Koninkrijksverkondigers brengen verslag uit

Jongeren in Italië benutten gelegenheden om getuigenis te geven

PERSONEN die waardering hebben voor Gods schitterende voornemens vinden het heerlijk anderen te helpen de prachtige Koninkrijkshoop te leren kennen. Hiervoor moeten zij vaak voordeel trekken van gelegenheden die zich voordoen, zoals het volgende verslag uit Sardinië aantoont.

◻ „Een twaalfjarige verkondiger die in de velddienst was geweest, ging met de bus naar huis. In de bus zaten ook twee jonge jongens en een meisje, allen ongeveer achttien jaar oud. De jonge verkondiger zat vlak bij het meisje en begon het tijdschrift Ontwaakt! te lezen, in de hoop haar nieuwsgierigheid op te wekken. Zij merkte het tijdschrift op en vroeg wat hij las. Hij legde uit dat hij een artikel las waarin de oplossing aan de hand werd gedaan voor problemen waarmee jonge mensen geconfronteerd worden. Hij zei dat hij veel nut had gehad van dit materiaal en dat het ook haar kon helpen. Zij nam de tijdschriften graag aan.

De andere twee jongeren, die het gesprek hadden gehoord, vroegen ook om tijdschriften. Toen zij de bijdrage wilden geven, zei de chauffeur dat zij hun geld niet aan zulke rommel moesten verspillen. De jongeren antwoordden dat zij verstandig genoeg waren om dit zelf te beoordelen en dat de tijdschriften interessant waren. Toen de buschauffeur dit hoorde, reed hij naar de kant van de weg, stopte en wilde zien wat in deze tijdschriften zo interessant was. Ook hij nam een paar tijdschriften.

De jonge Getuige die deze ervaring vertelde, zei: ’Ik ben werkelijk blij dat ik in de bus getuigenis begon te geven.’”

◻ Een andere jonge Getuige trok voordeel van een situatie op school. Deze jongere vertelt: „Onze leraar onderwees ons een studiemethode die nogal afweek van de traditionele methode. Na het materiaal beschouwd te hebben, moesten wij een schema maken dat de hoofdpunten en de ondergeschikte punten bevatte en vervolgens voor de vuist weg een lezing over het onderwerp houden.

’Ik ben goed op de hoogte met deze methode’, zei de Getuige. ’Het is de methode die in het boek Handleiding voor de Theocratische Bedieningsschool wordt aangeraden.’ De leraar merkte al gauw op dat ik de enige was die deze methode met succes toepaste. Hij vroeg waarom er zo’n verschil was tussen mijn werk en dat van de anderen. Ik legde uit dat ik deze methode op de theocratische bedieningsschool had geleerd. Hij was er erg mee ingenomen en vroeg me de methode aan de hand van het boek Handleiding voor de Theocratische Bedieningsschool te demonstreren. Dit deed ik.

Toen ik thuiskwam, vertelde ik mijn ouders wat er was gebeurd. Mijn vader, die geen Getuige is, had altijd gezegd dat het feit dat ik een van Jehovah’s Getuigen was, een handicap vormde op school, maar toen hij naar mijn ervaring had geluisterd, moest hij wel van gedachten veranderen.”

Wat hebben jullie, jongeren, alsook u, ouderen, een schitterend voorrecht om Jehovah’s naam hoog te houden en bekend te maken! — Psalm 148:12, 13.