De moderne geschiedenis van Jehovah’s getuigen

Deel 30: De Internationale vergadering in 1953

DE REEDS vroeg aangekondigde en door Jehovah’s getuigen in het Yankee-stadion te New York belegde „Vergadering der Nieuwe-Wereldmaatschappij” werd van 19 tot en met 26 juli 1953 geschiedenis.

Ja, het werd de grootste Amerikaanse religieuze vergadering aller tijden. Het hoogtepunt werd zondag bereikt, toen een recordaantal bezoekers van 165.829 het stadion en de nabijgelegen vergadertenten tot op de laatste plaats toe vulde. Er waren uit zesennegentig verschillende landen der aarde getuigen gekomen en in twintig talen werden er vergaderingen gehouden.

Het was een reusachtige onderneming zulke grote aantallen mensen acht dagen lang onder te brengen. Het huisvestingscomité had op elke beschikbare slaapplaats in de stad New York beslag weten te leggen, en ondergebracht werden de congresgangers! Evenals tijdens de wereldvergadering in 1950 lag de kampeerwagenstad bij Plainfield in New Jersey, doch dit maal besloeg ze veel meer oppervlakte. De bevolking er van steeg tot het ongelofelijke aantal van 45.453 inwoners. Tijdens de grootste onderdompeling ter wereld werden er 4640 personen gedoopt. Acht dagen lang en nog weken daarna werd er via alle beschikbare nieuwsmediums — pers, radio, journaalfilms, televisie — over deze vergadering gesproken.a

Tot haar leedwezen moest de oude wereld constateren dat er thans een reine, rechtschapen, groeiende, door God gezegende en begunstigde uitdagende Nieuwe-Wereldmaatschappij op het wereldtoneel was verschenen. De valse religie begon overschaduwd te worden door de lof welke Jehovah door al Zijn ware aanbidders op aarde werd toegezwaaid. Op de gehele aarde hebben grote scharen mensen en hun regeerders achting en respect voor Jehovah’s getuigen en hun activiteiten gekregen.

„Met Jehovah’s getuigen valt niet te spotten,” stond er in een onder Vaticaanse invloed staand Amerikaans tijdschrift in het najaar van 1955, waarbij een foto van de vergadering in 1953 in het Yankee-stadion was afgedrukt; het voegde er aan toe: „Natuurlijk dienen katholieken niets met hen of hun lectuur uitstaande te hebben, vooral wanneer een bepaald gebied door een intensieve actie van getuigen wemelt. . . . Wij kunnen twee lessen van deze misleide mensen leren: de les van innige toewijding aan het Geloof, en de les van enthousiaste, ijverige Katholieke Actie welke niets kost.”b

Op dit grootse achtdaagse congres werd er waarlijk een vloed van nieuwe publikaties aan de congresgangers voor hun zelf en voor de verspreiding aan de mensen in de stad New York en op de gehele aarde vrijgegeven. In die acht dagen gingen er in totaal 3.073.675 stuks lectuur over de toonbanken van de lectuurstands. Boven aan de lijst der nieuwe publikaties stond het eerste deel van de New World Translation of the Hebrew Scriptures. Verder behoorden daartoe de nieuwe boeken „Make Sure of All Things” en „New Heavens and a New Earth”, de brochures Basis voor geloof in een nieuwe wereld, „Preach the Word” en Na Armageddon — Gods nieuwe wereld in het Engels en nog vele andere publikaties in andere talen.

De administratie en organisatie van dit recordcongres was magnifiek voor elkaar; onder andere dank zij de meer dan twintigduizend vrijwilligers. Snel werden de duizenden aanwezigen gevoed, ja, er werd zelfs een betere service gegeven en beter voedsel uitgereikt dan tijdens de vergadering van 1950 — wat toen reeds een wonder was. Het achtdaagse programma in 1953 was gevuld met geestelijk onderricht, raad, nieuwe waarheidslichtpunten en demonstraties over de evangeliebediening en de praktische leefwijze der nieuwe wereld. Bijna alle onderdelen van de vergadering werden door het radiostation van het Genootschap, WBBR, uitgezonden.

De eerste dag van het congres, zondag 19 juli, de dag van de „Vier hoeken der aarde,” stond in het teken van de diploma-uitreiking van de eenentwintigste klas van Gilead. 127 leerlingen uit achtentwintig landen hadden daar een opleiding genoten en ontvingen nu hun toewijzing om in vierenveertig landen zendingswerk te gaan verrichten. Behalve de lezing van broeder Knorr over „Thans als een maatschappij der Nieuwe Wereld leven,” werden er op de „Noord-Amerika-dag” verslagen uitgebracht door de bijkantoordienaren en zendelingen in dat werelddeel. Op dinsdag, de „Dag der eilanden in de Atlantische Oceaan,” werden er berichten verhaald uit dat gedeelte der wereld. Op woensdag, de „Zuid-Amerika-dag,” hoorde men bezielende verslagen aan van de geweldige expansie aldaar. ’s Middags werd er een hoogtepunt bereikt toen de lezing „Wandel in de naam van Jehovah, onze God, voor altoos” werd uitgesproken en aan de enthousiaste aanwezigen het eerste deel van de New World Translation of the Hebrew Scriptures werd vrijgegeven. Behalve dat er donderdags, de „Azië-dag,” met gespannen aandacht naar de kleurrijke berichten uit dat werelddeel werd geluisterd, namen allen ook de lezing, de „Nieuwe-Wereldmaatschappij aangevallen uit het verre Noorden” gretig in zich op. Vrijdag was de „Afrika-dag” en zaterdag de „Europa-dag.” Het hoogtepunt op zaterdag was de lezing van broeder Knorr over „De vlucht naar veiligheid met de Nieuwe-Wereldmaatschappij.” ’s Zondags, 26 juli, de „Dag der eilanden in de Stille Oceaan,” bereikte het congres zijn hoogtepunt met de openbare lezing „Na Armageddon — Gods nieuwe wereld.” Sprekers uit alle delen der wereld hadden een aandeel aan dit programma waarin het hoogstaandste onderwijs werd geboden.

Het thema van Jehovah’s nieuwe wereld, waarop tijdens deze historische vergadering in New York zo passend de nadruk werd gelegd, ligt nog steeds vers in het geheugen der getuigen. Zij namen de rijke kennis welke zij hadden opgedaan, mee naar huis en zij waren vol verlangen de op maandag in het Yankee-stadion aangenomen resolutie ten uitvoer te brengen, waarin een definitie werd gegeven van de Nieuwe-Wereldmaatschappij en waarin hun vaste besluit onder woorden werd gebracht hecht verenigd te blijven door de onverbreekbare banden welke zonder onderscheid alle rassen, kleuren, talen, stammen of natiën samenbinden, en te blijven nakomen wat hun als Jehovah’s getuigen was opgedragen.c Alhoewel de getuigen aan de hand van de Schrift hadden vernomen van Satans aanstaande wereldomvattende aanval op de Nieuwe-Wereldmaatschappij, ging geen van hen bevreesd naar huis. Zij keerden daarentegen blijgestemd en gelukkig huiswaarts, want zij wisten dat hun grote God en Beschermer, Jehovah, hen door de toekomstige aanval heen zou beschermen, mits zij nu hun plicht vervulden in verband met de bediening. Er was de nadruk gelegd op de apostolische manier van het prediken van huis tot huis en allen waren bereid nog meer hun krachten voor de prediking in te spannen.

In de maanden welke op juli 1953 volgden, werden er in alle vijf werelddelen aanvullende congressen gehouden. Alle werden op dezelfde wijze georganiseerd en volgden een naar de plaatselijke omstandigheden aangepast schema van het ene programma. Het was hartroerend te zien welk een organisatorisch initiatief bekwame getuigen in alle delen der aarde aan de dag legden en hoe zij de beschikbare materialen gebruikten om hun plaatselijke nationale vergadering tot een succes te maken. Op vele plaatsen had men de aardige opbouw van het podium van het Yankee-stadion weliswaar kleiner, maar niettemin kleurrijk en prachtig nagemaakt. Zelfs de inheemse Afrikanen waren dagenlang van tevoren al bezig met het optrekken van bekwaam ontworpen en uitgedachte hutten of op openluchtstadions gelijkende vergaderplaatsen en andere bouwwerken zoals slaapplaatsen. In het bos wekten zij elektriciteit op om de vrijwillige werkers in de uren waarin de zon onder was, van licht te voorzien, opdat de bouwwerkzaamheden volgens schema afgewerkt konden worden. Er werden leidingen gelegd en water geleverd voor de veldkeukens, zodat het cafetaria op theocratische wijze werkzaam kon zijn.

Of Jehovah’s getuigen nu in Australië, Afrika, Europa of de beide Amerika’s wonen, zij zijn gewend op een nieuwe wijze gemeenschappelijk gevoed te worden, met elkaar om te gaan, bouwmoeilijkheden en andere hinderpalen te overwinnen. Hun pas verkregen eenheid, heldere kijk op en begrip van de ene nieuwe wereld onder Jehovah’s Koning Christus Jezus, maakt hen waarlijk tot een nieuw volk. Zelfs bergenhoge tegenstand ontmoedigt hen niet noch wordt hun ijver voor hun levende God er door bekoeld. De kinderen komen samen met hun ouders naar deze grote theocratische feesten en leren al spoedig zich naar de methoden der nieuwe wereld te gedragen. Deze congressen in 1953 en andere organisatorische bezigheden van het Genootschap zijn dramatisch vastgelegd in de film „De Nieuwe-Wereldmaatschappij in actie.”

Bij de praktische omvorming van de denk- en handelwijze van Jehovah’s volk behoort dit bijeenkomen in grote menigten. Allen doen dezelfde congreservaringen op, ontvangen dezelfde geestelijke onderwijzingen en tonen Jehovah hun dank op dezelfde wijze. In liefdevolle eenheid worden op het congres gebeden van lof tot Jehovah opgezonden. Ook de massa-zang van Koninkrijksliederen openbaart dat zij één van hart zijn. Bij zulke gedenkwaardige gebeurtenissen waken Jehovah’s engelen naarstig over hen en verschaffen hun de door Hem beloofde onzichtbare bescherming (Hebr. 1:14, NW). Het is thans Jehovah’s bestemde tijd waarin zijn volk op zulke zichtbare vergaderingen zou bijeenkomen, en hij beveelt zijn engelen hen te beschermen. Evenals Jehovah’s werkzame kracht zich op de scheppingsdagen her en der over het oppervlak der wateren bewoog, beweegt Jehovah’s heilige geest op deze grote congressen zich bestendig her- en derwaarts over de verzamelde menigte om de werkzaamheden in juiste banen te leiden en het geestelijke voedingsprogramma tot een succes te maken (Gen. 1:2, NW). Daarom zijn deze vergaderingen evenals in Mozes’ dagen „heilige congressen.” Wanneer men met Jehovah’s getuigen bijeenkomt, voelt men zich letterlijk omgeven door een sfeer van zekerheid en vrede, vreugde en geluk, hetgeen zo is omdat Jehovah’s engelen en zijn geest ten dienste staan.

(Slot volgt)

[Voetnoten]