Hoe kostbaar zijn christelijke vergaderingen voor u?
HET was hartje winter en de temperatuur was beneden het vriespunt. Dit weerhield een christelijke moeder die in Wisconsin woonde er echter niet van om met vier van haar kinderen een ruim twaalf kilometer lange wandeling naar de stad te maken. Gelukkig voor haar kwam er, nadat zij al vijf kilometer hadden afgesjouwd, toevallig een buurman in een auto langs die hun een lift gaf en hen de resterende zeven kilometer tot hun einddoel liet meerijden.
Waarom zou een moeder de deur uit willen gaan om een dergelijke voetreis te ondernemen? Omdat zij met medechristenen wilde samenkomen voor aanbidding en voor studie van Gods Woord. Zo kostbaar waren voor haar deze vergaderingen. Zij wilde vooral die zondag de vergaderingen bezoeken daar een reizende vertegenwoordiger van het Wachttorengenootschap zou komen spreken. Aangezien er geen bussen lopen en haar echtgenoot weigerde haar de gezinsauto af te staan, bleef haar niets anders over dan te gaan lopen. Zijn christelijke bijeenkomsten voor u ook zo kostbaar? Bent u zich ook zo sterk bewust van uw geestelijke nood? — Matth. 5:3.
Jezus moedigde christenen ertoe aan samen te komen, want hij beloofde: „Waar twee of drie vergaderd zijn in mijn naam, daar ben ik in hun midden” (Matth. 18:20). En de apostel Paulus schreef: „Laat ons op elkander acht geven, elkander aansporend tot liefde en goede werken, uw samenkomsten niet verzuimend — zoals sommigen plegen te doen — maar elkander vermanend, te meer naarmate gij ziet dat de groote dag nadert.” — Hebr. 10:24, 25, LV.
Hoe kostbaar christelijke vergaderingen voor u zijn, toont u door wat u ervoor over hebt om ze te bezoeken.
Op Cuba werden drie christenen in de gevangenis gezet nadat op 29 en 30 april 1969 hun huizen door politiemannen waren overvallen. In alle gevallen werd al hun bijbelse lectuur, benevens nog andere bezittingen, in beslag genomen, maar waarom? Zij werden beschuldigd van het houden van onwettige samenkomsten, samenkomsten voor bijbelstudie.
In een stad in Thessalië, in Griekenland, werden dertien christenen in de gevangenis gezet omdat zij waren bijeengekomen voor een bijbelstudie. Hun samenkomsten waren zo kostbaar voor hen dat zij bereid waren gevangenisstraf te riskeren om ze te kunnen bezoeken.
Ook kleinere hinderpalen kunnen onthullen hoe kostbaar christelijke vergaderingen voor iemand zijn.
SLECHTE GEZONDHEID EN LICHAMELIJKE GEBREKEN
Er is een zekere mate van gezondheid en kracht voor nodig om christelijke vergaderingen te kunnen bezoeken, maar vaak kunnen met wat moeite problemen worden overwonnen. Een pas geïnteresseerde vrouw op Ceylon bezoekt geregeld de vergaderingen in de Koninkrijkszaal alhoewel zij gedeeltelijk verlamd is, en ondanks deze handicap heeft zij zich voor de Theocratische Bedieningsschool van de gemeente laten inschrijven en is zij ermee begonnen tot anderen te prediken.
In Nicaragua merkte een reizende kringdienaar op dat bij een van de aanwezigen gedurende de eerste vijftien minuten van elke vergadering de tranen over haar gezicht stroomden. Hoe kwam dat? Hij hoorde dat dit kwam door haar hoge bloeddruk en reumatiek in haar benen. Het duurde wel vijftien minuten nadat zij de Koninkrijkszaal binnen was voordat de pijn voldoende was gezakt zodat zij het zonder schreien kon uithouden. Ondanks het feit dat zij het bed moet houden, is zij nog steeds een geregelde vergaderingbezoekster van de gemeentevergaderingen.
Indien u door een dergelijke hinderpaal vergaderingen mist, zou u zich misschien met het oog op zulke voorbeelden eens kunnen afvragen: Betekent dit een uitdaging voor mij die ik kan overwinnen, of moet ik ervoor zwichten? Beroof uzelf niet onnodig van geestelijke zegeningen!
HET VERVOERSPROBLEEM
Voor anderen is het het vervoersprobleem dat hen verhindert geregeld vergaderingen te bezoeken. Indien het vervoer ontoereikend is, hoe ver of hoe lang zou u dan bereid zijn te lopen om christelijke samenkomsten te bezoeken? In Congo (Brazzaville) loopt een jongen van zeventien jaar ruim veertien kilometer om vergaderingen te bezoeken. In Nicaragua moeten in een gemeente twaalf Getuigen twee uur lopen om op de vergadering en te komen en zij ontbreken maar zelden.
In Sierra Leone komt een zesentachtigjarige Getuige twee maal per week naar de Koninkrijkszaal, ongeacht welk weer het is. Hij ontbreekt nooit. Toch moet hij hiervoor acht kilometer lang een steile berg op- en aflopen. Een groepje nieuwe Getuigen in Honduras lopen iedere zondag drie uur om op de vergaderingen te komen en weer drie uur terug naar huis en in de Filippijnse Republiek loopt een achtenzestig jaar oude Getuige die in een bergachtig gebied woont, achtendertig kilometer door een streek waar geen wegen zijn. Ten gevolge van een vroegere beenbreuk moet hij erg langzaam lopen, daarom gaat hij de dag tevoren reeds van huis om op tijd op de vergaderingen te zijn — en hij is altijd op tijd!
Wat zou u echter doen indien het reizen naar de vergaderingen nu eens niet veilig was? Een pas geïnteresseerde vrouw die op het Caraïbische eiland Anguilla woont, net aan de andere kant van de stad als waar de vergaderingen werden gehouden, was erg verdrietig omdat zij de vergaderingen midden in de week niet kon bezoeken, daar deze ’s avonds werden gehouden en het in de avonden voor haar niet veilig was alleen uit te gaan. Wat deed zij nu? Zij overwon deze hinderpaal door naar een huis dicht bij de Koninkrijkszaal te verhuizen!
Hebt u ook met een dergelijk probleem te kampen? Zou u het kunnen overwinnen?
TEGENSTAND IN HET GEZIN
Jezus Christus waarschuwde zijn volgelingen dat zij van hun eigen familie tegenstand zouden kunnen verwachten: „Ja, ’s mensen vijanden zullen zijn eigen huisgenoten zijn”, heeft hij gezegd. — Matth. 10:34-36.
Tegenstand tegen het bezoeken van christelijke vergaderingen door leden van iemands eigen gezin heeft Gods dienstknechten eveneens de gelegenheid verschaft te tonen hoe kostbaar deze vergaderingen voor hen zijn. Op Okinawa wilde een ongelovige man zijn vrouw op vergaderingavonden buitensluiten. Daarom nam zij een oude deken en sliep buiten in de tuin onder een golfijzeren afdak. Dit heeft zij weken achtereen gedaan ondanks het gevaar dat zij liep gebeten te worden door een giftige haboe slang en ondanks de vele muggebeten welke zij opliep. Toen men haar ernaar vroeg, zei zij dat dit niets te betekenen had vergeleken bij dat wat christenen elders hadden moeten doormaken.
In Suriname had een christelijke vrouw een soortgelijke ervaring. Om haar te ontmoedigen had haar man niet alleen haar lectuur weggenomen — om te verbranden, zoals hij zei — maar elke keer als zij naar de vergaderingen ging en weer thuis kwam, vond zij de deur op slot en moest zij daarom in het kippenhok slapen. Zij gaf het niet op en ten slotte zei haar man op een dag tot haar: „Goed, jij hebt gewonnen. Dit is vechten tegen de bierkaai. Hier zijn je boeken. Studeer maar met Jehovah’s getuigen. . . . Ik kan er niet langer meer tegenop.”
Zou het kunnen zijn dat u op een soortgelijke wijze belemmerd wordt geregeld de christelijke samenkomsten te bezoeken? Indien dit zo is, put dan moed uit hetgeen deze vrouwen bereid waren te verdragen om met hun medechristenen te kunnen bijeenkomen. Wees als de psalmist die zei: „Eén dag in uw voorhoven is beter dan duizend elders.” — Ps. 84:10.
KOMEN UW WERKTIJDEN TUSSENBEIDE?
Kan het zijn dat u de christelijke samenkomsten niet geregeld hebt bezocht vanwege de werktijden in uw wereldse beroep? Zo ja, dan blijkt er een conflict te bestaan tussen uw verplichting om met uw medechristenen bijeen te komen en die om voor het onderhoud van uzelf en de uwen te zorgen (1 Tim. 5:8; Hebr. 10:24, 25). Zou u dit conflict ten gunste van het geregeld bezoeken van vergaderingen kunnen oplossen? Velen hebben dit gedaan.
In België zette een Getuige aan de bedrijfsleider van zijn fabriek uiteen dat hij graag op andere uren zou willen werken aangezien ze voor hem een beletsel vormden zijn gemeentevergaderingen te bezoeken. Welk antwoord kreeg hij? Met vijf dagen loon die hij uitbetaald kreeg en een briefje voor de steun werd hij ontslagen. Hij toog er onmiddellijk op uit om een ander baantje te zoeken, maar vier dagen later belde de bedrijfsleider bij hem aan en bood hij hem een betere betrekking aan met werktijden welke hem in staat stelden alle vergaderingen te bezoeken.
Een student in Andorra die met Jehovah’s getuigen de bijbel bestudeerde, had zulke werktijden dat hij niet één van de vergaderingen kon bezoeken. Hij nam ontslag en vond ten slotte een baantje als metselaarsknechtje. Alhoewel hij niet aan het werken buiten in de kou gewend was, deed hij dit toch liever omdat hij er niet alleen tijd door kreeg de christelijke vergaderingen te bezoeken maar ook voor persoonlijke studie en de velddienst.
In Ethiopië zag een Getuige dat hij om de andere week ten gevolge van ploegendiensten drie kwartier te laat op de gemeentevergaderingen kwam. Daarom sprak hij met een collega af dat deze op die dagen drie kwartier eerder zou komen om hem af te lossen. Als tegenprestatie stemde de Getuige erin toe voor hem, hetzij de dag ervoor of de dag erna, een volledige zeven-uurdienst waar te nemen. Thans is de Getuige nooit meer te laat voor de vergaderingen en hij is blij en bereid per maand veertien werkuren tegen slechts negentig minuten vergaderingen om te ruilen, zo groot is zijn waardering voor Jehovah’s geestelijke tafel!
Hebt u werelds werk waardoor u wordt belemmerd in het bezoeken van christelijke samenkomsten? Wat u daaraan zou kunnen doen hangt vanzelfsprekend van uw eigen omstandigheden af, maar vergeet nooit Gods belofte: „Ik zal u geenszins in de steek laten noch u ooit verlaten.” — Hebr. 13:5.
Alle christenen die hun rechtschapenheid jegens Jehovah God wensen te bewaren, dienen zich bewust te zijn van hun geestelijke nood. Dit houdt in dat men Gods Woord bestudeert en met medechristenen samenkomt op de gemeentevergaderingen zo vaak men mogelijkerwijs maar kan. Indien deze samenkomsten werkelijk kostbaar voor u zijn, zult u zich niet licht laten afleiden of laten weerhouden ze te bezoeken. Integendeel, u zult al het mogelijke doen om elke hinderpaal te overwinnen. Door zo te handelen kan men groot geluk en veel zegeningen ontvangen, zowel thans als in het komende samenstel van dingen.