Het verdeelde huisgezin verenigen
„Hoe weet gij, vrouw, of gij uw man niet zult redden? Of hoe weet gij, man, of gij uw vrouw niet zult redden?” — 1 Kor. 7:16.
1. Wat voorzei Jezus Christus met betrekking tot huisgezinnen, en waarom?
EEN verdeeld huisgezin — hoe kan dit ontstaan? Doordat één of meer leden van een huisgezin Gods waarheid — de waarheid betreffende Gods voornemens zoals deze in de bijbel wordt geopenbaard — leert of leren kennen. Ja, dit is hetgeen Jezus Christus in Lukas 12:51-53 voorzei: „Meent gij dat ik ben gekomen om vrede te geven op de aarde? Volstrekt niet, zeg ik u, veeleer verdeeldheid. Want van nu af zullen er vijf in één huis verdeeld zijn, drie tegen twee en twee tegen drie. Zij zullen verdeeld zijn, vader tegen zoon en zoon tegen vader, moeder tegen dochter en dochter tegen haar moeder, schoonmoeder tegen haar schoondochter en schoondochter tegen haar schoonmoeder.” Jezus laat zien dat niet alle personen in een gezin onmiddellijk de van God afkomstige waarheid zullen herkennen of waarderen.
2, 3. Wat is, aangezien Jezus geen huwelijken verwoest, de verstandige manier om in het geval van een verdeeld huisgezin te werk te gaan?
2 Aangezien Gods waarheid niet populair is in deze wereld, zijn veel mensen ertegen gekant, en zij zijn er vooral gebelgd over wanneer leden van hun eigen huisgezin een standpunt voor God en zijn koninkrijk innemen. Zoals door Jezus’ profetie te kennen wordt gegeven, zouden er beslist verdeelde huisgezinnen komen. Maar wil dit zeggen dat de situatie in een verdeeld huisgezin hopeloos is, dat er niets gedaan kan worden om de situatie te verbeteren? Neen! Er is verbetering mogelijk. Jezus verwoest geen huwelijken, dus wanneer iemand Gods waarheid leert kennen, betekent dit niet dat zijn huwelijk uiteen zal vallen. De verstandige en optimistische manier om in het geval van een verdeeld huisgezin te werk te gaan, wordt door de apostel Paulus in 1 Korinthiërs 7:12-16 uiteengezet:
3 „Indien een broeder een ongelovige vrouw heeft en zij het nochtans goedvindt bij hem te wonen, dan moet hij haar niet verlaten; en wanneer een vrouw een ongelovige man heeft en hij het nochtans goedvindt bij haar te wonen, moet zij haar man niet verlaten. Want de ongelovige man is geheiligd met betrekking tot zijn vrouw, en de ongelovige vrouw is geheiligd met betrekking tot de broeder; anders zouden uw kinderen werkelijk onrein zijn, maar nu zijn zij heilig. Indien de ongelovige er echter toe overgaat weg te gaan, laat hij weggaan; een broeder of een zuster is onder zulke omstandigheden niet in dienstbaarheid, maar God heeft u tot vrede geroepen. Want hoe weet gij, vrouw, of gij uw man niet zult redden? Of hoe weet gij, man, of gij uw vrouw niet zult redden?”
4. In welk opzicht kan een gelovige vrouw haar ongelovige man „redden”?
4 Kan de gelovige vrouw haar ongelovige echtgenoot dan „redden” door bij hem te blijven? Ja, dit zou mogelijk kunnen zijn. Indien zij haar man na verloop van tijd ’redt’, is dit vanzelfsprekend redding in betrekkelijke zin, aangezien redding van Jehovah afkomstig is (Openb. 7:10). Maar een vrouw kan haar man in betrekkelijke zin redden, evenals iemand de reddingstoestellen van een maatschappij kan gebruiken om een drenkeling te redden. De maatschappij heeft misschien wel een boot met reddingstoestellen. En als de redders iemand in nood in zee zien spartelen, werpen zij hem uitrustingsstukken toe om hem te redden. Degene die de drenkeling uit de onstuimige golven omhooghaalt, is het meest actief in de reddingswerkzaamheden, maar toch moet ook de maatschappij in aanmerking worden genomen, aangezien deze de middelen voor de redding heeft verschaft. Jehovah treft de regelingen voor redding, maar hij gebruikt afzonderlijke personen om een aandeel aan dit levenreddende werk te hebben.
5, 6. Wat is derhalve de juiste houding van een gelovige ten opzichte van een ongelovige huwelijkspartner?
5 De gelovige vrouw kan haar ongelovige echtgenoot dus „redden”. Zij kan hem helpen redding te verwerven. Wat is dat aanmoedigend! Laat de vrouw met het oog hierop, zo zegt de apostel Paulus, bij haar ongelovige man blijven. Een christelijke vrouw predikt het goede nieuws van het Koninkrijk aan anderen, dus waarom zou zij niet proberen leden van haar eigen huisgezin te helpen, vooral degene met wie zij één vlees is? Christelijke vrouwen met een ongelovige echtgenoot dienen dus nooit de hoop te verliezen dat hun verdeelde huisgezin verenigd kan worden!
6 Beschouw bijvoorbeeld eens wat de moeder van drie kinderen in Spanje meemaakte. Zij ondervond wrede tegenstand toen zij de bijbelse waarheid leerde kennen. Haar man wendde zich zelfs tot een katholieke rechtbank om echtscheiding aan te vragen, waarbij hij de beschuldiging uitte dat zijn vrouw de geest van de kinderen vergiftigde. De rechtbank wees twee van de kinderen aan de vader toe. Alles scheen verloren. Maar zij smeekte God om hulp. Later ontmoette de man bij toeval een oude vriend. Wat was hij verbaasd te vernemen dat zijn vriend nu een van Jehovah’s getuigen was! Na een gesprek van twee uur werd er een bijbelstudie bij de man opgericht. Hij veranderde, en nu is zijn gezin „meer verenigd dan ooit tevoren”. Christelijke vrouwen dienen dus nooit de hoop te verliezen.
7. Welke factoren kunnen er verantwoordelijk voor zijn dat een gehuwde man een ongelovige blijft, en wat dienen christelijke bedienaren van het evangelie derhalve te doen?
7 Ook is het goed in gedachten te houden dat er lang niet altijd gezegd kan worden dat de ongelovige Gods waarheid openlijk haat. Het zou wel eens kunnen zijn dat hij niet tegelijk met zijn vrouw met de bijbelse waarheid in contact is gekomen, en daarom ergert het hem dat zijn partner hem voor is. Ook is er misschien geen moeite gedaan een bijbelstudie met het hele gezin te houden. Als gevolg hiervan begrijpt het ongelovige gezinslid misschien niet wat Jehovah’s getuigen nu eigenlijk leren en wat voor mensen zij in werkelijkheid zijn. Zou het bovendien niet mogelijk kunnen zijn dat de man het onprettig vindt door zijn vrouw in religie onderwezen te worden? Wanneer de man een ongelovige blijft, dienen christelijke bedienaren van het evangelie de situatie goed te analyseren. Wat is de grondoorzaak van het probleem?
8. Welk graduele verschil bestaat er in ongelovigen, en hoe kan de ongelovige worden geholpen geleidelijk vorderingen te maken?
8 Houd in gedachten dat er een gradueel verschil tussen ongelovigen bestaat. Sommigen zijn bittere tegenstanders van de gelovige. Sommigen vitten voortdurend op de gelovige, in een poging zijn of haar rechtschapenheid te verbreken. Sommigen ontmoedigen de gelovige op een subtiele wijze. Anderen betonen zich onverschillig ten opzichte van de ware aanbidding. Ook zijn er ongelovige echtgenoten die Gods waarheid gunstig gezind zijn maar weinig doen om geestelijke vooruitgang te maken. Er kan door het schenken van hulp aan de ongelovige in elk van deze categorieën geleidelijke vooruitgang worden gemaakt. Door de juiste christelijke hoedanigheden aan de dag te leggen, zal tegenstand worden overwonnen of belangstelling worden opgewekt. Indien de ongelovige de waarheid gunstig gezind is, dient de gelovige er met de hulp van de christelijke gemeente moeite voor te doen het gezin door middel van een huisbijbelstudie te verenigen. Indien de ongelovige een tegenstander is, dient de gelovige te volharden, zelfs ondanks beschimpingen en hevige tegenstand.
RECHTSCHAPENHEID HANDHAVEN — HET EERSTE DOEL
9. (a) Wat is het belangrijkste doel van de christen in een verdeeld huisgezin? Waarom? (b) Wat te doen als de ongelovige een krachtmeting uitlokt?
9 Dit brengt ons tot het eerste doel in een verdeeld huisgezin. Wat is dit dan wel? De gelovige dient zijn rechtschapenheid jegens God te bewaren en degene te gehoorzamen door bemiddeling van wie God in deze tijd spreekt — zijn geliefde Zoon Jezus Christus. Rechtschapenheid opgeven, betekent het leven zelf opgeven (Hebr. 1:1, 2; 2:3; Matth. 10:32-35). Toen Jezus over verdeelde huisgezinnen sprak, zei hij: „Ja, ’s mensen vijanden zullen zijn eigen huisgenoten zijn”, en vervolgens legde Jezus uit: „Wie grotere genegenheid voor vader of moeder heeft dan voor mij, is mij niet waardig; en wie grotere genegenheid voor zoon of dochter heeft dan voor mij, is mij niet waardig” (Matth. 10:36, 37). Als het op een krachtmeting aankomt, wat dan? De gelovige moet „God als regeerder meer gehoorzamen dan mensen” (Hand. 5:29). Het kan inderdaad een lange zenuwenoorlog worden, maar stel het eerste doel, het handhaven van rechtschapenheid, op de voorgrond. De gelovige dient te weigeren geërgerd te worden of luid te gaan spreken wanneer er druk op hem of haar wordt uitgeoefend. Bedenk dat het beter is onheus behandeld te worden dan anderen onheus te behandelen (Ef. 4:26, 29, 31). En alle leden van de christelijke gemeente kunnen deze mensen, die de strijd van rechtschapenheid aan het thuisfront moeten voeren, hulp bieden. Moedig hen aan om te volharden en hun rechtschapenheid jegens de Almachtige God te handhaven.
10, 11. Waarom is het handhaven van rechtschapenheid jegens God van het grootste belang om de ongelovige te helpen?
10 Houd altijd het volgende in gedachten: De rechtschapenheid van de gelovige is van het allergrootste belang om de ongelovige in staat te stellen de belangrijkheid van het liefhebben van Gods waarheid in te zien. Beschouw wat er zou kunnen gebeuren als een gehuwde vrouw in gebreke blijft haar rechtschapenheid te bewaren door erin toe te stemmen niet naar de vergaderingen van de christelijke gemeente te gaan. Zou de man dan niet het gevoel kunnen krijgen dat deze vergaderingen alles wel beschouwd niet erg belangrijk zouden kunnen zijn, omdat zij ze anders nooit zou hebben laten schieten? Zou hij niet het gevoel kunnen krijgen dat haar belangstelling voor de bijbel slechts van voorbijgaande aard is en van geen belang is? Indien dit zo is, hoe kan de gelovige dan verwachten dat de ongelovige belangstelling voor Gods Woord zal krijgen?
11 Indien de vrouw daarentegen naar de vergaderingen van de christelijke gemeente blijft gaan, terwijl zij aan haar ongelovige man uitlegt waarom deze vergaderingen zo belangrijk voor haar zijn, zal dit op den duur misschien indruk op hem maken. Zou het niet kunnen gebeuren dat de ongelovige ten slotte de uitnodiging aanvaardt om een van deze vergaderingen bij te wonen, zodat hij zichzelf van de nuttige aard ervan kan vergewissen? De gelovige partner moet dus altijd in gedachten houden dat het bewaren van rechtschapenheid niet alleen de gelovige ten goede komt, maar ook tot nut is van de ongelovige.
DE ONGELOVIGE PARTNER HELPEN — HET TWEEDE DOEL
12. (a) Wat moet de gelovige trachten te doen om het tweede doel in een verdeeld huisgezin te kunnen verwezenlijken? (b) Hoe dient een ongelovige er tegenover te staan als het tot „vervolging aan het thuisfront” leidt wanneer hij of zij bij een ongelovige huwelijkspartner blijft wonen?
12 Het is voor de gelovige absoluut noodzakelijk zijn rechtschapenheid te bewaren om de hoop te kunnen koesteren ooit het tweede doel te verwezenlijken — en dat is de ongelovige partner te helpen Gods waarheid te leren kennen. Met het oog hierop probeert de gelovige partner bij de ongelovige partner te blijven. Door samen te wonen, staat de ongelovige voortdurend in contact met de ware aanbidding, hetgeen zowel voor de ongelovige partner als voor de kinderen uiterst heilzaam is. Timótheüs’ moeder, een jodin, bleef klaarblijkelijk bij haar ongelovige Griekse echtgenoot, terwijl zij haar zoon Timótheüs al die tijd in de Schrift onderwees (Hand. 16:1; 2 Tim. 1:5; 3:14, 15). Dit religieuze onderricht dat Timótheüs thuis ontving, had de overhand over elke eventuele heidense invloed van zijn Griekse vader. Toen de apostel Paulus de eerste maal in de stad kwam, sloot Timótheüs zich dan ook bij zijn joodse moeder en zijn grootmoeder aan door ook een christen te worden (1 Tim. 1:1, 2; 2 Tim. 1:1, 2). Wanneer de gelovige bij de ongelovige partner blijft wonen, kan dit hem aan de een of andere vorm van „vervolging aan het thuisfront” onderwerpen. In plaats van te scheiden, kan de gelovige dit echter als lijden ter wille van Christus aanvaarden en kan hij ernaar streven de ongelovige partner te laten zien wat goede christelijke volharding inhoudt. „Indien gij . . . wanneer gij het goede doet en lijdt, het verduurt, dát is aangenaam bij God.” — 1 Petr. 2:20.
13. Waarom dient de gelovige nooit de hoop op te geven dat de ongelovige huwelijkspartner gunstig op de bijbelse boodschap zal reageren?
13 Indien uw huwelijkspartner tegen Gods waarheid gekant is, tracht de ongelovige dan tactvol te helpen. Doe er geleidelijk aan moeite voor de tegenstand te verminderen. Indien de ongelovige geen tegenstander is, doch alleen maar een onverschillige houding aan de dag legt, probeer dan de belangstelling geleidelijk aan op te voeren. Geef in uw vastberadenheid om de ongelovige partner Gods waarheid te leren kennen nooit de moed op. Naarmate de moeilijkheden en de gewelddaad over de gehele aarde toenemen, worden sommige ongelovigen er misschien met een schok toe gebracht de bijbelse uitleg van de hedendaagse gebeurtenissen te onderzoeken. Ook veranderen de omstandigheden. Zo kreeg een man die tegen de boodschap van Jehovah’s getuigen was gekant, een auto-ongeluk, waarbij hij ternauwernood aan de dood ontsnapte. De volgende dag vroeg hij zijn vrouw een Getuige te laten komen, en er werd een huisbijbelstudie bij hem opgericht. Er bestaat altijd hoop dat een verdeeld huisgezin verenigd kan worden. Maar om een dergelijk huisgezin te verenigen, is het van het allergrootste belang dat de gelovige partner het tweevoudige doel blijft nastreven: Rechtschapenheid handhaven en trachten de ongelovige te helpen Gods waarheid te leren kennen. Werk altijd naar het doel toe van een verenigd huisgezin, terwijl u daarbij Gods zegen over uw liefdevolle krachtsinspanningen afsmeekt.
DE CHRISTELIJKE MAN IN EEN VERDEELD HUISGEZIN
14. Waarom verkeert een christelijke gehuwde man in een verdeeld huisgezin in een gunstiger situatie, en wat is zijn verantwoordelijkheid?
14 Er is in een verdeeld huisgezin natuurlijk lang niet altijd een ongelovige man; de vrouw kan de ongelovige zijn. Indien dit zo is, waarin bestaat dan de verantwoordelijkheid van de christelijke man? Een opgedragen, gedoopte aanbidder van Jehovah God dient zijn ongelovige vrouw geen aanleiding te geven hem te willen verlaten. Wegens de verbeterende uitwerking die het geloof van haar man op hem heeft, dient zij er nog meer reden voor te hebben graag bij hem te willen blijven wonen, net als voordat hij een christelijke getuige van Jehovah werd. Een christelijke man in een verdeeld huisgezin verkeert in een gunstiger situatie dan een vrouw die een ongelovige echtgenoot heeft. Dit komt doordat de man in dit geval het hoofd van het gezin is. Hoewel de man thuis het hoofd is, dient hij nog steeds tact en vriendelijkheid te gebruiken wanneer hij met zijn ongelovige partner over Gods waarheid spreekt. Het is op zijn plaats dat de gelovige man zijn vrouw vriendelijk uitnodigt hem naar de vergaderingen van de christelijke gemeente te vergezellen, maar als zij weigert op de uitnodiging in te gaan, zal hij niet boos op haar worden, en ook zal hij niet toelaten dat eventuele tegenstand van zijn vrouw hem ertoe zal brengen de omgang met Gods volk te veronachtzamen. — Hebr. 10:24, 25.
15-18. Noem drie mogelijkheden die beschouwd dienen te worden als de vrouw een ongelovige blijft.
15 Hoe komt het dan dat een vrouw soms tegen Gods waarheid gekant schijnt te zijn? Hoewel er veel redenen voor kunnen bestaan, is het goed wanneer de gelovige aan drie ervan speciale aandacht besteedt:
16 (1) Is het ook mogelijk dat hij de bijbelse waarheid aan haar opdringt? Indien dit zo is, houd dan in gedachten dat het van het grootste belang is de waarheid tactvol op het juiste moment aan ongelovige beminde personen aan te bieden. Het zou in dit verband heel goed zijn wanneer rijpe christelijke vrouwen bij de ongelovige vrouw een bezoekje zouden brengen om te trachten haar belangstelling op te wekken en een huisbijbelstudie bij haar op te richten.
17 (2) Wil de gelovige per se zijn zin doordrijven in verband met persoonlijke verlangens die niets met Gods vereisten te maken hebben en waardoor er schijnbaar geen rekening wordt gehouden met haar belangen? Wat zou het niet goed zijn wanneer hij enkele verlangens terzijde zou schuiven ten einde enige tijd te besteden aan het doen van dingen die zij graag wil!
18 (3) Het is ook mogelijk dat de ongelovige vrouw er voornamelijk op tegen is dat haar man zo veel van huis weg is, in plaats dat ze tegen de bijbelse waarheid zelf gekant is. Hij moet dus in gedachten houden dat zij behoefte heeft aan zijn gezelschap en aan ontspanning die door hem wordt verschaft. Het is waar dat hij niet met betrekking tot zijn christelijke verplichtingen kan schipperen om haar een plezier te doen, maar misschien moet hij zijn schema veranderen om meer bij haar te kunnen zijn. Wanneer hij deze beginselen toepast, kan dit haar ertoe brengen het geloof te gaan onderzoeken dat bij hem zo’n liefdevolle consideratie heeft doen ontstaan.
19. Welk beginsel dient de gelovige echtgenoot, evenals de apostel Paulus, te volgen als hij tracht een ander te redden?
19 Om zijn ongelovige vrouw te helpen Gods waarheid te aanvaarden, doet de gelovige man er goed aan, acht te slaan op het beginsel dat de apostel Paulus volgde met betrekking tot degenen die hij trachtte te redden. De apostel zei: „Voor de joden [ben ik] geworden als een jood, om joden te winnen . . . Voor de zwakken ben ik zwak geworden, om de zwakken te winnen. Ik ben alle dingen voor alle soorten van mensen geworden, om er toch maar enkelen te redden” (1 Kor. 9:20, 22). De apostel Paulus hield vol medegevoel rekening met de problemen van de joden. Hij respecteerde hun overtuiging, ook al wist hij dat deze verkeerd was. Hij bespotte of verachtte de joden die hij trachtte te redden niet, en ook handelde hij niet onverdraagzaam jegens hen. Zo doen ook christelijke echtgenoten er goed aan niet onverdraagzaam te zijn jegens hun ongelovige vrouw en hen niet te bespotten. Doen zij dit wel, dan zullen zij hun vrouw nog afkeriger maken. Toon in plaats daarvan empathie en liefde. Vraag uzelf af: „Hoe zou ik graag behandeld willen worden als ik in dezelfde situatie verkeerde?” Liefde verduurt alle dingen. — 1 Kor. 13:4-8.
20. Welke verantwoordelijkheid heeft de christelijke gehuwde man als er in een verdeeld huisgezin kinderen zijn?
20 Wat te doen als er in zo’n verdeeld gezin kinderen zijn? De apostel Paulus geeft te kennen wat de taak van de christelijke vader is: „Gij, vaders, irriteert uw kinderen niet, maar blijft hen in het strenge onderricht en de gezaghebbende raad van Jehovah grootbrengen” (Ef. 6:4). Merk op dat de christelijke vader, als hoofd van het gezin, van Jehovah de verplichting heeft ontvangen erop te staan dat zijn kinderen als ware christenen worden opgevoed. Om dus niet als de geestelijke verzorger van zijn gezin in gebreke te blijven, dient hij er zonder mankeren voor te zorgen dat hij zijn kinderen meeneemt naar de vergaderingen van de christelijke gemeente, dat hij hen aan de openbare bekendmaking van het goede nieuws van Gods koninkrijk laat deelnemen en dat hij een huisbijbelstudie met hen leidt. Dit is de verstandige handelwijze, en deze kan dezelfde voldoening schenkende resultaten hebben die een Getuige in Panama ten deel vielen nadat hij een huisbijbelstudie met zijn kinderen was gaan leiden. Stelt u zich zijn vreugde eens voor toen zijn tegen de waarheid gekante vrouw begon te luisteren en aan de studie begon deel te nemen, totdat zij ten slotte Gods waarheid aanvaardde!
21. Waarom is evenwichtigheid met betrekking tot christelijke voorrechten en verantwoordelijkheden belangrijk?
21 Om de kinderen op juiste wijze in de waarheid te kunnen voorgaan, dient de vader van evenwichtigheid blijk te geven. Het zou van zijn zijde onverstandig zijn wanneer hij en de kinderen zijn vrouw de gehele dag alleen thuis zouden laten, aangezien zij hier natuurlijk niet over te spreken zou zijn. Wat zou het niet prettig zijn wanneer hij zo attent was om zijn schema zo in te delen dat hij misschien op zaterdag aan de velddienst deelneemt en op zondag de vergaderingen bezoekt, waardoor het mogelijk is dat het gezin gedurende die dagen ook enige tijd samen kan doorbrengen. Door deze liefdevolle handelwijze zullen zijn kinderen naar alle waarschijnlijkheid met hem worden verenigd in de bijbelse waarheid, terwijl hierdoor ook de zegen mogelijk is dat zijn vrouw de waarheid zal aanvaarden.
22, 23. Welke handelwijze dient een man te volgen wanneer zijn vrouw van tegenstand blijk geeft door zich schimpend over zijn liefde en ijver voor God uit te laten?
22 Veronderstel nu eens dat de situatie van dien aard is dat de vrouw een werkelijke tegenstandster van het ware christendom is. Wat te doen wanneer zij dit openlijk te kennen geeft en haar man zelfs door middel van schimpende taal in zijn liefde en ijver voor God tracht te ontmoedigen? Dan moet de man onder beschimping volharden en zijn rechtschapenheid handhaven. Davids vrouw Michal sprak heel kleinerend over zijn aanbidding van Jehovah, terwijl zij haar man op den duur zelfs in haar hart verachtte. David liet zijn ijver en enthousiasme en liefde voor God niet door haar ongenoegen bekoelen, is het wel? Helemaal niet! Ook verzwakte de getrouwe Job niet in zijn rechtschapenheid toen zijn vrouw en anderen van zijn metgezellen hem door middel van schimpende woorden trachtten te ontmoedigen. Wat een prachtige voorbeelden voor gelovige mannen met een ongelovige huwelijkspartner! — 2 Sam. 6:14-23; Job 2:9, 10; 16:19-21; 42:10, 11.
23 Hoe dient de man op onvriendelijke woorden van zijn vrouw te reageren? In Romeinen 12:21 wordt heel duidelijk geantwoord: „Laat u niet overwinnen door het kwade, maar blijf het kwade overwinnen met het goede.” Het is dus duidelijk dat zijn antwoorden in zachtaardigheid gegeven moeten worden, niet in woede, wat de zaak alleen maar erger maakt. Vrouwen reageren gunstig op vriendelijkheid en liefde, niet op een op de spits drijven van een zaak. Liefde en lankmoedigheid doen tegenstand slijten en kan de tegenstander ertoe brengen uw getrouwe standpunt te respecteren. Dit is de goede raad die in Kolossenzen 3:19 wordt gegeven: „Gij mannen, blijft uw vrouw liefhebben en weest niet bitter toornig op haar.” Het gaat hierom: Wees een betere echtgenoot — attenter, vriendelijker en begrijpender. De apostel Petrus moedigt de christelijke man ertoe aan zijn vrouw op juiste wijze te bezien door te zeggen: „Gij mannen, blijft . . . bij haar wonen overeenkomstig kennis, haar eer toekennend als aan een zwakker vat, het vrouwelijke.” — 1 Petr. 3:7.
24, 25. Hoe kan een gelovige echtgenoot zijn ongelovige vrouw met christelijke consideratie bejegenen?
24 Win haar dus voor Gods waarheid zoals u haar voor uzelf won toen u haar het hof maakte. Wees niet dictatoriaal en hardvochtig, zoals zoveel wereldse echtgenoten dit zijn. U kunt haar in veel opzichten met christelijke consideratie bejegenen. Vraag haar mening voordat u uiteindelijke beslissingen neemt. Toon dat u zich om haar bekommert. Besteed zoveel mogelijk tijd aan degene met wie u uw leven hebt willen delen. Verzeker haar steeds weer opnieuw van uw voortdurende liefde.
25 Houd in gedachten dat het gemakkelijk is uw kalmte te verliezen en kwaad uit te vallen. Maar de woorden die men dan spreekt, verraden een gebrek aan zelfbeheersing, een gebrek aan een van de vruchten van Gods geest (Gal. 5:22, 23). Er is een werkelijke man, een werkelijke christelijke man voor nodig om het voortreffelijke gedrag aan de dag te leggen en de tactvolle waarheidswoorden te spreken waartoe de bijbel aanmoedigt. Waarom zou u dus uw zelfbeheersing verliezen en ongelukkig zijn terwijl u de christelijke vruchten van Gods geest kunt voortbrengen, waardoor u ware vrede en werkelijk geluk zult ontvangen?
26. Wat kan er vaak worden gedaan om tegen de waarheid gekant zijnde vrouwen te helpen, zoals door het succes van een kringdienaar in Malawi wordt geïllustreerd?
26 Ook al lijkt het dat een gehuwde vrouw tegen de bijbelse waarheid gekant is, toch is herhaaldelijk gebleken dat als zij maar tactvol wordt benaderd, er vaak een bijbelstudie kan worden begonnen. In Malawi richtte een kringopziener van Jehovah’s getuigen bij vijf tegen de waarheid gekante huisvrouwen een bijbelstudie op door een bezoek te brengen aan hun man en de vrouwen tactvol te vragen aan het gesprek deel te nemen. Kort hierna zeiden de vrouwen dat zij werkelijk waardering hadden voor de bijbelstudie die bij hen thuis was opgericht en dat deze voldoende voor hen was om in te zien dat dit de waarheid was. Zij maakten zelfs hun verlangen kenbaar om aan de koninkrijksbediening deel te nemen.
27, 28. (a) Wat is een grote hulp geweest bij het verenigen van verdeelde huisgezinnen, zoals door een ervaring op de Filippijnen wordt geïllustreerd? (b) Welke christelijke handelwijze dient dus in een verdeeld huisgezin gevolgd te worden?
27 Vriendschappelijke bezoeken die door rijpe christenen werden afgelegd, zijn dus vaak heel nuttig gebleken om verdeelde huisgezinnen te verenigen. Op de Filippijnen was de vrouw van één Getuige bijvoorbeeld zo’n tegenstandster dat zij de kleren van haar man nat maakte op dagen waarvan zij wist dat hij misschien in de velddienst zou willen gaan; bovendien verbrandde zij zijn bijbel en bijbelse lectuur. Een rijpe Getuige legde evenwel vriendschappelijke bezoekjes bij deze familie af en slaagde er geleidelijk aan in, het vooroordeel van de vrouw weg te nemen. Ten slotte werd er met het gehele gezin een bijbelstudie opgericht. De studie vond verscheidene maanden achtereen goede voortgang en de vrouw bereikte het punt dat zij haar leven aan God opdroeg. Stelt u zich de vreugde van de man voor toen hij zijn vrouw zelf in een nabijgelegen rivier doopte! Toen zij uit het water omhoogkwamen, omarmden zij elkaar met tranen in de ogen, Jehovah dankend dat hun gezin, dat zo lang verdeeld was geweest, uiteindelijk door de hulp van een liefdevolle christelijke broeder in de ware aanbidding was verenigd.
28 Word daarom nooit ontmoedigd en geef uw voortreffelijke pogingen om uw gezin in de ware aanbidding te verenigen nooit op. Breng de goede raad van Gods Woord op uw gezin van toepassing en wees ervan verzekerd dat Jehovah’s zegen op uw huisgezin zal rusten. — Gal. 6:9.