Inzicht in het nieuws
„Een slecht idee”
Toenemende bezorgdheid over besmet bloed dwingt medische deskundigen ertoe de raadzaamheid van bloedtransfusies nog eens nader te beschouwen. Dr. Henry B. Soloway, redacteur van het tijdschrift Pathologist, merkte op dat het transfunderen van bloed, vanaf het begin dat deze methode werd toegepast, heel wat problemen heeft veroorzaakt. „In het vroege stadium”, zo verklaart hij, „veroorzaakte het transfunderen van bloed dat besmet raakte tijdens het proces van het verzamelen en opslaan ervan . . . talloze sterfgevallen ten gevolge van sepsis [infectie] en endotoxische shock [shock door vergiftiging]. Het overbrengen van hepatitis B door bloed en bloedprodukten veroorzaakte gedurende de Tweede Wereldoorlog een hoog sterftecijfer.” Zelfs met de komst van technische maatregelen die in het leven geroepen werden om een „veilige” bloedvoorraad te verzekeren, worden ziekten zoals AIDS nog steeds overgedragen.
Er is nu nieuwe bezorgdheid gerezen over de tijdsduur dat kankerpatiënten die een operatie hebben ondergaan waarbij bloedtransfusies werden toegediend, nog na de operatie in leven blijven. Soloway zegt: ’Er is beduidend minder kans dat patiënten die bloed toegediend hebben gekregen tijdens en na een operatie voor kanker aan de longen, borst of dikke darm, nog lang in leven blijven.’ Wat zijn dan de alternatieven? Soloway geeft toe: „Jehovah’s Getuigen hebben strak volgehouden . . . dat bloedtransfusies een slecht idee zijn. Misschien zal een dezer dagen bewezen worden dat zij het bij het verkeerde eind hebben. Maar ondertussen is er behoorlijk veel bewijsmateriaal voorhanden om hun bewering te staven, ondanks de protesten van bloedbanken die het tegendeel beweren.”
In werkelijkheid zijn Jehovah’s Getuigen door gehoorzaamheid aan de goddelijke wet gevrijwaard voor de vele negatieve gevolgen van bloedtransfusies. Leviticus 17:14 zegt: „Gij moogt het bloed van geen enkele soort van vlees eten, want de ziel van elke soort van vlees is zijn bloed.” En aan christenen werd gezegd ’zich van bloed te onthouden’ (Handelingen 15:28, 29). Het is duidelijk dat God het tot zich nemen van bloed, in welke vorm maar ook, als „een slecht idee” beschouwt.
Een „hiaat in de evolutie”
„De vleugels van insekten zijn niet uit de uiteinden van ledematen of uit iets anders geëvolueerd. Ze begonnen als uiterst kleine aanhangsels die uit de rug omhoogstaken.” Dit wordt beweerd door het Zweedse dagblad Svenska Dagbladet in een verslag over een recent onderzoek dat werd ingesteld naar de oorsprong van insektevleugels. „Volgens één theorie”, zo zegt het verslag, „zouden ze hun toekomstige vleugels gebruikt kunnen hebben als een soort vliegenmepper voor het vangen van insekten, totdat ze op een goede dag ontdekten dat ze ook konden vliegen en in staat waren zich door de lucht te verplaatsen, vanaf de grond naar boven of vanuit de bomen naar beneden.”
Het verslag laat ook zien dat biologen het tot een punt van discussie maken dat de „toekomstige vleugels”, hoewel ze te klein waren om ermee te kunnen vliegen, gediend zouden kunnen hebben als zonnereceptoren om het lichaam van warmte en energie te voorzien. Waardoor groeiden de „vleugels” van dat miniatuurbegin tot hun volledige proporties? „Hier is een moeilijk te verklaren hiaat in de evolutie”, zo wordt in het verslag toegegeven.
De bijbel geeft echter duidelijk te kennen hoe insekten aan hun vleugels zijn gekomen. Genesis 1:21 zegt: „God ging ertoe over . . . elk gevleugeld vliegend schepsel naar zijn soort [te scheppen].” Terwijl jaren van wetenschappelijk onderzoek slechts speculatieve theorieën en een „moeilijk te verklaren hiaat” hebben opgeleverd, strookt het bijbelse verslag met de bekende feiten. Het wonderbaarlijke ontwerp en het functioneren van insektevleugels strekken niet tot eer van blinde evolutie, maar zijn tot eer van een intelligente Schepper.
Mishandeling van bejaarden
Oudere mensen worden steeds meer het slachtoffer van mishandeling en verwaarlozing. Het is in deze tijd heel gewoon om berichten te horen over bejaarde mensen die mishandeld, beroofd, geslagen en vermoord worden — zelfs in landen waar men vanouds veel respect heeft voor bejaarden. In een bepaald oosters land, zo zegt een verslag in Asiaweek, „vertelt een maatschappelijk werker over een oude vrouw die door haar familie veertien jaar lang geketend werd gehouden en slechts eens in de veertien dagen een bad mocht nemen”. Het verslag voegt eraan toe dat in een ander Aziatisch land een zestigjarige vrouw „onlangs in een bejaardentehuis stierf. Haar zoon en schoondochter kwamen zelfs niet aan haar sterfbed.” De situatie is in westerse landen niet beter. „Ongeveer 1 op de 25 bejaarde Amerikanen wordt verwaarloosd of mishandeld, hetzij thuis of in instellingen”, zegt U.S.News & World Report. „Verwaarlozing is de meest algemene vorm van mishandeling . . . Maar zowel lichamelijke mishandeling als seksueel misbruik nemen toe.”
Zowel inwoners van het oude Israël als leden van de vroege christelijke gemeente werden vermaand de bejaarden achting, consideratie en eer te betonen (Exodus 20:12; Leviticus 19:32; Efeziërs 6:1, 2; 1 Timótheüs 5:1, 2). De apostel Paulus voorzei echter dat wij in de laatste dagen in „kritieke tijden” zouden belanden, waarin mensen zich steeds verder van Gods leiding zouden afwenden (2 Timótheüs 3:1). Een van de kenmerken die Paulus speciaal deed uitkomen, was dat het mensen „totaal zou ontbreken aan . . . normale menselijke genegenheden” (2 Timótheüs 3:2, 3, The New Testament in Modern English, door J. B. Phillips). Wie kan de waarheidsgetrouwheid van zijn woorden in twijfel trekken?