Een feestelijke gebeurtenis — De graduatie van de 104de klas van Gilead

„DIT is een feestelijke dag, en wij zijn allemaal verheugd.” Met die woorden opende Carey Barber, een lid van het Besturende Lichaam van Jehovah’s Getuigen, op 14 maart 1998 de graduatiefestiviteiten van de 104de klas van de Wachttoren-Bijbelschool Gilead. De 4945 toehoorders werden uitgenodigd de vergadering te beginnen met het zingen van Koninkrijkslied 208, getiteld „Een vreugdelied”.

Praktische raad om gelukkig te blijven

Het eerste gedeelte van het programma, een serie van vijf korte op de bijbel gebaseerde toespraken, bood enkele praktische raadgevingen om de vreugdevolle geest waarvan de graduatiedag doortrokken was, te behouden.

De eerste lezing werd uitgesproken door Joseph Eames van de schrijversafdeling. Hij sprak over het thema: „Volg de geest van loyalen na”, gebaseerd op het bijbelse verslag in 2 Samuël hoofdstuk 15 en 17, waar Absalom, de zoon van David, een samenzwering smeedde om zijn vader het door God geschonken koninkrijk te ontnemen door een opstand te ontketenen. Er waren echter personen die Jehovah’s gezalfde, koning David, loyaal bleven. Welke les konden de nieuwe zendelingen hieruit trekken? „Waar je ook heen gaat in je zendingstoewijzing, draag loyaal bij tot de geest van samenwerking en van respect voor theocratische autoriteit. Help anderen hetzelfde te doen”, besloot broeder Eames.

De volgende in het programma was David Sinclair, die aan de hand van Psalm 15 tien vereisten uiteenzette om een gast te mogen zijn in ’Jehovah’s tent’. Zijn lezing, getiteld „Blijf als gast in je zendingstent”, moedigde de graduerende studenten aan deze psalm toe te passen op hun zendingstoewijzing, waar zij gasten zouden zijn. Broeder Sinclair beklemtoonde hoe belangrijk het is om altijd naar Gods maatstaven te leven. Het resultaat? Psalm 15:5 zegt: „Wie deze dingen doet, zal nimmer aan het wankelen worden gebracht.”

John Barr, een lid van het Besturende Lichaam, was de volgende spreker, en hij vestigde de aandacht op de versterkende uitwerking van het zingen tijdens christelijke vergaderingen. Maar wat is het meest vreugdevolle lied dat in deze tijd overal op aarde gezongen wordt? Het is het goede nieuws van Gods Messiaanse koninkrijk. En wat is het resultaat van al dit zingen, of prediken over het Koninkrijk? Het tweede couplet van lied 208 zegt kort en bondig: „Blijf onderwijzen, God steeds meer prijzen; predik zijn rijk, dat ons vrede biedt. Zó kiezen, blijde, velen Gods zijde. Op heel de aarde weerklinkt hun lied.” Ja, elke dag worden er zo’n 1000 nieuwe discipelen gedoopt. Broeder Barr besloot met de woorden: „Is het niet geweldig te bedenken, broeders en zusters, dat jullie naar gebieden worden gezonden om het soort van mensen te ontmoeten dat gewoon op jullie loflied zit te wachten?”

„Luister naar de stemmen van ervaring” was de titel van de toespraak die James Mantz van de schrijversafdeling vervolgens hield. Hij zette uiteen dat sommige dingen alleen door persoonlijke ondervinding geleerd kunnen worden (Hebreeën 5:8). Toch moedigt Spreuken 22:17 ons aan ’ons oor te neigen en de woorden van de wijzen te horen’, ofte wel van degenen die ervaring hebben opgedaan. De graduerende studenten kunnen veel leren van degenen die hun zijn voorgegaan. „Zij weten hoe zij met de plaatselijke winkeliers moeten onderhandelen. Zij weten welke gedeelten van de stad je moet vermijden wegens fysieke of morele gevaren. Zij weten waar de plaatselijke bevolking gevoelig voor is. De ervaren zendelingen weten wat je nodig hebt om gelukkig en succesvol te zijn in je toewijzing”, zei broeder Mantz.

Wallace Liverance, administratief hoofd van de Gileadschool, sprak over het thema „Waardeer je theocratische toewijzing” en zette uiteen dat hoewel sommige zendelingen, zoals de apostel Paulus, Timotheüs en Barnabas, hun toewijzing van God ontvingen door bemiddeling van de heilige geest of door de een of andere wonderbaarlijke manifestatie, op Gilead opgeleide zendelingen een plaats in het wereldomvattende veld krijgen toegewezen door „de getrouwe en beleidvolle slaaf” (Mattheüs 24:45-47). Hij vergeleek de toewijzing van de zendelingen met de plaats die Gideon toewees aan zijn mannen die tegen de Midianieten moesten strijden (Rechters 7:16-21). „Waardeer je theocratische zendingstoewijzing. Net zoals Gideons soldaten ’ieder op hun plaats bleven staan’, moet je je toewijzing zien als de plaats waar je behoort te zijn. Heb het geloof dat Jehovah je kan gebruiken net zoals hij Gideons 300 man heeft gebruikt”, was de dringende raad van broeder Liverance.

Belangstelling voor mensen leidt tot geluk

De Wachttoren heeft eens gezegd: „Hoeveel beter en verstandiger is het . . . om in plaats van onze belangstelling en ons leven op te bouwen rond gefabriceerde voorwerpen en spullen van deze huidige ordening, dingen waarvan niet zeker is of ze zullen blijven bestaan, mensen tot onze werkelijke belangstelling te maken en ware vreugde te leren vinden in het doen van dingen voor anderen.” In overeenstemming daarmee sprak broeder Mark Noumair, een van de leraren van de Gileadschool, met een groep studenten over hun velddienstervaringen en merkte op: „Persoonlijke belangstelling voor anderen tonen, dát maakt je tot een goede zendeling.”

Sleutels tot geluk in het buitenlandse veld

Wat zijn enkele sleutels tot succes en geluk in het zendingswerk? Broeder Charles Woody van de dienstafdeling en broeder Harold Jackson, vroeger zendeling in Latijns-Amerika en nu assistent van het onderwijscomité, interviewden leden van verschillende bijkantoorcomités die de negende klas van de school voor bijkantoorpersoneel bijwoonden. Hier volgen enkele adviezen die zij gaven:

Albert Musonda uit Zambia merkte op: „Wanneer de zendeling het initiatief neemt om op de broeders en zusters toe te stappen en hen te begroeten, ontstaat hierdoor een heel goede geest omdat de broeders en zusters een hechte band met de zendeling zullen krijgen en de zendeling met hen.”

Rolando Morales uit Guatemala deed de suggestie dat wanneer nieuwe zendelingen door welwillende mensen iets te drinken aangeboden krijgen, zij vriendelijk en tactvol kunnen antwoorden: „Ik ben nieuw in dit land. Ik wou dat ik het kon nemen, maar mijn lichaam heeft niet de natuurlijke afweer die uw lichaam heeft. Ik hoop dat ik het eens kan aannemen, en dan zal ik het graag doen.” Wat zijn de voordelen van zo’n antwoord? „De mensen zullen zich niet beledigd voelen, en de zendelingen zijn vriendelijk tegen anderen geweest.”

Wat kan zendelingen helpen in hun toewijzing te volharden? Broeder Paul Crudass, een afgestudeerde van de 79ste klas van Gilead, die de afgelopen twaalf jaar in Liberia heeft gediend, merkte het volgende op: „Ik weet dat het waar is dat ouders hun kinderen missen. Maar er zijn tijden dat de zendeling probeert gewend te raken aan het land, de omgeving, de cultuur, de mensen. Misschien denkt hij erover te stoppen. Als hij dan een brief van thuis krijgt met: ’We missen je zo; we weten niet wat we zonder jou moeten doen’, is dat wellicht alles wat hij nodig heeft om zijn koffers te pakken en naar huis te gaan. Het is voor de familieleden die hier vandaag zijn, heel belangrijk om dat in gedachte te houden.”

Na de interviews werd de laatste lezing van het programma gehouden door Theodore Jaracz, een lid van het Besturende Lichaam. Zijn thema: „Houd het Koninkrijk op de eerste plaats in je leven”. Hoe kunnen de zendelingen op hun werk geconcentreerd blijven en zich niet laten afleiden? Hij moedigde hen aan om een schema voor persoonlijke bijbelstudie te hebben, wat hen zal helpen de Koninkrijksbelangen op de eerste plaats in hun leven te houden. En hij gaf de volgende actuele vermaning: „Sommige zendelingen hebben persoonlijke studie verwaarloosd omdat zij in beslag genomen werden door elektronische apparaatjes, e-mail en de computer. Wij moeten het gezonde verstand bezitten om evenwichtig te zijn in het gebruik van welk hulpmiddel dan ook en geen buitensporige hoeveelheid tijd besteden aan iets wat inbreuk zou kunnen maken op onze persoonlijke studie van Gods Woord.”

Na de toespraak van broeder Jaracz vond de uitreiking van de diploma’s plaats en werd er een brief voorgelezen waarin de klas haar waardering uitte. De klassevertegenwoordiger bracht de gevoelens van iedereen op de volgende wijze onder woorden: „Wij hebben tastbare bewijzen gezien van de liefde die, zoals Jezus zei, zijn discipelen zou kenmerken, en dit heeft ons er opnieuw van verzekerd dat wij, waar wij ons ook bevinden, door een hartelijke, liefdevolle, met een moeder te vergelijken organisatie worden ondersteund. Met zo’n steun in de rug zijn wij gereed om naar de einden der aarde te gaan.” Het was een ontroerend besluit van een feestelijke graduatiedag voor de 104de klas van Gilead.

[Kader op blz. 24]

Statistiek van de klas

Aantal vertegenwoordigde landen: 9

Aantal landen waaraan toegewezen: 16

Aantal studenten: 48

Aantal echtparen: 24

Gemiddelde leeftijd: 33

Gemiddelde jaren in de waarheid: 16

Gemiddelde jaren in de volle-tijddienst: 12

[Illustratie op blz. 25]

104de afstuderende klas van de Wachttoren-Bijbelschool Gilead

In onderstaande lijst zijn de rijen genummerd van voor naar achter en staan de namen per rij van links naar rechts vermeld

(1) M. Romero; J. Howarth; D. Blackburne-Kane; E. Hohengasser; S. West; S. Thom (2) W. Colon; J. Glancy; Y. Kono; P. Drews; S. Tam; T. Kono (3) D. Tam; S. Zechmeister; S. Gerdel; J. Elwell; P. Dunec; H. Tibaudo (4) E. Taylor; L. Hildred; M. Sanches; C. Anderson; T. Bucknor; E. Hohengasser (5) D. Howarth; C. Ward; P. Hinch; Y. McDonald; T. Sanches; O. Thom (6) T. Drews; E. Tibaudo; D. Elwell; W. Dunec; D. Blackburne-Kane; W. Ward (7) M. Anderson; R. Zechmeister; R. McDonald; R. Bucknor; S. Glancy; G. Gerdel (8) D. Romero; R. Hinch; S. Hildred; J. Taylor; A. Colon; W. West

[Illustratie op blz. 26]

Enkele broeders die de 104de klas onderricht hebben gegeven: (van links naar rechts) W. Liverance, U. Glass, K. Adams, M. Noumair