Echtgenoten, aanvaardt uw verantwoordelijkheden als gezinshoofd

„Ik ben bekend met hem geworden opdat hij zijn zonen en zijn huisgezin na hem moge gebieden, zodat zij stellig Jehovah’s weg zullen houden om rechtvaardigheid en recht te doen; opdat Jehovah stellig over Abraham moge brengen wat hij omtrent hem gesproken heeft.” — Gen. 18:19, NW.

1. Wie stellen belang in dit onderwerp? Waarom?

HET onderwerp van dit artikel is voor christelijke mannen, hun vrouw en hun gezin stellig van belang. Wij geloven trouwens dat het eigenlijk alle mensen aangaat, ook u, zelfs al bent u wellicht geen aanbidder van Jehovah God, een van Jehovah’s christelijke getuigen, of al verklaart u misschien de „christelijke religie” helemaal niet aan te hangen. Gezinsproblemen zijn universeel. Overal ter wereld krijgen gehuwde mannen en vaders het gevoel dat de problemen hun boven het hoofd groeien. Waar beginnen de verantwoordelijkheden van gehuwde mannen eigenlijk? Hoever strekken ze zich uit? Is er een betrouwbare gids waartoe echtgenoten zich kunnen wenden en die hun werkelijke, praktische hulp biedt? Wij zeggen van wel en daarom vestigen wij uw aandacht op het volgende onderwerp, dat Jehovah’s getuigen op hun christelijke congressen in 1966 aan een beschouwing hebben onderworpen.

2. Wat moeten alle christelijke gezinsleden begrijpen?

² Met het oog op het feit dat in monogame huwelijken 50 percent van de echtelieden uit mannen bestaat, hebben de verantwoordelijkheden die zij als hoofd van het gezin dragen, op velen van Jehovah’s volk betrekking. De andere 50 percent van de gehuwde personen, de vrouwen, en de overige gezinsleden, de kinderen, moeten eveneens begrijpen dat met de positie van gezinshoofd verantwoordelijkheden gepaard gaan die deze mannen op zich moeten nemen, willen zij zich van hun schriftuurlijke voorrechten en verplichtingen kwijten. Deze verantwoordelijkheden bestaan werkelijk en ze dienen aanvaard te worden. Wij weten dit omdat dergelijke verantwoordelijkheden op verschillende manieren op onbetwistbare wijze in de bijbel zijn vastgelegd.

3. (a) Welke regelingen uit de oudheid vormen thans nuttige voorbeelden? (b) Waarom is Jehovah „bekend met [Abraham] geworden”?

³ Ze blijken uit de gezinsorganisatie die in het begin door Jehovah God werd ingesteld, zoals uit Gods regeling ten aanzien van Adam en Eva en ook uit het gezin van zijn dienstknechten die na de vloed uit de ark te voorschijn kwamen. De gehuwde mannen die Jehovah Gods goedkeuring genoten, vormen schriftuurlijke voorbeelden voor christelijke echtgenoten. Zo’n gezinshoofd was Noach, over wie staat vermeld: „Noach was onder zijn tijdgenoten een rechtvaardig en onberispelijk man; Noach wandelde met God. En Noach verwekte drie zonen: Sem, Cham en Jafeth” (Gen. 6:9, 10). Nog een voorbeeld is Abraham, over wie Jehovah zei: „Ik ben bekend met hem geworden opdat hij zijn zonen en zijn huisgezin na hem moge gebieden, zodat zij stellig Jehovah’s weg zullen houden om rechtvaardigheid en recht te doen, opdat Jehovah stellig over Abraham moge brengen wat hij omtrent hem gesproken heeft” (Gen. 18:19, NW). Er valt niet aan te twijfelen dat deze echtgenoten, Noach en Abraham, het hoofd van hun gezin waren.

4, 5. Noem nog meer bijbelse ondersteuningen voor het feit dat het hoofd van het gezin verantwoordelijkheden heeft.

⁴ De bijbel toont aan welke verantwoordelijkheden er aan de positie van gezinshoofd verbonden zijn, door het voorbeeld van Christus Jezus te verschaffen, die de echtgenoot en het hoofd van zijn gemeente wordt genoemd. Hierin wordt onder andere rechtstreeks verklaard: „Laten vrouwen onderworpen zijn aan hun man als aan de Heer, want de man is het hoofd van zijn vrouw, evenals ook de Christus het hoofd van de gemeente is, hij als redder van dit lichaam. Ja, evenals de gemeente onderworpen is aan de Christus, zo moeten ook vrouwen het zijn aan hun man, in alles.” — Ef. 5:22-24.

⁵ In de volgende verzen 25-33 van Efeziërs hoofdstuk vijf wordt de liefdevolle verhouding van het gezinshoofd verder besproken, waarbij wordt aangetoond dat de man verantwoordelijkheden als gezinshoofd draagt, aangezien de vrouw hier als hulp en tegenhanger van de echtgenoot en als het dierbare bezit van haar man en eigenaar wordt beschouwd (Gen. 2:18-24). Wat een verantwoordelijkheden brengt dit voor de echtgenoot mee!

6. Wat is de strekking van Galaten 4:1, 2 met betrekking tot de verantwoordelijkheden van een vader?

⁶ Nog een punt waaraan wij moeten denken, is dat in Galaten 4:1, 2 kinderen met slaven worden vergeleken. Ja, slaven, maar beminde slaven, voor wie de vader verantwoordelijk is en jegens wie hij verplichtingen heeft die hij moet beseffen en aanvaarden. De Schrift brengt het als volgt onder woorden: „Nu zeg ik dat zolang de erfgenaam een klein kind is, hij in het geheel niet van een slaaf verschilt, al is hij heer van alle dingen, maar hij staat tot op de dag die tevoren door zijn vader bepaald is, onder mensen die met het toezicht belast zijn en onder beheerders.” Een klein kind is evenmin in staat voor zichzelf te zorgen als een slaaf, omdat het „in het geheel niet van een slaaf verschilt”. Zijn vader, de echtgenoot van zijn moeder, draagt de gehele verantwoordelijkheid die een meester jegens zijn slaaf zou hebben om in elk opzicht voor hem te zorgen.

7. Doet een echtgenoot er goed aan het voorgaande te negeren?

⁷ Hoe moet een christelijke echtgenoot dan tegenover deze verantwoordelijkheden staan? Gelooft hij dat de bijbel Gods waarachtige Woord is en dat God daarin niet liegt? Hij moet in de Heilige Schrift geloven; hij moet zijn taak als gezinshoofd op zich nemen. Wanneer hij dit doet, zullen zijn geloof en getrouwheid in deze aangelegenheid aan het licht treden. Doordat hij het christendom belijdt, zegt hij dat hij in eendracht is met zijn eigen hoofd, Christus Jezus, en, om 1 Johannes 2:6 aan te halen, „wie zegt in eendracht met hem te blijven, is verplicht ook zelf zó te blijven wandelen als hij gewandeld beeft”.

WAT HET BETEKENT GEZINSHOOFD TE ZIJN

8. Waarom moet er nu een definitie gegeven worden?

⁸ Indien een echtgenoot de verantwoordelijkheden die hij als gezinshoofd heeft, dus wenst te aanvaarden, wat neemt hij dan op zich? Wat is erbij betrokken? Uit de hoedanigheden voor opzieners blijkt dat zo iemand de leiding over zijn eigen huisgezin moet hebben, terwijl zijn kinderen aan hem onderworpen moeten zijn (1 Tim. 3:2-4). Wat houdt dit in? Wat betekent het hoofd van het gezin te zijn? Het is goed als wij in een woordenboek opzoeken wat het woord „hoofd” onder andere betekent.

9, 10. Wat wil het voor een echtgenoot zeggen hoofd te zijn (a) met betrekking tot de beslissingen die hij neemt, (b) met betrekking tot de leiding die hij geeft?

⁹ Volgens het woordenboek is een „hoofd” iemand die boven anderen staat, gezag over hen heeft, de meerdere is. Wij stellen er belang in te weten wat het wil zeggen het hoofd van een vrouw, van kinderen, van een gezin te zijn. Het hoofd heeft de beslissende stem in het gezin, maar daarmee is niet alles gezegd. De beslissende stem moet een juiste beslissing aangeven; de beslissing moet juist zijn. Hoe voortreffelijk is het voor vrouw en kinderen als de beslissende stem afkomstig is van iemand die „wijsheid en streng onderricht kent, de woorden des verstands onderscheidt, het strenge onderricht ontvangt dat inzicht, rechtvaardigheid en recht en oprechtheid verleent, om aan de onervarenen schranderheid te geven, aan een jonge man kennis en denkvermogen”. — Spr. 1:2-4, NW.

¹⁰ Hoofd zijn betekent leiding geven, echter meer dan dat, want de leiding die gegeven wordt, moet goed en voor alle betrokkenen de beste zijn. Een patroon wordt in Deuteronomium 4:5, 6 verschaft, waar wij volgens de Nieuwe-Wereldvertaling lezen: „Ik heb u voorschriften en rechterlijke beslissingen geleerd, juist zoals Jehovah, mijn God, mij geboden heeft, opdat gij aldus doet in het midden van het land waarheen gij gaat om het in bezit te nemen. En gij moet ze onderhouden en volbrengen, want dit is wijsheid van uw zijde en verstand van uw zijde voor de ogen van de volken die van al deze voorschriften zullen horen, en zij zullen stellig zeggen: ’Deze grote natie is ongetwijfeld een wijs en verstandig volk.’”

11, 12. Wat valt er te zeggen over het feit dat de echtgenoot een gids nodig heeft?

¹¹ Hoe kan een echtgenoot er dan zeker van zijn welke beslissingen hij voor zijn vrouw en gezin moet nemen, en welke weg hij bij het besturen van zijn en hun leven moet inslaan? Hoe kunt u, als echtgenoot, er zeker van zijn welke gedragslijn u moet volgen wanneer u de verantwoordelijkheden als gezinshoofd op u neemt en u ervan wilt kwijten? U weet uit de bijbel dat de verantwoordelijkheden bestaan en aanvaard dienen te worden. U weet wat het wil zeggen gezinshoofd te zijn. Hoe kunt u er echter zeker van zijn dat u zich op juiste wijze van de wonderbare, u door God geschonken verantwoordelijkheden kwijt?

¹² Kunnen wij die vraag beantwoorden? Jawel. Iemand zou kunnen zeggen: „O, wij weten het al, het antwoord is natuurlijk dat de bijbel de gids is.”

13. Welke overtuiging is noodzakelijk? Wie moet deze hebben?

¹³ Ja, de bijbel is de gids wanneer u zich van uw taak als gezinshoofd kwijt. Het is echter niet voldoende alleen maar van dit feit op de hoogte te zijn. U, echtgenoten, moet ervan overtuigd zijn dat dit zo is. U moet ervan overtuigd zijn dat u zonder de bijbel net als de meeste echtgenoten bent, die over het algemeen met de handen in het haar zitten. Aan Gods Woord hebt u wel degelijk een feilloos richtsnoer; hiervan moet u zonder meer overtuigd zijn. U als echtgenoot moet „praktische wijsheid en denkvermogen [beveiligen], en ze zullen leven voor uw ziel blijken te zijn en een bekoring voor uw keel. In dat geval zult gij in zekerheid uw weg bewandelen, en zelfs uw voet zal nergens tegen stoten. Wanneer gij ook maar neerligt, zult gij geen angst gevoelen; en gij zult stellig neerliggen, en uw slaap moet aangenaam zijn. Want Jehovah zelf zal inderdaad uw vertrouwen blijken te zijn.” — Spr. 3:21-24, 26, NW.

14. (a) Wat moet het gezinshoofd in het licht van Genesis 18:19 doen? (b) Wat wordt hier elk gezin aanbevolen als een vereiste van fundamenteel belang?

¹⁴ Indien u het hiermee eens bent (en als u aan Jehovah bent opgedragen en zijn Woord liefhebt, is dat stellig het geval), kunt u waardering hebben voor iets wat van fundamenteel belang is en dat u wellicht wel of misschien nog niet in uw gezin hebt ingesteld. Wij vestigen hier thans uw aandacht op als iets wat de basis is op grond waarvan u volledig voordeel kunt trekken van de bijbel als uw gids wanneer u zich van uw taak als gezinshoofd kwijt. Sta eens stil bij Jehovah’s goedkeurende woorden betreffende Abraham: „Ik ben bekend met [Abraham] geworden opdat hij zijn zonen en zijn huisgezin na hem moge gebieden, zodat zij stellig Jehovah’s weg zullen houden om rechtvaardigheid en recht te doen” (Gen. 18:19, NW). Dìt moet het gezinshoofd doen. Hij moet zijn zonen en zijn huisgezin gebieden, zodat zij Jehovah’s wegen zullen houden om rechtvaardigheid en recht te doen. Dit houdt in dat het niet voldoende is als de echtgenoot zelf weet wat er in de bijbel staat en een verstandelijk begrip van schriftuurlijke beginselen heeft. Er moet nog iets anders gedaan worden. Doet u dit? Bent u bereid het te doen? Wat? Dit: stel allereerst een gezinsbijbelstudie in en houd deze wekelijks.

15, 16. Zet uiteen welke procedure er met betrekking tot de gezinsbijbelstudie wordt gevolgd.

¹⁵ Bestudeer het Woord van God met uw vrouw en kinderen. Op deze wijze zal elk lid van het gezin zijn plaats in en zijn verplichtingen ten opzichte van het gezin, de gemeente van Gods volk, de bediening en zijn medemensen leren kennen. Dit is mogelijk als uw gezin de bijbel gezamenlijk bestudeert. „De gehele Schrift is door God geïnspireerd en nuttig om te onderwijzen, terecht te wijzen, dingen recht te zetten, streng te onderrichten in rechtvaardigheid, opdat de mens Gods volkomen bekwaam zij, volledig toegerust tot ieder goed werk” (2 Tim. 3:16, 17). U, uw vrouw en uw kinderen hebben dit onderricht uit de Schrift nodig en u moet het als eenheid door middel van een groepsstudie tot u nemen.

¹⁶ Houd uw gezinsstudie op een vastgestelde tijd en geregeld, en bespreek bij elke studie bepaald materiaal dat van tevoren is uitgekozen en waarvan het hele gezin op de hoogte is, zodat allen het grootst mogelijke voordeel van de studie zullen trekken. Ga volgens de officiële methode te werk, waarbij de echtgenoot het openingsgebed uitspreekt en met gebed sluit. Zo’n gebed staat in Psalm 119:66, welk vers volgens de Nieuwe-Wereldvertaling luidt: „Leer mij de goedheid, de verstandigheid en de kennis zelf, want in uw geboden heb ik geloof geoefend.” Christus Jezus, het hoofd van de echtgenoot, heeft verklaard: „Als . . . gij, ofschoon gij boos zijt, goede gaven aan uw kinderen weet te geven, hoeveel te meer zal dan de Vader in de hemel heilige geest geven aan hen die hem erom vragen!” Het gezinshoofd heeft bij de gezinsstudie dus beslist de steun van het woord en de geest van Jehovah God. — Luk. 11:13.

17. Wat kan de gezinsbijbelstudie omvatten?

¹⁷ Tijdens een dergelijke studie kan men zich voorbereiden op de gemeentelijke Wachttoren-studie, de theocratische bedieningsschool of een andere gemeentelijke activiteit, of een bepaald bijbelgedeelte lezen. Er zou gebruik gemaakt kunnen worden van de publikaties die op dat moment door de gemeente bestudeerd worden, het hoofdartikel van de Wachttoren, bijartikelen of artikelen in de Ontwaakt! of de Koninkrijksdienst die van speciaal belang zijn voor of van toepassing zijn op het gezin. Streep bij uw studie de publikaties aan en laat ook uw gezin dit doen, opdat zij in de gemeente aan de bespreking kunnen deelnemen. Het gevolg hiervan zal zijn dat er een uur of twee per week zeer nuttig worden besteed. „Wat ik u beden gebied, zal in uw hart zijn, gij zult het uw kinderen inprenten en daarover spreken, wanneer gij in uw huis zit, wanneer gij onderweg zijt, wanneer gij nederligt en wanneer gij opstaat.” — Deut. 6:6, 7.

18. Op welke noodzaak voor het gezinshoofd wordt hier de nadruk gelegd?

¹⁸ Het is zeer noodzakelijk dat het gezinshoofd vriendelijkheid bezit, en hij moet deze hoedanigheid volledig aanwenden. „Wordt vriendelijk jegens elkaar, teder mededogend, elkaar vrijelijk vergevend, zoals ook God door Christus u vrijelijk vergeven heeft.” „Mannen, blijft uw vrouw liefhebben, evenals ook de Christus de gemeente heeft liefgehad en zich voor haar heeft overgeleverd.” „Aldus behoren mannen hun vrouw lief te hebben.” „Vaders, irriteert uw kinderen niet, maar blijft hen in het strenge onderricht en de gezaghebbende raad van Jehovah grootbrengen.” — Ef. 4:32; 5:25, 28; 6:4.

19. Waarop moet de echtgenoot zich voor wijsheid verlaten?

¹⁹ Het is noodzakelijk dat het hoofd op liefdevolle wijze voorgaat en leiding geeft, en zeer vaak moet hij het beslissende woord spreken. Het is evenwel onverstandig hierbij op wereldse wijsheid te vertrouwen. Zowel de oude als de christelijke Geschriften tonen dit aan. „Toen bad Manoah tot den HERE en zeide: Och, Here, moge de man Gods, dien Gij gezonden hebt, nog eens tot ons komen en ons leren, wat wij met den jongen moeten doen, die geboren zal worden.” „Want de wijsheid van deze wereld is dwaasheid bij God.” — Richt. 13:8; 1 Kor. 3:19.

DE GEZINSBIJBELSTUDIE VOLLEDIG BENUTTEN

20. Welke aangelegenheid kunnen door middel van de gezinsbijbelstudie behandeld worden?

²⁰ Een echtgenoot kan de Schrift gebruiken bij het behandelen van kwesties die zich thuis en in de gemeente voordoen. Er zijn dingen die gedaan moeten worden; er rijzen problemen; gezinsaangelegenheden moeten afgehandeld worden; gemeentelijke verantwoordelijkheden en verplichtingen moeten nagekomen worden. Hoe kan de echtgenoot bij het aanpakken van deze aangelegenheden — het oplossen van problemen, het beantwoorden van vragen, het behartigen van zijn verantwoordelijkheden en het helpen van de andere gezinsleden zich van de hunne te kwijten — de bijbel gebruiken? Hier volgen in het kort enkele concrete voorbeelden:

21. Waarin dienen Abraham en Jehovah God zelf als voortreffelijke voorbeelden?

²¹ Wanneer men in de omgang met een kind een bijbels beginsel zou opofferen, is dit niet werkelijk een uiting van liefde. Het zou verkeerd zijn beginselen op te offeren ten einde de genegenheid van het kind te winnen of te behouden. Dit wordt ons in de Schrift gedemonstreerd. Leest u Genesis 22:1-10 eens en merk op dat Abraham geen poging deed ten koste van een beginsel de genegenheid van Isaäk te winnen of te behouden. In plaats daarvan „strekte Abraham zijn hand uit en nam het mes om zijn zoon te slachten”, en toen kwam Jehovah’s engel tussenbeide (Hebr. 11:17-19). Beschouwt u Jehovah God zelf eens, die zijn eigen zoon niet heeft gespaard. Zijn Zoon Christus Jezus beantwoordde dit niet met kinderlijke genegenheid, doch met onverbrekelijke liefde.

22. Welke gevaren bieden verkeerde verlangens, en hoe zou de gezinsbijbelstudie met het oog hierop benut kunnen worden?

²² Het christelijke hoofd moet verkeerde verlangens zijnerzijds en van de zijde van zijn gezin mijden. Er moet voortdurend op verkeerde verlangens gelet worden, want ze keren terug en ze moeten altijd aangepakt worden. Ze liggen aan ons gedrag ten grondslag. De aangelegenheid uitleggend, zei Jezus: „De dingen die de mond uitgaan, komen uit het hart voort en die dingen verontreinigen de mens. Uit het hart komen bijvoorbeeld goddeloze overleggingen, moord, overspel, hoererij, diefstal, valse getuigenissen en lasteringen voort. Die dingen verontreinigen de mens” (Matth. 15:18-20). De echtgenoot moet verkeerde verlangens bij zichzelf en zijn gezin waarnemen en de Schrift gebruiken om aan te tonen hoe men deze verkeerde verlangens van zich af kan zetten. „Een ieder wordt beproefd doordat hij door zijn eigen begeerte meegetrokken en verlokt wordt. Vervolgens baart de begeerte, als ze vruchtbaar is geworden, zonde; de zonde op haar beurt, wanneer volbracht, brengt de dood voort” (Jak. 1:14, 15). Deze en ermee samenhangende schriftplaatsen kunnen dus door het gezinshoofd in de gezinsbijbelstudie gebruikt worden om het gezin een zuivere kijk op deze verkeerde verlangens te geven. Elk afzonderlijk gezinslid kan in dit opzicht door het gezin als eenheid worden geholpen, terwijl het hele gezin door ieder afzonderlijk lid geholpen kan worden, daar allen zich op de bijbel verlaten.

23, 24. Toon aan hoe een verkeerde houding door middel van de gezinsbijbelstudie aangepakt kan worden.

²³ Het christelijke hoofd moet niet alleen aandacht schenken aan verkeerde verlangens maar ook aan een verkeerde houding, zodat deze door hemzelf, zijn vrouw en zijn kinderen afgelegd kan worden. Bespeurt u bij iemand in het gezin en zorgelijke houding? Waarom zou u dan niet samen de woorden van Jezus in Matthéüs 6:25-34 en Markus 4:19 bestuderen, alsmede de woorden in 1 Petrus 5:7, waar staat: ’Werpt al uw bezorgdheid op God, want hij zorgt voor u.’ Bij enkele leden van het gezin valt misschien een oneerbiedige houding waar te nemen. Het kan zijn dat deze zich uit tegenover de huwelijkspartner, de ouders, de gemeente of de dienaren daarvan, en zelfs ten opzichte van de bijbel en de bediening. Nu moet het gezinshoofd handelend optreden. De echtgenoot dient zich, samen met het gezin, tot de schriftplaatsen te wenden die speciaal over het onderhavige probleem handelen, zodat de verkeerde houding in het juiste licht bezien en afgelegd kan worden. In het geval van oneerbiedigheid beschikt u over teksten zoals 3 Johannes 9, 10; Psalm 74:10; Judas 8-10; Spreuken 11:2; 13:10; 16:5, 18; 21:4, 24; Jakobus 4:16; 1 Samuël 15:23, en andere.

²⁴ Indien u als gezinshoofd stappen wilt doen telkens wanneer u in uw eigen hart of bij uw vrouw of kinderen een verkeerde houding bespeurt die zich uit in strijdlust, een zucht tot twisten, lafheid, egotisme, afgunst, hebzucht, mensenvrees, gulzigheid, hardvochtigheid, haat, huichelachtigheid, jaloezie, luiheid, liefde voor geld, liefde voor materiële dingen, boosaardige bitterheid, onbeheerste toorn, onredelijkheid of boze achterdocht of andere verkeerde dingen, bestudeer dan de Schrift in verband hiermee. Als u bij het opzoeken van de teksten geholpen wilt worden, neem dan „Vergewist u van alles”a en sla bladzijde 244 op, vanaf welke bladzijde u verschillende verwijzingen naar en aanhalingen uit de Schrift zult vinden die hierop betrekking hebben. Gebruik ze bij het bestuderen van welke houding maar ook die ten behoeve van uw gehele gezin aan een beschouwing wordt onderworpen, opdat uw gezin dezelfde zienswijze heeft als de bijbel.

25, 26. (a) Voor wie bestaat het gevaar dat zij er verkeerde gewoonten op nahouden? (b) Welke stappen moeten door het gezinshoofd gedaan worden?

²⁵ Een verkeerde houding, die thuis en in de gemeente aan de dag kan treden, is niet het enige probleem dat door het gezinshoofd aangepakt moet worden, maar ook verkeerde gewoonten zijnerzijds, van zijn vrouw en zijn kinderen moeten op schriftuurlijke wijze geëlimineerd worden. Wat zijn enkele verkeerde gewoonten? Wat dunkt u van klagen? Men geeft hierdoor blijk van een slechte geest en misschien een verkeerd verlangen en gebrek aan liefde. Klagen is een gewoonte die vermeden moet worden. Elimineer deze gewoonte dus als ze bestaat. Hoe? Behandel de kwestie met al uw gezinsleden en gebruik de schriftplaatsen en context van Judas 16, 1 Korinthiërs 10:10, Numeri 11:1 en Kolossenzen 3:13, welke laatste tekst luidt: „Blijft elkaar verdragen en elkaar vrijelijk vergeven als de een tegen de ander een reden tot klagen heeft.” Klagen doodt vreugde, samenwerking en waardering, en leidt tot ander verkeerd gedrag en daardoor mogelijk ook tot verlies van het leven. Wederom moet het christelijke gezinshoofd zich dus met zijn gezin tot Gods Woord wenden, opdat allen de bijbelse redenen voor het volgen van de juiste handelwijze zullen kennen en zullen weten welke handelwijze gevolgd moet worden om de noodzakelijke veranderingen aan te brengen.

²⁶ Dezelfde procedure kan gevolgd worden ten einde de verkeerde gewoonte van snoeven, dronkenschap, gulzigheid, ontuchtige taal, onbetamelijke kledij, immorele neigingen, geruzie, stelen, geschreeuw en dergelijke te voorkomen of af te leggen. Ook hierbij kunnen echtgenoten geholpen worden door „Vergewist u van alles” te gebruiken en daarin het onderwerp op bladzijde 244 op te slaan.b

27. Wat heeft het gehele gezin nodig?

²⁷ Indien een gezin samen studeert ten einde voor elk eventueel probleem de bijbelse oplossing te krijgen, zullen alle gezinsleden daar voordeel van trekken. Het hele gezin moet zich voortdurend op het bestuderen van deze dingen toeleggen opdat verkeerde gedachten en verlangens, een verkeerde houding en een verkeerd gedrag vermeden worden. Op deze wijze zal zich niet het lastiger probleem voordoen iets te moeten elimineren wat reeds tot ontwikkeling is gekomen: „Wordt . . . niet langer onredelijk, maar blijft inzien wat de wil van Jehovah is.” Dit is de goede raad in Efeziërs 5:17.

28. Noem de voordelen voor (a) de echtgenote, (b) de kinderen.

²⁸ Wanneer de christelijke echtgenoot de hem door de Schrift opgelegde verantwoordelijkheden op zich neemt, varen alle betrokkenen er wel bij. Zijn vrouw heeft niet alleen zekerheid maar ook zelfrespect. De kinderen hebben zekerheid, hetgeen zij zozeer nodig hebben, en zelfrespect, dat zij eveneens nodig hebben, naar welke beide dingen jonge mensen van de wereld op zoveel verschillende manieren zoeken en welk zoeken tevergeefs is en tot allerlei excessen hunnerzijds leidt. Een liefdevolle vader kan zijn kinderen in dit opzicht beschermen indien hij het Woord van God wil gebruiken.

29. Welke voordelen vloeien eruit voort als men het standpunt huldigt dat men overeenkomstig zijn opdracht moet leven?

²⁹ Wanneer de echtgenoot zich op juiste wijze van zijn taak als gezinshoofd kwijt, wordt hierdoor tevens zijn opdracht bevestigd en worden de leden van zijn gezin ten aanzien van hun gedrag als getrouwe, opgedragen christenen geholpen. Het bevordert de bediening en de gezinsleden worden ertoe geleid hun hart en liefde aan de bediening te verpanden en er van tevoren plannen voor te maken, terwijl wordt vermeden dat zij zich tot het materialisme keren en hun leven louter gaan wijden aan het najagen van materiële dingen in plaats van aan de bediening.

30. Wat valt er te zeggen over (a) het bijeenhouden van het gezin, en (b) de verbetering van onze aanbidding?

³⁰ Wanneer gezinshoofden in hun eigen hart of in het hart en de handelwijze van hun vrouw en kinderen liefde voor geld ontdekken, moeten zij stellig stappen doen om dit te corrigeren. De prediking moet bevorderd worden en de predikers moeten vorderingen maken. Door zich van zijn verantwoordelijkheden als hoofd te kwijten, kan de echtgenoot bovendien het gezin bijeenhouden, want zonder dit te doen, valt het gezin wellicht uiteen. Wanneer hij zich van zijn taak als gezinshoofd kwijt, móet de aanbidding die het gezin Jehovah schenkt wel verbeteren. Zijn houding zal zeker weerkaatst worden in het gezin en de leden ervan. Dit is goed en het is een begerenswaardig doel. Dat al deze dingen bereikbaar zijn, dient een grote aanmoediging voor gehuwde mannen te zijn en hen zeer te sterken bij het aanvaarden van hun verantwoordelijkheden als gezinshoofd. Dit zal hun thans grote vreugde schenken, ten aanzien van de toekomst zekerheid bieden en — zowel voor henzelf als voor hun gezin — een stellige hoop geven op eeuwig leven in Jehovah’s rechtvaardige samenstel van dingen.

[Voetnoten]