Waarschuwingen die ter harte genomen moeten worden

HET was lente in het jaar 1902. Op het prachtige Caribische eiland Martinique ging alles z’n gewone gangetje. De suikerrietoogst zag er veelbelovend uit en in de dichtstbevolkte stad van het eiland, St.-Pierre, waren de politici druk bezig met een verkiezingscampagne.

Maar toen, eind maart, deed zich een verschijnsel voor dat het voorspoedige tafereel scheen te bederven. Mont Pelée, ongeveer acht kilometer van St.-Pierre verwijderd, werd actief. Aanvankelijk schonken de mensen er niet veel aandacht aan. Toen in april evenwel rook, as en stukken steen, te zamen met bijtende dampen, werden uitgebraakt, werden de mensen in de stad angstig. Eind april schreef een vrouw aan haar zuster in de Verenigde Staten:

„De stad is bedekt met as. De zwavellucht is zo sterk dat paarden op straat stoppen en briesen. Veel mensen zijn verplicht natte zakdoeken voor hun mond en neus te houden om zich tegen de sterke dampen te beschermen.”

Begin mei nam de vulkaanactiviteit toe. Veelvuldige luide explosies werden gehoord. Les Colones, de krant van St.-Pierre, merkte op dat „de asregen nooit ophoudt . . . men hoort de voertuigen op straat niet meer voorbijgaan. Het geluid van de wielen wordt gedempt”. Een inwoonster van St.-Pierre schreef aan haar broer in Marseille (Frankrijk):

„Ik schrijf in de somberste stemming, hoewel ik hoop dat ik de situatie overdrijf. Mijn man lacht; maar ik kan zien dat hij erg bezorgd is. . . . De hitte is verstikkend. Wij kunnen niets openlaten, omdat het stof overal binnendringt en op ons gezicht en onze ogen inbrandt. De hele oogst is geruïneerd.”

Het had duidelijk moeten zijn dat er werkelijk gevaar dreigde. Sloeg men echter acht op de waarschuwingen die Mont Pelée gaf?

HOUDING VAN DE STADSAUTORITEITEN

Omdat de suikerrietoogst naderde, verzekerden St.-Pierre’s zakenlieden dat er helemaal geen gevaar bestond. De politici, die zich om de naderende verkiezing bekommerden, wilden ook niet dat de mensen vluchtten en spraken daarom in dezelfde trant. De burgemeester van een andere stad kwam zelfs naar St.-Pierre toe om de mensen ervan te overtuigen dat er geen reden voor ongerustheid bestond. De religieuze leiders, de katholieke geestelijken, werkten met de zakelijke en politieke groeperingen samen in hun pogingen hun parochianen ervan te overtuigen dat alles in orde was.

Toen gebeurde het. Op 8 mei, kort voor 8 uur v.m., brak Mont Pelée met een enorm geraas uit. Reusachtige, gloeiend hete zwarte rookwolken vlogen met een ongelofelijke snelheid langs de hellingen naar beneden, in de richting van St.-Pierre. Een schrijver vermeldde:

„De vele duizenden lichamen in de ruïnes vertelden allemaal hetzelfde verhaal van een vrijwel onmiddellijke dood toen de verzengende orkaan van Mont Pelée hen bereikte. Er was geen tijd om te vluchten of zelfs maar te pogen zich te beschermen; honderden stierven eenvoudig ter plaatse. Het hete gas deed zijn werk snel en maakte in een tijdsbestek van twee of drie minuten een eind aan duizenden levens.”

Vrijwel iedereen in St.-Pierre kwam om het leven — ongeveer 30.000 of meer mensen. Er waren slechts drie overlevenden, van wie twee kort na de ramp aan hun verwondingen bezweken. De enige die van zijn verwondingen genas en in leven bleef, was een jonge gevangene. Hij was in een onderaardse gevangeniskerker opgesloten, waar hij verscheidene dagen na de uitbarsting werd gevonden.

Tot op de huidige dag getuigen in St.-Pierre vele ruïnes, met inbegrip van de onderaardse kerker, van deze vreselijke ramp. Ook kan men er een gedenkplaat zien waarop melding wordt gemaakt van de vele honderden die hun leven in een katholieke kerk verloren toen zij daar de mis bijwoonden.

Het normale gezonde verstand had moeten voorschrijven dat men St.-Pierre had moeten verlaten toen de lucht zo slecht werd dat het moeilijk was geworden om te ademen. En als de zakenlieden, de politici en de geestelijken zich meer om het leven van hun mensen hadden bekommerd dan om hun eigen onmiddellijke voordeel, zouden zij, in plaats dat zij de mensen ertoe trachtten over te halen te blijven, zich bij hen hebben aangesloten om uit de stad weg te vluchten. Hun leven zou dan gespaard zijn gebleven.

WAARSCHUWINGEN IN DEZE TIJD

In de afgelopen tijd zijn waarschuwingen voor een nog grotere vernietiging op grote schaal uitgebazuind. Over welke waarschuwingen spreken wij? Niet over die welke Mount St. Helens, in de staat Washington (VS), vorig jaar gaf. Eén bewoner aldaar schreef: „De berg bleef met steeds grotere intensiteit rommelen, als wilde hij ons waarschuwen dat wij ons op de werkelijke uitbarsting moesten voorbereiden.” Landelijke en plaatselijke autoriteiten voegden hun stem hieraan toe en lichtten degenen die in de buurt van de vulkaan woonden, eveneens in over het grote gevaar dat dreigde.

Wij denken echter niet aan een waarschuwing voor een te verwachten plaatselijke vernietiging, maar aan de waarschuwing die thans over de gehele aarde wordt bekendgemaakt dat Armageddon — de naderende wereldvernietiging — voor de deur staat. Jezus Christus voorzei deze vernietiging met de woorden: „Want er zal dan zulk een grote verdrukking zijn als er sedert het begin der wereld tot nu toe niet is voorgekomen, en ook niet meer zal voorkomen” (Matth. 24:21). Volgens Jezus’ beschrijving zal deze „grote verdrukking” vernietigender zijn voor het menselijke leven dan alle natuurrampen van de menselijke geschiedenis bij elkaar.

Zegt u: „Onmogelijk!”? Toch heeft Gods profeet, Jezus Christus, het nog nooit bij het verkeerde eind gehad. „De oorlog van de grote dag van God de Almachtige”, die gewoonlijk Armageddon wordt genoemd, zal beslist komen (Openb. 16:14-16). Deze oorlog zal de slotfase van de „grote verdrukking” vormen. Is het dus op zijn minst niet verstandig om aandacht te schenken aan de waarschuwingen dat Armageddon nabij is, binnen de levensduur van de meeste mensen die thans leven?

ARMAGEDDON — WANNEER?

In verband met de „grote verdrukking”, met inbegrip van Armageddon, vervolgde Jezus deze uiterst belangrijke profetie met de woorden: „Want net zoals de dagen van Noach waren, zo zal de tegenwoordigheid van de Zoon des mensen zijn. Want zoals zij in die dagen vóór de vloed waren, zij aten en zij dronken, mannen huwden en vrouwen werden ten huwelijk gegeven, tot op de dag waarop Noach de ark binnenging, en zij sloegen er geen acht op totdat de vloed kwam en hen allen wegvaagde, zo zal de tegenwoordigheid van de Zoon des mensen zijn.” — Matth. 24:37-39.

Jezus maakte aldus duidelijk dat de komende wereldvernietiging — die zelfs de Vloed in grootte zou overtreffen — verband houdt met zijn tegenwoordigheid, de tijd waarin ’hij komt in zijn heerlijkheid en op zijn glorierijke troon plaatsneemt’ om als koning te regeren (Matth. 25:31). Kunnen wij op een of andere wijze te weten komen wanneer Armageddon zal aanbreken?

Ja, inderdaad. Jezus’ discipelen hadden hier belangstelling voor. Zij vroegen hem er derhalve naar. De vraag die Jezus’ bespreking uitlokte waarin hij over de „grote verdrukking” sprak, luidde zelfs: „Wanneer zullen deze dingen zijn, en wat zal het teken zijn van uw tegenwoordigheid en van het besluit van het samenstel van dingen?” (Matth. 24:3) Wij dienen er beslist heel veel belangstelling voor te hebben „het teken” dat Jezus gaf, te identificeren.

U kunt zelf nagaan of dat „teken” zichtbaar is. Het staat in de bijbel opgetekend in Matthéüs hoofdstuk 24 en 25, Markus hoofdstuk 13 en Lukas hoofdstuk 21. Zoals u daar kunt lezen, zou Jezus’ tegenwoordigheid en de nabijheid van de „grote verdrukking” volgens Jezus door grote moeilijkheden op aarde worden gekenmerkt. Er zouden niet alleen oorlogen zijn, waarin de ene natie tegen de andere natie zou opstaan, maar ook grote aardbevingen, voedseltekorten, pestilentiën en een toename in wetteloosheid, waardoor de liefde van de meesten zou verkoelen. Ook voorzei Jezus dat zijn discipelen vervolgd zouden worden, terwijl toch het „goede nieuws van het koninkrijk . . . op de gehele bewoonde aarde [zou] worden gepredikt . . . en dan [zou] het einde [met inbegrip van Armageddon] komen”.

In een andere profetie werd de apostel Paulus ertoe geïnspireerd te schrijven: „In de laatste dagen [zullen er] kritieke tijden . . . aanbreken, die moeilijk zijn door te komen. Want de mensen zullen zichzelf liefhebben, het geld liefhebben, zullen aanmatigend zijn, hoogmoedig, lasteraars, ongehoorzaam aan ouders, ondankbaar, deloyaal, geen natuurlijke genegenheid hebbend, niet ontvankelijk voor enige overeenkomst, kwaadsprekers, zonder zelfbeheersing, heftig, zonder liefde voor het goede, verraders, onbezonnen, opgeblazen van trots, met meer liefde voor genoegens dan liefde voor God, die een vorm van godvruchtige toewijding hebben, maar de kracht ervan niet blijken te bezitten.” — 2 Tim. 3:1-5.

Zou u zeggen dat de profetieën van Jezus Christus en de apostel Paulus over „de laatste dagen” thans in vervulling gaan? Meer dan twee miljoen getuigen van Jehovah geloven dat dit zo is, en daarom maken Jehovah’s Getuigen overal de waarschuwing bekend dat Armageddon nabij is. Zij nodigen mensen ertoe uit de bewijzen te onderzoeken ten einde voor zichzelf vast te stellen of er een werkelijke basis voor deze waarschuwingen bestaat.

MOETEN ZE TER HARTE WORDEN GENOMEN?

Het is duidelijk dat er voor sommige waarschuwingen geen basis bestaat, zodat het dwaas zou zijn er acht op te slaan. Dat velen — met inbegrip van vooraanstaande leden van een gemeenschap — zich spottend over waarschuwingen uitlaten of ze bagatelliseren, vormt echter niet een gegronde basis om deze waarschuwingen te negeren. Roep u de situatie te binnen in verband met Mont Pelée. Op 5 mei, drie dagen vóór de grote uitbarsting, stootte de vulkaan een stroom gloeiend heet materiaal uit waardoor tientallen mensen die zich op het pad ervan bevonden, werden gedood. Velen beschouwden dit als een deugdelijke waarschuwing om te vluchten, zoals Peter Francis in zijn recente boek Volcanoes schrijft:

„Velen trachtten St.-Pierre te verlaten en gingen op weg naar Fort-de-France, Martiniques tweede stad. De plaatselijke autoriteiten waren echter niet erg gelukkig met het vooruitzicht van een grootscheepse evacuatie. Afgezien van het probleem dat zij voor grote aantallen angstige vluchtelingen zouden moeten zorgen, stond er op 10 mei ook een verkiezing op het programma, en de politieke partijen in de stad verlangden er vurig naar dat niets deze verkiezingen in de weg zou staan, zodat er gezamenlijke krachtsinspanningen in het werk werden gesteld om het mogelijke risico te bagatelliseren. Er werd een ’wetenschappelijk comité’ in het leven geroepen. Het was samengesteld uit enkele van de geleerdste mensen op het eiland en zij maakten een rapport op dat erop was gericht de angstige gemoederen tot bedaren te brengen.”

Zij slaagden hier in zeker opzicht in. De mensen bleven — en zij kwamen allen om, op één uitzondering na!

In deze tijd gaan de bijbelse profetieën betreffende „de laatste dagen” in vervulling. Alle kenmerken van het samengestelde „teken” dat Jezus heeft gegeven, kunnen worden gezien. Ja, datgene wat volgens Christus en zijn apostelen vlak vóór de „grote verdrukking” zou gebeuren, geschiedt thans. De bewijzen zijn overweldigend. Zoals Jezus had voorzegd, is er „op de aarde radeloze angst der natiën, die . . . geen uitweg weten”. Ook worden „de mensen mat . . . van vrees en verwachting omtrent de dingen die over de bewoonde aarde komen”. — Luk. 21:25, 26.

Dat deze dingen in vervulling gaan, wordt geïllustreerd door de opmerkingen van de uitgever van de Miami Herald, Jim Hampton. Hoewel hij Armageddon niet geheel en al vanuit het bijbelse standpunt bezag, schreef hij op 4 mei 1980:

„Hebt u in deze dagen diep in uw binnenste een beklemmend gevoel gekregen, hetzelfde soort van gevoel dat mij bekruipt? Het afschuwelijke, u nachten wakker houdende beklemmende gevoel dat u doet beseffen dat het vreselijk verkeerd gaat met uw land en met de gehele wereld? Het beklemmende gevoel dat u soms doet huiveren, omdat het langzamerhand tot u begint door te dringen dat Armageddon niet slechts een allegorie is waarover u in de bijbel leest, maar een realiteit? En dat, voor de eerste keer in uw leven, de lucifer zo dicht bij de lont is, dat Armageddon werkelijk mogelijk is geworden?

Ik heb dat beklemmende gevoel. En ik schaam mij er niet voor het toe te geven, omdat ik aan verscheidene vrienden van mij heb gevraagd of zij het ook hebben en niet één van hen het niet heeft.”

Er zijn ook mensen die spotten bij de gedachte dat God een eind zal maken aan goddeloosheid. Anderen bagatelliseren de bewijzen dat bijbelse profetieën in vervulling gaan. Deze situatie is echter in de bijbel voorzegd met de woorden: „In de laatste dagen [zullen er] spotters . . . komen met hun spotternij, die overeenkomstig hun eigen begeerten te werk gaan en zeggen: ’Waar is nu de beloofde tegenwoordigheid van hem? Ach wat, van de dag af dat onze voorvaders zijn ontslapen, blijven alle dingen precies zo als sedert het begin der schepping.’” — 2 Petr. 3:3, 4.

Zulke spotters hebben het echter bij het verkeerde eind. De feiten tonen aan dat er dingen zijn veranderd. De bijbelse profetieën gaan in vervulling. De bewijzen dat Armageddon nabij is, zijn net zo duidelijk als het in het voorjaar van 1980 duidelijk was dat Mount St. Helens zou uitbarsten. Toch weigerden velen die daar woonden, acht te slaan op de waarschuwingen om uit de gevaarzone weg te blijven. Zij bekochten dit met de dood. Eén vrouw die voor de tv werd geïnterviewd, uitte haar afkeuring over de reisbeperkingen die werden opgelegd om mensen uit de gevaarzone vandaan te houden. Na de uitbarsting verscheen zij weer voor de tv en gaf nederig toe dat zij aan de beperkingen haar leven dankte.

WAAR VEILIGHEID GEVONDEN KAN WORDEN

In het geval van een vulkaanuitbarsting is het heel duidelijk waar veiligheid gevonden kan worden — ver uit de buurt van de vulkaan vandaan. Verbazingwekkend genoeg bleek de „dodelijke zone” als gevolg van de uitbarsting van St. Helens naar verluidt een oppervlakte van 380 vierkante kilometer te beslaan. Bomen werden geveld over een afstand van maar liefst 23 kilometer in drie richtingen, en nog verscheidene kilometers verder werd alles volledig verschroeid! Waar kan echter veiligheid worden gevonden gedurende de nabije „grote verdrukking”?

Niet op de een of andere letterlijke plaats. Evenals in het geval van de Vloed zal Jehovah God over de middelen beschikken om de goddelozen te vernietigen, waar zij zich ook maar proberen te verbergen. Op grond van hetzelfde vermogen zal hij ook iedereen die hij in het leven wil houden, kunnen beschermen, ongeacht waar zij wonen. De sleutel tot veiligheid wordt door de apostel Johannes vermeld, wanneer hij zegt: „De wereld [van de ongehoorzame mensheid] gaat . . . voorbij en ook haar begeerte, maar wie de wil van God doet, blijft in eeuwigheid.” — 1 Joh. 2:17.

De enige plaats van veiligheid is gelegen in een juiste verhouding tot Jehovah, waarin wij ons alleen maar kunnen verheugen door zijn wil te doen. Voordat wij Jehovah’s wil kunnen doen, moeten wij echter eerst te weten komen wat hij van ons verlangt. Daarvoor is studie van zijn Woord de bijbel nodig, waarna wij deze kennis in ons leven moeten toepassen. Bent u bereid dit te doen? Jehovah’s Getuigen zullen u graag helpen. Wijs de op de bijbel gebaseerde waarschuwingen die zij in verband met de nadering van Armageddon laten weerklinken, in elk geval niet van de hand. Dit zijn waarschuwingen die een zorgvuldig onderzoek verdienen — en die ter harte genomen moeten worden.

[Illustratie op blz. 4]

Honderden, die weigerden acht te slaan op de waarschuwingen, zochten toevlucht in een kerk en verloren hun leven