२ साउलका छोरा जोनाथन दाउदलाई असाध्यै माया गर्थे।+ त्यसैले जोनाथनले दाउदलाई भने: “मेरो बुबा साउल तपाईँलाई मार्न चाहनुहुन्छ। भोलि बिहान तपाईँ होसियार हुनुहोस्‌! कसैले नदेख्ने ठाउँमा जानुहोस्‌ र त्यहीँ लुकिरहनुहोस्‌।

१७ तब जोनाथनले दाउदलाई फेरि एक पटक आफ्नो मायाको कसम खान लगाए किनभने तिनी दाउदलाई आफूलाई जस्तै माया गर्थे।+

४१ जोनाथनको सेवक त्यहाँबाट गइसकेपछि दाउद दक्षिणतिर आफू लुकिरहेको ठाउँबाट निस्के। त्यसपछि तिनी घुँडा टेकेर जोनाथनसामु तीन चोटि भुईँमा घोप्टो परे। तिनीहरूले एकअर्कालाई म्वाइँ खाए अनि दुवै जना रुन थाले। तर दाउदचाहिँ धेरै रोए।

१६ साउलका छोरा जोनाथन दाउदलाई भेट्‌न होरेसमा गए र तिनले दाउदलाई यहोवा परमेश्‍वरमाथिको भरोसा अझ बलियो बनाउन हौसला दिए।+ १७ तिनले दाउदलाई भने: “नडराउनुहोस्‌, मेरो बुबाले तपाईँलाई भेट्टाउन सक्नुहुन्‍न। तपाईँ इस्राएलका राजा हुनुहुनेछ+ र मचाहिँ दोस्रो दर्जामा हुनेछु अनि मेरो बुबालाई पनि यो कुरा थाह छ।”+ १८ त्यसपछि तिनीहरू दुवैले यहोवा परमेश्‍वरसामु करार गरे।+ अनि जोनाथन आफ्नो घर फर्के र दाउदचाहिँ होरेसमै बसे।

१७ साँचो मित्रले सधैँ माया गर्छ+

अनि ऊ दुःखमा साथ दिन जन्मेको दाजुभाइजस्तै हुन्छ।+

२४ कुनै-कुनै साथी अरूलाई बरबाद पार्न समेत पछि पर्दैन+

तर कुनै-कुनै साथी भने साक्खै दाजुभाइभन्दा पनि घनिष्ठ हुन्छ।+