De bijbel — het boek dat hoop geeft
ZIJ HAD jarenlang in een Indonesisch sanatorium gelegen. Door de dood van haar man verloor zij alle moed. Zij vond het hopeloos om verder te leven en begon daarom plannen te beramen om zelfmoord te plegen. Toen een van de verpleegsters dit te weten kwam, sprak zij er met een christelijke getuige van Jehovah over die ook in het sanatorium lag. Hij zocht deze vrouw op en trachtte haar tactvol voor de bijbelse hoop te interesseren.
Eerst was zij onwillig om te luisteren, doch door vriendelijk aan te houden, was de Getuige in staat haar voor een studie van de bijbel te interesseren. Binnen drie maanden had zij een volkomen andere kijk op het leven. Zij was nu vervuld van hoop en vreugde. Zij is nog altijd in het sanatorium, maar in plaats van over zelfmoord te denken, is zij thans druk bezig andere patiënten over haar bijbelse hoop te vertellen. Ja, zij leidt vier bijbelstudies met andere patiënten.
Wat is nu precies de aard van de bijbelse hoop die zulk een verandering in haar leven heeft gebracht? Wij zullen het ontdekken als wij deze aangelegenheid aan een onderzoek onderwerpen, want het lijdt geen twijfel dat het Woord van God, de bijbel, als hij goed wordt begrepen, werkelijk het Boek van hoop is. Dat is een van de voornaamste redenen waarom de bijbel werd geschreven: „Want alle dingen die eertijds werden geschreven, werden tot ons onderricht geschreven, opdat wij door middel van onze volharding en door middel van de vertroosting uit de Schriften hoop zouden hebben.” Zeer terecht wordt de Auteur van de bijbel „de God die hoop geeft” genoemd. — Rom. 15:4, 13.
DE NOODZAAK VOOR HOOP
In het gedeelte van de bijbel dat bekendstaat als het „Nieuwe Testament”, ofte wel de christelijke Griekse Geschriften, wordt herhaaldelijk — wel zo’n vijftig maal — van de christelijke hoop melding gemaakt. Hoe belangrijk die hoop voor christenen is, wordt ook te kennen gegeven door de woorden van de apostel Paulus, die in 1 Korinthiërs 13:13 staan opgetekend. Het onderwerp van de liefde besprekend, noemt hij daar hoop te zamen met de uiterst belangrijke hoedanigheden van geloof en liefde, zeggende: „Nu blijven echter geloof, hoop, liefde, deze drie.” Ja, hoop verdient het naast geloof en liefde geplaatst te worden.
De wereldwijze Grieken uit de oudheid hadden geen waardering voor de hoop die Paulus bezat. Zij verwezen er kleinerend naar als „het voedsel van ballingen” en als „de vloek van de mens”. Hedendaagse wereldwijze mensen hechten klaarblijkelijk ook niet veel waarde aan hoop, want noch de Encyclopedia Americana noch de Encyclopædia Britannica maken in hun uitgebreide alfabetische registers enige melding van „hoop”, hoewel zij dit wel doen van „geloof” en „liefde”.
Zonder hoop is de mens echter geneigd tot losbandig gedrag te vervallen. De geschiedenis vermeldt dat toen de Duitse filosoof Nietzsche zijn geloof in en hoop op God verloor, hij niet alleen hoonde dat „hoop het ergste kwaad is”, doch ook tot een buitensporig, losbandig leven verviel. Zoals Gods Woord opmerkt, zeggen zij die geen hoop hebben vaak: „Laat ons eten en drinken, want morgen sterven wij.” — 1 Kor. 15:32.
Welk verschil hoop in iemands leven uitmaakt, wordt geïllustreerd door de ervaring van een zekere jongeman die een verpleegde in een zenuwinrichting in New York was. Hij stond onder voortdurende medische behandeling; alle voorrechten of vrijheden waren hem ontzegd en hij kreeg geen onderwijs. Hij was weinig meer dan een slap hangende plant, sprak geen woord en interesseerde zich totaal niet voor zichzelf of zijn toekomst.
Op zekere dag kwam zijn oudere broer, die nog maar pas de bijbelse hoop was gaan begrijpen en deze met beide handen had aangegrepen, hem opzoeken en trachtte zijn pas gevonden hoop met hem te delen. Hoewel deze jongeman geen kennis van de bijbel bezat, trok de waarheid ervan hem onmiddellijk aan en had een opmerkelijke uitwerking op hem. Na slechts twee maanden met zijn broer en andere Getuigen die hem bezochten, te hebben gesproken, kon hij het zonder medische behandeling stellen. Al gauw liep hij rechtop, nam een fiere houding aan en begon zelfs met andere verpleegden over deze bijbelse hoop te spreken. Zijn broer, die hem deze hoop had gebracht, was na veel moeite in staat zijn ontslag uit de zenuwinrichting te bewerkstelligen. Hij leert nu lezen zodat hij zelf onder andere de bijbel kan bestuderen. Beide broers bezoeken thans geregeld vergaderingen waar deze hoop een belangrijke plaats inneemt, en hun vooruitgang is voor allen zichtbaar.
De bijbel hecht niet zonder goede reden zoveel waarde aan hoop. Hoop is geen luxe. Het is niet iets dat weinig waarde heeft, iets waar wij net zo goed buiten zouden kunnen. Het is een noodzaak. Hoop is voor de gezondheid van zowel de geest als het lichaam onontbeerlijk.
GOED VOOR HET LETTERLIJKE HART
Van het feit dat hoop even heilzaam voor het letterlijke hart als voor het figuurlijke hart is, heeft Dr. F. Dunbar, een autoriteit op het gebied van de psychosomatische geneeskunde, melding gemaakt. Voor patiënten die aan angina pectoris lijden — een hartbeklemming die door scherpe pijnsteken in de borst wordt gekenmerkt — „is het opnieuw aankweken van een hoopvolle houding een van de belangrijkste therapeutische taken”. Men zegt dat hoop in feite voor geen enkele andere groep van patiënten zo belangrijk is als voor deze.
Wat hoop, en in het bijzonder de bijbelse hoop, voor hartlijders kan uitrichten, blijkt uit de ervaring van een hartpatiënte in Italië. Zij was bedlegerig want haar arts had haar verboden zich ook maar enigszins in te spannen of om welke reden maar ook haar bed uit te gaan. Op zekere dag bezocht een christelijke getuige van Jehovah deze hartpatiënte en bracht haar ertoe een geregelde bijbelstudie te beginnen.
Naarmate zij de bijbel en de daarin vervatte wonderbaarlijke hoop van eeuwig leven in een nieuw samenstel van dingen steeds beter ging begrijpen, begon ook haar lichamelijke gezondheid te verbeteren. Weldra was zij in staat uit bed te komen en zelfs wat huishoudelijk werk te verrichten. Dit alles verbaasde haar arts, die zich begon af te vragen of zij soms een hem onbekend geneesmiddel innam. Toen hij de ware toedracht te weten kwam, namelijk dat de bijbelse hoop zijn patiënte in lichamelijk opzicht hielp, zei hij: „Het bestuderen van de bijbel is ongetwijfeld de beste medicijn voor het hart.” Thans predikt zij het goede nieuws van Gods koninkrijk ijverig huis aan huis tot haar naasten, terwijl nu haar hart een dergelijke inspanning kan verdragen.
WAAROM DE BIJBEL HOOP GEEFT
Waarom geeft de bijbel zulk een krachtige hoop? Omdat hij het Woord is van de ene ware God Jehovah, die niet liegen kan. Zoals de apostel Paulus aantoont, verlaten christenen zich met geheel hun hart op de „hoop op het eeuwige leven, dat God, die niet liegen kan, vóór ver in het verleden liggende tijden heeft beloofd”. — Tit. 1:2.
De bijbel geeft hoop omdat alles wat God heeft beloofd, is gebeurd, en nog wel precies op tijd. Zo heeft God bij monde van zijn profeet Jeremia voorzegd dat het land Israël zeventig jaar woest zou liggen, terwijl zijn volk de koning van Babylon zou dienen. En toen die zeventig jaren om waren, werden die Israëlieten die op God hoopten niet teleurgesteld. God had hen bevrijd, en precies op tijd kwamen zij in hun geboorteland terug. — Jer. 25:11; Dan. 9:2; Ezra 1:1-4.
Gods belofte bleek ook met betrekking tot de komst van de Messías waar te zijn. In Daniël 9:24-27 liet God zijn profeet optekenen: „Vanaf het ogenblik, dat het woord uitging om Jeruzalem te herstellen en te herbouwen tot op een gezalfde, een vorst, zijn zeven weken; en twee en zestig weken”, ofte wel negenenzestig weken van jaren. En de wereldlijke geschiedenis bevestigt dat vanaf het bevel om de muren van Jeruzalem in Nehemía’s tijd (455 v.G.T.) te herbouwen totdat Jezus als de Messías kwam (29 G.T.) er precies negenenzestig weken van jaren, ofte wel 483 jaren, waren voorbijgegaan. Ja, Jezus verscheen precies op tijd om de hoop van zijn volk te vervullen. — Luk. 3:15.
Het feit dat deze en andere soortgelijke profetieën in vervulling zijn gegaan, geeft de krachtige zekerheid dat de rest van Gods profetische beloften eveneens vervuld zullen worden. Het is zoals Jozua met betrekking tot de ervaringen van zijn volk Israël optekende: „Niet één van alle goede beloften, die de HERE aan het huis van Israël had toegezegd, is onvervuld gebleven; alles is uitgekomen.” Dientengevolge kunnen christenen in deze tijd zich aansluiten bij de gevoelens van koning Salomo ten tijde van de inwijding van Jehovah’s tempel: „Geprezen zij de HERE, die zijn volk Israël rust gegeven heeft volgens alles wat Hij gesproken heeft; er is niet één woord onvervuld gebleven van al zijn goede woorden, die Hij door den dienst van zijn knecht Mozes gesproken heeft.” — Joz. 21:45; 1 Kon. 8:56.
BIJBELSE HOOP NADERT VERVULLING
Een zorgvuldige studie van Gods Woord brengt aan het licht dat het ook in onze tijd in vervulling gaat, hetgeen ons hoop geeft op een spoedige bevrijding van de huidige verschrikkelijke toestanden. Jezus Christus heeft voorzegd dat het einde van dit samenstel van dingen gekenmerkt zou worden door internationale oorlogen, wijdverbreide voedseltekorten, aardbevingen en toenemende wetteloosheid. Bovendien heeft hij gezegd dat het geslacht dat deze dingen zou zien, ook het einde van dit goddeloze samenstel zou beleven. Kunt u begrijpen wat dat voor u betekent? — Matth. 24:3-34.
Bent u bedroefd en bevreesd wegens de voortdurende oorlogen tussen natiën die onnoemelijk veel kommer en gebrek en het verlies van mensen die u lief zijn, teweegbrengen? Wanhoop dan niet, doch troost u met de hoop dat God, zoals hij heeft beloofd, alle oorlogen zal doen ophouden: „Komt, aanschouwt de werken des HEREN, . . . die oorlogen doet ophouden tot het einde der aarde.” Met betrekking tot de Koninkrijksregering van zijn Zoon, Jezus Christus, de „Vredevorst”, krijgen wij de verzekering dat er „grote vrede” zal zijn, „totdat er geen maan meer is”, en dat de overvloed van vrede ervan „eindeloos” is. Denkt u eens aan wat dat zal betekenen! Geen hoge belastingen meer voor kostbare oorlogsbegrotingen, geen moedwillige vernietiging van levens en eigendommen meer! — Ps. 46:9, 10 8, 9; 72:7; Jes. 9:6, 7.
Wordt u wegens lichamelijke pijn en lijden haast ontmoedigd? Vat dan moed, want ook hieraan zal door Jehovah’s Koninkrijksregering een eind worden gemaakt, zoals hij met de volgende woorden heeft beloofd: „Hij zal elke traan uit hun ogen wegwissen, en de dood zal niet meer zijn, noch rouw, noch geschreeuw, noch pijn zal er meer zijn. De vroegere dingen zijn voorbijgegaan.” Wat een vooruitzicht! Geen noodzaak meer voor artsen en verpleegsters om kwalen te genezen. Geen begrafenisondernemers meer om de doden te begraven! Zij zullen allen iets anders moeten gaan doen! — Openb. 21:4.
Hebt u iemand die u lief was in de dood verloren? Stel uw hoop dan op Gods belofte „dat er een opstanding zal zijn van zowel de rechtvaardigen als de onrechtvaardigen”. Jezus zelf heeft beloofd: „Verwondert u hierover niet, want het uur komt waarin allen die in de herinneringsgraven zijn, zijn stem zullen horen en te voorschijn zullen komen.” Dan zullen de mensen, in plaats van oud te worden en te sterven, uit de graven terugkomen en hun gezondheid en jeugdige kracht herkrijgen. — Hand. 24:15; Joh. 5:28, 29.
Wat kan dit alles voor u betekenen? Het zal betekenen dat, als u het einde van dit oude samenstel van dingen waarover Jezus heeft gesproken, overleeft, u nooit meer de dood behoeft te ondergaan. — Jes. 25:8.
Maar als u nu eens zou sterven voordat Gods koninkrijk dat nieuwe samenstel van dingen invoert? Dan zullen Jezus’ vertroostende woorden tot Martha tijdens de dood van haar broer op u van toepassing zijn: „Ik ben de opstanding en het leven. Wie geloof oefent in mij, zal, ook al sterft hij, tot leven komen.” — Joh. 11:25, 26.
VERSTERK UW HOOP
Hoewel Jehovah God door middel van zijn geïnspireerde Woord een krachtige reden en ruime basis voor hoop heeft verschaft, ligt het aan u uw eigen hoop te versterken. Hoe kunt u dit doen?
Allereerst door u geregeld met het Boek van hoop, de bijbel, te voeden. Lees er elke dag een gedeelte uit. Wilt u echter het meeste nut van zijn bladzijden hebben, dan zult u er goed aan doen voordeel te trekken van de hulpmiddelen waarin God heeft voorzien om u te helpen de bijbel te begrijpen. Deze hulpmiddelen worden door het Wachttorengenootschap uitgegeven en door de christelijke getuigen van Jehovah aan u overhandigd. Het tijdschrift dat u nu leest, is er een van.
Om uw hoop te versterken, dient u zich ook met mensen te willen verbinden die ook deze sterke, zekere hoop bezitten, waarbij u gehoor geeft aan het apostolische gebod ’het onderling vergaderen niet na te laten’. Dit kunt u in de Koninkrijkszalen en andere vergaderplaatsen van Jehovah’s getuigen doen. Het is eveneens belangrijk uw persoonlijke leven in overeenstemming te brengen met de rechtvaardige beginselen die in de bijbel zijn uiteengezet, want u kunt pas een krachtige hoop koesteren als u in overeenstemming met die beginselen leeft. Dat betekent dat u acht moet slaan op het profetische gebod: „Zoekt den HERE, alle ootmoedigen des lands . . . zoekt gerechtigheid, zoekt ootmoed; misschien zult gij geborgen worden op den dag van den toorn des HEREN.” — Hebr. 10:25; Zef. 2:3.
Gods Woord, de bijbel, is inderdaad het Boek van hoop. De bewijzen laten daarover geen twijfel bestaan. God kan eenvoudig niet liegen. Wat hij in het verleden heeft voorzegd dat zou plaatsvinden, is altijd uitgekomen. U kunt daarom de krachtige hoop koesteren dat al zijn beloften met betrekking tot de toekomst van deze aarde en de mensheid eveneens vervuld zullen worden. Hij heeft zowel de wens als het vermogen en de middelen om het te doen. Welk een gezegende verzekering!
[Illustratie op blz. 645]
Hoop is essentieel voor ons welzijn. Is uw hoop goed gefundeerd?