De ongehuwde staat tot een succes maken
EEN ernstige jongeman schreef enkele christelijke ouderlingen om raad. Een jaar voordien, toen hij eenentwintig was, had hij „het besluit genomen ongehuwd te blijven” ten einde een vollediger aandeel aan de bediening te kunnen hebben. In zijn brief stond: „Ik ben er nu niet meer zo zeker van of ik wel ongehuwd wil blijven. Ik ontdek dat ik verliefd begin te worden. . . . Ik weet werkelijk niet wat ik moet doen!”
Hoewel hij uiteindelijk zelf de beslissing moest nemen, heeft goede raad in zijn geval de volgende aanmoediging bevat: ’Werk eraan om je ongehuwde staat tot een succes te maken.’ Maar wat houdt dat in? Betekent dit dat hij zijn hele leven ongehuwd moet blijven? Of dat het er niet toe doet wat voor gedrag hij volgt, als hij maar ongehuwd blijft? Welke praktische stappen zou men kunnen doen?
Zulke vragen verdienen beslist ons aller aandacht, want wij zijn allemaal ten minste een gedeelte van ons leven ongehuwd. Voordat de meeste mensen trouwen, hebben zij gewoonlijk enkele jaren als een ongehuwde volwassene geleefd. Anderen hebben verkozen om als volwassene een lange tijd ongehuwd te blijven ten einde een bepaalde carrière of een zeker doel in hun leven na te streven. Sommigen zouden wel graag willen trouwen, maar hebben nog geen geschikte partner gevonden. En er zijn ook heel wat personen die getrouwd zijn geweest maar opnieuw ongehuwd zijn wegens het overlijden van hun huwelijkspartner. Als u in een van deze categorieën valt, hoe kunt u de ongehuwde staat waarin u verkeert, dan tot een werkelijk succes maken?
Gods zienswijze verwerven
Het is nuttig om na te gaan wat God in zijn Woord over de ongehuwde staat en het huwelijk zegt. Daar hij onze Schepper is, mogen wij verwachten dat zijn zienswijze juist en evenwichtig, en niet onredelijk of verwrongen is.
Door het menselijk huwelijk in het leven te roepen, verhief God het tot een waardige instelling. Hij wist dat mensen zich in het huwelijk zouden kunnen verheugen in gezelschap, wederzijdse hulp en geluk. Zij waren door het huwelijk ook in de gelegenheid op eerbare wijze een nageslacht voort te brengen (Gen. 2:18, 22-24). De Hebreeuwse Geschriften staan vol voorbeelden van getrouwe aanbidders van God die vreugde hebben geput uit de gave van het huwelijk.
Ook Jezus en zijn apostelen hebben het huwelijk niet veroordeeld. Integendeel, Christus bevestigde de goddelijke oorsprong van het huwelijk, en Petrus was een getrouwd man (Matth. 19:4-6; 1 Kor. 9:5). De apostel Paulus schreef met betrekking tot bescherming tegen immoraliteit: „Iedere man [moet] zijn eigen vrouw hebben en iedere vrouw haar eigen man.” — 1 Kor. 7:2.
Maar de bijbel gaat niet voorbij aan het feit dat de gehuwde staat niet zonder problemen is. Aangezien alle mensen onvolmaakt zijn en men in een goddeloos samenstel van dingen leeft, brengt het huwelijk vaak, naast zijn vreugden, ook zijn eigen zorgen mee. Paulus sprak over zulke problemen als over ’verdrukking in het vlees’. Een ongehuwd persoon wordt deze „verdrukking” ’gespaard’, hoewel hij misschien weer met andere problemen te kampen heeft. — 1 Kor. 7:28.
Daar zowel de gehuwde als de ongehuwde staat naar alle waarschijnlijkheid problemen met zich zal meebrengen, zou men zich de vraag kunnen stellen of God in verband met de keuze tussen deze twee nog een advies heeft gegeven. Ja, de bijbel moedigt heel duidelijk, voor beiden, man en vrouw, de ongehuwde staat aan. Dit is niet zo maar een losstaand advies om de ongehuwde staat op zich als doel te stellen, maar er wordt tot de ongehuwde staat aangemoedigd met het motief dat men dan onverdeelde aandacht aan de dienst van God kan geven. Zoals Paulus duidelijk maakt, heeft de gehuwde persoon er belangstelling voor, ja is er bezorgd over, zijn of haar partner te behagen, en dat is natuurlijk juist. Maar in vergelijking hiermee is de ongehuwde christen mogelijkerwijs in staat „voortdurende dienst voor de Heer” te verrichten „zonder te worden afgeleid”. In dit opzicht is het „beter” ongehuwd te blijven. — 1 Kor. 7:32-38.
De periode dat men een jonge man of jonge vrouw is, vormt een bijzonder geschikte tijd om aandacht te schenken aan de dienst voor God, zoals ook de bijbel aantoont (Pred. 12:1). Daarom hebben vele jonge getuigen van Jehovah, althans voorlopig, voor de ongehuwde loopbaan gekozen, ten einde in de dienst van God met minder afleidende factoren geconfronteerd te worden. Als voorbeeld van iemand die tot op hoge leeftijd ongehuwd is gebleven, noemt de bijbel de profetes Anna. Zij werd weduwe na slechts zeven jaar getrouwd te zijn geweest en hertrouwde niet. In plaats daarvan ’ontbrak zij nimmer in de tempel’; zij gebruikte de ongehuwde staat die haar ten deel was gevallen, tot Gods lof. — Luk. 2:36-38.
Of u nu een korte of een lange tijd ongehuwd zult blijven, of het nu uw eigen keus is of u er door omstandigheden toe gedwongen bent, wat kunt u doen om deze periode dat u zonder huwelijkspartner bent tot een succes te maken? En welke valstrikken moet u vermijden?
Toen Jezus de ongehuwde staat aanbeval opdat men beter in staat zou zijn als een bedienaar van Gods koninkrijk dienst te verrichten, sprak hij erover als een „gave”. Hij gaf de aansporing: „Wie er plaats voor kan maken, make er plaats voor” (Matth. 19:10-12). Het is duidelijk dat hij de ongehuwde staat niet tot een verplichting voor allen stelde, anders zou er niet over kunnen worden gesproken als een „gave”. Zijn woorden houden echter wel in dat er inspanning voor nodig is om succes te hebben bij het behouden en gebruiken van deze gave. Er zullen gevaren of problemen om de hoek komen kijken.
Als u ongehuwd bent, zult u op uw hoede moeten zijn dat u niet afgunstig wordt op degenen die getrouwd zijn. Moet de eerste violist verteerd worden van afgunst op de concertpianist? Elk heeft zijn eigen talenten en krijgt zijn eigen beloning. Weliswaar genieten gehuwde personen bepaalde vreugden die u niet hebt, maar zij hebben ook verantwoordelijkheden en beperkingen die u niet hebt. Een oudere christen bracht het als volgt onder woorden: ’Als ongehuwden net zo filosofisch tegenover het leven zouden willen staan als de gehuwden moeten staan, zouden heel wat minder ongehuwde mensen de gehuwden benijden.’
Als u uw situatie en de zegeningen die u geniet realistisch beziet, zult u geen zure, kleinerende opmerkingen maken over hetzij de gehuwde of de ongehuwde staat. Het feit dat men ongehuwd is, vormt er nog geen reden voor om cynisch te worden of gefrustreerd te raken. Jezus is als mens nooit getrouwd geweest, maar het is duidelijk dat hij een zeer evenwichtige houding bezat tegenover het huwelijk, vrouwen en seksualiteit. Als hij een bitter en cynisch mens was geweest, zou hij niet op zo’n goede voet met allerlei soorten van personen hebben kunnen omgaan. Maar zowel gehuwde als ongehuwde mannen en vrouwen vonden het fijn zich in zijn gezelschap te bevinden, en zelfs kinderen werden naar hem toe gebracht (Luk. 8:1-3; Mark. 10:13-16). Door een zelfde goed-aangepaste houding aan de dag te leggen, kunt u de ongehuwde staat tot een succes maken.
Wordt als ongehuwde geen mislukking
Wilt u een succes maken van de ongehuwde staat, dan is daar meer bij betrokken dan alleen uw houding; ook uw gedrag spreekt mee. De katholieke „Heilige” Augustinus leefde bijvoorbeeld elf jaar zonder getrouwd te zijn met een meisje samen. Kunt u zeggen dat, hoewel hij niet trouwde, hij van de ongehuwde staat een succes maakte? Paulus zette Gods zienswijze in verband met deze kwestie uiteen, toen hij over weduwen schreef: „Maar zij die genot vindt in bevrediging der zinnen, is dood hoewel zij leeft.” — 1 Tim. 5:6.
De feiten tonen aan dat veel mensen die zich niet willen binden door een huwelijk aan te gaan of die van mening zijn dat zij niet in de positie zijn om te kunnen trouwen, geloven dat buitenechtelijke omgang geoorloofd is. In 1972 berichtte het tijdschrift Time de resultaten van een onderzoek onder 4611 ongehuwde meisjes die thuis of op kamers woonden; er bleek dat meer dan 46 percent vóór de leeftijd van twintig jaar geen maagd meer was.
Maar als men zich overgeeft aan sex buiten het huwelijk, maakt men, dat zal zonder meer duidelijk zijn, geen succes van de ongehuwde staat. De omhoogvliegende cijfers in verband met geslachtsziekten en buitenechtelijke zwangerschap bewijzen dit. En wat nog belangrijker is — God zal hoereerders oordelen. — Openb. 21:8; Gal. 5:19-21.
Als u zich afzijdig houdt van seksuele betrekkingen vóór het huwelijk, kan dit u, behalve dat het ertoe zal bijdragen uw ongehuwde staat tot een succes te maken, nog op een andere wijze helpen. Mocht u na vele succesvolle jaren van alleen-zijn, besluiten te trouwen, dan zal het u helpen van uw huwelijk een zelfde succes te maken. In het boek Sex and the Now Generation verklaarde een raadsman op een universiteit: „Het beleven van de seksualiteit zonder liefde staat gelijk met het verlagen van het seksuele vermogen tot een zuiver biologisch niveau. . . . Hiermee wordt de potentiële betekenis van belangrijke seksuele uitdrukkingsmogelijkheden verwrongen, zo niet blijvend verstoord. Er ontstaat ontmenselijking.” En uit onderzoekingen is gebleken dat bij personen die zich vóór het huwelijk overgeven aan vrij geslachtelijk verkeer, de kans op immoreel gedrag na het huwelijk veel groter is. Een losbandig leven leiden als u nog ongehuwd bent, kan dus uw huwelijk later ruïneren.
Ook zou u de tijd dat u ongehuwd bent, niet succesvol doorbrengen als u uw normale verlangens en genegenheden projecteert op een persoon van hetzelfde geslacht, zodat u gaat neigen tot homoseksualiteit. God, die het leven van honderden miljoenen mensen heeft gadegeslagen, verzekert ons dat zo’n handelwijze onnatuurlijk is; hij waarschuwt ons ervoor, wetend dat het geen waar geluk brengt (Rom. 1:26-32). Het zou betekenen dat men zich „ongepast gedraagt ten opzichte van zijn maagdelijkheid”. De bijbel geeft de raad dat het dan voor iemand beter is om te trouwen (1 Kor. 7:36). Wanneer men de ongehuwde staat moet handhaven door middel van een onnatuurlijke genegenheid voor een persoon van het eigen geslacht, maakt men de ongehuwde staat niet tot een succes — maar tot een mislukking.
In dezelfde geest moet men ook masturbatie bezien; wanneer men tot beoefening van masturbatie vervalt, maakt men geen succes van de ongehuwde staat. Hoewel veel doktoren beweren dat zelfbevlekking geen kwaad kan, is het goed op te merken wat twee autoriteiten schreven in A Marriage Manual: „Zo nu en dan komt het voor dat jonge mensen die gedurende een lange tijdsperiode zelfbevrediging hebben beoefend, het moeilijk vinden hun seksuele gewoonten om te vormen en volledige bevrediging te putten uit de seksuele vereniging in het huwelijk.” Er zijn gevallen onder onze aandacht gekomen van mannen die zo door deze slechte gewoonte werden beheerst dat zij er na hun huwelijk mee doorgingen, wat in het gezin veel leed veroorzaakte.
Maar of deze gewoonte nu dergelijke gevolgen heeft of niet, de volmaakte raad van God is gericht tegen zelfbevlekking en de erotische fantasieën die met de beoefening ervan gepaard gaan. De bijbel geeft de raad: „Doodt daarom uw lichaamsleden die op de aarde zijn ten aanzien van hoererij, onreinheid, seksuele begeerte, schadelijke verlangens en begerigheid” (Kol. 3:5). Maar komt masturbatie niet bijna overeen met de wijze waarop een gehuwde persoon liefde voor zijn of haar partner tot uitdrukking brengt? In het geheel niet. Het is een opwekking van de seksuele begeerte geheel alleen voor de bevrediging van de eigen zinnen; het is een uiting van hebzucht (Ef. 4:19). Dient u daarom niet zelfbevlekking te vermijden indien u van de ongehuwde staat een succes wilt maken?
Zelfbeheersing: noodzaak en nut
Het voorgaande wijst allemaal heel sterk in de richting van een sleutelfactor voor een succesvolle ongehuwde periode: zelfbeheersing. Is dat een drukkende last, iets wat nu eenmaal alleen voor ongehuwde personen nodig is? Neen, alle christenen dienen zelfbeheersing aan de dag te leggen (Gal. 5:22, 23). Zelfs gehuwde personen moeten hun seksuele driften en uitingen onder controle houden en rekening houden met de behoeften en de gezondheidstoestand van hun partner, alsook met schriftuurlijke beginselen. Een auteur merkte betreffende het oefenen van zelfbeheersing op: „Niemand kan zijn gevoelens de vrije loop laten en altijd maar doen waar hij zin in heeft. . . . U moet leren uzelf te beheersen om met anderen te kunnen samenleven.”
’Maar zal dat mijn persoonlijkheid niet verwringen of mij lichamelijk schaden?’ zullen sommigen zich misschien afvragen. Het boek Why Wait Till Marriage? geeft als antwoord: „Er bestaat geen enkel bewijs voor dat zelfbeheersing uw seksuele leven op de een of andere wijze zal schaden. Juist het tegendeel lijkt waar te zijn. Als u uw seksuele gevoelens leert beheersen, krijgen ze meer betekenis en put u er meer voldoening uit. Het zijn de knaap en het meisje die met hun gevoelens openlijk te koop lopen, die in het grootste gevaar verkeren. De persoon met zelfbeheersing kan wachten.”
Zelfbeheersing is ook noodzakelijk in verband met het soort van omgang dat u hebt met personen van de andere sekse. Sommigen beweren dat zij een succes kunnen maken van hun ongehuwde staat, terwijl zij toch van tijd tot tijd regelingen treffen voor „afspraakjes”. Maar moet u, als u eerlijk bent, niet toegeven dat dat in feite een vorm van zelfkwelling is? De ervaring heeft aangetoond dat men de ongehuwde staat niet werkelijk tot een succes kan maken als men afspraakjes maakt of geregeld in gezelschap verkeert van iemand van de andere sekse. Een dergelijke omgang is een wezenlijk deel van de keten van gebeurtenissen die uiteindelijk tot een huwelijk leiden. ’Maar kan het niet alleen een platonische vriendschap zijn?’ denkt iemand misschien. Eén autoriteit, die al jarenlang met zulke zaken te maken heeft gehad, verklaarde: „Als dokter geloof ik niet dat er tussen een man en een vrouw die heel veel tijd alleen samen doorbrengen, zo iets als een platonische relatie kan bestaan.”
En u doet er goed aan erop te letten dat u niet geregeld over de andere sekse praat, „korte verhalen” leest waarin seksuele zaken en romantiek een grote rol spelen of naar dat soort van televisieprogramma’s of films kijkt. Dezelfde dokter voegde aan zijn uitspraak toe: „Ik beveel altijd een gedrag van voorkomen-is-beter-dan-genezen aan. . . . Als een vrouw tijdens een wandeling in het donker van binnen sterke verlangens voelt opkomen, moet zij het daglicht voor haar wandelingen bewaren. De New Orleans-jazz heeft een primitief tam-tamritme dat niet bevorderlijk is voor de gemoedsrust van een alleenstaande vrouw. Tsjaikovski schreef onder andere [muziek die] fijne stemmingsmuziek [is] voor twee — maar wanhoopsmuziek voor één. Het staat gelijk met masochisme [zelfkwelling] naar muziek te luisteren die verwarrende gevoelens opwekt.”
Zo nu en dan zult u misschien onnadenkende personen ontmoeten die u zullen berispen om het feit dat u nog steeds ongehuwd bent. Laat dat u niet van streek maken. Besef dat de menselijke maatschappij grotendeels is opgebouwd rond het huwelijk en het gezin, en dat uw gedrag anders is. Tracht daarom begrip op te brengen als iemand onvriendelijk is, misschien omdat hij zich niet kan indenken waarom u uw leven zo inricht. Ook is het mogelijk dat mensen die zelf gelukkig getrouwd zijn, u ook graag gelukkig willen zien en u aansporen te gaan trouwen of u aan potentiële huwelijkskandidaten voorstellen. Wees geduldig — het kan zijn dat zij er nog helemaal niet over hebben nagedacht welk geluk en welke voorrechten u als ongehuwde smaakt.
Veel ongehuwde christenen bemerken dat het hun leven rijk en waardevol maakt anderen te helpen Gods Woord te begrijpen en in hun leven toe te passen. Eén dokter gaf eens te kennen: „Het lichaam gaat niet te gronde door het gemis van lichamelijke liefde maar de geest kan eenvoudig niet zonder genegenheid, succes, aanzien of veiligheid.” Deze gevoelens kunnen in grote mate ervaren worden door middel van de warme omgang in de christelijke gemeente en in de gezonde, uiterst belangrijke christelijke bediening. — Hand. 20:35; 1 Petr. 4:8; Matth. 24:14.
Behoort u dus tot degenen die op het ogenblik — uit eigen keus of ten gevolge van omstandigheden — ongehuwd zijn? U kunt heel veel doen om uw ongehuwde staat tot een succes te maken. Als u aandacht schenkt aan uw zienswijze en uw gedrag, zal er niet van u gezegd behoeven te worden dat u als ongehuwde hebt gefaald. In plaats daarvan zult u bemerken dat uw leven als ongehuwde heel veel bevrediging kan schenken en zijn eigen mogelijkheden en zegeningen kent.