Aanbidding die u voert naar Gods koninkrijk
ONGEACHT in welke richting u reist — oost, west, noord of zuid — overal zult u mensen tegenkomen die een hogere macht aanbidden. Miljoenen mensen die op aarde ver van elkaar verwijderd wonen, geloven oprecht dat hun vorm van aanbidding goed is. Zij zijn ervan overtuigd, dat deze vorm van aanbidding hun de gunst van hun god of godheden zal schenken en ten slotte tot eeuwige beloningen zal leiden.
In oosterse landen zijn vele gelovigen dermate vroom, dat zij belangrijke zakelijke besprekingen onderbreken wanneer hun uur van gebed nadert. Elke dag leggen zij op vastgestelde tijden hun tapijtje uit en buigen zich diep om in de richting van hun heilige stad Mekka gebeden op te zenden. Ondanks hun geloof dat Allah de enige ware God is, zijn vele personen in dezelfde landen echter precies even vroom in het beoefenen van andere vormen van aanbidding. Sommigen gaan bijvoorbeeld nooit slapen voordat zij gebeden hebben opgezonden voor een boeddhabeeld, dat in hun huis op een opvallende plaats staat opgesteld.
Hoewel de aanbidding in vele Afrikaanse stammen hiervan wat afwijkt, wordt toch hetzelfde doel nagestreefd, namelijk de gunst te verkrijgen van machten hoger dan de aanbidders zelf. Religieuze ceremoniën draaien om de medicijnman of toverdokter die, naar men hoopt, de onzichtbare geesten gunstig kan stemmen; de mensen geloven dat dit de doden zijn die naar betere gewesten zijn verhuisd.
Er bestaat een opvallende overeenkomst met de wijze van aanbidden in de westerse landen der christenheid. Indien u in Frankrijk, Italië of de Verenigde Staten in de grotere steden een imposante kathedraal betreedt, of waar dan ook in de christenheid een nederiger plaats van aanbidding bezoekt, zult u zien hoe mensen op hun knieën voor beelden liggen te bidden, neen, niet van Boeddha, maar van Jezus, Maria, en Jozef en een onnoemelijk aantal andere „heiligen”. Ook deze aanbidders stellen er belang in God te behagen ten einde zijn gunst en de zegen van een toekomstige beloning te verwerven.
Waarnaartoe verwachten de mensen echter overal ter wereld door hun verschillende vormen van aanbidding gevoerd te worden? Deze verwachtingen verschillen onderling sterk, hetgeen afhankelijk is van de beoefende religie en de woonplaats en de ontwikkeling van de mensen. Hindoes en boeddhisten hopen het doel te bereiken dat nirvana wordt genoemd, waarover echter verschillende opvattingen bestaan. Voor sommigen betekent nirvana een leven van vreugde en geluk in een andere wereld, terwijl anderen het als een moeilijk te omschrijven toestand buiten het bewuste bestaan beschouwen.
Vele Afrikanen noemen de plaats waar volgens hen de zielen van de overledenen naartoe gaan, de „andere wereld” of „daarginds”. In hun geest is dit klaarblijkelijk niet ver weg, want zij geloven dat deze zielen geregeld terugkomen en grote invloed op de levenden uitoefenen. Anderzijds denken moslems zich over het algemeen de „hemel” als een schitterende oase of tuin, met schaduwrijke bomen, frisse stromen en alle voorzieningen voor rust, comfort en genietingen. En velen in de christenheid koesteren een hoop op geluk die hiervan maar weinig afwijkt en die verwezenlijkt zal worden in een plaats die ook door hen hemel wordt genoemd.
HET BOEK VAN WARE AANBIDDING
Ongeacht welke vorm van religie thans door u wordt beoefend, toch zult u willen weten over de Koninkrijkshoop welke de Schepper der mensheid heeft weggelegd voor degenen die hem op de door hem goedgekeurde wijze aanbidden. Ja, deze Grote Geest staat werkelijk in deze tijd met de mens in contact; neen, niet door bemiddeling van een medicijnman of een geestelijke, maar door middel van de bladzijden van het oudste boek dat er bestaat, een boek dat zelfs inlichtingen bevat betreffende de eerste mens en zijn schepping door God. Dit is een oosters boek dat zijn oorsprong heeft gevonden in en geheel geschreven is door mannen uit oosterse landen. Dit beroemde boek, dat de geïnspireerde geschriften omvat van ongeveer veertig oosterlingen, wordt thans over het algemeen de bijbel, of eenvoudig de Schrift, genoemd.
De bijbel is niet alleen geweldig oud, maar is bovendien sinds de alleroudste tijden, vergeleken met alle bestaande geschriften, gekenmerkt door de grootste verspreiding. Gedurende de afgelopen vijfhonderd jaar zijn er miljarden exemplaren van gedrukt — veel meer dan van enig ander boek. Even opmerkelijk is, dat de bijbel in 1202 verschillende talen is vertaald, zodat meer dan 90 percent van de wereldbevolking dit boek in de eigen taal kan lezen. Vindt u een dergelijke omvangrijke verspreiding en grote oplaag niet iets vanzelfsprekends voor het Boek dat door de Almachtige God is geïnspireerd?
Wat dit Boek echter in het bijzonder stempelt als van God afkomstig, zijn zijn profetieën, welke nooit anders dan betrouwbaar zijn gebleken. Mensen zijn niet altijd in staat het weer vierentwintig uur van tevoren nauwkeurig te voorzeggen, en toch heeft de bijbel talloze gebeurtenissen eeuwen, ja zelfs duizenden jaren voordat ze werkelijk plaatsvonden, voorzegd. Geen enkel ander boek dat er aanspraak op heeft gemaakt van goddelijke oorsprong te zijn, is hiertoe in staat geweest, hetgeen bewijst dat de bijbel het boek is dat door God wordt gebruikt om in deze tijd tot de mensen te spreken.
Wel, denk er eens een ogenblik aan hoe de bijbel van tevoren voorzeggingen heeft gedaan betreffende de opkomst en val van Wereldrijken, die aangelegenheden van wereldomvattende omvang hebben beheerst. Onder inspiratie van God voorzei de Hebreeuwse profeet Jesaja in de achtste eeuw v. Chr. dat Kores de Pers de gevangen Israëlieten uit Babylon zou bevrijden. God verschafte zelfs allerlei details betreffende de verovering. Bijna tweehonderd jaar later trok Kores Babylon binnen, precies zoals was voorzegd (Jes. 44:26–45:3). De profeet Daniël, die ook onder inspiratie van God schreef, stelde van tevoren de opkomst van de Medo-Perzische Wereldmacht op schrift. Hier liet hij het echter niet bij, want in niet mis te verstane bewoordingen vertelde hij over het op de voorgrond treden van de volgende Wereldmacht, Griekenland, de overwinning van Griekenland op Medo-Perzië, en het na verloop van tijd met de dood van de veroveraar-koning Alexander de Grote uiteenvallen van dit Griekse rijk in vier kleinere delen. — Dan. 8:1-8, 20-22.
Misschien nog verbazingwekkender zijn de vervullingen van tientallen profetieën betreffende de beloofde Messias, degene die door God als de bevrijder van de gehele mensheid was aangesteld. Hij moest in Bethlehem uit de Israëlitische stam Juda geboren worden (Gen. 49:10; Micha 5:1 2; Matth. 1:2-16; 2:1, 5, 6, NW). Hij zou veracht worden en tot de overtreders worden gerekend (Jes. 53:3, 12; Luk. 22:63; 23:32, 33, NW). Bij zijn dood zou niet één been van zijn lichaam gebroken worden, en zijn oordeelsvoltrekkers moesten het lot werpen over zijn kleding (Ps. 34:21 20; 22:19 18; Joh. 19:33, 36; Matth. 27:35, NW). Elk van deze profetieën en, zoals sommigen hebben berekend, nog minstens driehonderd meer, werden met betrekking tot de persoon van Jezus Christus op opmerkelijke wijze vervuld. En dat is niet het enige, want de bijbel heeft zelfs de dingen die in deze tijd geschieden, voorzegd (2 Tim. 3:1-5, NW). Ja, u kunt u zeer beslist verlaten op de betrouwbaarheid van de bijbel!
AANBIDDING VAN DE WARE GOD
Dit Heilige Boek, de bijbel, geeft een duidelijke beschrijving van het soort van aanbidding dat de Almachtige God behaagt. Door het beoefenen hiervan zult u in aanmerking komen voor de eeuwige zegeningen waarin God door middel van zijn koninkrijk voorziet. Voor een beperkt aantal van 144.000 zullen deze zegeningen in de hemel verwezenlijkt worden, alwaar deze personen met Jezus Christus zullen regeren, terwijl de grote meerderheid der gehoorzame mensheid deze zegeningen zal genieten als onderdanen van dat hemelse koninkrijk en dan op een aarde waarop de paradijsachtige toestanden hersteld zullen zijn. — Openb. 14:1-3, NW; Ps. 37:29, 34, SV.
Wilt u echter naar dit koninkrijk van God gevoerd worden, dan moet u het eerst van alles erkennen wie de ware God is. Zijn eigen Boek, de bijbel, deelt ons mee: „Gij, wiens naam Jehovah is, . . . gij alleen [zijt] de Allerhoogste over de gehele aarde.” „God is een Geest, en wie hem aanbidden, moeten hem met geest en waarheid aanbidden.” „Ik ben Jehovah. Dat is mijn naam; aan geen ander zal ik mijn eigen heerlijkheid geven, noch mijn lof aan gesneden beelden.” — Ps. 83:18; Joh. 4:24; Jes. 42:8, NW.
Ja, de naam van de ware God, de Allerhoogste over de gehele aarde, is JEHOVAH. Deze grote God Jehovah is niet een levenloos beeld, maar een machtige onzichtbare Geestelijke Persoon, en hij kan zelfs niet goedkeuren dat in onze aanbidding beelden als zichtbare hulpmiddelen worden gebruikt. Wilt u hem daarom op een aanvaardbare wijze aanbidden, dan moet u zich niet buigen voor niet met verstand begaafde beelden van hout, steen of metaal, maar veeleer in overeenstemming leven met de in Zijn Woord, de bijbel, uiteengezette waarheid. — Ex. 20:4, 5; Lev. 26:1, NW; Jes. 44:14-20; 46:5-7.
Indien u er een ogenblik de tijd voor neemt over deze zaak te redeneren, zult u zien hoe waardeloos stoffelijke beelden zijn. Merk op dat ze niet de kracht bezitten om te lopen of instructies te geven. Neem eens een zogenaamd heilig beeld en gooi het in een rivier of in een hoog oplaaiend vuur. Kan het zwemmen als een mens of springt het uit de vlammen om niet door het vuur verteerd te worden? Indien dit beeld zich zelf niet kan beschermen, hoe zal het ú dan beschermen wanneer er zich moeilijkheden voordoen?
Kijk eens naar die door mensenhanden gemaakte beelden. Hoe levenloos zijn ze! Merk op wat de levende God, Jehovah, erover te zeggen heeft: „Zij hebben een mond, maar spreken niet, zij hebben ogen, maar zien niet, zij hebben oren, maar horen niet, zij hebben een neus, maar ruiken niet, hun handen — maar zij tasten niet, hun voeten — maar zij gaan niet, zij geven geen geluid met hun keel.” Hoe zouden ze dan de ware God kunnen zijn? Dit is onmogelijk, en daarom zegt God: „Wie hen maakten, zullen worden als zij, ieder die op hen vertrouwt.” — Ps. 115:4-8.
WAT DE WARE AANBIDDING OMVAT
In plaats dat de aanbidding welke tot Gods koninkrijk voert, de verering van beelden omvat, moeten degenen die deze aanbidding beoefenen Jezus, de Messias, erkennen, hij die door Jehovah God naar de aarde gezonden is om voor ons de weg te openen tot eeuwig leven en die door God tot koning van zijn koninkrijk is benoemd. De gezaghebbende bijbel verklaart: „Er [is] in niemand anders redding, want er is onder de hemel geen andere naam die onder de mensen is gegeven, waardoor wij gered moeten worden.” — Hand. 4:12; Matth. 20:28, NW.
De aanbidding die u naar Gods koninkrijk voert, omvat niet alleen het erkennen van de ware God Jehovah en het aanvaarden van zijn Zoon Jezus Christus, maar brengt ook het beoefenen van juiste werken met zich mee. Het is niet voldoende alleen maar het Woord van God te bezitten. U moet in overeenstemming leven met hetgeen dit Woord zegt. De natie Israël gaf hiervan een voorbeeld. De Israëlieten hadden de geïnspireerde Schrift, maar toen in de persoon van Jezus de beloofde Messias kwam, vervolgden de religieuze leiders van die natie hem en lieten hem ten slotte ter dood brengen. Daar zij niet de vruchten van rechtvaardigheid voortbrachten, zei Jezus tot hen: „Daarom zeg ik u: Het koninkrijk Gods zal van u worden weggenomen en aan een natie worden gegeven die de vruchten daarvan voortbrengt.” — Matth. 21:42, 43, NW.
Merk op waarom de aanbidding van die joden hen niet naar Gods koninkrijk voerde. Dit was het geval omdat zij niet de rechtvaardige vruchten voortbrachten die hen in aanmerking deden komen voor leven in Gods koninkrijk. Ja, wanneer iemand de zegeningen van die Koninkrijksregering deelachtig wil worden, moet hij juiste werken verrichten.
Toen Jezus Christus op aarde was, gaf hij te kennen dat dit het voortbrengen van de vrucht der liefde noodzakelijk maakte. Kort voordat hij verraden en gedood werd, bracht hij dit zijn volgelingen krachtig onder de aandacht: „Ik geef u een nieuw gebod, dat gij elkaar liefhebt; evenals ik u heb liefgehad, dat ook gij elkaar liefhebt. Hieraan zullen allen weten dat gij mijn discipelen zijt, indien gij liefde onder elkaar hebt.” Een dergelijke liefde is inderdaad zo zeldzaam geworden, dat ze een onderscheidend kenmerk van de ware aanbidding vormt. — Joh. 13:34, 35; 1 Joh. 4:20; 3:15, NW.
De aanbidding die u naar Gods koninkrijk voert, wordt ook nog door andere vruchten gekenmerkt. Zoals door het bijbelboek Galaten wordt getoond, omvat ze „vreugde, vrede, lankmoedigheid, vriendelijkheid, goedheid, geloof, zachtaardigheid, zelfbeheersing”. Om deze vrucht van Gods geest tot ontwikkeling te kunnen brengen, moet men de werken van het vlees uitbannen, namelijk „hoererij, onreinheid, een losbandig gedrag, afgoderij, beoefening van spiritisme, vijandschappen, twist, jaloezie, vlagen van toorn, ruzies, verdeeldheid, sekten, uitingen van afgunst, drinkgelagen, brasserijen, en dergelijke”. De bijbel waarschuwt „dat wie zulke dingen beoefenen, Gods koninkrijk niet zullen beërven”. — Gal. 5:19-23, NW.
Iets anders waardoor de aanbidding die u tot Gods koninkrijk voert, wordt onderscheiden, bestaat er in dat ze de aandacht richt op dat koninkrijk en niet aandringt op ondersteuning van het huidige samenstel van dingen met zijn politiek en militarisme. Toch zien wij thans dat religieuze organisaties overal en in ieder land gemene zaak maken met de regeringen van deze wereld en hun zegen schenken aan het gebruik van militaire macht. Dit geldt evenzeer voor de oosterse religiën als voor het zogenaamde christendom van de westerse wereld, dat over het algemeen bekendstaat als de christenheid. — Joh. 15:19, NW; Jes. 2:2-4.
Hoewel Jezus Christus zijn volgelingen de instructie gaf de wetten te gehoorzamen, zei hij toch over de hemelse regering met betrekking waartoe God hem tot koning had gezalfd: „Mijn koninkrijk is geen deel van deze wereld.” Om die reden verklaarde Jezus dat zijn discipelen ’geen deel van de wereld waren, evenals hij geen deel van de wereld was’. — Joh. 18:36; 17:16; Matth. 22:21, NW.
Jezus’ volgelingen uit de eerste eeuw schatten dit feit naar juiste waarde. Ten bewijze hiervan zei de discipel Jakobus dat zuivere aanbidding eveneens betekent dat ’men zichzelf onbevlekt van de wereld bewaart’. — Jak. 1:27, NW.
In plaats dat aanbidders van Jehovah dus het menselijke gezichtspunt aanvaarden dat een regering van mensen, en wel in het bijzonder de wereldvredesorganisatie van de Verenigde Naties, de ’beste hoop op vrede’ vertegenwoordigt, maken zij zich Gods kijk op de zaak eigen en zien zij naar Jezus Christus op als de Vredevorst en naar Gods koninkrijk als ’s mensen enige hoop op blijvende vrede. Zij zijn uitgesproken voorstanders van dat koninkrijk en prediken het net als Jezus zelf toen hij op aarde was, in het openbaar en van huis tot huis. Deze predikingsactiviteit maakt deel uit van hun aanbidding — de aanbidding die u naar Gods koninkrijk voert. — Jes. 9:5 6; Matth. 4:17, NW.
Met het oog op uw eeuwige redding is het van essentieel belang dat ook u, ongeacht welke aanbidding u tot op heden hebt beoefend, luistert naar hetgeen de Schepper van de mens met betrekking tot deze aangelegenheid van aanbidding heeft te zeggen. Breng uw aanbidding met zijn vereisten in overeenstemming. Zorg ervoor dat uw leven in harmonie is met zijn geïnspireerde Woord. Stel geloof in zijn koninkrijk en maak dat goede nieuws van het Koninkrijk aan anderen bekend. Alleen op deze wijze zal uw aanbidding u naar Gods koninkrijk voeren.