DAVID, STAD VAN.

De naam die aan de „vesting Sion” werd gegeven nadat deze op de Jebusieten was veroverd (2 Sam. 5:6-9). Men verstaat onder het desbetreffende gebied de zich van de berg Moria naar het Z. uitstrekkende gebergte-uitloper. Het lag dus ten Z. van de plaats waar Salomo later de tempel bouwde. Tegenwoordig is dit smalle zuidelijke plateau aanzienlijk lager dan de berg Moria. Volgens Josephus hebben de Makkabeeën (of Hasmoneeën) in de 2de eeuw v.G.T. de kam van de heuvel afgegraven opdat deze niet even hoog zou schijnen als het tempelterrein. Het is dus mogelijk dat er in de oudheid minder verschil in hoogte was, hoewel het zuidelijke plateau toch nog lager dan de tempelberg was.

De Stad van David was als „vesting” zeer gunstig gelegen, daar ze aan drie kanten door diepe dalen beschermd werd, in het W. door het Tyropeondal en in het O. door het Kidrondal, dat zich aan het zuidelijke einde van de gebergte-uitloper met het dal van Hinnom verenigt (1 Kron. 11:7). De stad moest hoofdzakelijk slechts in het N. beschermd worden, en hier werd de bergkam steeds smaller, wat een aanval uiterst moeilijk maakte. De noordelijke grens van deze „Stad van David” heeft men nog niet nauwkeurig vastgesteld, hoewel sommige geleerden de bovengenoemde smalle plaats waarschijnlijk achten. In de loop der eeuwen zijn de dalen voor een groot deel door puin opgevuld, waardoor thans de strategische ligging en sterkte van de stad minder opvallen. De oude Stad van David was volgens schattingen hoogstens 3 of 4 ha groot. Ze werd „Stad van David” genoemd omdat David daar zijn koninklijke residentie vestigde nadat hij zeven en een half jaar in Hebron had geregeerd.

[Kaart op blz. 289]

STAD VAN DAVID

BERG SION

BERG MORIA

Tempel

Tyropeondal

Kidrondal

Dal van Hinnom

Gihon