Ouders, beschermt het leven van uw kind met nauwkeurige kennis
1. Wat dienen ouders en kinderen zich thans af te vragen, en waarom?
OUDERS die zich in de Nieuwe-Wereldmaatschappij bevinden, staan nu met hun kinderen op de drempel van Gods beloofde nieuwe wereld, maar moeten deze nog binnengaan. Satan en zijn demonen en een verschrikkelijk corrupte en goddeloze wereld zouden hun dit zo mogelijk willen beletten. Wat kunnen ouders doen om zichzelf en hun kinderen ertegen te beschermen in de ontaarding en vernietiging van deze wereld weggezogen te worden? Wat kunnen kinderen doen om het te vermijden met deze oude wereld besmet te worden, zich hiermee tegen een vernietiging in Armageddon beschermend? De handelwijze die zowel ouders als kinderen moeten volgen, dient voor allen die het leven willen ontvangen, van belang te zijn.
2. Wat moeten ouders en kinderen doen om het einde van deze wereld te overleven?
2 Door middel van zijn geïnspireerde Woord deelt Jehovah God ons mee wat wij moeten doen om het einde van deze wereld te overleven. „Verwerf wijsheid, verwerf inzicht” is de verstandige raad. „Vergeet de woorden uit mijn mond niet en wend u er niet vanaf. Verlaat haar niet en ze zal u behouden. Bemin haar en ze zal u beschermen.” „Want wijsheid is ter verdediging evenals geld; kennis heeft echter voor dat wijsheid haar bezitters in het leven behoudt.” Wanneer ouders deze moeilijke tijd daarom met hun kinderen willen overleven en de beloofde nieuwe wereld willen binnengaan, moeten zij Jehovah’s wijsheid zoeken, in zijn wegen worden onderwezen en in overeenstemming hiermee leven. In dit uur van verleiding en in deze crisis zal de nauwkeurige kennis van Jehovah’s Woord een beschermend schild voor hen worden. — Spr. 4:5, 6; Pred. 7:12, NW.
3. (a) Wanneer moet met het onderwijzen van de kinderen begonnen worden, en hoe? (b) Welke verantwoordelijkheid rust er op de ouders ten aanzien van hun kinderen en het doel in hun leven? (c) Wat moet men kinderen nog meer leren om hen ervan te weerhouden de verkeerde weg op te gaan, en op welke wijze kan dit het beste worden gedaan?
3 Vroeg in hun leven moeten kinderen in de wijsheid van Jehovah en in de beginselen van een christelijke leefwijze onderwezen worden. Zodra het kind oud genoeg is om vragen over het leven te stellen, is het ook oud genoeg om een rechtstreeks antwoord te ontvangen. Het is niet noodzakelijk om de verschillende dingen tot in details aan een kind uiteen te zetten; bepaal u tot een kort, duidelijk en gelukkig uitgedrukt antwoord op de vragen. Er is geen reden waarom wij eromheen zouden moeten draaien. Jehovah gebruikt in de bijbel duidelijke taal en ouders kunnen even duidelijk zijn wanneer zij met hun kinderen spreken. Op de ouders rust de verantwoordelijkheid om een kind een doel in het leven te schenken. Christelijke ouders zullen de wens bezitten om de nieuwe wereld met haar zegeningen en leven tot dat doel voor hun kind te maken. Te dien einde zullen zij thans hun kind de beginselen van een levenswijze der nieuwe wereld inprenten. Dit dient ook inlichtingen over de feiten van het leven, de biologische gesteldheid van het kind en zijn fundamentele gevoelens en verlangens, te omvatten. Ouders dienen het nooit nodig te achten zich van fabel-verhaaltjes over „ooievaars met baby’s” te bedienen, wanneer zij een uiteenzetting geven over de oorsprong van het leven. Het wonder der geboorte bevat niets waarover men zich zou behoeven te schamen. Stel de kleine weetgierige geest van uw kinderen tevreden ten aanzien van de „waaroms” en „waarvoors” van het leven, want indien ú het hun niet vertelt, zal iemand anders het doen; wat kinderen van anderen leren, behoeft echter niet altijd de waarheid te zijn. Men dient kinderen ook te leren dat zelfbeheersing noodzakelijk is, dat de kracht in hen die hen tot voortplanting aanzet, aan kan trekken en, indien misbruikt, hen in moeilijkheden kan brengen, verdeeldheid teweeg kan brengen en een gelukkige verhouding schipbreuk kan laten lijden. Men moet kinderen er van op de hoogte stellen dat er ook in dit opzicht goed en verkeerd bestaat en dat zij onderscheid moeten leren maken (Hebr. 5:14). Zij moeten gaan beseffen dat het ene onrecht niet door het andere ongedaan gemaakt kan worden en dat de algemeen verbreide immoraliteit onder de mensen iemand niet machtigt om ook immoreel te worden, maar dat — indien iemand het leven wil verwerven — Jehovah’s wetten boven alle andere gesteld moeten worden. Omdat ’het streven van des menschen hart boos is van zijn jeugd aan’, en ’dwaasheid in het hart des jongen is gebonden’, kan het noodzakelijk zijn om het kind, ten einde het er van te weerhouden de verkeerde weg op te gaan, beperkingen op te leggen, streng te onderrichten en zelfs te straffen (Gen. 8:21, OB; Spr. 22:15, SV). Een kind leert het best door een liefdevol ouderlijk voorbeeld. Een goed onderricht kind zal net als de psalmist kunnen zeggen: „Ik weerhoud mijn voeten van alle boze paden, opdat ik uw woord onderhoude.” Ja, Jehovah’s Woord zal in deze eigenzinnige wereld een bescherming vormen. — Ps. 119:101-105.
4. (a) Welke bijbelse waarschuwing hebben wij ten aanzien van de gevaren op seksueel gebied? (b) Wat is de ongezonde morele toestand van de wereld, en met welke gevolgen voor jeugdige personen?
4 Waarschijnlijk is de huidige houding ten aanzien van het seksuele leven wel de gevaarlijkste verdorvenheid voor jeugdige personen. Dit was het ook voor de kinderen Israëls vlak voordat zij het Beloofde Land binnengingen. Veertig jaar lang hadden velen van hen volhard; toen, op de vlakten van Moab, vielen duizenden van hen kort voor de verwezenlijking van hun droom ten prooi aan immorele praktijken met de dochters van Moab. Zo kwamen er op één dag vierentwintigduizend van hen om het leven! (Num. 25:1-9) Op het ogenblik verkeren wij in een soortgelijke positie. De beloofde nieuwe wereld ligt voor ons, maar rondom ons zien wij een „seksueel krankzinnige” wereld. Een professor van de Harvard-universiteit zei er het volgende over: Wij leven onder de „voortdurende druk van een reusachtig leger alomtegenwoordige seksuele prikkels”. Boeken en films die zeer suggestief werken, zijn uitermate populair. Verkrachtingen, homoseksualiteit, buitenechtelijke verhoudingen en geslachtsziekten komen in steeds grotere mate voor. De geschiedenissen van het liederlijke leven van beroemde persoonlijkheden in Hollywood kan men overal in de kranten lezen, terwijl men maar zelden — indien ooit — iets over het leven van fatsoenlijke, morele mensen die in het belang van de gemeenschap gezonde kinderen hebben grootgebracht, onder ogen krijgt. Volgens de voorzegging zou deze morele ineenstorting „in de laatste dagen” plaatsvinden (2 Tim. 3:1-7). Dit brengt ook zijn vruchten voort: „Want wat een mens zaait, zal hij ook oogsten” (Gal. 6:7). Overal constateert men een openlijke opstand tegen goede zeden en gebruiken, hetgeen speciaal bij de jeugd een verwoestende uitwerking heeft. In de Verenigde Staten heeft men op verschillende colleges enquêtes gehouden waarbij bleek dat 79 percent van de leerlingen zijn goedkeuring hechtte aan seksuele omgang vóór het huwelijk. Ongeveer 36 percent van de ondervraagde jongens verklaarde vastbesloten te zijn om reeds binnen de eerste drie keren dat zij met een meisje uitgingen, zo ver te gaan als maar enigszins mogelijk was. Er zijn vele gevallen bekend van aardige jongens en meisjes die moreel geheel en al hun zelfbeheersing hebben verloren, en die ten slotte in een verwarde, beangstigde, terneergeslagen toestand terechtkwamen, daarbij op de rand van zelfmoord verkerend. Ouders in de Nieuwe-Wereldmaatschappij, weet dat ook uw kinderen met dergelijke toestanden worden geconfronteerd, doordat zij door de omstandigheden gedwongen, nauw met de kinderen van de wereld moeten omgaan. Waakt dus over uw kinderen, want hun leven is erbij betrokken.
5. Welk onderricht moeten kinderen ter bescherming tegen de liederlijkheid van de oude wereld ontvangen?
5 Wij willen dat onze kinderen tot fatsoenlijke, godvrezende mannen en vrouwen opgroeien, die hun rol in het leven begrijpen en waarderen. Alleen de wens hiertoe zal het echter nog niet tot stand brengen. Wij moeten bereid zijn hun rechtvaardige beginselen welke hen tot begerenswaardige metgezellen zullen maken, in te prenten. In de jeugdjaren moet er zeer veel nadruk worden gelegd op Jehovah’s vereiste van een juist gedrag tussen de beide geslachten, de wenselijkheid van reinheid en de beloningen van het handhaven van rechtschapenheid. Het geweten van het kind moet zodanig worden geoefend, dat het weet dat de ongehuwde staat zijn plaats bezit, maar dat deze nooit inbreuk moet maken op de voorrechten die alleen maar voor gehuwde personen bestemd zijn; zij moeten ook leren dat indien zij zich niet veel van hun geoefende geweten aantrekken of dit geweld aandoen, zij met betrekking tot hun geloof schipbreuk lijden. Het betekent het verlies van leven in de nieuwe wereld (1 Tim. 1:19). Wil men de beste resultaten boeken, dan moet een dergelijk onderricht vroeg in de jeugd beginnen. — 2 Tim. 3:15-17.
6. Welke inlichtingen kunnen ouders hun kinderen over de feiten van het leven, het huwelijk en de daarmee verbonden verantwoordelijkheden verstrekken, en hoe zal dit de kinderen helpen?
6 Wanneer het kind moeder of vader vraagt: „Waar komen de kleine kindertjes vandaan?” of „Waarom zijn jongens anders dan meisjes?” is het er de tijd voor om het kind over zijn rol in het leven te gaan inlichten. Verklaar het kind dat meisjes door God werden gemaakt om baby’s te krijgen, en dat zij daarom anders zijn. Vertel hun hoe een kind geboren wordt, hoe baby’s worden gevoed en hoe zij binnen in de moeder warm worden gehouden totdat zij zelfstandig kunnen eten en ademen; en dat Jehovah dit zo heeft ingesteld en het daarom gerespecteerd moet worden. Het kind zal Jehovah dan gaan liefhebben en zijn leven met Zijn beginselen in overeenstemming willen laten zijn. Gedurende ogenblikken van verleiding zal zijn geoefende geweten een kracht ten goede blijken te zijn en het kind van verkeerde daden weerhouden. In latere jaren zal het kind seksuele omgang niet als iets „verschrikkelijks” of „smerigs” beschouwen, maar onder de juiste omstandigheden — in het huwelijk — als goed en rein. Ouders kunnen ook veel doen om kinderen voor te bereiden op de met het huwelijk gepaard gaande verplichtingen, zoals het besturen van een huishouding, het verzorgen van kinderen en het innemen van een juist standpunt ten opzichte van het huwelijk en zijn verantwoordelijkheden. De aanpassing aan het huwelijk zal dan veel gemakkelijker en gelukkiger in zijn werk gaan. — Gen. 1:28.
DE GEVAREN DER JEUGD
7. Wat zijn sommige van de gevaren wanneer jongelui elkaar zonder dat er iemand anders bij is, het hof maken, en hoe wijzen studiën dit uit?
7 In sommige landen binnen en buiten de christenheid is het heel gewoon wanneer een jongen en een meisje met elkaar uitgaan zonder dat er een ander bij is. Ten onrechte wordt dit als de eerste stap op de weg naar de verhouding tussen een volwassen man en vrouw beschouwd. Een dergelijke periode waarin men elkaar leert kennen, houdt echter zeer vele gevaren in. Dat een groot aantal ouders hun kinderen zelfs voordat ze veertien jaar zijn, alleen met iemand van het andere geslacht laten uitgaan, toont dat dergelijke ouders niet beseffen welk een psychologische en morele verwikkelingen een dergelijke vroege hofmakerij met zich kan meebrengen. Kinderen die dit wordt toegestaan, stellen zichzelf bloot aan voor de hand liggende morele en sociale gevaren die er het gevolg van zijn als men reeds vroeg de seksuele gevoelens prikkelt, terwijl dit de eerste jaren nog lang niet in een rechtmatige uiting hiervan, namelijk, het huwelijk, kan culmineren. Bij een studie welke 517 leerlingen van colleges tot onderwerp had, ontdekte men dat degenen die er op de lagere school of in de eerste klassen van de middelbare school reeds mee waren begonnen om alleen met iemand van het andere geslacht uit te gaan, emotioneel onevenwichtig waren. De overweldigende seksuele drang had velen tot het punt waar terugkeer onmogelijk was — tot zonde — gebracht. Als gevolg hiervan is het aantal buitenechtelijke geboorten bij meisjes in de puberteitsjaren in de afgelopen vijftien jaren in de Verenigde Staten meer dan verdubbeld. Het aantal huwelijken tussen jeugdige personen is omhooggevlogen en met het echtscheidingscijfer onder deze groep is het al net zo gegaan. In de VS brengen vele middelbare scholen verslag uit van één huwelijk op elke twintig ongehuwde leerlingen. In religieus opzicht zijn zeer vele jongens en meisjes onder voorwaarden geplaatst of zijn zij zelfs vanwege ernstige immoraliteit uit de christelijke gemeente gesloten, hiermee een smet werpend op hun bericht en zich voor een tijd van vele jaren ongeschikt makend voor eerzame religieuze dienst. De reden voor vele van deze dingen kan er rechtstreeks op worden teruggevoerd dat men jongens en meisjes reeds jong, nog vóór of onmiddellijk na het intreden van de puberteit, alleen met elkaar liet uitgaan.
8. Wat kunnen ouders doen om hun kinderen te beschermen tegen de gevaren waaraan zij zich bij het maken van afspraken om met iemand van het andere geslacht alleen uit te gaan, blootstellen?
8 Hoe kunnen ouders hun kinderen helpen inzien welk gevaar zij lopen wanneer zij zonder geleide reeds op jeugdige leeftijd iemand van het andere geslacht het hof maken? Tegen de tijd dat een kind zo oud is geworden dat het de seksuele drang voelt om alleen met een jeugdig persoon van het andere geslacht uit te gaan, dienen zijn vader en moeder een lang gesprek met hem gehad te hebben over de kracht van hartstocht, over het gevaar van een intensief lichamelijk contact met iemand van het andere geslacht en wat een juist gedrag vormt voor een jongen en een meisje wanneer zij met elkaar alleen zijn. De apostel Paulus gaf de jeugdige Timótheüs de raad ’de begeerten, de jeugd eigen, te ontvlieden’ (2 Tim. 2:22, NW). Dergelijke gevaarlijke begeerten te ontvlieden, betekent personen en plaatsen die deze begeerten zouden kunnen aanwakkeren, te ontvlieden. Daarom dienen christelijke meisjes zich niet door jongens te laten meenemen naar eenzame wegen of afgelegen plaatsen, waar hartstocht zonder dat iemand hen ziet, het heft in handen zou kunnen nemen. Ouders die zich ertoe laten bewegen hun kinderen toestemming te verlenen om zonder toezicht met iemand van de andere sekse om te gaan, dienen hun kinderen te beschermen door een tijd vast te stellen waarop dezen ’s avonds thuis moeten zijn. In de uren na het invallen van de duisternis raakt het lichaam snel vermoeid, neemt het weerstandsvermogen af en kan men in moreel opzicht minder goed een juiste beslissing nemen. Hinderpalen vallen dan weg. Hartstocht steekt gemakkelijk de kop op en een jongeman die een meisje het hof maakt, zou er wel eens niet zo gemakkelijk van overtuigd kunnen zijn dat het fatsoenlijk en raadzaam is om naar huis te gaan. Men dient meisjes of dochters te laten beseffen dat jongens zeer ontvankelijk zijn voor seksuele verleiding. Op hun beurt moeten jongens weten dat ook meisjes in dit opzicht ontvankelijk zijn. Dienovereenkomstig is het voor meisjes en jongens zeer onwelvoeglijk om elkaar door ongepaste kleding, door onbetamelijke handelingen of door met hun lichaam te koketteren, seksueel te prikkelen. Ouders kunnen er blijk van geven belang te stellen in het welzijn van hun kind, door hun zoon of dochter op de hoogte te brengen van de levensfeiten en de rol welke het seksuele aspect in iemands leven speelt. Zij dienen hun kinderen over de gevaren van een intensief lichamelijk contact met iemand van het andere geslacht in te lichten. Het is voor ouders dan ook een goede regel om hun zoon of dochter nooit met iemand verkering te laten hebben met wie zij hun kind niet zouden willen laten trouwen, want een dergelijke verkering eindigt maar al te vaak in een huwelijk dat veel ergernis met zich meebrengt. In het belang van zijn kind dient een christelijke ouder hem of haar te verbieden met een jeugdig persoon van het andere geslacht die niet tot de onmiddellijke familie behoort, persoonlijke afspraken te maken ten einde zonder begeleiding uit te gaan om zich te amuseren of vermaak te zoeken. Op een vader die een opziener of een assistent-dienaar in een christelijke gemeente is, rust zelfs de plicht zijn kinderen te verbieden dergelijke onjuiste of ongepast vroege afspraken met een seksuele inslag te maken. — 1 Tim. 3:4, 12, 13; Tit. 1:5-9.
9, 10. (a) Waarom is een intensief lichamelijk contact met iemand van het andere geslacht niet raadzaam? (b) Waarom vormen sterke drank en hofmakerij wanneer men alleen is, geen goede combinatie?
9 In vele delen van de wereld is het heel gewoon dat ongehuwde wereldse personen een intensief lichamelijk contact met elkaar hebben. Hierbij is niet genegenheid, maar seksueel genot de beweegreden, terwijl het niet een huwelijk ten doel heeft. Paren die zich aan een dergelijk hartstochtelijk gevrij en een intensief lichamelijk contact overgeven, geven er blijk van dat zij zich volkomen door hun seksuele gevoelens laten beheersen. Zij verraden een gebrek aan zelfbeheersing en tonen eveneens dat zij de algemeen aanvaarde maatschappelijke gewoonten en de consequenties hiervan negeren. Toen 159 vrouwen vragen werden gesteld over hartstochtelijk gevrij, gaf ongeveer 25 percent toe dat het hun nerveus maakte. Sommige meisjes die hierbij nog een intensief lichamelijk contact met hun vriend hadden, hadden voor het naar bed gaan onbeheerste huilbuien, terwijl zij niet wisten waarom. Toen zij hun arts hierover raadpleegden, gaf deze hun het advies minder intiem met hun vriend om te gaan. Volgden zij deze raad op, dan namen ook de huilbuien af. Het nalaten van allerlei gevrij bleek met een goede aanpassing na het huwelijk in verband te staan. Paren zien er vaak helemaal geen kwaad in om elkaar te liefkozen wanneer ze met een groep uit zijn. Zij zeggen dat het aantal veiligheid waarborgt. Wat gebeurt er echter als degenen die hartstochtelijk met elkaar vrijen, wegglippen om alleen te zijn? Of wat indien de hele groep zich hieraan overgeeft en zichzelf dermate opvoert, dat men verder gaat dan een intensief lichamelijk contact? Zou het iets anders dan immoraliteit kunnen zijn? Denk daarom aan de waarschuwing van de apostel Paulus: „Slechte omgang verderft nuttige gewoonten.” — 1 Kor. 15:33, NW.
10 Wanneer iemand alleen maar om gezelschap te hebben met een persoon van het andere geslacht samen is, is het gedrag dat men aan de dag legt, een gezamenlijke verantwoordelijkheid. Geen jongen of meisje bezit het recht om de situatie geheel in eigen handen te nemen en het seksuele bewustzijn wakker te roepen. Voorts vormt het drinken van alcoholische dranken en hofmakerij beslist geen gezonde combinatie. Speciaal meisjes dienen dit te weten, daar bepaalde mannen opzettelijk met drank werken om een meisje wat los te maken, haar weerstand te laten verslappen en haar voor pogingen tot seksuele omgang te laten bezwijken. Sterke drank roept hartstocht wakker en verzwakt de wilskracht. Zo stelt sterke drank zijn slachtoffers bloot aan een catastrofe. Gods Woord waarschuwt: „De wijn is een spotter, de drank een luidruchtige, ieder die zich daaraan overgeeft, is onwijs.” — Spr. 20:1.
11. Waarom is het verstandig als men iemand met wie men verkering heeft, aan zijn ouders voorstelt en wanneer dient er aan een dergelijke verkering een einde gemaakt te worden?
11 Wanneer verkering voor christelijke kinderen toelaatbaar wordt, is het verstandig voor hen om hun vriend of vriendin aan de ouders voor te stellen. Het helpt de belangstellende jeugdige persoon om zijn metgezel van het andere geslacht door de ogen van de ouders te zien. Hun ogen zijn niet door allerlei romantische gevoelens beneveld. Wat deed Rebekka bijvoorbeeld toen Abrahams knecht haar bij de bron vond? Het verslag in Genesis zegt: „De jonge dochter liep heen, en maakte dat alles bekend in haars moeders huis.” Hierna werd de knecht in het huis uitgenodigd, waar hij het huisgezin van Abrahams voorstel tot een huwelijk van zijn zoon Isaäk vertelde. Rebekka’s ouders en broer luisterden aandachtig en vroegen Rebekka toen of zij met hem zou willen meegaan om met Isaäk te huwen. Haar antwoord was: „Ja, ik wil met hem trekken.” Rebekka werd gedurende de gehele tocht naar Isaäk door vrouwen gechaperonneerd. Toen Rebekka Isaäk ten slotte ontmoette, nam hij haar tot vrouw en kreeg haar lief. Zo huwden deze beiden met goedkeuring van hun ouders. Wanneer christelijke kinderen daarom het nodige onderricht en de noodzakelijke opleiding hebben ontvangen om hen rijp te maken in seksuele aangelegenheden, zodat men hen gerust verkering kan laten hebben, getuigt het van gezond verstand van de zijde der ouders (en zij dienen zich hier intensief mee bezig te houden) om de persoon of de personen met wie hun kind uitgaat, te ontmoeten. Indien de jonge man of vrouw na enkele malen met iemand uit te zijn geweest, bemerkt dat er geen wederzijdse interesses of religieuze overeenstemming bestaat, kan men een dergelijke groeiende vriendschap beter niet tot een verkering laten opbloeien. Het werpt voor geen van beide partijen voordelen af om een dergelijke omgang voort te zetten. — Gen. 24:15-67, Lu.
VERKERINGSPROBLEMEN
12. Welke problemen doen zich bij verkering voor, en hoe kan men er redelijk zeker van zijn de juiste metgezel te hebben?
12 In landen waar verkering hebben is toegestaan, wordt dit algemeen als een middel beschouwd waardoor de jeugdige persoon wordt geholpen de soort van persoon uit te kiezen met wie hij zou willen trouwen. Meestal leidt verkering tot een huwelijk. Verkering brengt voor de betrokkenen vele problemen met zich mee en men komt voor morele gevaren te staan welke nog door de diepere aantrekkingskracht tussen de twee doordat zij vaak samen zijn, wordt vergroot. Om te bepalen of hun verbintenis duurzaam zal kunnen zijn, dienen beide partijen elkaar in de verkering te taxeren. Indien zij over een huwelijk denken, dienen zij elkaar in allerlei omstandigheden en situaties te zien. Het meisje moet haar vriend in zijn werkkleren en bij allerlei stemmingen en reacties zien. De jongen moet weten hoe zijn meisje er thuis in haar dagelijkse kleding uitziet, waar zij wel en niet van houdt en hoe haar karakter is. Indien zo’n paar na verloop van tijd van elkaars rustige nabijheid geniet, zij allerlei dingen graag samen en voor elkaar doen, zij naar elkaar verlangen en zich om elkaars gezondheid bekommeren en voor het succes van de ander en het overwinnen van diens problemen bidden, indien een woord van de metgezel of metgezellin een innerlijke vreugde teweegbrengt, zijn of haar stem de ander in vervoering brengt en hetgeen hij of zij zegt opbouwt en respect aankweekt, zal iemands liefde hoogstwaarschijnlijk wel blijven bestaan en zullen beiden door de jaren van het huwelijk heen van elkaars gezelschap blijven genieten. — 1 Kor. 13:4-8.
13, 14. (a) Waarom dient men zich er tijdens de verkering verre van te houden er opzettelijk in toe te stemmen dat de seksuele gevoelens geprikkeld worden? (b) Hoe lang dient een verkering te duren, en wat zijn de gevaren van een langdurige verkering wanneer de geest van God ontbreekt?
13 Waar verkering wordt toegestaan zonder dat er een geleide is, dienen beide partijen te allen tijde het gevaar verre van zich te houden om opzettelijk in een prikkeling van de seksuele gevoelens toe te stemmen. De verwachting van geluk is zekerder, wanneer men een verkeringsperiode niet door immoraliteit laat bezoedelen. Is dit wel het geval, dan is meestal alleen maar tweedracht en wederzijdse verachting het gevolg. Laten zij die verkering met elkaar hebben, hun verhouding voor Jehovah rein houden. — Lev. 19:2.
14 Wanneer verkering de gewoonte is, hoe lang dient deze dan te duren? Indien het een serieuze verkering is en men zich juist gedraagt, dient ze voort te duren totdat men voor getuigen plechtig verklaart: „Dit is mijn metgezel voor het leven.” Voorts dient men elkaar ook hierna tijdens het huwelijksleven het hof te blijven maken. Bij een uitgebreide enquête waarbij vele vrouwen waren betrokken, was 85 percent van mening dat een meisje niet diende te trouwen „voordat zij zes maanden tot twee jaar met haar toekomstige partner verkering had gehad”. Deze vrouwen uit de wereld waren het er evenwel algemeen over eens dat twee personen elkaar in een jaar tijd waarschijnlijk wel voldoende konden leren kennen. Zij merkten op dat hoe langer een verkering duurt, hoe groter de lichamelijke aantrekkingskracht tussen de seksen wordt, en hoe groter ook — te weten, voor wereldse mannen en vrouwen — het gevaar van immoraliteit. Uit een studie van 576 verloofde paren bleek, dat „terwijl iets minder dan 40 percent van hen die acht maanden of korter verloofd waren, zich aan fysieke gemeenschap had overgegeven, dit met bijna de helft (48,4 percent) van hen die 28 of meer maanden verloofd waren, het geval was. In feite wees dezelfde studie uit dat er zich binnen zes maanden tijd bij bijna twee derde van het aantal paren een sterke lichamelijke aantrekkingskracht manifesteerde”. Deze inlichtingen uit wereldlijke bronnen geven er alleen maar blijk van dat wanneer verkeringen tussen mannen en vrouwen die zich niet aan God hebben opgedragen en niet Gods geest bezitten, zich zonder gerechtvaardigde redenen over een veel te groot tijdsverloop uitstrekken, deze niet alleen geen enkele zin hebben, maar nog gevaarlijk zijn ook. Indien iemand zich tijdens de verkering ellendig en ontevreden voelt, zou het beter zijn zich niet te verloven om te trouwen. Men dient een huwelijk nooit op het drijfzand van onzekerheid te bouwen. Er dient opgemerkt te worden dat ouders hun kinderen in bijbelse tijden meestal een jaar lang verloofd lieten zijn, ten einde een minimumperiode te hebben om hun kinderen voor de huwelijksverantwoordelijkheden op te leiden. In vele gevallen verliep dit verlovingsjaar zonder dat de verloofden elkaar ook maar ooit het hof konden maken. De gewenstheid van het huwelijk werd door de ouders of voogden van het toekomstige echtpaar bepaald.
VERLOVING EN HUWELIJK
15. Welke vraagstukken dienen in de verlovingstijd besproken te worden, en hoe lang dient een verloving te duren?
15 Binnen de christenheid is een verloving een ernstige belofte om met elkaar te trouwen. Gedurende deze periode spreken paren over de belangrijke aangelegenheden die zich na de huwelijksvoltrekking voordoen, zoals kinderen, financiën, religie, schoonfamilie, enzovoorts. Men onthult elkaar de gezondheidstoestand en of men iets onder de leden heeft wat de gezondheid van de ander in gevaar zou kunnen brengen; wanneer men schulden heeft, stelt men de ander ook hiervan op de hoogte. Hiervoor is tijd nodig. Men heeft ontdekt dat zij die behoorlijk lang verloofd zijn geweest, een gelukkiger huwelijk hebben. Hoe lang dient een verloving echter te duren? Hiervoor bestaat geen onveranderlijke, strenge regel. Veel hangt van het paar zelf af, van de tijd dat zij elkaar kennen en hoe lang zij verkering hebben gehad. Eén dag is niet lang genoeg en tien jaar kan te lang zijn. Hoe lang men echter ook verloofd is, toch is men nog steeds niet getrouwd en heeft men dus ook geen recht op seksuele omgang. Als twee personen het besluit nemen om te trouwen, is het aanbevelenswaardig om bij de huwelijksvoltrekking vrienden aanwezig te laten zijn, terwijl schaking of met elkaar weglopen uitermate gevaarlijk is gebleken. Jezus’ aanwezigheid op de bruiloft te Kana laat zien dat hij een dergelijke regeling goedkeurde. — Joh. 2:1-11.
16. Op welke wijze tonen onderzoekingen aan dat jonge mensen de werkelijkheid onder ogen moeten zien wanneer zij een huwelijk overwegen, en waar dienen zij aan te denken wanneer zij een huwelijkspartner zoeken?
16 Het huwelijk is voor rijpe, volwassen mensen, en niet voor kinderen. Toen men onlangs in de Verenigde Staten 15.000 jonge mensen tussen 13 en 19 jaar een aantal vragen stelde, bleek dat 96 percent de verwachting koesterde in hun toekomstige huis twee badkamers te hebben. Bij een ander onderzoek in twaalf steden, waarbij alleen maar huwbare vrouwen van 20 jaar waren betrokken, bleek dat hun ideale echtgenoot op de een of andere filmster zou moeten lijken. Dit toont een onrealistische, kinderlijke kijk op het huwelijk, hetgeen het hoge echtscheidingscijfer in de Verenigde Staten verklaart. Het laat zien hoe noodzakelijk het is dat men ten aanzien van het huwelijk de werkelijkheid onder ogen ziet. Bezie uw toekomstige huwelijkspartner niet door de oppervlakkige, irreële ogen van Hollywood, maar met de blik van Gods onfeilbare Woord. Een vrouw dient er bij de keuze van haar metgezel aan te denken wat zij eigenlijk wil hebben: een echtgenoot, een verzorger, een vader; een man wil terecht een echtgenote, iemand die voor hem kookt en de huishouding verzorgt, en een moeder voor zijn kinderen. Voordat men trouwt, dient men verstandig genoeg te zijn om er aan te denken dat het huwelijkscontract voor het gehele leven is. „Een vrouw is gebonden, zolang haar man leeft.” — 1 Kor. 7:39.
VOOR WIE IS DE ONGEHUWDE STAAT?
17. Waarom is het speciaal in deze tijd juist om de ongehuwde staat in overweging te nemen, en welke reden voert Paulus voor een dergelijke keuze aan?
17 Nu wij op de drempel van Jehovah’s nieuwe wereld staan, zullen vele jonge mensen een huwelijk tot na Armageddon willen uitstellen, wanneer het uitkiezen van een vrouw onder rechtvaardige toestanden zal geschieden en men zich, bevrijd van de afleidende factoren welke de mensheid thans kwellen, van zijn huwelijksverantwoordelijkheden zal kunnen kwijten. „Gedenk dan uw Schepper in uw jongelingsjaren, voordat de kwade dagen komen”, adviseerde de wijze koning Salomo jonge mensen (Pred. 12:1). Met het oog op de snelle nadering van Armageddon dienen de jonge mensen in de Nieuwe-Wereldmaatschappij het grote voorrecht dat hun is geschonken, namelijk, zich geheel en al voor het Koninkrijk in te zetten ten einde in deze tijd van het einde hun positie zeker te stellen, te willen vastgrijpen. De ongehuwde staat biedt een grotere vrijheid en minder afleidende factoren, zoals de apostel zei: „Wie niet getrouwd is, wijdt zijn zorgen aan de zaak des Heren, hoe hij den Here zal behagen. Maar hij, die getrouwd is, wijdt zijn zorgen aan aardse zaken, hoe hij zijn vrouw zal behagen, en hij is verdeeld. Zowel zij, die geen man meer heeft, als de jongedochter, wijdt haar zorgen aan de zaak des Heren, om heilig te zijn naar lichaam en geest. Maar zij, die getrouwd is, wijdt haar zorgen aan aardse zaken, om haar man te behagen. Dit zeg ik in uw eigen belang, niet om u een strik om te werpen, maar lettende op de betamelijkheid en de onverdeelde toewijding aan den Here” (1 Kor. 7:32-35). Voor een minder verdeeld leven, een leven met minder afleidende factoren, beval Paulus dus de ongehuwde staat en niet het huwelijk aan.
18. Wanneer dient een ongehuwde persoon ernstig over een huwelijk te denken?
18 De ongehuwde staat is een gift welke sommigen als een beloning voor de overwinning van de geest op het vlees ontvangen. Hoewel het dikwijls een eenzaam leven betekent, is dit leven toch vreugdevol. Iemand die ongetrouwd is, kan eenzaam zijn, maar hij is vrij. Zijn leven, dat niet zo belast is met de gewone materiële overwegingen, kan een hogere vlucht nemen. Of iemand echter gehuwd of ongehuwd is, het leven dat hij leidt, moet rein zijn. Indien een ongehuwde bemerkt dat hij verdeeld is en afgeleid wordt, dat wil zeggen, dat hartstochtelijke gevoelens een sterke druk op hem uitoefenen, is het verstandiger voor hem om een partner te zoeken en te trouwen, dan voortdurend in de verleiding te zijn om hoererij of andere verkeerde dingen te bedrijven. Het huwelijk is in Gods ogen eerbaar, maar hoererij niet. Zij die echter plaats kunnen maken voor de ongehuwde staat, dienen dit te doen. Paulus zegt dat zulke personen ’beter doen’ dan degenen die trouwen. — 1 Kor. 7:38; Matth. 19:12, NW.
19, 20. (a) Wat is in deze tijd voor vele ongehuwde christelijke vrouwen een probleem, en hoe dienen zij deze aangelegenheid te bezien? (b) Wat moeten alle christenen, nu Armageddon zo nabij is, willen zijn, en waarom?
19 Er zijn vele opgedragen christelijke meisjes die graag nog aan deze zijde van Armageddon zouden willen trouwen, maar voor wie er naar het schijnt te weinig goede, reine en geschikte huwelijkspartners zijn. Wat moeten zij doen? Dienen zij buiten Gods gemeente naar een metgezel die zich niet aan het doen van Jehovah’s wil heeft opgedragen, te gaan zoeken? Tot hun grote spijt hebben sommigen dit gedaan. Het uitdrukkelijke schriftuurlijke bevel is: Trouw „alleenlijk in de Heere” (1 Kor. 7:39, SV). De ongehuwde staat kan voor velen inderdaad een grote geloofsbeproeving met zich meebrengen, maar wanneer men ter wille van rechtvaardigheid beproevingen verduurt, schenkt God zijn zegen. Door het gezelschap van buitenstaanders te zoeken, zou men wel eens buiten de waarheid kunnen trouwen. Wanneer een dergelijk gemengd huwelijk moeilijkheden met zich meebrengt, komt dit omdat men Gods raadgevingen in de wind heeft geslagen. Zulke moeilijkheden leiden er voor sommigen dikwijls toe dat zij geestelijk ziek worden en de waarheid verlaten; zo verliezen zij hun greep op het leven. Petrus verklaarde: „Het is beter te lijden, indien de wil van God dit eist, goed doende dan kwaad doende” (1 Petr. 3:17). Houd stand onder beproevingen; Jehovah’s zegen wacht u.
20 Nu Armageddon zo nabij is en de beloofde nieuwe wereld binnen ons bereik ligt, moet gij ’rein blijven, gij die de gereedschappen van Jehovah draagt’, want dan zal hij u levend in zijn beloofde nieuwe wereld overbrengen, waar u Hem voor eeuwig in rechtvaardigheid zult kunnen dienen. Moge dit geluk u ten deel vallen. — Jes. 52:11, NW.