Jonge mensen vragen . . .

Waarom moet ik zo vroeg thuis zijn?

„MOETEN jullie ’s avonds op een bepaalde tijd thuis zijn?”, vroeg Ontwaakt! aan een groep jongeren. Het antwoord was een vrijwel eenstemmig ja! De volgende vraag ontlokte echter een verscheidenheid van antwoorden. Wij vroegen: „Tot hoe laat vinden jullie dat je weg moet mogen blijven?”

„Ik denk dat je moet doen wat je ouders ook zeggen”, zei de tiener Monica.a Bill was het daar niet mee eens. „Ik vind niet dat zij je moeten zeggen wanneer je thuis moet zijn”, wierp hij tegen. „Toen zij jong waren, zal het ze waarschijnlijk toch ook wel eens gelukt zijn laat thuis te komen.” Een tiener genaamd Sally probeerde een middenweg te vinden: „Ik denk dat je thuis moet zijn op de tijd dat je ouders dat willen — zolang het maar niet vóór acht uur ’s avonds is.” Ten slotte was er Jerry, die van hen allen kennelijk de meest uitgesproken mening had. Hij zei: „Waarom kunnen we hen, in plaats dat ze ons zeggen dat we op een bepaalde tijd thuis moeten zijn, niet gewoon opbellen om te zeggen waar we zijn? Ze zouden meer begrip moeten hebben.”

Wat je persoonlijke mening ook mag zijn, je ouders willen hoogstwaarschijnlijk wel dat je op een bepaalde tijd thuis bent. Het kan een vaste regel zijn: ’Zorg dat je om tien uur thuis bent, anders zwaait er wat!’ Of misschien beslissen je ouders per geval hoe laat je thuis moet zijn. „Nadat ze in overweging hebben genomen met wie ik op stap ben en waar we heen zijn,” zegt een meisje van zestien dat in het tijdschrift ’Teen werd geciteerd, „stellen ze een tijd vast waarop ik thuis moet zijn. Het hangt er helemaal van af met wie en waarheen ik ga.” Zelfs de enkeling onder de jongeren die ogenschijnlijk onbeperkte vrijheid geniet, moet zijn ouders gewoonlijk toch enig idee geven van waar hij uithangt en wanneer hij thuis zal komen.

De meeste jongeren hebben kennelijk niet al te veel moeite met zulke beperkingen. Maar sommigen bezien het vereiste om op een bepaalde tijd thuis te zijn als meer dan een klein ongemak of iets wat persoonlijke plannen vervelend in de war stuurt. Jane Rinzler citeert in haar boek Teens Speak Out een zestienjarig meisje dat klaagde: „Ik voel me net een klein kind dat niet zijn eigen leven kan leiden.” Anderen vinden het verschrikkelijk op een bepaalde tijd thuis te moeten zijn wegens de ergernissen die het met zich meebrengt. Eén meisje zei: „Voordat ik de deur uit ga, moet ik mijn moeder vertellen waar ik naar toe ga, met wie ik ga, hoe ik erheen ga en hoe ik terugkom.”

Op tijd thuis zijn — vanuit het standpunt van ouders

Waarom kunnen je ouders je niet gewoon zelf laten bepalen wanneer je komt en gaat? Welnu, denk eens aan een beperking die God de natie Israël bij een zekere gelegenheid oplegde. Op de avond van de eerste paschaviering in 1513 v.G.T. gebood God de Israëlieten: „Niemand van u dient tot de morgen de ingang van zijn huis uit te gaan” (Exodus 12:12, 22). Was God onredelijk? Nee. Dit behoedde hen ervoor door Jehovah’s engel gedood te worden!

Hoewel de situatie in deze tijd misschien bij lange na niet om zulke strikte maatregelen vraagt, hebben de meeste ouders gegronde redenen om te proberen hun tienerkinderen te beschermen. Het is per slot van rekening alleen maar natuurlijk dat ouders zich zorgen maken om hun kinderen. De ouders van Jezus Christus verkeerden „in doodsangst” toen zij niet wisten waar hij was — en hij was een volmaakt kind! (Lukas 2:41-48) Je ouders weten dat jij verre van volmaakt bent. Daarom zullen zij zich af en toe vast zorgen om je maken, ook al ben je niet het type dat op moeilijkheden uit is. Hoe komt dat?

Doordat je ouders weten hoe krachtig „de begeerten die aan de jeugd eigen zijn” wel kunnen zijn (2 Timotheüs 2:22). Zij weten misschien ook uit eigen ervaring dat ’een aan zichzelf overgelaten knaap [of meisje] zijn moeder beschaamd zal maken’ (Spreuken 29:15). Eén ouder bekende: „Ik was een erg onhandelbare tiener. Ik weet wat je voor je ouders kunt verbergen.” Dus als je ouders horen van vrij seksueel verkeer onder tieners, alcoholmisbruik en drugs, of wilde buurtfeestjes, zouden zij terecht kunnen concluderen dat enige restricties op hun plaats zijn.

Je ouders kunnen ook met reden bezorgd zijn voor je veiligheid. De bijbel vertelt ons dat toen het nogal lang duurde voordat de zonen van de patriarch Jakob terug waren uit de omgeving van Sichem, Jakob tegen zijn zoon Jozef zei: „Ga alstublieft. Zie of uw broers gezond en wel zijn . . . en breng mij dan verslag uit” (Genesis 37:13, 14). Dit was geen ziekelijke bezorgdheid. Wegens de gebeurtenissen die zich enkele jaren voordien in Sichem hadden afgespeeld, was het een gevaarlijke plaats voor Jakobs zonen om zich op te houden! — Genesis hfdst. 34.

De wereld is tegenwoordig heel wat gevaarlijker dan in bijbelse tijden — of zelfs dan toen je ouders jonger waren. Wij bevinden ons verder dan ooit in „de laatste dagen”, een periode waarvan de bijbel heeft voorzegd dat ze gekenmerkt zou worden door „kritieke tijden . . . die moeilijk zijn door te komen”. Het Griekse woord dat vertaald is met ’moeilijk door te komen’, kan ook worden weergegeven met „gevaarlijk”, „zwaar” en „boos” (Douay, Statenvertaling, Petrus-Canisiusvertaling). Veel mensen in deze tijd zijn „zonder zelfbeheersing” of „gewelddadig” (2 Timotheüs 3:1-5; Today’s English Version). Geweldmisdrijven, met inbegrip van verkrachting en moord, behoren tegenwoordig dan ook tot de afschuwelijke realiteit van het leven.

Je ouders weten ook dat de kans dat je in moeilijkheden verzeild raakt, toeneemt naarmate het later op de avond wordt. „Laat op de avond kunnen er akelige dingen gebeuren,” erkende een jong meisje tegenover Ontwaakt!, „en je ouders proberen je te beschermen.” Een andere jongere verklaarde: „Na middernacht zijn er heel wat dronken automobilisten op de weg, en het is het beste om dan niet meer op straat te zijn.”

Maar er zijn ook morele gevaren. Naarmate de avond vordert, nemen de remmingen vaak af en verruwt het gedrag. De bijbel brengt losbandig gedrag daarom terecht in verband met de avonduren. In Jesaja 5:11 sprak God een „wee” uit over degenen die „tot laat in de avondschemering blijven hangen zodat de wijn zelf hen verhit”. (Vergelijk 1 Thessalonicenzen 5:7.) Je ouders kunnen daarom bang zijn dat hoe later het wordt, des te groter het gevaar is dat je betrokken raakt bij wilde feestjes, alcoholmisbruik of seksuele immoraliteit. Als je niet thuis bent wanneer dat volgens je ouders zou moeten, maken zij zich dus waarschijnlijk ongerust. En zij hebben recht op een verklaring.

Een jong meisje vertelt: „Op een keer bleef ik tot laat bij een vriendin thuis. Mijn moeder wist niet waar ik was, dus ging ze naar me op zoek. Ze begon de hele buurt door te lopen terwijl ze mijn naam riep!” Gênant? Ongetwijfeld. Maar een moeder legde uit: „Telkens wanneer [mijn dochters] nog niet thuis zijn als het al donker is, betrap ik me erop dat ik me de ergste dingen in het hoofd haal.”

Het betekent dat zij om je geven

Maar als losbandig gedrag nu eens helemaal niet in je opkomt? Als je gewoon wat tijd met je vrienden wilt doorbrengen? Toegegeven, het kan frustrerend zijn thuis te moeten blijven als anderen van jouw leeftijd wel weg mogen. Het kan ook pijnlijk zijn om aan vrienden uit te moeten leggen dat je niet met hen mee kunt omdat je vroeg thuis moet zijn. Maar als je er goed over nadenkt, schuilt er heel wat waarheid in de opmerking van een jongere genaamd Leslie. Zij zegt: „Wat ga je om twaalf uur doen dat je niet ook om acht uur kunt doen?” Met andere woorden, kun je niet van de meeste heilzame vormen van ontspanning genieten tijdens de uren dat mensen normaal gesproken op zijn? Waarom dan de gevaren geriskeerd die je loopt als je te laat van huis bent?

Nog een punt om over na te denken is: Maak je door ’s avonds laat op te blijven een goed gebruik van je tijd? De bijbel geeft christenen de aanmoediging: „Ziet er daarom nauwlettend op toe hoe gij wandelt, niet als onwijzen, maar als wijzen, de gelegen tijd voor uzelf uitkopend, omdat de dagen goddeloos zijn” (Efeziërs 5:15, 16). Zal laat opblijven bovendien bevorderlijk zijn voor je schoolwerk, of je helpen je huishoudelijke taken klaar te krijgen? Zal het een belemmering vormen voor je concentratievermogen op christelijke vergaderingen?

Ten slotte kun je proberen de beperking die je ouders je opleggen te bezien als een uiting van hun liefde. De schrijver Clayton Barbeau stelt in zijn boek How to Raise Parents de vraag: „Wat zou je ervan denken als ik, als je ouder, tegen je zou zeggen: ’Het kan me niet schelen of je drugs gebruikt of drinkt of rookt. Het maakt me niets uit of je hard rijdt. Het interesseert me niet tot hoe laat je wegblijft. . . .’ Wat zou ik daarmee te kennen geven? Natuurlijk: ik zou zeggen: ’Ik houd niet van je. Ik geef niets om je. Je bent onbelangrijk voor me.’” Goed, misschien ben je soms ineens flink jaloers op jongeren die meer vrijheid genieten. Maar bedenk: „Wie zijn roede inhoudt, haat zijn zoon, maar wie hem liefheeft, die zoekt hem werkelijk met streng onderricht.” — Spreuken 13:24.

Je hele leven lang zul je je aan regels en restricties moeten houden. Waarom dan bezwaar gemaakt tegen een eenvoudig gebod om op tijd thuis te zijn? Het is waar dat zulke beperkingen soms onredelijk kunnen zijn, en een toekomstig artikel zal je helpen aan zo’n situatie het hoofd te bieden. Gewoonlijk doe je er echter verstandig aan met je ouders samen te werken en te proberen hun gevoelens te begrijpen. Spreuken 28:7 zegt: „Een verstandige zoon neemt de wet in acht.” Mettertijd zul je de kwestie misschien bezien zoals een bepaalde jonge vrouw, die zegt: „Ik begreep niet waarom mijn vader en moeder zo beschermend voor me waren en boos op me werden als ik te laat thuiskwam. Nu ik zelf een ouder ben, weet ik waarom mijn moeder opbleef om op me te wachten. Omdat ze om me gaf!”

[Voetnoot]

[Illustratie op blz. 21]

Jongeren vinden het vaak verschrikkelijk om vroeg thuis te moeten zijn