De vreugde Gods waarheden met anderen te delen
RECHTER GEBRUIKT DE BIJBEL
In Rio de Janeiro, in de Braziliaanse staat Guanabara, deed een rechter een ervaring op die hem veel vreugde schonk. Hij vertelde deze ervaring aan een van Jehovah’s getuigen: „Ik kreeg bezoek van een echtpaar dat voornemens was op religieuze gronden te scheiden. De man was luthers, de vrouw baptistisch. Op last van zijn voorganger, wilde de man dat zijn kinderen in zijn religie zouden worden grootgebracht; de vrouw stond erop, eveneens op last van haar voorganger, dat de kinderen in de leer van de baptistische kerk opgevoed zouden worden. Het was werkelijk een groot probleem.
De rechter raadde deze man en vrouw aan hun respectieve voorgangers te vragen de volgende dag op zijn kantoor te komen. De voorgangers weken niet van hun standpunt af. Zij betoogden: „Er is slechts één oplossing voor dit probleem: scheiding, anders zullen de kinderen de dupe worden van de fouten van hun ouders.”
De rechter opende nu de bijbel en toonde hun alle vier aan dat religieuze problemen volgens Gods wet geen gegronde reden vormen voor een wettelijke scheiding, maar dat dit alleen van overspel gezegd kan worden. Het echtpaar stemde hiermee in en bedankte de rechter voor zijn bijbelse raad. Hierop riep de voorganger van de Lutherse Kerk uit: „Edelachtbare, ik voel me zo klein dat ik, een bedienaar van het evangelie, mij heb beroepen op het recht van mensen terwijl u, een rechter, een beroep hebt gedaan op Gods recht. Waar hebt u zoveel over de bijbel geleerd?” De rechter verklaarde dat hij dit van Jehovah’s getuigen had geleerd.
De baptistische voorganger riep op zijn beurt uit: „Dat is toch niet waar!” De rechter verzekerde hem echter dat hij in zijn speurtocht naar waarheid bij vele zogenaamd in de bijbel onderlegde personen van verscheidene religieuze groeperingen te rade was gegaan, maar dat zijn vragen altijd onbeantwoord bleven totdat hij met Jehovah’s getuigen in contact kwam. „Ja, zij zijn de ware discipelen van Jezus Christus”, zo zei de rechter, „en mijn deur staat altijd voor hen open.”
MUREN MET OREN
Een getuige van Jehovah in New Jersey vertelde wat er gebeurde toen zij bij een dame in een flatgebouw een bijbelstudie leidde. „Toen onze studie op zekere dag was geëindigd en ik was weggegaan, kreeg de dame met wie ik juist had gestudeerd, bezoek van haar buurvrouw. Deze verklaarde dat zij door de muur naar de bijbelstudie had geluisterd. Zij vond het zo interessant dat zij graag meer over de bijbel wilde leren. Zij vroeg zich af of ik ook met haar zou willen studeren. Toen ik de volgende week terugkwam, kreeg ik te horen wat er was voorgevallen. Na de studie belde ik bij de buurvrouw aan en trof regelingen om met haar de bijbel te bestuderen. Ik ben heel blij te kunnen berichten dat zij fijn vooruitgaat in bijbelkennis. Ja, ook haar zuster heeft belangstelling gekregen en neemt nu aan de studie deel.”
THANS EEN DOEL IN HET LEVEN
Een getuige van Jehovah die in de Amerikaanse staat Kentucky woont, deed de volgende ervaring op: „Wij kregen nieuwe buren — een man met zijn zeventienjarige zoon. Kort nadat wij met elkaar kennis hadden gemaakt, kwam de jongen bij een auto-ongeluk om het leven. Daar de begrafenis in een ander deel van de Verenigde Staten zou plaatsvinden, bood ik aan elke dag de post aan te nemen. Ik was verrukt te bemerken dat hij zowel op De Wachttoren als de Ontwaakt! was geabonneerd en verlangde vurig naar de gelegenheid bijbelse waarheden met hem te kunnen bespreken. Die gelegenheid deed zich al gauw voor toen hij terugkwam en mijn man en mij een bezoek bracht. Het onderwerp over de dood kwam ter sprake en wij zetten uiteen welk een wonderbaarlijke opstandingshoop er in de bijbel wordt gegeven. Dit was voor hem een nieuwe gedachte. Wij zochten in de bijbel schriftplaatsen op aan de hand waarvan wij aantoonden dat de mens een ziel is, dat de ziel sterft en dat ’s mensen enige hoop in een opstanding is gelegen. Hij luisterde aandachtig en ging pas na middernacht naar huis.
De volgende morgen en alle daaropvolgende avonden van die week, kwam hij terug om vragen te stellen. Ik stelde voor met een huisbijbelstudie te beginnen, waar hij grif op inging. Hij gaat helemaal in de studie op en bezoekt ’s zondags geregeld de vergaderingen in de Koninkrijkszaal. De moeder van deze man maakte ons onlangs heel blij toen zij zei: ’Ik zal u eeuwig dankbaar blijven voor wat u voor mijn zoon hebt gedaan. Wanneer hij ’s ochtends opstond, kon hij nooit eten. Hij zei altijd: Waarom zou ik het doen — ik heb nu toch geen doel meer om te leven. Maar sinds hij met u de bijbel bestudeert, kan hij weer eten, en het mooiste is nog dat hij weer een hoop heeft voor de toekomst.’ De woorden die Jezus volgens Handelingen 20:35 (NW) heeft uitgesproken, namelijk, ’Het is gelukkiger te geven dan te ontvangen’, blijken werkelijk volkomen waarheidsgetrouw te zijn.”