Velddienst-ervaringen

TEGENSTAND VAN DE GEESTELIJKHEID IN ITALIË OVERWONNEN

De openbare-vergaderingsveldtocht in Italië heeft prachtige resultaten, en de volgende ervaring laat duidelijk zien hoe verheugd de mensen zijn wanneer zij de Koninkrijksboodschap horen; op een openbare vergadering was een aantal toehoorders van ongeveer 40 vreemdelingen op 1 verkondiger.

Er was besloten de zonevergadering te houden in de stad C ——, welke een bevolking van ongeveer 14.000 inwoners heeft, een stad verborgen in de schilderachtige bergen van Zuid-Italië. Om de plaats te bereiken, moesten we een boemeltreintje nemen. Na drie uur in de bergen te hebben rondgereden, bereikten wij onze bestemming. Alleen door Jehova’s wonderbaarlijke macht had de waarheid deze geïsoleerde plaats in Italië bereikt. Een Italiaanse krijgsgevangene die in Californië, V.S., was geïnterneerd, nam terwijl hij daar was de waarheid aan en symboliseerde zijn wijding aan de Here voor hij naar Italië terugkeerde. Zijn doop in een badkuip in het huis van broeders en zusters in Californië is enige jaren geleden reeds in de Engelse uitgave van De Wachttoren in een van de „Velddienst-Ervaringen” vermeld. De getrouwe activiteit in de dienst van deze broeder heeft Jehova’s zegeningen, en thans verrijst in deze stad in Italië een jeugdige, gezonde groepsorganisatie. Wij waren er van overtuigd dat de nieuwe groep er door zou worden gesterkt wanneer de vergadering daar werd gehouden. En dit gebeurde ook.

Tot deze zone behoren iets meer dan 150 verkondigers, maar door recente overstromingen in het gebied en andere zeer ongunstige toestanden konden slechts 30 broeders en zusters bijeenkomen en deelnemen aan het aankondigen van de openbare lezing, „Het enige licht”. Wij hadden 4000 strooibiljetten en meer dan 100 aanplakbiljetten laten drukken. De strooibiljetten werden vrijwel alle op zaterdag verspreid, terwijl de aanplakbiljetten enige dagen tevoren op de gebouwen in de hoofdstraat waren geplakt. Iedereen in de stad wist dat wij een openbare lezing zouden houden en wij waren er heel zeker van dat wij een vrij groot aantal toehoorders konden verwachten. Er gingen geruchten dat ook priesters uit de plaats aanwezig zouden zijn, doch met de bedoeling een twistgesprek over het onderwerp uit te lokken. Allereerst dient nog te worden gezegd dat de geestelijkheid pogingen had gedaan, op de plaatselijke autoriteiten druk uit te oefenen opdat ons het recht zou worden ontzegd een openbare lezing te houden; maar tevergeefs. De plaatselijke politiebeambten waren besloten pal te staan voor vrijheid, en er is meer dan een beetje moed voor nodig om in dit door de geestelijkheid beheerste land te weigeren de bevelen van de religieuze leiders af te wachten. Toen dit mislukte, ontwierp de geestelijkheid plannen onze vergadering te verstoren en Jehova’s getuigen in discrediet te brengen. Zouden hun plannen slagen?

Zondags vroeg in de morgen brachten onze broeders een kort bezoek aan het bureau van de plaatselijke carabinieri. Ons werd verzekerd dat er mannen in uniform aanwezig zouden zijn en klaar zouden staan om orde te houden en ons recht van vrijheid van aanbidding te beschermen. De enige bioscoop in de stad was voor deze gelegenheid gehuurd. Het was een theater dat plaats bood aan ongeveer 700 mensen, en wij vonden dat het een zegening zou zijn wanneer we het ten minste konden bezetten. De lezing zou ’s morgens om 10.30 uur beginnen, en om 10.15 uur was het theater al stampvol. Maar nog bleef de menigte het gebouw binnenstromen, totdat ook alle staanplaatsen waren bezet. Toen verdrong het enthousiaste volk zich in de koffiekamer van het theater; anderen bleven aan de ingang onder de grote luidspreker welke buiten het gebouw was opgehangen in het belang van hen die op straat naar de lezing wilden luisteren. Alles samengenomen telden wij een totaal aantal toehoorders van meer dan 1200, en zij bleven allen tot het einde van de lezing. Jehova’s zegeningen hadden zelfs datgene waarop wij hadden durven hopen, nog ver overtroffen. Toen de voorzitter en de spreker op het podium kwamen, begonnen de toehoorders in hun handen te klappen, en dit alleen had de religie-aanhangers er al van moeten overtuigen dat een stoornis van hun zijde door deze oprechte, eenvoudige mensen niet zou worden geduld. Ook de spreker maakte duidelijk dat de mensen waren gekomen om de waarheid te horen en hij verzocht daarom hen die zich als tegenstanders wilden gaan gedragen, het theater te verlaten. Alleen mensen die niet bang waren om de waarheid te horen, dienden te blijven. Doch niet één verliet zijn plaats.

Aan het einde van de toespraak van een uur, waarin valse apostelen die het licht haatten, aan de hand van de Schrift aan de kaak waren gesteld, en waarin duidelijk was gemaakt waar de bron van het waarachtige en enige licht kon worden gevonden werd er door een waarderend gehoor luid en met gevoel geapplaudisseerd. Over het goede nieuws van het enige licht hadden bijna alle toehoorders zich verheugd, doch niet allen, want een van het half dozijn priesters die onder het gehoor waren, sprong plotseling op en vroeg om een debat. Seminaristen, die hij had meegenomen en door het theater had verspreid, vrolijkten op toen hun „vader” en priesterlijke leider van het plaatselijke seminarie in opstand kwam tegen de waarheid, die zijn religieuze gevoeligheid erg had gekwetst.

De voorzitter verklaarde dat Jehova’s getuigen alle kosten die met deze openbare lezing waren verbonden, hadden betaald en zelf hun gehele aankondiging hadden verricht. Er was dus absoluut geen sprake van dat hij diegenen zou toestaan te spreken die de openbare lezing van het begin af hadden tegengewerkt en die, toen zij er niet in waren geslaagd de lezing te laten verbieden, voorgaven dat zij een debat wensten. Alsof de religieuze priesters geen plaatsen hadden waar zij hun prediking konden verrichten! Moesten zij ongenood komen om Christelijke vergaderingen te verstoren? Zouden zij vragen of debatten in hun eigen religieuze tempels toestaan? De voorzitter toonde vervolgens aan dat de mensen waren gekomen om een Bijbellezing te horen over „Het enige licht” en geen rechtvaardiging van een bepaalde religie. Deze lezing hadden de mensen gehoord en zij waren tevredengesteld. Er was niets meer te zeggen en daarom sloten Jehova’s getuigen, getrouw aan hun belofte aan de mensen van goede wil, de vergadering en het publiek kon de zaal verlaten. Hoe juichten de mensen de broeders ter wille van de waarheid toe, en hoe jouwden en floten zij de priester uit toen hij doorging met spreken! Wat een rampzalige nederlaag voor deze trotse religie-aanhanger tegenover dezelfde mensen die hij op geestelijk gebied beweert te dienen! Het was niets meer dan een volkomen afwijzing van zijn diensten en toont goed aan dat eerlijke mensen in Italië zich bewust zijn van hetgeen de religie in dit land heeft gedaan. Neen, de oprechte mensen kunnen niet langer voor de gek worden gehouden en de religie maait slechts datgene wat zij heeft gezaaid. Het is niet moeilijk in te zien hoe de profetie van Openbaring 17:16-18 zal worden vervuld.

De priesters en hun huurlingen gingen haastig heen, de oprechte mensen vertrokken ordelijk en namen een gratis brochure aan die hun aan de uitgang werd aangeboden. Er werden bijna 50 gebonden boeken en 600 brochures aan de mensen verspreid, en velen van hen, die vroegen om bezocht te worden, lieten hun naam achter bij de ordedienaren. Er was een groot getuigenis voor de naam van Jehova gegeven, en de nieuwe groep die in deze plaats door onze voormalige krijgsgevangene was georganiseerd, had een werkelijke aansporing ontvangen.

GRATIS RADIO PROGRAMMA IN HONDURAS

„Wij verheugen ons hier in Honduras in vele rijke zegeningen van Jehova. Het werk en de arbeiders nemen steeds toe zoals over de gehele aardbol. Enige tijd geleden werd ik uitgenodigd om over het plaatselijke radiostation HRQ, ook genaamd ’De stem van Suyapa’, te spreken. Tussen twee haakjes, ’Suyapa’ is de ’beschermheilige’ van deze republiek. Er werd een gratis programma aangeboden en sedert januari 1949 spreek ik iedere zaterdag van 6.30 tot 6.45 n.m. voor de radio. Ons program wordt genoemd ’Sea Dios Veraz’ (Doch God zij waarachtig). De boeken ’De waarheid zal u vrijmaken’ en ’Doch God zij waarachtig’, als ook andere publicaties van het Genootschap hebben een overvloed van belangwekkend materiaal voor dit programma verschaft. De broeders en zusters vertellen andere mensen van de uitzending en er wordt in dit gedeelte vrij veel belangstelling aan de dag gelegd. Wij hebben reden te geloven, dat het programma een goede uitwerking heeft. De omroeper die onze uitzending inleidt, is een intelligente jongeman, die studie heeft met een der getuigen. Hij schijnt speciaal belang te stellen in het aankondigen van ’Los testigos de Jehova’. Jehova toont weer Zijn oppermacht over de ’goden’ dezer wereld, in dit geval laat Hij zelfs gebruik maken van ’De Stem van Suyapa’ (het station werd opgedragen aan deze demonengodin) om Zijn lof uit te bazuinen tot het in het duister gehouden volk van Midden-Amerika.”