Psalmen

35 Verdedig toch mijn zaak, o Jehovah,* tegenover mijn tegenpartijen;+

Strijd tegen hen die mij bestrijden.+

 2 Grijp de beukelaar en het grote schild,+

En sta toch op, mij te hulp,+

 3 En trek de speer en de dubbele bijl om hen die mij achtervolgen tegemoet te gaan.+

Zeg tot mijn ziel: „Ik ben uw redding.”+

 4 Mogen beschaamd en te schande worden wie mijn ziel zoeken.+

Mogen achterwaarts wijken en schaamrood worden wie rampspoed tegen mij beramen.+

 5 Mogen zij als kaf voor de wind worden,+

En laat Jehovah’s engel [hen] voortdrijven.+

 6 Laat hun weg tot duisternis en glibberige plaatsen worden,+

En laat Jehovah’s engel hen achtervolgen.

 7 Want zonder reden hebben zij hun vangnetkuil voor mij verborgen;+

Zonder reden hebben zij die voor mijn ziel* gegraven.+

 8 Laat het verderf over hem komen zonder dat hij het weet,+

En laat zijn eigen net dat hij verborgen heeft, hem vangen;+

Laat hem er ten verderve in vallen.+

 9 Maar laat mijn eigen ziel blij zijn in Jehovah;+

Laat haar uitbundige vreugde hebben in zijn redding.+

10 Ja, laten al mijn beenderen zeggen:+

„O Jehovah, wie is als gij,+

Die de ellendige bevrijdt van wie sterker is dan hij,+

En de ellendige en arme van degene die hem berooft?”+

11 Gewelddadige getuigen staan op;+

Wat ik niet geweten heb, vragen zij mij.+

12 Zij vergelden mij kwaad voor goed,+

Smartelijke beroving voor mijn ziel.+

13 Wat mij betreft, wanneer zij ziek werden, was mijn kleding een zak,+

Met vasten kwelde ik mijn ziel,+

En op mijn boezem placht mijn eigen gebed terug te keren.+

14 Als om een metgezel, als om een broer van mij,+

Zo liep ik rond als iemand die rouwt om een moeder.+

Bedroefd boog ik mij neer.

15 Maar bij mijn kreupel gaan verheugden zij zich en vergaderden zich;+

Zij verzamelden zich tegen mij,+

Terwijl zij [mij] neersloegen zonder dat ik het wist;+

Zij verscheurden [mij] en zwegen niet stil.+

16 Onder de afvalligen, die spotten om een koek,*+

Was er een geknars* van hun tanden, ja, tegen mij.+

17 O Jehovah,* hoe lang zult gij [het] blijven aanzien?+

Breng mijn ziel toch weder van hun verwoestingen,+

Ja, mijn enige*+ van de jonge leeuwen met manen.

18 Ik wil u prijzen in de grote gemeente;*+

Onder een talrijk volk zal ik u loven.+

19 O mogen zij die zonder grond mijn vijanden zijn, zich niet over mij verheugen;+

Wat hen betreft die mij zonder reden haten, laten zij niet met het oog knippen.+

20 Want niet van vrede spreken zij;+

Maar tegen de stillen der aarde

Blijven zij bedrieglijke dingen beramen.+

21 En zij sperren tegen mij hun mond wijd open.+

Zij hebben gezegd: „Ha! Ha! ons oog heeft [het] gezien.”+

22 Gij hebt [het] gezien, o Jehovah.*+ Blijf niet zwijgen.*+

O Jehovah,* houd u niet ver van mij.+

23 Ontwaak toch* en word toch wakker voor mijn recht,+

O mijn God, ja Jehovah,* voor mijn rechtsgeding.+

24 Richt mij naar uw rechtvaardigheid, o Jehovah,* mijn God,+

En mogen zij zich niet over mij verheugen.+

25 O mogen zij niet in hun hart zeggen: „Ha, onze ziel!”*+

Mogen zij niet zeggen: „Wij hebben hem verzwolgen.”+

26 Laten te zamen beschaamd en schaamrood worden+

Wie verheugd zijn over mijn rampspoed.+

Laten met schaamte en schande bekleed worden+ wie een groot air tegen mij aannemen.+

27 Laten een vreugdegeroep aanheffen en zich verheugen wie behagen scheppen in mijn rechtvaardigheid,+

En laten zij voortdurend zeggen:+

„Jehovah* worde grootgemaakt, die behagen heeft in de vrede van zijn knecht.”+

28 En laat mijn eigen tong met gedempte stem van uw rechtvaardigheid gewagen,+

Van uw lof de gehele dag.+