ആയിരുന്ന അടിമ വീണ്ടും ഒരു ക്രിസ്‌തീയ സഹോ​ദ​ര​നാ​യി തിരി​ച്ചു​വ​രി​ക​യാ​ണെന്ന്‌ അപ്പോ​സ്‌തലൻ പറഞ്ഞു. ഇപ്പോൾ ഒനേസി​മൊസ്‌ “പ്രയോ​ജ​ന​മു​ള്ളവൻ” ആയിരി​ക്കും, അങ്ങനെ അവൻ തന്റെ പേര്‌ അന്വർഥ​മാ​ക്കി​ക്കൊ​ണ്ടു ജീവി​ക്കും.—ഫിലേ​മോൻ 1, 10-12.

തടവി​ലാ​യി​രു​ന്ന അപ്പോ​സ്‌ത​ലന്‌ ഒനേസി​മൊസ്‌ വളരെ പ്രയോ​ജ​ന​മു​ള്ള​വ​നാ​യി​രു​ന്നു. വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ, പൗലൊസ്‌ അവനെ അവിടെ നിർത്തു​മാ​യി​രു​ന്നു, എന്നാൽ അതു നിയമ​വി​രു​ദ്ധം മാത്രമല്ല, ഫിലേ​മോ​ന്റെ അവകാ​ശ​ങ്ങ​ളി​ന്മേ​ലുള്ള ഒരു കടന്നാ​ക്ര​മ​ണം​കൂ​ടി​യാ​കു​മാ​യി​രു​ന്നു. (ഫിലേ​മോൻ 13, 14) ഫിലേ​മോ​ന്റെ വീട്ടിൽ കൂടി​യി​രുന്ന സഭയ്‌ക്ക്‌ ഏതാണ്ട്‌ അതേസ​മ​യ​ത്തു​തന്നെ എഴുതിയ മറ്റൊരു ലേഖന​ത്തിൽ, പൗലൊസ്‌ ഒനേസി​മൊ​സി​നെ “നിങ്ങളിൽ ഒരുത്ത​നായ . . . വിശ്വ​സ്‌ത​നും പ്രിയ​നു​മായ സഹോദര”ൻ എന്നു പരാമർശി​ച്ചു. താൻ ആശ്രയ​യോ​ഗ്യ​നാ​ണെ​ന്ന​തി​നുള്ള തെളിവ്‌ ഒനേസി​മൊസ്‌ അതി​നോ​ട​കം​തന്നെ നൽകി​യി​രു​ന്നു​വെ​ന്നാണ്‌ ഇതു സൂചി​പ്പി​ക്കു​ന്നത്‌.—കൊ​ലൊ​സ്സ്യർ 4:7-9.

ഒനേസി​മൊ​സി​നെ ദയാപു​ര​സ്സരം കൈ​ക്കൊ​ള്ളാൻ പൗലൊസ്‌ ഫിലേ​മോ​നെ പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ച്ചു. എന്നാൽ അങ്ങനെ ചെയ്യണ​മെ​ന്നോ അവന്റെ അടിമയെ മോചി​പ്പി​ക്ക​ണ​മെ​ന്നോ അവൻ അപ്പോ​സ്‌ത​ലിക അധികാ​രം ഉപയോ​ഗിച്ച്‌ കൽപ്പി​ച്ചില്ല. തങ്ങൾക്കി​ട​യി​ലെ സൗഹൃ​ദ​വും പരസ്‌പര സ്‌നേ​ഹ​വും​നി​മി​ത്തം, താൻ ആവശ്യ​പ്പെ​ടു​ന്ന​തി​ലും ‘അധികം ഫിലേ​മോൻ ചെയ്യു’മെന്ന്‌ പൗലൊ​സിന്‌ ഉറപ്പു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. (ഫിലേ​മോൻ 21) ഒനേസി​മൊ​സി​ന്റെ കാര്യ​ത്തിൽ എന്തു ചെയ്യണ​മെ​ന്നത്‌ ന്യായ​മാ​യും ഫിലേ​മോ​നാ​ണു തീരു​മാ​നി​ക്കേ​ണ്ടി​യി​രു​ന്നത്‌. അതു​കൊ​ണ്ടാ​വും ‘അധികം’ എന്നതി​നർഥം സ്‌പഷ്ട​മാ​ക്കാ​തെ വിട്ടത്‌. ‘ഒളി​ച്ചോ​ടിയ ഒനേസി​മൊസ്‌ ഇതി​നോ​ടകം ചെയ്‌തു​തു​ട​ങ്ങി​യി​രി​ക്കു​ന്ന​തു​പോ​ലെ ഇനിയും തന്നെ സഹായി​ക്കു​ന്ന​തിൽ തുടരാൻ അവനെ തിരി​ച്ച​യ​ക്കേ​ണ​മെന്ന’ ഒരു പരോക്ഷ സൂചന​യാ​യി​രു​ന്നി​രി​ക്കാം പൗലൊ​സി​ന്റെ വാക്കു​ക​ളി​ലു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നത്‌ എന്നു വ്യാഖ്യാ​നി​ക്കു​ന്ന​വ​രു​മുണ്ട്‌.

ഒനേസി​മൊ​സി​നു​വേ​ണ്ടി​യുള്ള പൗലൊ​സി​ന്റെ അഭ്യർഥന ഫിലേ​മോൻ സ്വീക​രി​ച്ചു​വോ? തങ്ങളുടെ അടിമകൾ ഒനേസി​മൊ​സി​ന്റെ മാതൃക അനുക​രി​ക്കാ​തി​രി​ക്കാൻ അവനെ മാതൃ​കാ​പ​ര​മാ​യി ശിക്ഷി​ക്ക​ണ​മെന്ന്‌ ആഗ്രഹി​ച്ചി​രി​ക്കാൻ ഇടയുള്ള, കൊ​ലൊ​സ്യ​യി​ലെ അടിമ​ക​ളു​ടെ ഉടമസ്ഥ​രായ മറ്റുള്ള​വരെ അപ്രീ​തി​പ്പെ​ടു​ത്തി​യി​രു​ന്നി​രി​ക്കാ​മെ​ങ്കി​ലും അവനങ്ങനെ ചെയ്‌തി​ട്ടു​ണ്ടാ​കു​മെ​ന്ന​തിൽ സംശയ​മില്ല.

ഒനേസി​മൊസ്‌—മാറ്റം​വ​ന്നൊ​രു മനുഷ്യൻ

എന്തായാ​ലും, ഒനേസി​മൊസ്‌ കൊ​ലൊ​സ്യ​യി​ലേക്ക്‌ ഒരു പുതിയ വ്യക്തി​യാ​യി തിരി​ച്ചു​വന്നു. സുവാർത്ത​യു​ടെ ശക്തി അവന്റെ ചിന്തയ്‌ക്കു മാറ്റം​വ​രു​ത്തി​യി​രു​ന്നു, അവൻ നിശ്ചയ​മാ​യും ആ നഗരത്തി​ലെ ക്രിസ്‌തീയ സഭയിൽ ഒരു വിശ്വസ്‌ത അംഗമാ​യി​ത്തീർന്നു. ഫിലേ​മോൻ അവസാനം ഒനേസി​മൊ​സി​നെ മോചി​പ്പി​ച്ചു​വോ ഇല്ലയോ എന്നു തിരു​വെ​ഴു​ത്തു​കൾ പറയു​ന്നില്ല. എന്നിരു​ന്നാ​ലും, ഒരു ആത്മീയ കാഴ്‌ച​പ്പാ​ടിൽ നോക്കു​മ്പോൾ, ആ മുൻ ഒളി​ച്ചോ​ട്ട​ക്കാ​രൻ ഒരു സ്വതന്ത്ര മനുഷ്യ​നാ​യി​ത്തീർന്നി​രു​ന്നു. (1 കൊരി​ന്ത്യർ 7:22 താരത​മ്യം ചെയ്യുക.) അതു​പോ​ലുള്ള മാറ്റങ്ങൾ ഇന്നും സംഭവി​ക്കാ​റുണ്ട്‌. ആളുകൾ തങ്ങളുടെ ജീവി​ത​ത്തിൽ ബൈബിൾ തത്ത്വങ്ങൾ ബാധക​മാ​ക്കു​മ്പോൾ, സ്ഥിതി​വി​ശേ​ഷ​ങ്ങൾക്കും വ്യക്തി​ത്വ​ങ്ങൾക്കും മാറ്റം​വ​രു​ന്നു. സമൂഹ​ത്തി​നു കൊള്ള​രു​താ​ത്ത​വ​രെന്നു മുമ്പു വീക്ഷി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നവർ മാതൃകാ പൗരന്മാ​രാ​യി​ത്തീ​രാൻ സഹായി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നു.

സത്യവി​ശ്വാ​സ​ത്തി​ലേ​ക്കുള്ള പരിവർത്തനം എന്തൊരു മാറ്റമാ​ണു വരുത്തി​യത്‌! ഫിലേ​മോ​നു “പ്രയോ​ജ​ന​മി​ല്ലാ​ത്തവൻ” ആയിരുന്ന ഒനേസി​മൊസ്‌ “പ്രയോ​ജ​ന​മുള്ള”വനെന്ന്‌ അർഥമുള്ള തന്റെ പേരിനു ചേർച്ച​യിൽ പുതിയ ഒനേസി​മൊസ്‌ ആയി ജീവി​ച്ചു​വെ​ന്ന​തിൽ സംശയ​മില്ല. ഫിലേ​മോ​നും ഒനേസി​മൊ​സും ക്രിസ്‌തീയ സഹോ​ദ​ര​വർഗ​ത്തിൽ ഏകീകൃ​ത​രാ​യി​ത്തീർന്നത്‌ തീർച്ച​യാ​യും ഒരനു​ഗ്ര​ഹം​ത​ന്നെ​യാ​യി​രു​ന്നു.

[അടിക്കു​റി​പ്പു​കൾ]

റോമൻ നിയമം സെർവുസ്‌ ഫുജി​റ്റി​വു​സി​നെ (അഭയാർഥി​യായ അടിമ) നിർവ​ചി​ച്ചി​രു​ന്നത്‌ ‘എന്നന്നേ​ക്കു​മാ​യി യജമാ​നനെ വിട്ടു​പി​രി​ഞ്ഞവൻ’ എന്നാണ്‌.

ഇപ്പോൾ ബൈബിൾ കാനോ​നിൽ ഉൾപ്പെ​ടു​ത്തി​യി​രി​ക്കുന്ന പൗലൊ​സി​ന്റെ ലേഖന​ങ്ങ​ളിൽ മൂന്നെണ്ണം വ്യക്തമാ​യും കൊ​ലൊ​സ്യ​യി​ലേ​ക്കുള്ള മടക്കയാ​ത്ര​യിൽ ഒനേസി​മൊ​സി​ന്റെ​യും തഹി​ക്കൊ​സി​ന്റെ​യും കൈവശം കൊടു​ത്ത​യ​ച്ച​വ​യാ​യി​രു​ന്നു. പൗലൊ​സി​ന്റെ ഈ ലേഖനങ്ങൾ ഫിലേ​മോ​നും എഫെസ്യർക്കും കൊ​ലൊ​സ്യർക്കു​മു​ള്ള​താ​യി​രു​ന്നു.

ഉദാഹരണത്തിന്‌, ഉണരുക!യുടെ 1996 ജൂൺ 22 ലക്കത്തിന്റെ 18-23 പേജു​ക​ളും 1997 മാർച്ച്‌ 8 ലക്കത്തിന്റെ 11-13 പേജു​ക​ളും വീക്ഷാ​ഗോ​പു​ര​ത്തി​ന്റെ (ഇംഗ്ലീഷ്‌) 1989 ആഗസ്റ്റ്‌ 1 ലക്കത്തിന്റെ 30-1 പേജു​ക​ളും 1997 ഫെബ്രു​വരി 15 ലക്കത്തിന്റെ 21-4 പേജു​ക​ളും കാണുക.

[30-ാം പേജിലെ ചതുരം]

റോമാ നിയമ​ത്തിൻകീ​ഴി​ലെ അടിമകൾ

പൊ.യു. ഒന്നാം നൂറ്റാ​ണ്ടിൽ പ്രാബ​ല്യ​ത്തി​ലു​ണ്ടാ​യി​രുന്ന റോമാ നിയമ​ത്തിൻകീ​ഴിൽ, ഒരടി​മ​യു​ടെ സ്ഥിതി തികച്ചും പരിതാ​പ​ക​ര​മാ​യി​രു​ന്നു. അവൻ യജമാ​നന്റെ സ്വാർഥ​മോ​ഹ​ങ്ങൾക്കും കാമ​കേ​ളി​കൾക്കും കോപ​ത്തി​നും ഇരയാ​കേ​ണ്ടി​യി​രു​ന്നു. വ്യാഖ്യാ​താ​വായ ഗെർഹാർട്ട്‌ ഫ്രെഡ​റിക്‌ പറയു​ന്ന​പ്ര​കാ​രം, “മൗലി​ക​മാ​യും നിയമ​പ​ര​മാ​യും, അടിമ ഒരു വ്യക്തി​യാ​യി​രു​ന്നില്ല, എന്നാൽ തന്റെ ഉടമസ്ഥനു ബോധി​ച്ച​പ്ര​കാ​രം ഉപയോ​ഗി​ക്കാ​വുന്ന ഒരു സ്വത്താ​യി​രു​ന്നു. . . . വളർത്തു മൃഗങ്ങൾക്കും വീട്ടു​സാ​മ​ഗ്രി​കൾക്കും ഉണ്ടായി​രുന്ന അതേ സ്ഥാനമാണ്‌ [അവന്‌] ഉണ്ടായി​രു​ന്നത്‌. പൗരനി​യമം അവർക്ക്‌ ഒരു പരിഗ​ണ​ന​യും കൊടു​ത്തി​രു​ന്നില്ല.” അനീതി നേരി​ടു​ന്ന​പക്ഷം ഒരു അടിമ​യ്‌ക്കു നിയമ​പ​ര​മാ​യി പരിഹാ​രം തേടാ​നാ​കു​മാ​യി​രു​ന്നില്ല. അടിസ്ഥാ​ന​പ​ര​മാ​യി, യജമാ​നന്റെ ആജ്ഞാനു​വർത്തി​മാ​ത്ര​മാ​യി​രു​ന്നു അവൻ. കോപാ​കു​ല​നായ ഒരു യജമാനൻ നൽകുന്ന ശിക്ഷയ്‌ക്കു യാതൊ​രു പരിധി​യു​മി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. നിസ്സാര കുറ്റത്തി​ന്റെ കാര്യ​ത്തിൽപ്പോ​ലും യജമാ​നന്‌ അവന്റെ​മേൽ ജീവനോ മരണമോ കൽപ്പി​ക്കാൻ അധികാ​ര​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു.

ധനവാ​ന്മാർക്കു നൂറു​ക​ണ​ക്കിന്‌ അടിമകൾ ഉണ്ടായി​രു​ന്നി​രി​ക്കാ​മെ​ങ്കി​ലും, താരത​മ്യേന ചെറിയ ഭവനത്തിൽപോ​ലും രണ്ടോ മൂന്നോ അടിമകൾ ഉണ്ടായി​രു​ന്നി​രി​ക്കാം. ജോൺ ബാർക്ലേ എന്ന പണ്ഡിതൻ പറയുന്നു: “പലവിധ ജോലി​ക​ളാണ്‌ ഭവന അടിമകൾ ചെയ്‌തി​രു​ന്നത്‌. വലുതും സമ്പന്നവു​മായ വീടു​ക​ളിൽ കാണാ​വുന്ന പലവിധ വിദഗ്‌ധ​വേ​ല​ക്കാ​രെ കൂടാതെ, ദ്വാര​പാ​ലകൻ, പാചക​ക്കാർ, വിളമ്പു​കാർ, ശുചീ​കരണ ജോലി​ക്കാർ, സന്ദേശ​വാ​ഹകർ, ശിശു​പാ​ലകർ, മുലയൂ​ട്ടുന്ന ആയമാർ, വിവി​ധോ​ദ്ദേശ്യ സേവകർ എന്നിങ്ങ​നെ​യുള്ള അടിമ​ക​ളെ​യും നാം കാണുന്നു . . . പ്രാ​യോ​ഗിക തലത്തിൽ നോക്കി​യാൽ, ഒരു ഭവന അടിമ​യു​ടെ ജീവി​ത​നി​ല​വാ​രം ഏറിയ​കൂ​റും ആശ്രയി​ച്ചി​രു​ന്നത്‌ യജമാ​നന്റെ മനോ​നി​ല​യെ​യാ​യി​രു​ന്നു. അതു പ്രയോ​ജ​ന​ക​ര​മോ നാശക​ര​മോ ആയേക്കാം; ദുഷ്ടനായ യജമാ​ന​നാ​ണെ​ങ്കിൽ, കണക്കറ്റ ദുഷ്ടത്ത​രങ്ങൾ; ദയാലു​വും ഉദാര​മ​തി​യു​മായ യജമാ​ന​നാ​ണെ​ങ്കിൽ, ജീവിതം അത്ര ദുഷ്‌ക​ര​മാ​യി​രി​ക്കാ​തെ പ്രത്യാ​ശാ​നിർഭ​ര​മാ​യി​രി​ക്കും. ക്രൂര​മായ പെരു​മാ​റ്റ​ങ്ങ​ളു​ടെ പ്രശസ്‌ത ഉദാഹ​ര​ണങ്ങൾ വിശിഷ്ട സാഹിത്യ കൃതി​ക​ളിൽ രേഖ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യി​ട്ടുണ്ട്‌. അതേസ​മയം ചില യജമാ​ന​ന്മാർക്കും അടിമ​കൾക്കു​മി​ട​യിൽ നിലനി​ന്നി​രുന്ന ഊഷ്‌മള വികാ​ര​ങ്ങൾക്കു സാക്ഷ്യം​വ​ഹി​ക്കുന്ന അനേകം ആലേഖ​ന​ങ്ങ​ളു​മുണ്ട്‌.”

പുരാതന നാളിലെ ദൈവ​ജ​ന​ങ്ങൾക്കി​ട​യി​ലെ അടിമ​ത്ത​ത്തെ​ക്കു​റിച്ച്‌, വാച്ച്‌ടവർ ബൈബിൾ ആൻഡ്‌ ട്രാക്‌റ്റ്‌ സൊ​സൈറ്റി പ്രസി​ദ്ധീ​ക​രിച്ച തിരു​വെ​ഴു​ത്തു​കൾ സംബന്ധിച്ച ഉൾക്കാഴ്‌ച (ഇംഗ്ലീഷ്‌) വാല്യം 2, 977-9 പേജുകൾ കാണുക.