Hebt u zich ooit afgevraagd —
Waarom zijn er zo veel godsdiensten?
IN EEN recent overzicht stonden alleen al voor de Verenigde Staten 1200 godsdiensten vermeld. Een ander rapport kwam tot een aantal van ruim 6000 godsdiensten in Afrika. Het behoeft geen betoog dat er overal ter wereld talrijke religieuze denkbeelden bestaan. Deze verscheidenheid aan godsdienstige overtuigingen heeft tot geschillen en zelfs tot geweld geleid. Zijn echter, ofschoon elke godsdienst dan een eigen naam mag hebben, de verschillen werkelijk zo groot?
ZIJN ZE WERKELIJK ZO VERSCHILLEND?
Natuurlijk is iedere godsdienst in de grond der zaak een manier waarop mensen eer bewijzen aan een hogere macht, een godheid. Maar afgezien daarvan zijn er nog andere opvallende overeenkomsten tussen vele verschillende religies. Kolonel J. Garnier, die in zijn uitgebreide werk „The Worship of the Dead” (De aanbidding van de doden) een groot aantal verschillende godsdiensten analyseerde, schreef: „Overal vinden wij de meest verrassende overeenkomsten in riten, ceremoniën, gebruiken en tradities, en in de namen en onderlinge betrekkingen van hun respectieve goden en godinnen.”
Met het oog op de overeenkomsten stemmen sommigen in met de schrijver G. B. Shaw, die zei: „Er is slechts één godsdienst, ofschoon er wel honderd versies van zijn.”
WAAROM DE VELE OVEREENKOMSTEN?
Veel geschiedkundigen geloven dat verreweg de meeste religieuze gebruiken aan dezelfde bron zijn ontsproten. Kolonel Garnier beschouwde bijvoorbeeld het onderzoek van een aantal eminente geleerden op het terrein van de oude geschiedenis en concludeerde dat zij „onbetwistbaar hebben bewezen . . . dat niet alleen Egyptenaren, Chaldeeën, Feniciërs, Grieken en Romeinen, maar ook de hindoes, de boeddhisten van China en van Tibet, de Goten, Angelsaksen, druïden, Mexicanen en Peruanen, de inheemse stammen van Australië, en zelfs de wilden van de Zuidzee-eilanden, allemaal hun religieuze denkbeelden ontleend moeten hebben aan een gemeenschappelijke bron en een gemeenschappelijk centrum”.
Maar waar lag deze „gemeenschappelijke bron” die het religieuze denken van de oude wereld beïnvloedde? „Babylon”, zo verklaart Garnier, was „het centrum waar het oude heidendom zijn oorsprong vond”. Een hoogleraar in de oude talen, Morris Jastrow, schrijft over ’het zware stempel dat het religieuze denken in Babylonië op de wereld uit de oudheid heeft gedrukt’.
Deze zelfde gevolgtrekking werd echter reeds duizenden jaren geleden in de bijbel opgetekend. Daarin wordt uitvoerig de bouw verhaald van een stad, met inbegrip van een ontzaglijke toren, die uiteindelijk Babylon werd genoemd. De oude stad Babylon, gelegen in het Oosten, was befaamd om haar omvangrijke religieuze cultuur. Maar de godsdienst die er werd beoefend, mishaagde de Almachtige God. Daarom verwarde hij hun taal en „verstrooide . . . hen vandaar over de gehele oppervlakte der aarde”. — Gen. 11:1-9.
Het gevolg was dat Babylons religieuze gebruiken en denkbeelden zich over de gehele aarde verbreidden. Net zoals de nieuwe talen werden overgedragen van geslacht op geslacht, gebeurde dit ook met de religie van het oude Babylon. Dit verklaart de fundamentele overeenkomsten tussen de oude religies en tussen veel godsdiensten in deze tijd. Maar de bijbel laat ook zien dat de godsdienst die Jehovah God behaagde, bleef bestaan en 2000 jaar geleden tot uitdrukking kwam in de leer van Jezus Christus.
WAAROM ZIJN CHRISTELIJKE GODSDIENSTEN VERDEELD?
Als het christendom de zuivere vorm van aanbidding is — duidelijk onderscheiden van die welke uit Babylon stamt — waarom komen wij dan zo veel vormen ervan tegen? Zo vroeg een Indiaans opperhoofd bijvoorbeeld aan een christelijke zendeling die met enkele blanke kolonisten meekwam: „Als er slechts één godsdienst is, waarom zijn jullie blanken het daar dan zo oneens over? Waarom zijn jullie het niet allemaal met elkaar eens; jullie kunnen toch allemaal het Boek lezen?”
Het opperhoofd roerde hiermee een van de fundamentele oorzaken van de verschillen aan — er wordt te weinig in „het Boek” gelezen. Velen die belijden christenen te zijn, zijn eenvoudig niet op de hoogte van de leer van Christus zoals die in de bijbel staat opgetekend. Er zijn echter ook personen die dat wat in de bijbel staat, verdraaien. Zij spreken „verdraaide dingen . . . om de discipelen achter zich aan te trekken”. Dit leidt eveneens tot een menigte religieuze sekten, die allemaal beweren christelijk te zijn. Te midden van deze religieuze verwarring bestaat de zuivere aanbidding echter nog steeds. — Hand. 20:29, 30; 2 Petr. 3:16.
HOE KUNT U DE WARE RELIGIE IDENTIFICEREN?
Jezus zei: „Aan hun vruchten zult gij hen herkennen” (Matth. 7:16). Met andere woorden, aan de hand van wat zij doen. In het kadertje op deze bladzijde staan enkele van de schriftuurlijke identificerende kenmerken van de ware religie opgesomd. U weet zelf of uw godsdienst al dan niet aan deze bijbelse maatstaven voldoet. De apostel Paulus gaf de raad: „Vergewist u van alles, houdt vast aan dat wat voortreffelijk is.” — 1 Thess. 5:21.
Terwijl de verwarring die er in de wereld op het gebied van religie heerst, veel schade heeft aangericht, werpt de ware aanbidding zegeningen af. Ze helpt ons God te leren kennen. Ze loodst ons langs de valkuilen van het leven, geeft ons een vaste hoop en neemt veel van de hedendaagse spanningen weg. Het is beslist de moeite waard ernaar te zoeken. De uitgevers van dit tijdschrift zullen u daarbij heel graag helpen.
[Kader op blz. 4]
IDENTIFICERENDE KENMERKEN VAN WARE RELIGIE
OPRECHTE LIEFDE ONDER DE LEDEN. „Hieraan zullen allen weten dat gij mijn discipelen zijt,” zei Jezus Christus, „indien gij liefde onder elkaar hebt.” — Joh. 13:35.
EERBIED VOOR GODS WOORD. „Uw woord is waarheid”, zei Jezus in gebed tot zijn hemelse Vader. — Joh. 17:17.
GODS NAAM HEILIG HOUDEN. Jezus leerde zijn oprechte volgelingen bidden: „Onze Vader in de hemel, moge uw naam heilig worden gehouden (Matth. 6:9, „The Jerusalem Bible”). Jezus zei ook in gebed: „Ik heb hun [de discipelen] uw naam bekendgemaakt en zal hem bekendmaken” (Joh. 17:26). Hij heeft stellig de heilige naam, Jehovah, bekendgemaakt. — Ps. 83:18.
HET KONINKRIJK GODS VERKONDIGEN. Jezus voorzei dat zijn discipelen dit profetische gebod zouden nakomen: „En dit goede nieuws van het koninkrijk zal op de gehele bewoonde aarde worden gepredikt tot een getuigenis voor alle natiën, en dan zal het einde komen.” — Matth. 24:14.
ZICH AFGESCHEIDEN HOUDEN VAN DE WERELD EN NEUTRAAL ZIJN IN POLITIEKE KWESTIES. „De vorm van aanbidding die van het standpunt van onze God en Vader uit bezien rein en onbesmet is, is deze: . . . zichzelf onbevlekt van de wereld bewaren.” — Jak. 1:27.