Geniet op evenwichtige wijze van bruiloftsfeesten
1, 2. (a) Waarom dienen wij in deze tijd aandacht te schenken aan trouwrecepties? (b) Hoe noodzakelijk zijn recepties?
U ZULT ongetwijfeld duidelijke bewijzen hebben gezien dat de profetie waar is dat de mensen in „de laatste dagen . . . meer liefde voor genoegens dan liefde voor God” zouden hebben (2 Timótheüs 3:1-4). Dit treedt duidelijk aan het licht in de manier waarop velen bruiloftsfeesten of recepties bezien en de manier waarop zij zich bij die gelegenheden gedragen.a Hoe dienen wij deze gelegenheden te bezien? Moeten christenen het vermijden bruiloftsfeesten te houden of bij te wonen? Of gaat het erom dat wij, om „liefde voor God” te hebben, bepaalde valkuilen moeten vermijden?
2 Ongeacht hoe gebruikelijk het plaatselijk is om onmiddellijk nadat een paar in de echt is verbonden, een gezellige bijeenkomst te hebben, zijn christenen beslist niet schriftuurlijk verplicht dit te doen. Sommige paren geven er de voorkeur aan alleen met hun naaste familieleden of enkele zeer intieme vrienden bijeen te komen en misschien in besloten kring een maaltijd met hen te gebruiken. Toch kan van personen die een bruiloftsfeest houden of bijwonen, zo maar niet gezegd worden dat zij „liefde voor genoegens” hebben, want in Kana hebben Jezus en zijn discipelen zo’n viering bijgewoond.
3. Hoe gebruikelijk waren bruiloftsfeesten in bijbelse tijden?
3 De trouwdag is een tijd van verheuging voor de pasgehuwden en hun familieleden en vrienden. Vreugdevolle bruiloften waarop een feestmaal wordt aangerecht, zijn al heel lang gebruikelijk (Genesis 29:21, 22; Rechters 14:3, 10, 17). Aangezien de joden bekend waren met dergelijke bruiloftsfeesten, kon Jezus er in drie illustraties naar verwijzen (Matthéüs 22:2-14; 25:1-13; Lukas 14:7-11). Zelfs in het laatste boek van de bijbel wordt gezegd: „Gelukkig zijn zij die uitgenodigd zijn tot het avondmaal van de bruiloft van het Lam.” — Openbaring 19:9.
4. Wat kan er van veel bruiloftsfeesten gezegd worden?
4 Gods dienstknechten in de oudheid — met inbegrip van Jezus en zijn discipelen — genoten op evenwichtige wijze van bruiloftsfeesten. Dit kan ook van duizenden christenen in onze tijd worden gezegd. Een ongelovig familielid die zo’n feest in Zuid-Afrika bezocht, zei: „Ik wist niet dat de Getuigen zulke mooie bruiloften hadden. Wij moeten niets meer hebben van de drinkpartijen en luide muziek die tegenwoordig gewoon zijn op bruiloften.” Heel wat christelijke recepties komen voor dergelijke uitingen van lof in aanmerking.
5. Wat voor problemen zijn er gerezen?
5 De druk van de wereld om „liefde voor genoegens” te hebben, is echter sterk. Zo berichten sommige christelijke ouderlingen:
„Verschillenden grijpen de gelegenheid van [een bruiloft] aan om zich te laten gaan. Zij redeneren dat er slechts weinig van zulke gelegenheden zijn, en daarom willen zij er zo veel mogelijk van profiteren om stoom af te blazen, om de vrije teugel te geven aan verlangens die de rest van de tijd in toom worden gehouden. Het is niet verwonderlijk dat de sfeer onstuimig is.” — Europa.
„Een huwelijksviering blijkt te bestaan uit een lezing, het nuttigen van een hapje en dan dansen tot in de kleine uurtjes. Sommigen menen dat zij op recepties meer kunnen drinken dan gewoonlijk, en vaak drinken zij te veel.” — Latijns-Amerika.
„Op een bruiloft wordt vaak ’tot in de vroege ochtend gedanst’. Sommige van dergelijke feesten zijn werkelijk werelds — luidruchtig, met veel drank en werelds gedans. Velen trachten opzichtig te pronken met hun bezittingen door dure kleding te dragen en talloze kratten bier te laten aanrukken.” — Afrika.
Matigheid vereist
6. Wat kunnen wij uit een opmerking die te Kana werd gemaakt, over joodse feesten leren?
6 De meeste mensen weten dat Jezus tijdens het bruiloftsfeest in Kana water in wijn veranderde. Houd echter het volgende in gedachte: „Toen nu de feestleider het water dat in wijn was veranderd, proefde, . . . riep [hij] de bruidegom en zei tot hem: ’Ieder ander mens zet eerst de voortreffelijke wijn voor, en wanneer men dronken is, de mindere’” (Johannes 2:9, 10). Hij zei niet dat de gasten op dit speciale feest „dronken” werden.b Het is zelfs ondenkbaar dat Jezus dronkenschap zou sanctioneren en deze nog zou verergeren door meer wijn te maken. Toch wist deze man dat men op joodse bruiloftsfeesten gewoon was te veel te drinken.
7. Wat dient een christen in aanmerking te nemen met betrekking tot het schenken van alcohol?
7 Op sommige recepties heeft de gastheer in het geheel geen alcohol geschonken omdat men in de omgeving gewoon was te veel te drinken en men het daarom wilde vermijden een gast die een drankprobleem had gehad, in verleiding te brengen. Sommige Afrikaanse broeders zeiden zelfs dat het ontbreken van alcoholische dranken een „zuiver christelijke bruiloft” tot resultaat had. En het is waar dat het raadzaam kan zijn geen alcoholische dranken te schenken wanneer men er in de omgeving ernstig tegen gekant is dat christenen sterke drank gebruiken (Romeinen 14:20, 21). Toch is een evenwichtige beoordeling noodzakelijk. Vraag u af: Was het feest dat Jezus bijwoonde ’onzuiver’ omdat er wijn werd geschonken? De bijbel veroordeelt dronkenschap, niet een matig gebruik van alcoholische dranken. — Spreuken 23:20, 21; 1 Petrus 4:3.
8, 9. (a) Hoe kan er matigheid worden betracht wanneer er alcoholische dranken worden geschonken? (b) Wat zei een ouderling over het probleem?
8 Indien het bruidspaar wil dat op hun receptie alcoholische dranken worden geschonken, is het verstandig en attent wanneer zij gepaste aandacht schenken aan matigheid (1 Timótheüs 3:2; Matthéüs 23:25). Hoe werden de gasten op het bruiloftsfeest in Kana bijvoorbeeld van het nodige voorzien? Klaarblijkelijk door „hen die bedienden” (Johannes 2:5, 9). Zo zou een bruidspaar mensen kunnen aanwijzen om dranken te schenken (en misschien de hoeveelheid binnen de perken te houden). Op elke christelijke receptie dienen vanzelfsprekend niet-alcoholische dranken aanwezig te zijn voor degenen die op dergelijke dranken aangewezen zijn of er de voorkeur aan geven.
9 Een ouderling in Midden-Amerika merkte op: „Het probleem is vaak dat de recepties te groot zijn, zodat het onmogelijk is een oogje te houden op alle aanwezigen. Soms zijn er ongevraagd wereldse mensen binnengekomen die flessen drank bij zich hadden en een schandaal veroorzaakten.” Dus wie zal voor toezicht of leiding zorgen? Hoeveel personen zullen er aanwezig zijn? Wat zal er op dergelijke feesten gebeuren?
Wie heeft de leiding?
10. Door welke bijbelse aanwijzing op te volgen zullen recepties waarschijnlijk beter in de hand gehouden kunnen worden?
10 Op het feest in Kana was er een „feestleider” (Johannes 2:9). Zo zou op recepties in deze tijd een bekwame, verantwoordelijke broeder gemachtigd kunnen worden om toezicht te houden op de details. Aangezien hij op de hoogte is van de wensen van de pasgehuwden, kan hij aanwijzingen geven aan de musici, de kelners en anderen, of kan hij overleg plegen met het jonge paar en daarna hun wensen uitvoeren. Hiertoe kan ook behoren dat hij de leiding heeft over degenen die toezicht houden op de goede gang van zaken. Samen zullen zij de gasten kunnen helpen en eventuele ongenode storende elementen kunnen aanpakken. Merk met betrekking tot het houden van toezicht eens op wat er in Jezus’ illustratie gebeurde met een gast die bij een bruiloftsfeest van openlijke minachting blijk gaf. — Matthéüs 22:11-13.
11. Wat dient in aanmerking genomen te worden wanneer er iemand wordt uitgezocht die het jonge paar zal helpen bij de algehele leiding?
11 Op veel wereldse recepties treedt de zaalbeheerder of de bandleider als ceremoniemeester op. Hij is gewoonlijk op de hoogte van de normale gang van zaken en steekt naar alle waarschijnlijkheid een ingestudeerde speech af of vertelt wat gewaagde grappen. Maar zult u, als u een receptie wilt die in harmonie is met christelijke beginselen, een wereldse man — die noch uw geestelijke broeder, noch een familielid is — de gelegenheid willen geven uw gasten toe te spreken of in het middelpunt van de belangstelling te staan? Zou dat stroken met de raad om „het goede [te] doen jegens allen, maar vooral jegens hen die aan ons verwant zijn in het geloof”? — Galáten 6:10.
12. Hoe geeft de bijbel te kennen wie er voornamelijk verantwoordelijk is voor wat er op een receptie gebeurt?
12 Soms helpen de ouders van de bruid of bruidegom het bruidspaar door de receptie te betalen. De ouders zouden derhalve van mening kunnen zijn dat zij een belangrijke stem dienen te hebben in het bepalen van wie uitgenodigd zullen worden, wat voor voedsel en drank er geserveerd zal worden of hoe het programma zal verlopen. In de bijbel wordt niet gezegd wie het bruiloftsfeest in Kana heeft betaald, maar er wordt ons wel verteld dat toen zich een belangrijke kwestie voordeed, ’de feestleider de bruidegom riep’ (Johannes 2:9). Tijdens een receptie is de bruidegom het schriftuurlijke hoofd van het pasgevormde gezin (Efeziërs 5:22, 23). Terwijl hij liefdevol rekening zal houden met de wensen van zijn bruid op deze speciale dag, en met de wensen van hun respectieve families, dient híj derhalve in de eerste plaats de verantwoordelijkheid te aanvaarden voor wat er wel of niet zal gebeuren.
Wie zullen aanwezig zijn?
13. Hoe groot waren bruiloftsfeesten in bijbelse tijden?
13 Wij weten niet hoe groot bruiloftsfeesten in bijbelse tijden waren. Bij Simsons bruiloft waren zijn ouders aanwezig, dertig kennissen van zijn bruid en waarschijnlijk andere vrienden of familieleden (Rechters 14:5, 10, 11, 18). De gasten bij joodse bruiloften waren plaatselijke medeaanbidders alsook bezoekers. Jezus en zijn discipelen, van elders in Galiléa afkomstig, gingen naar het feest in Kana. De hoeveelheid wijn die werd geproduceerd, doet aan een vrij grote groep denken. — Johannes 2:1, 2, 6.
14, 15. Hoe hebben sommigen „open huis”-recepties georganiseerd, maar welke problemen kunnen zich voordoen?
14 In deze tijd verschillen de gewoonten en voorkeuren met betrekking tot de aard en grootte van recepties. In sommige streken is het de gewoonte open huis te houden; alle medechristenen die vrienden van de pasgehuwden zijn, zijn welkom. Er kunnen hun enkele hapjes en wat verfrissingen worden aangeboden, waarbij het er niet om gaat ieders eetlust te bevredigen maar hen in de gelegenheid te stellen het bruidspaar te feliciteren en prettige omgang met elkaar te hebben. Elders brengen veel mensen op bijeenkomsten die voor alle vrienden openstaan, wat voedsel mee — een zelf toebereid gerecht, een drank of een dessert. Allen die aldus vrijwillig een steentje bijdragen, ondervinden daar de vreugde van, terwijl iedereen gevarieerd voedsel kan nuttigen zonder dat het jonge paar of iemand anders onder de kosten gebukt gaat. — Handelingen 20:35.
15 Uit Jezus’ illustraties schijnen wij te kunnen opmaken dat er op joodse bruiloften vaak een grote maaltijd werd aangerecht (Matthéüs 22:2; Lukas 14:8). Het vereist natuurlijk een goede planning om op een receptie in deze tijd alle gasten een maaltijd aan te bieden. Een moeder in Noord-Amerika vertelde de volgende droevige ervaring:
’Toen het nieuws zich verbreidde dat er een bruiloft was, verschenen er jongelui uit de verre omtrek om gratis te eten en om te dansen. Terwijl de genodigden zich in de Koninkrijkszaal bevonden, gingen anderen naar de zaal waar de receptie werd gehouden en namen alle beschikbare tafels in beslag. Toen ik arriveerde, kon ik wel huilen, want er was geen plaats. Ik was erg gekwetst door het gebrek aan liefde dat werd getoond door ongenodigd op een bruiloft te verschijnen en het voedsel op te eten dat voor intieme vrienden en familieleden was bedoeld.’
16. Wat kunnen wij uit de bijbel leren over bruiloftsgasten?
16 Maria, Jezus en zijn discipelen waren niet ongenood op het feest in Kana gekomen; zij ’waren uitgenodigd’ (Johannes 2:1, 2). Jezus zei: „Wanneer gij door iemand op een bruiloftsfeest wordt uitgenodigd . . .” (Lukas 14:8, 9, 16, 17). In de illustratie van het huwelijk van de zoon van de koning sprak Jezus ook over „de genodigden” (Matthéüs 22:3, 9, 10). En toen een uitgenodigde man zich oneerbiedig gedroeg, kregen degenen die met het toezicht belast waren, de aanwijzing hem te verwijderen. In een andere gelijkenis werd het vijf maagden die een huwelijksfeest wilden bijwonen in feite belet de deur binnen te gaan (Matthéüs 22:11-13; 25:10-12). Het dient ons daarom niet vreemd voor te komen wanneer een receptie beperkt wordt tot uitgenodigde gasten, die natuurlijk gepaste kleding zullen dragen. En het is begrijpelijk dat de gulheid van een gastheer zich niet hoeft uit te strekken tot mensen die in de eerste plaats belangstelling hebben voor voedsel en plezier. — Filippenzen 3:18, 19; Prediker 5:11.
17. Welk probleem is er gerezen met betrekking tot de grootte van bruiloftsfeesten?
17 Indien de pasgehuwden of hun familieleden een groot aantal gasten een volledige maaltijd willen aanbieden, kan dit met hoge kosten gepaard gaan. (Vergelijk Markus 6:35-37.) Uit het gebied van de Stille Zuidzee komt het volgende bericht:
„De neiging bestaat recepties te groots op te zetten. Sommigen steken zich in de schulden om een groot feest te organiseren, waardoor zij vanaf het begin van hun huwelijk zwaar in de schulden zitten. Vaak schijnen mensen het te willen vermijden hun gezicht te verliezen, zodat zij een receptie geven die hun financiële draagkracht te boven gaat.”
Wat is het droevig wanneer een jong paar het huwelijksleven begint met een schuldenlast die spanningen kan veroorzaken in hun verhouding. Of hoe zouden zij zich voelen wanneer zij wisten dat hun ouders met het probleem zitten de hoge kosten van een grote receptie te betalen? Het is natuurlijk heel goed mogelijk dat wereldse mensen zich voor hun bruiloft ongelooflijk diep in de schuld steken wegens het door trots ingegeven verlangen indruk te maken op anderen of hun gezicht te redden in de omgeving (Spreuken 15:25; Galáten 6:3). Maar mag dat het geval zijn bij christenen, gezien hetgeen wij in Lukas 12:29-31 lezen?
18, 19. (a) Waarom hebben sommigen misschien besloten een grote receptie te geven? (b) Hoe dienen wij te reageren wanneer wij niet op de bruiloft van een vriend worden uitgenodigd? (Lukas 14:12)
18 De beweegreden achter enkele zeer grote bruiloftsfeesten is het verlangen geweest gelijke tred te houden met anderen of hen te overtreffen. Ouderlingen in West-Afrika hebben opgemerkt:
„Sommigen maken zeer veel kosten voor voedsel en drank. Wie het duurste bruiloftsfeest organiseert, geeft de toon aan. Dit heeft problemen gegeven voor degenen die niet de moed kunnen opbrengen om anders te zijn. Het geuren met de middelen die men heeft, kan anderen tot struikelen brengen, terwijl pogingen om ’gelijke tred te houden met de Jansens’ niet nodig zijn.” — Zie 1 Johannes 2:15-17.
19 Anderen hebben zich gedwongen gevoeld een enorm grote receptie te geven uit vrees anderen voor het hoofd te stoten. Zij menen dat als sommige kennissen niet worden uitgenodigd, dezen zich gekwetst zullen voelen. Daarom worden er meer personen uitgenodigd dan verstandig is. Maar laten wij eerlijk zijn, wie van ons zou willen dat onze vrienden zo bang zijn ons voor het hoofd te stoten, dat zij zich in de schulden steken en misschien niet in de volle-tijdbediening kunnen gaan? Als wij niet worden uitgenodigd, is het toch veel beter erop te vertrouwen dat het bruidspaar alle factoren, met inbegrip van de financiële kant van de zaak, als rijpe mensen in aanmerking heeft genomen? Dat zij ons niet hebben uitgenodigd, kan zelfs een weerspiegeling vormen van hun vertrouwen dat wij rijp zijn en ons niet snel beledigd zullen voelen (Prediker 7:9; 1 Korinthiërs 13:4-7). Wij kunnen toch in hun geluk delen door de bijbelse huwelijkslezing bij te wonen, die veel belangrijker is. Indien wij die lezing van minder belang achten dan de receptie, zouden wij dan misschien op weg zijn personen te worden die „meer liefde voor genoegens dan liefde voor God” hebben? — 2 Timótheüs 3:4.
20. Wat voor praktijken kunnen vermeden worden door de grootte van recepties te beperken?
20 Redelijkheid met betrekking tot de grootte en kosten van recepties draagt er ook toe bij onwenselijke praktijken te vermijden. Het verlangen naar geld heeft sommigen er bijvoorbeeld toe gebracht speciale stof voor feestkleding te kopen en vervolgens de bruidsmeisjes te vragen deze stof tegen een hogere prijs van hen te kopen. De gasten op sommige recepties moesten stukjes van de taart „kopen” of voor een dans met de bruid „betalen” door geld op haar japon te spelden. Zo’n nadruk op geld kan ook de fundamentele reden zijn waarom gasten met hun geld te koop lopen door geld naar de musici te werpen of grote geschenken te geven ten einde een speciale plaats vlak bij de pasgehuwden te krijgen. — Lukas 14:8-11.
Help allen zich te amuseren
21. Welke rol speelt muziek op bruiloftsfeesten?
21 Tijdens de oorlogen van de Makkabeeën kwam een joodse bruiloftsstoet „onder het slaan van pauken en het zingen van liederen” aanlopen (1 Makkabeeën 9:39, Willibrordvertaling; vergelijk Psalm 45:8). Ook thans wordt op huwelijksrecepties vaak muziek gespeeld. Dit kan tot de christelijke vreugde bij zo’n gelegenheid bijdragen — of er afbreuk aan doen. Waarom kan dit laatste het geval zijn? In een aantal gevallen was de muziek die werd gespeeld, zeer luid en wild. Sommige musici houden van disco-achtige muziek, of zij leven zich helemaal uit om te laten zien wat zij kunnen. Maar een christelijke receptie is voor geen van beide de juiste plaats. Kunnen gasten, jong of oud, van christelijke omgang genieten als de muziek zo luid is dat het onmogelijk is met mensen te praten die aan dezelfde tafel zitten?
22. Hoe kunnen problemen in verband met muziek worden beperkt?
22 Het is duidelijk dat de muziek op bruiloftsfeesten een zorgvuldige planning en goed toezicht vereist, vooral muziek die door een bandje wordt gespeeld. Het geniet de voorkeur geen wereldse musici in te schakelen. Als er betaalde musici optreden, dient de bruidegom of de broeder die hiervoor is uitgekozen, de musici duidelijk uit te leggen welke muziek er wel en welke er niet gespeeld mag worden (Exodus 32:6, 17, 18). Er moet worden bedongen dat geen speciale verzoeken van gasten ingewilligd mogen worden zonder de goedkeuring van de bruidegom of van de broeder die de leiding over de receptie heeft. Wegens de algemeen voorkomende problemen met betrekking tot de aard en het volume van de muziek die door een bandje wordt gespeeld, hebben veel jonge paren verkozen grammofoonplaten of banden te gebruiken met een precieze selectie van wat zij ten gehore wilden brengen. Zij hebben deze laten afdraaien door een volwassene die zich niet gemakkelijk laat meeslepen door wat onder onrijpe jongeren populair is. — 1 Korinthiërs 13:11; Hebreeën 5:14.
23-25. Welke andere praktische stappen kunnen jonggehuwden doen om zeker te zijn van een aangename christelijke bijeenkomst?
23 Christelijke jonggehuwden moeten ervoor zorgen dat hun gasten met blijdschap op de receptie kunnen terugzien. Dus als er muziek wordt gespeeld en/of wordt gedanst, dient dit in overeenstemming te zijn met christelijke beginselen. Indien aan sommige personen gevraagd wordt enkele woorden te spreken, dienen degenen die worden uitgekozen en de woorden die zij spreken in overeenstemming te zijn met een waardige christelijke bijeenkomst.
24 In de gelijkenis van de tien maagden begon het feest „midden in de nacht” omdat de trouwstoet vertraging had ondervonden (Matthéüs 25:5, 6). In een ander geval wordt door Jezus’ woorden over een koning die een feestmaal in gereedheid had gebracht en dienaren had uitgezonden om mensen op de wegen uit te nodigen, te kennen gegeven dat het feest overdag werd gevierd (Matthéüs 22:4, 9). In deze tijd zijn recepties soms tot diep in de nacht doorgegaan en liepen ze meer uit de hand naarmate er rijpe christenen weggingen om een redelijke nachtrust te krijgen. Ten einde dit te voorkomen, hebben veel evenwichtige echtparen een tijd vastgesteld voor het begin èn voor het einde van hun receptie. Op die manier kan iedereen zijn plannen maken, met inbegrip van plannen voor een passende christelijke activiteit op de dag na een plezierige receptie.
25 Een huwelijksreceptie kan voor christenen een schitterende gelegenheid zijn om zich op juiste en evenwichtige wijze te amuseren. Maar welke plaats neemt ze in met betrekking tot wat volgt — het huwelijksleven als ware christenen?
[Voetnoten]
a In sommige landen kunnen alle gasten na een huwelijksplechtigheid een receptie bijwonen waar frisdranken of koffie en gebak worden geserveerd. Later hebben de pasgehuwden, samen met hun familieleden en enkele vrienden, een diner dat thuis of in een restaurant wordt gegeven. Elders is de receptie een samenzijn dat na de huwelijksvoltrekking plaatsvindt — hetzij met snacks of een feestmaal.
b Van het Griekse methuskoo, dat „dronken worden, zich bedrinken” betekent. Sommige commentators betogen dat het woord inhoudt dat men net genoeg drinkt om iets van z’n smaak te verliezen of vrolijk te worden. Andere teksten ondersteunen deze zienswijze niet. — Matthéüs 24:49; Lukas 12:45; Handelingen 2:15; Efeziërs 5:18; 1 Thessalonicenzen 5:7.
Kunt u zich het volgende herinneren?
□ Waarom dienen christenen zich te interesseren voor de gang van zaken op recepties?
□ Wat is raadzaam in verband met alcoholische dranken op bruiloftsfeesten?
□ Wie is verantwoordelijk voor wat er op recepties gebeurt?
[Illustratie op blz. 19]
De feestleider raadpleegde de bruidegom in verband met de wijn