श्रेष्ठगीत

३ “रातैपिच्छे ओछ्यानमा ढल्कँदा

म आफ्नो प्रेमीलाई सम्झेर छटपटाएँ।+

 २ म उठेर उसलाई सहरमा खोज्न निस्कनेछु;

गल्ली-गल्ली र चोकहरूमा,

म आफ्नो प्रेमीलाई खोज्नेछु।

 ४ तर म अलि पर मात्र के पुगेकी थिएँ,

मैले मेरो प्रियलाई फेला पारेँ।

मैले उसलाई च्याप्प समातेँ

र उसलाई मेरी आमाको घरमा,

मलाई जन्म दिने आमाको कोठामा नल्याएसम्म छोड्‌दै छोडिनँ।+

 ५ हे यरुसलेमका छोरीहरू हो, म तिमीहरूलाई

मृग र मुडुली मृगको नाममा कसम खान लगाउँछु:

 ६ “निर्जनभूमिबाट धुवाँको मुस्लोजस्तो केही उठिरहेको छ,

व्यापारीले ल्याएको मर्र* र सेतो धूपजस्तो,*

थरिथरिका सुगन्धित जडीबुटीको बास्ना आइरहेको छ।”+

इस्राएलका साठी जना वीर पुरुषले

त्यसलाई चारैतिरबाट घेरेका छन्‌।+

 ८ तिनीहरू सबैले तरबार भिरेका छन्‌,

तिनीहरू लडाइँ गर्नमा पोख्त छन्‌,

रातमा हर खतरासित जुझ्न

तिनीहरूले कम्मरमा तरबार भिरेका छन्‌।”

 ९ “त्यो पाल्की राजा सुलेमानको हो।

लेबनानको काठबाट तिनी आफैले त्यो बनाउन लगाएका हुन्‌।+

१० त्यसका डन्डीहरू चाँदीको,

त्यसको आसन सुनको हो।

त्यसको गद्दा बैजनी रङ्‌गको छ;*

यरुसलेमका छोरीहरूले मन लगाएर

त्यसलाई* सजाएका छन्‌।”

११ “हे सियोनका छोरीहरू हो, बाहिर निस्क,

शिरमा फूलको पगरी लगाएका राजा सुलेमानलाई हेर,

तिनकी आमाले गुथेको त्यो पगरी विवाहको दिन तिनको शिरमा सजिएको थियो,+

त्यस दिन तिनको हृदय खुसी नै खुसीले भरिएको थियो।”