8 En de koning zelf keerde terug uit de tuin van het paleis naar het huis van het wijnfeestmaal;+ en Ha̱man was neergevallen op het rustbed+ waarop E̱sther lag. Dientengevolge zei de koning: „Dient ook nog de koningin verkracht te worden, bij mij in huis?” Het woord zelf ging uit de mond van de koning,+ en men bedekte Ha̱mans gezicht. 

14 De woede van een koning betekent boodschappers van de dood;+ maar de wijze man, die wendt haar af.*+

2 De verschrikking van een koning is een gegrom als van een jonge leeuw met manen.+ Al wie zijn verbolgenheid tegen zich richt, zondigt tegen zijn eigen ziel.+

12 Hierom werd de koning zelf toornig en zeer verbolgen,+ en hij zei alle wijzen van Ba̱bylon* om te brengen.+ 

41 Maar tot die aan zijn linkerhand zal hij dan zeggen: ’Gaat weg van mij,+ GIJ die zijt vervloekt, in het eeuwige vuur+ dat voor de Duivel en zijn engelen+ is bereid.