-
De vreemdste stad welke ooit door mensen is gebouwdDe Wachttoren 1958 | 15 januari
-
-
Wat speelden zich daar eens een heidense riten af! De bijbellezer kan zich dat goed voorstellen, want hij herinnert zich hoe koning Amazia eens ’de goden van de zonen van Seïr meebracht, ze voor zichzelf als goden opstelde, zich voor hen begon neer te buigen en voor hen offerrook begon te ontsteken.’ De goden van Edom leidden Amazia echter naar het verderf. Jehovah’s profeet zei hem: „Ik weet beslist dat God besloten is u ten verderve te brengen, omdat gij dit hebt gedaan.” — 2 Kron. 25:14, 16.
Edoms valse goden konden Amazia, of zelfs het grote Petra, niet redden toen Jehovah, de levende en waarachtige God, besloot hen ten verderve te brengen. Petra ligt thans verlaten, er woont niemand. Slechts weinig bezoekers komen er heen om haar ruïnes te bezichtigen. Jehovah’s profetie over Edom is in het klein in vervulling gegaan, want het Edom uit het voorbeeld bestaat niet meer, en haar machtige metropolis Petra is een wijkplaats voor wilde dieren. Haar ruïnes zijn nog slechts een monument ten getuige dat Gods woord nimmer faalt: „Tot een eeuwige woestenij zal Ik u maken; uw steden zullen niet meer bewoond worden; en gij zult weten, dat Ik de HERE [Jehovah] ben.” — Ezech. 35:9, NBG.
-
-
’s Mensen redding ondergeschikt aan Gods rechtvaardigingDe Wachttoren 1958 | 15 januari
-
-
’s Mensen redding ondergeschikt aan Gods rechtvaardiging
De bijbel spreekt veel over de redding van mensen; waar echter wordt er iets over de rechtvaardiging van God gezegd? Leert dit boek dat rechtvaardiging belangrijker is dan redding?
JEHOVAH’S getuigen leggen de nadruk op de rechtvaardiging van Jehovah’s naam. Andere religiën leggen de nadruk op ’s mensen redding: Heb berouw en word gered, belijd uw zonden, laat u dopen, aanvaard Jezus als uw Redder. Hierop hameren de reizende opwekkingspredikers. De bijbel leert deze waarheden weliswaar en Jehovah’s getuigen nemen ze dan ook in hun onderwijs op en prediken ze aan anderen. Ze zijn zeer belangrijk. Nimmer dient de belangrijkheid er van gekleineerd te worden. Evenmin dienen ze echter zo uit hun verhouding gebracht en in belangrijkheid vergroot te worden dat de gewichtigere bijbelse waarheid, die van de rechtvaardiging van Jehovah’s naam, er geheel door op de achtergrond raakt.
Gods naam Jehovah werd op speciale wijze bekendgemaakt, toen hij de Israëlieten, zijn uitverkoren natie, uit Egypte bevrijdde. Hij gaf dat volk zijn naam en wet: „Indien gij mijn stem nu strikt zult gehoorzamen en mijn verbond werkelijk zult houden, zult gij stellig mijn speciale bezit worden uit alle andere volken, want de gehele aarde behoort mij toe. En gij zult mij een koninkrijk van priesters en een heilige natie worden.” De Israëlieten waren tot gehoorzamen bereid en wilden graag Jehovah’s speciale bezit zijn dat zijn naam draagt. Zij werden gewaarschuwd: „Gij moet de naam van Jehovah, uw God, niet op onwaardige wijze opnemen, want Jehovah zal degene die zijn naam op onwaardige wijze opneemt, niet ongestraft laten.” — Ex. 19:5, 6; 20:7.
Wanneer er in dit derde van de Tien Geboden staat dat men Gods naam niet ijdel of op onwaardige wijze mag gebruiken, betekent dit veel meer dan zijn
-