Genezing van alle ziekten is mogelijk!

DOOR de eeuwen heen heeft het niet ontbroken aan pogingen om een geneesmiddel tegen alle ziekten te vinden. Jaarlijks worden er miljarden dollars uitgegeven aan gezondheidszorg. Een aantal van de grootste geleerden ter wereld verdiepen zich met behulp van de modernste technieken in medisch wetenschappelijk onderzoek. Toch gaan overal ter wereld de mensen nog steeds gebukt onder ziekte en woeden er nog steeds verwoestende kwalen onder ons. In onze toestand is niet veel veranderd sedert Mozes’ tijd. Meer dan 3000 jaar geleden schreef hij: „De dagen van onze jaren zijn op zichzelf genomen zeventig jaren, en indien wegens bijzondere kracht, tachtig jaren; toch is dat waarop ze aandringen moeite en schadelijke dingen.” — Ps. 90:10.

Een gezond begin

Toch heeft de mensheid een volmaakt begin gehad. Adam en Eva leefden in een schone, ziektevrije omgeving, de prachtige tuin van Eden. Zij hadden volop gezond, heilzaam voedsel tot hun beschikking. Er was stimulerend, voldoeningschenkend werk voor hen. En zij waren gezond naar lichaam en geest. — Zie Genesis 1:26-30.

God vertelde hun ook hoe zij hun volmaakte staat konden behouden. Eerst vertelde hij hun wat zij moesten doen: „Weest vruchtbaar en wordt tot velen en vult de aarde en onderwerpt haar.” Vervolgens vertelde hij hun wat zij niet moesten doen: „Wat de boom der kennis van goed en kwaad betreft, gij moogt daarvan niet eten, want op de dag dat gij daarvan eet, zult gij beslist sterven” (Gen. 1:28; 2:17). Als zij, en op den duur hun nageslacht, zich aan deze twee fundamentele richtlijnen zouden houden, zouden zij hun gezonde, gelukkige en volmaakte staat eeuwig kunnen behouden.

In deze tijd zijn veel mensen van mening dat het verslag over Adam en Eva onwetenschappelijk is, niet meer dan een mythe. Maar laten wij deze kwesties eens nader bekijken in plaats van ze luchthartig weg te wuiven.

Uitgedrukt in termen waarmee wij in deze tijd vertrouwd zijn, luidde het eerste gebod dat zij zorg moesten dragen voor hun milieu. Het tweede liet hun weten dat zij met hun levensstijl binnen bepaalde door God gestelde grenzen moesten blijven. Is dit een onwetenschappelijke mythe of wordt daarmee een grondslag van een gezonde levenswijze onderstreept? Merk op wat het boek Health and Disease (Gezondheid en ziekte) door René Dubos en Maya Pines over de kwestie zegt: „Een van de meest onderschatte invloeden op ziekte is het milieu. Waar een mens woont en hoe hij leeft, kan — dikwijls zonder dat men er een vermoeden van heeft — een grotere uitwerking op zijn gezondheid hebben dan de microben waarmee hij in aanraking komt of de genen die hij erft.”

Wat is ziekte?

In deze context houdt ziekte nauw verband met de wijze waarop wij leven en hoe wij met ons milieu omgaan. Tegenwoordig zijn wij van mening dat onze geciviliseerde levenswijze veel heeft bijgedragen tot de verbetering van de algemene gezondheidstoestand. Maar let eens op wat Dubos en Pines zeggen: „De Australische aborigines, die betrekkelijk geïsoleerd in een stenen-tijdperkcultuur leven, zijn opmerkelijk vrij van ziekte. Eigenlijk begint alleen in de hoogst ontwikkelde samenlevingen de geciviliseerde mens, dank zij de moderne geneeskunde, ergens in de buurt te komen van de goede gezondheid die de minst geciviliseerde mensen ter wereld bij wijze van geboorterecht genieten.”

Nog een groep van deze „minst geciviliseerde mensen” die door de auteurs wordt genoemd, zijn de Maba in Soedan. „De Maba bereiken een leeftijd die in de medisch meest verwende samenleving opmerkelijk zou zijn. Bovendien is hun levensavond nagenoeg vrij van de gebruikelijke degeneratieve ouderdomsziekten. De geleerden hebben de uitzonderlijke gezondheid van de Maba nog steeds niet ontraadseld, maar hun stabiele, rustige leefklimaat is vrijwel zeker een belangrijke factor.” Om de invloed van het milieu te benadrukken, voegden de auteurs eraan toe: „Wanneer een Maba naar de [ruim 1000 kilometer] ver weg gelegen stad Khartoem verhuist, wordt hij belaagd door een menigte ziekten die hij tevoren nooit heeft gekend.”

In tegenstelling hiermee heeft onze „geciviliseerde” levenswijze geleid tot vervuiling van lucht en water, ontbossing, overbevolking en ondervoeding bij grote delen van de bevolking. De nalatige wijze waarop de mens met het milieu omgesprongen is, heeft niet alleen ernstige gevaren voor zijn gezondheid opgeleverd, maar is ook een bedreiging geworden voor zijn voortbestaan op aarde. — Zie Openbaring 11:18.

Het is derhalve niet verwonderlijk dat ziekte wel eens gedefinieerd is als „een bijprodukt van een geciviliseerde levenswijze”. Wij beschouwen onszelf als geciviliseerd omdat wij niet meer ’in het wild’ leven. Daarentegen leven wij vaak in grote steden, in nauw contact met elkaar, zo niet letterlijk boven op elkaar. Het woord „geciviliseerd” is trouwens afgeleid van een Latijns grondwoord dat burger of stedeling betekent. Maar waar is het idee om in steden te gaan wonen vandaan gekomen?

Het eerste uitgebreide verslag daarover staat in Genesis 11:4: „Nu zeiden zij: ’Komaan! Laten wij een stad voor ons bouwen en ook een toren waarvan de top tot in de hemel reikt, en laten wij ons een gevierde naam maken, opdat wij niet over de gehele oppervlakte der aarde worden verstrooid.’” Dat voorstel in de tijd van Nimrod druiste in tegen het voornemen dat God aan Adam had bekendgemaakt door hem op te dragen ’de aarde te vullen en haar te onderwerpen’. Daartoe moesten de mensen zich verspreiden naarmate hun aantallen toenamen. Onder andere omdat Nimrod weigerde dit te doen, kwam hij bekend te staan als „gekant tegen Jehovah” (Gen. 10:9). Door die uitdagende handelwijze, gevoegd bij de opstand in de tuin van Eden, gleed de mensheid nog sneller af langs de weg van verval, ziekte en dood.

Zelfs in deze tijd zijn de meeste ziekten waardoor de mensen in de welvarende natiën geteisterd worden het gevolg van hun levensstijl.

Op zoek naar gezondheid

De autoriteiten zijn tot het besef gekomen dat de gezondheidsproblemen van de mensheid niet eenvoudig worden opgelost door het hebben van meer medicijnen, meer artsen of meer ziekenhuizen, ook al zou daarmee ongetwijfeld een verbetering op korte termijn bereikt worden. Veeleer zijn radicale veranderingen vereist in de manier waarop mensen leven en de manier waarop mensen met het milieu omspringen. Dr. Halfdan Mahler, directeur-generaal van de WHO (Wereldgezondheidsorganisatie), schreef bijvoorbeeld in een verhandeling over Wereldgezondheidsdag, 7 april 1983:

„Wat kunnen mensen aan hun gezondheid doen? Om enkele voorbeelden te noemen: zij kunnen individueel en als gemeenschap stappen ondernemen om te zorgen voor de juiste soort voedsel in voldoende hoeveelheden. Zij kunnen de handen ineenslaan om een optimaal gebruik te maken van het veilige water dat men ter beschikking heeft of kan krijgen, door er zorg voor te dragen dat het tegen vervuiling wordt beschermd. Zij kunnen staan op aanvaardbare maatstaven voor de hygiëne in en om hun huis, op markten en in winkels, op scholen, in fabrieken, in kantines en restaurants. Zij kunnen leren de kinderen die zij willen hebben, met zoveel tussenruimte te krijgen dat elk van hen een goede overlevingskans, redelijk onderwijs en een leven van behoorlijke kwaliteit geboden krijgt.”

Het is duidelijk dat dit stappen in de richting van een goede gezondheid zijn. Maar de voor de hand liggende vragen luiden: Hoe komen de armen in de onderontwikkelde landen aan voldoende voedsel, veilig water en hygiëne van een aanvaardbaar niveau? Hoe komen zij aan de benodigde financiële middelen en bekwaamheid om in deze essentiële zaken te voorzien?

Het is interessant dat een artikel in World Health, het officiële orgaan van de WHO, verklaart: „Stel u een ideale wereld voor, waar alle vindingrijkheid, financiële middelen, menselijke talenten en materiële hulpbronnen die op het ogenblik door de militaire bewapening worden opgeslokt, in plaats daarvan zouden worden aangewend om de wereldgezondheid te verbeteren!” Wat zou daarmee tot stand worden gebracht? Welnu, dat artikel schatte dat het de wereld ongeveer 600 miljard dollar per jaar, ofte wel een miljoen dollar per minuut kost om de bewapeningswedloop vol te houden. Maar „de veertien jaar durende campagne die tussen 1967 en 1980 is gevoerd om de dodelijke pokken uit te roeien, heeft de wereld slechts 300 miljoen dollar gekost”. Het artikel concludeert derhalve: „Het is duidelijk, dat zelfs indien slechts een gedeelte van de middelen die thans ten koste worden gelegd aan het militaire apparaat, in plaats daarvan zou kunnen worden overgeheveld naar voorkoming, genezing en onderzoek op het gebied van de gezondheidszorg, de wereld een verbazende duw zou krijgen in de richting van het gestelde doel: Gezondheid voor iedereen in het jaar 2000.”

Hoe staan de mensen in de ontwikkelde landen ervoor? In sommige opzichten zijn zij misschien beter af, maar volgens Dr. Mahler geldt ook voor hen dat zij „zich van hun verantwoordelijkheden ten aanzien van hun gezondheid moeten kwijten door verstandig te eten, matig te drinken, helemaal niet te roken, voorzichtig auto te rijden, voldoende beweging te nemen, te leren leven onder de stress van het stadsleven en elkaar daarbij te helpen”.

Wij ontkomen dan niet aan de vragen: Zullen de natiën bereid zijn hun beleid te wijzigen en hoge prioriteit te geven aan het streven naar gezondheid? Zullen ze bereid zijn hun politieke geschillen opzij te zetten en hun middelen en krachtsinspanningen te bundelen om ziekte te overwinnen? En zullen de mensen overgaan op een gezondere levensstijl? Als u realistisch bent, zult u moeten toegeven dat dit uitermate onwaarschijnlijk is. Genezing van alle ziekten zal nooit werkelijkheid worden indien wij daarvoor naar de natiën moeten opzien.

De genezing staat voor de deur!

Naar wie moeten wij dan opzien? Welnu, denk nog eens aan het visioen dat de bejaarde apostel Johannes zag. Hij beschreef het als volgt:

„Hij toonde mij een rivier van water des levens, helder als kristal, die stroomde vanuit de troon van God en van het Lam over het midden van haar brede straat. En aan deze en aan gene zijde van de rivier stonden bomen des levens, die twaalf vruchtoogsten voortbrengen, elke maand hun vruchten opleverend. En de bladeren van de bomen waren tot genezing van de natiën.” — Openb. 22:1, 2.

In het visioen stroomt de symbolische „rivier van water des levens” vanuit „de troon van God en van het Lam”. Het is dus duidelijk dat wij naar Jehovah God en het Messiaanse koninkrijk van zijn Zoon moeten opzien voor „genezing van de natiën”. Is dat niet logisch? God is de Schepper van het menselijk lichaam en van de gehele aarde. Hij weet — beter dan welke arts of geleerde maar ook — hoe de zaken het beste kunnen worden aangepakt om ziekten te overwinnen. Onder Gods koninkrijksheerschappij zal de mensheid bevrijd worden van de ziekte en dood aanbrengende vervuiling waardoor wij nu geteisterd worden. Gesteund en gevoed door het zuivere, kristalheldere „water des levens” en de vruchten en bladeren van de „bomen des levens” — Jehovah’s algehele voorziening om eeuwig leven te verwerven — zal de mensheid voorgoed worden genezen van al haar kwalen, zowel de geestelijke als de lichamelijke.a De mensen zullen weer net zo gelukkig, gezond en volmaakt worden als hun voorouders Adam en Eva in het begin waren.

De tijd dat Gods koninkrijk handelend zal optreden „om te verderven die de aarde verderven”, is nabij (Openb. 11:18). Dan zullen veel onderdelen van bijbelse profetieën werkelijkheid worden in een hersteld paradijs (Jes. 33:24; 35:5, 6). Dit is goed nieuws voor allen die naar een goede gezondheid op Gods manier verlangen. Spoedig zal de „nieuwe aarde” er zijn die Johannes zag, waar ’de dood niet meer zal zijn, noch rouw, noch geschreeuw, noch pijn meer zal zijn’. — Openb. 21:1, 4.

Zult u tot degenen behoren die het einde van dit vervuilde en in staat van ontbinding verkerende samenstel van dingen overleven om die reine „nieuwe aarde” binnen te gaan? Door een verstandig gebruik te maken van de tijd die nog beschikbaar is om meer over Gods koninkrijk te weten te komen en te doen wat hij verlangt, zult u de dag kunnen beleven dat genezing van alle ziekten werkelijkheid wordt.

[Voetnoten]