९ “हे महाराज! मेरा प्रभु! यी मानिसहरूले भविष्यवक्‍ता यर्मियासित साह्रै नीच व्यवहार गरेका छन्‌। तिनीहरूले उनलाई इनारमा खसालिदिएका छन्‌। उनी अनिकालले गर्दा त्यहीँ मर्नेछन्‌ किनकि सहरमा अलिकति पनि खानेकुरा बाँकी छैन।”+

६ चौथो महिनाको नवौँ दिन+ अनिकालले भयङ्‌कर रूप लियो। सहरमा एक गेडो अन्‍न बाँकी थिएन।+

१२ तिनीहरू सहरका चोक-चोकमा घाइते मान्छेजस्तै मुर्छा परेर लड्‌दा

अनि आमाको काखमा घिटीघिटी हुँदा

तिनीहरू आफ्ना आमाहरूलाई “खै त आमा, खानेकुरा अनि पिउने कुरा” भन्दै मागिरहन्छन्‌।+

 ४ दूधेबालकको जिब्रो तिर्खाले तालुमा टाँसिएको छ।

केटाकेटीहरू खानेकुरा माग्छन्‌+ तर कसैले केही दिँदैन।+