Hoe de bijbel te lezen
LEZEN dient denken te zijn, en wel speciaal met betrekking tot de bijbel. Hoevele personen lezen en herlezen gedeelten van de bijbel zonder er iets van te begrijpen en hier zelfs ook maar moeite voor te doen! Hoe kunt u van het lezen van de bijbel het meeste voordeel trekken?
Voor het succesvol lezen van de bijbel bestaan bepaalde uitermate belangrijke vereisten. Een hiervan is, dat men de juiste gemoedstoestand of geestesgesteldheid moet hebben. Deze houding moet lijken op die van een kind dat op zijn ouders vertrouwt, want men wil instructies van de hemelse Vader ontvangen. Men moet nederig en leergierig zijn, waarbij men zich van vooropgezette meningen losmaakt, zodat men door God onderwezen kan worden. Het is belangrijk dat men tot God bidt en hierbij om wijsheid en begrip vraagt, want hierdoor toont men dat men de bijbel erkent voor wat hij „in werkelijkheid is, als het woord van God”. — 1 Thess. 2:13, PC.
Als men de bijbel leest, moet men ook op zijn lichamelijke toestand letten. De geest kan moeilijk waakzaam zijn, wanneer de maag met voedsel gevuld is. Indien men erg vermoeid is, kan men beter een paar minuten een uiltje knappen of het lezen naar een ander ogenblik verschuiven. Verder moet het redelijk rustig zijn, moet men een goede verlichting hebben en speciaal in de zomer ook voor een juiste ventilatie zorgen.
En wannéér moet men nu precies de bijbel lezen? Probeer het iedere dag te doen. Zonder er vijftien minuten, of liever nog een half uur, voor af. Sommigen hebben er voor het ontbijt tijd voor, anderen vinden de middagpauze ideaal, terwijl nog weer anderen de tijd vlak voor het naar bed gaan het meest geschikt vinden.
Waar dient men met lezen te beginnen? Indien u de bijbel nog geen enkele keer helemaal hebt doorgelezen, is het in het belang van een goed overzicht juist om dit te doen. Inderdaad, een van de belangrijkste aspecten van goed lezen is, dat men een behoorlijk overzicht krijgt, en dit is eveneens op afzonderlijke bijbelhoofdstukken van toepassing. Wanneer u de bijbel aldus eenmaal van begin tot eind hebt doorgelezen, kan de wens in u opkomen om hem eens op een andere manier door te lezen, dat wil zeggen, bepaalde boeken of hoofdstukken uit te zoeken. Vele bijbelonderzoekers proberen op zijn minst één hoofdstuk per dag te lezen, waarbij zij het hoofdstuk nemen waarin de dagtekst, zoals die achterop De Wachttoren staat afgedrukt, voorkomt. Dit is een uitstekende regeling gebleken en heeft hun meditatie over de dagtekst veel vruchtbaarder gemaakt.
DENK NA OM HET TE KUNNEN BEGRIJPEN
Wat is lezen? „Lezen”, zo zegt professor W. H. Armstrong in zijn boek Study Is Hard Work, „is denken. Vergeet deze belangrijke verklaring niet. . . . Lezen bestaat in het afwegen en vergelijken van de ideeën die men uit de gedrukte bladzijde haalt. Dat is denken.” Ongelukkigerwijs is „lezen, zoals dit door de meeste mensen wordt beoefend”, zo schrijft E. Dimmit in The Art of Thinking, „niets anders dan een methode om niet te denken.” Ja, vele mensen lezen OM NIET TE DENKEN! Zij begraven zich in populaire romans en tijdschriften en laten zich emotioneel in beroering brengen; een dergelijk lezen is echter niet denken. Voor vele mensen is lezen een mooie benaming voor het doden van tijd.
Wanneer u de bijbel leest, waak dan tegen een passieve geesteshouding. Breng goede studiebeginselen van toepassing. „Maar al te vaak ’bestuderen’ wij onze lessen, zonder dat onze geest erbij is”, zo staat er in het boek This Is the Way to Study, „in de ijdele hoop dat door het kijken naar een gedrukte bladzijde deze op de een of andere wijze wat van de inhoud aan ons zal afgeven zonder dat wij ook maar behoeven te denken . . . Louter lezen is nog geen studeren; verwerp het idee dat u studeert, wanneer u alleen maar een stroom indrukken passief door uw geest laat gaan. Geen enkele handeling die onder het voorwendsel van leren plaatsvindt, kan een grotere verspilling betekenen. . . . Stel het plan op om niet meer dan de helft van uw studieperiode aan het lezen van uw les te besteden. Gebruik de andere helft om met hetgeen u hebt geleerd, iets te doen. Denk na over het bestudeerde. . . . Stop na elke paragraaf, elk deel en elk hoofdstuk en herhaal de betekenis van het gelezene. Indien deze vaag of onzeker is, helder het dan in uw geest op voordat u verder gaat”
Wanneer u dan eenmaal een overzicht hebt gekregen, zal bij het lezen van de bijbel uw doel niet alleen maar zijn om stof door te werken. Sommige personen vertellen anderen graag hoe vaak zij de bijbel hebben doorgelezen. Elke keer dat zij weer beginnen, vliegen zij over het materiaal heen zonder het te begrijpen. Wanneer u niet ongeveer de helft van uw leestijd aan overdenking besteedt, zal de tijd dat u leest maar weinig voordelen afwerpen. Dit betekent dat men langzaam moet lezen daar meditatie en begrip het doel zijn, en niet slechts het doorwerken van bladzijden. Door het karakter van dit boek wordt een vluchtige blik niet met een diep en duurzaam inzicht en onderscheidingsvermogen beloond.
De nadruk leggend op denken, ja, diep nadenken, schreef de apostel Paulus aan Timothéüs: „Denk hier diep over na.” En voorts ook nog: „Denk voortdurend aan wat ik zeg; de Here zal u werkelijk in alles onderscheidingsvermogen geven” (1 Tim. 4:15; 2 Tim. 2:7, NW). Timothéüs moest meer doen dan alleen maar Paulus’ brieven lezen; hij moest diep nadenken over de daarin vervatte beginselen. Dergelijke beginselen zijn gedragsregels en deze jonge opziener moest er over nadenken hoe en wanneer hij ze zou moeten toepassen. Hij diende de beginselen goed in gedachten te houden, zodat hij bij het ontstaan van problemen kon zeggen: ’Déze handelwijze volgen wij en dit beginsel is van toepassing.’ Door aldus te denken en te mediteren, zou Timothéüs onderscheidingsvermogen verwerven. Dit goddelijke onderscheidingsvermogen zou niet door een passieve geestesgesteldheid, maar door ’diep over deze dingen na te denken’, ontstaan.
PERSOONLIJKE TOEPASSING EN VRAGEN
Wat zijn hulpmiddelen om de bijbel op produktieve wijze te lezen? Ten eerste is er het punt van persoonlijke toepassing. De lezer van de bijbel moet openstaan voor een nieuwe kijk op zichzelf, ook al is dit misschien pijnlijk; en bovenal moet hij bereid zijn om zijn standpunt en handelwijze in de richting van een dergelijke kijk te herzien of te veranderen. Kijk bij het lezen dus uit naar beginselen die op uw leven van toepassing zijn. Stel uzelf de vraag: Hoe is dit van invloed op mijn leven? Vraagt dit van mij om veranderingen door te voeren ten einde mijn geesteshouding of handelwijze met deze uiting van de goddelijke wil in overeenstemming te brengen? Wanneer de ware dienstknecht van God bijvoorbeeld Paulus’ raad leest: „Doet alle dingen zonder murmureren en tegenspreken”, doorzoekt hij zijn hart om te zien of hij werkelijk in dit opzicht in overeenstemming is met de goddelijke wil. — Fil. 2:14, SV.
Als de christen daarom de bijbel leest, let hij er voortdurend op om beginselen te vinden en toe te passen die in zijn dagelijkse leven een gids vormen, en dat niet alleen: Hij overdenkt ook hoe bepaalde teksten in het materiaal dat hij leest, een ondersteuning vormen voor de bijbelse waarheden die hij in zijn Koninkrijksbediening bespreekt. Daar hij deze teksten in de toekomst wil kunnen gebruiken, maakt hij er aantekeningen van. Zo kan een prediker merken dat hij, om anderen te tonen dat de van Adam overgeërfde dood vernietigd zal worden, vaak naar Openbaring 21:4 verwijst; wanneer hij nu het vijftiende hoofdstuk van Eén Korinthiërs leest, zal hij een notitie maken van de tekst: „Want Hij moet Koning zijn, totdat ’Hij alle vijanden onder zijn voeten heeft gelegd.’ En de dood is de laatste vijand, die vernietigd wordt.” Zo maakt Gods bedienaar van het evangelie plannen om deze tekst te gebruiken wanneer hij anderen over het goddelijke voornemen onderwijst. — 1 Kor. 15:25, 26, PC.
Bovendien kan men nog profijt trekken van vragen als: ’Waarom is dit zo?’ en ’Waarom gebeurde dit?’ Dergelijke vragen brengen ons aan het denken. Zo zou men Matthéüs 4:1, 2 kunnen lezen: „Toen werd Jezus door den Geest naar de woestijn geleid om verzocht te worden door den duivel. En nadat Hij veertig dagen en veertig nachten gevast had, kreeg Hij ten laatste honger.” Men zou zich kunnen afvragen: „Waarom waren hiervoor veertig dagen en veertig nachten nodig?” Men zou kunnen betogen dat Jezus die tijd goed gebruikte door over Gods Woord te mediteren. Waarom evenwel die tijdsduur? Als u over deze aangelegenheid nadenkt, komt u door associatie op andere soortgelijke perioden, die door Mozes en Elia in acht werden genomen (Ex. 24:18; 34:28; Deut. 9:25; 1 Kon. 19:8). Verder denken brengt ons op het transfiguratietafereel, waarin Jezus met Mozes en Elia werd verheerlijkt, en dit schenkt ons inzicht in deze aangelegenheid: Jezus ging voor die speciale tijdsduur de woestijn in, om in overeenstemming te blijven met deze voorbeelden en voor het transfiguratietafereel was deze overeenkomst nodig. Door uzelf dus vragen te stellen en dan over de aangelegenheid na te denken, kan uw begrip geweldig vergroot worden.
PROFETISCHE BETEKENIS EN INLICHTINGEN IN VERBAND MET DE ACHTERGROND
Let bij het lezen zowel op een kleine als op een grote vervulling. Bij het lezen van Lukas, hoofdstuk negen, over Jezus’ verheerlijking, zou u, op zoek naar een profetische betekenis, kunnen vragen: „Wat betekent dit?” Indien u na enig denken niet op een bevredigend antwoord kunt komen, ga dan nazoekwerk verrichten. Sla een blik in een schriftuurplaatsenindex in een van de Wachttorenpublikaties. Zie onder Lukas 9:29, 30 (of de overeenkomende verzen in Matthéüs en Markus) of in een onderwerpenindex onder het woord „Transfiguratie”. Dit zal u naar publikaties verwijzen die aantonen dat het transfiguratietafereel Jezus’ tegenwoordigheid in Koninkrijksmacht voorstelde en tevens dat hij een werk zou doen zoals dat van Mozes en Elia. U zult ook vernemen dat de transfiguratie of verheerlijking voor Petrus de vervulling van Jezus’ belofte vormde dat sommige van zijn discipelen de dood niet zouden zien voordat zij de Zoon des mensen met koninklijke macht bekleed zouden zien.
Soms zult u bij het lezen het verlangen in u voelen opkomen om wat meer van de achtergrond te weten ten einde uw begrip te vergroten. Neem bijvoorbeeld eens dat u het boek Esther leest en opmerkt dat veel van de gebeurtenissen in de „burcht Susan” of „de stad Susan” plaatsvinden (Esther 1:2; 3:15). Vraagt u zich af waar deze stad zich bevindt? Hoe zag ze er uit? Wanneer u zich tot een bijbels woordenboek wendt, ziet u dat Susan in werkelijkheid de Perzische koningsstad en schatkamer Susa en de koninklijke winterresidentie was. In een encyclopedie of bijbels woordenboek zal de lezer een luchtfoto van de ruïnen van Susan of Susa tegenkomen, en zal hij zien dat deze stad aan de Karcheh lag en wel in het zuidwesten van het huidige Perzië. De naam „Susan” betekent nu veel meer voor u wanneer u dit verslag, waarin het woord zo vaak voorkomt, leest.
ONTHOUDEN WAT MEN LEEST
Er zijn bepaalde hoofdstukken in de bijbel die zich er bijzonder voor lenen om zich er een beeld van te vormen, hetgeen een grote hulp is voor het onthouden. Voor de meesten van ons zijn woorden het middel waardoor het grootste deel van ons denken plaatsvindt, maar deze woorden zijn niet zo gemakkelijk in de geest terug te roepen als beelden. Dit kan er de reden voor zijn waarom sommige personen zeggen dat zij zich wel het gezicht van iemand kunnen herinneren, maar niet zijn naam. Een groot aantal woorden die een situatie beschrijven, kunnen dikwijls in beelden worden omgezet. Met andere woorden, haal u het tafereel voor ogen dat door de woorden wordt beschreven.
Stelt u zich eens voor dat u het eenentwintigste hoofdstuk van Johannes leest over de vissende discipelen, hoe Jezus aan hen verschijnt, hoe zij een net met 153 grote vissen ophalen, hoe Petrus in het water springt en naar Jezus toe zwemt, hoe zij op het strand van het meer ontbijten en hoe Jezus Petrus instructies geeft over de belangrijke aangelegenheid van het onderwijzen van anderen. Wel, vorm u dan eens een beeld van dit tafereel: De discipelen in een boot op het meer, terwijl ze geen succes hebben bij de visvangst. Zie dan hoe Jezus hun vertelt dat zij hun net aan de andere kant moeten neerlaten; maak u een voorstelling van het enorme net vol met vis, de grote plons wanneer Petrus het water induikt en met krachtige slagen naar Jezus toe zwemt, het houtskoolvuur en de maaltijd van brood en vis. Als Jezus Petrus de opdracht geeft om ’mijn kleine schapen te voeden’, zou de lezer zich een groep kleine schapen voor de geest kunnen halen en Jezus op hen wijzend. Wanneer u deze beelden oproept, zult u zich veel over dit hoofdstuk van Johannes kunnen herinneren.
Iets anders wat bijna net zo’n grote hulp is, is het samenvatten van grote hoeveelheden materiaal in korte notities, die elk vele aanverwante feiten in de geest terugroepen. Het is verbazingwekkend hoeveel men kan onthouden door een dergelijk kort schema op te stellen. Laten wij het eenentwintigste hoofdstuk van Johannes eens nemen als een voorbeeld van de manier waarop men een hoofdstuk tot een kort, beknopt schema kan reduceren.
Jezus’ verschijning bij het meer van Tiberias
A. De wonderbaarlijke visvangst
B. Opdracht aan Petrus de schapen te voeden
C. Johannes zou blijven tot Jezus’ komst
Wilt u het materiaal van een hoofdstuk volledig beheersen, dan moet u dat hoofdstuk voordat u naar het volgende gaat, in uw geest kunnen samenvatten. Het opstellen van een kort schema is een van de manieren om het hoofdstuk samen te vatten. Neem uw notities zorgvuldig door. Leg ze weg en probeer u dan te herinneren hoe de woorden er uitzagen. Ga dan na of ze u aan de vele belangrijke feiten die ermee verbonden zijn herinneren.
Er is dus veel wat men kan doen om het lezen van de bijbel produktief te maken. Lees om te begrijpen. Krijg een goed overzicht. Wanneer dit raadzaam is, graaf dan in het belang van een beter begrip naar inlichtingen in verband met de achtergrond. Beschouw de profetische betekenis. Licht de beginselen die een dagelijkse gids voor u vormen en de schriftuurplaatsen die u in uw bediening zullen helpen, er uit. Stel uzelf bij het lezen vragen en laat u door uw associatievermogen helpen om het antwoord te vinden. Indien u een gedeelte niet begrijpt, sla het dan niet over alsof het onbelangrijk was. God heeft geen materiaal in de bijbel laten optekenen dat wel gemist kon worden. Wat is verschaft, is tot ons onderricht gegeven om ons te leiden bij beslissingen en om in overeenstemming met de goddelijke wil te leven. Toon geen minachting voor God door vluchtig over de stof die u niet begrijpt, heen te gaan. Verricht nazoekwerk en wend u tot een index in een van de Wachttorenpublikaties. Neem er de tijd voor om de bijbel met begrip te lezen.