Inzicht in het nieuws

● Dat mensen de toekomst zouden proberen te doorgronden en bevreesd zouden zijn bij wat zij zien, werd door Jezus Christus geprofeteerd als een kenmerk van ons geslacht. In Lukas 21:25, 26 zei hij dat er „radeloze angst der natiën [zou zijn], die . . . geen uitweg weten, terwijl de mensen mat worden van vrees en verwachting omtrent de dingen die over de bewoonde aarde komen”.

Een speciaal, 800 bladzijden tellend document getiteld „’Wereld 2000’-rapport aan de president”, opgesteld door het Amerikaanse Ministerie van Buitenlandse Zaken en College voor Milieukwaliteit, illustreert de nauwkeurigheid van Jezus’ woorden. Het waarschuwt dat „de mogelijkheid bestaat dat er tegen het jaar 2000 wereldomvattende problemen van alarmerende afmetingen zullen zijn”. De New York Times verklaart dat, volgens het rapport, „de tijd ten einde loopt waarin internationaal optreden een stervende, overbevolkte en verontreinigde wereld, met weinig natuurlijke rijkdommen, kan voorkomen”. En de president van de Wereldbank, Robert McNamara, verklaarde: „Het schildert een absoluut schokkend beeld van hoe de wereld er over twintig jaar uitziet — tenzij wij handelend optreden.”

Het grauwe beeld van wat er tegen die tijd kan zijn gebeurd, omvat: de helft van de bossen op aarde verdwenen, zandduinen die de plaats hebben ingenomen van eens vruchtbare bouwgronden, het einde van bijna twee miljoen soorten van levende dieren en planten, 1,3 miljard ondervoede mensen en nog veel meer wereldomvattende problemen. Zijn regeringen opgewassen tegen de taak deze problemen op te lossen? In het rapport wordt opgemerkt: „De enige oplossingen . . . zijn complex en op lange termijn [omdat de moeilijkheden] onontwarbaar verbonden zijn met enkele van de meest hoofdbrekende en hardnekkige problemen in de wereld — armoede, onrecht en maatschappelijke tegenstellingen.”

● Jezus profeteerde ook dat „wegens het toenemen der wetteloosheid . . . de liefde van de meesten [zal] verkoelen” (Matth. 24:12). Dat dit over de gehele wereld gebeurt, vooral onder degenen die christenen belijden te zijn, werd beklemtoond in een recent artikel in The Wall Street Journal. Onder het kopje „Een evangelische opleving overspoelt de natie, maar met weinig effect”, citeerde de schrijver een baptistische voorganger, die zei: „Ik hoorde laatst op een avond, tijdens een van die tv-evangelisatieshows, dat 33% van alle Amerikanen zijn ’wedergeboren’, maar als dat waar is, waarom is het misdaadcijfer dan nog steeds zo hoog? Waarom worden er nog steeds zoveel verdovende middelen gebruikt? Hoe staat het met de invloed die van ons moet uitgaan?”

Toenemende wetteloosheid, zelfs in de hoogste maatschappelijke kringen, heeft een verkoeling veroorzaakt in de liefde voor God en de medemens, welke eigenschap in het verleden als een belemmering kan hebben gewerkt. Toen Gilbert Geis, hoogleraar maatschappelijke ecologie aan de Universiteit van Californië, een illustratie gaf waaruit blijkt op welke wijze wetteloosheid zich ontwikkelt en steeds verder om zich heen grijpt, verklaarde hij onlangs: „Het hoogste misdaadcijfer in de natie wordt in het Congres aangetroffen. Reken uit hoeveel congresleden zijn gearresteerd of in de gevangenis zijn gezet, en u zult bemerken dat het percentage hoger is dan in de stad New York.” Dit leidt, aldus Geis, die als een expert op het gebied van witte-boordenmisdaad wordt beschouwd, tot „maatschappelijke malaise, wantrouwen, cynisme en hebzucht: ’Als anderen het doen, doe ik er ook aan mee’”.

● „Er zullen in de ene plaats na de andere voedseltekorten . . . zijn”, zei Jezus. Deze wantoestand blijft een overheersend kenmerk van ons geslacht. De Voedsel- en Landbouworganisatie van de Verenigde Naties (FAO) noemde onlangs 29 natiën waarin „abnormale voedseltekorten” of wijdverbreide hongersnood heerst. Drieëntwintig van deze hongerige natiën bevinden zich op het Afrikaanse continent, en naar verluidt sterven in dat werelddeel elke dag honderden mensen. Een FAO-voedselexpert zei: „Wàt wij thans ook [internationaal] ondernemen, het staat vast dat miljoenen zullen sterven.”

Deze situatie bestaat ondanks het feit dat, zoals in het tijdschrift Time wordt opgemerkt, „de uit 36 lid-staten bestaande Wereldvoedselraad van de Verenigde Naties zich er in het begin van de jaren zeventig toe verplichtte binnen een decennium een wereld zonder honger te scheppen”. Wat zijn de vooruitzichten op vermindering van de „voedseltekorten” in de wereld? Time antwoordt: „Thans schijnt dat ambitieuze doel verder weg dan ooit.”

Toch schenken juist deze toestanden hoop. Ze duiden op het „besluit van het samenstel van dingen” waarin wij op het ogenblik leven, waarna een nieuw en beter samenstel zal volgen. — Matth. 24:3; Openb. 21:1-4.