„Jullie hebben mijn indruk van Jehovah’s Getuigen veranderd”
DAT was de reactie van een Poolse gevangenisfunctionaris op een artikel over het werk van Jehovah’s Getuigen in onze uitgave van 15 oktober 1998. Het artikel, „Wanneer harten van steen ontvankelijk worden”, beschreef het succes dat Jehovah’s Getuigen hebben gehad met het werken met de gedetineerden in Wołów (Polen).
Voordat de bovengenoemde Wachttoren voor het publiek werd vrijgegeven, werd er op 13 september 1998 een speciale vergadering georganiseerd om de gedetineerden in de Wołów-strafgevangenis van exemplaren te voorzien. Onder de genodigden bevonden zich plaatselijke Getuigen, gedoopte en andere geïnteresseerde gevangenen en een aantal gevangenisautoriteiten. Hier volgen enkele van de opmerkingen die door de aanwezigen zijn gemaakt.
Jerzy, een van Jehovah’s Getuigen die ruim vijf jaar geleden in de gevangenis werd gedoopt, zei: „Ik ben erg gelukkig, omdat ik nu kan lezen hoeveel moeite de broeders van de nabijgelegen gemeenten hebben gedaan om ons te helpen.” Hij voegde eraan toe: „Ik blijf ernaar streven mezelf te verbeteren, en ik kan nu zien hoe Jehovah mij gekneed heeft.”
Een andere gevangene, genaamd Zdzisław, zei over het getuigeniswerk in de gevangenis: „Op het moment bereiden vier gedetineerden zich voor op de doop en pasgeïnteresseerde personen blijven de vergaderingen in onze zaal bezoeken. Dit artikel is voor ons een krachtige motivatie voor verdere activiteiten in dit gebied.” Wat een positieve houding wanneer men bedenkt dat Zdzisław nog negentien jaar moet uitzitten!
Na het lezen van het artikel over de Wołów-strafgevangenis zei een gevangenisfunctionaris: „Wij vinden het een hele eer. Ik had nooit gedacht dat deze strafinrichting zulke positieve publiciteit zou krijgen in 130 talen in de wereld. Ik mag jullie wel, en ik waardeer jullie inspanningen ten behoeve van de gedetineerden.” Een andere beambte voegde eraan toe: „Jullie hebben mijn indruk van Jehovah’s Getuigen veranderd. Voorheen bezag ik jullie als religieuze fanatici. Nu zie ik dat jullie mensen met principes zijn.”
De directeur van de Wołów-gevangenis, Marek Gajos, glimlachte en zei: „Aanvankelijk dachten wij dat jullie weinig zouden bereiken. Wij dachten dat jullie gewoon weer zo’n religie waren met aspiraties om de gedetineerden met behulp van de bijbel weer op het rechte pad te brengen. Maar na het zien van de resultaten van jullie eerste verrichtingen besloten wij nauw samen te werken. Jullie komen hier nu al negen jaar ononderbroken en ik heb heel veel waardering voor wat jullie tot nu toe hebben gedaan.”
Hoe werd het artikel echter door het gros van de gevangenispopulatie in Wołów ontvangen? De belangstelling onder de gevangenen was zo groot dat de Getuigen in de gevangenis door hun voorraad van het tijdschrift heen raakten. Ook de gevangenisautoriteiten toonden belangstelling door 40 extra exemplaren voor zichzelf aan te vragen. Om aan de toegenomen vraag te voldoen, kwamen plaatselijke gemeenten te hulp en verschaften 100 extra exemplaren voor de broeders in de gevangenis. Terzelfder tijd nam het vergaderingsbezoek in de gevangenis toe.
Piotr Choduń, een gevangenisfunctionaris die nauw met Jehovah’s Getuigen heeft samengewerkt, zei: „Wij hebben besloten dit artikel in alle vitrines van onze strafinrichting te plaatsen. Wij hopen dat alle gevangenen die nog niet met jullie de bijbel bestuderen, het tijdschrift zullen lezen.”
Het goede voorbeeld van de Getuigen en hun vastbesloten inspanningen in de prediking blijven goede resultaten afwerpen. Buiten de vijftien gevangenen die vorderingen hebben gemaakt tot het punt van de doop, hebben twee gevangenisfunctionarissen hun leven aan Jehovah opgedragen en heeft een andere om een bijbelstudie gevraagd. Uiteraard geven de broeders die in de Wołów-gevangenis prediken alle eer voor dit succes aan Jehovah God. — Vergelijk 1 Korinthiërs 3:6, 7.
[Illustratie op blz. 28]
Drie Getuigen en een gevangene bij de presentatie van het tijdschrift in de gehoorzaal van de gevangenis