Volgt u de raad van een dokter op?
WAT is op het punt van roken de verantwoordelijkheid van een arts? Enkel het behandelen van mensen die aan met roken verband houdende ziekten lijden? Dr. Louis Sullivan, secretaris-generaal bij het Amerikaanse Ministerie van Volksgezondheid en Welzijnszorg, is van mening dat artsen veel meer moeten doen. Hij schreef onlangs in The Journal of the American Medical Association: „Op artsen rust de verantwoordelijkheid patiënten op de hoogte te stellen van de gevolgen van roken voor de gezondheid, patiënten die niet roken te helpen er niet mee te beginnen, en rokers te helpen met de gewoonte te stoppen.”
Waarom moeten artsen zich zo bezighouden met het leven en de keuzen van hun patiënten? Dr. Sullivan voert aan: „Roken is iets waar mensen voor kiezen, maar het is een slechte keus.” Daarvan geeft hij onomstotelijke bewijzen: „Elk jaar kost roken bijna 400.000 Amerikanen het leven; dat is meer dan 1000 mensen per dag, ofte wel meer dan een op de zes sterfgevallen in ons land. Het aantal Amerikanen dat jaarlijks sterft aan ziekten die te wijten zijn aan roken, overtreft het aantal Amerikanen dat in de Tweede Wereldoorlog het leven heeft verloren.”
Speciaal met betrekking tot vrouwen citeert Sullivan verdere verontrustende bevindingen: „Longkanker heeft borstkanker ingehaald als de meest voorkomende oorzaak van dood door kanker bij vrouwen. Vrouwen die roken, hebben driemaal zoveel kans op een hartaanval als vrouwen die nooit gerookt hebben, en vrouwelijke rokers riskeren een slechte gezondheid en dood door emfyseem en andere met roken verband houdende ziekten. Vrouwen die tijdens de zwangerschap roken, lopen meer kans op miskramen, baby’s met een laag geboortegewicht en kinderen die heel jong sterven.”
Tegen de achtergrond van deze ontstellende feiten signaleert dr. Sullivan dat er nog steeds aanzienlijke druk op mensen wordt uitgeoefend om hen tot roken te brengen. Hij hekelt de op minderheden gerichte reclamecampagnes voor sigaretten als „verachtelijk”. Hij uit ook zijn ontzetting over het listige gebruik van jonge, aantrekkelijke fotomodellen op vrolijke, zonnige locaties om jongeren de indruk te geven dat roken gezond en aantrekkelijk is. In werkelijkheid zouden als de rookcijfers niet veranderen, vijf miljoen thans levende kinderen wel eens de dood kunnen vinden door met roken verband houdende ziekten. „Dat”, zo drukt dr. Sullivan zijn collega-artsen op het hart, „is een ramp die wij moeten voorkomen.”
Of artsen deze ramp werkelijk zullen voorkomen, blijft twijfelachtig. Dr. Sullivan merkt op: „Helaas blijven sommige artsen roken, waarmee zij hun patiënten en medewerkers een slecht voorbeeld geven en op iedereen die hen kent de boodschap overbrengen dat de gezondheid niet zo belangrijk is.”