verwijderd, bevat vitaminen uit de B-groep, en de vitaminen E en K; de voedingswaarde ervan is ook hoger dan die van de gepolijste rijst. Gepolijste rijst bevat ongeveer 25 percent koolhydraten, kleine hoeveelheden jodium, ijzer, magnesium, fosfor en bijna verwaarloosbaar kleine hoeveelheden eiwit en vet. Wanneer hebt u voor het laatst rijst gegeten?

Wij nodigen u hartelijk uit onze recepten te gebruiken en, mocht u Panama bezoeken, enkele van onze rijstgerechten „uit de eerste hand” te proberen.

Wat is de zienswijze van de bijbel?

Satan de Duivel — Een personificatie of een persoon?

IN DE Heilige Schrift wordt veelvuldig melding gemaakt van Satan de Duivel. De belangrijkste tegenstander van God en de mens wordt in de Hebreeuwse Geschriften (het Oude Testament) achttien maal aangeduid met Satan (hetwelk „tegenstander” betekent), terwijl de christelijke Griekse Geschriften (het Nieuwe Testament) hem vierendertig maal aanduiden met Satan en meer dan dertig maal met de term Duivel (hetgeen „lasteraar” betekent).

Velen geloven dat de Duivel een goddeloos geestelijk personage is die op de mens een kwade invloed kan uitoefenen. Anderen ontkennen dit ten stelligste. Zij zijn de mening toegedaan dat de Duivel geen persoon is, maar veeleer de personificatie van een abstract beginsel van het kwaad. Volgens de New York Times Magazine van 4 februari 1973 moet een katholieke bijbelgeleerde onlangs gezegd hebben: „Geen moderne theoloog gelooft nog dat Satan een persoon is.”

Wat is waar? Is de Duivel een personificatie of een persoon? Kennis van de bijbelse zienswijze inzake deze kwestie zal bijzonder nuttig blijken. Bijbelgeleerde L. M. Sweet legt uit waarom: „Niet alleen is de bijbel volkomen vrij van de gedachtenuitwassen van de populaire Satanologie, die wemelt van absurde verhalen over zijn verschijningen, listen, lagen en gedaanteverwisselingen waarmee hij onder de mensen werkzaam zou zijn geweest, maar hij biedt ook een betrouwbare nauwkeurigheid en overeenstemming van verklaringen die groot vertrouwen inboezemen.”

De vroegste rechtstreekse verwijzingen naar Satan (letterlijk „de Satan”) vinden we in de bijbel in het boek Job, de hoofdstukken één en twee. Daarin zien we Satan optreden in een gesprek met Jehovah God (Job 1:6-12; 2:1-7). Dit alleen al stelt iemand die beweert in de bijbel te geloven en daarnaast wil volhouden dat Satan eenvoudig een personificatie is van het kwaad in iemand, voor grote problemen. Als „Satan” slechts het kwaad in iemand is, moet er ook in Jehovah God kwaad aanwezig zijn geweest op het moment dat er over hem wordt gesproken als zijnde in gesprek met de Duivel. Maar hoe kan dit als de bijbel hem beschrijft als een God „in wie geen onrechtvaardigheid is”? — Ps. 92:15.

Iets dienovereenkomstigs kan er gezegd worden in verband met een soortgelijke ervaring die Jezus met de Duivel had. Matthéüs 4:1 verhaalt hoe „Jezus door de geest [van God] naar de wildernis [werd] geleid om door de Duivel te worden verzocht”. Werd Jezus verzocht door kwaad dat zich in hemzelf bevond? Zulk een zienswijze is niet in harmonie met de bijbelse beschrijving van Jezus als „een rechtvaardige” die ’geen zonde heeft begaan’ (1 Joh.